장음표시 사용
111쪽
igit, qui sic praeterita mala deplorat, ut futura iterum non ' admireat. Nam qui plangit peccatum,& iterum admittit peccatum,quasii quis lauet Iarerem crudum,quem quanto magis eluerit, tant,amis,lius Iulum fecit . Quamuis quisque sit peccator,& impius , si ad
innitentiam conuertatur, consequi posse veniam creditur. Nullus
ni de bonitate Dei dubitet, sed sola impoenitentium prauitason serri sibi indulgentiam abnegat. In hac vita tantum poeniten iae patet libertas: post mortem vero nulla correctionis est sicentia. Jnde Dominus dicit.: Mesoportet operari opera eius,qui me mi, Ioan .it,donec dies est veniet autem nox, quando nemo pol est operari. Hinc ier Prophetam: Date, inquit, Domino Deo vestro gloriam Hierem. i.
intequam . contenebrescat, id est, antequam mors aeterna praeue
aiat,in hac vita dum estis, Deum per poenitentiam lorificate. Ad. iuc in hoc saeculo poenitentiam operantibus Dei subuenit miteri-
cirdia,in tuturo autem iam non operamur, sed oratione nostrorum,perum punimur. Per id deteriorantur plerumque iniqui, per quod aer patientiam Dei spatium accipiunt emendandi qua illi mora vi-aendi non utuntur ad poenitentiam sed ad peccandi usurpant au-laciam. Ad malum autem deterius vadit,qui tempus sibi ad poe- attendum indultum, ad pratu libertatem operii utitur. Festinare ad Ieum debet poenitendo nusquisque,dum poterit ne si dum potestylo luerit,cum tarde Voluerit,omnino non possit. Proinde Propheta iit:Quaerite Dominum, du inueniri potest, inuocate eum du prope E s.
ist.Et ubi inueniri potest,nisi in hac vita, in qua etia prope est om ibus inuocantibus ea Nam tunc iam longe erit quando dixerit:
te in ignem aeternum Modo enim non videtur , dc prope eae tune Matth, s. idetur,& prope non erit Nuda videri poterit,d non poterit in-ieniri. Si quando quisque peccare potest,poenitet, vitamq. suam ii uens ab omni crimine corrigit, non dubium, quod moriens ad .ernam transeat requiem . Qui autem praue uiuendo, poenitent iam mortis agit periculo, sicut eius damnatio incerta est die remissio iubia. Qui ergo cupit certus esse in morte de indulgentia , sanust Foeniteataauulq. perpetiata facinora a deleat. Sunt qui poenitenti dius securitatem cito pollicentur, quibus bene per Prophetam dicitur: Curant contritionem filia populi mei, cum ignominia, dicen- Hiereou s. ies: Pax, pax,& non est pax. Cum ignomini igitur curat contritio in rem,qui peccanti,& non legitime poenitenti promittit securitatem.i Unde sequitur confiisi sunt, qui abominationem secerunt, id 'it,consuli sunt, non poenas lugendo Aliter enim confunditur co ain iudice reus,dum plectitur, atque aliter . quidem in malo opere
112쪽
84 Constahrini Abbatis Caietani
erubescens corrigitur . Ille enim M'tii apprehensus est, confundituri iste, quia se malum fecisse memoratur, quamuis per poenitem is propitiatio peccatorum sit, sine metu tamen homo esse non debet: quia poenitentia satisfactio diuino tantum pensatur iudicio, non a quia miseratio Dei occulta est, sine interminione flere necesse est.Neque enim umqua oportet poenitenes habere de zccatis securitate.Na securitas negligetiam parit inegligentia aurepe incautum ad vitia transacta reducit, dum per poenitemiam sue, rint expulsa.Ad hominem vitia si feste post haec intercedente securitate quaelibet subreperent, consestim delcctationes pristina vitio. rum mentem auidius repunt, millante' hominem in consuetis peribus grauius pertrahunt, ita ut sint nouissima illius peiora prioribus. o. in il
