Vindiciae libertatis ecclesiasticae, diuisae in duas partes in quarum prima ostenditur appellationes ab ecclesiasticis iudicibus in causis ciuilibus inter laicos motis, in imperiali camera non esse interponendas, nec ab ea recipiendas. Alteram scribi

발행: 1630년

분량: 283페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

71쪽

m , INDIeIAE LIER TAYIsctionis vindex & protector, ut ostendat ossicialem Leodiensem quem nunc laudabiliter agit Guillelmus ab Eldereia Canonicus Ecclesiae Cathedralis vir lanequam zelosus Ec integer, ius dicere in caussis profanis inter Laicos non uti delegatum Principis see latis, sed Episcopi, qui in hac ipsa qualitate habet Iurisdictionem istam independentem ab Imperatote,sed potius proprio iure, vepote acquisitam conluetudine, vel alio iure, ut praecedenti capite ostendimus. Nam imprimi c5stat Curiam ossicialis,ut ipse inquit, seruare a. dispositionem constitutionis, sanctae mem. Pij. IV. quae incipis Prosalubri Ere. quae habetur inter statuta ei uidem Curiae, in qua disponitur ne caussae primarum instantiara alibi quam eoram o dinari js Iudicibus tractentur, dc ne appellationes ab Interlocuto' rijs sinplicibus a Iudicibus superioribus admittantur. Et haec Plana in dicta Curia ossicialis Iocum habet in omni caussa, siue Spirituali, siue prophana, siue agatur inter Ecclesiasticos, siue inter seculares, ut cuique notorium est.

Ex hoc necessario sequitur, Iurisdictionem dicti ossiciali,

profanis non posse referri ad Imperatorem, nec habere depe dentiam ullam ab ipso. .

Nam si hoc esset, seperiracaneum erat adire summum Pontia ficem ut modus friuolis appellationibus imponeretur c superioribus Iudicibus inhiberetur ne similes appellationes admitterent. Satis enim superque huic incommodo erat Leodii prouisum per constitutiones Imperatorum, quae in tribunalibus Iudicum Laicorum strictὸ obseruantur. Ergd, cum constitutio Pontificia seruetur in Curia Cffcialii.& illius usus sit continuus & perpetuus, etiam quando ossicialiseognoscit de causis metὸ profanis, & inter personas merὸ secuis lares, sequitur necessuid eius Iurisdictionem esse independem tem ab Imperatore, alias solae caussae spirituales subijcerentur

dispositioni dictae Bullae . et profana ab ea dicerentur exemptae. ' quod

72쪽

quod tamen dici non debet: cum usus, ut dixi. sit in contrarium. Secunda ratio est, quia Episcopi Leodienses & signanter antὸ octuaginta annos P. M. Georgsus ab Austria volens eandem Curiam ossicialis reformare, tam quoad proeessus qui fierent in caussis spiritualibus , quam quoad illos qui inter Laicos in eaussis profanis. supplicarunt summo Pontifici,ut Resormationesae statuta eiusdem Curiae confirmaret, Sc laudaret. Quod factum. videmus a S. M. Iulio P P. Tertio, per Breue speciale quod est insertum in Resormationibus eiusdem Georgij ab Austria,& petaliud Breue eiusdem Iulij, quo Conseruatores deputantur pro earundem Reformationum executione. Ergd, si Iurisdictio ossi. cialis in profanis penderet ab Imperatore, ab ipso, non autem a summo Pontifice peti debuisset confirmatio decretorum ad Re- formationem Curiae in caussis pro sanis pertinentium , satis iue uisset Episcopis Leodiensibus supplicare summo Pontisci, ut tales Reformationes quoad Spiritualia duntaxat confirmaret. Et porrigenda suillet similis supplicatio Imperatori pro obtinenda confirmatione aliarum Reformationum concernentium

processus in causis profanis inter Laicos. Quod cum factum non fuerit, & verisimilitet seri debuisset, licet desumere sortissimum argumentum, quod Iurisdictio Diasicialis nulla ratione pendeat ab Imperatore seu Imperatori a cepta referri debear. Tertia est ratio , quia Epilcopus Leodiensis Iurisdictionem temporalem, quam titulo Regalium recipit ab Imperatore, exeriseet per Iudices seculares, veluti per Scabinos in prima instantia, per Consiliarios Consili j ordinarii in secunda, quibus postmodum in tertia instantia causae deuoluuntur ad Cameram Impe rialem. Ergδ sequitur quod Iurisdictio quam pariter exerceri voluit per ossicialem. illa eadem sit, quae sibi competit ut Episco. po. c Praelato Ecclesiastico, alias sequeretur Iurisdictionum confusio maxima. N: G a QuM

