장음표시 사용
201쪽
m otes, h. e. Romanos, quos Carm. XXVIII, v. i5. Piso iam vocat magnaxumor, et Memmius, vocari debebant qui potius ob turpissimum onrobria Remi. Iibidinis genus, ut Supra
DE RUFA ET RUFULO. Rufae cuiusdam east Bononia insmae conditionis mulierculae et famelicae, nequissimo modo abominandae Rufuli iusdam libidini morigerantis, infamiam notat et mulgat - Rufuli nomenacemit fortasse impurus iste homo, αε φια libidinis suae ministra Rusa. - forum gentem a lam et honestam olim lo- isse Bononiae observat Vulpius ex Martiat. VI, 85. , sed hoc Catullianam Rulae nostrae descr*tionem Mix potest sumectam redd re.
Bononiongis Rufa Rufulum sellat,
Uxor Meneni, saepe quam in sepulcretis Vidistis ipso rapere de rogo Coenam,
V. t. Rufa Rufum sellae Venet. margini edit. Gryph. adseriptum es me rursum saltu - Rufa Rufultim fialiat ab antiquo verbo fallare pro fauore aeriter defendit Maliger. v. a. uxorna Menip quod fecit ex veteri, ut ait, scriptura. uxor nemen i Scaliger. quem Perperam sequitur edit. Bimul. . nam praeter Scaligerum, veterem illum scripturum nemo reperit, immo omnes libri NM. quibus ceteri interpretea usi sunt, coustauter servant uxor Meneni, signum tu terrogandi Post Meneri et tu sina apparet in edit Cautabrig. - in sepultaria Venet.
est lac sugere, quod verbum ut multa alia, improprie hic accipitur. V. a. smutiretis de locis sepulturae destinatis. V. 3. rvere de rom menam ..intellige coenam feralem, quae cum corpore simul in rogum ingesta, cremari et ab infimae conditionis hominibus et tame- Iicis , vel certe rapacioribus et CATUL. Carm. impudentioribus, ex ipso igne peti solebati Hinc factum est, ut loquendi genus coenam erreo ruere commode transse rent vel ad summam paupertatem voracitatemus describe dam, vel ad eam aliis exprobraudam imprecandamve. Sic apud Terenti Eunuch. III, a. 36. Parmeno ad Thrasonem: Tacem: quem ego esse infra in imos omnes Puto Homines: nam qui
202쪽
C. VALERII CATULLI Cum devolutum ex igne prosequens panem
Ab semiraso tunderetur ustore.
V. b. conderetur Vossius ex auctoritate plurimorum Illirorum vet. et sic est iu edit. Gryph. et Venet. accipit autem Vossius tondere Pro Melliear e, radere, lacerare et eurytim ferire, et addit ante penultimam more antiquo tu tonderetur corripi.
huic animum assentari induxeris, E flamma Petere te cibum posse arbitror. hinc apud Plautum ciust nodi homines rapaces et voraces bustirapi vocantur. Pseudol. 3, Ia7. CLADehmanu de Funeribus nomanis Libr. IV, c. 5. inprimis II sterhias. ad Lucian. T. I,
Iγ. 519. At lue huc pertinore etiam puto locum Tibulli, ubi Poeta paupertatem imprecatur aniculae hoc modo I, 5. M. θεα, fame stimuliante furens,
escasque soPulcris, Quaerat, et a famis Ossa relicta lupis. IXon enim cum H nio in versu maiori herbasque s Pulcris, sed eum Murem potius escasques pulcris legendum esse puto. Ex meo enim sensu proverbialis illa extremam mendicitatem deseribendi vel imprecandi Io cutio escas seeulcris quaerere, i. e. de rogo deripere, ut gravior et imprecationi accomm datior, longe praeserenda videtur insolenti sit novae plane pauperuitis descriptioni: herbas sepulcris quaerere. Nec causae, Ex
quibus Mureti lectionemque reiiciendam censet Herno in Observati ad Tibull. p. 5O. satis idoneae videntur: nam primum non de silicernio, quod ab eseis fer libus rogo im Ositis distinguendum esse docet Hemis
gitandum cst; deinde, quod addit Vir summus, hoc sili-
eernium dabatur aia rogum, non ad frPulcrum, minimo enervare potest loci explicatio
loquendi vel de ipso rogo, vel
de loco certe, ubi rogus exst Ctus fuit, recte omnino accipi posse videatur. Sic Terent. An-HI'ia I, I, Ioo. Funtia interinnyrocedit: Sequimur: ad sepulcrum Menimus: In ignem im-Posita me. Et sic passim smetire ut Graecorum Θαπταν, Pro C mare, vel de combustione momitii dicitur. vid. Custer. Observat.
