De verae et falsae Ecclesiae discrimine, ad serenissimum Stephanum 1. Poloniae regem, Stanislai Socolouii libri tres. Ex sacris Scripturis, vetustissimorùmque Patrum sententijs collecti ac concinnati. Quibus adiecta est pro dignoscendis & fugiendis f

발행: 1584년

분량: 479페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

461쪽

mam splendoris gloriςὶς collocata cce voluit, ita,ut qui no honoricet fultam , non honorificet & patre, infra

gelica etiam constituunt sortem et ac ne ex virgine quidem natum, Ma-hometanis in ea parte longe deterbores, confiteri volunt sic facta sunt

illis, iuxta pr dicationem Petri posteriora deteriora prioribus. Quam dis similia & pugnantia ultima primis,

videtis quae tamen omnia eo peruentura, iam tum a principio illis a Catholicis viris ad unguem plane omnia praedicebantur. Vnde igitur tanta mentis coecitas 3 unde haec amentiar Defendit Dominus, ct confundit linguas o se sensus eorum, ut non audiat unusqui que vocem proximi sui; ac ne fisam quide, quamprimo consanter tuebatur, O pro qua ramime decertabat. Docet sacra scriptura, singulis Ecclesijs singulos angelos ad earum regimen & gubernationem, ac custodia, praefectos esse: quas ubi iusta dc aequa voluntate Dei peccati sq, hominum deseruerint: eas omnibus ignitis telis spiritualiu potestatu patere, ac ex errore in errorem

462쪽

DE COGNOSC. ET FUGIEM

prolabi: quos haeresibus ac schismatibus fugari, ipsasque Ecclesias reli a- quere, testis est grauissimus auctor

Hieronymus quod nunc istis euen Lie,dubitandum non est. Vere igitar1ermo illorum scrpit tanquam cancer, errorque in principio paruus , in cxitu infinitis partibus crescit, nec primum consis ci quam res ad eos redierit, quibus dicturn est : iuvos audit, me audit qui vos spernit, me erit. Et uillud vere usurpare possint Sic nolexias et homo ut minifros Dei, ct diu ensatores m seriorum Dei. NouMθu- Ex quo pessimi profectus malo, a-m h reseρΤ- lia milerabilis & fundita nascitur calamitas , conscientiae scilicet perturbati O m enti si tu e i nconsta n ii a Cauteriata , inquit baulus, habentes conscient am. Quod perplexitatem quandam,& fluctuationem, ac inconstantiam mentis denotat. Dum enim animus, in eo quod summum est,& in quo Vitae& elicitatis quasi cardo costitit,

nullum certum modum, nullum finem, nullum inuenit exitum , ac prQ

tuto portu, ubi consistere debuit, in

463쪽

maiores aestus, maioraque naufragia,

se in dies deferri videt; nec Vi qua tam firmiter agit pedem, quin nouis fluctibus inde non exturbetur. dici non potest, quantum commoueri & per-

turbari lci, quantum indignari ila plane irasci, nullum mare flucti bus,

quantum hic animus cogitationibus aestuare, ac in transuertum agi solet. Hinc macies hinc pallor, inediae. hinc Vigili e &nocturne excitationes hinc in via in balneo ad mensam, in lecto disceptationes , ac perpetuus ad eas ducogitationes recursus : hinc leui ex causa maxi imae offensiones, &scanda 'la hinc repetitae consultationeS, conuentus & synodi hinc vitae & lucis taedium: hinc spontaneae sibi manuum illationes hinc aliae infinitae cruces. Cauteriato enim me bro, nulla pax, nulla quies. Ex qua animi ac consci-cntiae aegrimoniaSxoritur metus quidam,&trepidatio; ut metuant,vbi noest timor, fugiant nullo persequente. Virtutis enim viri recta conscientia

robur est. Probatum est hoc nuper a

464쪽

16 DE COGNOSC. ET FUGIEM

taricis incursionibus : quid actum, quomodo trepidatum sit, scitis. Non factitarunt haec,quibus certa & explorata fuit pietatis & religionis suae ratio maiores nostri: qui non nisi cum dijs, ut sacris, bona conscie tia, pro sortissimo clypeo tecti,in aciem & certamina descendere solebat,

