장음표시 사용
111쪽
M P. Ev v a P. H A N s. Carolus conspicuo Rotandi testimo- nio publice posteris omnibur obsignavit tum maxime, quod ex Privi legiorum verbis apparcr,eajus civitatis non dare, sed ornare.
. Ad gubernationis formam quod attinet, colligi potest ex multis, gubernationem Vt unius non ivit, ita nec omnium , sed pauciorum fixisse. Ante Carolum s inquit Historicus 3 saxoniae Gens libertatis tenaci silana, cum regibus sabiici nollet, duodecim primarios viros toti Provinciae praefecit , qui de bono publico in
medium eosulerent: Annucis erat inter illos per vices Magistratus: Quem vero publicum ab exteris. illatum
bellum deprehendisset , is durante
bello Rex appellabatur, curus I mperio parerent universi: Bello finito, regium pariter nomen deponebat. Caroli etiam tempore, cum is Agros Ecclesiae fructificantes discerneret , dc terram Ecclesiastico j um subesse, e que de decimis primitiis & oblatio- .nibus respondere vellet, erant fidem inquit in in his locis Vri potentes, qui subiectos agros cum plebe tenebant. Nec voluit Carolus , neque debuit suo tempore quenquam iure dispoliare.
112쪽
j manum , recentior v o Procotisulesia, & Consulas appellar. Brema magis ac magis videbaturdi emorescere , nisi furor Hunnorum, γ' quos nunc Hungarca appcllamus, bis ita eam incendio delevisset. Erat enim 2 Hunnis tota Germania exposita , do-il nec Heinricus Auceps Caeser adi in in i pediendam ipsorum tyrannidem edi-l: eeret, ut ex Agrariis militibus nonusia quisque in urbes sese reciperet ,eas qu ei a munirer, concilia & conventus Om- P nes, atque convivia in urbibu 1 celata brarentur.
a 934. Cum Gubernatores emili vitatis iure suo abuterentur & administratio ad Oligarchiam plane deo, sexisset, Adalhagus Archiepiscopus, in ubi primo ingrcssus est Episcopatum.
c- fecit . ut Brema longo prius tcmpore x potestatibus ac iudiciaria in anu co-i' pressa praecepto Regis absoluta, & in-ο' star reliquarum urbiune immunit I te, simulque libertate donata,vel po-aj tius ei restituta fuerit. t. Et si pleraeque civitates aducaeusit Hunnorum incursiones muniri cae- ' Perunt, Brema tamen anno demum
113쪽
RER VM p. H AN s. saxoniam ad vastitatem vocabant, Ascomanui appellati fuerunt, quod raro latius , quam ipsis ex pera seu folliculo, quem Dani Ascham appellant , victus atque esca suppetebant, excurrerent muro firmissimo muniri caepit. Inde etiam accuratiori munitioni
urbis caussam dedit , quod Otto ICaesar , propterea quod ei saepe in
Italiam commeandum erat, Hermannum Bilingium in Pago Luneburgenii, stibbeheshoria natum , an. 9s s, Saxoniae Ducem fecisset , Nepos autem ipsius Bettili ardus DuX, in proferendis finibus tot ui prope esset: Proinde Brema contra insidias atque insultus Betnhardi Ducis aggere munit a fuit. Hoc anno Emma , Luderi Comitis qui frater Bennonis Saxoniae Ducis erat) vidua,civibus pascua dedit, quae civium appellantur. Sub idem tempus & praesertim sub nnum I ue l. Ci Vitatis murus perfici carpit , additaque est ab occasu portae turris perampla, Italico munita opere, & septem distincta Cameris , quam annales Pietati Archiepiscoporum ex parte tribuunt. &c. Ita pedetentim quidem civitates plerae-
114쪽
PARs TERTI A. I, ire ad ea fastigia evectae sunt, ut tanem suceessii temporis tapius recuperarint, quod a principio illis Hebebatur.. Bremenses tamen exploratae fidei incolas se semper exhibuerunt erga Caesares , quamvis multis implicati fuerint a tempore Carolidissicultatibus propter amabile Iibertatis studium , quod illis in jure
naturae imminutum videbatur. Ee
quamvis Archiepisc'pus Limarus ius Advocatiae pro sui redemptione snno io 89 Lothario II. Comiti supplingburtensi de Quersurienta, cui
