M.T. Ciceronis Ad Marcum Brutum orator

2쪽

M. T. Ciceroni. ad

RVM DIFFICILI S, aut ma μέγα .ms esset negare tibi saepius idem roganti, an με 'tri V efficere id quod rogares , diu multumque

Brute dubitaui. Nam4 negare ei, que uni ce diligerem , cuἱque me charissimum esse sentirem, praesertim Miusta petenti. praeclara cupienti,M re, ι' durum admodum mihi videbatur: iusciperetatam rem, TG iam in quantam non modo facultate consequi difficile esset, sed, G cictiam cogitatione complecti, vix arbitrabar esse eius , quis νμ

vereretur reprehensionem doctorum , atque prudenturma o- ----. ι Quid enim est maius , quam cum tanta sit uater oratores, ut 'G. L.

. Ono Dyssimilitudo, iudicare, quae sit optima species, Siqua migura sirendi Quod quoniam me sepius rogas, aggre- . N. diar, non tam perficiundi spe, quam experiundi voluntast -- nte Malo enim cum studio tuo sim obsecutus, de*derari a te prudentiam meam, quam si id non fecerim, beneuolen ν 2 tiam. AER I S igitur, idque iam saepius, quod elo- mquo vereor, ne si id quodvis effecero oeumque Oratorein quem quaeris, expressero , tardem studia mi multorum, qui desperatione debilitati, experiri id nolent, S. G - σquod se assequi posse diffidat. Sed par est omneis omnia ex- SQ si periri,qui res magnas, magnopere expetendas Ocupiue rut. Quod sique aut natura sua, aut illa praestantis ingenii. . di vis sorte deficiet, aut minus instructus erit magna tu arti di

3쪽

M. T. CICERONI Sς---- ' disciplinis, teneat tametinim curium quem poterit Prima VH cnina sequentem, honestum est in secundis, tertii Rue con- 'L- os me sistere. Nam in poetis non Homero soli locus estivi de graecis loquar ait Archilocho, aut Sophocli, aut Pindaro, sed horum vel secundis,uel etiam infra secundos. Nec verbia riri Aristotelem in Philosophia deterruit a scribendo amplitu- , , do Platonis Nec ipse Aristoteles admirabili quadam scien- Q ras eia copia caeterorum studia restinxit Nec solum ab op

Tlita imis studiis excellentes viri deterriti non sunt,sed ne opifi- tam Aso re se artibus suis remouerunt,qui aut Hyalisl,que . ΡΨ παἶ A A vidiimus, non potuerunt, aut Coae Veneris pulchri- ζα. . . Arta Nec simulacro Iouis Olympii, aut Do-

e nori tutu deterriti, reliqui minus experti sunt quid Dos I celle, aut quo progredi polsent. Quorum tanta multitu-'. Q siu , tanta , si io cuiusque genere laus,ut cum summa di ri inu aremur, inseriora tamen probaremus. In Oratoribus ve-

EIU I o Graecis quidem, admirabile est quantum inter omneis

unus excellat Attamen cum esset Demosthenes, multi ora--- smaagni S clari fuerunt, antea fuerant, nec postea MAZA νω i detecerunt. Quare non est, reoriam qui se studio loque tiae dediderunt, spes infringatur, aut languescat industria.

Nam neque illud ipsum quod est optimum, desperandum et D praestatibus rebus magna sunt eassiua uunt Optimis in

PITE U ausi sine liceas aliquado, idem apud alios desius, apud alios sortasse rarius. Sed ego sic statuo, nihil esse invi-

π O genere.tsimilchrum, quo non pulchrius id sit,unde illud stet ea quo quasi imago,exprimatur, quod neque oculis, que auribus, neque ullo sensu percipi potest,cogi-

4쪽

simulacris, quibus nihil in illo genere persectius videmus, JE . .. T.