Quanquam autem hi conscientiae tumultus in omni illos perturbent vita, maxime tamen in morte excitantantur contrariis argumentis, in Viraque partem colluctantibus , assensu autem dubio,& fluctuante, Diabolo aut tunc omnia in immensum augete, ita ut vix centesimum ex istis aequo animo mori videas. Quam eorum miserabilem conditionem, Vin lib. his es centius Lumen. ante mille annos diserte in hunc modum deplorat: Et perire metuunt, se redire erubescunt, faucis semineces immisi quin e qui tantam veneni hauserint quantitatem, qua nec o L. dat, nec digeratur, nec mora cogat, nec viueresinat.Heu miseranda comitio, quatis illi curarum aestibus, quantis turbinibus ex stantur. Nunc etenim Da ventus -

465쪽

FALIIS PROPHETI r. et pulerit,incitato errore rapiuntur: nunc in semetipses reuersi, tanquam contrari uctus reliduntur: nunc temeraria praesum. stione, ,quae tucerta videntur , approbant nunc irrationali metu, etia quae ce lassunt, expauesunt, incerti qua eam, quo

redeant, id aflpetant, quid fugiant, qui

teneant, quid imittant. Auae quidem --

b, ct malvenduli cordis affligito, diuinae ergas miserationis es medicina, sisa

Ant.Idcirco etenim extra tutissimum Catholicae fidei portum, diuersis cogitationaquatiuntur, verberantur, ac pene necam tur procelis ivt excusa in altum elatae mentis vela deponant, quae male nouitatum vetis expanderant, intra imam

sationem acidae ac bonae matris reducates teneant, atq; amaros illis turbulentosque errorum crus primitus revomanc. 'ut possint deinceps vivae se salientis aqua mentapotare. Deriscant bene, quod di L dicerunt non bene se ex toto Ecclesae dogmate, quodintellectu capi potes, capiat; quodnon potes, credant. Elaec ille. Sequitur decimus ille lethalis radi De in fricis, lethalior fruct', religiois uniuers: με. se cultusq- diuini labes, ultimaq: ruina. Quem

466쪽

Σ.Perr.2. Que fructu D. Petrus illis verbis explicat Venient, inquit, in noui Omis diebus in deceptione illa ores, iuxtaproprias com cupisientias ambulantes, dicentes: Vbi eu

promisito aut aduentus rim ' ex quo enim patres dormierunt, omnia sicperseuerant . lab initio creaturae. Quod quidem sine multis testibus vel res ipsa clare dem 5 strat. Nam cum uniuersa fides ac religio Christiana , demonstratione non constet, sensui item subiecta non siti sed sola fide, consensu, aut horitateq; nitatur. his sublatis, aut saltem labefactatis, omnem religionem auferri o-

portebit. Hac potissimum ratione,

versatur quis inter Catholicos, audit

argumenta, audit scripturas: conscrise idem ad Sacramentarios, eadem o- .mnia inuenit: item ad Anabaptistas, non inferiora ad Trinitarios, Arrianosque, eodem modo. Quae omnia,

ex ijsdem sacrae scripturae ipsiusque rationis fontibus hausta, cum animus infirmus & cauteriatus digerere non possit, magna undiquaque& rerum,& personarum pondera vides, simul omnia cum summo acerbitatis dolo

467쪽

re evomit, uniuersamque abnegat fidem , ipsoque infideli dcterior cilici tur. Ex quo hominum genere, non v- num & alterum, sed plenos ubique videmus versari greges qui illud palam confiteri non erubescunt, se quid in religione sequi debeant, plane ignora re. Omnia illa quae vcrissima es e putarunt, falsa & conficta esse: religionis& pietatis nihil praeter speciosum nomen & titulum exstare. Et hcc quidephirimi propalam. Alij porro , qui

paulo cautiores prudentioresque sibi videntur, cum id publice affirma- Te non audeant, in corde tamen suo illud cum impijs saepius occinunt: Non est Deus quorum numerus & si soli Deo cognitus sit, esse tamen qua- plurimos, vita haec, & mores hominum perditi satis testantur. Euenerat hoc idem Philosophis quondam. Ducnim Reges ac Principes rerum pub. philosophabantur, grauiter tunc &1erio omnes explicabantur Philosophiae partes: nihilque dicebatur, nisi quod ex naturae ipsiu, principijs, ac plane visceribus,depromeretur nihil