I, 7. Domiti. ad Charil. p. a 44. editi Lips. et quos ibi laudat.
servus bustuarius a comburendo Cadavere, quod curabat, ita dictus. semirasus, quia eiusmodi mancipiorum genus ud- modum sordidum et semiraso
Plerumque capillo fuit. Disitiros by
203쪽
Duri cuiusdam amici perstatam accusat , cuius in re tristi auxilium Dei solatium frustra implora erat. - f qu ι scriPtum sit hoc carmen, nisi longioris carminis fragmentum potius habendum sis, uel qua in re Catullo defuerit amicus, frustra quaeras. - Pessime certe in edit. Venet. ab au i5oo et Gr*h. cum svertari coniungitur nec probabiliter in edit. Parthenii Venet. a 493-Caliterium inscribitur. IJIihi quidem egregier ρondere MidEtur argumentum huius carminis illi ad Corri ilicium a ra earm. XXAGIL
um te leaena montibus Libyssinis, Aut Scylla latrans infima ingilinum parte, Τam mente dura procreavit ac tetra, Ut supplicis vocem in novissimo casu Contemtaici haberest o nimis sero corde '
V. I. Libystinis mavult Maliger, eui aeeedit Vossius. V. I. te leaena. cf. in lanno sententiam in D. Carin.
IAIU, v. 154. et ibi not. V. a. Aut Scylla latrans ιn ima ing. Parte , in simili roI'ibuli. Ill έ, Smila evirgineam canibus succincta si-ςiarim. Fabulam Scyllae legotipud Ovid. Melam. XIV, 59. Ecq I. et Hygin. Fab. TI. Est iii item haec Solla Phorei filia, quae passim a poetis cum altera,cylla, Nisi Megarensium re ssilia, confunditur, ut apud Vi
loquar, aut Scyllam Nisi, quam fuma secuta est Candida suceinctiam latrantibus inguina monstris Dulichias rexarac rates. do qua utriusque Scyllae opud poetas confusione erudito egit Nic. Hetas. ad Auli Sabini istol. tres, tribus Ooid. not. respond. I, M. 33. in Ο, id. edit. Bumanti. T. I, p. 846. in eamdem rem ad Viisilii locum laudat Hep ne Perixon. Animadv. histor. C. 9. - Mou strosam Scyllae formam ill strant nummi gemmae in Da-cim. Limeri. 3Ιill. I, I. Ia7.