Vι - on per Iocor Uri spatia, sed per assectus bonos, vel malos C p h- itur,recediturue a Deo. Neque enim gressu pedum, sedgressu morum elongamur, vel propinquamus ad Deum. Perpetrare sta' gitium aliquod, mors anima est; contemnere poenitentiam Spei, manere in culpa descendere in infernum post mortem est. Ergo peccare ad mortem pertinet,desperare vero in insernum desecfidete ia' 'R- Vnde & scriptum est: Impius dum in profundum malorum venerit,.Di contemnit.Saepe diabolus eos, quos conuerti ad poenitentiam aspicit,immanitate scelerum perculdbs, ad desperationem deducit ud substrata spe veniae, trahat in diffidentiam, quos non potuit retine η υ re perseuerantes in culpa Sed poenitens pro ea callidas contra se hostis insidias, sicque Dei iustitiam metuatrui tamen, quaru-uis in magnis sceleribus,demisericordia eius confidat Amplius laetatur Deus de anima desperata, aliquando conuelis,quam de ea LR quae numquam extitit perdita; sicut de prodigo filio, qui mortuus fuerat,4 reuix it perierat.& inuentus est de cuius legitii magnum fit gaudium patris . Non aliter coram Deo, di Angelis copiosi uxest gaudium de eos qui a periculo liberatur, quam de eo, qui numquam nouit peccati periculum. Quanto enim contristat res perditi, tanto magis si fuerit inuenta, laetificat;sicut in Evangelio Pastor ille exultat,qui perditam ouem inuentam, humeris suis gaudens reportauit . Nullus desperare debet veniam, etiamsi circa finem vitae ad poenitentiam conuertatur. Vnumquemque enim Deus de suo fines, non de vita praeterita iudicat. Hoc quippe ex Legis testimonioed
in cetur quod homo de sito extremo testificatur,quando Deus pro assi,
113쪽
ni primogenito ouem iussit offerri, hoc est, immunditiam vitae pri ris mutandam in imocentiam boni finis . Vndein cauda iubetur Leuit, offerri in hostiam, id est, vitae extrema in poenitentiam. Multi superna respecti gratia, in extremis suis ad Deum conuertuntur per poenirentiam in quaecumque mala gesserant, quotidianis fletibus Purgant,atque bonis tactis inale ysta commutant; quibus iuste torum,quod deliquerant, ignoscitur: quia ipsi quod male gesserunt, poenitendo cognoscunt. In vita hominis bonus imis quaerendus ella quoniam Deus non respicit quales antea viximus, sed quid erimus
DEo deserente nullum poenitere, Deo respiciente 'unumque:
que facta videre, plangere,&vnde ceciderit,cogitare. N Caucis li.nnulli autem ita despiciuntur a Deo, ut deplorare mala sua non pos. ς' sint etiamsi velint. Consilium immundorum spirituum, hoc est ut, quiat ipsis negatum est post praeuaricationem regredi ad iustitiam , obserare aditum ' poenitentium hominibus cupiant, ne vel ipsi reuertaiarur ad Deum;eo' sectos in perditione habere contendunt, quibuscumque fraudibus insistentes; ut aut deserantur a Deo, aut flagelli immanitate desperent. Ingemiscendum est iugiter, & postposita securitate lugendum; Dei secreto,& iusto iudicio deseratur homo,& perditus in potestate doemonum relinquatur.Nam reueraquem Deus deserit,daemones sulcipiunt i Dominici contemptores praecepti statim ut auertuntia a Deo, a malignis spiritibus occupatur,a quibus etiam, ut mitataciant,persuadentur. Hine est illud Pro. pheticum:Inimicos Dei persequuntur tenebrat equi intelliguntur dae Nahum Gmones rideo in Psalmo legitur Immissiones per angelos malos. pol.γε. Ruidam reproborum in potestate daemonum occulto Dei iudicio, iustitissimo rediguntur. Esaia testante: Ipse diuisit eis sortem,&ma Esa.M. nus eius diuisit eis in mensuram, usque in aeternum possidebunt ea. Qtiidam electorum dimittuntur diuina iustitia incedere in horro- e peccati;sed tamen miseratione eius reducti, denuo conuertuntur.
