Carmina illustrium poetarum italorum

발행: 1719년

분량: 559페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

301쪽

PLAZONII. . 28 Ab potius faciles in me vos poscite Divos;

Atque ita fertilior, grataque semper ero De nocte Natalis Domini. Nox erat, nigrae tenebraera quis credere posset, Clarum de media nocte nitere diem λCrederet id nemo Deus o Deus ipse tenebras Dispulit exoriens, nocteque laeta dies

D castitione. Mantua dives avis, sed ditior illa octis,

Quo inter primos maximus ille Maro Non tamen inferior mula tu culte poeta, Castilio, claris regibus orte tuis. Sed titulos cntemque tuam tam stultus avitos, Qui teneris Musis praeferat, ecquis erit Θ

Magne heros, quem dira piis mors abstulit, ergo Si de te taceo, non memor esse rear λQuin potius dum te recolo . tacitusque Ol Ut . Eripit .sensus ingeniumque dolor. Quem si longa dies paulum lavet omnibus cito; Notus, ut in nostro pectore naeus ade S. De Philomela, M obitum uxoris. Ne mihi ne Philomela, tuos oppone dolores, Dum quereris e ti improba temporibus. Tu querula es sub vere novo, requiescis in anno rAt mihi perpetuus tempus in omne dolor. Tu scelus indignum quereris mihi caussa querelae Conjugis ereptae res miseranda premit.

302쪽

sso JOANNI s

De bona pluvia. o dulces pluviae, dextro quas Iuppiter imbre Misit ut optatis rura rigetis aquis. magis aurata Danaes pluvia mihi dulces, quoque nunc segeti nil minus usque bonae rvos quoque combustos aestu relevastis abunde; Vos mea plus Danaes aestimat imbre chelys. Ad poetam medicum. Admonuit si forte tuum deponere plectrum Phoebus, ad Medicae te vocat artis opuS: Hoc facit is, metuens proprium ne perdat honorem, Cum tanti tua sit aemula lingua Dei. Sume igitur citharam, cum iam iis factus Apollo Noster,in invidiam sperne dolosque Dei. Ad Venetias. Si quondam magno imperio tua fama vigebat ;Non solum Adriacis. Jonicisque vadis; Sc qua longinquis tollit se maximus undis oceanus, latos usque ad utrosque polos; Surge maris Regina , tui sub rincipe honores Hoc redeunt, prisco' tempora prisca Duce Sebast Venerio, ut Veneta ela s. Te quoque consortem rojae Venus alma Veneri

Protulit. Eneae praeposuitque suo. Contigit ne a patrios auferre penates ἔAt tibi in antiquam posse referre domum.

Roma ad populum de insigni Draconis, Gregorii XIII. Quod mihi praepositum timeam , tua Roma, draconi Non est supplicibus nam bonus iste favet. Quen

303쪽

PLAZONIS. 29 IQuem prius Alcides domuit, fuit improbus ille

Non licuit ilvae carpere poma suae. Hic non poma modo, sed totos obtulit hortos Hoc custode tamen fur procul omnis abest. Ad Deum pl. IX. Quae rapidis vexata diu aurisque Notisque iEst bene tranquillo cymba revecta solo. Auxilio, Deus illa tuo vada tuta subivit, Nec timet immites quas tulit ante minas Pro quibus usque tuis, quamvis sua munera parVa Reddentur meritis , qualiacumque tamen Tu non despicies gratae Munuscula mentis: Aptior ante tuos victima nulla focos.

In bis Andr Mimuit. Si quaeris cum iam placido pede Mesulus ibam Cur tumido rapidus sic ferar amne diu pHaec mea, quam spectas solito magis aucta Dequentis populi lacrimis unda superba venit. En de morte pii sunt haec monumenta Minuti e Si properas, aliud quaere viator iter. De eodem. Quid rapis o Mors saeva nihil nisi pectoris umbram

Tu rapis iste tuas spernit, acerba, manus. Morte Caret Uirtus praeclari summa inuti rAnte homines semper vivet, ante Deos.

