De jure circa alienam rem singulari

31쪽

mal extinctum non reviviscit, nisii de nova voluntate conis stet L. ij. de adi v. Ieg. excepto mi videtur libertatis legato L. sδ. de mavuw. testam. Ita Hub. in Prael. p. 2D. XVI.

Post multiplices legatae rei alienae species ultimo de Feudo quaerimus: An illud etiam a Vasallo legari possit Multiplices Dd. opiniones hac de re conquirere operae pre-xium haud erit; Dicam breviter quid mihi arrideat, sentiant alii, quicquid velint. Feudum sua natura & regulariter esse in commercio, negari equidem haud potest, cui nee Textus a. F s. obstat. Sed an in Testa monto aut per aliam ultimam voluntatem alienari possit 8 est altioris indaginis. sane & dispositio Iuris Feudalis & genuina ratio ita me afficiunt, ut facile ad partes negantium accedam. Jus enim atque mos earum gentium, quibus in usu sunt lauda, sicuti

ex Testamento successionem & Omnem rem testamentariam non agnoverunt olim; Ita permansisse Feudum mate.

riam intestabilem, seu cujus alienatio in testamento non admissa, firmiter concludo; Donare enim aut judicare pro anima per ultimam Voluntatem ad causas pias vel in do. tem pro filia dare, nullius curiae poterat consuetudine ait collector Feudalium Obertus de Orto a. F. y. Sequi videtur ex his fontibus legatum seu di alieni ipso jure nullum esse adeo ut ne quidem aestimatio peti possit, quo Baldus Alvarottus & infiniti alii inclinant. Verum contraria opinio verior apparet, tum quod Jure Feudali de re aliena leganda nihil inveniatur dispositum, proinde Juri communi standum, quo Legatum rei alienae validum esIe expedi. tum est, tum etiam quod aestimatio laudi si res allodia. iis & quod hic cesset ratio dispositionem testamentariam in laudis impediens, videlicet praejudicium Domini S ag. natorum LudW. Θv.feud. c. s. Nec eos hic attendimus qui laudum proprium legari posse negant, de alieno vero se-

32쪽

33- o 3eus stituunt, cum nulla diversitatis ratio ab ipsis dari que. at. De caetero quod communis consuetudo maribus in laudo, idem steminis in Gera da mores Saxonici tribuunt. Quamobrem & Gerada regulariter legari nequit, fieret enim in praejudicium cognatae, ad quam Lex vel consuetudo Geradam pertinere voluit; At an saltem aestimatio de . beatur Z quaesitum & a JCtis Lipsiensibus Anno I619. d. 3. Martii affirmatum suisse Strauchius refert Dissert. Io. A. 3. quos sequi & nobis jam erit integrum, cum nullum cogna. tae praejudicium hac ratione subesse possit.

Quod Juris est in Legatis, id etiam in mortis causa do.

nationibus procedit, L. V. di seqq. de mori. caus don. Si. militer idem obtinet in fideicommissis singularibus, cum ea legatis in omnibus snt eXaequata L. r. V a. C. eomm. de Legat. Quapropter rem alienam etiam mortis causa dona. ri, vel fidei commisso alteri relinqui posse, nunc statim oculis occurrit; Hoc tamen observandum, ne quis plus roge. tur restituere, quam ipse ex Testamento .accepit. Ut enim non debet gravari is, qui non est honoratus L. f. C. de Fidiae. ita nec plus onerari, quam ex haereditate accepit; Ratio enim & aequitas non patitur, ut quis de alieno sit liberalis. Perez in C. de Fideis. n. 3ς Quod vero universale Fideico m. missum attinet; Res alie n. itidem ejus objectum esse poterit ; eatenus scilicet, quatenus est penes restatorem, & quatenus tacite sub fidei commissaria haereditate comprehen .ditur; Nam hic eadem est rationis itenditas, quae in haere. dis institutione, cujus objectum hac ratione itidem res ali. ena esse potest. Suend. ad Ee . Lib. 2P. T. I. n. U. E P. XIIX. Cceterum libertas voluntatis ultimae tanti a Quiriti. hus aestimata fuit, ut certis casibus de re aliena etiam expressam dispositionem permiserint; Ex singulari enim privile E . gio

