De verae et falsae Ecclesiae discrimine, ad serenissimum Stephanum 1. Poloniae regem, Stanislai Socolouii libri tres. Ex sacris Scripturis, vetustissimorùmque Patrum sententijs collecti ac concinnati. Quibus adiecta est pro dignoscendis & fugiendis f

451쪽

potest: Nemine .m pace sui tenere posse. qui pace Dei reputauit, praeclare scrip tum reliquit Hegesippus. Quid itat Obstat & impedit quintus, qui stκmi- hos quatuor sequitur exitiosius malet μι roras planis fructus: Vis illis, inquit, qui invia Cain abierunt, se in errore Balaa mercede u untsecuti via Balaam exBoser. Via Cain extremit quodda & irreco ciliabile ex inuidia natu oditi,in otii '' nemq; fraternu μxitiu conspiratione designat. Via Balaa, populi De eius Parumque castroru infestationem,ac omni

genere covici j dc maledicti proscissi onem significat. Habeat siqdem diLsidetes in religione insitu quodda dc , peculiare, ab alijsq; omnibus distinctum,contra illos qui aliter sentiunt oditio quod & si ad tempus supprimi& dissimulari solet , funditus tamen i& radicitus euelli nullo modo potest: imo quo diutius premitur, eo

exitiosius erumpere solet: magna.n. lis, magnus Zelus est religionis. Quaerit Iosephus, quae causa fuerit,curcureliquae oes gentes secu facile coiiui ' gebaturinoli Iudaei nulla firma &co

stam

452쪽

. stantem unqua amicitia cum caeteris nationib' coluerunt . Reddit no alia causam, quam ea ipsam disparitatem&dissimilitudinem sensus de religione cultuq; diuino, odiumq; quod inde manat implacabile; cu Iudaei

num solii, caeteri oes infinitos coluerint Deos. Docet hoc idem Dionyris dirim, sius Areopagita, ac vix non Geome--nni trica ratione demo strat: Vtinauit, itaneae quato remotius a centro disice unt, O

numeri ab unitate quatὸ magis di at iγto et ii plus ab inuice separatur, maiore interuasio absium c homines,quo magis a Deo, qui est reru omniupri principi, se centru, omnis y unionis fons se origo, veras de uti opinione disceaunt, eo magis

e sis disti ac seiungutur. Novoteis,

a maestas inquit Bernardus, Deo esse contrarium lib. de με quid, o sibimet cohaerere,auisiem copem, re Ghil inter tales homines in commune consulitur. nihil ad omniti si lutem refertur. nulla totius corporis habetur cura: hoc solu utile est,quod alteri nocet: ex alieno incommodo,

sua quis'; sibi parat comoda. Et proinde pace α cocordia illa resp. speret

453쪽

nunquam; quaecunq; semel dispares& pugnantes intra sua susceperit viccera cultus: mistra impossibilia tentantur. Quod nunquam in tanto decursu saeculoru fuit, nunc certe ut si ri possit uerandum non est. Sextus fruct' istius mali ab ijsdem δεα si explicatur Apostolis: Hiaut quaecum. restnquide ignorat las emat, quaecuns aut e

naturaliter laqua muta animalia nor ut, i

inhis corrupui ur. Quid hoc loco dicit 'Apostolus, qua illud, haereseon blasphemia, siue cotticiu & maledictum perpetuu comite esse, quod nusquaalias inuenies: nam Philosophi, ik si nobiscit no sentiunt, & si dispare cubium sequuntur; nostra tamen conuiciis oc maledictis no coscindunt. Ita sint duo Altcr Philosophus quis, Averrocm, Vel Avicena sequut' haere- . ticus alte Vterque Deum unu&trinunon cofitetur; uterque Christu ex vitigine natu negat; uterq; sub specie pa-n vini, verum corpus & sanguine Christi cotineri, nullo modo credit. Hoc tamen inter illos interest, quod alter disputatione coletus, nisampli.

