장음표시 사용
41쪽
alerio Catullo quineti praenomen tribuit Iosephus
Scaliger, corruptissimi loci auctoritate fretus, ex Elegia ad Ianuam v. I a, testatus praeterea, se in antiquo libro Iacobi Cui acii I. C. ita scriptum manifesta comperisse. Huic Scaligeri persuasioni pondus addit Ioannes Harduinus, qui ad librum XXXVII nat. historiae C. Plinii Secundi cap. 6 amritiat, in omnibus codicibus manu exaratis Catulium Quintum appellari. Consensus tamen eruditorum, atque edit toties paene omnes refragantur; quibus olim praeiverat L. Apuleius Madaurensis, cum in Apologia priore carminum quorumdam suorum lasciviam Caia Catulli nobilissimo exemplo defendit. Et certe librarii veteres, nominum similitudino decepti, Catulum Poelam eum Catullo saepe confundunt: idcirco tactum existimo, ut cum illi Quin- rus praenomen fuerit, huic etiam idem aiungerent i .
tullus fuit, cuius integrum men Quintus Lucatius Catultas, urbanus sive urbicarius , hoc est, mimographus, de quo videndus Seholiastes ad Iuveuat. HI, 85. ad verba . Clamosum a res ut Phasma Catulli, et ad
XIlI, 1o9. Q. Catulli Epigrammae Callimaelii Epigr. XLill sua
viter ex premum refert Cellius
mi animus, credo , ut solet, ad Theotimim. Omitto Cinaii tutum Stoicum, quem audivit M. Antoninus imperator, teste Capitolino in Marci vita c. 3. Nam et huius verum nomen Cattillus erat, ut constat ex M.
Antonini lib. I. Sect. 13. Accedit ille, ad quem Martialis XII, 74. Heredem tibi me , Catulle,
42쪽
XXXVIII VITA Veronensem porro suisse nostrum poetam, liquido constat, cum ex Ovidio, Plinio maiore, Martiale, Ausonio, ceterisque, tum ex ipsius testimonio, qui Carm. 31 ubi e Bithynia reversus Sirmionem lacus Benach Paeninsulam adloquitur, ad Larem domesticum salvu in se advenisse gaudet. Natus est si Hieronymus rationem recte subduXit, ne lite numeri in eius Chronico depravati sunt Olympiadis i73 pnno 2, ab urbe vero condita 667. Lucio Corn. Cinna , Cn. Octavio Coss. Quamobrem non iniuria Lilius Gregorius Gyruidus Petrum Crinitum reprehendit, quod scribere non dubitaverit; pro comρerto haberi, carmen de Passere Lars-hiae ad Virgilium missumiuisse, ob illud Martialis si : Sic forsan tener ausus est Catulius Magno mittere Passerem Maroni. Nam verisimile non est, Catullum septemdeci in annis Marone grandiorem natus est enim Maro, teste Hieronymo ac Donato, Olympiadis i 77 anno 3, ab urbe vero condita 684, Cn. Pompeio Magno, M. Licinio Crasso primum Coss. Oidem adhuc puero tantum detulisse, ut nonnisi Donte Perfricta, animoque obfirmato, ad eius tribunal accedere Ivisset. Praeterea το forsan, quod est apud Maditialem, argumenti vim Omnino infringit a . Parentem habuit Valerium, ex honesta familia municipali , cuius nimirum
Sic jorsan etc. laoc Itoli ita potest intelligi, ac si revera ad irgiliu in carmina sua, vel ca iuuii de Passere , misexit italui
Ius; nam alioqiii non dixisset Martialis, sic forsan: sed quod
3Iuctialis sua voluerit Epigran Diaua cum Catuli iuniis, et Silium, nil quem scribit, comparare cum Marone ; Iicet accurate loquendo nou iam ita claruei it irgilius, citiu Catullus scri laetet, ut ad eum misisse on
43쪽
ait limus i , C. Iulius Caesar uti solitus fuerit. Noli amplissimam quidem pecimiain possedit, utpote qui
sacculum suum aranearum Plenum 2 iugotiue fatea tur, Furiumque et Aurelium inter principes amicorum
observaverit: quorum alteri nec Sers us, neC Gma, Πωcimex erat 3ὶ : alterum esuritionum patrem ipse sestive appellat. Cumque divitum Romanorum tam ilia maxima esset, neminem habuit Catullus, Fractum qui Meteris pedem grabati In collo sibi collocare posset S).
