장음표시 사용
181쪽
AD LICINIVM. Conuenerat die quodam inter Catulum et Catium Licinium,
otio, quo fruebantur, ita ueti, ut Mersibus inMicem se lacesserent, et alter ad alterius in Catulli tabellis scriptos Mersus rebρonderet. In quo quidem certamine poetico Caloi sale et leportibus ita abreptus fuit Catulli animus, ut domum reversus, cum totus esset in rePetendis et admirandis Calui facetiis atque imoribus, nec cibo nec somno iuuaretur. Cum igitur ita esset animatus, poemation hoc con cristati, quo mos ergo Licinium sensus testaretur. . De GDo Licinio Ad. svri ad Carm. XIV.
Multum lusimus in meis tabellis, Ut convenerat esse; delicatos
Scribens versiculoMuterque nOStrum,
Ludebat numero modo hoc, modo illoc, G
V. 3. Ut commerat esse, dedi tres in Patavin. aItaro, malet V. a. Multum lusim. in meis rab. versibus enim δου tmeri in
pupillaribus exaratis boni etiam
nonnunquam Poetne animi camsa ludere solebant, frequentius tamen poetae deterioris notae. Borat. Sati I, 4, 33. 1eqq. 'Ecce Crispinus minimo me provocat: A Ue.si Wis, A cipe iam tabulias, detur nobis locus, Misa, custodes: Mideamur , uter Plus 1cribere POMit. V. 3. ut con uerat rase, suin se otiosos et explica : ut EO ventum inter nos fuerat hoc die esse otiosos; sic omnis, Pu
to, qua impediti tenentur interpretes, remota erit dissicubias. Male in editione Iliponi. et aliis interpungitur post δε- sicatos , quod ad versiculos T serendum est; delicaιi Persiculi sunt iocosi.
182쪽
Reddens mutua per iocum atque Vm0m. Atque illinc abii, tuo lepore Incensus, Licini, facetiisque, Ut nec me miserum cibus iuvaret, Nec somnus tegeret quiete ocellos, Io Sed toto indomitus surore laeta Versarer, cupiens Videre lucem, Ut tecum loquerer, simulque ut eSSem, At defessa labore membra postquam Semimortua lectulo iacebant, is IIoc, iucunde, tibi poema feci, Ex quo perspiceres meum dolorem. Nunc audax, Cave, Sis; PreceSque nostras,
mina, quod saepe omitti solet. Sic apud Virgil Eclog. VII, II. -Proxima Phoebi Versibus ille facit. ubi si ad proxima
supples carnrina, non opus est eum NeFnio, statuere Hρmxima tamquam neut in amoluteos iurati esse pro Proximos. CLirg. Eclog. IX, 36., et Mn. II, α . riadere mutua igitur est quasi altornis canere. - Pre iocum atque Dinum. insolentius dictum videtur per Minum, Sed vid. exempla apud Drachen-horch. au Liv. XL, 7, 9. Tom. V, p. 439. supra dicebatur Caran. XII, a. in ioco
U. 8. incensus non ira obpruereptam sibi in hoc. rtamine a Caiso palmam, sed in hono sensur facetiarum admiratione inflammatus, plane iis ahreptus et in una harum sacellarum cogitatione defixus,
V. I . Nec somnus tegeret quiete ocellos. o mate additum cst r. -- indomitus se. somno , furore ob furorem. vincere igitur et domare fu Tentem et nimium sibi indu sontem animum Somnus --
V. Iέ-IS. versus omatissimil fessa labore versando et ci cumagitando membra semimo tua elanguida, inertia et adeo viribum exhausta, ut vix am plius versari et promoveri iniectulo posseul, qualia sere Sunt, quae morte appropii quante deficere incipiunt. V. meu/n lorem, quem tui desiderio Capio. V. i8. Procraque nostras P ser ad vers. i3. Optat nimirum et precatur, ut quamprimum Calvus una secum esse velit.