454쪽

amplius progredi tur:alter vi tra argii menta nephandis blasphemijs inquinat copleti omnia Quae illi, dc qualia in Dei filiu, quae in virgine sancta,

quae in sacramenta diuina, symbola, maledicta confertit, quibus couicijs, qua dicacitate pstringunt; pari certe malevolentia cubilis, qui filio Dei in cruce pendenti insultabant quonda: S liuis Deseu, descendat de cruce Madradictus furor eo , quia pertinax, ct in L snaetio eoru dura: Non intret anima mea in seliu rara, ct in coetu eoru nou sit gloria mea, dicebat de simili genere nominii Iacob Patriarcha quonda Nec satis est, ipsos ita petulantes, & mal dicos esse, hacque ratione aeterni numinis inaiestate i dere, sed illud etiahac sua procacitate esticiunt, Vt nomen excelsum Dei , nonien IE S VChristi eiusq; facrosanctae religionis male ubique audiat in gentibus. Per quos, inquit D. Petr', via veritatis bla-θhematur. Quis enim ex his qui foris sunt, ea admiretur religionem, quis laudet,suspiciat, & no po ti' danct ac derideat, quae in tot haereses, in tot

455쪽

dissidentia schismata sit distracta, Scquae de suis sacris & mysterijs tam malevole, tam petulanter, tam impudice sentiat& loquaturi Non modo igitur his istorum moribus ad lucem veritatis infideles no redeunt,sed magis in suo errore tenebrisque confirmantur. Ad quos enim potius in rata. ta sententiarum varietate se conferant, aut quomodo illos sequantur,

qui imi, ubi certo defigant pedem,no habent. Ita ut plane portas uniuersae salutis omnibus gentibus, sectis ac dissidi js stiis, vita & moribus inquietis & dissidentibus suis obstruxisse videatur. Et, ut quondam Pilatus Christum ad illudendum, conspuendum,

, flagellandum,ac omnibus contume

lijs diuexandum cohorti tradidit, ita nunc haereseon ac schismatu magistri eundem Christia, eiusq; unica spbsam Ecclesia ijsdem gentibus, ut denuo flagelletur, cospuatur, ac varijs probrisco tum et ijsq ini illudatur, exponit te nullo viae tantum scelus digne expia.

turi aeuo. Assume domine Zelum, pro

sposa tua, ct pro nomine sancto tuo.

456쪽

Cui πιθη Septimus haereseon fructus ille est, se se gratiam Domini nostri Iesu Christi transferre in luxuriam, quod idem ipsi docent Apostoli: Subintrauerunt Gnim quidam homines, qui olimperscriptismi in hoc iudicium impij, domini nostri

gratiam transferentes in luxuriam, delici's a uentes, in conuiuisessis luxuriamus vobiscum.Vt enim veterator ille paradysi serpens, eam prolixam & liberalem munificentissimi parentis beneficentiam, qua in omni honestς voluptatis & deliciarum usu primos nostros constituerat parentes, in exitialem transferre voluit luxuriam atq; insolentiam ; ita ut nimia petulantia di fastu,eius suasu cotra parentem suum elati,Dij plane essici voluerint sic isti crucis Iesu Christi, vulnerumque eius , mortis & sanguinis liberalissime in pretium & ablutionem totius mundi in ara crucis emisi gratiam volunt transferre in luxuriam; non tanquam exemplum imitationis crucem & mortem Christi habentes,sed quasi velamen malitiae pretendentes,

457쪽

ligentissime suos monet Galatas Paucaeis. .l lus: Vos in libertatem vocati sis tres; tantum, ne libertatem in occasionem camnis detis. Laudent quantum velint in primis suis initiis heretici omnem vitae continentiam & sanctimoniam, laudent castimoniam, catharos An gelicos, Apostolicos Apolacticos, id 'est, selectos more veterum Gnostico- rum, Marcioni starum, Valentinianorum, sese superbe appellent; ad ultimii tamen, omnem Dei gratiam tracferunt in luxuriam.Notum est, in qua

foedas, ac plane infandas libidines, prioris saeculi haeretici ad extremum praecipitabantur sed & nostri, ieiunia primu , vigilias, cilicia, humi cubatio. nes sustulerunt virginitatem, tanqua rem Deo & naturae aduersam dc inimicam, reiecerunt claustra monast ri orium , ac v*ta suscepta pudicitiae perfregerunt; Polygamiam laudariat: Vltimo Adamisimus quidam turpis& nefarius apud quosdam inductus esse dicitur Sic haeresis,gratiam DEt transfert in luxuriam. Octava demu latae pestis proici est, o in f

