장음표시 사용
71쪽
mici aureolum fuisse malum, Quod zonam soluit diu ligatam.
eontra vim libidinosorum praecinctae fuerunt, a sponso Priumo concubitu. Dil; genter et fuse hune morem exsecutus est Schraderes ad Musaeum
et poeta in hoc carmine mortem passeris Lesbiae, quem P armellitum , sed melle dulcius est ipsum earmen Febilibus modis deductum et pia ne ad doloris sensum compositum. Si rerum rat, quod Merissimum puto, maximam Meterum carminibus di gnitatem conciliari graseitate scintentiarum, quibus repente εαγα lectorem in rebus ludicris occupatum aE serta abrψiunt, -- minatim Horativis, Tibiaris, Propertitis et Anacreon; ρου- feto hoc Catullianum carmen iure siri hanc latidem Mindicat. Nam quem non horrore quodam perfundat Orci descriptio ' Non poenitebit cum risiam contulisse Gidii micedium in mortem psittaci Amor. II. H. 6. Eiusdem argiamenti carmen vud Statium IL S.D. IV. et Lotichii, Poetae suaMissimi, viarmen in funus Delphini Lib. II. Eleg. 7. Eleganter carmen nostr transtulit in Mernaculam Ramlerus in Odeu aus dem Horat . Berotini 1769.
agete, o Veneres Cupidinesque, Et quantum est hominum venustiorum.
V. a. quantum est hom. Penust. h. e. quotquot sunt ii mines elegantes et delicati. num venustus non semper ad sormam, sed ad motuum saepe suavitatem et elegantiam resertur, et idem est, quod nobis: artisegaliant. infra carm. XXII. . a. homo mi Menustus, et dicax, et urbanus. XIII. 6. ad Fabullum Menuste noster Cicer de Orat. 11. c. 56. Stai cum Omnitim sis Menustissimias meturbanissimus. Idem Pro Donao
e. 34. de tacilitate iocandi Som
mo Menustus et urbanus. Contra
insemustus, quicquid elegantiae et honestati repugnat, unartio
72쪽
C. VALERII CATULLI Passer mortuus est meae puellae, Passer, deliciae meae puellae, Quem plus illa oculis suis amabat: PNam mellitus erat, suamque norat Ipsam tam bene, quam puella matrem: NeC Sese a gremio illius movebat;
Sed circumsiliens modo huc, modo illuc, Ad solam dominam usque pipilabat. I o Qui nunc it per iter tenebricosum,
V. me verius abest in Stati ΜM. et aliis edi licitissius, sed Maliget eum in avo NM. inveniti Tuetur eumdem Caatabrigiensia editi ex fide NM. Auget eerta hic versus vim doloris . nee duplicet eiusdem versus ex superiori earmine iteratio. V. s. insa Vossius et ΜM. Stati V. to. μ-
piabat V sius et Cantabrigiensis. alii μρισεσι , y MMat, myuabaia ρο- tinamanterliah. Insea carm. XII. v. 5. de furto sudarii res est sordiri et inoemus . Nec huc traxerim felicitatem amoris, quam notionem interpretationi suac immiscet Cl. Harlesius in Oi restom. Poet. Lat. I 55. quam is Denustus eleganter alias dicitur , cui Venus in amoreΡ- να, invenustias λα μόλτα cui non lavet. vid. Hemstertius.
ad Lucian. T. I. p. a a. Sed haec notio huc non quadrat. Citantur enim Veneres, Cupidines et elegantissimi quique homines ad lugubres passeris
sam, quam quod ipse passer suerat dulcissimus mellitus
V. S. Quem plus oculis suis raminiat, n. e. quo nihil ipsi fuit Orius. Ab oculis enim, Pretiosissima corporis nostri Parte, Variae summi declarandi amoris sermulae petitae sunt. cf. Moseli. Idyll. III. v. 9. et
quae ibi observat elegautissimus Manso. Hura vid. apud Ri terstius. ad Oppian. Halleu I. v. 7o3. et Spanti. ad Callimach.