V. έ. novissimo casu, h. E. extremo et tristissimo.
204쪽
Nuptias Iuliae 'et Manlii solemni carmine celetrat poeta, aemira simia arte et suavitate ritus nuptialeta describit et Perse quitur - In Primo carminis limine a Dersu i usque ad 15 rite appellat Et salutar nutiarum Praesidem Hymenaeum, stumqueata concinenda carmina nuptialia nuptiali ornatu adesse iubet. - A Dersu i 6 - 26. sequitur brestis sed ipsa hae brmiaeare absolutissima exquisitissimaque insignis, qua Iulia enitebat , formae descriριio. V. 36. Iterum menaeum
ad taminem in domum Moi coniugis et Ocandam et 'Onaorum animos arctissimo amoris Minculo coniugandos, ab Helicone
inuitat. V. 36-έ6. solemni i ocationi Πymenaei, ut eo libentius dux ille Veneris his ceIebrandis nivitiis drerter adesse Melitet ymρitius, accinere iubet indelibatas Oirgines. - Locus sequens a V. 46 - 76. Mersatur in decantanda Hymenaei laude. A Mersu 76 tigillatim enarrantur ritus nuptiales, quibus in lamni pompa ad n i mariti aedes Dimo deduci, Gique exemisolebat. V. Io I i5 summa amoris constantia maritum se erinhaesurum esse solis eius amplexibus pollicetur. V. I 2I- Iasi. puerorum chorus, ad ianuani sponsi Meniemem sponsam excepturus, iubetur faees extollere et ho me cum in modum -- cinere. V. Ia6-ia8. cantua lasciuorum carminum Fescenninorum mox instituendus indicitur. V. Ia i. i. con binus a furti αvonsi consuetudine excluditur. V. -- se moram , ut in Posterum a molli puero assistineat, roga turp ad Nonsa V. Si seqq. ut istis mariti, tam nobilitate quam dioitiarum copia. Pravitantia, morigeretur et εMisfaciat, monetur. V. 166 seqq.ψse Nonaae Moerirus ad Nomi iam ran poetae nunc ODω- satur animo. iubetur igitur nupta intrare domum, vi feroratissimum mariti amorem coram cognoscere V. 17I Sρον. mox e manu dractoris dimissa V. i8i seqq. a Nectatae suci feminis couocatur in lecto, V. I M., ad quem Mocatur maritus , V. I HI seqq. , qui sine mora adest, Maoi., hic bonos coniuges ludere sinit poeta pro lubitu et isto, ut Prognato PMem, inuis coloribus e ressam Patris imagonem et matris pudiciιimu
205쪽
Ore r ferente, felices parentes fiant, carmen nutiati Init.
Aulus Manlius Torquatus, in cuius nuptias composuit hoc carmen Catullus, idem esse ι detur, cuius singularem in se amorem et amicitiam magni e extollit infra in Elegia eius nomini inseripta, LXVIII. Nobitissima autem eo tempore fuit gens Manliarum, ex quibus Titus Manlius Primus dieitis est Torquatus teste Cicerone Osee. III, 3I. Oir consularis -- catur Aulus Manlius Torquatus apud Plin. Ge. Histor. VII, 53. Tom. I, p. ω9. edit. Har in. At Iuliam non nisi ex eo, quod D. 87. Aurunculeia motur, e gente Cottarum, quorum cognomen Aurunculeius fit - . in Suppl. Heinshem. Lib. CIV. c. 57. Caesar de B. G. Π, i I. J ortamerare, colligere possumus Vetus huius carminis inscriptio, Epitlialamium, qumn editiones antiquissimae Prae Se ferunt, in Pius ab inter retibus impugnara et repudiata fuit. Iam Muretus ad h. c. scribit: tat hoc carmen quidem nuptiale, neque tamen proprie epilli alamium, nam epithalamia canebantur a virginibus quum iam nova nupta in Iccio viri collocata esset, etc. Sed
Amretus et qui eius oestigiis insistunt, Mocis Proprietatem umgentes , notionem Dithalamia nimis arctis circumscribunt nibus. Quod si enim multa alia carmina communi passim Sensu ad genus quoddiam carminum referri solent, quorum propriae indoli et naturae uel ρrimae Origini minime revOudent, non uideo cur non eodem iure Miseri signiscationes Omne carmen Mocari possit Epithalamium, quod, ad qumcumque celebrandas nutias, res et ritus nuptiales tractat, stoe illud a uirginum puerorumque choro ad iamι- vo ut sis adoratum sponsae decantatum fuerit, s ut carmen sequens
Noster hoe ea mine J chorum e carit, et quasi chori pra Centor Merbis praei erit. Mi quae erudite in hanc rem disputat Cl. Wemsdors ad Poet. Min. in Praefat. ad Dithall. Auspicii et Aellue et Laurentii et Mariae, ubi de veterum
Epithalamiorum auctor4bus et diversa ratione accurate e
Posuit. Tom. IV, p. 46a - 425. Interim nolumus Augnare cum iis, qui carmen nostrum Hymenaei potius nomine insigniendum esse coluendum: de Epithalamio Pelei et Tiletidos
M. nos in argumenω. - De Mariis risibus in nutiis Meterum Obs Matia, quos poeta in hoc carmine tangit, multi multa
fer sere; legi autem poterit Atherii Fabricii Bibliog. Cap. XX, V, 898. - 99 edit. Sehestra. adde Montia con. L'Antiquit d
206쪽
mpliqufe T. III, p. a 36 - 24. re Pollari Archaeol. Graec. lib. IV, c. 9. T. II, P. 232- I terum, Cum hoc carmen , quod Veneris et Gratiarum manibus scriptum esse iudicas Barth. ad Claudian. p. pulcherrimis antiquitatis monumentis iure accensendum uideatur, passim exstitere, qui illi Mel Alustrando Mes in uernaculam Mertendo peculiarem operam addicerent. Denique uix disium est, quin Catullus in hoc carmine scribendo exemplum quoddam Graecum , fortaase Myphonem , cuius odas quasdam epithalamii inseri tionem habuisse testatur
Dion . Halicam. c. 4. ante oculas habuerit. De metro obseroa Pro dactylo nonnumquam tro chaeum et in Mersu quarto pro trochiam ini Prima sede Fon- eum Positum esse. Eodem autem Mersus genere, quo cuiuslibet strophae tres oersus Primi in mithalamis nostro constam ,
praecinit quoque ePithalamium Iasonis et Creusae nuptiis chorus e mulieribus Corinthiis via Senec. Med. o. 75 et seqq.
