장음표시 사용
481쪽
4 6 DE ARAMO SCRIPTORE debere, quia Marius Mercator nonnulla ex illis libris excerpsit, & excerpta illa deprompta esse dicit ex Theodori libris contra L Augustinum defendentem origi
' nale peccatum ac Adamum per transgressionem mortalem factum catholice disserentem Verum etsi negare nolim,libros illos Theodori ex parte etiam Augustino oppositos fuisse, certum tamen est, Theodorum illo opere imprimis Hieronymum cunnitare voluissi'. Omnes enim characteres , quibus adversarium tuum Ararhum deliἡeat, tanta claritate iii Hieronymo colla . veniunt, ut ante Norisium histor. Pelag. l. I. cap. 9. de Garnerium T. l. bper. Marii Mercar p. IoI. a nemine Id observa tuni mirari satis non posmim.
i XV. Ricit enim Theociorus Aramum in occidente natum, posteaque intiriqnte versatum libros de nova sua hae eli, quo nomine doctrinam Pelagianis oppositam Moi Restiae Episcopus perstringit, ad popala-ires suos misisse.. Id vero optime Hieronymi coia, enit in Dalmatia nato dc iis Palaestina maxime commodato, qui dialogos adversus Pelagium latino sermone compositos divulgavit. Porro Theodorus de Aramo dicit, quod a 'intum evangelium fingerit idque in Eusebii biblioinem .eperisse gi latus fuerit. His autem verbis Hieronymum peti non dubitabit, quisqvis noverit Hieronymum re venter in suis scriptis Hebraici Nazaraeorum evangelii meminisse, quod in graecum di. latinum sermonem a se translatum in catalogo Scripti eccles cap. a. asserit, dc ex quo subinde in operibus suis varias sententias dc narratiunculas allegat. Nam ut caetera loca taceamus etiam in his ipsis dialogis adve sus Pelagium scriptis , quibus suum opus Theodorus Mopsvestenus opposuit,nonnulla ex evangelio isto printulit,
482쪽
ΑNTLPELAGIANO. 47 tulit, ut ex c. a. l. 3. Videri poterit. Ulterius Theodorus. Aramum reprehendit, quod repudiatis reliquis veteris Testamenti versionibus propriam conficere ausus fuerit. Sic enim Photii verba interpretanda sunt, etsi ea Salmasius in traistatu de Hellenistica p. 177. ita acceperit, quasi Theodorus post LXX. Aquilam, Symma. chum dc alios novam Scripturae versionem molitus merit. in is autem nescit,novam V. Test. versionem ad 'fontes Hebraicae x eritatis consormatam ab Hieronymo editam fuisse, quam a Rufino alitisse aemulis convitiis proscissam eo minus mi andum est, cum ipse Augustinus eam aliquandiu improbaverit. Ethaiicipsam Hiernnymi versionem a Theodoro suggillatam nullus dubito, mirorque quod Vir clarissimus Johannes Martianay inter adversarios versionis Hieronymianae,quos in iis protegomenis ad novam operum Hieronymi editionem ejusq; primum tomum qui divinamHieronymi labliothecam continet, recenset, Τheodori mentiostem
nullam fecerit. Tandem dc illud Theodorus Aramo obiicit, quod Hebraeis quibusdam abiectae sortis in disciplinam se tradiderit. Id vero optime in Hieronymum quadrat, qVem non pudet passam in scriptis suis profiteri, quant m per Hebraeos quosdam,cum quibus conversatus est, n lingvae hujus studio prosecerit., dyamobrem nibit amplius restat, quam ut
Inquiramus,cur Hieronyn iura Theodoro Aram cognominatus fuerit. i Et Andreas quidem Scholius latinus Photii interpres in ' Scholiis marginalibus suspicatur, quod Theodorus 2- τῆι est, ab execratione &maledictione adversarium situm cognominaverit. At Petro Allixio aliter visum. Is enim putat.a librariis pro Hieronymiani nominis abbreviatura seu primis nomi-
483쪽
tu de syn.dis: mmbus loquitur de formultis a se exp6nis illius literri ἱερον per errorem positum fuisse. Verum probabilior mihi videtur sententia Viri celeherrimi & in historia ecclesiasti ea versatissimi Gulielmi Ca vii. Is enim in eruditissimo opere Scriptorum ecclesiasticorum p. sq. non infeliciter conjicit, Hieronymum a Theodoro Aram id est Syrum dictum, quia maximam vitae suae partem in Syria transegit.
