장음표시 사용
31쪽
Caesarem dicuntur, libro 6. de bella Gallico, iudicabant In omnissus causis ita enim Casuri Magno Pil Rint apud ei 3 in honorei Nam ferὸ de omnibus coinroue si js, publicis, priuatisque constituuat. & si quod est ad minum facinus, si caedes facta. si de haerelitat si de inibus controuersia est. iidem discernunt, praemia poenasque conisi tuum .in in augunissimo illo A theniensium iudicio . quod Areopagus dicebatur, Sacerdotes itidem Iudices
erant, sumi nusque olaitrium Sacerdos, rogatis singulorum lentent ijs, sustragia colligebat , teste Iosepho, tib. I antio. cap. IV. Mittamus ethnicos. Prohatur etia assestio nostra tam iure diuino, quam canonico .ciuili, & consuetudinario, ac etiam priuilegiato.
Iure quidem diuino , quia in sacra pagina legitur Moysen popu
lum iudicalle, etἰam in causis lameditas, & mere realibus, is paret Issu. a7. ιν alijs in locis, ut Deuter. I . ubi sic habetur: Si di ficile Mambiguum apud te iudicium esse perspexeris, inter se guinem 5c sanguinem, causam & causam, lepram & non lepram, surge Ze ascende ad locum quem elegerit Dominus Deus tuus veniesque ad Sacerdotes Levitici generis, & ad Iudicem qui fuerit illo tempore , quaeresque ab eis qui indicabunt tibi Iudicii veritatem, sequerisque sententiam eorum. Qui autem superbierit. nolens obedire Sacerdotis Imperio qui eo tempore ministrat
Domino Deo tuo, ex decreto Iudicis morietur homo ille, & auasetes malum de Israel. Quibus verbis perspicuum est, ius Sacerdoti rili se potestatem
dicendi non sola inter lepram & non lepram,quantia ad c rem ni alia. & irregularitates legis,sed inter singuinem & singuinem.
quantum ad criminalia, Sc inter causam & causam, quantum ad ciuilia. Eodem modo explicat verba ista Perrus a Monte intra L
concil. si is de Primatu Papatit. de modis resistendi Papae Ecessium
turbanti, mι. 8 moL ocean fol. t. par. a. videlicet verba illa inter
Ian inuem san uin m. intelligi de homicidio, vel de alio, inter
ra es non sepia, cum legitur, de haerest inter causam se
32쪽
quando vertitur causa ciuilis. Similiter Samuel qui fuit Propheta Ec Sacerdos, etiam populum ipsum in temporalibus iudicauit. Nec is tantum, sed etiam temporibus Regum . quamdiu usi sunt Consilio Sacerdotum, benὸ eis in regnis cessit; quando autem Cotisilium Sacerdotum Sc Pontificum neglexerunt, regimen eorum factum est in dissipationem: & ad extremum, ducti sunt in captiuitatem, in qua captiuitate populus ex toto regebatur per Sacerdotes & Prophetas, uti per Esdram Zc Neemiam. Nouissimὸ verδ opera Machabaeorum Regnum reductum est, ®imen ad Sacerdotes, Zcijdem fuerunt Reges seu Duces Populi, habentes administrationem, tam in spiritualibus, quam in temporalibus, quemadmodum legitur I. dca. Machab. de M thattia, c de fili, eius, videlicet Iuda Machabaeo. Ionata, Simoisne, & Ioanne filio Simonis, qui omnes in omnibus tam Spiritualibus, quam temporalibus praefuerunt populo Dei, Pet. Bertran. EUuri . Eccles faculo in Res. nu a. Porro de Christo & Petro. alijsque Apostolis, quod parem habuerint potestatem satis superiori capite ostendimus,& probatur in c. nouit. v bi Nauar. not. 3.
