장음표시 사용
271쪽
sed monitis, ne eges exemplis Hesiodus teponat in his, per se qui facienda tenent. Sceptra tibi, domuique tuae Deus ista perennet, Et mihi de fidei te meminisse meae. Tempora quae tulimus ratione eatentia quondam Nunc pensare tua cum ditione licet. De Iove sincere nunc sentio, de Iove sensi Saepe minus recte, denique lapsus eram Poenitet ex credo, regni t herede paterni
Cuncta Dei nutu, justitiaque regi κ. Dux illustris ave cupio tibi dicere coram, Idque brevi, tutum si mihi detur iter. Interea vi1am te doctum interprete Musa, Qua tibi jam placui gloria cujus eras Nil habuit vates quam carmina quod tibi majus Mitteret, o Princeps fontis alumne sacri. Sed nimius tecum nollem Baptista videri, Imperii moles quem novitate premit Ergo vale felix cum matre Viragine diva, Et tua fac maneat gratia prisca mihi.
Ille patris magni virtutum Octavius heres Impia submersi fata secutus avi, Fluminis inventus tandem per littora vi Hic situs est animam celsus Olympus bil ,
nimium puer alme tuae Dis prodige vitae, o nimium nobis lucis avare tuae lCum tua florebat virtus florebat larias, Florebatque decor, flos tuus ille cadit. Abdua crudelis pelago truculentior omni lsol oriens in aquis occidit iste tuus. Ad Reννdris Ducem.
Exul eram nee plura Bias amiserat hosti VCuncta suo linquens. sua cuncta fere H -
272쪽
Cum tua me pavit lautissima regia Princeps. Nomine qui Alciden, probitate refers Rex meus unus eras. eras mihi Numen amicum
dominum facilem, sidereumque itum lRisu in exilio fuit ilio es debiror ejus Sum, quia me famulum fecerat herculeum. Quid mihi tarta domi maius fortuna dedisset pEst aliquid tanto iam placuiste Due i. Exulis est optare lates quibus ipse potitus
Qualis erant profugus nunc revocatus ero.
Ad Adoricum V mi Priseipem , ut eum solbas mititia. si mihi perpetuo partiam fortuna negami,
Umber, Urbinas usque futurus eram. Dux mihi non alius quam tu, ederice fuiscit. Vel si me Caesar sollicetetve Cato. Sed quia fatorum magnus Convertitur ordo, Et bona dux laetis impera Insubribus. Si das, institui caros habitare penates, Et patria miles civis rasi meae
Movit amor matris, lacrimae movere sororum, Urget item patruus quem Vic patris amo. Nec privata minus mea res labefacta videtur Me petere a manibus restituenda meis.
Ergo me parva mi tam fac teste tabella, Quae mihi non parvi muneris instar erit. Nilitiam nostram sub te, qua glorior edet a Deque tuo fiam milite praeco domi
Multa super coeli oncentu scipio narrat, De septem aetheriis ex Cicerone globi S. septimus est inquit numero perfectior omni, Cur autem praestet, quae docet ili tenes.
273쪽
Tu quem dogma fugit nullum, cui plurima virtus Servit, heroas qui probitate refers. Qui licet a prima tuleris vexilla juventa, Militia cultor, quam moditaris adhuc. Nulla remisisti tamen otia semper blarmis Te decus excepit Pallas amica suum. Talis erat Titus, atque sua Germanicus aevo, Talis item Cyrus, exque Philippu erat. Quid velit haec numeri septeni mentio, dicam: Post hiemes septem me mea cepit humus.
Non ero, mi Princeps, profugus, O amplius exul, Saepe mihi tuto nunc adeundus eris. Caesaris Ora tuos reddentis cogito vultus
Visere; quaproptet me rediisse juvat. Ad Ioannem TFomam Platum Patruum. Venimus in Ligures postquam mi patrueri fugit
Mollicies in me, quae fuit ante domi. yἰunc tuba pro cithara placet auribus aerea nostris . Pro fidibus rigida nunc fero tela manu. Ipsaque vix credas, mea facta est Martia Clio Aut silet, aut animos agminis illa ciet. Scilicet armis ferro res ista geretur:
Haec ad purgandum me tibi lassiciant Ad Dueem Barii.
Victima reddatur superum nunc omnibus aris: Primus adorat sit Iove artis honos. Fudimus innumeros, passimque fugavimus hostes a Per mare, per montes arripuere fugam. Laurea qbetur ducibus sed prima Roberto, Qui bone rem gelsit consilio . atque manu Illustresque tuos fratres manet altera auruS, Quos fore desene res pugna vel ista negat.