H. in Dian. v. a I I . Plautus saepius: O litur amare. cs. infra eam. XIV. V. I. V. 6. suamque norat ipsam tam bene suam ipsam h. e. Suam
dominam. Nam Usa substantive pro domina dicitur more Graecorum, qui saepe dominum et dominam αυe s vocant. Si e Plautus Casina, Act. IV. a. IO. Ego eo, quo me lasa domi na misit. vid. quos laudat Doctiss. Harlesius ad Chrest
math. Graec. P. SI. V. Io. ad minam. h. e. versus vel adversus dominam. V. II-I4. iter tenebricosum
rorum loca sunt tetra, inculta,
foeda atque formidolosa ubi vid. similia exempIa a Cortio
qu. Similiter Orcus apud Orpianum redieM. Iv. v. 39έ.
73쪽
Bllic, unde negant redire quemquam :At vobis male sit, malae tenebrae Orci, quae omnia bella devoratis: Tam bellum mihi passerem . stultius. ι Ao iactum malet O misella passer, Tua nunc opera meae puellae Flendo turgiduli rubent ocelli.
pie e Muret. V. t 2. i d MM. Stat. V. 16. binis uti asser Ald. et COI. o malae tenctrae Muret. Iactram male, Mae pusiua asser Meleager. ii in antiqui lihris invenerat, bonum μα- mala bestia uti passer. V. m Me vera Aldus. cuia nune vera Vosaias. nostram lectio nem tuentur Cantabrig. vulP. et ovium sere libri seripti. κυεκβατος vocatur, ad
quem locum alia exempla satin cenitatem describentia dabit niuersiri sius. cf. Antipatri Epia r. in Analeci. Vet. Poet. Groe . m. T. II. p. 37. edit.
ratis. Simillima plane de Orco est quereIa Veneris mortem Adonidis Iusentis apud Bion.
V. I 6. seqq. O factum mades Exclamatio tu rebus adversis. Sio Cicero de morte Alexionisaa Attio. Iib. XV. Epist. I. of ctum male de Alexiones of
iapius i7. Tura verta h. e. tua caussa, Propter te. I 8. turgiduli Oeelli. Saepe genae tumidae et oculi lumini ex fletu dicuntur. Tibuli. I. 8. 68. Et tua iam fetu lumina fossa tument. ubi rid. Illustrissimus Ueyne in Obserot. p. 77. edit.
DEDICATIO PHASELLPhasedum suum concelebrat poeta ob insignem sibi olim praestitum usum, nunc Mem emeritum et recondita quiete smescensem Summa eius latis ponitur partim in celeritate, partim tu roboris flamitare, qua tot et tanta emensus fuerat itinera. Maoissime autem ipsum Phaselum inducit de Praedicantem merita stia et denique solemni modo Castori et Polluci sct consecrantem. C lcrum bifari Potest, quin totum hoc carmen ad Gracci cuiusdam Poetae ex Plum romyositum et adum a tum au p
74쪽
adeo spirat Graecorum indolem, leporem et in uini metaphorα-rum audaciam. Nec desunt exempla, tibi ipsae na-s Mel merita sua extollentes inducuntur, oel Deo cuidam dedicantur. CL Antiphili Epigr. 26. in Analecti , . P. G. Tom. II. p. I76. et Macedon. 22. 23. TOm. III. p. iI7. edi Branch. Est autem hoc carmen, quod meris Iambis constat, numeris suis Maotatio mum tantaque arte et facilita e compositum, ur, arremne --gis in illo admireris, an leporis et ingenii Mentistiatem, insae nescias. Hinc recte iudicat Vu*ius, Mel ex hoc uno Car ne perspici ρομα, cur veteres docti nomine nostrum insignierine. Expressit atitem hos iambos totidem iambis graecis Puris Ios.