Nec obstat primo,quod Iurisdictio Spiritualis Sc teporalis sint ex se distinctae de separatae. Quia non ex hoc sequitur, quod sint seotrariae & inc alibiles: quia unum contrariu non ordinatur ad aliud: Iurisdictio autem spiritualis ordinatur ad temporalem, vel δ contra: imo dependet ab ea, sicut claritas lunae, a claritate solis, Imo una Iurisdictio confortat & adiuuat aliam. Vndὸ patet quod etiamsi sint distincti: duae illae Iurisdictiones, attamen non idis circo sunt contrariae, & incompatibiles in eodem subiecto. Secundo, non officit quod Christus alijque A postoli non usi sint potestate temporali: quia alia fuit ratio in Christo, alia in Apostolis 3c Pontificibus: nam etsi in Christo & Apostolis acta& exercitio non resederit potestas temporalis, habitu tamen penes eos erat Τα.ai Monte d. tra Etit. de Consili, ira eminentia m. 2
33쪽
ID VINDICI AE. LIBTRTATI IR Haurus sectata, tract. H Dperatore q. N. Z Dpra senae inneap. a. Nec expediebat in illis primis Ecclesiae incunabulis, uti illa temporali potestate, iuxta illud Apostoli r. Or. 6. omnia mihi licent, sed non expediunt omnia. Nunc Uerd cum totus orbis Christianus Christi doctrina imbutus sit, mirum videri non debet si Ecclesia insistat circa delictorum punitionem, & ultorum iudiciorum redditionem Per. Bertran d loco Ideoque pro indubitato tenent omnes, Vicarium Christi in toto orbe terrarum Spiritualium & temporalium habere iurisdictionem Restaurus ἀπ-Z qua'. N. nu. U.Vndὸ fit, ut possit causas & ciuiles & crimi nates. etiam alteri laico delegare, . diri. c. In Sano E ' cap. Adria. nus in Ddic.Anto. ae Ro est. tra Idepote EIN eor Tapa very .leonu. Dixi etiam iure Canonico de ciuili probati sanc compatibilitate Iurisdictionis spiritualis dicteporalis in eadem personarquia de iure Canonico probatur per multos textus, videlicet Σαά'. e. omnes Patriarcha Er c.si quisprobiter, ter si relatum G. q. r. c. norit,de soro comp. Mandos. in . bommiis verb. deuolutus, ubi ducit a Regibus appellari possse ad Papam, quia ipse vices Dei tenet in terris. Isternia c.2 π.perialem vers. praeterea deprohib. fend. allevat.
ter. De iure ciuili, etiam probatur Iure Λuthenticorum, ut tit. Ut γ' disser. Dd. quo iure Imp. Theodosius sanciuit . ut omnes causae quae praetorio vel ciuili iure tractantur. Episcoporum sententiis terminatae perpetuo stabilitatis iure firmentur, nec liceat retractari negocium quod Episcoporum sententia deciditur; quae constitutio resertur in Catione quicumque M. q. I. Nec potest
dici quod fiat iniuria laicis, si illi effecti Clerici sub sint Cleri
corum iudicio, & sic res quodammodo reuertatur ad suam naturam arg. l. svnus S. quid si in eris. depact. Neque obstat inquit idem Pet. a Monte d. tra I. M. c. pag. mei ti. quod temporalia subsint Regibus, quia hoc verum est, quoad Guera realia, quae directὸ respiciunt remi, muneruus de Moeri 'hon.
34쪽
EccLEsIAITI ar hon. c. si tributum ri. q. i. Hic autem nos loquimur de sero, in quo magis inspicitur persona, quam res: nec enim est tam inspiacienda qualitas causata quam Iudicis ames in cis μάuobus S. δε-nique in . de Appellat. Postremὁ,dixi de iure cosuetudinario:quia ab Episcopo habente Iurisdictionem temporalem ex consuetudine, vel aliter,appellatur ad Archiepiscopum,& non ad eum a quo temporalia habet, cap. Romana S debet, ubi TN.de appel7. in o. Speculat. tit. de apis peliat. S nunc tractemus vers. Illud autem. Uuido de Appeli. q. y- nu. 32. corderis. 's. nu. IIo. Macrias de appellat. quas. δ. nu. Io. qua de re suus relinquitur dicendi locus.
