장음표시 사용
471쪽
Divitiaeque laris tenuis non segnis asellu SUt spondet multo plurima ligna foco Hac Malo vix est oecundior ulla per hortos. Atque gravata suum quam bene portat onus lse Campanus ager sive hanc dedit Africa pomima, Artifices hominum sive tulere manus; Non grato sitne honore feret, sine divite fructu,
Non sine caeruleis Aetariola comis. His olim, conjuc, opibus felicior aetas, Aurea de facto nunc quoque nomin habet. Quum sua cuique satis, nec plus aliena placebant, Et pecus, cultus cuncta parabat ager. Auro nuIIus honor nullae, sine nomine gemmae, Non illo quisquam tempore adulter erat. Si quando in pratis petrara ad festa puellae Iungebant dociles rustica ab arte manus; His pudor haerebat sidus comes: ille monebat Qua se, quaque oculos arte movere decet. Namque ferunt captos hominum pietate, relicto Tellurem Divos incoluisse polo: At vitia, infernoque lacu Stygiaqne palude, Horrendisque Erebi delituisse cavis. Tunc felix hominum coetus, tunc ne Elaris amnes, Et fontes lactis . robora mellis erant.
Coelitibus simul immisti juvenesque senesque
Prandebant vini non tamen usus erat. Una Amor , atquin Pudori, una accumbebat Honestas,
Et Venus, Probitas, Formaque iuncta simul. Haec hominum sors ut is erat, sors laeta Deorum: Haec bona praestabat tunc habitatus ager. Prima Erebo egressa est falso custode Cupidor Illa fuit nostri prima ruina mali. Illa rudes animos curis in seci habendi, In scelus d pronas iussit labore manus Hinc levis Ambitio Phlegethonte emersit ab imo. Livorque exanguis, pervigilesque Doli. Tum terras, coetusque hominum, mores que nefandos
Numina, di infamem Ostruere locum.
472쪽
liola erras tenera pastoris imagine capta Et case terras praetulit,' puerum. Nec ruri contenta novas migravit in urbes e Illa dies miseris urbibus atra fuit. Nos ali nos urbes conjux procul esse jube us. Rura placent. Iuxus desidiose vale. Simplicitas nos prisca Iuvet nos parca supellex,
Et facilis victus, sine sorde toga.
Natalem domini sine me, Ianique calendas
Et sine me regum tempora tristis agis Tristis' in templis ad publica munera Perstas, Tristis is templo quum petis ipsa domum. Illic te absentis torquent monumenta mariti, An re tuos oculos quae tibi multa jacent. Illic desertusque in rus succurrit amanti, Quaeque vacat viduo sponda relicta loco. IngemInat trim corde dolor, crudescit acre Vulnus, Wipsa super lapsa dolore cadis. Non soror, geminae longo molimine natae ViX re'scat lacrimis qui tibi natus adest. Jam conjux, jam parce novis, Ariadna, querelis Non tu nunc primum contigit iste dolor A teneris eadem mira virtute tulisti Matronae claudos ipsa puella refer . M cile est iterare tamen laus omnis in hoc est; Et labor assuetis mollior esse solet. non sic aliis tua nora exempla puellis, Servandique thori facta magistra fores. gR quidem amplexuque frui thalamoque mariti.
Gaudiaque assueto continuare thorO-
Uirtutem sed dura probant hinc fama pudicis, Hinc meruit nomen Penelopea suum. In pretio sunt rara nilia virtute sed ipsa
473쪽
gam eo ux Iretare es nihil nam mente pud Iea
Rarius haec superos inova vota trahit. Sed tibi nec monitore opus, ossiciumque maritae Exigis,in per te munera matri ObiS. Quum Domini nar alis adest, laetare tibique Si non visci natis optima parce uis. Mane simul geminis comitata operare puellis, Et tibi placatos justa precare Deos Sint nato, sint vota viro rata ponat iniquum Mars odium, S redeat pacis alumna quies.
Dii facilesci tu iusta petis jamque auguror ipsum Annuere,, capitis signa dedisse Iovem omine quo regressa Larem, fac splendeat aula Munditiis festos duc sine nube dies Omnia sint tibi laeta domi felicibus annus Auspiciis peragat quod bene coepit iter.