Stalibus enim per Prophetam Dominus loquitur Et dimisi eum,
reduxi eum, reddidi ei consolationem. Nonnumquam etiam da:
euertens Deus,hominem,quem deseruerat, rursus aftfligens visitat: per lamenta lacrymarum, ac poenitentia afflictionem a peccatis: xpurgata dicente Iob ad Deum; Propter superbiam, inquit, quasi Iob gaea capies me re rius' mirabiliver me crucias Rcucricns
114쪽
em cruciat,quando quem peccantem deseruerat, iterum visitae . Malis actibus contra nos amplius caelestem iracundiam nequaquam prouocare debemus quin potius, si poenitendo digna Deo acta gesserimus, seueritatem eius in clementiam commutabimus.Nam ille, qui nos malos tolerat, non dubium tia ut nos non damnet crudeliter, sed expectet ad poenitentian
De his,qui ad delictum pos ac mas reuertunIur. x . 'risor est,non poenitens,qui adhuc agit quod poenitet;nee vide-Cap. 14.li. Is tur Deum poscere subditus,sed subsannare superbus. Canis r uersus ad vomitum,est poenitens ad peccatum.Multi enim lacrymas indesinenter fundunt,4 peccare non desinunt. Quidam accepere lacrymas ad poenitentiam,& effectum poenitentiae non habuere Iciuia inconstantia mentis , non recordatione peccati Iacrymas fumdunt. Nunc vem reuiuiscente,st,ea quae fleuerat, iterando commitistunt. Qui de praeterita vult plangere,in actionibus iacularibus incubare,iste mundationem non habet:quoniam adhuc agit, quae poenitaui tendo, flere possit. Esaias peccatoribus dicit:Lavamini,mundi esto. te.Lauatur itaqueo mundus est,qui praeterita plangit,& senda alterum non admittit. Lavatur, non est mundus, qui plangit, qua gessit,nec deserit: post lacrymas,e qua seuerat,mpetit. Sic deni que Mali by antinum poenitentium,atque iterum delinquentium sermo diuinus increpat,dicenδ Quam vilis tacta es nimis iterando vias tuas . Quisquis ergo culpas praeteritas plorat,hunc necesse est modum teneat , ut sic admissa defleat,ne iterum flenda committat. is;donis se Vae mihi misero Isidoro, qui moenitere retroacta negIigo,& adhue
xti Vobus modis peccatum committitur, id est, aut cupiditate, e aut metu vel dum quisque vult adipisci quod cupit,vel timet,
quod metuit. Quatuor modis committitur peccatum in eodite quatuor perMiriar opere ' Admittitur in corde,sugg , carnis, Marsione mentis, defensi Dissilia b c Orale
115쪽
re elationiM Committi ur opere , nunc latenter, nune palam,nunc conluetudine, nunc desperatione. Istis enim talibus4 corde delinquitiin opere malitia perpetratur. Tribus modis peccatum geritur,hoc est,ignorantia, quomodo peccauit in Paradiso Eua Icut Apostolus ait: Vir non est seductus,mulier autem seducta in praeua r. TIae. ctatione fuit.Ergo Eua peccauit ignorantia, Adam vero industriar quia non est seductu ed sciens,pruden' peccauit. Qui vero sed citur, qui consentiar,euidenrer ignorat . De intirmitate magnus petrus deliquit,quando ad metum interrogantis ancillae, Christum Matth. xς negauit:vnde post peccatum amarissime fleuit Grauius est infir mitatriquam ignorantia aliquem delinquere grauiu'. industriata, Ioan is. quam infirmitate peccare.Industria namque peccat, qui studio, ac d liberatione mentis malum agit: inmmitate autem, qui casu, vel pratcipitatione delinquit. Nequius autem & de industria peccant, cui non talum non bene vivunt,sed adhuc & bene viventes , si pos-rant, veritate avertunt. Sunt enim qui ignoranter peccanr, cla sutqui scienter & sunt etiam qui ignorantiae excusatione scire nolunt, ut minus culpabiles habeantur qui tamen seipsos non muniunt, sed magis decipiunt. Nescire simpliciter ad ignorantiam pertinet: n
Juiuetem scire ad contumacem superbiam voluntatem quidem proprii Domini velle ne se ire. quid est aliud ,quam velle Dominurr superbiendo contemnere e Nemo igitur se de ignorantia excuset, quia Deus no blum eos iudicat,qui a cognitione sua se avertunt. sed etiam illos,qui nescierunt; testante eodem Domino per Prophe,
tam: Disperdam,inquit, homines a facie terrae, che qui avertuntur sophon tapoit tergum Domini.& qui non quaesierunt Dominum, nec inuesti,gauerunt eum. Et Psalmus: Erland inquit, iram tuam linentes, Nat.1λquae te non nouerunt.