Cultor, Uraniae genuS, Qui rapis teneram ad virum Virginem, o Hymenaee Hymen, Hymen o Hymenaee: SV. i. alii Heli niti V. I. Uraniae genus. hinc Musa genitus vocatur Hymenaeus apud Claudian. XXXI Epitlial. Pallad. et Celer. v. 3I. ubi es Gesser. alii ut Proclus in Chrestomathia apud Photii imp. 425. Hymenaei matrem s ei unt Terpsichorem. Quantumvis enim in veterum mythis Musarum celebretur castitas, et ipse Cupido Musas a se vulnerari posse neget apud Lucian. Dialog. Deor. XIX, 2. vix ulla
tamen in numero novenario reperitur, ex qua non aliquis sartivo concubitu susceptus dicatur. vid. Hemsferhus. ad Lu- Cia a. l. C. Facile autem ex
sabulosa Hymenaei origine adparet cur sedes illi sera propria In monte Helicone assignata fuerit. genus pro sti me vel silio dicitur passim. Senec. Med. v. 845. Virgil. Aeneid. XII, v. 198. vid. Burmannus ad ovidium Metam. II, 743. Sic γ apud Graecos. vid. Ernesti ad Callimach. II. in Apoll. v. 7.. de veterum inconstantia in variis, qui perhibentur Hymenaei Parentilaus vid. de la Cerda ad Virg. Aen. IV, V, 99.
207쪽
suaveolentis amaraci. Flammeum cape: laetus huc Iluc veni, ni Veo geret SLuteum pede soccum: Io
V. 3. qui rapis etc. vimines enim ad maritum deducendaoe gremio matris vel cognatorum
se rapi simulabant, ses. v. 56- 59. J non quidem, ut Festus putat, quod raptus viminum selieiter cesserit Romulo, sed Otius, opinor, pudoris, qui
ccet virgines, declarandi causa.
thal. Passi et Ccler. V. Ia . Aggreditur Cythcrea numm , sentemquepudico Detraxit ma tria gremio. - O Hymenaee Hrm. α Ο φ. suit liuec solemnis sere in nuptiis decantata formula. vid. Aristoph. Av. V. 17 o. et quae in hane rein ibi notat doctissimus huius sabulae Interpres Bechius. V. 6. - Io. Cinge temP.for. Sie Ilion. Idyll. I, v. 88. Hymenaeo, qui eodem sere, quo novae nuptae, apud poctas Oi natu induci solet, trihuiu Cingebantur autem novae nuptae corollis floreis, vid. Paschal. de Coron. II, C. I 6. et singularis, qui de coronisn fialibus libellus Iraderi qui prodiit uelmstadii
Luaveolens est Maiorana Nostra sive Sampsuchum in
s. 93. laudatissimum ci odora- dissimum. Venuste Ruaveolente ira D maracum describit 1.Otich.
Carm. I, is, as . seqq. editi Rretrachm. p. P. O3. - Flam meum fuit genus velaminis lutei vel crocei et flammei coloris, quo die nuptiarum, pudoris causa, Cooperiri solebant virgines. Ovid ueroid. XXI, v. r 62. ubi cultum Hymenaei describit,fam meum, quo illa utitur, v
cat Pallam croco vlendidam. cs. 1nter reles ad Petron. C. 26.
