Tou megalou Hippokratous hapanta. Magni Hippocratis Opera omnia

191쪽

διαδιδοῖ αῖματος μεν πρῶτον si ἐγον καὶ υπομέλαν, μειτα δἐ επὶ πλεῖόν τε καὶ εἰ λικρινέσιαῖον. ει ια πυον, καὶ πάσχει

tempore interdum pias sincerum, interdum subcruentum, qtiandoque etiam sanguinem, et si Vena copia magna redundarit, ipsum copiosum sataguinem consertim a se Vomition orejicit, pusque Caealliam ab accedente pituita intus putrefacta expuitur. Hic si per morbi initia anto quam vena sangui nem effundere et Velaementer laXari Coepexit, Curatione praeoccupetur et prius quam eXten e tur ac lecto decum bat et prius quam caput corrumpi reliquumque Corpus tabescere incipiat, incolumis ab ejusmodi morbo evadit. Quod si n0glectus fuerit istaque prehenderint, ita ut his omnibus aut plerisque assectus sit, perit. Hic autem perit ex iis quae ante dixi aut ex Vomitu, Copioso sanguine vomitione rejecto. At si vena quidem non Omnino Tupta fuerit, sed ea praecipue velut Variae distenditur, quod etiam confestim quidem ubi factum fuerit, dolorem queudam te rationa ct tussim siccam exhibet. Si vero diutius traxerit et neglecta fuerit, primum quidem pauciam et subatrum sari guinem tran5mittit, mox etiam copiosi eua et maxinio sin

192쪽

manuum venae rela Xentur et Victus Tatione Uta lux ex qua siccissimus ot maxime eYanguis evadat. Ad Ilunc VeYo eun

dem modum etiam venis in latere, quae intus in summo in natant, accidit. Cum igitur ex labore varicum modo intus elevatas fuerint, si quidem Deglectae fuerint, IIaec Perpetiuntur et sponte sanguis erumpit ac eXPuitu Γ, eumque interdum vomitione rejiciunt et suppurati sunt ac plerumque pereunt. Quod si inter initia morbi curationem adhibeant, rursus Venulae suo loco ad latus subsidunt et hia miles siunt. Et pulmo quidem ab his suppuratus redditurci ab ipso talia perpetiuntur, si eque moriuntur. At vero multis modis superiore ventre pus colligunt. Nam cum si tui a multa e capite consertim in superiorem ventrem confluxerit, putrescit et pus evadit. Putrescit autem maximo diebus uno et viginti. Pus igitur ad latera illabens commovetur et inlus fluctuat. Hic si antequam pus diutius per-

193쪽

εἰρυσι ἰκμάδα ὀλίγην καὶ γένηται υποπέλιδν0ς, καὶ παραυ-

maneat, uratur aut secetuT, Pieriamque sanias evadit. EX morbo quoque laterali sciperiore Ventre Purulenti si unt, cur in vehemens fuerit, neque diebus judicare solitis computruo xit, neque per sputum rejectus suerit, sed adhaseresconte ad latus pituita et bile ipsum Ulceratum fuerit, cumque ulcus factum fuerit, ex se pus effundit et de vicinis locis caloro pituitam ad se adducit, quae Ubi computruit, PUS expuitur. Interdum vero etiam eta Venis sanguis se ad ulcus transfundit, qui putrefactus in pus Vertitur. Hic si confertini cu randus suscipiatur, pletumque sanus evadit, si vero negligatur, perit. Purulenti quoque etiam sunt, si pituita o capite in latus defluat, illic que adhaerescens putrescat. Tum enim plerumque latus ipsum incenditur eademque perpetitur quae qui ex morbo laterali purulentus evadit. Fiunt etiam cum ex immoderato labore aut exercitatione aut quavis alia ratione pax te anteriore aut pollexiore ruptio ita facta fuerit, ut non consestim sanguis expuatur, sed vulsum in carne contingit, quae divulsa raucam liumiditatem attrahit et sub

194쪽

i5 ὐπ0λ0αίνεταί τε καὶ υποθεμμαίνετνι καὶ ἴλκει ικμάδα ες ἐωυτὴν, ἀπὸ των πλησί0ν καὶ φλεβῶν καὶ σαρκῶν. orανδε εἰρυση, οἰδίσκεταί τε καὶ φλεγμαίνει καὶ odi νην παρέχειλε et v, καὶ si χα ἀραιὴν τε καὶ ξηρὸν το πρῶτ0ν. ἐπειτα