Sciatiger, qui leguntur in eius notis ad h. l. es. Parodiae ad Phaseluin Catulli a diversis auctoribus seriptae cum notis Phil Alidr. Sensuebit Lips. 1642. 8
Ρhaselus ille, quem videtis, liospites, Ait suisse navium celerrimus, Neque ullius natantis impetum trabis Nequisse praeterire, sive palmulis opus foret volare, sive linteo. SEt hoc negat minacis Adriatici
v. t. phnspuis. Aldus et Statii ΜSS. V. 6. Vo s. quia in notin ulli NSA. Iegerat negant, ri potui nec aut malet uam sic Irerit quaesita Poe
V. I. Phaselias est navicula Iongior et simul arigustior, mira inprimi, velocitate nota, quam praestabat prora Ionge et oblique supra aquam Pore ta. Fuse de liac voce et eius etymologia disputat Vossius ad hunc lo um. v. a. ait fuiSse nuν. cclem nus ex Itoto gracclamo, casus primus pro casu quanto. IA. Aea. II. v. 377. aeusit delapsus in hostes. vid. Mntleius ad IIO-rat. Epist. I. 7. 22. V. 3-6. Sensus: Et potu sseeut liuet navigii velocitat in Superare, sive remorum, sive velorum usu certandum fuisset trabs pira navi ex primo navium .diu. Caua trahs apud Virgil Aeneid. III. V. I9I. Palmul proprie remi pars extrema, in modum palmae protenta.
lociter navi currere. VirgiLAeneid. III. v. Ia apud Graecos. vid. Interpret Lau IIygin. p. iaci. edit. Sinvia
hine ipsa navis vocatur καὶ - α
75쪽
Negare litus, insulasve Cycladas, Rhodumve nobilem, horridamve Thraciam, Propontida, trucemve Ponticum εinvii , Ubi iste, post Phaselus, antea fuit IeComala silva: nam Cytoris in iugo Loquente saepe sibilum eclidit coma. Amastri Pontica, et Cytore buxiser, Tibi haec fuisse et esse cognitissima
tra eleganti metapliora id, quod ala navigio proprie dicitur,
transfertur ad volatum. Ita Virgilius dixit remigium alarum. Aeneid. I. v. Mi et I. F. I9. Ceterum observandum est, tres diversas metaphoras hic coui ungi, narum , is , lare ut IMA W ia. ubi pro fronde coma, quae ι - et
quidem poetae ob uno meta- Phora ad aliam transilientis audaciam graviter reprehendit Muretus. Sed recte observat
Eructu in Initiis Rhetor. 3 9. non nimis huic Iegi adstriugendos esse Poetas, qui 3us, Praeingenii aestu ii Ou semper licetonimia severe ad Praecepta expendere , et id modo inuendum Se , ixe Subiecto metaphorice eL pressis, tribuamus, quae isti
V. 6'io. Et hoc negat negare hoc Girmare ait lis mi eis Adriatici. Adriaticum mare est silvis mariκ Modite ranei inter 1inliain et illyricum. minax procellosum, lini 'lli stim. clades Insulae maris
cMura , artibus et philosophia
nobilis. clara vocatur apud Iolunt. m. I. 7. I. raracia, regio ultra Macedoniam , Sel -tcntrionerq versus. horrida .vel ad sui os et harbaros mores trahendum est, quo sensu Gemmania horrida dicitur apud IIorat. Od. U. R. aa. 3 et ad asperam et gelidam re siminui. PrOPOUris, pars maris solar tollespontum et Bosporum
I tu actum. Ponticus sinus mar Euxinum. Animadvertant -- tem tirones in bou -mine mesantem metaphoram ab acetu rae de mare transi tam in adiectis trux, minax, immicus. ut Doclis Hartes. in hunc I
cum is Chrest. Lot. Poet. conti a ira servere, Matuare, suctuare dirutRP. U. εD-In. ubi in regione Potiti, quae largissimo arborum navibus struendis optarum Pro ventu nota esti Hinc naves ibi exstructae nobilitatem suam iactabant. Horati od. I. I . II. amois Pontica pinus, Sit ast silia nobilis, Iactes et genus rinomen inutile. Mira autem sua- vivite recordatur Phaselus usi
