Appendix dissertationis De hæresiarchis ævi apostolici et apostolico proximi, cui accedit Heptas dissertationum selecta quædam historiæ ecclesiasticæ veteris & novæ capita illustrantium autore Thoma Ittigio, Lipsiensi

발행: 1696년

분량: 511페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

451쪽

Sardica separatam discessassent, &seorsim comitio bito literiis suas iub Sardicensisnpmine ad omnes e telasias misissentsi non incongruum ecclesias oc- lcidentales adversiis nov/s orientalium insidiastidiri , novo concilio muniri Q ut alias causas taceam adductas :a Peteo de Marca indissert. de Syn. Sirm. th. ID quas in-οῦ ter gravissimamdicit Photintix nationetiui , Sari Sinia irrondus Photinum An . Sardieensi. concilici damnatum a negat, ideoque dicere hon potest, quod Patres lanensis concilii Photinum damnantes actum egerint, rnuliamve Photini damnandi us , habuerinthio ci. notiuINXIX. Cum autem Sirmondus Mediolanenseo hoc orthodoxorum concilium plime e medio militum , velli , caetera quoque eius acta rescindere οὐ iri a b

erisibile elati esse dieitI qvod Ursacius: Sc Valens ab

orthodoxistit, Sardicei 'doncilio dejecti eodem anno Mediolanumvolivolavelint cibiin catholicae eouessae comitiunionem animis utrinque 'tam subito rimtatis rerepit suerint. Θ imae receptio fi facta fuisset, inullam

dari emoni possbdicit id cur posthien uma Iuliqirmeeptvniesint, ' lihoqveiq,ae in Arimineissis coninstetit. la de hoe negoclo referunt seti errorem ire sine' si Ida r. Verum suspicionis illius nulla causa lesti

Valentem enim dc Uracium cum jam executioni man idindum cernerent quod de ipsorum exuuioratibne iniconcilio Sardicens deeretum fuerat animum libub. mutasse incredibile non est, dc cum in Mediolanensti concilio ἰ quantum ex ipsorum libello conjicεre possumus, ea cum conditione recepti tuerint, ut cum Atha.

452쪽

nium Romae vel confirmata vel consummatanterit,quare Petri de Macta dissertatio thi: n. & seqv. vide

iXXX. Quantum defitque ad quatuor Episcopos attinet, quos Liberius in epistola ad Constantium colet. Elio Mediolanensi iratis animis egrestbs memorat, Sit anondus statuiti, factum illud post concilium Sardic en dein Mediolanensi , quam Petavius asseruit, Synodo nullatenus contingere potuisse. Cuin enim inter Epistopos, qui in Sardicensi concilio a catholicis secessseant, fuerint Demophilus a Beroe , Macedonius a N6psvestia p& Eudoxius a Germanicia, ur e substriaptionibus Synodicae epistolae ab Arianis compositae manifestum est , 'nemo temere credetu hos ipsios Episco,

phs statim post Sardicensie coneillum una cum Martyrio Mediolanum profectos, an ibi C tholicorum emiliuinteressent. Longe restur verisimilius, SiM do videtur , quatuor illos Episcopos irae diam suam a ILherio memoratam Mediolani quidem sed an e rehelliat Sardicense nemp8 A. 346. nec tam in Ueq mi Eph porum concilio, quam instriuitis quoruntim Eps scoporum doliventu exe uisse. Consi inant hanc sententiam Socrates I9. & Athanasius de Synod. Referunt enim, quod iotimiles prolixam illam fidei

confessionhm. quam hi Synodo Amri A. C. 34, eoispositam supra divit ism laga bs suos Eudoxium Macedonium &Mard lumin Itaham miserint. Undς non incommode dici potest , quod tres illi legati, quitas etsi rhvito Larroqvtino ex Liberii epistola Demo-