de his picturis quas nominaui, cogitare tamen possumus με ιν ν , pulchriora Nec vero ille artifex, cum faceret Iouis forma ita saut Mineruae,contemplabatur aliquem e quo similitudine duceret, sed ipsius in mente insidebat species pulchritudinis eximia quaedam, quam Intuens, in eaque defixus, ad illius similitudinem aItem, S manum dirigebat Vt igitur in f

formis, figuris est aliquid persectum, excellens, cuiusl - ' ν Te

ad excogitati speciem imitando referuntur ea quae sub oculos ipsa iacta cadunt, sic perfectae eloquentiae speciem animo videmus, emgieni auribus quaerimus. Has reria formas ap-

pellat ideas ille non intelligendi solum, sed etia dicendi gra re

uissimus author, magister Plato, easque iij ij j negat, st ut a m

ait semper esse, ac ratione, intelligentia continera caetera 'A' nasci, occidere, fluere, labi, nec diutius esse uno, eode sta-a , tu. Quicquid est igitur Minoxathones& via disputetur,id et E/ς est ad ultima sui generis 'imam speciemque redigendum. a Q. , Ac video hac primam ingresstlanta oratoris dis υ- boa -- ' putationibus ductam , sed e nedia Hiilosophia repetitam fm 5

&eam quidem cum antiquam, tum subobscuram, aut reprehentionis aliquid, aut certe admirationis habituram. ,s p a Nam aut mirabuntur , quid haec pertineat ad ea quae quae rimus, quibus saligaciet res ipsa cognita, ut non sine caussa alte repetita videatur aut reprehedet, lubd inusitatas vias , indagemus, tritas relinquamus. Ego autem is saepe no ua videri dicere intellligo, cum peruetera dicam sed Inaudita plerisque:& fateor me oratorei immodo sim, aut elici quicuque sim, no ex Rhetorum 6gicinis, sed ex A cademiae eam et '

isophortia putationibus4 exagitatus maxime orator est 5 adiutus.

a. m.

5쪽

M. T. CICERONIS re tinnis enim ubertas, quasio hi es ab illis

μ' ' est nee sati, tuinen initiusta SQ 'aussas quas ut illi

ipsi dicere solebat, agredioribtis niux sic elo- ,2- - qtientia haec forensis, spreta a philosophis, cx repudiata, in a s multis quidem illa adiumentis, magnli luem l . sed sa- en ornata verbis, atque sententiis liciationem Naulit in

Dpula nec paucorum iudicium, reprehensionemque per u mi' 'm is Io Hoectis eloquentia popularis, disertis elegis Positum sit igitur in primis, quod postses magis intelligetur, sine philosophia non posse estici quem

Ut rimu eloquentem. Non, tunc tamen omnia sint,sed . .

E rebus sine philosbphia potest quiuo . TAE A, C Siquid . etiam in Phaedro Platonis hoc Periclim

trino praestitisse caeteris dicit qratotibus Socrates, quod is Anaxa-' gorae Physici suetit auditor, quo censet eum, cu alia' cura quaedam ac magnifica didicisset, uberem Wiscun-

mi gnarumque quod est eloquentiae maximum 'irma iiiodis quaeque animorum parte pelle

π χ, rentur ouod idem de Demosthene existimati potest, cuius ex epistolis intelligi licet,quam frequc fuerit Platonis au-S v. λ initor Nec ve sine Philosophorum disciplina genus, ET

cuiusque rei cernere, neque cain definiendo Xplicrare, trib re nrari Iossiimus, nec iudicare quae ve- ra,quae falsa sint, neque cernere consequentia, repugnantia videre, ambigua distinguere. Quid dicam de natura rerum, cuius cognitio imagnam orationis suppedita copiam, de vita, de officiis, de virtute, de moribus, sine multa earum ipsarum rerum disciplina aut dici, aut intelligi posse Ad has tot tantasque res adhibenda sunt ornamenta innume-

D. Di sola tuni quidem tradebantur ab iis, qui dicen di . et ditiiserabam Quo sit,ut veram illam,

6쪽

Blutam eloqtientiam nemo consequatur , quod alia intelligendi, alia dicendi disciplina est ab aliis rerum, ab aliis verboruin doctrina quaeritur. Itaque M. Antonius cui vel prima eloquentiae patrum nostrorti tribuebat aetas, vir natura peracutus,' prudens, In eo libro quem num ' d. 'reliquit,disertos ait se vidisse multos, eloquentem omnino neminem. Insidebat videlicet in eius mente species eloquen--πιθ ttiae, quam cernebat animo, re ipsa non videbat. Vir autems se H lita acerrimo ingenio sic enim fuit multa S in se, in aliis desederans, minem plane, qui reeia appellari eloquens posse set videbat. Quod ii ille nec se, nec L. Crassum eloquentem putauit,habuit prosecto comprehensam animo quan .ι 'Id

tam forma eloquentiae: cui quoniam nihil deerat, eos qui, EVbus aliquid,aut plura deerant, in eam formam non potera Fincludere. Inuestigemus hunc igitur Brute, si possumus ista maec α

