De jure circa alienam rem singulari

21쪽

nostro res furtiva, amota, eX pilata, tempore longissimo a tertio praescribitur arg. L. r. f. l. d. uuv. Except. Carpet. P. a. C. 3. d. IK lovg. temp. Ricbi. Dec. s1. n. II. imo & ab ipso fure, nisi Dominus probet furtum aut malam fidem, alias enim bona fides praesumitur Cetov. Dec. III. n. 27. Praeterea in rebus

fiscalibus *. M. F. de UDe. atque Ecclesiasticis Usucapio si.

militer nulla erat. u. C. Ne rei domin. l. templor. Vindieatio ς At hodie tam res Fisci L. μ. C. de bon. vae. I. C. de prascr. 3o. l. o. ann. l. f de funae patrimon quam etiam Ecclesiasticae & aliorum piorum locorum per XL. annorum spatium acquiruntur. Auib. Quas Ahiones C. de SS. Meus N. ιII. e. r. Const. Hedy. V. P. H. exceptis rebus Ecclesiae Romanae, contra quas saltem centenaria currit praescriptio Aurb. Quas actiones C. de SS. Meus quod & novissime Iure Canonico confirmatum est C. V. 9 1 . in s. X. de Praeseripi. Atque haec de immobilibus; Mobiles vero Res Fiscus & Ecclesia triennio at mittit d. Auth. quas actiones C. de n. Eccles etiam Jure Canonico eatis. Is qu. 3. c. I. E contrario fiscus eas acquirit praescriptione quadriennii contra Dominium β. f Nde Usue. L. a.

C. de quod praescr. Lex dura Fisci commodo inquit Hu- herus. Adversus pupillos tamen nec hodie currit praescriptio. L. 3. C. quo. non obin prUcr. lovg. temp. L. I. C. de prascr. longi . temp. sed demum contra minorem eaque triginta annorum ae L. I. C. quibuS Jus Saxonicum annum& diem adjicit. Cceterum in foro Saxonico duabus it. lis praescriptionum speciebus praeprimis utimur, annali in rebus mobilibus & tricennali in immobilibus S in corporalibus, ut tamen recepto Jure Romano etiam aliae hujus species sint receptae. Cous Schili. m. s. XI.

Succedit Donatio, quam pariter paucissimis delibabimus

22쪽

himus; Nemo liberalis dici meretur, qui de alieno Iargitur. L. 3μ. g. r. Is de Furt. Non enim plus Juris in alios transferre possumus, quam ipsi habemus; Imo nunquam valere Donationem rei alienae expresse L. p. g. vlt. F. de Do I. contra nos pronuntiat, quid ergo de Donatione hie sumus solliciti Z Ita quidem non immerito quis quaerere posset rationibus modo adductis motus. Sed illae nobis in praesenti non satisfaciunt; Quamvis enim res aliena non possit donari, ita scilicet ut statim fiat accipientis, &proprietas vero Domino auferatur; Interim tamen eum, qui rem alienam b. f. nactus est, illam pro donato posside re ac usu capere posse nullumest dubium. L. a. Is pro D nat; Dicitur autem pro donato is usucapere, cui donationis gratia res a non domino, quem credidit esse Dominum est tradita. adeo, ut non sussiciat opinari donatam esse, *. ι/. P. de Usue. nisi justissimus. error supervenerit L. f C. de Usue. pro dom Requiritur ergo ad hanc usu ca- Pionem I. ut res aliena vere donata sit a Ut res bona fidea Donatari accipiatur L. r. C. de Usue. pro dolet. & per idoneum tempus possideatur & 3. Ut res sit habilis ad usu capi.endum Ecl. Tu. pro Don. Hinc non potest usucapere Magistratus, quod ipsi subditi contra Legem Iuliam dona. runt L. δ. d. ad L. Pul. reperi necis cui servus donatus fuit sub hac conditione, ut post quinquennium manu miti, tur L. ιδ. g. a. F. de Don; Licet autem alias vir & uxor etiam eas res non usucapere pre sint, quas sibi mutuo donarunt. L. I. g a. pro dou. tamen quoad rem alienam ab uno conjugum alteri donatam secus est L. a. eod. Nam Ius constitutum, ne donatio valeat inter virum & Uxorem, ad eas tantum donationes pertinet, ex quibus& locupletior

mulier & pauperior maritus in suis rebus fit L. as F. dedou. inter V. 9 U. Deficiente ergo hic causa impedi-