183쪽
oramus, cave despuas, Ocelle, Ne poenas Nemesis reposeat a te: uorit vehemens Dea; laedere hanc caveto.
v. s. eas a deviam Mello vitio- ui Piibusdam cum Tett. tum recentioribus; nam quis unquam dixerit: ocello aliquem despuere ρ V. dio. pepoenas Nemesis re onale Ate est Mehemens Dea Neleag. Voss. et editot
Cantabrig. sed quilibet, opitior. vulgatum siue haesitatione Praeseret. V. 19. demum, respuas et
a ic amoliaris; ductum inde, quod, qui rem mali ominis vel etiam homines sibi invisos avem sarentur , ter in sinum despum re solebant. Tibulli. I, a, 96.
Theocrit. Idil I. VI, 39. et XX,
II. ocelle earissime, quem iam supra Carm. XIV, I. Plus oculis a se amari dixit. V. M. Nemesis superbiae ultrix. Macrob. Satum. I, c. II. Nomesis quae contra suprebiam colitur. cf. Uule. et Menderum in zerstreiae Blauer T. Il, P. αM. Seqq. . ai. Est υehemens dea quaecraviter superbos ulcisci s
Beatissimum esse ait, cui Lesbiam suam alioqui et coram ouereticeat , quoa quum sibi contingit , prioari sensibus et furore quodam se core i fatetur. - Qtιam situlisse Graecorum Dratiora presserit Catullus , Mel ex hoc carmine dilucide amaret , quod ad singula Merba paene, in infra Carm. LXIV. de conia Berenices ex Ciallimacho, expressum et translatum dedit ex Mπhus quodam carmine, a Gngino semio de Sublimitate cap. X. ubi si quis acutissimi Lartim elegantiarum arbitri de sublimitate huius earminis legerit iudicium, nec meam iam me Peritiorum, vinor, commendationem desiderabit. - Ingratiam itioenum, ut, perfectissimo Verae si licitatis et naturalis pulchritudinis ex mylo ante oculos Posito, εummam, nisi omni sensu pulchri destituli sint, ex institiata utrinsque carminis mParatione Pere iam ὐOωρtatem, sufiiciendum curato renuotissimum Sanhus Odarion, posteaquam de nou u
184쪽
simae strophae, quam sensu suo ductus, Samhicae inritati micitiaris addidit, quaedam praemisero. - Profecto enim in hocearmine ea sicando multi Waoiter errarunt. Sic V ossius, qtii Catullum in Dertendo Suphus carmine. otio in adeo tenui reai si nolentem, ab Uto suo, ultimam stro ham censet addidisse: sic alii, qui hoc fragmensum esse alius carminis, cuius initium depreditum sit, existimarunt. Haud raro nimirum factum est, ut in locis poetarum Pulcherrimis, ac PraeciPue in amatoriis, in qussus Mesementes ac oarii omnino animi motus expressi sunt, ualde allucinarentur eorum interPretes, ne umque sententiarum frustra quaerentes, eos locos ori falsor rehender ni, Mel miscre turbarent. Qua quidem in re in genio suo nimis indulsisse magnum Maligerum, Mel ex eius traiectionibus in Tibullo et Propertio aticiacter tentatis, satis constat. S u enim in poetarum inter relatione, non tam doctrinae copiam υν- quis ausit derogare Maligero, Vossis aliisque' quaerendam esse puto, quam id nitendum, ut in eorum ani mum et cogitationem penitus intueamur. Quo circa vide quae praeclare dispurae Cl. H rne ad Tibial. de codic. et edit. P. XVI. edit. nooae. - Idem dicendiam de ultima stropha. - carmini nostro addita, qua, ex meo quidem sensu, magna eidem dignitas et Ptilchritudo conciliatur. Sion in animosinxeris Catullum hac Sapphica imitatione, quam ad Lesbiam transtulerat, paene absolura, seriore mox cogia talione instituta, atque in se rmersitin, in hacc recta erupisse: Otium, Catulle, tibi molestum est; pulchrum sane locum habebis , quo nescio an alitis sit praestantior. In eodem animi statu, quo haec verba scr*ta sunt, scriptum etiam uidetur Carm. VIII. Μiser Catulle, desinas ineptire; et sic in evua αmantra, rePugnantes plane inoirem se eo iunt animi motus. Sic Tibullus I, έ, 75 - 8 i. qui modo iactanter s ' professus fuerat magistrum uretis amatoribus . et cuilibet se adituro Veneris praccepta Promiserat, eodem momento v. 8a. infri furit, nec ulla arto indomito amoris iuro: ir istere potest. Sic arria Terentium in Eunucho, Phaedria,
