Carmina illustrium poetarum italorum

발행: 1719년

분량: 559페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

481쪽

Ariadna mater, ad tumulum Lueia Aia . Nata cape hos calathos depexae munera lanae e Cum lana, calathis, accipe has lacrimas. Nata lacus in fila cape, cape linea texta . Cumque his , atque illis accipe has lacrimas. Nata colum , fusumque cape in simul indita lina , Cumque colo. fusis accipe 'as lacrimas. Nata cape hasis bracteolas, haec aurea dona. Cumque his , atque illis, accipe has lacrimas. Accipe hos crines, atquc haec tibi munera grata , Flabellum tenues accipe forficulas. Accipe 'os crines, cumque his & scrinia, laureos Accipe verticulos, accipe gemmeolos. Accipe' hos tinos, cumque his bombicina teXta, Et onam, pictum hoc accipe reticulum Accipe nata meos crines, lacrima que meosque Expecta cineres Lucia, inferias a rimulus Corvina morosa mina Hie posita est Corvina sus attumulata maritori In tumulo. thalamo litigiosa cohors Anne cohors, ubi vir jaceat cum conjuge solus Ille suae consors coniugis, illa sui Dum clamat, dumque inclamat, dum stridet uterque ιHic boat , illa ululat, sit tibi plena cohors.

Jam strepitant irata cohors iam currit ad arma Clamor ad astra volat telaque trunca sonant. Non litem, sed bella puteis jam fragmina tundunt: Marmora, iam tumulo saxa rotata crepant Heu clamat Corvina gemit percussius Homastcr, Paeona de Stygiis ite ciere vadis. Sed nec Paeone opus docti sua vulnera curent avos fomenta piis fundite pro lacrimis.

482쪽

Tmnatus Angelius Senensis. Pontanus

queritur.

Ne coelo Idalium sydus, ne quaerite amantes. Occidit ipsa latet victa dolore Venus. Lugent te Angelina, Deaera et Gratia , Amorque Deseruit tristes tristis' ipse Senas;

Exim xitque faces puer, excussitque pharetram Et decor informes traxit in ore nota S. Munditiae cultusque nigra sub veste feretro Intulerant ducit vulnera acerba pudor Ut posita est tumulo, Caje planxere puellae Abrupit flavas Blandia Nympha comas. Vas inter Genevra gravi superata dolore, Moesta silet lacrimae pulchra per Ora suunt, Ipsa lavat corpus lacrimis, ungitque liqUore , Quem niger e lento palmite fundit Arabs. Ipsa vale extremum peragit, dum voce retenta Concidit, vita est tunc quoque velle mori Di factum aspexere brevi nam tempore si rgit Junipera e lacrimis, iuniper, Orta tui . Mansit Arabs odor in lignora de cortice amaras Quae referat lacrimas, nunc quoque gutta idis Quae sparsit crines tumulo acuere sepultae, Nui1 vestit ramos horrida fronde coma. Dis pietas. Gen cura, tua est accepta sorori. contingit c te namque perennis honos.

Dic age quid tumulus servas Dea nostra uenaut

Iura. Deos cinerum num quoque cura tenet ΘΙ ἡ mihi prima quidem cura est: quid Concutis alas Uflue tenebrosii quo vigeant tumuli. Quid sibi quae collo pendet tuba nomen amico Dat cineri ad tumulos haec ego gesta cano.

483쪽

Die agedum manes cujus hi Uatis at urnam ossicio poluit docta Minerva suo. Hos tumulo Jovianus habet quae serta viresculae Lecta suis manibus disposuere Deae.

Sed manes ne quaere die per amoena vagantur Prata , sonat riguae sicubi murmur aquae.

Nymphte adsunt, ad os dulcis Charis aurea cantu Fila movent: leni concinit aura sono Nocte illum complexa fovet nitidissima conjux; Fervet, is nulla parte refrixit amor. Haec illi comes in tenebris quas vincit amoris Lucida ac gemina ince coruscat amor. De Mundi Creatione, ad Antonium PasOrmisanu G. Hoc coelum, quaeque obliquo dixtincta meatu, Sed certa ferri sidera lege vides Telluremque suo libratam pondere circum Quam cingit rapinis Ennosigaeus aquis, Spirantesque avium tractus, fusumque tapetnε Qui cuncta aetherio temperat orbe Jovem, Antoni, Deus, nihilo, Deus omnia fecit, Et formam rebus jussit adesse suam. Ipse sua voluit coelum splendescere luce .