23쪽

di menti cessat etiam impedimentum ipsum. i Εvieta verore donata an Donatarius de evictione agere possit, quaestio satis ardua hic se nune offert. Regulariter Donato. rem non praestare evictionem L. rδ. q. 3. J. de Don. testis est locupletissimus. Si tamen stipulatione L. a. C. de DCis. aut pacto legitimo imo etiam de Iure novo pacto tantum simplici evictio fuerit promissa, utique prae standam esse Dd. communiter affirmant ; Praeterea eam etiam a Donatore posse Donatarium exigere, si dolo & fraudulenter rem alienam dona Verit. L. II. de Don. aperte docet; Imo datur tunc etiam Donatorio doli actio. Brunn. ad allig. L. II. g. fv. n. r. modo nesciverit rem non fuisse Donatoris, alias enim regressus ei non conceditur arg. L. a . C. de Evi AZ ; Insuper evictio. nem quoque in Donatione remuneratoria praestandam esse, minus est dubii, cum non ex mera liberalitate pro, ficiscatur, sed sit potius quaedam permutatio & compensatio beneficii quam vera Donatio ; Masarae de Prob. Con

Occasio hic demum oritur quaerendi: An, quod de Donatione modo diximus similiter in Dote procedat 3 Quod utique assirmandum; Potest etiam quoad condi. tionem usu capiendi res aliena in dotem dari, & potest is pro dote usu capere, cui dotis titulo res aliena est tradita, modo sit tradita sine v io tr. j. pro dote; Quantum ad evictionem, ea quidem regulariter non praestanda, si dosa traditione incepit L. r. C. de Fur. Dot. Maigit de Mict. Quas. o. u. I; Sed haec Regula tantum procedit in dote uoluntaria, quando nempe eXtraneus aliquam dotavit, quoniam ejus intuitu dotis datio donationis est species; In necessaria vero locum non invenit, sed omnes.istae

24쪽

evictione in distincte tenentur Harim. Ps. L. a. qm. I. u. VNec in voluntaria dicta Regula absque exceptione est, quod facile patebit ex d. L. I. C. de Pur. At. quae emeptis casibus abundat; Usu capere autem pro dote potest non tantum maritus qui verus est L. i. g. 3. F. pro dote, Verum etiam sponsus, si non evidenter appareat, a sponsa rem traditam fuisse ea mente, ut non ante ejus fieri velit, quam si nuptiae secutae sint. d. L. r. I. a. Hoc enim si factum est, usucapio non procedit, sicuti nec ea sponsus gaudebit, ubi matrimonium non est: secutum d L. I. g. 3., neque maritus, qui se putavit maritum esse, cum tamen forfassis matrimonium esset illegitimum, d L. i. g. . Quod reliquum est, hoc titulo usu capi omnes res possunt, sive res singulae an pariter universae in dotem dentur S. L. r. g. r. L. N. de Fur.

munes, si videlicet illi, qui acceperunt, res dantis credide rint, qui casus multis proponitur in L. ult. β. pro dote

videri hic potest L. r. C. de comm. rem alien. Alioquin quidem rem communem pro parte socii usu capere non licet, quia omnis verus titulus deficit L. aa. C. fam. herc. L. 3. C.

in quis. eaus est. longiss . temp. preser. L. f. F. fam. beres Dantur autem hae res in dotem vel aestimatae Vel non testimatae; Si aestimatae datae fuerint & quidem venditionis gratia, ante matrimonium neque pro dote neque pro suo usu capi poterunt L. a. s . pro dote, nam estimatio facit ein. tionem L. ro. F. d. I. DI Jam vero pro emptore nemini usu capere integrum est antequam conditio existat L. a. g. 3. pro emt. Ideo etiam neque pro dote usu capere alicui licebit , antequam matrimonium sit subsecutum. IVes in Parat. adb. t; Si vero res non aestimatae in dotem datae tuerint, tum ante nuptias pro suo L. r. g. a. in f pro doc con D stan.