in cuius mira arte adumbraso charactera absolutissimum Meriamatoris habes exemplum , modo Gestuat, modo animi mo litiem Hicere temtat, modo ad pristinam insaniam redit. Nec tamen in amore fantum eiusmodi conuersiones apud mugnos et isticos Praeci 'ue Poctas locum habent, sed etiam in tractanesis a ita rerum argumentis, cum grapioribu3, tum
185쪽
hidieris. Sic Noster suyra Carm. XXII, postquram salse Praestrinxerat Sumeni re ente ad se redit Mers. I 8., ubi cf. argumentum. - Sed, ut in gratiam redeam cum iis, quibus leuis forte , quae tu hanc rem allexere sustinia , νω antur, areonrem nunc Samhus odarion ut tegitur illud vud Longin. ex recensione Mori ρ. 6a- 66. φα siexe μοι με
Ιllh mihi par esse Deo videtur,
Ille, si las est, superare Di VOS, Qui sedens adversus identidem te Spectat et audit Dulce ridentem, misero quod omnes Sy ripit sensus mihi: nam simul te , Lesbia, adspexi, nihil est super mi
V. 7. Sumema in nonnullis apud Stati hane Ia nam olim explevit Parthenius illa: Quod loquar amens. et Cormidinus de Allio: Moea loquendum; certe tale quid postulatit verba graeca μιν ωωυῆσ εὐδιν 7e ληουε. Sed quis ausit in antiquorum textum recipere quae a recenti re mauui rosci inuntur' u prosecta, qui Statii aut Ian. Donsae imitationem cum Catulliana audeat comparare. V. 9. Tenues in quihusdam malet uam 3. sedens adrersus e regione, incontra, --ὰ-ὐis.
V. 5. dulce ridentem . notissimus ille locus Ilor. Od. I, aa, 23. Dulce ridentem Glagen amabo, Dulce loquentem quod intellige ro Ῥectare et audire Lesbiam. - misero mihi misere mihi amanti. V. G. simul pro simulae, ut sexcenties etiam in pcdestris orationis scriptoribus. U. 9. Lingua sed tormi, si
CATE L. Carm. Mum serventissimi amoris. Sic
Aeditui, quod servavit Gellius
Noet Attic. e. s. Derba labris abire in amore dicuntur. Hor. Epod XI, v. 9. languor es silentium amantem ars uia.
oti p. so. tenuis flamma su tilis et mollis. dimanat per meat, dimanare autem. quod proprie de rebus fluidis dicitur, elefantor iam transfertur ad
186쪽
Iaa C. VALERII CATULLI Lingua sed tori et: tenuis sub artux Flamma dimanat: sonitu suopte 1 o Titilinant aures: gemina teguntur
Otium, Catulle, tibi molestum est; inio exultas, nimiumque gestis: otium et reges prius, et beatas 15 Perdidit urbes.
est in Sapphus earmine aleros V. Io. suvis pro sponte absoluta Positum vult Vossius, tu quam reis laudat Lucret. VI, v. sed ibi in optimis libris legitur sua ri. V. I i. tinnitina Muret. Gryph.
ignem tacite et celeriter ser- Petitem. Si e maniare et Permaniare apud Lucret. et alios de igne dicitur. V. i 3. Otium, Catulle, tibi molest. Comparandus omnino cum Nostro locus suavissimus
Ovidii Itemed. Amor. dignus ille profecto , qui totus leguli r Quaedam saltem ex illo delibare liceat. vers. seqq. ia si tollas, periere CUM Nis ancias; C HIEMita que iacens, et sine luce, Iaces. Quiam Pta Ian- Mim gaudet , quam po
pusus unda , Et quam limomcannia Palustris humo, Tam Venus otia amar. qui suem quaeris amoris; scidit amor rebus J res age; tutus eris. et Paulo post v. 149. Desidiam Puer ille Amor I fritia solet.
odit agentes Da Macriare monti, quo toncatur, νω. ci. Terent.