O Mnibus ' deterior est Superbia; seu propter quod a summis 4 ,
personis, primis assumitunseu quod de opere iustitiae,& Vir Cap.,s li Mtutis exoritur,minu' culpa eius sentitur. Luxuria vero carnis ideo . p . notabidis omnibus est,quoniam statim per se turpis est: & tamen , Peritante Deo, superbia minor eli. Sed qui ' detentus superbia noni richt Iahitur carnis luxuriar ut per hanc humiliatus,& a confusione exsi rgat.& a superbia. nis peccans superbus est eo quod facie Eo, Crata,contemptui habeat diuina praecepta. Recte ergo: Initium Eechim iis Peccati, superbia;quia ubi praeceuerit mandatorum Dei in O
116쪽
28 bedientia,transgressionii consequitur culpat Omnis superbia tan-et,in imo iacet,quanto in altum se erigitur tantoq. prosundius labitur,quanto excelsius eleuatur. Qui enim propriasuperbia attollitur, perDei iustitiam inclinatur. Qui inflantur superbia, vento pa-Hiς scuntur; unde tropheta: Omnes inquit,pastores tuos pasest ventus hoc est, superbiae spiritus. Qui de suis virtutibus superbiunt, ex ipsis iudicandi sunt operibus,quibus pro virtutibus utuntur e quia
rem bonam non bona volumatefaciunt.Nam reuera sine hi timilita- te virtus quaelibet, sine charitate, in vitio computatur Merito superbia diabolus a supema beatitudine correst. Qui ergo de virtutibus attolluntur, diabolum imitantum exinde grauius communi quia de excelsis dabuntur. Superbia sicut origo est omnium criminum,ita ruina cunctarum virtutum. Ipsa est enim in peccato prima, ipsa in conflictu postrema. Haec enim aut in exordio men tem per peccatum prosternit, aut nouissime de virtutibus deijcit Inde&omnium peccatorum est maxima quia tam per virtutes, quam per vitia humanam mente exterminat. Ibi cadere superbiam,
ubi Mnasci:ut non sit superbis aliud culpa,aliud poena, sed ipsa culpa sit illis scena . De superbia nascitur arrogantia, non de aer santia nascitur superbia Nam nisi praecesserit occulta elatio men-.tis,no,sequitur aperta iactantia laudis. Ita ergo in culpa praeponi-.tur superbia arrogantiae, sicut praesertur origine.Plerumque ad elationis emendationem, prouidentia Dei, aliquo casu nonnulli cadunt,pro quo lapsu reprehensi a semetipsis humiliter sapiant:& de muneribus Dei, a quo acceperunt,se laudari non appetant, sed laudent Deum.Vndo qui laudari volunt, utilius est arrogantiam qu cum qi vitio labi, humiles post casum Deo fieri quam per et tionem superbire,in grauioris'. ruinae damnationem per superbiam
V X culpa superbiae abominanda carnis immunditia. Ita enimoia i ii alterum pendet ex altero. Sed sicut per superbiam mentis itur senti in prostitutionem libidinis ita per humilitatem mentis salua fit
castitas carnis. Deus autem nonnumquam deiwit occultam mentis superbiam per carnis manifistam ruinam . Libidinis . nascitur immunditia de animi occulta superbia exemplo primi hominis, qui σε . . mox per superbiam contra Deum tumuit, statim carnis libidinem: sensit,&pudenda operuit. Quapropter unus u que suae depulce
117쪽
thlpae,qubd cecidit,quotiens libidine vincitur, quIa nisi h praecesses, it latens superbia, non sequetur libidinis manifesta ruina. Non namquam gemino vitio Christianus a diabolo appetitur in occuli per elationem, de publico per libidinem: 4 dum euitat quis libi