Additamenta. Ne ultimae hujus plagulae partes V,
cuae relinquerentur, sequentia addere placuit. ΡΑg. 93 de Alogis agitur, qvos . evangelium Johannis repudiasse in dissert. de haeresiarchis ex E- piphanio retuli. Eo' autem usque absurditatis hae Iretici illi pervenerunt, ut non solum hoc evange lium a Johanne scriptum negarent,sed etiam Cerinthum elus autorem facerent, cujus haeresis statim in ipso Johanhei evangelii exordio refutatur. : Rationes autem ob lquas Alogi juxta Epiphanium evangelium hoc Johanni abiudicabant, hae fere erant, quod hoc evangelium cum reliquis non concordaret & mendacia continerer.'insedemi falsissimum sit,non defuerunt tamen qui Alogorum ivestigiis insisterent. Nam ut de Fausto Manichaeo & A-ιnabaptistis nihil dicam, qui hoc evangelium non integrum Johannis est e, sed quaedam ab aliis addita obten. derunt, etiam nostra hac aetate novos Alogos iti Anglia
484쪽
exortos Clericus in animadversionibus ad 18 priora. commata capitis I. Evangelii Johannis ex Praesulis alicujus Anglicani epistolacommemorat. Ostendit autem Clericus, futiles esse rationes illorum, qui hoc evange. Iium a Johanne scriptum negant, & contra gravissimas rationes urgere, ut Apostolum Johannem autorem huius evangelii agnoscamus. Nam primum in ipso evangelio Iohannis c. XXI, 24. legitur: hic es discipulus,
de his restatur, qui saec Fri licimus autem verum esse ejus testimonium. Quae Verba Clericus cum Grotio& Hammondo ad evangelium Johannis ab Ephesina ecclesia apposita esse dicit. Verum non opus est, ut Obnum eis rum pluralem verba haec Ephesinae ecclesiae adscribamus. Potuit enim Johannes dicere: scimus,quod te M sium ejus verum es, quasi ad conscientiam & conteitationem aliorum provocaret Sc diceret: non solum ego, sed etiam omnes,q vi cum C hristo versati sumus,ld testim nium verum esse novimus, ut Tarnovius dc alii verba illa explicarunt. Inter Patres, quorum autuaritate hoc
evangelium Johannis esse,probari potest, Clericus priulano loco Iupi'u' ponit, cui deinde laenaeum dc Eusebia
um adiung Plures autem adducere noluit, cum conis stet,ab Irenaei temporibus communem hanc, si haeretia eos quosdam excipiamus,omnium Christianorum sententiam fu . 2i i
Pagina . diversam Athanasii tintiani circa Synodum Sirmiensem ejusque consessa
nem fuisse notavimus, dum Athanasius confessionem illam heterodoxis accenset , Hilarius autem ut Orthodoxam explicat.observandum tamen,Hilarium non simpliciter Sirmiensem & alias quasdam orientalium
e sessiones pro orthodoxis habuisse. Dicit n. in tracta-
485쪽
nendis Arvi vitiose inesse intesigitur , nemo mihi potes vitium assignare Hectorum , internuncius n. ut rolusis sum Use non conditor, ut alia quaedam l*co, quae Hilarium itys synodos non simpliciter probasse ostendunt, taceamps. Imprimis autem id elucescit ex rapologeth. cis Hilarii responsis ad reprehensores libri sui de Sync dis , quae Ben dicti ni in nova Hilarii editione primi ediderunt. Ex his n. manifestum est, errare eos, tui existimant, Hilarium Semiarianos pro orthodoxis habuisse, etsi1.eorum formulas sensu catholico intellectas 'P odammi do ferri posse putaverit, easque laudaverit. Namur neditani in pra fat. ad Hilarii librum de Synodis observant, id sibi proposuit Hilarius, ut & orientalium benevolentiam captaret, dc occidentales in eorum favorem nonnihil flecteret, & inrosque ad concordiam 4n Synodis jam indictis ineundam