IIcaviniat. l, a , 57. V. IS. Otium et reges etc. vid. quae ud hanc sententiam illustrandum attulerunt Statius et
187쪽
Catullus, quum Nonium Strumam et Vatinium, i probos homines, ad summos honores, hunc quid na ad consulatum, illum ad aedilitatem Praeturarmin eoectos Oideat, ob Pix Ierendam rei indignitatem , non amplius in terra sibi morandiam Putat. Sic Horat. Dod. IV. inuehitur in Maenam, Pom eii libertum, qui leuitate et Persidis usque eo peremeravi, ut non solum dioitiis, sed equestri dignitase sverbiret.
Juid .st, Catullo, quid moraris emori
Sella in curuli Struma Nonius Sedet: iPer consulatum peierat Vatinius.
Quid est, Catulle, quid moraris emorit
' V. t. quod moraris Muret. euius iretionis patroestitum in se suseepit viil piux , usus auctoritate Ciceronis, qui semper dicere soleat: quid, quod.aed iii omnibus, quae produxit, exemplis ea quod coniunetivus iungitur; et sic debebat etiam esse: moreris: at omne codices et liliri veterea tonspirant in Iectionem quid, quae multo magis animi concitatiouem ex-rrimit. V. a. Struma Nonius. m
minit eius Plin. Histi piatur. XXXVII, ai. cuius distiniendi causa addit: quem Q. ntullus porea in Sella curtili Asum indigne tulit
ma, cervicis quodam tumore; cuiusmodi multi apud veteres a naevis corporis traxerunt Cognomina; ad locum Plinii de hac gente agit Har dianus. Cetorum cum aliunde, quos Imriores gesserit Nonius, non constet, ex sella curuli, ma-2latratuum maiorum insigni, in qua sedisse dicitur, C sorem vel Praetorem Aedi- Iemve illum fuisse certe colligere possumus. Sedet cumeontenitu de homine ignavo et stulto, cf. ad Carman XXXVII,
V. 3. I latinius, qui fuit eonsul eum Q. Fufio Icno anno V. C. DCCVII. cf. suPP. ad Carm. XIV, v. 3. Prierat per
consulatum; iurare enim perearissima quaeque ac praecipue sacrosaucia sol chant; eo gravius igitur commissum Per ea
188쪽
Ridendi eatisa m dederat Catullo quidam ex Pvulo, qui caluum, audita eius multa ot et arte in Vatinii crimina habita oratione, disertum Salaputium Mocarat.
nescio quem modo in Corona, Qui, cum mirifice Vatiniana Meus crimina Calvus explicasset, Ad intrans ait liaec, manusque tollens:
Dii magni, salaputium disertum l 5
V. I. e eorona assori Meleager e libro Gamelini , quam eonfirmat Papyr. Pal. et libri editoris Gntabrig. , mi favet etiam Edit. R. antiquisf., est : et eomna. V. b. alii aaltipulinm , vel salim uiam, vel salvusium, vel sapiontium, vel salapishium, vel solvugium, vel stillei pium. vel salticipρitim, vel sales antium, vel holoρομι- . vel as luation, vel OOla uon - sed noIo iam nimius e e. V. I. corona est cireulus h
m; num , qui iudicium in foro audiendi causa, ab omnibus Pa tibus cingunt. V. 3. Cali/us. de Calvo et Vatinio es ad Carm. XIV. V. 4. manusque tollens ,
rum, Summam sublatis manibus admirationem exprimentium notarunt et minis exemplis it Iustrarunt. Nic. HAns. et Bia mannias ad Petron. c. XL. V. 5. Dii magni. cf. ad Carm. XIV, v. iv. salaputium disimum. in constituetula signia sication voeis insolitae, quae hic tantummodo oecurrit, multi fuerunt interpretes, quorum dissi Iontes sententias hic re-
serie haud auimus est. Omuis autem lis componi poterat loco Senecae Controv. Ili, i9, ubi de eo lem Glvo: Erat enim Parvulus statura, propter quoaetiam Catullias in hones casγι- labis Docat illum salaputium disertum ; sed et ibi libri tur hant, et eadem fere in Senecae loco conspicitur lectionis vaHetas. Acquiesco igitur in lactione sata ulium, quam Optimorum lam Senecae, eIuau Latulli, quibus so usum Essct aflirmat, codicum auctoritale
defendit, emidite de hoc loco disputans Maliger adCaini. Poet. III, Epigr. a48. in Antholog. Burmali. Secund. Tom, I, P. 6 6. Putat autem Scaliger
189쪽
unde praeputium est, u qua parte sitos alumnos per lasciviam non modo Putos, sed etiam salayulia, quasi tu salaces caudas dicas , appellarint. - Quodcumque demum sit, vel ex quocumque laudem sonte hanc appellationem haustam putaveris, videntur e tu Romani voce salvusitim vel huic simillima, cuius optio tibi datur in Var. Lecti in ita com- mirati vel conviciandi, vel blandiendi et i andi causa hominem pusillum deuotasse. Sensus igitur est: Dii magni, qui in eloquentia latet in hoc pusillo corpusculo l
AD CAESAREM. Urbanitatis et honesti sensum Miudicat Caesari, quem inuet eum sene F Ttio homines quosdam deformes, sordidos et obscoenos in deliciis. habere imellexerat.