Et terras caecae nocti habere vicem.

Accendique diem claro de lumine Solis . Solis lauratum mane redire jubar: Alternisque atrae lucem concedere nocti, Temporaque hinc spatiis ire coacta ui . Bissenisque vagum complevit mensibus annum.

Ut tamen in partes quati Vor Cmni eat.

Namque ubi Sol nostro Anguens sese eripit orbi. Frigidaque hibernis terra madescit aquis; Saevit hiems inean a gelu , riget horrida bruma , Tun tellus tu concipit a ueta suo Ast ubi vicinos Sol ipse recurrit ad ortus,

484쪽

Terra suas ostentat opes, divite gemma Vestit pampineas Vitis opaca comas

Ludit in pratis varium ver, ludit aestas Torrida, ipsa suas sedula curat opes. Haec frumenta manu legit haec cin horrea condit,

Quae mox versa rotis parca colona terat.

Hinc cedente die, longe .crescentibus umbris, Aurumnus pleno fert sua poma sinu. Ac Bacchum plenis docet expumare lacunis, Sordida dum celeri sub pede musta fluunt Si statuit pater ipse hominum terumque crcator

Annua perpetua munera obire vices

Quin etiam spirare suis de partibus orbis Ventos, patriis nomen habere locis. Namque ab Hyperboreis Aquilo volat impiger antris, Excitat oppositas humidus Auster aquas. Eoos ciet Eurus equos : at mitis ab orbe Hesperio Zephyrus lenia flabra movet.

Idem etiam occultos alta ad convexa vapores Sustulit, ac terrae vertit in auxilium. Unde cadunt imbres, matutina pruina, Et grato sitiens rore madescit humus An non summo decurrunt vertice rivi. Et cava muscosis fontibus antra sonant ZUnde sitim poditesque feraeque armentaque sed sint,

Temperetis riguum caerula lympha solum. Quando aer quoque nimbosis inclusus in antris Cogitur in laticem frigore, cinde fluit. Ne qua igitur mundi regio vacet, implet undos Piscibum: hi campo liberiore natant, Ac gregibus variis ingentia regna frequentant. Nullaque squamigera gente lacuna caret. Alitibusque aura celebrat quibus indit Malas,

Et corpus penna versicolore tegit. Induit virides frondenti gramine colles. Et nemora arboreis velat opaca comis. Communem & statuit victum e telicibus agris ,

Pomaque frugiferis ducit ab arboribus. Qu.

485쪽

duo varios usus homini, pecorique avibusque

Praefent, ac vitae munera certa ferant.

Et jam quadrupedes foetus, obnoxia morti Corpora plumosos edideratque greges: Tum Deus humanos essingere molliter artus, Μembraque de tenui ducere coepit humo . Cunctaque formarat studio perfecta magistro.

inaeque artem referant, artificemque suum.1do aurana aethereo de fomite fundit in illume UVe, ait, proprio memesa labore fove.

Arcan mo partem animae de mente profunda

Libat, Merecti spirat in ora viri. Da ait, haec hominum generi sit, & ipsa magistra.

Et sua constituant hac duce, seque regant. Hac validas ponant urbes , hac iura notarint. Hac coetus pariter justitiamque colant. Conjugium, ac thalamos discant ratione magistra servare, casta relligione focos', Atque artes tractare bonas in munera coelo Digna,& quae factis nomen ad astra ferant. At postquam immemores redii coelestia dona Vertere in facinus, perniciemque suam; immemoresque boni, spreta pietate fideque, Admorunt proprias in sua fata manus: Grassati patrium in jugulum caedesque suorum, Miscuerunt Stygio pocula infra lacu :Ιnque virum saevit conjux, in ignota 1 ter. Proh scelus, ac miscet fasque nefasque furor. Haec pater ut celsa miserans prospexit ab arce,

Sisteret ut sceleri, criminibusque modum Progeniem in terras summo demisit Olympo, Quaeque hominis gereret munia quaeque Dei. Haec coeli secreta, cinenarrabile patris Consilium explicuit quae bona, quaeve malassuu et vitanda homini, quo vitae forma sequendari

Quaeque bonos Mneant praemia, qu:eque malos. Denique mortem ni it vitae dum consulit ipsi,

Atque suo in coelum anguine fecit iter .