25쪽

sunte autem matrimonio pro dote usucapio locum habebit d. L. t. q. 3. C. A. p. 61Ι. XI. Familiariter rem alienam etiam Legatum recipit β. y. P. de Leg. Quod quamvis primo intuitu absurduiti videatur, jure tamen nihilominus receptum & ab Imperatore in d. β. q. approbatum est, propter faVorem nempe testamenti, & quo ultima voluntas eventum suum sortiatur. L. I . q. a. de Leg. I. L. Io. C. de Legat; Legans autem rem

alienam ita legare censetur, quasi injungat haeredi ejus re. demtionem, si justo pretio queat redimi. L. v. q. 7. de Leg. l. Etenim nihil in prae judicium Domini alterius testamento disponi posse verba XII. Tabb. Ut rei suas legasi, satis

indicant. L 1ao. de V. S; Si vero redimi nequeat, praesumitur testitorem voluisse, ut heres praestet ejus aestimationem d. g. . de Leg. Nec hac ratione repugnat tale lega. tum verbis illis Xu. Tabb.; Nam sic legans rem alienam de suo legare intelligitur: Onerat enim heredem, ut rem redimat & redemptam praestet. Erat autem hoc olim proprium solummodo eorum legatorum, quae per damnationem relinquebantur , sicut indicat L. Io. g. ult. Τ. de Leg. 3. & expresse testatur Ulpianus in fragmentis,stib. Tu. de

Legatis; Hodie vero licebit etiam uti verbis Legati Vindicationis propriis utpote Do Lego di similibus, ut eleganter Vinnius ad Tit. de Legatis., XII. Solent autem legatae rei alienae triplicem statueradisserentiam, quod nempe sit vel heredis vel legatarii, vel tertii cujusdam, quae in hac materia in specie aliena dici solet, ut e X dicto I. y. Vsqq. apparet. Rem heredis legari

posse notum est, non minus quam ipsius testatoris; Nam quem honorat quis eundem etiam onerare potest. L. I. f. s.

de Leg. 3. Imo valet leguum, etiam si Testator suam e stu

26쪽

Putaverit L. O. q. R. de Leg. a. quod tamen in re in specie aliena secus est. Nec electio heredi competit utrum rem an vero aestimationem praestare velit, sed rem suam prae .cipue legatario offerre tenetur arg. L. II. q. f. de V. O. L. ι K. de R. P. nisi fortean singularem aliquam affectionem erga rem istam docere possit, V. g. quod avita sit, vel ex donatione Principis ad ipsum pervenerit. Bacbov. Comm.

ad P. de Leg; Quod vero rem Legatarii attinet quamvis ipse per fideicommissum juberi possit eam alteri ut prae. Bet q. r. P. de si . reb. per sdete. rel 9 ipsi tamen legari nequit. Et quamvis Testator putet suam esse, Legatum tamen ipso jure nullum est, adeo, ut non modo rem ipsam,

quod per naturam fieri nequit, scilicet Dominum fieri, qui Dominus jam est) sed ne pretium quidem petere possit s. io. R de Leg. Imo usque adeo Legatum nullum est, ut ne valere quidem incipiat, post quam Legatarius eam si ve sciens sive ignorans alienaverit L. r. q. l. de Leg. I. ni, si legatum expresse sub hac conditione relictum sit L. ι. s. vir. de Reg. Car.Vd. l. φὶ. g. . Et hoc eX ratione Regu. Iae Catonianae, quae inspicit tempus facti testamenti, nec patitur postea validum fieri, quod ab initio nullum atque inutile fuit ; Si tamen res revocabiliter tantum ad Lega. tarium pertineat L. g. a. de Leg. I, aut tertius etiam in ea jus habeat, heres utique eam liberare tenebitur; Ad quem

effectum etiam sibi ipsi recte quis legatur L. ω. f. f. de

Leg. l. L. V. de cvt. di postlim. rev. XIII. Quae autem prorsus aliena seu tertii cujusdam est, ea valide ac cum . effectu legari potest, sive civis cuJusdam sit sive hostis, modo in ea causa sit, ut aliquo casu emi

possit ac jure commercii comparari. L. to . q. a. de Leg. Is

Hinc excluduntur hostium res immobiles quoniam nullaeamn est translatio. L. IN. de M. O. item res in patrimonio D a prin-