468쪽

3, DE COGNOSC. ET FUGIEN.

in medium adferebatur, nisi quod ipsam v critatem redolebat nihil quaerebatur aliud ,quam ipsa Veritas. At, posteaquam Philosophia ad homines egentes, Vagos, ostentationiq; deditos tranflata est, qui finem citis lucrum potius & quaeitum, inanemque gloriam, quam veritatem sibi proponebant; tunc ad nugas omnia quasdam ct ineptias, incredibiliaq; paradoxa, quibus stultae plebeculae, illi ambitiosi magistri admirabiles videri voluerunt, transferri coepta sunt. Hinc illa

omnia, Vnum esse caelum,in perpetua quiete manere, terram autem incito cursu agitari, motum in rerum natura esse nullu: hinc niuem nigra, & qd nonZQuibus nugis &altercationibus eo res deducta fuit, ut nihil certo sciri aut assirmari posse existimaretur, is lique sapientissimi esse iudicati sunt, qui nihil se nec magnum, nec paruu, scire profiterentur. Talis SocrateS,talis Carneades fuit. Phila sophi ex urbibus & ciuitatibus cana ipsam ob causam eiecti, planeq; tota Philosophia subuersa fuisse nisi duo illa sapientisprae.

469쪽

praestatissima lumina, Plato inqua, dc Aristoteles, rem plane collapsam serio philosophando restituissent. Sic

nimium altercando , omnis amitti.

tur veritas.

Vltimus est ille, qui haec omnia ob YHWH signat mala, tam exitiosi monstrictu 'M,Nseo .ctus,vocata in dubium virtutum omnium maxima & sanctissima religione, leges item, moresque antiquOS, Virtutem,omneque honestum in dubium vocari,humanoque potius liso instituto&opinione, quam vi & na. tura sua valere : sicque omnis aequi Schonesti habenis solutis, omnique disciplina sublata, a virtute ad vitia, notam pedetentim & lento gradu sed praecipiti cur siti disceditur: sic omnis honesti alea iacitur. Nam ut firmae& constantis de religione sententiae omnis virtus & honestas convc-quens est, cuius illa mater nutrix, dccertissimus custos existit; cuius munera & premia secum portat; cui item decus ac omnem ornatu addit,

fidemque&authoritatem facit. Sic vera & constanti religione labes ctata

470쪽

43a DE COGNO . ET FVGIE lctata, aut penitus ex aliqua republica sublata, ac quasi in perpetuum exsilium acta, comites itidem eius, Virtutem honestatem, disciplinam, legum atque magistratuum authoritatem,

cxcludi necesse est. Quid enim illum animum potissimum mouebit, que diuini numinis metus, Omnia perspicaci sito oculo intuentis, no mouet3 aut quid apud illum san una erit, apud quem ea que prima & summa natura sua merito esse debeat, locum habent nullum 3 i 1 Hi sunt igitur illi , quos quaereba- lmus, haereticorum proprij & peculia- 'res non ex nostro sensu& iudicio, ut 'videtis deshmpti, sed ab ipsis principibus Apostolorum4aobis traditi, omnium autem temporum exemplis c5 probati fructus. Sic igitur rem totam cocludamus: si ante septuaginta hos ipsos vel octoginta annos, hi tales fructus in Ecclesia Catholica exoriebantu falsi erant Prophetae illi, qui Christianam profitebantur doctrinam. Si autem tum in ea negligentia , quam ipsi videmus, tantoperς accusanti

SEARCH

MENU NAVIGATION