Dixi, vel aliter: quia Clerici possunt habere senda a patrim nio suo, 8c a Principibus, te ea propter facere illis homagium, ut infra dicemus. Quotus autem quisque dicat, assumptum in Episcopum, teneri patrimonij sui iuribus renuntiate λ Et tamen non paucos videmus Nobiles assumptos ad Episcopatus,& utramque nihilominus retinuisse potestatem, Ze Spiritualcm Ec tempor lem. Fatemur quidem Iurisdictionem lcmporalem nihil habere commune cum Spirituali , attamen quin Ecclesiasticis viris hodie comperat nedum habitu , sed etiam usu negari non potest. Dominic. Soto lib. Io. HInst. Hr iure quas in ara I.in rest. Adarg. I. Avarus lib. a. ara II. Testor D. Augustinum inseris. apolog. Petri Hr Tauli, incφ. Fortis er humilis.b mira inquit,
potentia 5c ineffabilis gratia Saluatoris i quis plebeium piscato
. rem, Apostolora facile crederet Principe metiam Regibus obsistere Reges sanctificare λ Regnis omnibus imperare mundum refrenare legibus3 Daemonem calcare pedibus λ iubere virtutibusὸ caelum hominibus aperire λ cum velit; claudere cum placeret conuersis donare negare peruersisymerita mundi cognoscere culpas Ec crimina hominibus relaxare ZAd quae verba pulchrὸ Anast. Germonius tract. de Indultis cardin. lib.3. cap. 1,nu. I. Quis unqua messicacius, inquit, aut
35쪽
22 UINDICIAE LIBERTATI selegantius potuit uniuersam Ecclesiasticam Iurisdictionem,quae Spiritualis est, mixta, temporalis, mixti merique Imperii, breui compendio complecti, & in unum quasi fasciculum constringereλ Quid est Regibus obsistere regnis omnibus Imperarcὸmuci. dum refrenare legibus Z nisi gladij habere potestatem ad ani maduertendum in iacinerosos homines ρ quod este merum Imri. perium dixit Vlpiaqus in La F. de Iuris . om. tuae cui autem datur Imperium, dicitur ius&potestatem gladis dari : quam quoque
habebant Sacerdotes veteris legisῖ ea enim usus est Samuel Propheta in Agis Regem I. R g. a se Helia in Aoo. Prophetas Baals Rig. Ly. Elii eusin 42. pueros irrisores, ibid. Ioada denique Sacerdos in Λthaliat Reginam , ibid. c. H. ait enim ; Educite eam extralipta templi, θ' quicumquι eamsecutusserit, feriatur gladio. Tum subiungit: non occidatur in templo Domini. & iuxta palatium intersecta est. Sunt & alia in hanc sententiam argumenta, quibus confirmatur quaestionis nostrae solutio, utramque scilicet Iurisdictionem Spiritualem & Temporalem eidem competere, quae videre licet apud eundem Anast. Germonium immunis. cap.r .i Et alios, qui uno omnes ore & sententia asserunt Papam utrum inque gladium habere, oluarottus es. I. - . Io. visee. vel Abb. infudis Glo in eap.. Nouit. verb. cum ipsi de Iuae in cap. causam
qua veta. ad Regem,quisiiij siris legit, cap. omnes diri. χa. Restaurus de Imper quasi . I. nu.a. HV I. Faber in sed quod Principi vel POp Io Instit. H Iure nat.gen. O ciuisi. Quia non reperitur, inquit Re- .sior. Castal. tra Z de Imper. q. Io.nu. aa. quod Christus abstulerit Petro gladium temporalem,quem antea habebat summus Sacer dos. sed illius usum dumtaxat: unde non dixit, conuerte gladium is vaginam, sed adiecit tuum, quod dominij significativum respeetii Petri. Ita etiam ratiocinatur Anthom de Rosellis, ira Edetote Duymper. Hr Papa vers. Pe littera fol. Fq. & quidem illius viam . ut non per se, sed per saeculi mirustros quorum opera
36쪽
CAP. V. Λn usus Iurisdictionis temporalis tempore primitium Ecclesiae fuerit Episcopis permisIus ZS UM MARIUM.I. Vi tempore primitiua Ecclesiae Contemptibiles ἔa. Locus D. Pauli l. Cor. o. explicatur.
