장음표시 사용
61쪽
nti merosum, qtiam hoc, quod minime apparet, Sivalet plurimum. Ex hoc genere illud est Cralsi, Missos taciant patronos, ipsi prodeant Nisi interuallo dixisset, ipsi prodeat, sensistet profecto effugisse senarium . omnino melius caderet, prodeant ipsi sed de genere nunc disputo Cur clan destinis consiliis nos oppugnante cur de perfugis nostris copias comparant contra nos Prima sunt illa duo, quae κορι. ματα raeci vocat, nos incisa dicimus deinde tertiti κω palli, nos membrum. Sequitur non longa , ex duobus enim
versibus, id est membris perfecta coprehensio est: S in spori deos cadit. J Crassus quide sic pleruque dicebat, idque ipse
genus dicendi maxime probo 1ed quae incisim, aut inebra tim efferutur,ea vel aptissime cadere debet. ut est apud me, Domus tibi deerat at habebas pecunia superabat at egembas. haec incise dicta sunt quatuor. At membratim quae sequuntur duo, Incurristi amens in columnas: in alienos in- Ianus insanisti Deinde omnia tanquam crepidine quadam comprehensione longiore sustinentur, Depress am, caecam, iacentem domum pluris, quam te, de quam fortunas tuas
aestimasti. dichoreo finitur at dispondeo proximum illud. Nam in iis, quibus ut pugitaculis uti oportet, breuitas facit ipsa liberiores pedes Saepe enim singulis utendu est, plerunque binis: sivitisque addi pedis pxta test, non fere ternis
amplius. Incisim autem de membra tim tractata oratio in veris caussis plurimum valet, maximeque his locis, cura ut arguas, aut refellas: ut nostra in Corneliana secunda, callidos homines, d rem excogitatam dingenia metuenda. membratim adhuc: deinde caesim diximus. Rursus me bratim, Testes dare volumus. Extrema sequitur comprehesio,
sed ex duobus inebris, qua no potest elle breuior, Que quasi nostrum sesellit, ita vos else factum. Nec ullum genus est dicedi aut melius, aut fortius, binis aut ternis fetire Vermbis, nonnunquam singulis, paulo alias pluribus: inter quas
62쪽
particulas. ωis quidem non m mus sententus peccat, quam verbis: vitio quaerat quem appellet ineptum, qui illum cognouerit. Sed ego illa Crasti, Mnostra posui, ut qui vellet, auribus ipsis, luid numerosum etiam in mimis particulis orationis esset, iudicaret. Et quoniam plura de numerosa oratione diximus, quam quisqua ante nos nunc de eius generis utilitate dicemus. Nihil enim est aliud Brute quod quidem tu minime omnium ignoras pulchre oratoris dicete, nisi optimis sententiis, verbisque lectissimis dicere. Et nec sententia ulla est, quae fructum oratori ferat, nisi apte exposita, atque absolute nec verborum tum apparet, nisi diligenter collocatorumci horum utrunque numerus illustrat numerus autem spe enim hoc testandum est non modo non poetice iunctus, verum etiam fugiens illum, eique omnium dissimillimus non quin idem sint numeri non modo oratorum, poetarum , verum omnino loquentium , denique etiam sonanti iam omnium, quae metiri auribus possumus: sed ordo pedum facit, ut id quod proniiciatur, aut Orationis aut poematissimile videatur. Hanc igitur siue compi nem , siue persectionem, siue numerum vocari placet:& adhibere necesse est, si ornate velis dicere: no solum, quod ait Aristoteles, S Theophrastus, ne infinite seratur ut flumen oratio, quae non aut spiritu pronunciantis, aut interductu librarii, sed numero coacta debet instere: veru metia quδd multo maiorem habent apta vim, quam soluta. Vt enim athletas, nec multo secus gladiatores videmus nihil nec vitando facere caute, nec pete do vehementer , in quo non motus hic habeat pa stram
Padam ut quicquid talis rebus fiat utiliter ad pugnam,
63쪽
idem ad aspectum etiam sit venustum: sic oratio nec plaga
grauem facit, nisi petitio fuerit apta nec satis tecte declinat impetum, nisi etiam incededo, quid deceat, intelligit. Itaque qualis eorum motus, quos απαλαί ου Graeci vocat talis horum mihi videtur oratio, qui non claudiit numeris sententias: tantumque abest, ne quod ii qui hoc aut magistrorum inopia, aut ingenii tarditate, aut laboris fuga non1unt assecuti, solent dicere, eneructu oratio compositione verboru: ut aliter in ea nec impetus vllus, nec vis est pos1it. Sed magnam exercitationῖ res flagitat, ne quid eorum qui genus hoc secuti, tenuerunt, simile faciamus ne aut verba traiiciamus aperte, quo melius aut cadat, aut volitatur oratio quod se L. Caelius Antipater in prooemio belli Punici, nisi necellario, facturum negat. O virum simplice,
qui nos nihil caelat: sapientem, qui seruiendum necessitati putet sed hic omnino rudis. Nobis autem in scribendo,