453쪽

ximo 346. in Italiam venerint, eoque tempore Medio lani Episco saliquos praesentes invenerint, . illorum' que conventu,cum oblatam consessionem repudiarent, iratis animis egressi fuerint. XXXI. Sane haec ratio Henricum Valesium movit, ut concilium Mediolanens quo Photinum damna tum Petavius statuit; non cum Peta viciad annum' sed ad annum 346. rinrendum existimaret. Petrus auistem de Marca & hunc secutus. Antonius Pagi. duas Orthodoxorum Synodos circa concilii Sardicensis tempora Mediolani habitas arbitrantur, unam de qua Liberius loquitur ante concilium Sardicense A. C. 346. alteram , in qua Photinus dammitu&ac Valens & Ursacius receptus est post Sardicense concilium S. C. H ..inse sentenda lunonimprobabilis videtur, maris .me placet quam Baronii; qui gesta illa Mediolanensia

part ad A. C. 344. partim ad

. . NXXII. Biennio post Mediolanense concilium. qVod A. C. 347. habitum diximus, Sacerdotes ex pluribus provinciis ad tollendum ex episcopatu Photinum d .ngregatos fuisse, Hilarius in fragmentis tradit. Ubi autem illud concilium habitum fuerit, si quari amus, esipondet Petrus de Marca & qui eius sententiae astipulantur,Barizius in nova flere concit. pag. 27. dc An tonius Pagi in critica Baroniana ad A. C. 3 9. Romae

hoc concilium hybitur visa. . Cum enim Hilariusdi-3 isset, biennio post Mediolatimst concilium Sacerdo. res ad Photinum ab epi*qphtu tollendum convehisi

454쪽

us, cum Ursacii Sc Valentis epistolam ad Julium retulic

set, adesit, hanc episeolammis messeps Aennium, quam resis Nonni a Romanis damnata es.

XX li I. Sirmondus concilium, quod biennio post Mediolanensem isodum Photini exautorandi glatia convenit, Sirmii coactum arbitratur. Nam Hilarius cum hujus ad versus Photinum congregati concilii me minisset, post aliqua interjecta dicit: inter haec Sirmmm

tem Sirmondus Hilarii verba in Mediolanensi concilio Photinum damnatum asserentis de Arianorum concuc li', quod A. 3ss. habitum fuit, interpretatu exit, inde colligit, alterum, de quo Hilarius loquitur , concilium Sirmii A. 337. habitum fuisse. Verum cum prior Sirmondisntentia falsa sit, ut supra diximus, etiam posterior vera esse non potest. iXXXIV. Petavius ergo, etsi ipse quoque per concilium, quod biennio post Mediolanensem Synodum coiigregaturi Hilarius indicat, Sirmiensembaliquam Synodum intelligat, eam tamen non A. 3s7. sed 349. habitam statuit. Et haec sententia non modo Sirmonis, di sed etiam Petri de Marca sententiae praeserenda videtur. Nam cum Hilarius dicit, Ursacii & Valentis libellum missum fuisse post biennium,quam haeresis Photitii a Romanis damnata suisset, non respicit ad Synodum aliquam Romanam, sed ad Mediolanensem, cui, ut ipse Marca agnoscit, non Qtum Italicae dioecesis, cuius caput est Mediolanum, sed etiam Illyricanae in qua fuit Pnotinus , &Urbicariae seu Romanae dioeceseos E-

Lll piscopi

455쪽

HIGORM Epjseopi Teum Utis Romani Epistopi interies. runt. γ Nec opus est,useam ob eausam Romae coactam Sunodum dicamus , u via Valens St Ursiaciusillo tempo Romanae Hebis Episcopum adierunt. Nam etian . Si iniense concilium oecauo aem Romahi Epi odit ad eundi illis dare potuit. Τ Quamobrem Romana illa SP nodus, quam Petrus de Marea A. p. biennio post Me diolanensem anni 34 . habitam statuit, ex Hilario terpro rari non potest rectiusque statuitur, 'c6nci. Ilum, inqs o Photinus A C. 349. damnatus est. Sirmii

etiam flatis Rom-acteos. Quamvis enim illa v*cta 'piniquo itaexplicent; ac si Hilari.s de concilio Medibilatiensi anni 14 . loeistus fuistet, sententiam tamen sta lam consistere non posse existimat . cum Ursicium & 'Valentem non ante annum 349. veniam impetrasse constet. . - Unde etiam verba Vrsacti & Valentis in epi-

