Sanctorum trium episcoporum relig.is Bened.nae luminum, Isidori Hispalens. Ildefonsi Tolet. Gregorij card. Ost. vitae, et actiones, a D. Const.no Caietano Syr.no ... recensitae, ac notis illustratae. Addita sunt ex sua biblioth.a aliquot eiusdem S. I

발행: 1606년

분량: 195페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

121쪽

h Isidorus Hispalensis. . sy

torporem

Eiboc proptere quia praesentem. Et hoc proinde fit, quia praesm Pigritia,inertia estigiatos. Sed Boeproueni inde quod Pigritiae inertia congelatos .sed hoc proindriquod. Incipiunιpulsari,in is appetitus obscuratur Incumbunt, pulverea infimi appetitus obscurantur. o Bon emine Bonis seminibus. Curis,ct terrenis rebus prouehi. Curis exterioribus prou. . Corporatia velle,υbi quisquis Corporaliter aue ibi, ubi quisque. Sanctorum. Nam ad caetera perferarum exempla mores ineboantium In calc s. non queunt proficere ad benὸ inuendum reprobi aritem Bonorum Mores enim inchoantium non queunt perlicere ad bene, mendum, ni iss persectonim insormentur exempIis Patrumirept.autem

ruae. Quibus.

Imitantur. Mutantur.

Sanctorum, ata exempla nimirum Deus proposuis. sanctorum, sciliis

' et, ut aia sint quos mitentur ad reparatio Iem, aut certe ex eorum s

comparatione durius de inobedientia puniantur. Propterea virtutes Sanct rum ad exemplum nostrum Deus Prop. x Saoctorum. Factorum.

F. Mais,cur pigrisumus imitari iussos in bono Malum, cur pigri sumus incitari iustos in bonum cos. Ipsam. . . . 'a Fugiat hominem demonsTratorem Egeat homine demonstratore. φω sitiam, itentur exempla Sanctorum Imitetur iustitiam. Exem- pla Sanct rum Varias conseruare virtutes Uarias faciunt consectari viri. Casitatis Charitatis. Mo'se,absinentiae de Daniele Stricte. Moyse,constantiae de Iosite, b nignitatis de Samuele, misericordiae de David,abstinentiae de Daniele. Sic, Sca Gemma VI ompunctio Geminam esse compunctionem. In eap. 4. .

Dei mussistarisiati Dei se sciat visitari. iis quos amisisse recesi in terris erubescit suos iudicio pudenda iam punit Quod se admisisse recolit, interius erubescit, sum iudicio p

nitendo iam punit. D Interrore quando bona. Interior vis,qua bona. m fundana Mala.

122쪽

, Constantini Abbatis Caietani

s 3rmati reuertuntur:deg fata Iuris magnitu rem Mam. n do mens hominis iusti ex vera compinctione rapiatur 4 qualiter infirmata reuertatur,degustatae lucis magnitudine illum. a cap. Nosse. Homo qui nisi emis es ut ex eo. Olle hominem, quod pra

QP uia. Male tamen habet Canisi exemplar,lom vocis praua, quod nos textus adrit auctoritate correximus. . . Nono nuit.Iuem nitentiam. Non oportuit. Ille poenitentiam digne agitiqui reatum tuum satisfactione legitima plangit condemnando scilicet,ae deflendo,quae gessia,tanto in deplorando profufius , quanto extitit in peccando procliuius. ne memtentiam. Praeterita. Nos correximus ex Madrat Cod. Nam Canisianus male habet, depreeata. et Admittat. Committat. Impoenitentium Accipientium. Tantum Tantumdem. Num eorrectionis es licentia. Nullam eorrectionis estis licentiam constat. Contenebrescat Tenebrestat. Ratione nosnorum ommum unimur. Ra i ne mi. . Doni Cms. Ad malum autem detersus ad/ι Λ malo autem in deterius vaditia Vritur Vertit. Deleat. Defleat B Non poenas lugena . mn 'nitendo,sed poenas luendor e suidem in malo opste erubesens corrigitur. Qui de malo operi erub. corripitur in

Rui apprehensus in Quia reprehenses est. Fuerint e pulsa. Ad hominem vitiis p. b. is qualibeυ--perent.