praepararet. Observant praeter ςa,quod Athanasius, cHilarius non uno tempore scripserint,cu m Hilarius ante Ariminensem Synodum, Athanasus autem post illam Synodum scripserit,' quo tempore ecclesiae utilwas poscebat, ut vitia consestionunm orientalium non amplius dissimularentur. Agunt de eadem xe Benedictini in vita Hi auii cap. 7: ubi animadvertunsi Wod Hilarius orien tes ita tractandi dicaverit e : qui ex morbo opvalvi erint, io .viburit pes esset perfectae sanitatis , u aegritu spristin reliq3Menon doesi dii idein qui eos foveri xi emqM. 8do excusavsq-pdo laudaverit, dc a cc vicus abstinuelit , i interim tamen veritatiui illis blange insinuaverti,
seque ei mulserit; ut psis ad 'eram fidem nori deeβe haud di sthulaveris. ossere o. priidei ter in ea re vessitus fuerit ,
misi tameti ontiam hin*δ8oxiae aspicionem te gere non potui eum a Ludferet, ipsi expcistuduni fuerit, quasic tra orithodoxiam pei . casset. . Exhac occalisere Mailla apolo ucanatiinfit, yi rubus Hilarius asserit, se non recte a Lucifero intelle mi icum Onin tales non ure m Mem, sis stem tantum verae fid6--ss dicave
486쪽
SYNOPSIS APPENDICI sAD DISSERTATIONEM
Hare sariau aevi apostolici sapostolico
I. Praefatio. II. Notatur Dod.ellus Egesippum nullam Di sit hei n:entionem secisse asserens. unde hauserit Hipp lytus quae de Dositheo tradidit. III. Theophi Ius Pelia Dosthei adversarius. Fabulae chronici Samaritani de Dositheo. IV. De eodem locus Vigilii Tapsensis. U. QEid autor praefationis Arabicae ad concilium Nicaenum de Simonianis tradiderir. VI. Simon Magus se e Uligine conceptum mentitus. VII. VIII. IX. Nonnullae Boi ducit de Simone ejusque Helena assertiones improbabiles. X. Zu icheri blasphemia. XI. Autor antiquus a Rigal-tio editus Simonianorum baptisinum deseribir. XII. Turriani figmentum de jejunio sabbathi orientalibus insterdicto ob Simonianos. Si te aliorum figmentum de jejunio sabbathi Romae se vato. XIII. Fragmentum Marcelli de conflictii Simonis Petri &Magi, quod Iac. as. Carolo se primum edere putavit, quoad - ximam partem jam pridem editum. Integer Marcelli tractitus a Floret uinio editus. Eadem acta a Nausea vulgata. XIV. Pilati epistola de Christo. Ejus variae editiones multumque inter se diversae. m. Marcelli de Simone fabulae. XVI. Similes Iohat nis Malalae. XVII. Abbonis Monachi locus de Simonis praeci pitio. XVIII. Varisius ab autore impersecti operis in Matthaeum allegatus idem est ae Bar Jesu. Augustinus emendatus. XI Baris a Iesu
487쪽
Iesu liber emitra Paulum scriptus. XX. Irenaei locus de Mena dro emendatus. XXI. Prateoli, Sagittarii aliorumque error de Ce-xinthi interitu per balnei ruinam. Raynaudi error Ebionem hac balnei ruina oppressum statuentis. XXII. Francisci Turno. nii Laistum. XXIII. Cerinthum Carpocrate posteriorem Bassi gius stituit XXIV. Haireticum nomine Ebionem fuisse negat Clericus. XXV. Epistola Petri ad Iacobum ab Ebionita quodam scripta,ex quar adfatilius heterodoxa quaedam hausit.XXVI. Ebion, tarum adversarius Philippus. XXVII. De Hebraico Nararaeorum evangelio. XXVIII. 6ndii de eo sententia. XXIX. Item Petavit, Basnagii. Nar araeos praeter adulterinum Matthaei evangelium genuinum quoque usurpasse negatur. XXX. Simonii sententia a Majo refutata. Fundamento caret discrimen inter Ebionitas
majoκs & minores. XXXI. Qitae Iustinus de Christi baptismo
refert non sunt ex evangelio Nararaeorum depron,pta, cum in eo