Patrimonio tamen salis lauto fuisse videtur, quod ho-rminem eo loco natum deceret. Nam et Romae, in urbosiimtuOSa, diutius commoratus est, ibique amoribus
Operam dedit, ac iandum in agro Tiburtino possedit: navi sua in Pontum navigavit, ac se Sirmionis herum 6ὶ appellare non veretur; quae omnia proseCl sunt hominis locupletis, et cui familiares copiae non desint. Quod taingia genio indulgeret, convivia pararet, puellas a lenone redimeret 7 , nobilium amicitii soreret, propterea in distacultate numaria saepius erat. villasque suas pignori opponebat. Hanc vero potissi
mum causam sui SSe crediderim, quare Cum Iuriscon
sultis et oratoribus, puta cuni Alplieno Varo, Licinio Calvo, Tullio Cicerone assidue versaretur: homo scilicet aere alieno Obstrictus, et rensibus negotiis distentus. Lucessum itaque alicunde corrasurus, Mpmmium praetorem in Bithyniam simul cum germano
quantacumque etiam dein e suit irgilii fama, non dithitasset forte Catullus, si tum vix igset, paxserem suum illi iocos pio mittet e. Itia Martialis quoque Epigi'aimnata sua ad se osset re Silio. Io. Imaci Pontani mitem et tu,xli ornit c. 35. quaest. liom. 1 allucinatio tribilenda calamis stinationi, Calidium Martialii liniorem iacientium. Ex edit.
44쪽
fratre secutus est. nullo tamen successu; idque ob praetoris eiu dem nimiam cupiditatem, vel certe ne gligentiam. Imo vero cum in provinciam Troadem venisset, fratrem suum, quem aeque ac se ipsum diligebat , immatura morte praereptum amisit. Huius postea cineribus, ex Asia in Italiam revertens, maximo moerore parentaVit: eiusdem memoriam, ubicumque se obtulit Occlinio, mira pietate semper coluit. Navigatione demum absoluta, phaselum, quo mare transmiserat, Castori et Polluci, habitis eo tempore navium servatoribus, illustri carmine dedicaviti Postquam ex ephebis excessit, in castris amoris eoepit stipendia facere: in primis autem Clodiam, praestanti mulierem serina, quas mutato nomine Lesbiam vocare consuevit; Hypsithillam quamdam, Ausi-Ienam Veronensem, et Iuventium puerum deperiit. Amores quoque suos mollissimis versibus complexus , eo scribendi genere haud minorem consecutus est gl
riam , quam sublimi vereque divino Aeneidos poemale vates Mantuanus. Amici eius plurimi enumerantur e Cornelius Nepos, cui libellum suum muneri misit; Verannius et FabulIus; Furius et Aurelius; Licinius Calvus orator vehemens, et nobilis poeta, quem prisci scriptores sere semper Camno adiungiint: Alphenus Varus IC.; Caecilius, qui de matre Deorum poema conscripserat; Manlius Torquatus , e gente patricia nomana, Cuius nuptias elegantissima Ode celebravit, et ad quem est illa epistola, quam tanti Muretus secit; Cinna Smyrnae auctor, Cornificius sortasse ille, cuius esse Riietoricorum ad Herennium libros quai uor nonnulli putaverunt; Hortalus poeta mediocris; Cato , non ille Uticensis, morum severitate insignis, at litterator quidam, cuius mentionem facit Suetonius in libro de illustribus Grammaticis c. ii; denique Coelius
45쪽
XLI Veronensis. M. Tullium Ciceronem in causa forensi
quaenam illa suerit, ignoratur γ videtur patronum
adhibuisse, cui proseolo ob acceptum beneficium venuste epigrammale gratias agit. Quamquam igitur Asinium Pollionem diligeret, hominem Ciceroni tantopere infestum , a Tullio colendo non abstinuit; sed videlicet Asinius mortuo demum Catullo et Cicerone ipso adversus eximii oratoris manes inimicitias exercuit : nam Catullo florente, ac hendecasyllabos Scri-liente Puer si adhuc erat. Iambicis et Phalaeciis versibus in pessimos quosque homines, nullo discrimine invectus est: neque ipsi Caesari, quantumvis rerum P0 ito , Pepercit, quin calami aciem in sinistram eius Merulitatem a , atque alia vilia distringeret. Mamur ram , Gellium, Vatinium, Vellium, Cominium, quos Vehementer Oderat, propriis nominibus per ora homitium traduxit, ac Myli acerbitate confixit. Lusiti iraeterea in Wlusium ineptum, ut ipse quidem Oxistimabat, annalium scriptorem : in rivalem Egnalium malum poetam: in Susianum, quem Caesiis et Aquiniis litterarii in venenis adnumerat: postremo iii Sextium oratorem, cuius sei dissima oratione molestam gravedinem se contraxisse per iocum affirmati Graecis litteris non leviter imbutum fuisse, ex eo colligi potest, quod suavissimam oden potariae Sapphus et Callimachi elegiam ite coma Berenices mundissimis carminibus latine reddiderit: ob id etiam so lasso a Tibullo, Ovidio, Martiale doctus appellatus. Et idcirco mirum videri debet, Iulium Maligerum, ea virum eruditione , quodque non minimum est, Veronensem, ideoque municipi suo saltem hoc nomine de-