ExpuIsi fuerint ab homine vitia s.f.p. h. .squaeliber culpa surrepserit. . Reyunt. Irrepunt. in ea: a. a sectus bonos,ves mases Affectiam bonum,uel malum. h Perseuerantes Perseuerant rii Praeuideat. Praeuidere debet. Κ Non aliter eoram Deo Correximus ex Madrit. Cod.Nam Canisii texistus malena trNam atra Coram Deo. portauit. Reportat. Conuertuntur. Reuertuntur. Sed quid erimus eum ita Mimus. Sed quales circa finem vitae existimus. I eap. Respiciente unumquemquefacta videro. Respiciente sua mala unis quemque videre Nomium autem Nam noninulluc Paenitentium Poenitentiae. Perditus Perdendus.

Diuisit. Misit.

123쪽

Isidorus Hispalanta s

Deseruerat gellandum,iterum instat. Deseruera agesIando i.v. Ruidam aeeepere laevmas ad poenitentiam, di eorum poenitentia non in p. habuere. Quosdam accipere lacrymas ad p. di in poem non bero constat. Corruptam hanc periodum in vulgatis exemplatibus, istius

verbi, constat, adiectione, fatis ruit accommodalse. Flere. Deflere . . Animum poenitentium, atque iterum delinquentium Animam poenitentem,atque iterum delinquentem ..bo erando. IteranS. Cupidisais,au metu, Uel dum V cupiditatis, aut me tuta moris; dune In eao etia Persieitur. Perpetratur. Admittitur in eoiae Mess. Corde,luggest. Committitur opere, nunc per nunc. utis enim talibus istis ergo gradibus Ignorantis,quomodopeccauit in Paradissaeua Ignorantia, infirmita . te, industria,periculo autem poenarum diuersia. Ignorancia Amque . Nind'3sce auit Eua in Param . .i tui. Quid .

Magnus Ru Lema Averrunt. Diuertunt. Ita M/t-ino 3βα eos iudieat, qtiis regnitis sua reuertuntur. Locumluinc in exemplar C liliano corrumim, ex adris edita res ζItu mu1οῦ Deus non selum eos Lq.a.C. f. se avertunt.

Omnibus deterior erisuperbia omni vitio deteriorem es superbiam. In eap. 4 olerentiassu Μν--ulem Maurearnia ---- . . non sentit. ladituri a carnis luxuri

Consequitur. Non sequitur. Pros ri veri a Perpropriam aper auia l.

Su erbia Superbiae. De excelsr. De en si x NUMur arroga uia,n-d arrogantianasitvrsiprebia Nasici are gantiam non de arrogantia nasci superbiam DS iant,ct demunerι s Dei, quo a ceperun e claudari non sotest, sed Iaudent Deum. Vnde qui laudari volunt utilius es arrogantian rimque vitio Mi humilesion eas Deo fieri , quampe Hationem Dperbire ngrauiori . ruina damnation/m per superbiam irruere. Sed textum hunc Cod.Madrit.ita legit Sapiunt,4 de muneribus Dei laudari ion appetunt sedlaudane Ueum, quo acceperunt, unde laudari se volunt.Vtilius est arroganti in ouocumque vitio Lubi, humilem post casum Deo tiari, quam per Iari,iam superbire, grauioreinq ruinae damnationem per superbiam sume . x Superbiae abominanda carris immunditia: ita enim alteru-. Super Inean ra biae plerumque in abominandam caruis immurinitiam tur. NU

alterum a

124쪽

Constantini Abbatis Caietani

Praecesserit praecessissiet.

Spiritus malignus deseruiuis sedc rex ex Madrit spiritus maligni deserviant. - resuperbiam mentis,ct luxuriam ea nis. Superbia mentis,in luxuria carnis. Humentia. Humeeta

Consumit Corrumpit. Committuntu Metiam de a sagi Amerant haec in Cod.Canis 3

Tran a rensensu libidinis Mallem cum actit non transit adem sensum libidinis Titilianti non commodat delectationi. Titillanti se non accommoda delectationi. stuam ιs,quisolas geri ione pro auditios eamison amentis sollieiti fatur Deerant haec verba in exempl. Canis quae nos ex Madrin sup

s Habstat,qua educ antem dum inse expugnat, persitu de in mirati tibidinos titiliationis istute suscepti glorios rertaminis Semuorum. HabitantiQuam reluctantem d.i.se.p. de i.l.tivirtutem se Uit te Seruis Mentis intentio menis time. Intentist,menStamen in carne. ι Vectibus. Affectibus.