304쪽

Ad Alexandrum ieeolamineum .

ae Zeno, vel quae Plato, quaeve Platonis alumnus

Edocuit, docto pectore clausa tenes. Per te contemtis Academia migrat Athenis . Patriae Alexander florida in arva tuae. Grajorumque sophuin obscuras lucidus artes Hetruscae linguae floribus irradias. Et vel femineas sapientum ad dogmata mentes Posse informari te reaeunte doces. Ne se miretur nata Cleobulus in una, Te duce quod doctas urca dat Ora nuru S.

Ad Alodisium Granatam. Quem placidum ficti spectas per lumina vultus

Demissis oculis, hospes amice, cole. Cerno tamen venerans Ludovicum, Cerne parentCm

Virtutis columem Palladiumque jubar. Non tibi fas animi radios spectare comantes: Comprimit hos docta pictus ab arte collar. Sic Phoebus si nube latet, sua lumina pandar. Visibilem formam prospiciendus habet. Ad nauci cum auigarolam Nexibus Herculeis vivens ligat ore Catervas, Hasque catenatas Pani garola trahit. Et moriens linquit calamos sine labe loquaces, Major ut eloquio vivat, cingenio. Fas

305쪽

Fas erat, extentum ut meritis produceret aevum: Perpetuum nomen per simulacra tenes.

Ad Paulum Beniam . Τ seu facundae pandentem Palladis artes. Sive Caballini flumina docta jugi. Te seu Meoniden , Sophocleum sive cothurnum, Seu Plauti soccos explicuisse juvat. Germani Hispani, Galli mirantur, WAngli, Et quisque in patriam doctior inde redit. Quid plura annales Livi cum Paule tonares,

Eloquio didicit candidiore loqui. Ad Robertum Seuarminum cardinalem.

Aspicis , ut valido Robertus robore bellat Bella poli, haereticosis fugat ore greges. Ille tamen mitis tacita, timidusque lub umbra Ingemit, querulis vocibus antra replet. Nunc vi fulmine fertur generosus in hostem, Nunc gemitus imo e pectore in astra acit.

Imbellem anne ales generat generosa volucrem Idem aquila est agitans bella columba gemens. Utrobique tonat bellum utrobique minatur.

Sive aquila haereticis, sive columba Deo. Ad eamdem. Quem vides, hospes, rutilum per astrum Stare depictis tabulis loquentem. Noveris dignum gemino cothuri

Surgere ad auras,

Clara Robertus superum propago, Quem vehit aptis super astra pennis, Dum manet terris comitata bustum Fama superstes.

Hune ani docto calamo magistrum Cerberi dextra religasse colla,

306쪽

Spiculis Orcum domuisse sacris Herculis actu Haerosum fraetor tenet ille portum, Negligit saevae fremitum Charybdis . Arcet hostiles fidei catervas Fulmine maior. Siderum calles graditur supremos Morte, qui Phoenix per amiciora Fata sublimes renovatus intrat AEtheris arceS.

ANGELI IOLITIANI

SILVA CUI TITULUS NUΤRICIA.

Argumentum de octiea, ct Poetis. STat vetus nullo lex interitura sub aevo

Divorum . atque hominum concors cincidit in .ur. Scilicet hanc Natura parens, dictasse feruntur Fatorum consulta Themis, solersque futuri Nondum Caucasea pendens de rupe Prometheu ἐQuae gratos blandae ossicio nutricis alumnos Esse jubet, longumque pia mercede laborem Pensat, meritis cumulat compendia curis. Hinc Italos Phrygio signavit nomine portus, Cajetae memor, Eneam hinc urbe Quirini Annua cinctutos nudabant festa Lupercos. Hinc pater astrigero Dodonidas intulit axi Bacchus Agenoreo facturus cornua tauro. Hinc jubar Olenium ratibus pelagoque pavendum EXOritur si quidem Cretaea fertur in Ida Capra Jovem puerum fidis alui Te papillis. Ast ego, cui sacrum pleno dedit uber siciar, Non b