76쪽
Ait Phaselus: ultima ex origine I sΤuo stetisse dicit in cacumine, Τuo imbuisse palmulas in aequore,
Et inde tot per impotentia seeta
Herum tulisse; laeva, sive dextera caret aura, sive utrumque Iuppiter tio
Simul secundus incidisset in pedem. Neque ulla vota litoralibus diis
V. G. a m- Stat. in Masrei Ith. in aliis amaret. Sed nostram ieetimnem a mare desen Iunt grammatici, cf. Sanctii Minerva Lib. VII. p. IsS. Et aetate nune exesus, se Miminter arbores frondosas fi ruisse in iuso Cytorio et solio-rnm agitatione dulcissimos susurros edidisse, quod dicitur . II. Loqumte coma ekidit sibilum. Eleganter enim π ribus vox et cantus tribuitura poetis, Petronius Car. ΙΣΟ.Mol diuordi strepitu seirgulta loquuntur. ubi similia exempla larga manu dabunt interpretes p. 567. edit. Burman. et ad Vi sit. Eelao. V. v. 28. Sed satis notum vel ex primo versu The criti: et e. a.Dὐι. Simili modo pristinae suae conditionis memor navis inod eitur in Epigr. ineerti cuium dam poetae graeci in Analeel. Vet. Poeti Graec. 'Τ. III. Ep. 385. p. 23a. edit. Brutich. Οὐ-
iiivat undantem buxo spectare Cytorum. V. i5 ultima eae Orione, non, uti omnes interpretantur, ab antiquissimis inde temporibus, sed potius ex a liquissimo et notitissima arborum stime. nam arbores ducunt quasi similiam quamdam , ideoque apud poetas matrum filiamimque homine appellan tur. Ex multitudine exemplo rum, quae interpretes asserunt, unum huc facit a Statio lavdatum ex Cornelio Nepoto in Λ tico Cap. I. Pon onius Atticus , ah oriose ultima stimis Ro
manae generatus. V. I9 - aa. Mein stoe de tera M. au. si uir. Cet. Sensus r
axplevi boni navigii partes sio ab una tantum parte a de
tera Dei a sinistra sive ab utroque parte ventus sectandus
ita adspiraret, ut plenis vclis currere liceret. Pedes dicuntur nautis funes, quihus inseriores veli anguli die ausseraten Spi gen des Segelluchs, ροπω M oma italice puppim versus adducuntur. Quodsi igitur ab utratie Parte ventus secundus a
77쪽
Sibi esse lacta, cum veniret a mare Novissimo hunc ad usque limpidum lacum. Sed haec prius fuere: nunc recondita a SNnet quiete, seque dedicat tibi, Gemelle Castor et gemelle Castoris.
Missime in MM. Solig. et Statii. V. 27. genisue C torum et gemine Castoris invenit vossius in libris HSS.
Pansis pedum ope velis ille excipitur, et hoe est: incidit
Mentus in utrumque pedem siveratroque Pede curnitur. Sin vero ventus obliquus spirat, et Mela dextera Mes a sinistra ν scit , tunc uno tantum m
inferior veli angulus ad excipiendum ventum attrahitur. Aeriter de hae dictione disputarunt Scaliger et V sius adbunc locum, Salmasius ad Solin. p. 4 . Pinter ad Lyc Phron V. io 15. Graevius ad te. lib. XVI. ad Attic. Ep. 6. Burmantius ad Oviae Fasti III. 565. et plures alii. Sed nemo accuratius rem excussit quam Illust. Hune ad Virg. Aen. V.
V. Mo. - Ιει iter pro vento est res nota. Hinc vocatur . LM ,
ius Mebre sanum fuit in ora P ti Euxini, de quo eru'di te esset g. ad Diodor. Si- I. et Petit. Commentar. L. L. Attio. lib. S. L p. 5OS.