quem nunquam vidit Antonius, aut qui omnino nullus unquam fuit quem si imitari, atque exprimere non possumus , quod idem ille vix Deo concelsum esse dicebat, attara . 3 Ae me qualis esse debeat poterimus fortasse dicere. Tria sunt z omnino genera dicendi, quibus in singulis quidam flO - .ruerunt, peraeque autem, Id quod volumus, perpauci i ,-- Α'- ς' - -- Omnibus. Nam Sc grandiloqui, ut ita dicam, fuerunt unius 'ampla in sententiarum grauitate, de maiestate verborum, r. vehementes, varii, copiosi, graues, ad permovendos de conuertendos animos instructi, larati quod ipsum alii maspera, trest, horrida oratione, neque persecta, neque cones ς ula: alii leui, instructa, terminata S contra tenues bacis acuta, omnia Ocentes in dilucidiora, non ampliora fise , -- --ο Ἀ--

cientes , subtili quadam pressa oratione limati. In eo et ae nes A

demque genere alii callidi, sed impoliti .consulto u π

dium similes, de imperitorum . Alii in eadem 'ieiunita est 2

concinniores, id est faceti, florentes etiam , .leui h '

7쪽

Η - - Vter ornati. Est autem quIdam interiectus intermeatus Q - , quasi temperatus, nec acumine posteriorvssi nec su Inuneis utens s uperiorum, vicinus amborum, in neutrs excellens

hil asteret' in cultatem addit ali

aer in 7 - - nrodicis verborum, sententiarumque distinguit Horti sin-

Horsi generum quicuque vim singulis cosecuti sunt,

nulli in oratoribus nomen habuerunt. Sed quaerendum est, satisne id quod volumus, effecerint. Videmus enim fuisse quosdam,qui iidem ornate,ac grauiter, iidem versute, Scsubtiliter dicerent. Atque utinam in Latinis talis oratorissimulacrum reperire possemus esset egregium non quae rere externa ,domesticis esse contentos. Sed ego idem qui in

illo sermone nostro, qui est expositus in Bruto, multu tri-

recordor longe omnibus unum anteferre Demosthenem, a V buerim Latinis,velut hortarer alios,vel quod amare meos, Ita Noc in I si lunt dicere,ut mirentur huc maximὲ, quotae Alsienas qui

ri dem psas inagis credo fuisse Alitas quid enim sit Atti- LA M. M. AG ipsius viribus, non imbecil- Nunc enim tantum quisque laudat, TI . , . Tre Uinitia po se petii imitari Sed tamen eos studio optia

A dimo iudicio minus firmo praeditos, docere quae sit propria

. θω - - ----- laus Atticorum, pialienum puto. Semper oratorum 'νω. - eloquentiae moderatrix ruit auditorum prudentia. Omnes

QC 'mium qui probari volunt,voluntatem Quin qui M. intuentur, ad eamque,ac ad eorum arritrium . nutum

8쪽

sunt, asci telant aptum tanquam ala se Sichiam eorum vicini, nos o k-

ita lato interiecto liniari, Rhodii nunquam probauerunt, et Graeci autem multo minus, Athenientiri vero funditus repudiauerunt, quorum semper fuit prudens syncertimque iudicium, nihil ut possent nisi incorruptum audire, Sesele pans Eorum religioni cum seruiret orator, nullum verba ''

'insolens, nullii odiosum ponere audebat. Itaque hic, quem praestitisse dixinatis caeteris, in illa pro thesiphonte oratio ὀθ- -- .ene longe optimasu 23laaissius a primo, deinde dum de legi Asbo bus disputat pretitus, post sensim incedens, iudices, vidit : la, fardentes, in reliquis exultauit audacius. Ac tamen in hoc Gipse diligenter examinate verborum omniti pondera repre- ' SPhendit A Eschines quaedam, S exagitat, illiidensque,dura, odiosa, intolerabilia esse dicit. Quinetia quaerit ab ipso,cu ouidem eia belluam appellet, utrum Illa verba,an portenta - Mint ut A Eschini, ne Demosthenestiuidem videatur Attice Im μ' dicere. Facile est enim verbum ali uod arctens ut ita dicam l notare, idque restinctis iam animorum incendiis, irridere.