274쪽
ra Duera si os . Du bona saepe suo quod vinei eum Duce nato, Nil mirum ambobus Iuppiter equus adest. Pupillumquo Deus vidua cum matre tuetur,
Sive domi geritur res sua , sive foris. Caesarianus erit, ducibus si militet istis, Qui Pompejanus fugerit ante comes. Ad Cieebum Simonetam. Qui bene fers hujus molem secretaque regni Qualis Atlas Coelum, te rogo Cicche potens. Ut locus in patria quisquam mihi detur honestus, 9ub quo bonis ducibus te celebrare domi Lustravi satis Italiam septem hactenus annos ἔTum scio te nostras indoluisse vices. Quippe meus patronus eras , nunc eisce judex, Ut fruar arbitrio liberiore tuo.
AIIoauuem aeobum Simonetam. Per qui te genuit similem sibi, perque tuorum
Stemma juventa per bene facta tuae. Per commune sophos, per magni patris honores, Te rogo fac genitor me sciat esse tuum.
Ingenium fuit Etruscis mirabile semper,
Et pia mens animis proxima coelitibus. Testantur veteres tuos ii docuere quirites Multa decora virum, multa decora Deum. Hinc accersiti sunt reges saepe severi,
Atque Magistratus, Pontificesque sacri. T quoque principibus nostris feliciter Orpheu, Tusca dedit regio, gensque Ricana vetus.
275쪽
Orphea non frustra qui te genuere vocarunt: Scilicet est omen fatus uterqUC parens. Nominis ille tui consors qui saxa movebat, Carmine sistebat flumina quique suo, Redditus est in ter tu ferrea pectora mollis; Cum libet exarmas Hectora, reaciden. Iratum Ajacem sevumque Capanea placas, Ultro Dulichium mittis in arma Ducem. Te sequimur trahis invictum , ducisque olentem, Et plus ore tuo, quam pote S, aere Ducum. Accipe conveniens igitur tibi munus ab illo,
Qui tibi jam copii debitor esse diu. Mum o Comiti Vitaliano Bourbsmeo. 'Vitalia ne tuum genitor meus ipse parentem, Et fratro in coluit, Uitaliane, tuum Vos ego germanos observo filius ambos Ma insuetos proceres magni Mosque viros Pignora multa dedi, sed quae nescire potestis, italiae vester praeco per omne latUS.
Quod quia Dux cui pulchra subest erraria, notat. Cui consanguineum te tua sponsa facit. Nobile pulsandi mihi credidit hoc opus heros. Inclitus Alcides nomine, reqU Tovus. Accepi tibi reddendum tuque accipe fratri Mittendum uxoris Vitalia ne tuae.
Dives amoris, egens auro tuus ille latinus Qui puerum cepit te coluisse puer ἔPro natalitio tibi mittit carmina dono, Splendor eques patriae, praesidiumque bonis Nullus in hae urbe est, qui non tibi debeat, ordo, Sed tibi me nemo debet in urbe magis. Utinam, princeps, Maecenas ut mihi vivis, Atque es, Virgilio und fuit ille suo.
276쪽
bi equidem novus esse Maro tibi carmine post murequarent meritis se mea dona tuis. Aut utinam mea corda tibi nudare liceret, Ut retegit pectus dempta lacerna meum Judice te, meu in te animus mirabilis esset, Et mea cum raris adnumeranda fides.
Orpbeo Ricon Dueati Consiliario,
ei vis Etruscae memorande gentis, Edit Alpini prope littus Arni, Ului magno, decori quo summo Insubris Drae. Fide curator vetus o magister
Tris apud reges ditionis hujus Militum Praefecte domi forisque Utilis Orpheu
Pascha mutato quod agatur esu, Nomen Hebraeum capitur Latine Transitum signans alium ciborum, Pascha sed instat, Temporis rerumque vices sequamur; Anteponendos merito quibusvis Piscibus plenos, age, lactis haedos Accipe binos, Ad Nicodemum Politremuleutem Duco mSenatorem, Nicodem tuus trahitur Collega Boote Tardior Arcadio tu magis igne celer, Aut socium disjunge tibi ne fiat eclipiis Aut conjunctus ui lumine cd tuo,
Ad Albasium Arcim Mum Accipe querquedulas Aloysi splendide binas, Quas auceps dono miserat ante mihi, Non
277쪽
NIon aulas violare cibum, qui divitis esset, Fraudavit propriam rusticus ille gulam. Hi es te donans erratum emendo coloni: Si tibi misisset, enlarat ille bene, Ad Hieronmum gernerium, scimus ut integro si justior ipse Catone. Iuris' interpres haud Cicerone minor. Litiget ergo cliens cum divite pauper apud te, Cum docto indoctus, cum seniore puer, Munera cum spernas, nec verba sophistica cures, Quae mera sunt fratrum pignora sume trium. Ad Iaeobum utiquarium. In bonus esse velis Putheo, Iacobe, Bonello Te decus Aonidum Calliopea rogat
ut faveas vati lux Antiquari . Valum: Te quicumque bibunt ex Helicone rogant, omnes Patricii te pro concIve precamuT,Denique pro claro patria tota Viro,
Carmina non pallent, ut epistola nulla ibescit 3 Crede mihi; asto plusve minusve petant. Quam mea Musa roget te confidenter, Iuli, Accipe nostrorum scriba diserte Ducun Qui tibi debebam quicquid debetur amico Pro virtute tua , muneae proque datori ossicium peto rursus idem rescribe tabellam Quam semel edideras ossiciose, mihi. Hanc male omna istam tulit advena forte viator. Nuntius exemplum cras hodieve feret Fic ego fortunae quod sum tibi debitor omnis,
Issicia vitae debitor ipse meae.
