Tou megalou Hippokratous hapanta. Magni Hippocratis Opera omnia

181쪽

κάκιον, διὰ τὴν μὴ ἐν καιρm θεραπείην. υσα δἐ ἐς τάχα ἐν

tas etia in in aliis morbis. Semper eΠim quocunquo tem pore quis auXilium attulerit, Opportuno tempore auxi-Ιium attulisso dicitur. Qui vero morbi aut vulnera minime mortem asserunt, sed periculo sunt obnoxia et dolores lia bent, possunt tamen si quis recte curaverit sedari. His non consoriant adhibita a medico remedia, ubi admoventur, Etenim etiam non praesente medico cessare possunt. Sunt autem alii morbi, qui opportune matutino diei tempore curantur, nilailque refert an summo mane, an paulo posterius. Alii voro morbi semel die opportune Curantur, neque Vesertquando id fiat. Quidam etiam tertio quoque aut quarto die, quidam etiam semel mense, et alii quidem tertio quoque mense, neque Lesert an tertio ineunte aut desinon to id fiat. Atque ejusmodi sunt temporum opportunitates, in quibus non aliam quam istam eXquisitam diligentiam invenias. Temporis autem inopportianitatem habent, quae qui dem mane curanda sunt, si meridie curentur. Intempestive autem hac ratione sunt, quandoquidem ad pejus inclinant, ob minime opportunam curationem. Quae Vero Celerem

182쪽

δε ἀναβάλληται, η o τι ἀναβάλλεσθαι δεῖ, τουτ ηδη θερα

πεύηεαι. τα τοιαυτα ἀκαίρως θεραπευεται. ὀρθῶς δε εν αυτηκαὶ οὐκ ὀρθῶς τὰ τοιάδε. ουκ ὀρθῶς μεν την τε τοὐσονει-ην ε0υσαν ἐτέρην φανέειν, καὶ μεγάλην εουσαν μικρζν φανέειν, καὶ σμικρην εουσαν μεγάλην, καὶ περιεσόμενον μηφάναι περιέσεσθαι, καὶ μέλλοντα ἀπολεῖσθαι μη φάναι ἀπολεῖσθαι, καἰ ἐμπυον ἐ0ντα μ' γινωσκειν- μηδε νουσου μερογάλης τρεφομένης εν τω σωματι γινωσκειν, καὶ φαρμάχου δεόμενον η πότου του δει μθ γινωσκειν, καὶ τὰ δυνατέα μοεξιῆσθαι, καὶ τὰ αδυνατα φάναι εξι σεσθαι. ταυτα μεν ουν εἰσι κατά γνωμην 0υκ ὀρίως. κατὰ δε χειρ0υργίαν τόδε. πυον εν ῆλκει ενεὸν η εν φυματι μ' γινωσκειν, καὶ τὰ κα- ματα καὶ τὰ ἐκπτωματα μο γινωσκειν, καὶ μηλῶντα κε

curationem postulant, sive meridie sive vesperi sive noctu Curetatur, intempestive curantur, et si quao Vere curari debeant hieme curentur, aut quae hieme aestate curentur,

aut si quod jam curari oporteat id ipsum disseratur, aut

quod disserri oportuit, si jam cuxetur, haecque omnia intempestivam curationem habent. In aYte autem ista recto vel Non recte fiunt. Non recte quidem sit, si cum alius morbus existat, alium apparere dicas, si Ctim magnus sit, parvum, et si cum parvus sit, magnum pronuncies et eum qui supcrstes futurus est superstitem futurum non assirmare, neque eum qui periturus est, periturum dicere, et eum qui sup puratus est non cognoscere neque nosse si magnus in cor pore morbus increscat et si quis medicamenta aut potion o indigeat, uiro opus sit nescire et quae sanari possunt, mi nime sanari posse et quae non possunt, satiari posIo astir mare. Atque haec quidem non recto mentis Consilio sunt. Ista vero malam habent manuum tractationem, ulceris aut tuberculi pus non cognoscere, Ossa fracta et ubi suis se