Cura sit mensae, quae non aliena puellis, Larga quidem 1ed non luxuriosa tamen Mensa suos habeat lusus, saeps parentis, Saepe viri nomen anxia verba sonent. Sit cura patrii ritus morasque vetusti, mi statuit posito regna beata mero. Quod felix faustumque fabae sors regia cuia est PNate tua: ardenti subdite lingua foco Stet myrto, stet rore maris lauroque Omatas Ipse focus calices, nova vina date Funde puer, bonus annus eat pax laeta sequatur . Eveniet micuit sparsus in igne liquor Funde iterum ter flamma coma crepitante reluxit. Ter fallit vivo laurus adusta foco. Pax aderit 3 jam signa domum redeuntia cerno a puer, veteri vincula de me cado. Quisquis ades, dic laeta dies hi nubila pellat. Instauret positum sedula turba merum Absenti mihi Chia dato date Cressa regi. Inde bibat dubio tota corona pede . Tu vero hunc mihi chata viro praestabis honorem,
Tingat ut auratus mollia labra caliX-
474쪽
I: memor ipsa mei dicas haec oscula coniux Illa tua, haec conlucte properare jubent. His addas etiam suspiria, teque subinde
Admoneant reditus tempora certa mei.
Pontanus Marulla Poeta . Hoc aeuum tibi Pierides statuere sepulcnrum Et Graja,' Lata clare Merulle lyra. Ipse etenim Aonia in sylva, atque Heliconis in antris
Laetus agens, illic ocia grata teris.
Illic formosae ludunt ad plectra Puellae, Et tecum ad choreas carmina iam canunt. Et tibi responsant sylvae, Pen ejaque antra, Plaudit Ogygio roscida ripa lacu. Nil praeter nomen tumulo per opaca Vagaris Culta, per Elysium docte Marulle nemus. Hinc tibi se ad cantum adjungit formosa Corinna Cantati ad calamos Delia culta tuos It nc compositos exercet Cynthia saltus, Exercet raros Lesbia blanda choros. Nec Parca eripuit, Muta rapuere Marullum, Arni di ne fieret grata rapina Deae Sis felix igitur Musis comes, tua Musae Ambrosio foveant membra adamata sinu.
Tumulus Antonii Panormita poeta nobilissimi. Geuius loquitur Siste hospes fas est cantus audire Dearum.
Grata mora est Muta nam loca sacra tenent. Antoni monumenta vides hinc templa frequentanto Ille fuit sacri maxima cura chori. Illum saepe suis medium statuere choreis. Duxit compositos arte decente chorOS. Saepe lyram cessit Clio, cessere sorores ἔ. Concinuit teneros voce, manuque sonos. Exin
475쪽
Extinctum sevitque Aon flevitque Aganippe.
Sebethus miseros egit in amne modo S. Sirene, quoque de scopulis 1 lerabile carmen Ingeminant et planctu littora pulsa sonant. Pierides tristem ad tumulum fudere querelas, Pierides passis p. sua terga comi S.
Hinc crevit desidemum . nec cura recessit Vatis, at extincto vate remansit amor. Conveniunt nunc ad tumulum celebrantque choreas, Et memorant lusus, magne Poeta et tuos. En audis sonet ut lenis concentibu aura
Ut fonet appulsu concita terra pedum pHaec vati memores Musae post fata rependunt: Carminis hoc meritum est, num satis hospes abi. Parentes e sero ad tumulum Aura Τe cum Una mea nata, mori materque paterque Debuimus, tribus haec ut domus una foret. Nata patri, nata matri, soror Una Corori, Dic ah dic miseris, nata, sororque, ubinam es ZHas pater infelix lacrimas, miserandaquc mater, Exoluit crines hos soror atra tibi. Nata audi, pater hic genuit, dedit ubera mater Et tenera infelix pressit ad ora soror. Non audis nil dona movent ingrata, nec usquam est Nec pietas, aut est ullus in orbe Deus p Terra tibi has lacrimas, miserorum dona parentum. Mobilis at voces Aura sororis habe Aura, tenes quod adhuc nomen miserabilis aurae. Terra, quod heu cineres viscera nostra tegis
Laurina e tumuo loquenti respondet viator. Haec laurus mihi dat titulos, famamque sepultae. Quae quondam vive nomina clara dedit. Sub lauru Laurina tegorri mea vestitin ossa Laurus, ipsa meo vescitur c cinerg.
