C.B. Michaelis Grammatica syriaca

51쪽

LIBER II. DE ACCIDENTIBUS ΕΤ PARADIGMATIBUS PARTIUM ORATIONIS. CAPUT I.

De paradigmatibus verborum.

tales constituuntur treS , Verbum , nomen , Particula . Nempe participium partim ad verbum , quatenus agentem, partim ad nomen, quatenus actorem notat, reserunt; Pronomen vero , adverbium, praepositionem , coniunctionem et interiectionem , sub particula comprehendunt. II. Et paradigmaticae quidem tractationis initium cum Arabum grammaticis merito facimus a verbo : ut pote a quo , ceu primitivo , nomen et Particula, maximam partem derivantur . III. Considerabimus autem verbum ratione speciei, qualitatis , coniugationis , modi, temporis , numeri, personae, generis, et nexionis. IV. Ratione speciei verbum est vel primitivum, vel derivativum. Primitivum vocatur radix, quae, ut apud Hebraeos , ita hic quoque est tertia Persona singularis masculina praeteriti primae coniugationis. Constat autem tribus litteris ; sive explicite, ut occidit; sive implicite , ut 'rum Pro

52쪽

LIB. II. CAP. I. DE VERBO.

dio Su Vexit, pro contrectauit. Ad derivativa reserimus quoque quadrilittera , utpote a trilitteris orta . Oriuntur Vero , 1. Per geminationem unius alteriusque litte

rae radicalis , ut exaltaυit, a, altus fuit ;

-sos magni cavit, pro ab hebr. z: tvel magnus eNasit. a. oriuntur etiam per adiectionem litterae, quod sit variis rationibus . Per prosthesin ab

initio , ut in in e di, credidit, ab eat , unde

statilis ; ino in I .ediataeo , unde

adseremtus est, a obvius S. contrarius ivit

ια iu so, . glorificauit, ab hebr. 'Dria lucidus ;

53쪽

42 LIB. II. CAP. I. DE VERBO.

int , a Do plenus fuit , seruire fecit , ab

ditum , facit quinquelittera et ut PC lectus est, ab idem . I in . ,, i docuit, ad hebr. 'ob didicit ;

' si transtulit, ab hebr. transmiait , transe

Qt; tardavit, ab idem . 3. Oriuntur per epenthesin in medio, ut o

54쪽

contorsit , ab ri idem 4. Denique oriuntur per paragogen in fine,ut

chald. ita idem ; humiliaνit, a d. .a ιn- ; sorte et iam,2 cibavit, quamquam eius tr luterum non extet amplius. V. Ratione qualitatis verbum est vel regula

re ; V. g. rimo occidit; vel irregulare ; et hoc I. gutturale , in quo aliqua litterarum gutturalium vel , anomaliam facit, ut I, ehu liseit ; a. quiescens, in quo est aliqua quiescentium -ol, sive ab initio , ut comedit,

ργerit; sive in medio , ut mo surrexit ; sive in sine, ut R- vel reυelauit ; 3. desectivum

I. rad. M ut Mecta exiit; 4. geminatum media rad.

rum, ut in ammauit. Sunt et dupliciter

regularia : ut xl eiulauit, iuravit, 'i' lit

55쪽

i LIB. II. CAP. I. DE VERBO.

gavit , humiLapit. Quin et formas suas saepe permutant irregularia , eodem aut cognato saltem manente significatu , ut et di-

et Liae traxit ; et nominaseit. VI. Coniugationes sunt Sex ; tres activae , totidemque iis respondentes passivae : peat et

rum notamus

i. Significationem , quam simplicem habent peat et ethpeel, ut Hebraeorum coniugationes halet niphat, prior activa , altera passiva ; intensam Vero , ac s si quidem peat intransitiva suerit in transitivam , peat et ethpaal, illa activam, haec pas- Sivam , convenientes cum Hebr. piet et plial ; tran- Sitivam . eamque vel in Secundum , vel in tortium subiectum s prouti peat vel intransitiva vel transitiva fuerit); aphel, et eitaphat, illa activam, haec passivam , convenientes cum Hebr. hi phil ethophal. Reciproca autem actio , quam .Hebraeorumhithpael valet, apud Syros vel per passivas COn-

iugationes exprimitur ; ut cautus fuit, proca υit sui; vel per activam cum adiecto nomine suffixo, ut libera animam tuam , I. e. te ipsum .

56쪽

LIB. II. CAP. I. DE VERBO. 45 a. Notabimus formam et characterem. Nempe peat simplicem radicem exhibet ; a qua formatur ethpeel, adiecta syllaba praesormativa I , mutataque vocali mediae radicis in ruogo, s nisi ultima gutturalis obsit, sec. lib. I. cap. II. 3. IO,a.)

misso praeformativo, et mutato pthocho in ruo-

ZO,-; et ab hac denique, praemisso i , ac mutato rvo ZO in pthoclio , efformari debue-

rat et taphal , pro quo vero dicitur

-u , mutato olaph praeformativo aphel in thau, sec. lib. I. cap. I. 3 9, 4. Nota . Coniugatio ettaphal in verbis persectis ac regularibus nullum s quod nos quidem meminerimus ) exemplum habet: unde et cl. Schaasius in praef. lexi ci syr. fatetur , eam rarioris usus , nec agnitam suisse a grammaticis et lexi cographis prioribus, Masio , Wasero , Boderiano , Buxtors fio , Schindlero , Crinesio , Trostio . In imperfectis tamen ac irregularibus Verbis , quan