307쪽

Non olidi conjunx hirci, non rava sub antrIs-Bellua, non petulans Nymphe, non barbara mater, Sed ea , Pieridum conii r conscia magnae Pallados , humanas Augusta Poetica mentes Sidere rapiens secum in penetralia coeli, a rogo, quas referam grates, quae praemia tant2 Altrici solvisse queam, nec fulminis auctor,

Nec thyrsi sceptrique potens quonam improba ducis

Mens avidum quo me pietas temeraria cogis

Attonitum quinam hic animo trepidante tumultus Fallor an ipsa aptum dominae praecordia munus

Parturiunt ultro, vocemque verba canoro

Concipiunt sensim numero , inlibataque fundunt Carmina numquam ullis Parcarum obnoxia pensis Sic eat: en agedum qua se furor incitat ardens, Qua mens, qua pietas, qua ducunt vota sequamur.

Intulerat terris nuper, mundoque recenti

Cura Dei sandium hoc animal, quod in aethera ferret Sublimes oculos, quod mentis acumine totum Nature lustraret opus, caussasque latentes Eliceret rerum, summum deprenderet aevi Artificem nutu terras, maria, astra regentem δQuod fretum ratione animi substerneret uni Cuncta sibi, ac vindex pecudum domitorque seraturn Posset ab ignavo senium defendere mundo Neu lento squalter situ sua regna, neque aegram Segnitie pateretur iners languescere Vitam, Sed longum tamen oscuris immersa tenebris Gen rudis, atque inculta vitiam sine more,snc IIa Lege propagabant seVum, passimque ferino Degebant homines ritu, visque insita cordi Mole obsessa gravi nondum ullos prompserat usus Nil animo, duris agitabant cuncta lacerti M. Nondum relligio miseris si credere fas It Non pietas, non Orficium, nec foedera discors Norat amicitiae vulgus, discernere nulli Promptum erat inhiguo susceptam semine prolem.

Non horus insterni genio non erimina plebi

308쪽

α9 ANGELI

Iudicio nulla in medium consulta referri. Non quaeri commune bonum sua commosa quisque Metirari tibi quique valere, vivere sueti.

Et nunc , ceu prorsus morientem, Vespere sero Ignari flevere diem, nunc luce renata

Gaudebant ceu 1hle alio variosque recursus Astrorum, variam Phoeben sublustris in umbra Nodiis, alternas in se redeuntibus annis Attoniti stupuere vices insignia longum Spectabant coeli pulchroque a lumine mundi

PerDJebant caussarum inopes, rationi egentes :Donec ab aer herio genitor pertaesus Olympo Socordes animos, longo marcentia somno Pectora, te nostrae , divina Poetica, menti Aurigam . dominamque dedit: tu flectere habenis Colla Auctantum, tu lentis addere calcar, Tu formare rudes, tu prima extundere duro

Abstrusim cordi scintillam , prima fovere Ausa Prometheae coelestia semina flammae Nam simul ac pulchro moderatri Unica rerum Suffulta eloquio dulcem sapientia cantum

Protust, e refugas tantum sonus actigit aures. Concurrer, ferum vulgus; Umerosque , modosque

Vocis .arcanas mirati in carmine leges Densi humeris, arrecti animis, immota tenebant ora catervatim . donec didicere, quid usus

Discrepe a recto , qui fons , aut limes honesti , Quive fide cultus, quid jus aequabile quid OS Quid poscat decor ratiori quae commoda vitae Concilient inter se homines ; quae foedera rebus; Quantum inconsultas ultra solertia vires Emineat quae dein pleras praestanda parenti, Aut patriae, quantum juncti sibi sanguinis ordo

Vindicet, alternum quae opula servet amorem Quod gerat imperium fractura Cupidinis arcus , Atque iras domitura truces vis provida eri Vis anim:e, celsa quae sic speculatur ab arce,

Ut vel in astrigeri semet raecordia mundi Insi.