historia Christi baptirati aliter descripta fuerit. XXXII. Lud. Ca pelli de Nagaraeorum Origine conjectura. X X XIII. XXXIV. ΣXXV. XXXVI. XXXVII. Petersenii sententia de errore Hymenaei & Phileti, quos chilia snaum negasse asserit, examinatur. XXXVIII. Ex Nicolaitarum officina prodiit Clementis epistola s. decretalis. XXXIX. Turriani comis entum de canone,quem Nicetas Pectoratus allegavit. XL. Suspirium Po*carpi a quibus haereticis exprestim fuerit. XLI. De tempore Basilidis contrariae sententiae Cotelerit de Dodπelli. Eligitur tertia. XLII. Mabilloniihi dicium de tabula Monstrol sensi. Exemplum gemmae Basilidianae. XLIII. Cur Ambrosius Basilidem & Paulum Samosatenum conjungat. XLIV. AEtas Carpocratis. XLV. Epistola Adriani at Servianum. Larro quani de ea judicium. XLVI. Adriani annu- has magicus. XLVII. Textus Irenaei de Epiphane a Pearsonio Gmendatus. XLV flI. Bolducii sententia de origine Cajanorum probatur. XLlX. Liber Seth. id ex eo autqr operis im-' persecti de stella a Magis observata referat. L. Clementis Alexandri sociis deophiris.Qualem sentetulam LigthmotusClementi tribuat. U. Ephremi labri contra Ophitas.Lex contra OphitasLII. DodWelli
488쪽
sententia, de aetate Valentini. LIII. Multa a num Valentinianorum nomina ex evangelio Johannis deprompta.' Ambrosii de illis locus & Tertulliani. LIV. Προβολη Valentini. Error Maria ni Victorii. LV. inis Elianus apud Eutychium Alexandriniun. LII. Valentini fragmentum de causa mali. LVII. Leges Imperatorum contra Valentinianos. Balsamonis et Blassatis error de Valentinianis. LVIII. Quis autor jamborum in Malcum haereticum. LIX Floriani a Florinianis distinguendi.Dod.elli de Florino observatio. nes. LX.' Blasti haeresis. LXI. Ejus aetate ecclesiae honomnes uno tempore. pascha celebrabant. LXII. Quidde tem pore hujus festi decernant canones et consti rutiones aposto-jicae liodiernae. LXIII. Qued constitutiones aposti licae antiqua . Acta pilati spuria. Daniel Larroqvanus notatur. I XIV. Testimonia Victoris, diridi &Ceolfridi pro ritu festum paschale die
dominica celebrandi allegari solita. LXV. De praxi Apostolorum sententia Scaligeri et diversa Beveregit. LXVI. Sua cuiq; ecclesiae circa hunc ritum libertas primum relicta. Spuria hinc agnoscitur
Ignatii ad Philippe epistola. Halloiicii commentum pro dese sone illi; epistolae. LX II. Pii epistola spuria.Hermae visio conficta. LX, III. Aniceti et Polycarpi de hac controversia paschali coli suium. LIID Error libelli synodici a Pappo editi. LXX. Melitonis libet de pascha. LXXI. Aeta concilii Caesariensis. LXXII. Alia concilia in hoc negotio habita, a quibus diesensit concilium hiasnum sub Polycrate habitum, III. Cni parti Cilices, it et Meis Apotaniae incolae addicti fuerint LXXIV.CurAsiatici, ecclesiis pina eae adhaeserim. LXXV. Victor ecclesias Asiaticas exconamunicavit. TXXVI. Negant id quidem nonnulli. L vn. Alii rectius assi mant. LXXVIII. Victoris factum perperam a nonnullis laudatur et defenditur: LXXIX. schel strateni figmenta. Soromeni laeus GH ruptus quomodo emendari debeat. LXXX. LXXXI. Halloiitii de hoe schismate sententia, &quid in ea probandum vel improbandum. LXXXII. LXXXIII. Quomodo Fuditius schisma hoe
paschale cum controverfia, quae inter Regem Galliae & Pontificem Ronianum Innocentium XI. circa jus Quarteriorum agitaia filii, comparaverit. LXXXIV. Facditius multos aliorum erro.