278쪽
Ad Matthaeum Beriasinam. Quam mihi misisti Deilis Mattheae Camcimam
Mirari nequeo, nec celebrare satis. Exhibet ingenii vim cartaram exhibet artem, Cunctaque Musarum flumina quicquid olent. Nec meliora mihi potuissent Carmina mitti, Scribere nec poterat gratior ulla manus Iuris QPhcobi sapiens, dulcis alumne, Quo praestes ei ἰ num me tibi unxit opus. Magna meus genitor fuit olim se in forensis, Frater Anastasius, si modo vivat, erit. Rostra colo, veneror leges, jurisque peritos, Nostra quibus debet bina decoxa domus. In primis amo te studium commune colentem, Quem fore nosco fori, Pieridumque decus. Nos etenim quantum permittunt arma, Ducesque, Sicca Meduseis labra rigamus aquis
Ad Ioamem cribellum Quam eupide nostras legisti intelligo nugas.
Et tribuas chartis ulte Cilitelle mei L. Quam mea Pelignis extollas versibus arma Cerno, quod ex habitu scribis utrumque tuo. Omnia qui caris studia impertis amicis. De quibus ut velles optima quaeque refers Mirarisque alios, cum sis mirabilis ipse, Si modo Nasonis verba referre licet. Quod legar a tanto Musarum laetor alumns . Nec minus a tanta quod probitate prober. Hectora laudari a laudato patre iuvabat Hector in hoc ego simio laus tua grata mihi et Quippe bonis animi si quem praestare putamus, Illum te nostra nullus in Urbe negat. Cuncta tibi laudum genera virtutis adepto
Debetur patriae gentis Momnis honos.
279쪽
Ergo ne mea sunt epigrammata reddita sero, Nec mihi desplicuit caussa relata morae. Quin amor ille tuus mihi se patefecit abundo Maximus, ingenii maxima visque tui. Sed tanto metam noli tranxire quadrigis
Nec tuus angusto limite currat equus.
Parce dedisse mihi quibus Icarus Occidit alas, orbus ei nolet quas tribuisse pater Ne lusisse magis veterem Vide ri amicum,
Laudibus immodicis quam celebrasse tuis. Ad Latirentiam meganicam. Accipe Laurenti reliquos dulcissime libros Codicis egregii, qui mihi harus erat. Nec tibi vilis erit, licet illi desit amictus, Quippe moram faceret ne tibi, nudus abir Aut opus decorat lege nostri scripta Philelphi,
Ne semper veteres quos imitere legas. Donatoris item commendat gratia munus ἔQui tibi jus, monus tradidit omne suum. Haud aliter mea namque tibi substantia servit. Ac mihi tu nostri sis memor, atque Vale. I, Pinum Sacerastem. Pine, quid insanis eum milite quid tibi, Icre, est
Quidve tibi, canonum interpres , cum a te canoro δTune tuis minitare mihi Mandasve tabellis. Quas tantum laceras serenata bile remisi 8Si pergis , majora tuis redeuntibus addam Essiciamque meo salicem te carmine lentam, Qualem te vidi Maeeratae, ine larentem
280쪽
Romanos veteres imitatus ad arma latinus Contulit Aoniam, prosequiturque lyram; Et libros, tela manu quo tempore tractata
In castris alacer gymnasiisque bonus. ALIO Nomam Platum patruum optimum Cur habitem pagum fluvialem, patrue, dicam,
Marmorea septem millia ab Urbet procul. Non hic intueor fratrem, quem de tribus odi, Nec queritur mater saepe molesta mihi. N c mihi Cusanus succenset in omnibus actis, Cum socio lima me cruciante sua Nulla senatorum ter limina nulla Senatus, Nec cameram illius, quem genuere salae. Sollicitudinibus potius quam torquear istis, Subter aquas fugerem, patrue, nedum ad aquas. Consuetudo tamen tua me revocabit ab agris, Pro qua urbana pati taedia nulla nego. Oraculum adventu Turearum in Italiam. Ecce dies infanda venit quam risimus olim Praemoniti, venit ecce dies, quam flebimus omnes, Iam tenet traliam Turcarum exercitus ingens, Et toties victor Uenetam contendit in Urbem Heu sero auxilia exhaustae mittuntur in hostem, Quem miseranda sua videt in cervice Iocatum, Unde velut Torrens vicinas obruet Cras ἔCum Pastore lupus totum lacerabit ovile ἔTunc Italas primum linquet discordia gentes: Proh dolor aequabit Turcus nos impius omnes, Aut nece crudeli vel iniquis legibus actos Hoc scelera exitium pepererunt nostra, Patrumque.