ui tempore Ecclesiaprimitiua iuradicundopraerant. . S. Augustinus spiscopus vacat litibus inrimendis.1. Clerici de ciuilibus controuersiis cognoscebant.ώ. S. Dannes cir Ostomus ius ipse Ricebat, ut E ' S. Ambro nT. Episcopi proprios habebant carceres. l. Valentinianus imper. interdixit Eliscopis i iciale tribunal. . Territorio annexa est Iurydictis. Vi negativam huius quaestionis partem tuentur , aucto - ritarem producunt s. Pauli. I. aά Dr. 6. dum vult lites vel controuersias ciuiles inter Christianos , non per Clericos. sed per Laicos dirimi, sic enim ait: Saecularia igitur iudicia si habueritis, eontemptibiles, qui hunt in Ecclesia illos constituite ad im itandum. Quasi illi in Ecclesia contemptibiles essent qui essent laici . Graecὸ enim is: accipere videtur Sanqus Paulus pro Laicis, inquit Francis Turrianus. Verdm, priusquam huic obiectioni respondeamus, & locum illum
uncti Pauli explicemus, sciendum est Episcopos tempore
37쪽
α VINDICIAE LIBERTATI s. primitiuae Ecclesiae duo habuisse genera A dminist fatorum: AI.terum Sacerdotum; alterum Iudicum. Illi in maximis & dissicillimis rebus operam nauabant, quasi Cosiliari j& Asietares Epis- copi, de quibus Paulus a. Timol. I. ui beneprasunt prasisteri δε- ' plici honore digni habιntur, maxime qui laborant in verbo se δε- ' mina. Isti cognoscebant de causis inter Christianos, qui Iurisdi-'' ctioni Episcopi parientiam accomodate debebant. Itaque locusta ille Pauli praecitatus I. Cor. 6. sic intelligendus est, ne coram Iudicibus Ethni eis, vel nondum Christianis primi illi fideles litiga. rent : Ideoque controuersias inter se, vel amicὰ componi, nam alibi dicitseruum Domini non oportere litigare, Z. Timoth. 2. vers. et )vel certὸ coram Iudicibus Christianis disceptati, dirimique. non quidem a viris Apostolicis, sed inferioribus quibusdam Clericis, siue Laicis id munus demandari desiderat,etiamsi eiusmodi ludices & Christiani tum omnes ab Ethnicis cotemnerentur. Quod quidem idcirco desiderabat Paulus, ne Ecclesiastici
praecipuae notae, caeterique Ecclesiae Rectores, per eiusmodi sae. cularia negotia, a Christianae fidei propagatione avocarentur. quast. Germonius de sacrorum immunitatibus lib. a. cap. II. nu. s.
Quod & probat Boetius Epo de Iurisdita Eccle1. tempor. D. Au- gustini dicto, loquentis de saecularibus iudici js per contemptibiles finiendis in haec verba: Igitur Sapientes, inquit, qui in locis consistebant fideles, ic sincti, non qui hac atque illac proptet
,, Euangelium discurrebant, talium negotiorum examinatoresis Paulus esse votiit; a quibus excusare nos non possemus etsi veliis mus. Christum in testem inuoco, quoniam mallem per singuis tos dies certis horis aliquid manibus operari,& caeteras horas ha-
is bere liberas ad legendam & orandum, vel ad agendum aliquidis de diuinis literis, quam tumultuosissimas perplexitates causarum is pati de negotiis saecularibus, vel iudicando dirimendis vel interis uente do prςci dedis. Hactenus ipse D. Augustinus .Et in epist. ID Mi Proculi auum; Et homines quidem causas, inquit suas 'culares
38쪽
apud nos finire cupientes, quando eis necessarii fuerimus, hic nos Sanctos& Dei seruos appellant, ut negotia terrae tuae peragant: aliquando & nos agamus negotia salutis nostrae, Et 1alutis ipsorum, non de auro, non de argento, non de pecoribus pro quibus quotidie submisso capite salutamur. Denique Possidonius in eius vita lib. δ LIq. Ostendit,ipsum vacasse litibus dirimendis alia quando usque ad horam, inquit, resectionis; aliquando tota die ieiunasse vi ius diceret, de caussas dirimeret. refert Baron. tom. v.
unal, anno Christi sit. Cognoscebant ergo Oerici quoque de ciuilibus controueria
sis; etiam inter sae culares, & hoc necessarium censebatur, nec excusatio clericis dabatur.
Constat similiter S. Ioannem Chrysostomum ius dixisse in causis ciuilibus inter personas merὰ laicas, ut in illa istius viduae, cuius debitorem suis curauerat mancipari carceribus. Vnde etiam videmus Episcopos proprios habuisse carceres in quos obnoxii debitis, & alij inter reos rerum 8e debitorum ciuilium relati coniiciebantur, teste Illustriss Card. Baronio tom. s. Amal. anno serim Mi. Quid multis De B. Ambrosio refert B. Augustinus romys 6. cap.3. aded illum suisse obrutum cog*tione alienarum caussiarum, ut vix daretur ei respirandi facultas, atque adeo toto tempore quo ipse A ugustinus Mediolani res dit, nunquam nactus sit Ambrosium ab his liberum & otiosum. Sinesius vero ex Philosopho factus Episcopus Ptolemaidis sub annum Christi a I. virlanetissimus, conqueritur quod negotijs ciuilibus obrueretur, multisque suspiriis ingemiscit, quod Episcopali muneri Ibica ferium iungere deberet et adeo ut ob eam caussam de Episcopatu dimittendo cogitaret. non conisdemno , inquit, Episeopos qui in rerum negoti, versantur, sed ignarus me ipsum vix in theatrum peruenire, admiror eos qui Vtrumque possunt. Mea facultas non est duobus Dominis seruia
xe; si vero sunt aliqui, qui nequea conscientia laedantur, pote-D runc
39쪽
M VINDICIAE LIBERTAYIstunt sanὸ & sacerdotio fungi, & ciuitatum Pr secti esse. Rad;nslatis etiamsi cum sordibus conuersabitur, purus manet, &non conquinatur: ego vero si idem hoc fecero fontibus,& mari opus habeo. Verum, quod ille religione Zc conscientiae teneretudine haud est exsecutus; plerique tamen veluti praenominati SS. Patres alijque sexcenti Episcopi ad nostra usque tempora) utramque potestatem laudabiliter magnocive cum merito administra.