postea Henricus V. emortua Billin giorum familia , Ducatum Saxoniae,& Henrico V. defuncto Imperii Principes Imperium detulerunt, cesserit, unde Duces Saxoniae Advocat iam talem , sive iudicium temporale haereditatio iure sibi vendicabant; tameurbs libertatem adversus Duces tuerita asserere non destitit. Atque ut eo rectius commodo civitatis suae invigilarent, animostatis & fortitudinis virtute & laude semper pristinum li-hertatis statum ambiebant ; Praestabant se fortes Visurgis Zc commerciorum defensores mari lc terra ; Et quum auspiciis Henrici I V. ex instinctu Pontificis Vrbani expeditio E et Hiero-
115쪽
ιη R DR V M P. HAN . Hierosolymitana contra Saraceno susciperetur, huic exercitui quoquesu as adiunxere copias: unde Caesar illis inter alia fori privilegium plenius
concessit. Talibus praemi ε magis erecti fortiora & sublimiora subire non veriti sunt; sed quum ir
sub Caesare Conrado tres numelosi exercitus partim in Saracenos tetra marique, partim in Sclavos a Christianis regibus ac Principibus ducerentur, Bremenses classe iusti ucta , quum multos ex Saxoniae & est-phaliae militibus socios adsumpsissent , vento primum in Angliam adacti inde in Galliciam appulerunt,
dc rogatu Adolphi Regis,Vly sit bonam
occupando,. eiecerunt ex ea omnes
Saracenos , eamque Chri sti anorum fecerunt eoloniam : Quo nomine apud eum hanc inierunt gratiam , ut in eommerciis eodem iure cum indigenis frui deberent. Exinde ad maiora adspirare au si sunt , quumque hominem artis nauticae peritissimum nacti essent , Mnno 1 I 8, honori F, floriaeque di commerciorum qu etendorum caussa ad mare Orientale eurium suum direxerunt. Atque quutempestatibu' in fluvium Livoniae Dunam adacti essint, consederant in eo
116쪽
ia ia op Ans 4 Earet A. 6seo Ilaco aliquo usque, ubi postea Riga extructa est. Livones Vero eos pro Danis, quos tunc inimicissimo, sibi experti fuerant , habenter , gladios primum atque arma m Bremenses strinxδre. Cognito tamen demum errore , datisque hinc inde & acceptis muneribus, hostilitatem in amicitiam convert runt mutuam,& eommerci orum i us pacti sunt. Q aeres, ut ex sequentium annorum liastori a appare non tantum inter Livones de Bremenses usum commerciorum fi quentissimum ; sed etiam propagmtionem Christianae religionis, & exaedificationem novae civitatis,quam Ricam di xcre, peperit. Licet crauit. . ιib. 7.Sax c. I s. nonnihil rem invertere & tantae occasonis laudem , pro more, in Meynardum quendam deis divare studeat; tamen i Ilud approbationis haud obscurae loco acceptandum est. quod addit, virum istu in bonum per aliquot annos cum me catoribus eo navigasse, di operi pietatis devotum institisse. Quuin autem Livonia vario commerciorum genere abundaret,& locus Rigensis iis maxime accommodatus est et, ad sociarunt Bremensibus s uti in tali accrescen
tis fortunae statu fieri solet: se aliae 33 saxo.
117쪽
το RE a V Μ p. H A N S. Saxoniae atque Wandaliae civitates, di proinde creberrimae in eam Pro vinciam mercandi gratia habitae sunt navigationes , unde ab utraque parte magis animi populorum talium eo alescere & prius quasi in tacitum foedus coire . coeperint. crantia. d. I.
superius paucis mentionem Stadae quidem iniecimus'; sed quum ea quoque clara portio cum Box teli uda foederis Hanseatici fuerit, non ita sicco pede praetereunda erit. Etenim varias a prima origine sua pertulit sortes , dc faciem regiminis non uniformem sensit. Namque , ut supra ex Stalando notavimus, olim'lim in hac
Cermaniae parte antiquis lima censetur , ante Christ. natum annis ZOcondita, quod primam ibi Stationem exhibuerit Saxonibus aut Chaucis, quum ex Nortalbingia, sive Cimbria ipsa traiicerent Albim , qui semperinde Dit marsos socios habuere. qua caussa quoque fuit, ut no tat crantc.