33쪽

stitutiones, quae nihil aliud sunt, quam testamenta de patri. monio δι successione liberorum, adeoque de re aliena, disponentia β. ρ. P. de Pupiae Substit. L. ro. s. F. de Vul. caep . subst. Quid sit pupillariter substituere, item quibus &a quibus fiat substitutio nec Justinianeis novis ignotum esse potest; Quare ea capita profuse hic eX ponere, horrendam. que legum & Dd. turmam subscribere non erit opus. Ut brevis sim: substitutio Pupillaris est effectus Patriae potestatis. Qui ergo illam tenet, is etiam hos novit, qui possunt substituere. Excludi matrem & maternum avum nunc pariter palam est arg. g. ro. P. de Adopt. pr. V g. frde pu- tisi. substii. cum liberos non habeant in potestate, idque nec

hodie secus esse CZov. confirmat. P. 3. C. δID. IL MOX tamen Def. seq. subjicit, quod clausula codicillari ejusmodi substitutio in fidei commissum flecti soleat ara. Gail. L. a.

O. II . H. Pist. P. . q. s. v. ao. Liberis praeterea impuberibus tantum substitui, ipsum hujus substitutionis nomen exprimit; Nec interest haeredes scripti an vero ex haeredati fuerint g. M. P. de Pup. Subst. GIq. Hustr. Ovrr. L. I. c. ἐοί. v. s. Nepotibus vero tum demum avus substituere potest, si in potestatem Patris post mortem ejus non sint recasuri L. a.

f. de Vul. Pup. sub se. cum filii familias non poIsit esse Testamentum pr. I. quia. non es perm. fae. tes.s Sed quid his rebus notius Θι XIX. Ad imitationem pupillaris substitutionis introductum fuit, ut mutis & surdis, prodigis quoque dc mente captis a patre substitueretur, si quandocunque in tali conditione, qua testari ipsi non possunt, decesserint, idque impetrari debebat ut beneficium a Principe, prout ex fa fo refert Pau. lus L 3. de vulg. . pup. subst. quod Justinianus ita emen. davit,

34쪽

-- m Pa - - suedavit, ut Iuris communis factum fuerit, possintque omnes Adscendentes, etsi non habeant patrians potestatem, his

substituere, per. L. f. C. d. r. ita tamen, ut coeteris liberi lia. rum personarum praeserantur ae L. f. & quidem ex ratione juris omnes, neque enim pater eos praeterire aut exhaere.

dare potuisset, multo minus alius. Quae substitutio Quasi Pupillaris & Exemplaris itemque Justinianea appellatur, &continetur etiam tacite in pupillari, ita ut concepta in ca. sum mortis tantum in aetate pupillari intelligatur etiam in ea sum mortis ultra pubertatem concepta, si in tali condi. tione intestabilitatis permanserit ex causa furoris vel alteri. us impedimenti, a Q. L. q. d. t. Quod tamen in prodigo etiam hodie obtinere simpliciter vix asseram, cum is non amplius testari absolute prohibeatur, sed ejus ultima voluntas sisbsistat, si ibi posteritati suae probe prospexerit, per Nov. Leovis v. quam in Praxi receptam esse Dd. testantur CarpZOv. P. I. C. c. def. II. Caeterum Jure Romano miles quoque hoc gaudet Privilegio, ut possit etiam ultra pubertatem liberis substituere docente Papiniano L. 17. sf. de vulg. in pust, subf. cui quippe jura Civilia ignorare & haeredem ex die & in diem facere licet, quod tamen salvo jure filii intelligi posset, si is pubes faetus non ipse haeredem sibi scripserit, ne deterioris conditionis mi. litis filii sint quam pagani'; Sed Diocletianus & Maxim. Impp. effectum tali substitutione Fidei commissi d derunt. L. δ. C. de imp. subsit. C. A. de Tes. milis. v. ra.