456쪽

. 34ρ. celebratum est,intestigit. Confirmat suam sentenatiam ex Socrate, qui lib. a. c. 24. scribit, Valentem &Ursacium permagno erga Arii dogma amore exarsisse, donee Athanasium a concilioHierosolymitano anni 34'. sedi suae Sc ecclesiasticae communioni restitutum resciti erunt, ad quod tempus etiam Athanasius apol. 2. pag. 77s eorum paenitentiam assignavit. Respondet dein He ad nonnulla argumenta , quae Petrus de Marea &-Steph. Balvetius pro Synodo sua Romana attulerunt, dic inter alia observat in verbis Hilarii dicentis , Ursacii dc Valentis epistolam ad Iulium datam esse post bisnnium

Uuam haeresis Plotini a Romano damatas, per Romanos

non intel igi concilium aliquod Romanum, sed Medi lanense, Mii quidem ilIud, quod praesentibus Romanae ecclesiae legatis Α. 349. celebratum suit, sed quod jam A. 34 . habitum fuerat. l Nam hiennio post illud: concilium seu A . 349 inacius 3c Valens libellum suum

Julio obtulerunsi cumjam eodem anno in altero comcilio Mediolanensi veniam postula Tent Ac impetrassent. Ecli autem non conster etiam poncilio Mediolanensi anni 343 Romanae ecclesiae legatos affuisse , observat ta--men inusitatum nonesse, ut per Romanos Latini sive coccidentales Orientalibus oppositi intelligantur. Unde abssinum ipsi non videtur, quod Hilarius Episcopos Oecidetitales in Mediolanensi concilio congregatos Romanos appellaverit..

. numXXXVI. Biennio igitur post concilium Mediculanensae A. 34 habitum seu A. Episcopi juxta CoiiDrantium denuo Mediolani adtollendum ab episcopatu Photinum convenerunt. Concedir tamen eodem A., in etiam Sirmii contra Photinum concilium liabitum

457쪽

assastentibus ecclesiae iRomariae Iegatis Mediolanensis concilii iudicio d, positus fuisset statim depositio rus sen. tentia ex Mediolanensi concilio ad Orientalesmissa erit,& ab his Sirmii convenientibus confirmata , etsi j tum Photinus ob populi factionern loco nondum m eri potueriti Reselet inena Hilarius,axod in Decimcilla Sit miensi non Qium Photinus, ' sed simu cum Photitio etiam Marcellus ejus Magister damnatus fuerit, quodab hominibus Athanasia infensis' callido. consilio iactum est , ut Sardicensis concilii, iάquo Marcellus non minus ac Athanasius absolutus fuerat, decreta reseinde rentur. Menim Mareellus Photini Magister injuste in Sardicensi eoncilio 4Mblutus agi scritetur , eadem de Athanasia cogitari poterast. Quam Arianorum uis vim Sulpiuus Myerxivirina. c. s .i his verbis describit:

.mam uan euσωρροι--ν. Quae de iam,mst hoc eoncilio intelligenda eri collatia Sulpini cum Ularioostendit . Et hanc Sirmietiuem Synodum Laer vanus A. 3so. habitam existimati' ' Etsi enmi in eo cum Petavio conveniat, quod biennio post Mediolanenshm Synoxiam concilium aliqvodSirmiense habitum agno Mediolanensem tamen illam Synodum non in Peravius A. 4 sed Α.348. actam statini, unde necesse est, ut edim in tempore prioris Synodi Sirmiensis a P tavio Mentiatulliquemn annui