183쪽

σκειν, καὶ τάμνοντα η καί0ντα ἐκλείπειν η του βάθεος ητ0υ μηκε0ς, η καίειν τε καὶ τάμνειν, a ου χθη , καὶ ταυταμεν, 0υκ ὀρθῶς δε τά τε τ0υσηματα γινωσκειν οῦ τό εστι καὶ ὰφ ozων, καὶ τα μακsis αυτῶν καὶ τα βραχέα καὶ τὰ θανάσιμα καὶ τὰ μn θανάσιμα καὶ τὰ μεταπίπτ0ντα καὶ τῶ&υξανόμενα, καὶ τὰ μαραινόμενα, καὶ τὰ μεγάλα καὶ τάσμικρά, καὶ θεραπεi 0ντα τὰ μεν ἀνυσ1ά εκθεραπευειν, τὰ δὲ μη ἀνυστὰ εἰδέναι, διότι 0υκ ἀνυστὰ, καὶ θεραπευονεατ γυς τὰ τ0ιαυτα εχ0ττας ἀφελέειν da ὁ της θεραπείης ες τυ ἀνυστόν τὰ δὴ προσφερόμενα τ0ῖσι νοσέουσιν ἄδε χρη

dibus ocellerunt, non nolle, capitis os specillo admoto fractumue sit non dignoscere, et fistulam in vesicam immissam domittore non posse, neque lapidem in vesica neque piis litorace Collectum ex Concussione.nosse et secando aut i xendo fundum aut latitudinem non attingere et urere aut secare quae non oportet. Et Iaaec quidem non recto

fiunt, ilia autem recte, si quis morbos quinam sint et ex quibus Oriantur cognoscat et quinam ex his longi, quinam breves et qui Iethales et qui minime Ietliales, qui in alios transeunt, qtii increscunt, quinam emarcescunt, qui magni, qui parvi et inter curandum hos quidem curari Posse, hos vero non posse et nosse quamobrem non possint et diam curantur qui ita se hab0nt, curatione quoad ejus sieri potest prodesse. At quae aegrotantibus offeruntur, ea sic ob

servaΓe Oportet, rectene an non recte fiant, si quis quae siccari oportet humectet, aut si quae in crassaro Convenit, ecl. Non exhibeat eX quibus incrassare oportet, aut qUae atteNU anda non attenuet, aut restigqrgnda DOD refrigeret, aut Cale'

184쪽

καιρω σκεδασθεῖσα ἔξω η χολη ὼγαθόν, υπὸ τὸ δερμα δεκεχυμένη καὶ εσκεJασμένη ευπετέστερα ἔχειν τε τω ἔχοντι καὶ τω ἰωμένω ἰησθαι. κεχυμένη δε καὶ εσκεδασμένη πρ0ς

sacienda non calefaciat, aut putrefacienda non putrefaciat otaeeliqua secundum rationem. Haec autem in morbis tum bonatum mala sua sponte hominibus contingunt. Febricitanti quidem et bilioso, si bilis suo tempore extra dispersa fuerit, bono est. Sub cutem Vero es usa ac dispersa, aegroto iole Patu facilior et medico curatu promptior. Effusa autem ac dissivata et in unam aliquam Corporis partem incumbens malo ost. In morbo laterali aut pulmonis inflammation o detento aut suppuratum thoracem habenti alvus perturbata malo ost. Febricitanti vero aut accepto vulnere alvus reliccata malum denunciat. Sub aquoso et lienoso alba quo pituita dolento alvus vehementer perturbata bono est. Si erysipolas soras dissus iam intro vertatur, malum, si Vero inlus e susum foras vertatur, bonum. Vehementi alvi profluvio detento succedens vomitus bono est. Mulieri sanauineam vomenti profluvium menstruum erumpere bonum. Et au 1em quae fluore muliebri urgetur ad nares aut os suorsem transire bono est. Mulieri ex partu convulsione infestatae

185쪽

Heat, febrem supervenire bonum. Haec enim ejusmodi ex D ulla medicorum inscitia neque scientia contingunt, sed cum sponte feliciter succedant, eadem ratione tum juvant

tum DOCeDt. Haec autem me di Cis inter curandum bene se

Iiciterque succedunt, si medicamento purgante exhibito purgatio per superiora et inferiora recte procedati Et si mulieri exhibito medicamento, quod bilem aut pituitam deor sum educat, menses retardati erumpaul. Et si cui lienem. suppuratum habenti medicamento exhibito, quod bilem et pituitam deorsum educat, pus ex liene per inseriora eXpurga runt et morbo liberarunt Sique calculum liabenti exhibito

medicamento purgante Calculum in meatum Urinarium medicamenti vi protruserunt, ita ut cum urina exeat. Et si ei qui pus in superiore ventre ex luberculo collectum lia