hb. 6. Sax. v. s. , quod Comitatu Stadensis terram . Thi et marsiae traus albinam tenuerit ines usam; quamvis ille etiam aliam consequentiam an nectere videatur. Locum autem il
lum , quem sibi Saxoner a principio usque
118쪽
nsque selectuna habuere , quod perto- tot secula usque ad Caroli Magnitat tempora, qui canno Chr. 8CO. Imperatie tor factus est adeo fortiter conser-ο- Varunt id non in minimis haben-m dum est. Pro mutatione rerum ob l. Populorsi incursiones varias, procul dubio miros saepe sustulit casus. Deli signavit quoque more Saxonum an
ea liquorum suum pagum in ditionis a talis iurisdictione, quum locus sem-:- per fuerit principalis ad Albim in eo
l. tractu,licet ined. in Pet. Saxon .putet,
t. quod ad Pagum Wolietatorum Stadas sit relatum , mentionem faciens Di
i plomatis Philippi Imperatoris, Hein. e rici V I. fratris, & filii Frideri et Ba barosiae, quod datum sit anno regnia eiusdem secundo, id est cinn chrissii 3 199. Verba illius ibi sunt: Pagus, Wolizarorum . Meminit diplomai Philippi Imp. donantis Ecclesiae Bret mensi Comitatum stadensem, Anno regni secundo. sit ita, nec impugna tur Imperiale Diploma, quod Philip-; pus iste, que nonnulli eius nominisi tertiit faciunt, donarit Ecclesiae Bre-' mensi Comitatum Stadiensem : sed quomodo ad Pagum Wolietatorum ita referatur Stada , ut propria ditione , in qua tamen Comitatum d
119쪽
' R E R V M P. H A N s. signat, ceu ipsum diploma loquitnn, exclusum fuerit, id quaestionis est. Ait Moibom. Testatur Chronicori Rast edense, quod Viso Marchio inter c petas diniones alisatiam tenuerit. Neque hoc impugnatur : Sed illud; quur Comitatus Sta densis non pro-Ptram ditionem obtinuerit , quum tamen hoc de natura sit Comitatus iuxta veterem Saxonum consuetudinem , ut pagus quivis suu in haberet Comitem sue iustitiae dc gubernationis praeside D. Alias enim non potant Com latus dici aut vocari. Ait
igitur ille porro : In hoc pago fuit Burgwardium, Stade, Dithmaro lib. 4. Stethu. Quid hoc An non directo sibi contradicit . quando in praefatione libelli illius de pagis veteris Germaniae ita ponit : Moris fuit tam Saxonibus , quam reliquis Germanis, quoties loci alicuius situm exprimere volebant,describere solitos, in quo pago,&ad quem fluvium is situs enset, dc ἔ N. B. J pagus in quo Comitatu. dcc. Si igitur comitatus adeo porrectus fuit locus , ut aliquot pagos contineret, dc describeretur pagus in quo Comitatu esset situs ; cerae nullatenus syada Comitatus imo Miam Marchionatus subiectus fuit
120쪽
PAR s TERTs A. 73Pago alicui, sed aut ipse expressi pagum , aut plures continuit in sese. Veliu pse Meib. quoque id innuit& exemplis in praefationa d. declarat, inquiens : Sic in diplomate conradi salici pagus En tergo w est in Comitatu Bern hardi Dueis : in alio eiusdem diplomate pagus Valim est in Comitatu Danckmari Comitis, d . lino addit : Erat enim tota etiam saxonia in Comitatus divisa, &c. quod sauhita convena consuetudini Saxonum, qua regiones iuxta iudiciorum praefecturas erant distributae. Mirum igitur est, quod diplomati Philippi Imperatoris, qui anno i I9S. ad Imperii coronam electus erat, adscribere voluerit, quum tamen pu Tum usus ante ioo annos esset sublatus, ceu ipse sed pras itidem confitetur, dicens: Appellatio spagorum 3 usurpari desiit circa an. Christi II OO. quum pagi in Ducatus, &e. migraret. An maior potest contradictio fingi Proinde rectius praevalet sententia. crantc. lib. 6. Sax. cap. s. o Iob. Petra Part. I. cison. Holfp n , quod Cormitatus stadensis, ad quem refereba' tur olim Di tmarsia , comprehensus sit iis tetminis regionum , quas Immper. Carol. M. douavit Ecclesiae Bre-