장음표시 사용
71쪽
72쪽
62 LIB. II. CAP. I. DE VERBO. XII. Verba , quae primam mediamque radI-cis gutturalem habent , propria anomalia apud
Syros ur apud Hebraeos ) vix ulla laborant. Nam
Saoit; Io, di erubuit, timuit , calcitra it ; plane ad paradigma verbi regularis si cluntur . Et quamvis anomaliam laciant verba I.
et a. rad. , nempe comedit et bonus seu hilaris fuit; tamen anomaliam istam l noutam qua gutturalis habet, quam qua una ex quie-centibus .-ol et adeoque verba ista potius ad quiescentia , quam ad gutturalia pertinent. Aliter vero se res habet do verbis, quae ultimam radica Iem vel f agnoscunt ; quorum tamen au malia vix alia est, quam ut A ante gutturalem in mutent, secundum lib. I. cap. II. I O, I. V. g.
in participio praesenti peat illucescens dilin
pol pro Mol dicens ; in pael item atque aphel ubi-
que, V. g. s' Pro f. mirit ; pro impio egit Quibus ex verbis 3. rad. accedunt
foedaυit, cum derivatis suis : aliquando et ,
73쪽
LIB. II. CAP. I. DE VERBO. 63XIII. Quiescentia , quae a verbi persecti nexione secedunt, sunt vel primae radicatis, eaque
vel 1. radicis , ut ruti comedit, vel I. rad. M., ut peperit; vel mediae radicalis ; eiusque vel 1 ut bonus fuit , vel o , ut surrexit, Vel
serri potest, utpote a quo , elisa media rad. - , dicitur M.L pro uia. Wipes, pro visi a ωit vel denique ultimae radicalis i , vel quae iu
eius locum aliquando succedit, - , ut p- mα-
ni staυit, et multiρlicatus est. Nam quae in in terminantur, V. g. o ot ObStvuit, O ,
aegrotavit, -- illuxit, intin infatuatus est; non quiescentia sunt , sed gutturalia , de quibus
XIV. Quod igitur ad quiescentia I. rad. l, eat . In peat sub l initiali, ubi vocali vacare debuisset, ubique assumunt vocalem : χ quidem in praeterito , ut rutil pro rutil comedit ; at in
imperativo at participio peii ', ut pro 'tan
comede iani comestus excepto tantum dic. In infinitivo , et suturo duplicem habent sor-
comedam ; alteram Mose dicere, et Mol pro Doli
74쪽
dicam . Priore modo flectuntur conduxit, Pit , clausit , comedit , sis ululavit, arcta it , -- ligaseli, Occurrit, effudit ; posteriore vero modo , , mi Periit,
ahiit , didicit , fastidiυit, , protendit. Ast ill et enit in infinit. quidem ha-
bet libo, sed in lat. lis pro illi. Praeterea Syri
non serunt concursum duorum igitur in 1.
pro seu : at in reliquis personis extrusum redire potest; ut ritatili: rilli, α, 2. In imperativo otiam dicitur o in
a. In ethpeel i. rad. t ubique quiescit, vocali sua ad praecedens I praesormativum remissar
ut in praeterito et lat. ruti l pro Mili, et hoc
formatur praecedenti l , ut fiat Gill pro ses,
75쪽
et hoc pro Gli clausus est Μatth. 25, Io. Apoc. II, 25. tu quibusdam Vero I. radicis 3 ivel quiescit vel mutatur in I; ut ab luxit sit ,
it , unde olla idem , Apoc. I 8, 15. 3. In pael, i post praesormativas itidem vel
Sus eliditur, ut αstadio pro docere Matth.
praeformativam I vocali, ut prael. sancitias
ς I. Thess. 3, 4. vel mutatur in I, ut aul pro illi , et hoc pro alti sumi Mit Marc. 7, 34. Pro risit negotiatus e t Matth. 2 5,IG. I7. 5. In aphel et eitaphat, 1. rad. ut sacilius proiiunctari queat ) ubique mutatur ii o mo bile diphthongescens , ut est in paradigmate. Astili uenit, in aphel mutat in ,- mobile , ut
76쪽
M m. Π. cv. . DE VERBO. adduxis , adducere , adduc , adducam , adducens. Idem imitatur e meredidit ab obsoleto eo et quod tamen non est verbum aphel , sed quadrilitterum in pael. 6. 'M , quum significat abiit, anomalicum
est. Nam 3. rad. in incremento vocis syllabi- eo, occultatur, remissa vocali sua ad praecede tem mediam radicalem , si haec vocali careat: ut
in praeterito pro Δαν abiit sem. il abii Iohann. 9, 1 i. in sui. etalli abibis sem. et
abibitis masc. et iam . et αδ δunt masc. et iam. Αct. 37, 15. et in particip. lli abiens sem. et abeuntes masc. et iam. . Tim. 5, 24. ex edit. Polygi. Extra praedictum casum reliqua regularia sunt. Quia nec intra Pra dictum casum anomalia est, Si verbum notet proderae : ut Matth. 5, 13. kl prodest. Cons. s Pra , Iib. I. cap. II. II, 2. et 3. cap. III. 7. I. 7. Verba I. rad. quae habent mediam radicalem in ,ssectuntur ut Verba I. radicis r nempe
meminit, - profuit, et lasciuue
uit . H. lib. I. cap. I. I. 3. 4. cap. III. S. 7. 3.
77쪽
78쪽
79쪽
XV. Verba I. rad. jud, in peat sub jud , ubi
id vocali vacuum esse debuerat, adSumunt . ; ut
Pro cognovit, in is Pro discus,
In praeterito mediam radicis vel per V m
80쪽
dio ΣΙΒ. Π. CAP. I. DE VERBO.sa vocali ad praecedentem i. rad. iud , quoties haec de huerat adsuinere . . vide lib. I. Cap. III. r. I. Schema flexionis eius hoc est:
In infinitivo , imperativo et suturo , Verba
cognovit , et Sedit, non ut quaeScentia flectuntur, sed ut desectiva ad modum in
exiit. Hinc infinit. Cognoscere , vidit . Sedere ; imperat. 'dis cognosco, vidit se lat. s
Cognoscam , inti sede3o . Quomodo et iam is δε-
ellit, in imper. habet ino, da: infinitivum vero
et suturum , quibus Caret, ex Unonimo mu
a. In ethpeel, a. rad. iud , remissa vocali ν , quam ex peal habet , ad praecedens I praesorma tiVum , quiescit , ut pro nisi ubi se eundum analogiam flexionis verbi regularis , a
eipit - , ut I at cet. Cons. lib. I. cap. I. 7, 3.
3. In pael et ethpaal regularia sunt omnia, ex Cepto anusitato , Hebr. 'n', a quo in pael est Condirit, congregaυit, et in ethpaal