486쪽

Quo magis admiranda Dei clementia summa est, Cui fumet quicquid terra Sabaea ferat, Quidquid Arabs : date thura focis, costumque cremate,

Et date cum multa thurea dona prece. Pieriosquc adhibere modos, carmina, dignun est Antoni, quae te gloria prima manet.

Hyblaeo cui rore madent labra , cui amnis Castalius pleno gurgite fundit aquas, Nysaeique haerent insigni fronte corymbi, Et coma ieria fronde revincta viret, Felicemque animum pascis pietate, fideque, Nil que tibi vera est relligione prius. Quodque decet, bona cuncta Deo justumque, piumq; Adscribis, nostrae sed mala nequitiae.

'mis ad chrisium Redemptorem

Annua jam redcunt patriis solemnia sacris Et sanctum referunt tempora certa diem. Luce bona limul e pueri, innuptaeque puellae, Et simul assidua femina , virque Prece, Solemnes celebrate aras, atque ore favete, Omnia' aeterno sint operata Deo. Prodeat in yria spectandus veste sacerdos. Et chorus ornatas prodeat ante fores, Velatique comas, albenti tempora lino Decantent laudes , maxime Christe , tuas Te sors dura hominum generis, te cura laborum Immitem subiit mortis obire vicem Dum trunco assixus, cuneo trajectus aheno, Sensisti geminum vulnus utraque manu. Sensisti fixas ferrato stipite planta S, Horruit is apiti pina cruenta tuo Et cava mortiferum senserunt ilia ferrum, Vulnere manavit lympha, merumqUe tuo.Quumque sitim cuperes nostra sedare salute Torpuit arenti fellis in ore sapor

487쪽

Atque inter geminos erudeli sorte latrones Iudaeae pateris jurgia saevitiae. Donec defessis decedens spiritus ore Clamavit , quid me deseris alme Pater pHinc manes, Stygiosque lacus, loca tetra silentum, Infernique subis limina dura fori. Inde pias animas , coelo digna secutas

Eximis, superum munera ad alta Voca S. Tertia lux aderat, roseo quum laetus Eoo Surgis mox victor sidera clara petis. Consortemque capis patrio cum numine Uran . Dextra tenens dextro conspicuusque loco.

Hunc igitur praecibusque piis, studioque fideli

Placemus, nostro et veniam sceleri: Det pacem mala cuncta procul, morbosque famemque

Pellat, hostiles et superare manu S.

Quod varios pelagi casus, celique procellas

Exuperas, nanti quod data terra tibi est, O cemique minas, sae V pericula vincis, Ac sospes patrio redderis Eridano Haec Pari non ars ipsa hominum aut soli ortia praestat, Non labor at summi cura paterna Dei. Dirantula enim nostra est industria code periclis, Cede mari, Christi ni pia dextra juvet; Ille regit Cstros cursus, auramque ministrat, Sollicitaeque offert littora tuta Quare age thure pio flammisque liquentibus aras Ipse adole, plena fumet acerra manu.

Ad stet conspicuus Tyrrhena in veste sacerdos, Et peragat patriis mystica sacra modis. Pax homini, tibi Christe decus tibi gloria soli, Ucra Dei proles , verus S ius Deus. T colimus , tibi divinas largimur honores, Et nomen sella ducimus eri tuum

488쪽

T casus, tu damna leva S, tibi munera terrae ιEt tibi se fontes se tibi debet aqua. His igitur placare Deum, superosque memento Et sua cum pura solvere vota prece. Nil auro divis opus est, sed mente, fideque. Haec nos una hontini copulat, illa Deo.