73쪽

Quod ed magis consideratione dignum est, quia Iurisdies.

quam Praelatus Ecclesiasticus vel iure Regalium, vel titulo laudi, vel alio modo recepit ab Imperatore, vel Principe seculari. non potest per Clericos exerceri cap. Perici, de vita Ohonestauclericorum.ὸ serici: ne Clerici vel Monacla s.fina A .aLegat. σαi Quarta ratio, quia certi iuris est quod Clerici non post uot deo legari Iudices ad uniuersitatem causarum quae sum fori secularis. . seu constitui locum tenentes Principum Laicorum eorumque Vicarij e. Clericis ibi Abb. ne serici vel Monachi, in rab. titiis Q. eiuν cui manae es iuris . n. 43. AI.-ἔbi Ripa nu. aus in A. de libera. Eccles r. p. n. r. licet alias possit ipsis delegari causa una vel altera eiusdem fori secularis, Purpur. in L serum qui n. . MDri . om. Iudic. m. de nullit. ex defectu nu. 6δ. Alex.senso. I. G. 6. lib. a & si in ea contingat ab eorum sententijs appellari, Appellatio deuoluetur ad Curiam Principis secularisset. iu sequando C. de appellat. . Ergo, cuin ossicialis Leodiensis sit Clericus, Zc Cathedralis Ecclesiae Canonicus. & nihilominus sit constitutus Iudex ad unia uersitatem caussarum, & dicatur locum tenens seu Vicarius G neralis Episcopi in sutisdictionibus totius patriae Leodiensis, M7 non possit talis esse in qualitate Constituti a Principe Laico. obstante Iurium dispositione, de qua supra, sequitur necessatio eum talem esse Iure suo proprio, acquisito per longum usum de Immemorabilem consuetudinem legitimὸ praescriptam. Vnde Lisum est quod nonnulli adstruunt ossicialem uti Principem re. prqsentantemab Imperio,& non iure tuo secularem Iuriidictio.

nem exercere. '. .

Nihil enim repugnat,ut Iudex Ecclesiasticus per inueteratum usum te longam consuetudinem acquirat sibi Ius etiam de profanis causis inter laicos cognoscendis.

Quinta est ratio, Quia idem ossicialis etiam quando Ius dicies inter Iaicos in causis profanis, procedit per celaras Ecclasiasticas. i quihua

74쪽

ECCLESI ASTJcuri. I quibus aduersus contumaces & sibi non parentes tuetur ruri i- dictionem suam, prout cuique certissimum est. Ergo sequitur eundum ossicialem non procedere in profanis tanquam conmtutu aut delegatum a Principe seculari et quia in ea qualitate non posset procedere percensuras. Can. binὸ cuidem maximus υbulas. 91. ά. Gn.subdiaca os S. atia vcrὸa . q. r. Cum enim delegatus nihil proprium habeat, sed pendeat penitus a delegante ic constituente, II. S. qui mandatum de ossicio ieius. Delegans vero vel constituens cuius Iurisdictio attenditur Baldus in i siquis in vis.not. C. de Episcopali Aua. f. in I a. vers selimia de Iuri . omu. Dic. Purpurat. in Rub. δε οβ eius cui maud. . omnino careat censuris, quae sunt propriae Iudicum & Principum Ecclesiasticorum, Iurisdictio Ossicialis quae adiunctum Ita kinbet ius fulminandi censuras, debet inspecta sua origine cenkri plane Ecclesiastica, dc omnimodo a Principe Ecclesiastico dependens.

Sexta &post re ma ratio est eademque vrgentissima , quia siquandoque a sententia officialis Leodientis Appellari contingat ad Metropolit. hoc est ad A rchiepiscopum Coloniensem seu illius Ossicialem, Camera Imperialis laudauit per omne tempus prout Sc quotidie laudat huiusmodi appellationes, tanquam ad

Iudicem competentem interpositas.