46쪽
lvinctum, haec de Catullo monumontis mandavisse : tullo docti ncimen quare sit ut antiquis Mirtibulum , lneque apud alios comperi, neque dum in mentem oenis inimi : nihil enim non uulgare est in eius libris ci . Quamquam postea mutato consilio, qui mos est ho- lmini, πωμωδίαν canere cogatur, Galliambicum eius iCarmen disinum autumans , et poema de nuptiis Polei lac Tlielidos, verum aditum et grudum ad Aeneidos divinitalem essse pronuntians. Nonne probabilius de munis poetae nostri Cornelius Nepos, Vir gravi Ssimus , iudicium tulerat, cum eas esse aliquid putabatῖ Nonia benignius, et iustius cum ipso egere Pompeius Saturnius, ac Sentius Augurinus, quorum uterque, teste
. Plinio in epistolis sa), Catulliani carminis imitationem isibi gloriae fore augurabantur. Sed haec alias: nunc l
id, quod coepimus, agamus. Quinctilianus et Diom des inter politas Iambicos Catiatam roponunt. Ante luoratium profecto iambicis versibus gloriam Catullus adeptus fuerat, ut salso scripserit Horatius epist. II lib. I. Parios ego Primus iambos ostendi Lissis Hieronymus Lyricis adnumerat: reliqui Epigram- lmatographis. Ego vero, si modo fas est meam senten- lliam aperire , variis potius adiungerem; nam Certe lixeius poematis nonnulla excedunt Epigrammatis mO-dum. Ambigitur itare a nonnullis, utrum haec solum Paucula , quae hodie exstant, ab illo scripta fuerint,
Ru Vero longe Plura, quae vetustas nobis inviderit 3 . Ausam ad dubitandum diit Plinius, qui de Incanta-
D Dul,itandiu i minime est, opus Catulli ad nos Iacerornpera Dissc. Longe enim plura scripsisse testes sutit veteres Graii niutici, qui de eius Pol ni aliis en producunt. iiuue hodie
47쪽
mentis aliquid a Catullo exaratum innuit i , cuius ne vestigium quidem superesti Et Catullus ipse affirmat,
Carm. 68, v. I7, se satis multa lusisse. Iucundutia
quum aetas sorida ore ageret. Nisi Raphaeli lino Iconio Tigurino auscultare velimus sa), qui Ceirin , poema elegantissimum, Virgilio abiudicatis, Catu
attribuit propter styli similitudinem 3 : Catulli pro-
clo esse videntur tria carmina in Priapum, quae doctis viris nonnullis post Carinen i 7 collocare placuit; non ita dissimili sunt oratione ac stylo. Quod e puris iambis consectum est, Phaseli nitorem proxime attingit: et quaedam in iis continentur, quorum imitatio in
Eclogis Virgilianis apparet; Virgilias enim a Catullo
coloribus arcum, ibi Servius: De iride arcum in genere ma
sculino diueit; IVirgilius , Cntullus ei alii in femi iluo, res rentes ad originem. Atqui taletilliit hodie in Catulliatiis. Praeterea eius opus vi dolii r ira ς nera carminum distincta tui Me, Hendecasyllabos , Hemica,
ricti, Elegiaca. Itaque Charisius eiicit Catullum in Hendreas rDlabis, quod sane non fecisset, nisi ita tributum fuisset volumen. niimus apud Virgilium legimus - Et quo te dicam carmine ' Ibi Servius refert, Virgilium,
cum sciret Rhia ticum vinum, summopere laudari a Catone, Contra autem vituperari a Catullo , ne se tu cam dissensi nem interponet, hoc modo locutum. atqui in hodiernis Catullianis nulla notii eius rei exstat. Denique Nonius ex Priamo Catulli adducit: de meo ἁ-gurire luido est. Quare adiri in dii tu mutilum opus Catullianinia ad nos pervenisse militarie dii hium est. Quid praeterea dicam, quae citat ex Catullo Maurus
Tereulianus, quae nusquum comparent. IIaec de carmini hu
Catulli deperditis 1 . Scaligor, quibus inepte quidam Phasma
Tertullitino adiungunt. Vid. Sam. Petitum ad Leges Atticas P. a 5 seqq. et Pamelium ad Tertullian. c. XIV contra Valentinianos. Phasma Q. Lutatii Catulli, et Laureolum Naevii vel Laberii, neutrum vero Catulli esse, eruditis iam notatum. - Carmen Catulli de incauta mentis citat Plin. XXVIII, u. Ithyphallica memorat Terentia uus Maurus Εx Fabrio. BibLLat. Tom. I, C. S. . iὶ Lib. I8 Dat. llisti I.