V. 22. SHq. Ornate Pro: se in quam e retum fuisse tem Penatem. Nam saeviente tempestate nautis suscipiebantur
vota in littore diis solvenda, quod nunquam opus habuit Phaselus. Dii litorales sunt dii quivis marini in littore expiandi. ef. Vir L Geom. I. v. 436. α
Pontum Euxinum puta. si idus lacus est Benacus, ad quem sita fuit Sirmio peninsula. v. 25 Sed haec prius fuere: Haec fuerunt olim Tibul. Elog. 5. lib. a. vid. de hac sormula Galacher in Dissertati de n. instrum. sWla
P. I S. V. 27. Gemelle Cast. et gem. Cast. Castor et Pollux,
navigantibus propitii. cf. Horat. Od. I. 3. i. et ibi Doctiss. Iani.
AD LESBIAM. Hilari animo assurgit poeta et puellam suam ad delicias faciendas
evocat mortis admonitu. - Eodem argumento ad mutui amoris
cohortationem abusi sum alii nequitiae magistri. PrῬert. I. I9. a S. II. Ib. 24. Tibullus I. i. 7o. Plura ex mylia eollegerunt
78쪽
Muretus ad hoc carmen et Burmannias ad D tich. Lm. D. Eleg. 8. M. 65. Ceterum m ara cum nostro Martiol. VI. 34.
Vivmnusi, mea Lesbia, atque amemus,
Rumoresque senum severiorum Omnes unius aestimemus assis.
Soles occidere et redire possunt: Nobis, cum semel occidit brevis lux, 5 Nox est perpetua una dormienda. Da mi basia millo, deinde centum, Doin mille altera, dein secunda cΘntum, Dein usque altera mille, deinde centum:
V. 8. Dein mi altera da se Ma est tum V s. in suis exemi I. ex sieest iu libro iniri.u scripto et edit. R. nisi qliod in priore verba traiisP moritur altera mi da secunda cemrim dein mille allera dfinde secundia Stat. HSS. Dein mille altera. da secti a censum. Canishm;. V. s. minae
V. I. VDamus e genio indu cam et amorem exerceamus. Horati Epist. a. G. 65. sine amore iseisque Nil est iucundum. vivas in αmore io- eisque. Petronius cap. 3. P. i6. Ergo Misamus, dum licet 'esse bene. ubi vide nurnis . num. Sic Ziv 'pud Graecos.
V. a. Rumores sen. seM. quidquid de amore nostro spargant Et crepent senes morosi. V. 4. - 7. Soles occidere es, e . Poss. Accommodate Η mi. Od. IV. 7. I 3. Damna
stia limae; Color in inde duxit Lotich. lih. ΙΙΙ. Eleg. 7.
Frgo ubi Permensus coelum Sol occidis, idem Purpureo oratillumine rursus humum; Nos, i hi dincisimus, d uncti 1nu-nstre Uttae, Urget Perpetua m-mi nocte svor. via. quae ibi
notavit Bumann. Sec. V. s. Cum εσmel occidia lux, nox Muo ρσγet. ωι dor. Certatim hane sentetitiam e ornarunt Poetae, cuius exempla ubivis obvia. Uuuui Ponamus ex Moselio Idyd. II. v. io8. hae. τε
V. 9. usqua sine intermissione, uno tenore. v. io. millia fecerimus li. e. millium hasiorum summam secerimus. Quod
cum tion intelligeret Heliasius, indui it eorrigendi libidini. vid. Var. Leci. Millia facere est
Rummam sacere vel conficero millium. Eadem summis vel nu- nerus versu sequenti dicitur Couimrbari. computo seu rati nilim immis: proprist enim cout bare dicitur de des ciet ribus et nere clieno oppressi a
79쪽
Doin, cum millia multa secerimus, loConturbabimus illa, ne sciamus, Aut ne quis malus invidere possit, Cum tantum sciat esse basiorum.