P. I a I. Burmann. edit. sec. et
Demρster ad Claudian. Rapt. Proserp. II, 3aS. p. 595. edit.
cum . soccus Calceamenti genus mecum, Cuius usus, mulierius praecipue udamatus, apud viros plerumque ad venustatem et an itiose quaesitam elegantiam spectabaL Sic Hereules delicias ae libidines laciens apud omphalem socco luteo indutus placere studet dominae. Senec. Hippolyt. v. Saa. Ex multis aliis autem locis constat, a heati ribus ac mollioribus ingentem
saepe in pretioso soccorum usu sumtum factum esse. Plaut.
Ilaechid. II, 3. 98. Plin. Hist.
at. XXXVII, a. 6. Sueton. Caligul. 5a et ibi Torrent. Copiose de omni soccorum usta egit Baldian. de calc. Antiq. cap. XVI, Color luteus h. e. flavus, erat sesti ornatus et laetitiae index, quo inprimis delectati sunt amantes. vid. Cerda
208쪽
Nuptialia concinens Oce carmina tinnula, Pollo humum pedibus, manu Pineam quale laedam. ISNamque Iulia Manlio, Qualis Idalium colens Venit ad Phrygium Venus Iudicem, bona cum bona Nubit alite virgo: Io
V. I S. vineam quate taediam ex emendatione Parthenii in edit. Veneta Muret. et aliis. Eodem modo num Uinaea an 'iuea taeda in nuptiis reetius dicatur, dubitant intorpretes in loeo Ovid. Fast. II. v. 5b8. Apua Plinium quidem Nati Hist. XVI. ig. vina numiarum facibias ara miratissima dieitur, et apud Festi s. v. mirimus uuua ex patrimis facem Praefertare vina aua; sed eum lectio pinea eonstanter servetve in omni hu MM. Statii, Vossit, Vulpia et editioni lius potioribus. eae inea autem recte Ioetiis habeat in titipuis. omnino ham praeserenda videtur - V. 16. Iuniuiti HS. Statii. M o Gryph. V. xo. Nubet in m. Stati
min. ut vocat Aristopli. Av. 1727. Moce tinnula clarisona. I inc Hymenaeus apud Callimach. vocatur εὐηχης u3mn. in Del. v. I96. ubi cs
anhem. - Pelle humum ρedib. Ornate pro vulgari satia; simili ornatu Horati de saltantibus Gratiis Od. I, Alterno terram quatiunt Pede - innuitur autem saltatio, quae in Pompa nuptiali institui solebat. Hom rus in pompae nuptialis descri
tae m. de practatis in pompa nuptiali facibus res est notissima et in omnibus antiquitatum compendiis occupata. Ex pinu autem Praecipue iaces nuptiales saetas suisse docet Demyster ad locum Senec. Μω. v. 37. ubi fax nuptialis pronuba pinus dieitur. V. i5. Splendidissima Iulia eum divina veneris sorma, quaesim ad Paridem, formae iudicium subitura, venit, Compseratio. Comparantur quidem et
alias pulchrae puellae cum V nere, vid. Sc ader. Iad Musaeum P. IS a. sed neutiquam
cum iusigui illa Veneris ima gine, qua ad pulchritudinis palmam Minervae et Iunoni Praeripiendam quibuslibet leti ciniis composita fuit. Imaginem
Veneris, una cum Iunone et Minerva coram iudice Parido se sistentis ex duobus veteribus
lapidibus expressum dedit Lmperi Dactyliothee. Mill. I, II t- acta. Cum Thetido, qualis illa
209쪽
Floridis velut enitens Myrtus Asia ramulis, Quos Hamadryades Deae Ludierum sibi roscido Nutriunt humore. a 5 Quare age, huc aditum seretis Perge linquere Thespiae Rupis Aonios specus,
L mpla a quos super inrigat Frigerans Aganippe: 3o
que censet Ramim de prado ad Git randi Chroni v an. DCXXIII. Laeta est iu margine edit. Gryph. v. ab. rosi - Nutriant in humore contra metristationes in Ald. Venet. cryph. semper enim prodi eitne anteponaritima in more. Statius e m. profert in honore , et margini odit. Gryph. -- aeriptum est in More, quae quidem ieetiones haud dobie proseetae sunt ab auetoribus, qui spondaeum pro dactylo positum ferre non possent. v. 29. in aliis N Wha, instillis autem in 1 s v es Nympha et D m-νha a librariis pis I iiu commutatae sunt. vid. quos laudat Drae Moreh.
