장음표시 사용
101쪽
R vu p. H A s s. Ita utriusque loci differentiom de Martis Idolo fatis accurate ponit, do quo tamen Dan genue. in chron. Mans fid. lib. a. e. 28, etli te sentit . & Mers- burgum ad Salam quoque a Marte dictuna asseverat his verbis: Inter alia castella, quae Drusus in Geri nia aedificavit est etiam antiquum propugnaculum & arx Mars purgensis ad salam , quiae olim regia sedes fuerat Quum vero circa ea tempora Reges di Dyname regionis illius ut plurimum in Bolieinia degerent , Mars- burgum nonnihil desolatum fuit, quod Drusus renovavit aedificiis suis ἀunde qu aque ad nostra usque tem 'pora, vetusta arx Romanorum appellata fuit. ceu testatur Sithmarciuchron. Mersiburg. An non idem in loco Lunae dedito praestitum sit 8 Namque non tantu intemplum huius Idoli tempore Caro.
Ii sed etiam Castellum inventum esse constat,& facile colligi potest ex cu cum stantiis , quum nuspiam propEIdoli sacellum institutum sit, ubi nosmul Saxones iuxta ritum & mores aliarum gentium arcem pro defentione eius erexerint. Sicuti etiam tale Idolon Saturni in Castello Hartzburgeasi, monti non procul a Gostacia, ad
102쪽
r A a s Τ ΞΛ T 1 A. si'ud Hercyniam Sylvam versus B u-cterum, imposito Saxones colebant, quod Crodi uim in sua nuncupabutit lingua, cuius rudera adhuc ibi conspi- ' ciuntur, quomodo a Carolo Magno sit diruturn .ii Chron . Sax pet. 28 'set quid multist an non uonachus Egolismen sis ih vita Caroli Magni, locum Luitii corrupte nominar,' tibi Wrtet an Obotritorum Rex , quitaEquam socius ex foedere Francico contra' illetos, S clavos'& Saxonas septentrionales Carolo auxilium pres-
stabat , in ipso alveo flumibis ad Alabitia interemptus est Z Quod irre dissimulatur a vei mh storia Bardetiei pag. s. ubi ait: Ideris cinonach. Ego l. Plocum, ubi Nilethan occubuit, vocat
Luini , qui annalibus iv Idefisibila Liuni Reginoni Hiliu hi: Estque si- 'ne dubio Uine prope hunae burgum.
ubi hodie' illiustre Coenobium'Mo- 'hi allu IT'. Caedes IVitetanis incidit iis annum 79 Nitiani nomen U- detur ii lui uene sumpti iti: Nam Em- sero teste V itet Hencta li squa est lumen, uti idem p rq bat in Irmens Saex. cap. 4ρ. 2 i. Et quamvis Vibom. in hi f. Barde υ. pag. 2 S. negare Videatur, quod unquam Lunae castruiti tempo
Caroli fuerit , dum ilia tonuit et
ii iuncinii uim tautiuu teli i
103쪽
16 RE R V M p. HAN s. . Quod in rerum natura nunquam fuit, destruere ille nequaquam po-- tuit , sed saltem ex ruderibus Barde- vici in civitatem redustam esse ηηο . a Icto. IV 2 T. ramen in sequentibus non tantum oppidum maximum Ottonis idem hoc vocat, sed etiam ρ Q. 39 assevcrat, quod Castrum Lunae burgum ab Adelberto Vrso sit occupat uim Verba eius haec sunt: Defuncto Lot hario , quod accidit Anno
i xMT, mense Decem bri, nova tumul- . tus coorti sunt i ii Saxonia. Occasio
haec fuit : Ades berrus cognomento Vrsus, Marchio Sol twedelensis, quod . matrem haberet Eli eam Magni Ballio gii filiam , Saxoniam sibi debeti
contendebat. Sed vivo Lothario ni- hil movere ausus fuit. Audita illius morte, armata manu avi materni ditionem invasit,Castro Lunaeburgo,& Brema ac Bardevico urbibus occupatis. Nortalbingit nulla necessitate cogen te Victori se submiserunt. &c. Sic &pag. 17 hoc profert de Henrico Leone, quod ille cum altera parte exercitus sui scptentrionem versu a processerit , Lunaehurgum propugnaculum, & Lubecam,loca oppido munita obsessurus, quum Bardevicenses Caesarem cum copiis adventantem. nulla
104쪽
Ex quibus omnibus omnino convincitur , quod Lunae burgum ante aliquot secula iam cum arce fun/atum & communitum fuerit, priusquam ab Henrico Leone in talis civi tatis formam redactum sit. Namque de Ditinarus Meriburg. lib. Α, Luna burgae mentionem facit,narrans prodigiosum terrae motum, & ex eo hi tum , qui ibi contigerit , sano Io I , Imperante Henrico II Sctabit Dirmarius illic Luinberg corrupte, & Clusetatem vocat. sic dc fomes salis erupi 1se volunt sub Ottone M. Proinde errat quoque Craniniuε lib. s. cap. 4 3 Saxon. chron.quod tum Lunaeburgum
nodum fuerit oppidum , quum Lam-herti schalaabvigens s testimonium sit in contrarium , dc eidem ad num io 7 3 id dicatur oppidum maximum Ottonis Ducis saxoniae, situm in colafiniolaxonum dc Luticiorum.