Iivida si vadit. Quod quidem qui ita assectus est prae ro h Ore aut bono corporis habitu non statim sentit, aut si sentit, pro nihilo reputat. Hic cum perceperit se sic febribus

detineri ut extenuetur aut ex potionibus aut Venere aut quav1s alia re caro vulnerata aliquantulum re siccatur et in calo scit et ex vicinis tum venis tum carnibus humidita tem ad se trabit, cumque attraxerit initimescit et inflammatur doloremque tenuem inducit et tussim raram et sic amprimum, deinde magis adlia adhuc attrahit, Vehementiorem que dolorem et tussim crebriorem infert, et primum quid om aliquantum purulentum eXpuit. interdum vero sublividum et subcruentum. Quoque plus temporis intercesserit, , eo magis ad se trahit et putrefacit, et quicquid in carne circa in1tia lividum erat, in pus Vextitiar, doloremque excitat acutum et febrem et tussim tum multam tum crebram, et pus sincerum pex sputum rejicit. Quod si pus in ventre diu traxerit, ab eo totum Corpus Praecipueque partes maxime viuinae incalescunt, incalescente autem corpore humidum

195쪽

κοιλίην καταρρεῖ, ro δἐ ἐς κίεω. 0κόταν οὐν ἄρξηται η κε φαλ ρεῖν καὶ το ἴλλ0 σῶμα et κεσθαι, ουκ ειι ὀμαλῶς ουδὲ καυθέντες περιγίτ0νται- κρατίει γὰρ As0ς μἐν τοῖ πυ- maximo colliquescit. Et partim quidem a superioribus par

tibias in superiorem ventrem praecipue confluit et in pus vertitur, ad id quod jam intus est accedetis. Partim voro ad inferiorem ventrem defluit, ab eoque interdum alvus turbatur et hominem perimit. Cibi enim ingesti per alvum socedunt, nullumque corpori ab his alimentura accedit, ne que sputi per superiora aequabilis sit eXpurgatio, cum Dimirum incalescens alvus deorsum omnia ad se deducat. Et asotito quidem susso catur et non repurgatus stertit, ab alvo autem fluento debilis evadit et plerumque perit. In hujusmodi autem morbis hanc suXionem caput eXcitat, nimi Tum Cum Cavum existat et superiore parte Iocatum. Cuin enim ab alvo concalefactum fuerit, tenuimmam pituitam e corpore ad se trahit, quam in se CoacerVatam Tursus Cori sertam et crassam, velut dictum est, reddit, partinaque in fu-Periorem Ventrem, partim vero in inferiorem defluit. Ubi igitur caput suere corpusque reliquum non ampliuS aequabiliter colliquescere coeperit, ne ustione quidem suPerstates

196쪽

χρόνον ελκουσι. διαφέρει γ ὁρ σῶμα σώματος si καὶ ηλικίηηλικίης καὶ πάθημα παθηματος καὶ ἄρη ἄρης, εν η ἄν

ovadunt. At pus enim influentia mala accedunt, quae exsu perant ea quae defluunt, carnesque magis a malis collique 1 cunt, quam ab ingestis cibis nutriantur. Qui morbis hujusmodi detinentur, ab his quidem intra breve tempus per eunt, quidam etiam diutius trahunt. Praestat enim cor Pus corpori, aetas aetati et affectio assectioni ot anni tum positas tempestati, in qua aegrotarint. Quidam enim morbos

facilius tolerant, quidam Vero omnino tot erare nequeunt.

Non igitur certum tempus in quo pereunt dari potest, nequo si longum neque si breve suturum sit. Neque enim certum tornvus est, quod quidam PraediCUnt, Cum plerumque ue- quo hoc ipsam suppuret. Alanus numque inter se et annilompora disserunt. Verum qui Volet recte de his decernoro ac praedicere, sic judicabit, quo Vis anni tempore et perireot superesse et quae Patiuntur eVenire. At vero insertoro ventre suppurati eVadunt, praecipue quidem cum pituita et bilis inter carnem et cutim assatim collecta fuerit; siunt otiam et eX con uisionibus, cumque Vena divulsa rupta fue-

197쪽

xit, et sanguis effusus putrescit et pus intus gignit. Quod si caro divulsa aut contusa fuerit, sataguinem eX Venis quae sunt in ejus ambitu attrahit, isque putrescit et pus intus gignit. His si quidem de se soras significationem praebuerit, et pus exierit, sani evadunt, si vero sponte intus erumpat, pereunt. Essusum autem pias in Liore Ventre generari haudquaquam poterit, Velut in superiore ventre fieri dictum est, scd in tunicis et tuberculis innascitur, velut a me dictum ost. Et si quidem internas de se notaS praebuerit, Non facile deprehenditur, cum nec concutiendo cognoscere liceat Ex dolore tamen praecipue ubi fuerit dignoscitur, et si argillam aut aliud quid ejuscemodi Uleveris, brevi id reliccat. At vero erysipelas in pulmone gignitur, cum supra modum is re si cyatus fuerit, quod vel ab ardore vel febribus vol nimio labore vel intemperie contingit. Qui cum maxime relic-catus fuerit, plurimum sanguinem in sese trahit, oumque Praecipue ex magnis venis, quaΘ ei maxime vicina o sunt ipsique superincumbunt. Trahit autem etiam ex aliis vicinis