distem,cadit in elationem.Item dum incaute declinat elationem ,
eadit arroganter in libidine.Sieque ex occulto vitio elationis itur in apertum libidinis; de aperto libidinis itur in occultum Hotionis. Sed Dei seruus dilcrete utrumque pensans, sic cauet libidi nem,ut non incurrat in elationem de sic premit elationem, ut non resoluat animum ad libidinem. Luxuriosis atque superbis daemones plus fautores existuntis dumque in caeteris viiijs spiritus smaligni deserviant;his tamen maiori familiaritate iunguntur, eis'. ampli iuxta deladerium famuIantur. Pruicipaliter his duobus viiijs diab ius humano generi dominatur,id est,pers superbiam metis,& lux riam carnis Vnde Dominus in Iob loquitur de diabolo, dicense Sub umbra dormit in secreto calami, in locis humentibus . Perca Iob αlamum enim inanis superbia , per loca vero' humentia, carnis de monstratur luxuria.Per haec enim duo vitia diabolus humanum post sidet genus,vel dum mentem in superbiam erigit, vel dum per luxuistiam carnem 'consumit. Multi luxu fiat subditi sunt, in contumaci superbia de ipso luxuriae opere gloriantur: de inde magis elati sunt, unde humiliari debuerant. Ad comparationem mali fit deterius ιquando non olum flagitia committuntur, sed etiam de ipsis flagiistissimitate laudii perditae extolluntur sicut scriptum est Quo Psal. to. 3niam laudatur peccator in desiideriis animae suae. Quid enim peius, ouam in flagitiis miseros gaudere, de quibus iam debent copiosius' deplorares Libido tunc magis quae ritur dum videtur. Nam si cui quidam Sapiens ait:Prima sornicationis oculorum tela sunt, leo cunda verhorum. Sed qui non capitur oculis,potest verbis resistere. Sufficit natura, ubi adhuc liber affectus est. Qui delectationem re 'fraena libidinosa suggestionis, ' transiit a consensu libidinis. Cito enim resistit operi,qui titillanti non commodat delectationi. Duis risis impugnatur, qui usque ad consensionem etsi non usque ad Perpetrationem tentaturi' quam is, qui sola suggestione pro conditio e carnis tentamentis sollicitatur Stimuli carnis, qui in Paulo, σκcitante Satanae angelo,inerant,ex lege peccati erante quae in ussi a. r. ii '
laxis hominum de necessitate libidinisu habitat s quare luctantes Hiam In se expugnat,perficitur de in vitate libidinosae titillationisi virtute suscepti gloriosi cartaminis. Seruorum Dei multa certam ratacie sua carne mouentur iam quamuis in avnore Dei eorψm sieta. P M in-
118쪽
so Constities Abbatis Caietani
in conchss, mentis intentio; tame de carne,quam exterrus gestat, interna proelia tolerat. Deus aute qui haec ad probatione premittit, graitia protegente, suos non deserit. Ideo nonnumquam eiecit lapsu carinnali corruuntivi a vitio superbiae, qua de virtutibus tument , sane tur: qui de virtutum ' effectibus existiunt superbi, ut cadant; cadiatis vitiis humiliantur vi resurgant. Antequam perficiatur adulte-- aium inopem iam adiitterium extat in Ogitatione. Ex cordes nin aprimum fornicationes sunt auferendae,&non prorumpentinominis1sa. a. incest,quod per Prophetam dicitu Accingite lumbos vestros δε- per ubera vestra,hoc est, in corde libidines resecate,quae ad lumbos pertinent.Nam cor superibera est, non in lumbis Libidinis immoderata lisentia nescit habere mculania Mn dum se vitiosus