458쪽

perpetuus in deterius proscctus. Huc a fructum Paulus ad Timothaeum scri- ,

b ens, sic explicat: Semper, inq it, disiem l trus, ct nunquam a cry cIiozem coinctio lini eruenisntes. c fati autem homines Vse seductores proficient inpetus, 'ames, il, rivi. s. ct obos ita errorem iniscentes. Et pa u lo i ii post: Iniquitas autem eorum proficit in aprius, quom remoscrpit OUquam cau- ncer Millequingentis septuaginta octo 't:

annis, rcs Christiana in dis pensatione filegitimae potestatis,inter tot persecu- h tionum fluctus, inter tot feri ingeni j, d&linguae impugnationes, inter tot dhaereses & schismata , integra dc in te, amcrata mansit: Articuli fidei, sacra, cmentorum dispensatio, libris acri, c- eorumque interprctes,Canones, Coa rcilia, Patres, Cerimoniae, sacra, ordi- snes, ordinumque sanctiones, in com irupta immutataq; manent. Sexagesi- lmus vix intercessit annus, ex quo isti inoui dispensatores in caminuaser ut possessionem, & iam vix reliquia S ci iius,quod a nobis acceperunt deposi- 'ti, tuentur.Sic propha nata sic conculcata,iacet omnia. Dum hoc quidem

anno

459쪽

anno cam inficiunt religionis parte, alio aliam,& iterum aliam donec totum ii dei es pictatis corpus hic lethalis absumat cancer Vnde coeptum sit,

videtis, & quo profectum. Quorsu imilla aqua lustralis, quorsum indulgentiae, quorsum purgatori j ignis euasit auctores ipsi vix sua recognosciit dogmata. Neque vero in peius profici ut tanthina, sed in quo maxime admirari licci, summam diuinae potentiae in hominum malitia dc curiositate vindicanda vim, plane in contrarios reci

dant census. Quantum fidei vim &litudinem, iupra quam etiam necesse fuit, extulerint quondam, nemo

est qu i ignoret. Nunc ipsi, vel penitus nihil credunt, vel in omni parte fidei

sensum & experimentum quaerunt: iamq; inuenititur nonulli, qui in solis bonis operibus, cum Pelagianis, tota salutis rationem repositam esse purant: Verbum Dei, Euahgelia, Paulique scripta, quibus laudibus in coelusustulerant,scimus niti it detrahendit, nihil apponendum csse, quam sancte& religiose cauebant. Nunc Moyses Dd a mul-

460쪽

-a DE COGNOSC. ET FUGIEN.

multis placet, Christus, eiusque Euangelium, displicet: nouum testamentum, recens quaedam & nuper excogitata res esse videtur;veterem legem re antiquitate, dc iudicio omnium getiit longe plus valere: quomodo omnes illi sentiunt, qui noui Iudais antes dicuntur. Quid de Sacra mentorum H, integritate, veritate, sanctitate, frequenti usu quam preclara, ut quidem videbantur, a primis suis initijs tradebant8Nunc, vel nuda quaedam & egena elementa esse putant, vel penitus nulla. Maledictum illum esse dic bant,qui confideret in homine, qu1ne carnem poneret brachium suum: nunc non minima pars illorum nu

dum & simplicem hominem IESUM Christum, ut quidem illi impie bla. sphemant, grauissimo idololatriς delicto obnoxij, colunt dc Venerantur. Totum certamen,pro gloria, laude, maiestate Iesu Christi, se suscepi sic. Praetendebant . Nos hostes dc proditores cultus ac nominis cius, tertio quoque appellabant verbo. Nunc illum, quem patcr glorificauit, dc in quo su-