27쪽

28 'l in principis, ut ne quidem aestimatio earum debeatur, quo niam commercium earum regulariter non est L. v. g. f. F. de Leg. r. quemadmodum rerum fiscalium est, quae in Fisci tantum sunt patrimonio, ut loquitur Papinianus L. Ia.

q. r. de contr. empl. Sunt denique res, quae non modo

in Principis sunt patrimonio, ut Tunt praedia ZornreTge, Elaifcrenen & similia, sed etiam usibus principalibus h.

e. perlonis principum deserviunt, ut erant olim horti Sallustiani, de quibus Martian. in Topogr. urb. Rom. L. q. c. 23. Fundus Albanus in monte Albano, quem Albanam villam Corn. Tacitas in vis. Agrie. e. s. vocat, intra quam sententia Cottae Messalini Tiberio amici sed atroci sententia promptissimi strepuit ; In quam Domitianus Pontificis Maximi jure s. potius immanitate inquit Plinius L. 4. Ep. II. reliquos Ponti fietes convocavit, cum Corneliam Maxi. missam Uestilem defodere vivam concupisset; Hic est ille Albanus, in quo idem quotannis Quinquatria Minervae

celebravit Suet. e. M.; Quam Martialis Parrhasiam aulam vocat & sumtuosissimam structuram celebrat. L. 8. Epig. 36. De villa Caesarum vero ad Gallinas conser eundem

Martian. L. V.Cas Hodiei e fidendo aufer, time,

Eufis Sarten. Haec talia testamento legare velle furiosi est inquit .lCtus in L. . q. δ. de Leg. I Similiter ea quae Ecclesiae sunt, cum commercium eorum regulariter non siit, nec legari possunt, e. 3. X. de Testam, id quod &Juri Civili omnino conforme est, ut hactenus nulla ejussit differentia a Pontificio, quantumvis Pontifex rationem decidendi adaequatam non assignaverit. Xl V. Notandum autem praeterea tum demum subs stere legatum rei alienae, si Testitor sciens alienam esse legaverit ; Nam si ignoravit, non valet Iegatum nisi sit persona conjunctie aut piae causta relictum L. Io. C. de Leg. cuim aD sectio

28쪽

fectio erga personam conjunctam aut piam causam prae sumtionem de non gravando herede vincere videatur ZLeg. Io. C. de Leg. Sed quis scientiam hoc casu probare debeat Z nunc quaestionis est. Probationem legatario incum. bere ex d. g. y. P. de Leg. N L. ar. in s. de probat. facile evin- cimus; Dum enim Legatum petit, simul contendit id va lere; Jam vero hoc non valeret, ni si probare posset, sciquisse Testatorem esse rem alienam, ut eleganter Horten sus in L. V. g. r. st . de Pigis. Probare autem susscit saltem praesumtive ex conjecturis arbitrio judicis discernendis, quales etiam sunt, si probet testatorem rem occupasse absque justo titulo, vel a non Domino, vel pupillo scienter emisse, quibus casibus praesumitur potius scientia rei alie nae,' quam juris ignotantia. Probata hoc modo legitime a Legatario scientia tum heres demum valide obligabitur, ut Vel rem legatam vel aestimationem praestet. Sed quid Iuris erit, si Legatarius rei legatae factus sit dominus, antequam ab herede praestaretur 3 Merito recepta est distinctio , utrum ex causa lucrativa , an onerosa domini--um sit nactus ; Si ex luctativa, veluti donatione rem prius sit adeptus, nihil ex testamento quod petat, habet,

propter Regulam: Duae lucrativae causae in eandem rem di eundem hominem concurrere non possunt L- I . de O. D'A. add. L. Dq. de Leg. r. L. s. q. r. de Leg. a. Si Ve ro eX Onerosa, veluti emtione, permutatione, aut simili,

aperto testamento pretium, quod ipsi abest, ab herede peti posse, nullum est dubium ; Ide inque procul dubio di.

cendum erit, si Testator rem alienam legaverit, quam Legatarius modo emerat, sed cujus pretium nondum sol-- verat; Id enim vel ab herede praestandum, vel solutum a legatario adtione ex Testimento recuperandum duris periti censent. Adeoque in Essediu nihil reseri, utrum Tem alienam putes emptam ante factum testamentum