Jlhoni, caput oppido pusillum,
Vetti, rustice, semilauta Crura,
Tres Primi versus male in quibusdam editionihus antecedenti ramini annexi sunt. V. t. post omido in quihusdam vetti edit. additur est: quod haud dubie intrusum est ab illis, qui nexum earminis non caperen .. V. a. hi versus in quibusdam edit. post Aequentem demum ponitur. quod etiam antra sententia seri potest. Ceterum hie qtioque ver us, ut totum men varias formas in veti. edit. induit; in vetustioribus sine sensu legitur t et en rustice vel rusti e - Ηea i rustiee Gryph. Nuret. Et ri rusticia semi Plotia crura S lig. Voss. at in lihr. NS. teste V sio legitur rari vel Heleri, unde V ossius finxi nostram lectionem k uis in aliis est Peti vel
V. I. Ex versibus huius poem iii non nisi Sibrilae interpret tione sensit in aliquem Elici posse putabant Murptus, Vossius et
Blii, sed profecto, ut nunc illi leguntur, sine Sibyllae antatuin eorum mysteria penetrare Possumus; sensus totius Epigrammatis redit sero eo: OCaesar, frusticeJ agrestes plane mores, sect tu is et uti urbanitate et sensu pulcita alienissimus es
190쪽
Subtile et leve peditum Libonis;
Si non omnia displicere vellem Tibi, et Fossitio seni recocto. SIrascere iterum meis iambis Immerentibus, unice Imperator.
Perl. V. έ. Sed non Muret. V. S. S αιο Veneti G γpli. Muret. Plane sic variant lihri apiid i iv. in hoe nomine I, 23 ubi vide Draeheti boreh. P. 98. Sic suPm Carui. XXII. II. pro Sufeno in nonnullis legi tue in o. - nam quamvis non omnia et
quaelihet, certe tamen adm cium pusillum caput Othoniis, Vetti squalorem et spurcitiam, eaninam Libonis impudentiam ibi et Fussitio displicere vellem; sentio quidem, te, unice Caesari iterum iambis meis indignat
veritatis interpretes hanc tuam indignationem. V. 3. Subtia. et Im. ped. Lib. erepitum ventris. Solebat autem iste spurcus homon iacquaque eiusmodi nasorum pestem clamculum emittere.
recoctus dictus videtur is, qui Iongo rerum usu, in quibus diu multumque versatus fuit, baud vulgarem peritiam sibi contraxit. cs. Horati Sat. II.
5 , v. 55. , ubi scriba in eamdem, puto, sententiam recoetus dicitur. ubi os Torrent. et Lamhin. add. Nic. Hetas.
ad Val. Flace. VI, v. 344. Simili modo apud Phaede. IV ,
. mus retorridus , qui favelaqueos et muscipula GDgerat et Procul insidias hostis callidi cernesat, mihi explicandus videtur. IVisi sorte senex recoctus dicatur is, qui senectutem viridem et crudam agit, qui iu
ventutem recuperasse videtur. Sic certe anus Mino recocta
dieta videtur apud Petron. Fragm. p. 865. innu anni Edit. secunda. Respicitur enim so lasse in hac locutione subulla Aesonis, Iasonis patris, a Medea coeti et iuventuti restituti. V. 7. timce Caesar vid. ad Carm. XXIX, V. I a.