XX. Quatenus circa rem alienam pacisci etiam quis pos. sit, dum trutinare nunc est animus, mox in primo id iocum wesembecio nobis res est, qui pactum de re aliena penitus inutile existimat in Paras. ad Tir. de Pact. v. K in Oistus hac praesertim ratione, quod Jure Romano ex pecto. . . B a nudo

35쪽

gis i

nudo non detur actio, sed exceptio saltem, quae tamen hoc casu plane esset in utilis, cum de Jure Tertii excipere non liceat; Uerum enim vero non solum jam tum Jure Roma.no per pactum de re aliena Domino restituenda ipsi Do. mino acquirebatur amo utilis per Text. eXpressum. L. pen. C. ad exbib. cui jung. L. V. F. de pign. acit, & ex pacto tertii, si non pacti, doli tamen competebat exceptio L. H. g. f L. tis V. de Pact. Sed & hodie in genere asserendum videtur, ex omni pacto circa rem alienam in utilitatem Domini apposito Domino actionem utilem dari, cum, si is factum pDciscentis ratum habuerit, negotium ejus gestum videatur. -υ. Part. ρ. Dec. IIa. Adsunt Dd. qui hac in parte Nora. riis singulare quid tribuunt, quasi pactum eorum circa rem tertii in hujus utilitatem interpositum magis quam alterius privati valere debeat. per L. G. V. de Ado . L. a. I. . Rem. pust. Div. fore. Schol. in Exa n. π. Tit. de Pact. n. II. Verum nihil speciale ipsis, qua talibus, hoc loco dari posse autumo, cum Notarius ossicium suum impertiti non possit nisi imploratus Const. Maxim. I. de Ao. Via. T t. toninotaritia, β. und trad) delit neque rogatus ordinarie praesumatur. Mevocb. de Praef. L. a. Pres. δις Nec obstant Teutus supra in contrarium allegati: Quanquam enim iis casibus ab infante non potuerit rogeii, jussus tamen Praetoris successit in locum rogationis partis. Hahv. ad L s. Tir. de Pact. n. 7. Denique cum expediti Juris sit moribus nostris

ex omni pacto deliberato animo inito valide agi posse; Ex tali pacto non tantum Domino sed & ipsi paciscenti actio

dabitur, modo tamen ejus aliqua ratione intersit Dov. L. ιa.

i XXI. Non tantum autem dicto modo circa rem alienam pacisci licet, sed etiam ut nobis solis actio commodumque

36쪽

37. . - ὀ οὶ - quaeratur; Rem enim alienam simpliciter quoque promit, ii posse textus in L. s. f. de V. O. satis evincit; Sed eo casu non proprietas sed traditio tantum, dc ut habere liceat, in pactionem videtur deducta arg. L. M. F. eod. Praeterea re. cte etiam paciscimur de re tertii in casum, quo promittentis est futura L. V q. q. F. de V s, cum conditionalis haec sit obligatio, quae usque ad existentiam conditionis in suspenso est. g. y. P. eoae ibi Schueidem. v. s; Dantur tamea nihilominus nonnulli casus, ubi pacta de re aliena in speciei reprobantur Legibus, qui tu C. A. p. ln. Prolixe enumeran. tur; Praeprimis illud pactum olim nullius momenti erat, quod fiebat super haereditate viventis vel acquirenda vel omittenda L. uis. J. de suismog. bared.-L. I. C. de Collat. Contrariam Papinianus ejusmodi conventionem bbnis moribus pronuntiat. c. b. g. f. F. de Don. nec absimile encomtum in L. ult. C. de Pact. nanciscitur, quae eam odiosam ac plenam eVentus periculosi nominat, cum votum captandae mortis non tantum contineat, sed etiam impediat libergm testandi facultatem, praeterea moribus ac Iure Romano Lege tantum & Testamentis, non vero pactis, haereditates deserantur ; Quibus rationibus eo ducuntur

pactum ne quidem juramento confirmari posse autument; Verum quamvis non dissitear dictas rationes admodum speciosas videri, iis tamen paulisper ad examen vocatis facile patebit, eas tanti non esse, ut id conficiant, quod allegati Dd. tradunt. In quis: Iuramentum quod actui illicito accedit est ipso jure nullum; Facile hoc tibi largior, si de actu naturali. ter illicito id intelligendum velis; Verum unde probabitur pactum de haereditate viventis per se&sua natura colura honos mores esse Θ instas: Ita expresse dicitur in dL. ult. C. de Poct. Respondeo: Maculam, qua ibi notatur, mere juris posi-