bet, id ipsu in ignorantes, medicamentum quod pituitam

sursum educat exhibuerint, isque pus vomitione rei e Cexit, sanusque evaseriti Et cum curando eum qui ex medica

mento per superiora purgante supra modum Purgatur, ut VO

186쪽

sponte erumpente, a vomitu sanum xeddunt. At maIa Ilaec advorsa fortuna perpetrant medici, si exhibito quod pituitam sursum educat, Venam in se Ctore pΓae Vomitione Lupe rint, cum nullus antea ibi manifestus dolor exist oret et mor bus contrahatur. Si mulieri Utero gerenti exhibito medica mento sursum purgante, at Vus affatim deorsum erumpens, socium abortione ejecit. Si suppuratum dum curatur, alvus profluens perdit. Sique dum oculos curat et inungit, vehementiores dolores incidunt, ac forte fortuna oculi rumpun lur et obscurantur, idque medico crimini dant, qui oculos sublevorit Et si puerperae in Ventris dolore quid modicus Oxhibitorii et male habeat aut etiam Pereat, medicus in culpa osso dicitur. Ac fere in morbis et vulneribus tibi mala malis ex causis ne CessaΓiis succedUnt, cum ista contingunt in medicum causam consertant, neque lalia ex necessius o seri agnoscunt. Et si ad febricitantem aut vulneratum ingressus et oblatum quam primum remedium non juvet, sed postridie aeger rejus habeat, in medicum culpam xejiciunt.

187쪽

σωματος εκπων ρκ τῆς φίσιυς, ὀροῶς ες τον φύσιν et ΟὐιοQuod si prosit, id tamen non perinde Iaudant, cum id ei

Conlitigere oportere existimant. Licera vero inflammantur in morbis et in quibusdam dolores fieri oportet, Deque ali ter contingere potest. Nervus praecisus non coalescit ne que aliquod ex tenuibus intestinis Deque vera a multum e fundens sanguinem neque tenuis genue Pars neque pΓaeputium. Principium autem medicationis nullum est demora stratione quidem constans, quod universae artis Tecte si in Cipium sit nec secundum aliquod nec medium nec sinis sed quandoque in ea a Verbis, quandoque ab Opere icii Litim sumimus eodemque modo desinimus. Ad eandem rationem in opere necDie ab iisdem operibus initium sumimus neque in eadem desinimus. Apta vero manuum tractatio in liis est, si quis secando aut urendo neque VeΠam neque Ner iam attingat et in purulento urendo si ad pus deveniat, et in se Cando eadem ratione. Si si acturas Tecte componat et COT Poris Partici Iam quae naturali loco exciderit, si iecte in

188쪽

ἀπώσαιεν. λαβεῖν τε δ δεῖ ἰσχυρῶς καὶ λαμβάνοντα δε πιμ ιν καὶ υσα ἀτρέμα λαβεῖν τε δει καὶ λαβόντα μ η πιέζειν

κτυλοισιν ευσχημόνως λαμβάνειν η καλῶς η μη καλῶς, Ἱμακροῖσιν η βραχέσιν, η καλῶς ἐπιδεῖν καὶ ἐπιδεσίας παντοίας, οὐ πρ0ς τη τέχνy κρίνεται ευχειρίης πέρι, -λλα χωρίς,

suum locum compellat. Quae vehementer appreliendere oportet, ea si appreliendendo premat et quae leviter appre hondenda sunt apprehendendo non premat. Quae recta sunt deligando, si minime detorqueat, neque premat quae premenda non sunt. Et quicquid attigerit, in contactu si Nullum supervacaneum dolorem exhibeat. Atque haec quidem ad apiam manuum tractationem pertinent. At digitis decenter aut probe aut non probe aut lologis aut brevi bus aliquid appreliendere aut probe deligare, et cujusquemodi deligaturas facere Non in arte ad promptam munia una tractationem pertinere judicandum, sed separatim tractandum. Qui pulmone aut superiore aut inferiore Ventre pus colligunt, aut tubercula si ve superiore sive inferiore ventro aut pulmone habent, aut ulceribus interioribus laborant, aut sanguinem vomitione vel spiato rejiciunt, aut dolore ali quo alit in pectore aut dorso conflictantur, haec omnia illis contingunt, eX his quidem quae in corpore insunt, a bile et pituita, eX his vero quae corpus eXtra assiciunt, ab aere insito calori commixto, quinetiam a laboribus et vulneribus.