309쪽

Insinuet, magnique irrumpat claustra tonantis.

Agnorant se quisque feri, pudibundaque longum

Ora oculos, taciti inter se, immotique tenebant. Ivlox cunctos pariter morum, vitaeque prioris Pertaesum ritusque ausi damnare ferarum Protinus exeruo hominem tum barbara primum Lingua novos subiit cultus, arcanaque en 1 a Mandavere notis, multaque tuenda virum vi Moenia succinctus populis descripsit arator.

Tum licitum vetitumque inter discrimina ferre, Et pretium laudi noxae meditantia poenam Vindicibus coeptum tabulis incidere jura Moc dictus Hymen. desultoria certis Legibus est adstricta enus sic pignora quisque. Affectusque habuere suos r bellique togaeque

Inn Umeras commenti artes, etiam aethera curis

Substravere avidis r etiam famulantibus altum Inseruere apicem stellis, ammoque rotat OSP currere globos mundi. sacra templa per orbem Plurima lustrato posuerunt denique celo.

Sic pecies terris, vir sua forma, suusque Diis honor, ipsa sibi tandem si reddita mens est. An vero ille ferox ille implacatus, laudax, Viribus ille gravi prosternens uncta lacerto, Titi vitae, praeceps animae, submitteret aequo Colla jugo, aut duris pareret sponte lupatis, Ni prius indocilam sensum facundia Uictrix Vimque reluctantem irarum, satusque rebelles Carmine mollisset blando pronisque sequentem

Auribus, ad pulchri speciem duxisset honesti pQuippe etiam stante . dulei leo carmine captus, Sub ttit cervice iubas roseamque dracones Erecti tendunt crist m. sua sibila ponunt. Ille quoque umbrarum ustos ille horrc Averni Cerberus, audita Getici testudine varis, Latratum posuit tripli eom, tria sustulit hiscens ora novo stupidus canto, qui flexerat atram Tisiphonen, Cevo lacrimas conciverat Orco.

Ipsum

310쪽

Ipsi fama Iovem, cum jam Cyclopea magna

Tela rnm quatit insurgens, tonitruque coruscat Horri 1bno, caecis miscet cava nubila flammis ;Ut tamen increpuit nervis, pectine pulcher Delius, Irernumque piae cecinere rores, micari, Oturnque sua diffundere mundum Laetitia, Sc subito caelum infra urare sereno. Nunc age, qui tanto sacer hic furor incitet oestro Corda virum, quam multiplices fetat enthea partus Mens alto cognata polo, qui praemia doctie Frontis, Apollineas ausi sibi nectere lauros, Inclita perpetuis mandarunt nomina saeclis, Expediam , faveat pulchro nunc Musa labori: Musa quies hominum, Divumque aeterna UOIUpρος.

Iuppiter qui perhibent liquit per Mignea mundi

Templa per citellis radiantibus aethera fixum.

Aurarumque animas, sola terrae, caerula ponti Disi tus, errante citharae vice temperat orbes ἔAc rapidum imparibus cursum rotat intervallis rQuem rata pars tamen, certum confine diremit. Hinc nolito major captu sonu exit, acutas Comoensans gravibus septem in ciscrimina voces rStellantesque globos sua quaeque innoxia Siren Possidet, ambrosio mulcens pia numina cantu. Nec tamen in nullis hominum simulacra refulgent Mentibus arcanam coeli testantia Musam, Permixtumque Iovem: nam ceu tralucet imago S deri in speculum, ceu puro condita vitro

lis :r ardescit radio vis limpida fontis: Sic nitidos et tum desecatosque sonori

In Irnant, flammantque animos modulamina coeliis Is rapit Evantem fervor, fluctuque furori S M. Tum tum clausus inaestuat alto Corde Deus toro lymphatos pectore sensusExtimulans, sociumque hominem indignatus ad imas Cunctanto absterret latebras, Vacua ipse potitus Sede per obsesi e semet tandem egerit artUS,

SEARCH

MENU NAVIGATION