37쪽

tivi esse; Naturali enim rationi non repugnare vel exinde Iiquet, quod licite fiat consentiente eo, de cujus hereditate agitur d. L. vlt. C. de Paci. Nec obstat, quod captatio mortis alterius non possit non nutrire peccatum ; Neque enim eam revera omni ejusmodi pacto in esse existimo, sed tantum in ibi jure Romano praesumi; Cceterum quam tum vis JCti Romani pactum de viventis haereditate reprobaverint , valuit tamen conventi O άλληλοκυσονομίας inter Comilitones in procinctu, uti videre licet ex L. N. C. de Pare Usu etiam Feudorum receptum fuit, ut uXO- rem quis duceret ad Morganaticam a. Feud. v. a. F. 2ώ. c. filii nati i. e. ne eX matrimonio, quod contrahitur suscepti Filii patri succedant; Qua de re plerumque convenire solent viri nobiles, qui habentes liberos ex nobili uxore defuncti ducunt plebejam, idque faciunt consulentes libris prioris matrimonii, quanquam utrique nobiles censeantur; A qua conventione non multum abire secundas nuptias apud Brabantos Wissen b. ad π. P. I. D. U. xl. apasserit. Denique & moribus nostris pacta de hereditatibus viventium sunt licita, & tam inter illustres quam privatas personas crebro celebrantur. Oben. ad Pereris C. de Pact. v. I . lit. E. Unde in fine non immerito Hotto manni laudamus sententiam , qui statuit hodie tertium obti. nere heredum speciem, qui Conventionales dici possent, propterea, quod moribus in Valuerit, ut pactis etiam conventis hereditas deferatur. Heig. P. I. TU. U. XXII. Veniendum nunc ad Contractus. Regulariter equi

dem res alienae in Contractum Venire nequeunt. r. r. . C. de reb. alien. uon alienavdς Attamen , cum res aliena vendi posse dicatur L. 2δ. Τ. de covir. empl. communiter

distinguitur: An in contractu agatur praecise de transla- tione

38쪽

3s 'm so M.tione Dominii, an Vero non : Illo casu rem alienam non admitti omnes asserunt. Si vero Contractus Dominii translativas haud sit, iterum videndum esto; An res aliena siit reque commoda ad id, quod secundum Contractum exigitur, an Vero minus commoda 3 Pri pri casu nihil resertan res propria an vero aliena tradatur. Posteriori vero subsistit quidem Contractus hactenus, ut accipiens obligetur ad reddendum ; Sed tamen contractui, qui dedit rem alienam, non satisfacit, Unde contrario judicio conveniri potest, ut aliam rem tradat. Struv. m. s. tb. I. Sed his applicandis non immorabimur; Satis enim in subsequenti singulorum Contractuum eXamine elucescent.

XXIII. Cum Dominii translatio de substantia mutui reputetur, ac ita dare debeat mutuans, . ut res accipientis fiat L. a. g. a. F. de R. C. pr. P. quo. nod re covir. oblig. nunc facile colligere est , rem alienam ejus cancellis haud includi ; Exceptio tamen est in pecunia pupillari, quam scenori ex ponere Tutor expresse jubetur. L. I. C. de Uur. ρυ- sub poena condemnationis in usuras ; Nec audiendus est Tutor cum dicit, se ideo pecuniam faenori non exposuisse, quod idonea nomina non invenerit, si arguatur eo tempore proprios nummos bene collocasse, L. V. β. r.

de adm. etperio. Tur. Praeterea valet etiam contractus, si

Dominus alieno nomine propriam pecuniam credat, aut ejus consensu alius suo nomine , actioque tum acquiritur, cujus nomine pecunia data est. L. a. g. de R. C. L. et C. perquas pyrs. Aliquando mutuum quoque alienae rei non quidem subsistit ab initio, ex post facto tamen convalescit, v. g. Si quis suo nomine alienam pecuniam mutuo dederit, eaque ab accipiente fuerit consumpta. L. f. F. de reb. creae L. H. q. a. de fideic. Ante consumtionem enim nummi