atque indicendo necessitatis excusatio non probatur nihil est enim necesse:& si quid esset, id necet se tamen no erat confiteri. Et hic quidem, qui hanc a Laelio, ad quem scripsit,cui se purgat,veniam petit: S utitur extra lectione verborum, nihilo tamen aptius explet, concluditque sentemtias. Apud alios aute, de Asiaticos maxime numero seruiates, inculcata reperias inania uaria verba ouasi coplemeta numerorum. Sunt etia qui illo vitio, quod ab Hegesia maxime fluxit, infringendis, concidcdisque numeris in quoddam genus abiectum incidant Siculorum simillim v. Tertium est, in quo fuerunt fratres illi Asiaticolum Rhetorii principes Hierocles, Menecles,minime mea sententia cotemnendi Etsi enim a serina veritatis, S ab Atticorum re gula absunt, tamen hoc vitiu compensant vel facultate, vel copia . sed apud eos varietas non erat, quod omnia fete 5 cludebatur uno modo Quae vitia qui fugerit,ut neque Ver
64쪽
. bu ita traiiciat, ut id de industria factum intelligatur, ne-α que inferciens verba quasi rimas expleat, nec minutos nu-
ν meros sequens concidat,delumbetque sententias, nec sine
ulla coinutione in eodem semper versetur genere numero rum: is omnia fere vitia vitaverit. Nam de laudibus multa
η diximus, quibus sunt alia perspicua vitia contraria. Quana tum autem sit apte dicere,experiri licet, si aut compositio
ratoris bene structam collocatione dissoluas permutatione Verborum: corrumpatur enim tota res, ut de haec nostra in Corneliana,&deinceps omnia, Neque me diuitiae motici, a quibus omncis Africanos Laelios multi venalitii mer- catoresque superarunt Immuta paulum ut sit: multi su 'a perarunt mercatores, venalitiique: perierit tota res et quae 'i equuntur, Neque vestis aut caelatum aurum argen- tum, quo nostros veteres Marcellos, Maximbsque multi ' Eunuchi e Syria, AEgyptoquevicerut Verba permuta sic, a vi sit, Vicerunt Eunuchi e Syria, AEgyptoque Adde ter 's tium, Neque vero ornamenta ista villarii, quibus L. Pau- a Ium S L. Mumium, qui rebus his urbe Italiamque omnem reserseriit, ab aliquo video perfacile Deliaco, aut Sy- ς' ro potuisse superari. Facita potuisse superari ab aliquoi, Syro , aut Deliaco . videsne ut ordine verborum paulum A commutato, iisdem verbis stulte sentetia,ad nihilum om- a nia recidant, cum sint ex aptis dissolutae aut si alicuius i io condit arripias dissipatam aliquam sententiam, eamque ordine verborum paulum commutato in quadrum res digas efficiatur aptum illud, quod fuerat antea diffluens, io ac solutum . Age sume de Gracchi apud censores illud, Abesse non potest, quin eiusdem hominis sit probos in aes probare , qui improbos probet. Quanto aptius , si ita di .i xisset, quin eiuraem hominis sit, qui inprobos probet, a probos improbare Hoc modo dicere nemo unquam vo-
65쪽
luit, nemὁque potuit, quin dixerit. Qui autem aliter dixeruiit, hoc assequi non potuerunt ita facti sunt repente Attici quasi vero Trallianus fuerit Demosthenes, cuius non tam vibrarent fulmina illa niti numeris contorta serrentur . Sed si quos magis delectant soluta, sequantur a.
Sane modo si quis Phidiae clypeum dissoluerit, collocationis uniuersam speciem sustulerit,non singulorum operum venustatem:vt in Thucydide, orbem modo orationis desudero,ornamenta compirent. Isti autem cum dissoluulorationem, in qua nec res, nec verbum ullum est, nisi abiectum: non clypeum, sed ut in prouerbio est etsi humilius dictum est,tamen consimule est scopas, ut ita dicam, mihi videntur dissoluere . atque ut plane genus hoc, quod ego
laudo,contempsisse videantur: aut scribat aliquid vel isocrateo more,vel quo A Eschines, aut Demosthenes utitur: tum illos existimabo non desperatione reformidavisse genus hoc, sed iudicio refugisse aut repetiam, ipsa eadem 5-ditione qui uti velit, ut aut dicat, aut scribat, utra voles lingua eo genere quo illi volui. Facilius est enim apta dissol- Uere, quam dissipata conneetere. Res autem se sic habet vebreuissime dicam quod sentio composite dc apte sine sententiis dicere insania est sententiose autem sine verborum de ordine, S modo, infantia. sed eiusmodi tamen infantia ut ea qui tantur, non stulti homines haberi possint, etiam plerianque prudentes: quo qui est contentus, utatur. EI quens vero, qui non approbationes solum, sed admirationes, clamores, plausus, si liceat, mouere debet om tubus oportet ita rebus excellat,ut ei turpe si quicquam aut spectari,aut audiri libentius. Abes meu de oratore Brute iudicium: quod aut sequere,si probaueris: aut tuo stabis, si aliud quoddam est tuum in quo neque pugnabo tecum, neque nocineum,de quo tantopere noc libro asseueraui,
66쪽
vnquam affirmabo esse verius,quam tuu Potest enim non solum aliud mihi,ac tibi sed mihi ipsi aliud alias videri. Nec in hac modo re, quae ad vulgi as sensum spectat ac, saurium voluptatem, quae duo sunt ad iudicandum leuissima: sed ne in maximis quidem rebus quicquam adhuc inueni firmius quod tenerem,aut quo iudicium meum dirigerem, tuam illud quodcuque mihi quamsimillimum veri videretur,cum plum illud verum in occulio lateret. Tu autem velim si tibi ea,quae disputata sunt, minus probabuntur: ut aut maius opus Institutum putes, quam effici potuerit: aut dum tibi roganti voluerim obsequi,verecundia negandisscribendi me impudentiam suscepisse.
67쪽
quodque: quod Scstilli cidiis cum uti: continuatione verboru modo ficetiis: delecter