Ergo sequitur officialem Leodiensem iudicasse & Iudicare uti delegatum Episcopi Leodiensis in tua Curia spirituali. non

autem in alia ulla qualitate, nec ullo habito respectu ad Principem secularem. Consequentia est certa, quia Metropolitanus qui tales Appellationes recipit, nullum habet ius temporalitatis in Epistorum Leodiensem. eiusque Iu ices, sed illud habet duntaxat quod ha-

bent caeteri Metropolitani in suos ultraganeos quod est metὰ spirituale & Dcclesiasticum.

EL per consequens, qua ratione approbat Camera temporalis '

O , talea

75쪽

y4 Ur Nd IeIAE LIa RYAYIε tales appellationes ad Archiepiscopum Coloniensem, eadem deis bet approbare & laudare illas quae ab eodem ossiciali Leodiensi interponuntur ad sedem Apostolicam: quia utrobique eademta io est, nempὸ qualitas Iurisdictionis Iudicis a quo, qui in qu litate Iudi eis Eeclesiastici. per Iongum V sum, & immemorabilem consuetudinem acquisiuit sibi Ius cognoscendi etiam caussas profanas inter laicos, de quibus in gradu Apppellationis aeque benὸ cognoscere possent delegati a Sede Apostolica, ac ipse Os sicialis Metropolitani. Hactenus argumenta Ill. i & R.- D.

Rursum ostenditur appellationes a sententiis Indicum Eecleosiasticorum ad Cameram spirensem de iure non subsistere. sVM MARIUM.1. Amera spirensis ais fit Iudex Apprilationa- a I ibi o Ecclesiastitas iure postrarum ἐa. oppetandumn a sim a Iudicibuν Ecclesiastitas M supreiorans. Iurisdimo inuinque seruandi . . ob metati Dodiensi appellandum adseveriorat Iudius Euleissasticor. s. Ab Episcopo habente Regadia a pellatur ad Papam non ad Primcipem msi aliud isthmo vn consuetud sit inductum. . Epistopus Dodiensis obtinet Trinciparum suum non in suismIte lam, sed Francum liberum. . Francomstudum, quod φ . stuando Principatin est libeia intorporatus patrimonis Eurusiae, time VI appellaniam a orum scelesiasticum. Sona donara sequintur nasuram eim cui donanturiis. Pona donata istas resi Vis fiunt religiosa.

76쪽

riores Ecclesiasticor. H. bis semel icta Ercusiani , manet Ecelesianea. II. Secularis manum apponere non potest caussis, cui se Iiam scit Fasticus immiscuit nisi ageretur de lege studi. . . Si araonis finiamentum non dependet a legestiat , Dominissem di non est Iudex inter Vasalus, nisi aliud σε iniuium sit νeceptum. rs. φῆcopur Dodiensi habet tribunal caussarumstu lium. ic mi aventum est iudicium in causas uae, ibi iri duet.

CAmeram hic accipimus pro ipsis ossicialibus qui habent a

ministrationem Camerae, Restaurus Castal. traa H Imperatore q. II . mi. δ. Aia. Gail. lib. I. obstr. c. I. U. I. Quod autem mmmera non sit Iudex in caussis appellationum a Iudicibus Ecclesiasticis interpositarum praeter rationes suprascriptas clar/- quoque probatur per c p. Romana g. iubetis appeR in s. ubi I noeentius IV. respondet quod ab Episcopis super caussis in quia bus Iutiss=onem temporalem exercent,debeat ad Achiepiscopum immediatὰ superiorem appellari, nisi fortὸ de consuetu di-ne,inquit textus,aut priuilegio,siue iure alio speciali ad alium sit a. appellandum. Ratio autem haec est, quod in Iudicibus Ecclesiasticis seruandus sit ordo gradatim, quia uniuersitas Ecclesiastica. ut scribit seaccias tract. de sper. q. δ. art. 3. ex vario dignitatum gradu decoratur, ad instat Ecclegae triumphantis, cap. vlt-hoc, άφ. 13. Et nisi sua cuique Iurisdictio seruetur, Ecclcsiasticus ordo, neruusque Ecclesiasticae disciplinae confunditur, cap. 3ρ peruenis insim. . r. Quae quidem Innocenti j lv.dispositio in c.d. Romana multd magis locum obtinere debet in ossiciali Leodiensi, ludice Ecclesiastico, qui habet non modo Ecclesiasticam, sed etiam ''temporalem ab Episcopo Principe Iurisdictionem, non qua Principe sed Episcopo, qui illam accepit cum ex iure communi, tum taurum priuilegio, praesertim Ottonia scilicet II. Ec m. n