476쪽
Per me igitur vivit laurus, Laurinaque vim
lauru , vitae mutua cura sumus.
Ipsa eadem lauro materque talia Maurus Ipsa mihi est titulus, ipsa quoque est tumulua. Viv 1 te frondenti pariter sub cortice juncte, Ipsaque sis lauro filia sisque parens Fuscae laus a castitate. Centum Fusca procos habuit, nec casta cubili
Polluit, aut sancti jura verenda thori. Centum Fusca proco risit, coluitque maritum, raram in longa posteritate fidem: Hoc virtutis opus, dura inter spera sese Erigere; fortes exeruisse manus.
Vivit Fusca igitur celabris post fata, fidemque
Testantur nullo marmora victa situ. Tu ius Fortuuati. Non amplae mihi divitiae . non regna fuere, Sed modicus census, sed sine labe toga Nec mihi regales epulae, sed victus honestus, Mensaque communis, resque modesta domi. Cultus ager sine lite domus, in sorde supellex, Parca quidem conjuc, o sine prole fuit. Hinc Fortunato nomen fecere, quod essem Contentu modicis . simplicibusque bonis. Sorte sua laetus quisquis fuit, ille cati Fert nomenci felix, nomen inane puto.
Nec Musis non cha tu eras tibi carmina Muta Aoniaeo dederant sila movere lyrae, Et d crant linguae cilium. praecepta loquendi, Gentico te, atque artes posse docere bonas:
477쪽
Nec tibi non aderant Charites, non fautor Apollo: Ang te, cras docti pars vel honesta chori. Sed tibi ni Musae comites, ni fautor Apollo Profuit a Charitum quae tibi uncta cohors. Omnia mors superat e fatum secum omnia claudit. Non tamen hoc nostras finit amicitias.
Iunio uniano δέ o. ra myrtus tumulo satis est sola, satis ipsa
Laurus at hunc tumulum Q stit utrumque nemus Quem Charites persaepe , novem persaepe sorores invisunt; tumulus nec me honore suo est. Hae choreas agitant, Junique ad marmora Musa Dulce canunt numeris frondea silva favet. Laetantur lauri, myrtus laetatur omnis ἔAemali felix nomino ridet humus. Hic vates requiem duci . feliciter umbra
Dormiat,' cineri sit sopor usque pio. Tumulas biella , matrona paupercula, sed pudicissimae. Auratis digna es oculis, formosa Phiellar
Heu te condit humus , vilis Cherba tegit. Heu heu, nec mater, nec te tua pignora deflent. Nulla ibi est mater , pignora nulla tibi. Non frater, non cognato de sanguine quisquam,
Non pater ipse, aut quae lac tibi mamma dedit. Vos fusi, deflete, coli deflete hiellam, Flete .cam lanae, et Meam calathi. Flete laeus, R I fleant, .lina hiellam,
Telaque vix tumulo casta puella aces Casta puella lates tumulo vix vix tibi cespes Dat tumulum, vix te terra inarata tegit Quae tamen herba tegit, nullos haec sentiat aestus.
Frigora nullaa tuo noceat usque solo.
478쪽
Non nomen tibi, quin omen fecere parentes, Dixerunt quum te bella puella Rosam. Utque rosa brevius nil est . aequeve caducum, Sic cito, sic breviter tua forma perit. Implesti denos vix nam formos a DecembreS. Vere Rosa heu nata es , mense Decembre cadis. Non aestus, scd te rapuerunt frigora brumae: Non eltas , sed te frigida solvit hiems. Ergo non hieme flores, non rapta per imbrem, Frondescis tumulo sud male rosa , Osa S.
Roscia puella e tumula loquitur .