57쪽

quam perraro , adhibetur : ut in , olli additus t Matth. 6, 33. cap. 29. Marc. 4, 24. Luc. 12, 3I. Act. a, 4 I. ca P. I i, 24. , I deiectus est,

Raritas coniugationis etlaphat inde ebi, quod Syri verba passi a , activis in aphel respondentia , solent ut plurimum exprimere in ethpeel: ut ab tradidit, traditus est ;-νι-dere fecit, ostendit, Axial ostensus est;

discumbere fecit, discumbere factus est;

rot noti cauit, notiscatus s. mani Status est ; exaltavit, Glli exaltatus est ;

commoda Uit, commodatuS est, Seu

commodatum acceρὶ t. Quin in verbis med. rad. . , ethpeel et ethpaal hanc ipsam ob caussam sorma coincidunt. Denique quadrilittera in duabus tantum coniugationibus flectuntur, nempe activu

in pael, passiva in ellipa al ; ut inso, magnis

ca it , inso,ti magnis catus est . VII. Modi sunt tres, indicativus, s qui et

subiunctivum , et graecum Optativum , una com

prehendit infinitivus et imperativus . De enallage indicativi loco imperativi , et huius per participium

58쪽

LIB. II. CAP. I. DE VERBO. aut adiectivum, verbo substantivo loci, fuit iunctum , periphrasi, vide syntaxin lib. Ill cap.Ι. f. i 4. VIII. Tempora apud Syros eadem quae apud Hebraeos sunt: praeteritum persectum, futurum , et quod praesentis vicem Sustinere potest, participium . Reliqua vero tempora , ut sunt imper&ctum et plusquamperfectum , Syri circumscribunt. Nempe I. Praesens tertiae Personae per participium

nudum exprimitur ; ut interficiens est, seu

interscit , interscientes sunt , inter,

ciunt ;,h-tino interfectus sit , inter itur,

interfecti fiunt, intersciuntur : at primae et Secundae , per participium cum adiecto

tersciens ego Sisin, pro interscio, vel

Per crasin ri,dici interscis m. interscis

-f. vel intrescimus, vel interscitis m. e SNn

vel interscitis La. Imperiactum praeteritum circumscribitur Per participium adiecto praeterito verbi substantivi om fuit: ut loci, intersciens fuit, pro

interficiebat, ocio, interscientes lucrunt, pro intersciebant.

59쪽

LIB. II. CAP. I. DE VERBO.

493. Futura sermantur, additis ab initio praeformativis , t l, et in fine adformativis-; ita tamen, ut et hic cedat praesormativum coniugationis praeformativis temporis ut in ethpeel

. hclli , coli. lib. I. cap. I. I. ii. I. vero in

pael habeat vocalem , cum praeformativae reliquae vocali careant, coli. lib. I. cap. II. f. s. a. et deni. que media rad. iv peat ordinarie habeat h. 4. Participia denique ex iisdem praeteritis oriuntur , quae non solum in peat, sed etiam in pasilet aphel, gemina sunt, activa et passiva ; in peat, mutatis tantum vocalibus, act. AS , Pass. να- ; in reliquis vero coniugationibus , Praemisso praesormativo , cui l Praesormativum coniugationis cedit ; ut pro ,ΔDilao cet. Passiva in pael et aphel , rvogo in pthocho mutant . Ceterum participium peti sumitur quidem ut plurimum passive ; aliquando tamen et active seu deponentialiter: ut ol accinctus pro accingens Rom. 13, 4. tenens , q. d. COH lexus Hebr.

I, 3. lugens, qs. lugere factus Marc. I si,dio. Vide plura in syntaxi lib. III. cap. I. 3. 4. IX. Numerus et persona verborum eodem se modo apud Syros, ac apud Hebraeos habent.

At genus in a. plurali Praeteritorum quae apud

60쪽

5o LIB. U. CAP. I. DE VERBO.Hebraeos communis est ), pariter ut in singulari , distinguunt Syri, ut v. g. in masc. quidem dicant

ο - , in sem. Vero vel iusserunt .X Flexio ex sequente paradigmate verbali interfecit, clarissime liquebit. Hoc autem verbum delegimus potius , quam frequentatum

illud grammaticis iussit : quia post illud

adformativa littera I praeteritorum , quam Post hoc , commodius auditur . Addemus tamen hic quae singulae coniugationes in singulis temporibus singularia ratione flexionis habent.1. In pual , praeteritum sub media radic. loco . aliquando habet γ , maximeque in verbis intransitivis: cessaoit , Leerubuit ;

adhaesit, timuit, dormiuit ;

Scendit, .mcia adhaesit; adoraυit ,

et, et

testatus est , adscendit inoaluit ;

a ropinquapit ; iratus est,

currit , dilexit, murmuravit ,-ἐn-

m et

clinavit se cubuit, consummatus est , tacuit. Quo pertinent etiam quie

m et

scentia media rad. , v. g. doluit, aegre