77쪽

Neque reserre potest quod is habeat bona a Principibus Lai. en, & Regalia ab ipso Imperatore, quia eo nonobstante, appellatur ad se periorem Ecclesiasticum, & non ad eum a quo habet

temporalia. inquir, Speculator tit. is appellat. 3 ct Remus is Dr. -. H. Scaccias dicta quas . . nu. yo. Anton. Capirius decis Nems 3 pol. VI. m. I 2. 13. his verbis: quod debeat recognoscereis s. Pontificem, facit; Nam in caussas appellationum temporalitari bus ventilatis in Curia Epilcopali, non appellatur ad Dominum. ,, temporalem, sed Archiepiscopum, nisi ex consuetudine prae- ,, scripta, priuilegio, aut alio speciali iure, aliud sit, E. cap. 'min a. s. debet de appell. lib. 6. Et Glossa in e. a. e detia. puer. ponit de ,, Episcopo habente Regalia a Principe, quod in illis Regalibus , , appelletur ad D. Papam, non ad Principem,nisi consuetudo, velis priuilegium aliud induceret, se ibi Abb. insi dicit quod quando A Iudest Ecclesiasticus, habet Iurisdiistionem temporalem. nocit men in se astum. appellabitur ad superiorem Elclesiasticum si ., autem habet th seudum appellabitur ad Dominum Audi, licet sit., secularis. Hactenus Capicius,

Cuius domina retorqueri non debet in ossicialem Leodiensem, quasi Epistόpus Leodiensis a quo ille demandata sibi habee 6. Iurisdictionem pleraque seu da Principatus suprobtineat ab

Imperatore in seudum: quoniam Episcopus Princeps Leodienis . sis Principatum silum obtinet ab Imperatore non in seudum tectum , ut postea ostendemus, alias enim appellaretur ad Dominum seu ii, ut scribit Capicius, p/rnot Bart. in F quando ἀε. . appril. Scatri, di tran de appell. quas . .' art. 3 nu. ya. sed in lauis durn rancum M liberum . seu Regale, ut infra dicemus cap. II. Bona enim Ecclesiae data,purὸ&simpliciter data praesumum γ' tur Wames tom. r. fonss. r7 . nas. I. is appellatio.' ' Λppellamus autem seudum stancum . quando iuramentum, fidelita.

78쪽

idelitatis non prae statur, nec ad aliquod seruitium obligat saepia

Principatus iste penderet aliquid pro iubsidio belli Tutcici, ut d

cemus cap. XVII. nU0.

Quando autem dignitas aut Principatus est liberὰ incorpora- r. tus, ut est Leodiensis, patrimonio Ecclesiae, tunc appellandumeth ad forum Ecclesiasticum Greg. Tholof. tract. de appellat. lib.

. cap. nu. I. I. Nam bona donata sequuntur naturam & condi.

tionem eius cui donatur l. i. in s. 6. HIN. Lucr. es φ. lib. io. &. ' ideo bona donata locis religiosis sunt religiosa I se religiosis de ici. Rei vend. 0Gr. Cons. δnu. 3. . Hosten. in cap. Nimis de Iureiuri DP. in c. aeteriti de donatio. Hinc sit ut bona l berὸ donata Ecclesiae etiam in seriori, sequi debeant illius conditionem, ut sint nimirum exempta a Qperioritate donantis e. r H ymmu. Ecco . Earin. Com. cri . lib. 3. Consi 136. sol. a II. & in tali euentia, oportet appellare gradatim ab Episcopo ad superiores Ecelasiasticos, d. s. Mess. Nam quemadmodum non licet coram Iudice seculari omico medio appellare superiorem, aded ut Domini temporales possint ad uerius sic appellantes edicta poenalia statuere, mameccon 67. HIudis. Scaccias tra Z. Et appellat. quin I. T. ΠΗ. I.HAE'. ita etiam,& multo magis Episcopi. praesertim quando in soro Ecclesiastico actum esset In prima instantia. D. Gallus HV Pariam. Paris a I t. Caussa enim semel facta Ecclesiastica manet Ecclesia. stica,& per appellationem ad immediatd superiorem Ecclesiast, cum deferenda, non etiam ad aliquem secularem . qui quamuis maximus sit, quociam ne Iudice Ecesesastico inferior censetur. c Ut nostrum in appeli. e. statuism H rfriplis in 6.&causia cui se Ecclesiasticus se immiscuit manum apponere non potest, a sim I, A consil. ετ nu. 8. in D tast. nisi tamen ageretur de lege laues,