Itaque se purgans ioc tu DRE' A li die in .p0si' etas esse fortunas Graeciae in sotan ruina hue minu

Culti . . porrexerit. Quonam igitur modo audiretur Mysus aut

J- a Pus Cum vero inclinata,vlulantique voce more Asiatico u. manere coepisset, quis eum serrettaut tuis potius n0itu ret auferri: Ad Atticorum igitur aures teretes cre io- V ., is

sesqui se accommodant, ii sunt existimandi Attice dicere. - IE . N μμ Quorum genera plura sunt: hi unimo, quale sit, suspi

dantur. Putantemna qui sortita inculaeque dicat modes, αὐ- ίςum id eleganter,enucleateque faciat,eum solum Attice dicere. ' Errant, quod solum: qubd Attice, non falluntur. Istorum

9쪽

M. T. CICERONI senim iudicio, solum illud est Atticu, ne Pericles quidem - , iqiPAttice,cui prima sine controuersia deserebatur. Qui ' menti genere teretur, numiuam ab Aristophane poeta 's Iulgiua reta tonEAneffa Dic ty ρεῖ

--,ιHi Mia quis enim id possit negaret dum intelligamus, hoc ei-

et 2 Atticani in Lysia, meu uod tenuis sit atque Inornatus, on dram si uod nihil habeae insolens, aut ineptum Ornate vero,i'

grauiter,in copios dicere, aut Atticorum sit, aut ne sit . - -- A Eschinei, neve Demosthenes Atticus. Ecce autena aliquia lia

ditast est e profitentur, nouum quoddam imperime L. .se 55 torum. 'inauditum genus. Nam qui Lysiam sequuntur, et

causidicum quendam sequuntur, non illum quidem am plum,at'ue grandem, subtilem, elegatem tamen, nuta HV in forentibus causis polsit praeclare coesistere Thucydides a M. autem res gestas,& bella narrat, iraelia, grauiter sane in probe,sed nihil ab eo transferri potest ad forensem usum, publicum. Ipse illla concionem ita multas habent obscuras, abditasque sententias,vixit intelligantur, quod est in oratione ciuili vitium vel maximum , Quae est autem in homi

in s D non potuit' Quis porro unquam Graecoruisti stas stratoruina Thucydide quicquam duxit A laudatus es la ines Pinnibus. ita,ut rerum explicator prudens,se m

-- 'α Ut gerus, grauis, no vi in iudiciis versaret caussas, sedit in hiruriis. Vstoriis bella narraret. Itaque nunquam est numeratus ora tor Nec verbii historiam non scripsisset, nomen eius extam ret,cum praesertim millet honoratus,&nobilis. Huius tamen nemo, ne uς 'πὶ

rem imitatur: led cunautila quaecti, destilantia locuti unt, quae vel sine magistro facere potuerunt,germanos se putant

10쪽

esse Thucydidis Nactus sum etiam qui Xenophontis mirae ι, lem esse se cuperet, cuius sermo est ille quidem melle dul- Eatactor , sed a forensi strepitu remotissimus. Reseramus nos igitur ad eum quem volumus,mchoandum, S eadem elo- quentia informandum , quam in nullo cognouit Anto 4-c υ, --

ro quotidie magis, non de*derio solum quo quidemnon

issicior , congressus nostros , consuetudinem victus, doctiset ,- - 'simos sermones requirens tuos, sed etiam admirabili fama

ionii liguntur. Quid enim tam distans, quam a severitatem . comitas quis tamen unquam te aut anch op est habitus, aut dulcior Quid tam difficile quam in plii rimorum con--ὶ trouersii diiudicadis ab omnibus diligit consequeris tame, eos ipsosnu os Ontra statuas, quos placatosque dimit-q' Δαταθλ ωοέω tas. Itaque efficis, ut cum gratiae caussa nihil facias, omnia.

velitore,vel robore iam quantu illud est,quod in maximi a micique nocuim aggressus statim at ne abs uto me ipsum co- ω, με. . nunc uam attigissem , tempora timens munica virtuti, nisitabe rara

tibi ortanti S illius memoriam mihi caram excitanti, '--- - 1on parere nefas esse duxissem sed testificor mea te rogatum,S recusantem haec scribere esse ausum Volo enim mi- - - hi tecum commune esse crimen ,Vt si sustinere tantam quae' 'M , T

stionem non potuero, iniusti oncris impositi tua culpa sit ret G. mea recepti. In quo tamen iudicii nostri errorem, laus tibi'