Ros mihi dat titulum, nomenque est Roscia nostiuin Ros brevί est, brevis heu i mihi vita fuit.
Ror madet tumulus, stillant marmota rorem. Roscia sum me ros, roscida Munda rigat. Sed nec apes tumulo, verum insedere cicadae, Stridula quo ad cineres hei mihi turba crepat. Bruma mihi requies, aestas est poena supultae et
Bruma quiesci aestas est mihi supplicium. I invius Stem errarienss. Pontanus laguitur . Sit vati a , Pierides quae lucida fulget
Stella polo hanc proprio condere sub tumuIo. Stella tibi tumulus coelum est haec te tegit Urna. Teque ex & tumulus , te ces Urna nitet, Stella nites urna, radios tibi & urna ministrat, Praebetis hos tumulus, tumulo ipsa nites. At nec Stella acet tumulo sed splendet in urna,
plendo iam tumulo, nam polus est tumulus.
479쪽
Nis me normo habet, nec me tegit urna sepultam In niveas abii Candida versa rosas. Forte interque rosas, intorque ligustra qui amAura fovet flatu , mater at ipsa sinu. Pallida quum coelo nubes delapsa repente Me rapit inque auras dissipor ipsa leves. Dum natam mater gremio dum queerit in ulnis.
Pro nata niveas repperit ecce Osa S.
Ne mihi, ne lacrimas quisquam ne munera donee Ad vinulos: horti sunt mihi nam tumuli. O felix cui vere rosae, atque es te sepulchrum Sunt auri hinc flores fundis, 'in Zephyros. Pruriis paelia tumultus. Nec mihi tri itis hiems nocuit nec saevior aestas , Non terrae , aut tumidi vis inimica maris. Tabida vis rapuit, rapuit violentia febris rDelicui, ut rapido sole pruina liquet. Ue nomen fatale perinde ut sole pruina,
i ego pallenti tabe liquens perii.
Tumulas Sulpitianae . Zimr, O mbra
codoquuntur Uicite custodes umbrae, quae tanta sepulchri Cura est sollicitas curve smaragdus habet pParce hospes vocitare umbras Amathusides ipse Dicimur, Ne neri turba dicata sumus. Ut Nymphis defleta diu plorata Cana Cenia, Clamata ia Ueneri Sulpitiana iacet. Denexunt Nymphae formam gestusque Camoena
Plorarunt teneros, Compositumque decuS.
Clamavit Cytherea oculos, oculisque pudorem Suffirsum veneres per labra, Perque genas
480쪽
I frondem Nymphae formam, in floremque maenae
Rarum verterunt, sine labe decus. Inclusit Cythere oculos sepsitque smaragdo, Cumque his beneres, deliciasque suas. rdo statuit nos custodes hinc ut sepulchri Tanta est sollicitas inde maragdus habet. Ferte piae dona haec Amathusides haecque smaragdoberta date, aeternos spiretin urna crocos , Tumulus Iesemina in orem versa. Genius Aquitur. Parce hospes violis manes nec hede sepultos
Si nescis, flores ii quoque numen habent. Qui violae nunc sunt, fuit olim culta puella, Vota parum felix solvere quae nequiit. VOVerat amplexus primos atque oscula prima , Et primos flores haec Hymenaee tibi Non passa est Lachesis miseri posuere parentes In tumulo ' moest; thura dedere focis. Cςrtarant quaeque ora rotis, quaeque oscula gemmi , Atque oculi per quos hella parabat Amor.
Tabuerant Limmane nefas tenuesque papillae Scilicet optasset quas Cytherea sibi. Tum memor ipse sibi notos Hymenaeus amores Transtulit in florem corpora versa novum. Pro cute subriguit cortex, proque ossibus haesit Stipes fibris fibra renata sua est plurima quae fuerat Nymphae coma, plurima mansit, Et densum foliis praebet opaca nemus. parsus Min toto fuerat qui corpore Candor, Nunc multo nivei floris honore nitet. Mansit odor, mansitque alio sub corpor nomen. Hoc voti vectum dia puella tulit. eselmina fuit nomen i sos dictus ab illo est rQuisquis amas, tumulo parce, nemusque Ole.