D a neque

29쪽

neque tum solutam, vel post Testamentum ante mortem Testatoris ; Uerba enim & rationes Tex tuum inter hos casus nullam admittuut distinctionem 3. q. I. L. N. - . de Leg. L Hub. de Leg. n. 6. Ab eadem ratione pendet etiam haec quaestio : An is, cui duobus Testamentis eadem res legata fuit, ex utroque Testamento fructu legati gaudere possit 8 Sane si tam prudens aut felix fuerit legatarius, ut ex eo, quod prius apertum est, testamento consecutus sitae. stimationem, tum ex sequenti remi ipsam petere, haud pro hibebitur, quia verum est, rem eum non habere; At si res statim ei tradita fuerit, jam penitus transactum est, frustraque de pretio postea laborat, quia, dum rem sine onere nactus est, pretium ejus similiter tenet; Nam valor inest rei, ut . corpori dimensio, sed non contra valori in est res, ac toto, genere differunt pretium & quod pretio aestimatur. L. n. f. is V. S. L. I . g. a. de Leg. Hub. de L

Casus hactenus decidimus, quibus rem totam legat, rius acquisivit, antequam ab haerede praestaretur; Dignum nunc quaesitum est, quid eveniat 3 si quis fundum alienum sibi legatum non totum emerit, sed nudam ejus proprietatem duntaxat, usu fructu penes Dominum manente, qui tamen mox finitus cum proprietate, sit consolidatus, qui casus tractatur in g. p. 7. de Leg. Et hoc in casu Legatarium fundum simpliciter h. e. totam aestimationem petere posse Justinianus expresse dicit. Quod quamvῖs prima facie

maxime dubium videatur, cum res aperto testimento apud

Legatarium reperiatur titulo quod ad Usum fructum lucrativo , nihilominus tamen sustineri ae defendi potest. Nam ut nuda proprietas etiam est dominium, & proprie. tarius Dominus L. 1 7. de usi κ. ita fundus quoque usu fructa detracto fundus est; Proinde qui jus tantum ad proprietatem habet, non agit male si fundum petat. Mentio usu

30쪽

- r c o to. fructus omissa non magis nocet, quam si quis fundum petens servitutis ei impositae non meminisset; usufructus enim,qui servitus personalis est, non pluris quam servitutis rusticae vel urbanae hac parte aestimatur, ut Imperator assisemat. Verum ut saepe actoris intentio Judicis ossicio temperatur; Ita hic, postquam heres replicavit probavitque usum- fructum sine onere ad Legatarium pervenisse, partes sunt Iudicis aestimationem inire, quanta sit nuda proprietas de- . ducto usufructu, neque plus Legatario praestari jubebit, . quam proprietas sola, priusquam secundo eventu usus frinctus assiveret, Valere poterat g. D. q. a. de Leg. L Haec est perspicua g. s. explicatio, quam Huberus & diu ante eum Theophilus expressit ; Nonnulli eam reprehendunt, sed quo jure non vidpo. Alia species legatae rei aliente ind. t. habetur, quando nempe res tempore factite

stamenti fuit propria Testatoris, sed mortuo eo reperitur aliena, facta ab ipso met alienatione; Equidem si de animo constet, eum legatum adimere voluisse, nihil, quod petat, habet Legatarius. Ad hoc autem dijudicandum distinctio

recepta elt, utrum Voluntaria an Vero necessaria fuerit cau.

sa alienandi: Nam, si ut aeri alieno pareret, Vendiderit, aut in solutum rem dederit, pretium adhuc recte petetur, quia non creditur alienasse animum a legatario testator, sed necessitati obsecutus, nisi liquido ab herede probetur, muta

tam fuisse omnino voluntatem. L. II. g. Ia. de .Leg. 3. scilicet,

quod cum posset se rebus aliis vendendis expedire, nullas tamen potius quam res legatas, ne gauderet iis legatarius, distraxerit. Si vero constet alienandi rationem fuisso prorsus arbitrariam, haud dubia res est, quin animus adimendi ex ipso facto susscienter eluceat, veluti in donatione L 1δ. de ad . leg. similibusque de quibus accipiendi

textus in L. δ. de Leg. I. L. de in . Leg. L. I. y 3. de pecuLleg. Quod si rem postea redemerit Tellator, Legatum se.