Humiliantur,ut resurgant. Humilientur,ut surgant i

Immoderata temeritas metas. Immoderate metas. R Immo amentιumcinexperta. Ex Madrit cum Canistanus male hab. I mismo antium,vel immorantium incerta. Repetitam actionem delectatione vitiose tamen, bene Madest.Repeti ta maiorem delectationem.

In nobis contra rectae voluntatis rebellare eompedes. Contra rectant voluntatem in nobis rebellari. . Non solum. Nam non solum. Sistia adhue. Sed si adhucie Voluntate. Uohiptate. faximum es relus. Maximi est sceleris. E aximὸ Magis. Autem Tamen i Suggerere Suggetit. Κ Animarum. Animae luensibus Persensus. --Deied iam animum. Deiectam animam. Exetari Remouet.. eruare castitate n. Seruire rastitati. o. Cor Diyitiae by Ooste

125쪽

. Isidorus Hispalense s

p Contem M. eontemnit Fuerunt. Fuerint. Cum autem Canasius in huius libri calce admoneat, in eos.Galli s. eodice quidpiam deesse eo quod lineae circiter decem, quae sequebantur,essent erasae; hae non nisi vice Epilogi deseruisse, ex eo praesertim

paret,quod in eodem libro propositusuerat de Conuersis ea tantum tractare, quae ex libris Sententiarum S. Isidori colligi poterant.

Epistola S.I Oriuisivi ad Massionem Dissopum,

De Vasauratione Sacerdotis.

Somino sancto,meriti . beato fratri Massioni Episcopo, hist. ixnia I Arus Episcopus minoVEniente M ad nos famulo vestro, viro religioso Niceti, litteras honorificentia vestrae nobis detulit: in quibus agnitio salutis vestrae nihilominus perpatuit, maxime per eum portitorem, cuius Iingua,Epistola vivens erat. Vnde pro salute vestra,gratiarum aestionibus Deo nostro repensis, in quantum valuit mediocritas nostra,vicem inquisitionis studuimus poscentes vestrorum meritorum suffragijs,diuinis nos comendare conspectibus Verum quod sequentem n Epistolis venerabilis Fraternitas tua innotuit,nulla est in huiusmodi sententijs Decretorum diuersitas intelligenda: quod Canon Galibi legitur, inlapsu corporali restaurandum honoris gradum post/yrit n. c. poenitentiam Alibi post huiusmodi delictum neouaquam reparan dum antiqui ordinis meritum. Haec enim diuersitas hoc modo di .stinguitur illos enim ad pristinos officij gradus redire Canon pra cipitiquod poenitentia praecesserit satisfactio, vel digna peccatorum

consessio. At contra, hi, qui neque a vitio corruptionis emendantur, ad hoc ipsum carnale delictum, quod admittunt etiam vindieare quadam superstitiosa temeritate nituntur nec gradum utique honoris nec gratiam communionis recipiunt. Ergo ita est utraque dirimenda sententia, ut necessc sit illos restaurari in loco honoris qui per poenitentiam reconciliationem meruerunt diuina pietatis. Hi nec immerito consequuntur ademptae dignitatis statum, qui per emendationem poenitentiae recepisse noscuntur vitae remedium . Id enim, ne forte magis ambiguum sit, diuinae auctoritatis sententiata, contirmetur Ezechiel enim Propheta sub typo praeuaricatricis Hierusalem ostendit, post poenitentiae satisfactionem, pristinum restatuari honorem Confundere, inquit, o Iuda, torta ignominia erecb ictuam. Et post paululum: Et tu, inquit, filia tua reuertimini ad antiquitatem vestram. Quod dixit, Confundere, ostendit, post con-Duoiaem,id est,peccati opus debere quemquam erubescere: ,pro

126쪽

,3 Constantini Abbatis Caietani

admissis sceleribus , verecundam frontem humi prostratam deme .gere,pro eo,quod dignum confusionis perpetrauerat opus. Dethdspraecipit,vt portet ignominiam,id est,dehonoratibnem nominis, siue dignitatis. Ergo dum quisque post opera confusionis suae lugens

cum humilitate portauerit,reuocari secundum Prophetam adiri rem statum. Item Ioannes Euangelissa Angelo Ephesi Ecclesiae in, Apoc. . ter caetera simile quiddam scribit:Memor esto unde cecideris, lage poenitentiam, & prima opera' tua fac alioquin venio tibi,& movebo candelabrum tuum de loco suo.In Angelo Ecclesiae,praeposi- Malach x. ' tum, id est, sacerdotem ostendit iuxta Malachiar qui dicit Labia sacerdotis custodiunt scientiam & legem exquirent de ore eius, Domini quia Angelus ' Domini est. Praepositus ergo lapsius in vitium, per