Quum igitur, & Castrum , dc oppidum dc civitas fuerit ante tempora eversi ab Henrico Leone Bardevici, nihil obstat, Quin incrementum splendidiorum aedium dc amplificationis ex demolitione dc ruderibus Bardevici acceperitque ab au
105쪽
viculus sive pagus nomine Modes- torp aut Moiersiorp , sive'Hei met-stor p situs fuerit ; qui facile aut removeri , aut novo fortalitio includi potuiti Quod vero tum d mum ex 'viculo illo fundationem acceperiet,
xontradictorie oppugpat su petius ipso llo auctore illat L. Qui cum festo
facere volent,videant prius, qu Orno do veram conciliationem dispicεre queant. Ipsa enim natura montis
Calcarii commoditas fluminis Ei
menavi, ac amoenitas camporu satis
indicio sunt, quod Saxones, qui hullum prope munitum locul incuti tum heliquere , haut potuerint ratione intentionis istam negligere; commodo maximo suo inserviente, montis locique opportunitatem'. Namque mons non saltem speculae iustas usus accommodatus est, sed Ec-jam natura sua lingulare incolis for-esiliti uin largiendo exhn et . Quate etiam Sebast. Munsi erubin stia C. Wographia de s ae urbe'loqiiens 4n plurimis corrigendus erit: velut cum sano intellectu percipiendum hoe est , quod ex ruderibus Barde vici in
civi ratem sit redacta . quum antea
iam oppidulum fuetit, & non aliter id quam de amplificatioaedifestio-
106쪽
I kn s R τ r A. ri munimiae assirmari queat. Nec dies. Iulio Caesare , nec alio quopiam Lu-
is hae simulacrum . nisi ab ipsi, saxon i-bus , introductum fuit mi od ad Caii s roli Magni tempora permotu sit. Inil fit. O UAlberi. Oanicii adsertiorion sub H sistit, quod Aelitrico IV. Imper. quith sextus fuit ab Otrone Magno, arx so-:b. Iummodo sine oppido extiterit quam tamen statim Munst. subne- iiii ctat , quod Orto I. locum istum inti. Comitatu in erexerit , adiunctis ei sti praediis ' de terra Meliein burgensi lu . Quomodo vel Ora res haheat,& quo-bl. modo otio Ducis titul6 & dimitate is ornatu Psit in publicis Coinitist , id in supra relatum est. Ideoque etiam heic vacillat Munst. cum aliis quod ἡ ' de Friderico II. affert, quod ille nili n. ii 3 S. ex Comitatu Ducatum fecerit. Sed ipse sibi quoque contra rius est, dum statim addit, quod haneis, ditionem una eum Dominio fruns. 3 virensi tres Ottones Imperatores at- si que posteri eorum possiderint, iisque iii ad Henricum Leonem , qui exutus di Bavaria , saxonia & omni ditione in sua, saltem Brunsvigam &Lunxbu hi gensem Ducatus retinuit. Sed dest . t tu huius urbis moderno quem la
107쪽
Vrbi autem Lunarburgensi est civitas Vlyilaea alias 'leeten d cta, quae quinque milliaribus ab ea distar, quae olim quoque Membrum Hanseatici foederis furi . & sempr protectione Lunaeburyi usa, quavidiu libera fuit. . AGAnn. cch. I 389 penitus a Ducibus Lunae burg. fratribus Bernardo BeHenrico subacta & capta est ex insi-dris. Quum itaque plane libertatem stam amisisset , quamvis oppidum
lautissimum & festive satis munitu, aedificiisque egregiis ornatum , pedetentim tamen recedere coactum estiria. BMnt. pari. 2. Gr. pax. LI.