189쪽

ἀλλ υπολειφθη εν τω πλευμονι πτυαλόν τε καὶ φλέγμα, --πυ0ς γίνεται, καὶ ην μεν αυτίκα θεραπευθη, διαφευγει ως τα π0υλλά. ην δἐ δεμεληθη εν τω πλευμονι, διαφθείρεται ἐνισταμένου τε καὶ Πηπομέν0υ, ἐλκουταί τε ὁ πλευμων καὶ διάπυος γίνεται, καὶ ουκ ετι εσω ἔλκει ἐς ἐωυτὸν o τι καὶ ἄξιον λόγου της τρ0φος, οἴτε τι ὰποκαθαίρεται ἀπ αυτοὐἴνω Ουδἐν, αλλά πνίγεταί τε καὶ δυσπνοιεῖ αεὶ επὶ μἀλλον, καὶ ρέγχει αναπνέων καὶ αναπνέει αυτόθεν ἄνωθεν ἐκ των στηθέων. τέλ0ς δε ἀποφράσσεται υπὸ τοὐ πτυσματος καὶαποθνησκει. γίνεται δἐ καὶ εμπυ0ς καὶ ην ἐκ της κεφαλος φλέγμα ου καταρρυθ ἐς τ0ν πλευμ υνα, καὶ τὸ ι ἐν πρωτονῶς τὰ πολλυ λανθάνει καταρρέον, καὶ si χύ τε παρέχει λεπτην , καὶ τὸ σίαλ0ν πικρότερ0ν ὀλίγω τ0ὐ εἰωθότος, καὶ

τε o πλευμων καὶ ἐλκ0υται ἐνδοθεν υπὰ τοὐ φλέγματος, ενισταμένου καὶ σηπομένου, καὶ βάρ0ς παρέχει τ0ῖσι στηθεσι, Atque ex his quidem causis pus in puImone colligitur. Si

pulmonis inflammatione deletitus diebus qui talia decer neTe CYeduntur Non purgetur, sed sputum et pituita in pulmone Tem aDeat, lappuratus sit. Qui si confestim curetur, plerumque evadit, sin vero neglectus fuerit, pulmo ab eo quod inhaeret putrescente tum corrumpitur tum ulceratur, et pus colligit neque amplius intro ad se effatu memorabile alimentum attrahit, neque ab eo quicquam per superiora. Tepurgatur, sed cum suffocatur, tum semper majore spirandidissicultate promitur et inter respirandum stertit, indeque supeΓiore pectore respirat, tandem vero obturatis a sputo

meatibus Perit. Fit quoque suppuratus, si ipsi pituita ex

capite in pulmonem desu Xerit, ac primum quidem Ut plurimum latenter defuit tonuem quo tussim exhibet sputum que paulo solito amarius existit calorque tenuis adest. Progressu Vero temporis tum pulmo exasperatur, tum intus RPituita inhaerescentu et putrescente exulceratur, Pondud

190쪽

μονα καὶ σηπεται ἐν αὐιω, καὶ Ozαν Guad πυ0ν ποιεῖ. πρυ-que in pectore et dolorem acutum ante et retro exhibet, corpus vehementer incalescit, pulmo a calore ad se pituitam ex toto Corpore praecipueque ex Capite trahit. Caput vero Calefactum ex Corpore eam que putrescentem sub crassam eXpuit. Quanto vero longius tempus processerit, tanto sin cerum magi8 pias eXpuit et febres acutiores fiunt. tussisque crebra et vehemens inedia vexat et ad extremum inferior alvus turbatur. Turbatur autem a pituita quae ex Capito

descendit. Hic cum eo pervenerit, perit, quemadmodum insuperioribus dictum est, ubi pulmo purulentus et putridus extiterit aut venter deorsuin es luxerit. EX his quoque purulentu S pulmo existit, cum quaedam in eo parva Vena riapta fuerit, quae ex Iaboribus rumpitur. Et cum rupta fuerit, crassior quidem plus landit sanguinis, tenuior VeTo minus, partimque confestim quidem sataguinem expuit, partim VeΥΟ, nisi adstricta Vena suerit, in pulmonem essunditiar, in eoque putrescit, cumque putruerit, pus iacit. Paeocedento Vero