ς ς ixRRN Euangelistam monetur,ut memor sit unde ceciderit,& poenitentiam agat, prima faciat opera, ut non moueatur candelabrum. Nar

candelabrum Angeli, doctrina sacerdotalis, vel honor potestatis, quem gestat, intelligitur iuxta quod scriptum est apud Samuelem

.RV. 3. in damnatione Heli: oculi eius caligauerant, nec poterat videre alacernam Dei, antequam extingueretur. Lucerna quippe Dei fuerat, quando dignitate. sacerdotali pollens, iustitia claritate fulgebat. . . Extinctam Propheta asserit, dum ob scelera siliorum, sacerdoti potestatem, meritorumq. Iumen amisit. Candelabrum ergo, siue

Iucerna sacerdotis quae' intelligimur charismata honoris tunc penitus iuxta Ioannem extinguitur, vel mouetur quando post deliciti casum neglecta poenitentia,admissa stetera non deflentur. Noenim dixit:Pro eo, quod cecedisti,commovebo candelabrum tuum; sed Nisi poenitentiam egeris, mouebo candelabrum tuum. Ergo quemquam 'praepositum peccantem, si superueniret poenitentia Prou. s. delicti, utique sequeretur & reparatio meriti. Et in Prouerbijs: Qui abscondit scelera sua, non dirigetur. Qui consessus fuerit,&reli- , ,.q., Moe querit ea,misericordiam consequetur. Nam: ipsum, quod Cano-isium num censura post septem annos remeare poenitentiam in statu pristinum praecipit , non hoc ex electione proprii arbitrii Patres , sed Num is potius ex sententia diuini iudiciis anxerunt. Nam legitur, quodiMaria soror Moysi Prophetissa, dum obtrectationis aduersum Moysen incurrisset delictum,illico stigmate leprae perfusa est.Cumque peteret Moyses, emendaretur,praecepit eam Deus extra castra septem diebus egredi, post emendationem rursus eam in castra admitti Maria ergo soror Aaron, caro intelligitur Sacerdotis ' quae dum suis perbiae dedita sordidissimis corruptionum contagiis maculatur, extra castra septem diebus, id est , extra collegium tractar Ecclesiars ptem

127쪽

ptem annis pro ijcitur: ut post emundationem vitiorum laci, siue pristinae dignitatis recipit meritum. Ecce in ' quantum valui Concilii Ancyritani antiquam plan ,4 plenam auctoritate sentent uti sacris testimonij explanavi ostendens' eum posse restaurare proprium honorem, qui per poenitentiae satisfactionem nouit propria delicta deflere Eum vero non posse restaurari, qui nec Iuget, quae gessit,in lugenda sine ullo pudore religionis, vel timore diuini iudiciscommittit. In finem autem Epistola huius hoc adijciendum putaui, ut quotiescumque in gestis Conciliorum discors sententia m- uenitur, illius Concilii magis teneatur sententia, cuius antiquior, aut potior est auctoritas. Data sub die pridie Kal. Manu. Anno II I. Regni domini nostri gloriosissimi Viterici Regis.

Conctantina, Abbatis Caietani, in 'solam s. dori ad Emmam,

Notia, ae varia lectiones.

ANtequam integra haec Isidori Epistola passim legeretnr, illius fragis

mentum videre erat in libro Poenitentium Rabani Mauri cap. I. que Antonius Augustinus, Archiepiscopus Tarraconensis, antiquitatis peri Canonestissimus, una cum aliis Renitentialibus antiquis edidit,& notis illustrauit. ' ζης Preterea apud Cratianum dist. o.α48. Domino sanctor apud Burcha I. u. 'dum lib. i .c. 3. apud Iuonem lib.3. tit. II. α 7. atque alios. Verum edit.venet. Ioannes Grialus, o Iacobus Breulius, qui recentem operum Isidori edi ita . tionem adornarunt,istam Epistolam,quae prius mutila extabat,integram dederer sicut Menricus Canisius ex membranis Ss Monasteriorum mn Cimae S.Galli apud Helvetios, Uemgartensis in Germania Quamobrem to 3. Antiq. ex omnibus hisce citatis Codicibus dignum censuimus varias lectiones

obseruare.