'mnus as D. Augustinum t et monsta infelix tellus Massyla, et angues.

Et Libycas pariat Punica terra leas ἔArescant sitiente solo Nasamonica tesqua, Funditetis nullas gleba Libystis aquas. Dum tamen Augustine, tuos non deneget ortus, Laeta sitis partu Cinyphis ora tuo. Unde illi invideant' felix Lydia. arva Quae rigat auriferis lucidias Hermus aquis. In vuteat latis audax Germania terris Dives aquis, populis dives ipsa suis, Ni etenim Augustine, tulit te te Africa maius ιCujus ab ingenio creverit alma fides Per te relligio Christi stetit integra , per te

Divinae legis mystica operta patent. Tu secteta Dei pandis , tu Padita utrum ἔEt verum, & pietas manat ab ore tuo. Et pater, patriae princeps ma Xime rector, Accipias voces dive benigne meas.

De Federie Rege, ad balneas accedente . Qui , quod plus solito serenus aer 3

Et gramen viret, nitescit arbor χQuid quod plus solito canunt volucres Cantant gutture leniore cycni pProcnes lugubrioribus querelis pE spirant Zephyri salubriores, Et rident pelago silente aren M.

Nullo' murmure littus obstrepescit. En

489쪽

En dueunt horeas per arVa Nymphae, Et Musae numeris suis sequuntur; Ipse balnea perstrepunt cachinnis, An non adveniente ederico Ipta balnea molliter cachinnent Ipsa littora suaviter susurrent Agnoscunt Dominum suum lacunaes Regem balneolae suum salutant; Adsurgunt & hexo suo liquores.

Adventa decus elegantiarum, Et flos advenit omnium leporum. Illum deliciae sequuntur omnes, Illum munditiaeque, Gratiaeque,

hae sceptro species potente digna.

Ne ne balneolae timete, ne ne Mavortem socium trucesque Vultus . Mavortem socium nihil timete.

Jussa nam timet ipse Federici, Paretque imperio, ,eretur illum. Felices Domino lavante thermae, Felices mero jocante Baiae. felix spatiante Rege littus pMyrti dicite Go , euge ederi cerfuge, o canite, euge Federice.

De Orpbeo navigante; post, ad insem,

pro uxore descendente. Iam maris vasti penetrabat undas Pelion linquens Pagasaea pinus ἔJamque anebant agitata longis IEquora tonsis ;Cum pius Phoebi citharam sacerdos Movit, insigni cecinitque plectro. Et parem nervis, parilemque voci Commodat letum. Dicet Nymphae vitreis ab antris Efferunt udum caput, ac per undas

490쪽

Implicant, certo choreas secutae Cum pede cantum.

Ilicet Triton resonante ab ore Buccinam intendit, scopuloque a b alto Adsonat vati pecus omne summa Ludit in unda. Ipsse stans eis modulansque puppi, Purpura insigni venerandus ostro Ad decus famae ciet, atque honorum Praemia laudum. Fortibus summi meritum triumphi,

Fortibus prima meritum coronae,

Fortibus plausum populi, patrumque Publica vota His aeternum decus adparari Morte praelustri, this titulos sepulchri Signaque ii vis solitos honores. Templaque, aras. Hicin Heroas juvenumque primos

Cerneres pontum validis lacertis Vertere, arque aestus pelagi, minaces Uincere fluctus. Tum Laco vates graviore plectro Suscitans , hoc hoc agite o juventus, Hoc eum proles agite Sc volenti in Cumbit dextrae Vos labor primos hominum , iis vos Reddet aequales labor, meorum Coetui adjungens, sola salsa ponti Subdet, 4UraS. HO virum virtus studiumque pulchri

Poscit, hoc illud decus, hoc illi

Qui Iovi vos conciliant honore S. Famaque poscunt. Talibus vates, ibi coepit ingens j rdor horoas novus Urit ignis,Pcacra accendit nova flamma ventes, Et nova Vir sua. Thra

SEARCH

MENU NAVIGATION