198쪽

magis lenuem et debilem. Cum autem traxerit, febris acuta oritur, et tussis sicca, plenitudo in pectore, dolor vehemens in anterioribus et posterioribus partibus, praecipue vero ad spinam cum nimirum magUae Venae in Calescant, et interdum quidem subcruentum, interdum vero lividum vomunt.

pituitam vero et bilem etiam Vomunt, Crebroque animo lin qu uritur, quod Ob Tepentinam sanguinis transmutationem contingit. Idque praecipue obortum esse in pulmone erysi polas indicat, sique febris assidua prehenderit. Huic liqui doni duobus aut tribus aut quatuor ad summum diebus dis fusum fuerit, et quod intus est foras transierit, plerumque famis evadit. Si vero neque dissusum neque transmutatum fuerit, intus putrescit et suppuratus eVadit, ac brevi perit, cum nimirum totus pulmo purulentus aC putii diis existat. Quod si extra dissus iam intro Vertatur pulmonemque prehendat, hunc superessς poste Nulla spes est. Cum enim an tea resiccatus pulmo ad sese traxerit, non amplius transmit

199쪽

πτυεται δἰ ου ἐφθάρη. διαφθείρεται δὲ υπὸ γαστρ0ς ρυεἱ-σης, ἀφ Ανπερ καὶ επὶ των προσίεν εἰρηται. λεσχηνευο- tit, sed confestim prae ardore ac siccitate Neque quicqUam

amplius suscipit aut sui sum distribuit, sed corrumpit. Pulmonis vero luberculum ad Irimo modUm oritur. Cum si

tui ha aut bilis Collecta fuerit, putrescit, et quamdiu quidem adhuc crudum fuerit, tum dolorem tenuem, tum tussim siccam exhibet. Vbi VeYo maturuerit, anteriore et posteriore parte gravis dolor oritur, Calores invadunt et tu sis vel, mons. Et si quidem pus quam citissime maturuerit, erupexit, sursum Vergat, et totum expUatur, Venterque in quo pus erat Considat ac reliccetur, prorsus satius evadit. Si vero quam citissime ruptum fuerit, maturuerit ac repurgatum fuerit, neque tamen penitus resiccari possit, sed ipsum luber Culum eta se pus effundat, perniciosum id est et ex capite reliquoque corpore pituita ad tuberculum desuen S, putrescit, in pus Vertitur ac eXpuitur, ex qUO COTTUptus Perit. Perit autem ex ventris profluvio ex his quae antea dicta sunt, ipsoque confabulante et omnia aeque nil prius intelligente resiccatur ac reti igeratur , omnesque COUOTis Venae

200쪽

ἀσιτίης καὶ βηχὸς καὶ πυρετῶν καὶ ώς τὰ πολλὰ διαφθείρεται. ην ὁε ηδη λελεπτισμένω καὶ κλινοπετίῖ εόττι ραγη

ται τρόπον τοιῶδε- ην δε ραὶ θ μεν υτι τάχιστα καὶ πεπαν-

παραυτίκα μεν καὶ Ουτω δη τι δ0κόει θύων γεγονέναι, προ-

contrahuntur, cum nimirum ipsarum sanguis a sobro Q ω-stus sit, interdum vero tum ex temporis Iougitudine et morbi magnitudine, tum etiam ex instantibus ac I upervo nientibus malis. Quod si neque sponte neque a medicamentis umito tempore rumpi Non possit, dolorum dehementia, inedia, tussi ac febribus qui laborat consumitur a Cplerumque perit. Si vero eXtenuato et lecto decumbenti pus eruperit, Deque sic admodum sustinent, sed eo modo perimuntur. Quod si quam citissme ruptum quidem et ma turatum fuerit, magnaque sui parte ad septum transvor sum essundatur, confestim quidem levius liabere vido

tuae, progressu tamen temporis, si quidem totum por sputum rejiciat et venter in quo pus inerat Considat ac rosicce tur, sanus evadit. Veriam si tum tempus longius, tum ipso debilior fuerit, neque expuere possit, sed per ultionem aut sectionem pus eXeat, confestim quidem Iioc sane etiam modo levius habere Videtur, progressu tamen temporis