Adracasionem Ita&VUeingara.Ms. item 33. q. a. seu II. quae lectio omnium maxime placet. Burchardus lib. I s.c. 73. vocat Massionem. Rabanus,& Panormia Massionem Massanum Brevlius, Gratianus dist. 3o.αa8. 'uo lib. 3.tit. II .c. 27. Anselm.lib.8.c.37.Malonum alii Massenum vocantivi habetur ante librum sententiarum Isidori, sin de summo bono,in quo est editum,ad beatum assenum sed in veteri s.Hisp.est, Masoni Episcopo:quas varias lectiones vide etiam in notis Antonii Λugustini ad lib. Poenit. Rabant. Porro Masonem fuisse Episcopum Emeritensem, primumq subscripsisse Concilio Toletano II . ex Hiipanis Scriptotibus iam constat. De resauratione Sacerdotis. Sic Ms. S.Galli Breulius de lapsu Sabem dotis,in reparatione Codex S. Biblioth. Casin signonum. 86. D Poenitentia clericorum. mmmmosancto Breulius,Domino vere sancto Ueingarten Domino suo,meriti'. Veniente ad nos. Cone init editio Madestiana, ut is s. S. Galli, aevvesogare nisi quod hic vocat Nicecium. Breulius; veniens ad nos iam Disiligo b c Orale

128쪽

Abbatis

famulus vester irreligiosus Nicetius. Falso autem nonnulli habem Vincentio. e Nihilominus perpatuis. Praepareit,alias apparuit, legitur in alijsΗispaniae M sS ut animaduertitur in editione Madriliana. . e Miseritas, a.VUeingarten.Mediocritas nostra vice inquisiti nis studuimus p.v.m.esse diuinis nos commendare conspectibus.Breultus,mediocritas nostra inouisitioni vestrae studuit respondere,postentes vestrorum meritorum luffragiis, diuinis nos e c. Verum quod sequenter. Ita apud Burchardum, Iuonem, Breulium . ac HS. LGalli sed Gratianus,& Anselmus,ac alij Uss. habent, Con-, sequenter.Venerabilis. In Breulio haec vox abest. bisuod alibi Iegituriis lami ereporali. Ita etiam Burchardus 3, ni Iuo 397.ω17. 86. At apud Anselmum, is α. eingarten. est quod alibi legitur,id est,in Canone Anquiritano, cap. I x post apSucorporalem Min Panorm Iuonis videlicet, quod in Canone Anqui ritano cap.xa,.legitur post lapsum corporalem. Sic etiam apud Gratianum. Breulius tamen habeti Nobis innotuit,videlicet,quod in Canone Ancyritano,cap. x Ix.legitur,post lapsum corporalem restalis dum honoris gradum post poenitentiam. Vide Ancyr. cap. o. GLatinis quibusdam cap. I9. N I sartin.Bracar.c 77.α Raban. c.

Poenitent. . .

Omeνgradus. Ita Veingarten. Maban.in Breulio vox, mci1,a Delta Adempta dignitatis Codex S.Galli vitios habet, honores adepti, si- ut&Raban. adeptae dign. ' ' - .cFoueon' Mem. Sic&VVeingarten. atque editio adratiana se male Rabanus Post consessiones id esse Breultus,ostendit pol peccati Ut portet ignominiam.Hie locus alto,atque alio modo legitur,eode a me sensu oeingarti hic copiosiuisita habet: Vt post agnominiam, id est deiectionem nominis, siue dignitatis, reuertatur ad antiqvitatem. Ergo dum quisque post opus contimonis

miniam poreat, depositionem suam luget cum humilitate, reuocari secundum Prophetam. Breulius, poreet ignominiam depositionis suae lugens cum humilitates quam si portauerit, reuocari secundum Proph. Rabanus, oportet ignominiam depositionis suae lugens cum humilitate, quod peccauerat sic quoque reuocari secundum Pro-

ος iis a De vox, tua, non est apud Rabanum , est tamen apua

In Anselo Eeelesiae Corrupte apud Canisium, In Euangelio Ecclesiae. Qua Gemoniurebarismata. Ueingarten. Quae intelligitur charis

Non defertur. Veingarten Non delentur. Ergo quemquam Breulius, Erga quemquam praepositum peccantem, si praeuenerit poenitentia delicti,utique sequitur meriti PVeinPr-ten. Ergo quemquam p.p.Cp.p.d. viique sequitur di reparatio meriti