lianae adversus Ios. Scaliger n.
48쪽
XLIV C. VALERII CATULLI VITA. plura sumsit: tum comparativus ostreosior, carm. I A , auctorem suum satis clamat; huiust nocti enim comparativis longioribus GIulius mirifice delectatur. Nequo Terentiano Mauro, Vetusto atque emunctae naris Grammatico, repugnare ausim, qui testatur, Calia mplures versus eo Priapeio sive Antispastico metri genere Composuisse. Decessit poeta noster annos aliquot na
tus ultra quadraginta , ut adversus Eusebii Clu Onico ostendo ad eius carm. LII. et C XI. i).
quem Catulli non raro imitatorem docet Leotitiardus Friso libro tertio de poemate. Neque verius alii carmen de Vere, sive Per gilium Veneris ad Catullum auctorum retulerunt, quorum sententiam consutat Lipsius libro I Electorum c. V Εx Fabrie. Biblioth. Lat. Tom. I, c. 5. .ci Catullum quoque Caesari
superstitem fuisse contendit cis. Sealiger ad Eusebii iiiiiii. MDCCCCLX. assentiente Is. Casaubono ad Suetonii Caesarem c. 73 et Franc. Carpen larius in Carpentarianis P. 43a. seqq. ita ut per Valerium ita Epistola Ciceronis ad Treliati uita Vll, ii. Catullus possit intelligi. cedit. Biponti p. X V
cf. nos in argumento ad Curio.
49쪽
Cornelius Myos in T. Pomp. Attico Cay. I 2. Lem L. Iuliuiti Calidium, quem post Lucretii Catu
lique mortem , multo elegantissimum poetam nostram tulisse aetatem, vere videor posse contendere expedivit. Horatius Sabra Io M. I D. I9.
Nil praeter Calvum et doctus cantare Catullam. TAullas Db. 3 eleg. 6 u. 4 I. Sic cecinit pro te doctus , Mnoi, Catullus. Propertius M. a eleg. Is o. 39 Eda. Bψont. Ista meis fiet notissima sorma libellis: Calve, tua venia; Pace, Catulle, tua.
50쪽
XLVI DE C. VALERIO CATvLLO Idem lib. eod. eis. 25 u. 87. Haec quoque lascivi cantarunt scri Iita Catussi, Lesbia, queis ipsa notior est Helena.
Ouidius M. 3 Amorum Elegia 9-6 i.
obvius huic venias, hedera iuvenilia cinctus Tempora, cum Calvo, docte Catulle, tuo. Idem lissim eod. eleg. I 5 ν. 7. Mantua Virgilio gaudet, Verona Catulis. Idem lib. a Tristium, ν. 427.
Sic sua lascivo cantata est saepe Catullo, Femina, cui salisiirn Lesbia nomen erat. Nec contentus ea, multos vulgavit amores,
In quibus ipse suum fassas adulterium est. Velleius Paterculus Historiae Rom. lib. 2 ωρ. 36. Quis enim Ignorat, diremtos gradibus aetatis floruisse hoc tempore Ciceronem, Hortensium - au toresque Carminum Varronem ac Lucretium ,
neque ullo in suscepti operis sui carmine minorem Catullum 'M. Seneca Rhetor controversia I9. Erat enim Caluus parvulus statura; propter quod etiam Catulltis in Heiul ecasyllabis vocat illum sal πα-tium disertum. oiae carmen Catulli 53. . -