Sed pauca etiam de Bremensibus subnectam. In Bremae Urbis nomine dc exordio eius principali eaedem habentur & inveniuntur difficuli ter. Etenim quod Chaucorum maiorum sedes in ea regione fuerit . a neg3ri nequit. Qui in primis sibi l eum, secundum mores illorum seculorum cultu satis , incoluerunt,quem Ptolomaeus Phabiranum vocar; undet
facile colligendum est . quod antiquitatem diuturnam referatia Celebre
quidem iam nomen est tam n obi I is urbis ; sed tamen quum non saris omnia recte referautur , lubet portu audira
108쪽
PARs TrRTIA, audire ea , quae Wilhelm. Dillichius d. in Chronic. Bremensi, ubi ex professis hi de origine eius agit, recenset, cuius hi verba haec sunt: Brema utrum aru- id horum ibi nascentium multitudine,iat ut Vulgo placuit an ex Ptolomaei iι Phabirano nome acceperit,un leui uta,el que permittitur ju dicio: sane Phabia rani situs quum Bremae uni rcspon, i. deat, merito Geograolii Phabiranon a de Brema unanimi consensu intera pretantur : indeque patet jam tum, ii nempe circa annum Christi i3s, i quo PtolomAus floruit, Bremam ex-
4 ', cum Imperium Ro- a manum Vandali, Alani, Suevi, Bu
nundi & alii diriperent , & praeter
a hos , Galliae Romanorum Provinciae, Attila Hunnus , smmanitate reli-F quos longe superans , immineret &, sub Imperatore Valentiniano AEt ius. Dux Romanus Galliae praeses, Legio- . nem , cuius praesidio Britannia squae, itidem a Iulii Caesaris usque tempo-i ribus Romanis paruerat) hactenus. Contra Pictos atque Scotos defensa erat, ut Galli is consuleret, revocasset , & si is se viribus aliquamdiu sui sinere iussisset. Britones Romano
piaesidio nudat, , Ansitor saronea
109쪽
propositoisi: pendio advocarrint , vel ut Witehitidus & Cambilenus referunt, legationem supplicem; ad saxo nes misere, quae ipsit exposuit, Britonum terram latam ac spaciosam, de
omnium rerum copia refestam .ditioni ipsorum parere et sub Roman Crum hactenusi clientela ac tutela liberaliter vixisse .: Post Romanos, meliores Saxonibus ignorare: ideo ad alas. virtutis Saxonum fugere, ut apsorum
Virtute atque armis hostibus su pe-xiores inveniantur ; quidquid imposuerint servitii , libenter sustinere velle. Itaque Saxones Ducibu Hor sto &Hengi st d, apud Britones autem Regnante Vortigerio squem Beda Vitigerium nominat) tribus longit navibus Bremae, ornatis Insulam ingressi, scotos &i Pictns represserunt. ΔPost IO.Vero annos, secundum Albini computationem , cum plure sitos Populares Saxones, Angitos, Frisios, Iutas evocassent , hospites Britannos in continentem Galliae Armericam pepulerunt,&saltem reliquias quae Wallenses appellantur, in niveis montibus & saltibus coarctarunt, atque hoc modo Insulam prope universam occuparunt. . Vnde ei, ut ab
Angili; Anglia inunc dicatur , minia men
110쪽
rii men dedi Te existimantur. Hinc minime mirum , quod Ca'
o. rolus Magnus, cum xar. annis, de io, post reconsillytionem exortis uni u a atq; alterius principum povis rebel-. o. lionibu si , in et o annum cum Saxonici bus eorumque 'Principe Nitehindoe i. decertasset, dc vi ctori per Saxon i amo. aliquot Episcopatus constituisset .s, Bremae Anno 788 Episcopum dedie
a Willi dum Angliam quod patria
, harum regionum lingua uteretur, ea- o. que nomine , praesertim ob pietati ii studium singulare, quo prae aliis entini, tuir, maXime idoneus estet, ad popu- , lares suos epotestate etenebrarum li-i, berandos. Totus enim in eoisit C . i. rol u u z q u em admodum' ipsemet scri bit, saxon es pristina libertate donatos , Deo tributarios dc subiugatos ll. devote addiceret. Brema vero u trum pagia r tu m fue- . rit, an oppidum, non dim culter coniectari potest. Muros non habuit: sed nec muri civitatem efficiunt Fuisse autem locum caeteris eminen-:. riorem , argumento est non tantum
Phabirant nomen , sed dc Episcopalis. sedes ibi constituta, de quod Hilha dus a Carolo privilegia , quae pagis