129쪽

Ex electione propri=. Veingarten non hoc ex elatione sancti Patrea proprij arbitrij.msi tamen vox,elatione, correcta est, leposita electione CSογον μοχή. Rabanus,& Breulius, soror Aaron. . . t tilpo Lemendationem. Rabanus in Breulius , Ubi post emundatio

triaue in quantum alui Amyritani. Ita editio . adestiana, Bre lius in Rabano haec vox abest. UVeingartensis, Conc. Αnquirant. I,

eyritani Verba Ancyrant Qq nciiij,quae Isidorum vidisse non dubito,

sunt haec: Si quis adulterium commiserit, septem annis in poenitenti, completis,perfectioni reddatur secundum pristinos gradus. Vide cap. 3. Rabant. Q fendens eumposse restaurare proprium hamrema mingartenta S,Rhmi aurata in proprio ordine Gratianus, Ereulius, ostendens eum Qui nec luget,quae egit, lugenda sine ullo pud Coneiiij magis teneatur. VPeingartensis, fagis tueatur sententiata. - ΝS. S. Galli, is agis teneatur sententia, cuius potius extat au-

Dat Midie pridie L. Mari Breulius, Data sub die secundo al. ar Anno tertio regni nc.Breulius,Regnante domino nostro Uicterico glorio rege Canisius, anno Im vitiose tamen habet. Nos se quimur auctoritatem editionis euadrilianae, I ff.Bibliothecae Coenobi,SGermanr Abbatis, ut est apud Isidorum Breulix, qui ad illum tertium Uineriei Regis annum haec notavit Erat annus Christi sim Nam iste Victericus regnate coepit Aera .. . id est anno Christi εο .Auctores Rodericus ToIetanus lib. a. de reb Hisp. cap. Iε de de ijsdem Rodericus Santius parva.cia a. Ioannes Vasaeus in suo Chromnico , sub eodem anno. .... . . . . i

T Eni nuper ad manus meas quaedam schedula, quam SynQv nima dicunt . cuius Qrmula persuasit animo quoddam lamentum mihi,vel miseris condere Imitatus profecto non eius operis eloquium, sed meum votum. Quisquis ergo ille es, libenter id perlege: dum aduersitatibus mundi tangeris, te ipsum censorio itidicio discute: satim agnosces, quia quascumque affictiones pateris in hoc saeculo, retributione tibi iustissima inseruntur. Du rum autem personae hic inducuntur deflantis hominis. Explici Prologus.

130쪽

Constantini Abbatis Caietani

ripis Argumentum.

. . . .

IN subsequenti hoc libro,qui nuncupatur Synonima,id est muI

ta verba inuna significatione coluncta, sancta recordationis Isidorus e Archiepiscopus ex Hispania, Lintroducit personam hominis is aerumnis praesentis culi sese deflentis pen usque ad desperationis defluxum. Cui mirabili concursu ratio obvians, leni hunc moderamine consolatur, atque Uapsu desperationis ad spem veniae reformat: quemadmodum tergiversantis mundi lapsum incursus evitet, formulamq. vitae spiritualis arripiat, mirabiliter ω-

Constantini, abbatis Cintani, Notis, o varia lectiones HViusmodi ProIogum, argumentum ad Isidor Synonimorum lubros praenotata accepimus ex S.vet. LBibliothecae Vatici fig. num. 628. Qua in in nune locum ea de causa retuIimus, ut primo Isidoriana Breuli editio, quae Prologum illum minime habet, suppleatur mox etiam,vt alterius editionis adriti factae, errorem vitemus. In hac enim Prologi prioris loco id ponitur,quod vere est librorum Argumenturae secundo loco alterius Prologi vice,in medium adducitur,quod in prDisis debre esse,& tali eum inscriptione Isidorus Lectori tuum. Masid rum utriusque huiust praefationis auctorem minimὶ fuisse, cum Matimeant peruet sti Codicis attestatione, re simul ipsa pateat, nulla alia eget probatione ac eo maxime quod amanuensium culpa apium illum quenire sicilei potuerit.Caeterii etsi istarum praenotationu auctor ignoretur, ninilomines , a pietate, ab antiquitate commendari debere omnes iste docti agnoscunt. Inripit liber S.I oriSie antiquiori temporu seriptores pene omnes suos libros,sual litterarii monumenta auspicari consueuerunt.Undes ut Diyitia i Corali

SEARCH

MENU NAVIGATION