489쪽
res eirea historiam hujus schismatis detexit , multa tamen gratis aseruit. LXXXV. Bardesanis errores. LXXXVI. Ejus dialogus de fato. LXXXVII. Augustinum erroris arguit Colberg us, cujus sententia probanda non videtur. LXXXVIII. Assertio Autolis de lapsu Gennadii & Vigilii contra objectionem Colbergii defenditur. LI XIX. Marcion niim Antoninianus haeret reus recte appelletur. XC. Marcionis de duplici Deo sententia unde ortum traxarit. XCL R id Autor praefationis arabicae ad concilium Nicaenum de Marcionitis tradiderit. XCII. Locus i. Cor. XV, 28. a Marcionitis male explicatus. XCIII. Philumenam solus A agustinus Severo tribuit, quam reliqui Scriptores antiqui magno consensi Λpelli tribuerunt. . XCIV. Prior Autoris de loco illo Augustini leatentia , & posterior confirmata ex MSC. bibliothccae Paulinae Lipsiensis , de aliis MSQ quibus usi Benedictini in nova Augustini editione. XCV. XCVI. Colbergii sententia confutata. XCVII.Hieronymi loeus de Borboritis.Alius Philostorgii. XCVIII. Impia Gnosticorum sacra a Molochi cultu Bolducius deducit.
XCIX. Gnosticorum error unum praedicationis annum Christo tribuentium. Irenaeus in alicrum extremum lapsis dc a DodWab
Io frustra de fonsus. C. Quid Vende linus in epistola ad Chiisseti. um de Gnosticis asseruerit. Uaria veterum haereticorum amulata a variis Autoribus expressa. Gronovit de illis judicium laudatur. CI. CH. CIII. CIV. CV.CVI. CVII. CVIII. Amica eum Amico de epistola Polycarpi disceptatio. ClX. Marcianus Doceta non diversus a Marciano, cui Irenaeus suum tractatum de apostolica demonstratione dedicavit. CX. Liber Melitonis de transtu Mariae CXI. Harmonia evangelica, quae sub Ammonii Alexandrini nomine extat, nona Victore Capuano versa est. CXILApotactitarum mentio in actis passionis Theodoti Ancyrani. CXIII. Baronii errores in historia Montanistarum a Facditio castigati. CXIV. Pauli Apostolicum Montano certamen in homilia de pseudo-prophetis assertum. Homilia illa non Iohannem Chrysostomum sed Iohannem Iejun torem autorem habet. CXV. Adversarii Montani. CXVI. Synodi adversus Montanum habitae. CXVII. Prateoli errores circa Montanum
490쪽
tamam ejusque affectas. CXVIII. Scripta Montani&Montanistarum. CXIX. Qiralem errorem Montanissit tribuat Ambrosiasteri CXX Acta P ei petua: dc Felicitatis. CXXI. Autoris qui 1638. libruiri sub titulo Epiphaniorum edidit deliria a Patavio refutata. CXXII. Clementis Alexandrini locus de Hermogene. CXXIII. Anathema Antilactis aliisque antiquis haereticis a Sophronio dii tu in. CXXIV. M ei hodii locus de Helce saltis & aliis antiquis haereticis. Sitne comsultum uterum haereticorum historiam texere. Iudicium ea de re Petavit & Nicolat te Nouri y. Appendicis conclusio.
Synopsis dissertationis primae de pseudepigraphis Christi, Mariae de Apostolorum.. CAPUT I.
I. II. Abgari ad Chrastum epistola &Christi responsum Ieguntur apud Eusebium. IlI. Aildit nonnulla Constantinus Porp-- rogenneia,quem Eusebio praeferendum Combefisius perperam asse-tii. IV. Ceὸ renus Christi epistolae sigillum addidit , diversum ab il- Io , quo alius Graeeulus in MSC. Vindobonensi Christi epistolam signatam docuit. V. Eaedem epistolat Abgati de Christi apud Nicephoruin , non item apud Da irascenum, qhod Strauchius memoria lapsus asseruit, reseruntaar. VI. Versio harum epistolarum in Iinguam Armenam a Galaino edita, Persicaa Xavierio Arabica a Ludovicq a Dieu , qtii circa Cid reni locum memoria lapsus est. Alia Λrabica a Podock:o in historia Abul Pharaji. VII. Meminit illarum epistolarum Ephrem, cujus graecus textus emenditur. VIII. Item' Darius Comes in epistol. ad I i. si istinum. Montactitio hunc locum producenti minus accurate respondent Strauchi us & Rci, kius. IX.
Gelasii judicium de Christi ad Abgarum epistola. X. Quid Proe pius di Evagrius de illa epistola tradiderint. XI .Eam Constantin polin translatam refert Zonaras, in magna veneratione ibi habitam S sub Andronici Comneni imperio direptam Byrani ini Scriptorestnen, orantIII.Vallae judicium de hac epistola.Fabula Petri Natalis.