v. I9. bona cum bona, suavis .et mota, ut apud Ovid. Trist. IV, a, i S. Plebs pia eumque pia - bona lite faustis ominibus. V. ai. MXrtus Asia h. e. ad Asiam paludem. Est pnimiam Asia angustus tractus p Iuster Lydiae ad Custrum, Non Ionge a Tmolo, vel ex Isomem salis notus. Iliad. II. 46 t. vid. V s. ad h. l. et II ne ad Virg. Georg. I, 383. de universa terra Asiatica non cogitandum ess sponte apparet. Passim autem a poetis tenerae puesbie myrto comparari solenti vid. Horatiod. I, a S, 38. tibi nita loea excitavit Iant. et inis. LXIV,
. - Iladiorum ἴΘυε uae, ut linherent riuo se oblectarenti Serv. ad Virg. Eclog. X, 62. Ceterum ad n. l. conseratur
doctissimus mischerlich, ad Dymnum in Cererem Pag. xi 6, ubi pulchre loei nostri interpretationem ducit ex Ari
V. a6. huc aditum frenae. -- aduum ferre dictum est ut pedem ferre. - Perge linquereli. e. linque sine mora. Eleganter enim τὸ Pergere inservire solet periphrasi, eum sermo est de Iethus, quae confestim et nulla interposita mora fieri debent.
Heliconem, qui a Thespiis urba Boeotiae, molliter assurgere incipit. vid. V s. unde Musae
210쪽
U. VALERII CATvLLI Ae domum dominam Voca, Coniugis cupidam novi, Mentem amore revinciens,
Ut tenax hedera huc et huc Arborem implicat errans. 35Vos item simul integrae Virgines, quibus advenit Par dies, agite in modum Dicite: O Hymenaee Hymen,
ad Sil. Italie. XI . dio. V. 3t. Ad domum in quibninani. Saepissime quis .lem voculae ad et ac confusae surat a liluariorum negligentia, quod mi illis exemplis Livianis doeet Drae en 1 ch. vii Liv. x III, p. 4eto, sed laurieae domum liκud dubie genuina est lectio. V. 3έ. hae et hae in edi l. vett. Venet. Grypti. Muret. at in omnibus NM. Statii hue et hiae. V. M. μοι
dictae sunt Thespiades - Lumin Pha . q/ιOF 3V. eis. II. E. quos desupcr romin te aqua frigida humectat lOus Mauippe. V. St. Ac domum dominam in a. suaviter iam nova mipta vocutur domina, quo quidetutilando nomine tam puellae in re niuzitoria, quam uxores et matronae gaudebant. Hinc Epiclel. L nul irid. cap. XL, P.
unimo ita conitectens mutuo umore et vinciens, ut, quo tenaei antplexu hedera implicari solet ut hori, codem illa marito unplicetur et cum eo coalescat. t in inciens , Hei; aut pr vinciendi notio transfertur ad amorem. Ismucishus.. ad Tibull. I, . 66, Io. tenax hedera tenaciter
adhaerens, nec facile se divelli
multiplici lapsu et erratico ulloquitur Cicero Cat. Maior. CAP. I 5. κισσὸς Suavissima intem hac comparatione usus est quo De Horatius Od. l, 36, 2o. nec Damalis noὐo Di iacturiatiuero , Lascitas hederis ambitiosior. cf. eumdcin Epod.
XV, v. 5, 6. V. 36 - 41. integrae castae
et intactae. cf. supra ad Grin. XXXIV, v. a. - in modum dieite ad numeros et rhyllimum caui te, choro Cum rhytimio et ad leges musicas nccinit E . idem mox v. ia3. dicitur in momina concinere. - dicore , ut Graecorum Pro Can Vc, tritum et pervulgatum est: collegit tamen exemula Brouc hMI.