rasque altera mille oinues Statii II M. et CalabriMensis. v. to. pro femrismis mavult Helusius in notis ad Catullum fixerimm malal via. nota inuorum rationes sunt contra natae, quae sibi non constant, nec paria faciunt. Cf. Burmann. ad Petron. c. 39. P. I . et
V. II. ne quis malus, invia lus es hinc maleficus, venefi-Cus. malus enim ut graecomm σῶς, saepe de rebus maricis ot veneficis usurpatur. vid. Dra
5oo. et Burmcuinus ad Petron. Carm. LXII. p. 3i'. inridere invidia uocere. Homunes invidi autem aliorum honis Docere tentabant nimia laudes tanquam lascinationis genere. f. Virgil. Eclog. VII. 27-un.
et ibi Cerdan . inoidere igitur hoc loeo est, quod in patria
lingua superstitiosis dieitur: schreyen, Piod mox Carm. VII. V. t a. mala lingua fasci nare dicitur.
Frustra a Flia is petierat Catullus, ut Mi indicaret iamoris suidelicias et, quo beatus Dulnere, qua ster ut sagittia, Secum com municaret. Ex hac igitur Fla ii tergiversatione sumicatur, illum laborare in uili aliqua morbosaque meretrice, quiae sal a honestate indicari non Posait, quom quidem sumirionem alia quiae dam signa externia CO irmabant. Derum nunc rogat FDoὼ- , ut, cuicunque tandem amori Macet, diti ius Usum ne celet, addita Promissione, se Delebriaturum esse ei iamorra imidis carminuus.
Flavi, delicias tuas Catullo, Ni sint illepidae atque ineleganteS,
V. t. Catiati eleganter pro clarandae caussa. mihi, summae familiaritatis d. a. ni sint ili id. ara'
80쪽
C. VALERII CATULLI Velles dicere, nec tacere posSeS. Verum nescio quid febriculosi
Scorti diligis: hoc pudet sateri; SNam, te non viduas iacere noctes
quidquam tacitum cubile clamat, Sertis ac Syrio fragrans Olivo. Pulvinusque peraeque et hic et illic Attritus, tremulique quassa Iecti I o Argutatio inambulatioque. Nam mi praevalet ista nil tacere.
v. 3. -va et possis eoniaetat Heinsius in not. ad Catullum parum reete. Cogita. Catullum iam antea explorare voluisse Flavium de eius amore. sed illum semper ter vereatum esse. vid. infra argumentum. V. 7. -- quaquam vuIt Hei ius in notis ad Catullum Praeter necessitatem l vid. not. V. 8. vetus lectio Sertis Assyrio et sertisque Assu rio. Pro fragrans alii flagrans. male. vid. D Leniarch. ad Silium Ital. XV. v. xt 7. et Benti eius ad Horat. Od. II. xa. 25. V. s. his et illa Stati , qui prioremat interiorem lectum intelligit. V. 12. prisca lectio, testante Maligero.
Catiar scortum febriculosum. V. 7. Nequidq. tacti. cuba. clamat: quamvis tu taces, laustra tamen tacet cubile, imo clamat et ad claram solis lucem profert nequitiam tuum. Quilibet autem, vel me non monente, facile sentiet, quam venuste cubilis clamor opponatur silentio, quo amorem suum tegebat Flavius. Tacitus et clamare eleganter ad res inanimatas ti s runtur etiam apud alios. Sic tacita υestis apud Propertium I. 4. ιέ. ut ide utroque exempla collegit Passeratius. V. 8. Sintis ac Syr. frag. Oliis. Non capillos talitum unguentis saturare solebant homines delicati et beatiores, gellectulos etiam Inungere rebus odoriseris. sic inisa LXIV. v.
lectulus dicitur. cs. Mi retus. V. II. lecti argutatio non
de crepitu laeti cum Statio intelligenda, sed eodem sere sensu, quo inambulatio. Sic fullones apud Nonium in fragm veteris scriptoris IV. 34. dicuntur argulani pedibus co ναρ- ω, M. Emesu ad Taei L
nal. M. 28. V. II. In hoc loco tam emendando quam explicando mirum in moaum se torserunt interpretes. vid. Var. Leci. Sed nondum remotae sunt dissicultates , quibus tam verta quam ipse sensus laborat. Quam
nos dedimus lectionem in textu contra loquendi rationem et Diuili su Dν Ci