de Valentinianus Imperator repr*ensionem magnam subiit, quod indigna Christiano Principe ediderit sanctione, qua abstulit Iudiciale tribunal Episcoporu: quippὸ qui eos ius dicere
vetuit, nisi partes ex consensu apud aliquem Episcopo u sponte agere elegissent, nullamque voluit esse Clericis fori exceptionem, adimens illis omne Iudicium Ecclesiasticum, nisi in his quae ad religionem spectarent. Sed quam ex impia hac constitutione malorum odijsseam sustinuerit, legat qui volet Baronium tom. v. Annal, anno Christi Ia. A t hodie in Imperio, cum Episcopi simul & Ptincipis personam sustineant, territoriumque &y. Diocesim obtineant, non mirum si & Ecclesiasticam & ciuilem exerceant Iurisdietionem, ex quo notum sit territorio annexam esse iurisdictionem music. de Iure misi. quast. q. m. aI. e eq. nec illud sine ista regi posse, Ioachim. Stepha. re L de Iuri dict. lib.
Imperatoru constitutionibus asseritur Iutisdictio Ecclesiassicaa non illorum sed Apostolorum potestate concessa. SUMMA RIV M. r. Arati Magni Constitutio quoad Iurisiactionem Eciles inicam. a. UMonitum Baronj ad ros qui impediunt Iurisdictionem frem an am.
40쪽
s. Potestas Epistris iussicanae inter laicos, concessa es non tam ab Imperatoribus, quam ab Apostolis. . D. Augustimu praesi iuridicundo, etiam in profanis causu. 1. Omnis Iuris i ho ab ipso Papa, tanquam MFonte procedit. QVantum Carolus ille Magnus, verὸ magnum Ecclesiae co- lumen & decus, detulerit Ecclesiastico foro, facile colligere est ex eius constitntione, quam ex cap. Nouit, de Iudiacijs3c alijs, Illustrissimus Cardin. Baronius tom. 9..Annal sub annum seristi Το1. refert his verbis: Quicumque litem habens, siue possessor, siue petitor fuerit,uel in initio litis, vel decursis teporum curriculis, siue cum negotium peroratur; siue cum inceperit, sententia promi, si Iudicium elegerit sacrosanctae legis Λntistitia: illico sine aliqua dubitatione, etiamsi alia pars refra-. gatur, ad Episcoporum Iudicium, cum sermone litigantium diarigatur: Multa enim quae in iudicio captiosae praescriptionis vinculo promi non patiuntur,inuestigat lc promit Sacrosanctae Religionis auctoritas. Omnes itaque causae, quae vel Praetorio Iure vel ciuili tractantur, Episcoporum sentenrijs terminatae, perpet- tuo stabilitatis iure firmentur. Nec liceat ulterius tractari nego- Iium, quod Episcoporum sententijs deciderit. Testimonium etiam ab uno licet Episcopo perhibitum, Omnes Iudices indubitanter accipiant, nec alius audiatur, cum testimonium Episcopia qualibet parte fuerit repromissum. Illud est enim veritatis auctoritate firmatum, illud incorruptum, quod a Sacrosancto homine, conscientia mentis illibatae, protulerit, hoc nos edicto salubri aliquando censuimus; hac perpetua lege firmamus, m Iitiosa litium semina comprimentcs. ut miseri homines longis.ac. peuὸ perpetuis actionum laqueis impliciti, ab improbis petitio. nibus, vςl a cupiditate perpera maturo fine discedant. Quidquid itaque de sententi, Episcoporum clementia nostra censuerat, ctiam hac sumus ipse complexi, grauitatem tuam, di caeteros