79쪽

1 IN BIeIAE LIll R TAY s, . Et ideδ,si actionis fundamentum non dependet a lege seudi. Dominus directus laudi non est Iudex inter vasallos, nisi aliud

consuetudine receptum sit, Era ιν acho ier Frater meus trande exemptionibus part a, quas. Ia . nu. δ. pag. 36 o. uti apud Leois

dienses, ubi Episcopus qua Princeps est, habet Imperium & triis bunal causarum seudalium, tametsi iure communi Iudex Ecclesiasticus sit competens Iudex quaestionis, quae de lege seudi Franci vel Liberi oritur,ab eoque per appellationem ad superiorem Ecclesiasticum gradatim deuolui possit, ut nonnulli senistiunt, inter quos Aret, Conf. I . Pet. Gret. destia. pari. I. quaLI. L. Berons Cons. Pa. nu. H. quando praesertim Iurisdictio tempora. lis est totaliter trassata in Eccl esia, ita quod pro illano recognoscat superiorem temporalem, nisi in caussis quae coram Iudice 16. laico inferiori praeintentatae sunt, tum enim gradatim ad Principem , Caelarem, vel alium per appellationem deuoluuntur, Imperatores d. fit. Wames de appeti. c. Dilecti nu. I. hoc cessante, ad iuperiorem Ecclesiasticum prouocandum est, possetque o Lficialis Ecclesiasticus contra appellantes a suis sententi js declaratare in excommunicationem Pontifici reseruatam incidisse. - . Holinus, tra I. de sensuris Tomiseri reseruat pari. a. vos ac etiamnu. i. E m. Νι- Iacobus de Gra s lib. decf. casuum comstientia in expurione carna Domini nu. II=.C Λ P. XV. P incipatu incorporato Ecclesiae appellandum ad superiorem Ecclesiasticum. sUMMARIUM:

a. iam Diqili od by Corale

80쪽

a. Limitatur, nisi Principatum comedens Superioritatem sibi resem

s. Nupositio cap. Romana, non obseruatur in regno Camila, Hispania, nec in regna Gallia. . Iur dictio Maioria apud Hilpanos. 1. Omnes Iurisdictiones in Galliasunt instudata. . Ab Episcopo tenente sudum appellatur ad Tominum directuis. . Tunc enim episcopus iudicat in laicus. δ. Consiunuis qua est contra ius, non essextendenda. 3. Imperator in concessione Regaliorum Episcopo Leodie . plenariam concessit Iurisia honem. Io. Sacrilegisunt qui contra S. Onones aliqua moliuntur.

Porris, quod superiori capite diximus, quando Principatus est

Ecclesiae incorporatus,appellandum esse Iudices Ecclesiasticos, limitationem inprimis accipit, nisi Principatum concedens δή superioritatem sibi reseruaret, Austr. de potest. secul. Dp. Eccles Reg.a. nu Limita. 2.id non obseruari in regno Castellae & Hispaniae teste Duar. praaquas. cap. . Nam ibi ab Episcopis ciuilem h& secularem, siue temporalem Iurisdictionem exercentibus ad Regem appellatur : quia Rex quando transtulit in Episcopos Iurisdictionem temporalem, censetur sibi reseruasse, saltem tacitὸ . supremam Iurisdictionem, quam illi Maioriam vocant,quae vi in eo consistit, ut ad Regem appelletur in ciuilibus eaussis ab Inferioribus Iudicibus, Aluar. Valas quas. δ. .aδ. de Iure --μθt, & alij per Couaruulam relati. Sed nee in regno Galliae obseruatur: quia dicta constitutio ibi non est recepta, teste Mansuer. in praxi tit. de appeli. G g. Tolo-fan. t AELI. de appell. lib. . e. a .nu. 3. Nec mirum: cum omnes se.

rὸ Iurisdictiones constet ibi esse inlaudatas. Nam ab Episcopo iteneate laudum appellatur ad Dominum directum a quo se H a dum i

SEARCH

MENU NAVIGATION