458쪽

XXXVII. Hanc autem Sirmietasem Synodum eqst bieni malia excepit A. C. 3 r. ab Orientalibus imis Iximis Episcopis coacta, in qua Photinus post disputa. tionem cum Basilio Aneyrano sede sua dejectus est. Et do hoc Sirmiensi concilici e nostratibus prolixe egit

Dorscheus in collaticulead concilium Sirmiense, in qua Post plurima veterum 3 recentioriam Pontificiorum &iL ieran orum de concilio Firmiensi testimonia conses siones concilii Sirmiensis exhibet , deinde i in tempus, causas &alias hujus concilii circumstantias inquirit,&

tandem canones hujus concilii & eorum veritatem exis

I XXXVII. i Indixit hoc concilium t Imperator γnstantius, quem ob curam aerum ecclesiasticarum ab Osio Cordubensi Episcopo reprehensum fuisse mendacium est larvati Ernesti abEusebiis refutatum a Domscheo in prodromo amicriseos theolog. pag. 66.,I em-sus .hujus concilii notarunt Socrates i. a. cap. 29. &So-

Zomen us L q. e. 6. cum proximo post consiliariam Semgii & Nigriniani anno hoc concilium habitum reserunt. Annus autem post consulatum Sergii & Nigriniani pro-Ximus non fuit annus 336., ut M deburgenstsexistL- marunt, sed annus 3se Locust concilii fuit Sirmium Iblyrici oecidentalis metropolis rubi saepe Constantium Versatum ex Ammiano Marcellino probat Dorstheus p. I . unde Baronii argumentit m concidit, ovi M 31 .hoc conciliumcelebratum inde probareuoluit; quod anno illo Constantius ibi cohsederitia icturi lii γ' o. XXXI K, inter Episcopos, qvi Sirmiensi conci. lio interfuerunt, fuit Basilius Ancymnus, qui etsi ab Epiphanio aliisque Semiarianorum sectae annumere

459쪽

Α- . . HISTORIAL tur, eamque ob causam mander epitom. histini ecclesia centur. q. disputationem Ba filii Ancyramon Phori. . in Synudo Sirmiensi ejusmodi amonem fuisse dieat, Iuvasi cunis alvinianicontra Ana baptistas & SIMene1

litorumvim atque efficaciam perinde infringentes, abathanasio tamenin tractatu,de Synodis Pan viri edit.. Parie illis numeratur,t quatrocem quidemsomousii. ea ab caussim . qνod olim ab orthodoxis Patribus Paulum Samosatenum damnantibus i pudiat a cierat, improbarunt. Tem ipsam 'tamen minime improbarunt , nec pro haereticis sed pro fratribus agniti fuerunt. Et quamuis hio Basilius in concilia si dicensi illis se alumcerit . qui Philippopolinistresierunt i Dor hAus .raesere Basiliues ab Ormodoxis non iam ob fidei di .sensum discessisse existimat , iqvanir quod Mareelli roe. stitutionem ab orthodoxis factam ferre non posset. Eandem rationem esse dicit Marci ArethusitI Nam & ille se in Sardicensi concilio ab orthodoxisseparabit , neque tamen eam ob causam Arianismi insimulari debeti Drant enirnillo temporehaud pauci, qui etsi circa voca. hulum homousii nec non in Athanasii & quorundam alioraim Episcoporum causa tib orthodoxis diserepa rent; Arianoritur tameni blasphemias minime proba

in. XU. Et hunc ipsum Marcum Arethusium cthus martyrium sub Iuliani imperio Greginus Nariameanus in orat. 47. descripsit ,.tranfessionisisSirmiensi Gncilio editae autorem scissereseritSocrattasbr. 2.eap. 3O. Sciendum autem est, quod Petavius de Pses insa

xii. jampridem moniait, ex tribus fidei consessionibus, quae

460쪽

quamvis etiarn Sirmii compusitae fuerint .: esto tamen

no Arianorum pUrsecutione laridςna fractis N a c*nstantia sua dfectis sunscripta, sed a Basilio Anx

de haeresibus concilio

SEARCH

MENU NAVIGATION