39쪽

mi ipsius minime fiunt, sed a vero Domino semper vin. dicari possunt, per consumtionem autem demum mutuisum confirmatur per d. L. G. d. R. C. Verum ut & hac rationavalide subsistat, bona fides in mutuatorio adesse debet, aliisas enim haberetur pro eo, qui dolo desiisset pollidere. Ad explorandam vero bonam fidem juramentum de. ferri potest, quo ordinarie illa eXploramus, quae in animo consistunt. Serapb. de Seraphin. de jum priv. r. n. I. Denique non solum consumtione sed & aliis modis mutuum alte. nae rei convalescere palam est, quales sunt superventio Dominii & subsequens Domini rati habitio, sicuti di confirmatur, si pecunia mutuata lapsu triennii fuerit usucapta, Quem casum exhibet Glossa in L. V. d. de eovae inae XXIV. Adeo valide Contractum Commodati circa rem alte. nam celebrari , ut etiam fur & praedo rem furtivam commodando actionem commodati acquirant, neminem latere poterit, qui distinctionem in Aphi aa. a nobis traditam ad animum revocare ac teXtum L. IK commod inspicere haud gravabitur; Sed quid dicendum 8 Si a vero

Domino ante finitum usum res commodata vindicata fuerit & commodatario inde damnum evenerit; Facile& hic responderi poterit; dari tum ipsi adversus commo dantem actionem contrariam , cum beneficiis juvari nos

non decipi oporteat org. L. δI. g. 3. J. commod L. a. C. eod. Pereet. ad C. d. t. n. I . Modo tamen sciverit commodans rem esse alienam arg. d. L. IT. g. 3. Zora. b. n. Neque enim .

amplius quam de dolo & lata culpa tenetur οῦ Caeterum eum , qui rem sibi commodatam vel apud se depostam a l. teri sciens commodaverit L. 1 . f. I. de fui s. intuitu lucri inde percepti furti etiam teneri β. 1. P. de oblig. qui ex del. naiae. satis dilucide nos docet , Id quod tamen g. 7. seqv.

40쪽

mox limitatur, nisi is in ea opinione fuerit, se id facere Domino non invito, tum enim deficeret substantiale furti, animus scit . furandi. L. Isi de fura. L. n. pr. V. de Usur; Quo casu tamen ipsius assertioni non ita temere credem dum, cum Juris praesumtio contra ipsum militet. L. I. g. 3.j. de Furt. Sed Judicis hic paries erunt inquirere, nu inprobabilem istius opinionis causam habuerit; Menoeb. g. P. Z L. a. Cav. Cujus arbitrio itidem plane relinquen. dum censeo, qua poena ejusmodi commodans assiciendus sit, cum circumstantiae saepe jus Varient & delinquenti pro quantitate delicti modo major modo minor poena imponenda veniat. Sicuti autem commodari potest res aliena, ita etiam valide deponitur, cum in deposito nihil quam custodia transferatur. L. I. g. I J. depos. Hoc tamen semper probe observandum : Ne quid detrahatur alterius justiori petitioni, prout elegantissima L. II. g. ι . F δε- pos nos monet. Hinc si res aliena apud extraneum fuerit deposita praefertur Dominus, modo de ipsius jure satis eonstet d. L 3r. f. I. Si vero apud ipsum Dominum res Re.rit deposita , is tunc depositi non tenebitur L. V. Τ. depos L. M. de R. I. Quanquam enim depositi causa ita sit summaria, ut non admittat eXceptionem L. pen. C. desos ae instrumentum depositi paratam executionem habeat, Co- Ierus de Proe. Exee. P. 3. C. I. π. II. N IN. Dominii tamen exceptionem non esse excludendam Dd. volunt, modo ea probari possit in continenti. Pruvu. ad L. pen. C. h. t. n. I. ρορρ. Cum in causis quantumVis executi vis eXceptionem notoriam vel incontinenti probabilem admitti satis nota Praxis sit. Zang. de Excepi. P. I. C. 26. v. 1. Carpet. P. I. C. M DU 17. Imae tamen Dec. novisi a. XXV.

Qui sciens rem alienam pignori dedit in stelliona. F tu