uimus in explerula Idrthicatione, carne hixuria te, laxaverit, nihilo minus ad alia ne tanda scelerat suadentibus daemnnius, franii ,rdumque fimmoderata temeritas metas pudorisexcelletis, crimen crimis nibus ad ijcit,paulatimq. ad deteriora procedit. Nonata sinulis est amantium, immo amentium inexperta carnis Iibido, sicut expertata eo ita delectat micatio dum primum sommittitur et nam repetu Ia malo rc in delee lonem ii gerit. Iam vero si in usum venerisit an to perditis dulcior fit, ut superstrudificile sit. Unde est saepe ex cola suetudine delinquendi, ali captiui ad peccandum cum quadani Aviolentia trahimur, tensulq. nostros' in nobis contra rectae volunta tis rebellare compedes sentimus. Si plus oblectat inentem delecta i tio fornicationis. quam amor castitatis, adhuc inuiomine peccatum
reginar Certe si iam amplius descitat pulchritudo intimae castitatis,
iam non regnat peccatum , seu Tegnat rustistius Noli tum lacu missa fornicatione peccat unl regnat in hae inci si sua adhuc dele clatur, atque R nim in teneat, procul dubio regnat 1isi nicatio carnis adulteriuncelli fibrnicatk animi te ruitus ido um est. Est autem
M tibi. . spiritualis fornicatio, lecundum quod Dominus alat Qui videlit, noullarem ad concupiscendu eam iam:minciuetus est eriti in cord suo Orrinis immunda possinio sornicatiodiuitur, quamuis nuisque odiuersa turpiludinis , nitate prostit-ur Ex delectati in eminsernieandi varia gignum tu flagitia, quibus Regnun Dei clauditur, dicitano a Deo separatur ducer caetera septem vitia, semicatio majνα - - , vinium est scelus uitia peccamis immundisiam templum Dei vi lat litollens membra Christi , facit membra meretricis. Maxime per caruisi uriam humanum genus subdim diabolo, quam pex caetera vitia cum enun ille valijs tentamentis illectos homines conetur Deruertere magis' autem marchandi desiderium suggerem quia Dissiligo by Ooste
119쪽
ilia utrumque sexum in hoc vitio amplius aegrotare intendit Da mones enim scientes pulchritudinem est, animarum, castitatevi, per hanc hominem Angelicis meritis, quibus illi lapsi sunt , coinitari, liuore perculsi inuidiae,inijciunt sensibus corporis opus , d ierium libidinis, quatenus a caelestibus deorsum 'deiectum
nimum pertrahant,secuim quod vicerint, gloriantes ad tartara ducant. Quando impulsu daemonum mens ad delectationem fornicationis impellitur,diuini iudicii metus, Marterni tormenta incenclis ante oculosimponantur quia nimirum omnis poena,grauioris suinplicii midine superatur.Sicut enim clauus clauum expellit, ita iam recordatio ardoris gehennae,ardorem excludit luxuriae. Quidam in iuuentute luxuriose viventes, in senc te continentes heri deIectanturis tunc eligunt ' seruare castitatem, quando eos libido seruos habere, contempsit. Nequaquam in senectute continentes
- ndisunt,qui in tu tute Iuxurio vix erunt. Tales non habet
praemium, quia laboris certamen non habuerunt. Eos enim expe
ctat gloria, in quibus ' fuerunt laboriosa cer mina.
Constantini, Abbatis Caietani, in Librum S. I duri de Ca resis, Notae, variae lectiones.
Librum hune s. Isidori de Conuetii ad Monachos, Hen Mus ani-sius veterum monimentorum scrutator diligentis limus,ex S.Codice Monastcrij S. Galli apud Heluetios post omnes Isidori operum editiones iuris publici fecit:testatusqaest,Codicem illum tali tituli praenotari Sancti dori de Conuersis. . in fine ultimae pagiuae Uidorus d Conuersis ad Monaebos.l moin cap.x.eiusdem libri, Isidorum se auctorem probat,dum ait Vae mihi miseroqvidoro, qui paenitere retroam nemus, ct adbiae poenitenda committo. Haec sulit etiam Canisi argu -mCnt.1,quibus tabilire nititur, librum hunc non nisi ab Isidoro Hispaleii fui sise conscriptum. Sed reuera Canisium perspicacis alioqui ingenii virum non mirari non possum:ficut , qui eum laudat pro huius libri edi fi lione, Antonium Posseuinum illud videlicet unum, quod omnino pro . MAM: Dat librum alterius non esie, quam Isidori Hispalensis non animaduer sacriia katisse. Qtiandoquidem hunc ipsum librum excerptum misse ex libro S crando suntentiarum eiusdem Isidori, adeo certum est, ut a capite octa- rara, ad caput decimumseptimum capitibus trigellino octavo, o trigesimo nono additis,ipsius libri Sententiarum, in quibus materia omnis vita Cori uersis di. seritur, absi Iutturq nihil aliud, quam tredecim capita ei iasuem libri de Conuersis ad Monachos contineantur. Praeterquaquod Mis utrius-Diyitiae by Ooste
120쪽
s Constantini Abbatis Caietani
. utriusque libri capitulorum ijdem sunt tituli:&, paucis quibusdam mutatis,eadem in omnibus series verborum Isidorus praeterea in sua Regula Monachorum, integro capite quarto,hanc ipsam Coriuersorium doctrina itidem pertractauit. Neque id sui si ea fidoro nostro inconsiletum, optime ostendunt, alij ipsius libri . Nam in eo , qui est de Contemptu mundi, multa repetuntur, quae in libris Synonimorum, seu Solitoviorum etiam scripsit quemadmodum Malterius de Norma uiuendi,iudicium fieri potest. Huius rei tamen causa culpam in Isidorum conserre nequaquam debemus: quippe qui bono Christianae Reipublicae natus,pro temporis, Scloci opportunitate, sapientibus,& insipientibus auxilio esse statuerat.1 ei, Ie erante e continenti non perdiderimus, id es, opus bonum era Eecies summauerimus Perseueranti fine complemus.Nam scriptum est vis his,qui sustinentiam perdiderunt, id est opus bonum non consummarunt. Ita editio actit quam cum nostro exemplari deinceps compam
is prius toto mentis adni tonuertatur ad Dominum. Nisi qui p. c
Matutinum tuam Matutinumdumen tuum K Erubescant. Magis erubescunt: ramisi iter Terroribum -- γ .m conuertuntur: conuertebant .
Nullus sput. Hect neforti apud Deum. Nullus ergo se'putet elemne sorte apud Deum. Mundata. Munda. Abnegato Abiecto. sub asperitate ine0.exterriti adpriles Murrant. Ne si ab asperi
x Aiogitatione, ae mutatione,is prius xcogitatione,ut pri Appetitum ad delictum quod in opine. Appetitum delictum ut quod
iam inopere. In eap. 3. Carnales Carnis.
a Aduersitatis reprimo vitium. Merstates reprimere vitiorum. b Insolentia nobisgigni intentionem,qua nos rasaepes udo multimoda intra concludit. Insolentiam nobis gignit intentioaemi noliram is 'pe fraude multimoda latereludi eri Disilire by Orale