장음표시 사용
11쪽
Duo sunt anni, quum eam legere oepi Polybiani Livianiqua operia partem, qua agitur do bello Punico
8ecundo. has autem lectione, qua eo pertinebat, ut inde etiam mei in literis antiquis progream publies explorarentur, mulium opera ponens, non potui non animadvertera, plurima ab his scriptoribus neque eademplans et interdum prorsus diversa ration tradi. Et Aorum quidem quaenam vera veris simillima essent diligentius investigandi aequa aliis etiam testimoniis cossissendi cupidus moae visus mihi sum grave reperi33s, quod ad summos in literis honores consequendos e li-
12쪽
carem, ataumentum. Qua in re sentientes habui,iros Clar. an imbuta Brourere, patriae, hera, acerbo to ereptum, et Noveri, qui praeterea mihi monstravit legendasque commendavit Quaestiones do Bello Punico Primo, scriptas a viro Doct. Michaelis annoque 18Meditas in Actis Societatis Artium et Literarum Rheno-Τraiectinae. Si nactus scribendi argumentum minime ιritum, libens manus operi admovi, veteribusque criptoribus sedulo inter se conferendis atque fontibus eorum indagandis et recentiorum placitis attendendis eam mihi paravi annotationis copiam , unde his prodiit libellus. Non continet illud, quod ut contineret, initio veraveram. Non enim res totius belli e lorantur, sed parti tantum priori critica adhibetur , inque ea
quae eae meo consilio animadvertenda videbantur, harehistoriae tanquam si inter se iuncta et eae sunt. In Cannensi pugna subsisere me coegerunt cum rerum uberia ια--taine his mensibus vita meae rationes,
quamu quidem uotores stratu praedio GHMaasi univ- rotores, qui, est praeceptoris in hoc .ων- io muneis ornarer, honor ea fecerunt commendatione. Neque tamen hane, emporis bramitate conclusam historius partem parvo mini eo titissa --quirendi labore ristumo peperisse di oultates illi intelligent , quo traditorum a veteribus neo otio latesne multipleo recentior aetate movitata interpretatis. Cuitia rei ne eaeempium equiratur, unus almum tramitus quot viros doctos, quo rei militreris poritos, Mot
13쪽
goographos torrita quidem non me in me iuvenili opinetiis desit lectorum indulgentia vertimtamen quo ἐε-niores mihi obtingant iudices, o magis optandum es ,ret hi inter ostendum in Quaesti num do Bello Punico
Primo memoriam minime redearis.
Atque hoe te in primis rogatum eolo, Vir Doctissime, Henrice Iane assau, quem quanti sciam, quamque orata colam tuorum beneficiorum recordatione, sciunt, qui me norunt, omnes. Tu mihi adolescenti, nullaque magnopere te delectanti vel veterum literarum peritia vel docendi aeustate , ita per octo deinceps annos studiorum ae et auctor aestitisti, ut, quum discipulo tuo postea iusto brevius Acadomica institutione frui contingeret, non tantum inde impedimentum oriretur , quantum a summis in Literis honoribus petendis areeret. Quod si quis sietibi acceptum referri Mistimet , ut tamen haud sine aliqua mei ipsius laude dictum esse suspieetur, sciat velim,
locum huic laudi relinqui pere suum , multoque magis
animo obversari eorum, quos in Academia Graninsana Praeceptores habui, et erga me benerolentiam et sim dium quorumvis impedimentorum prudenter minuendorum. Sed has nasutorum suspicione tu parum cur , optime rasau, cuius uti oratissima ea mi hi eridubenevolentia, quam nominis tui auctoritate Misis aculo commendationem quaerere liceret, ita praecepta consiliaque apientissima et vero Memplum, ad incitandos adola centes unum in paucis esse , nunquam animo meo rident. Ego etiam ea a semper et observantia et
14쪽
carem, arstumentum. Qua in re assentientes habui viros Clar. an iambum Brourere , patriae, eheu, crebo
fato ereptum, et Novera, qui praeterea mihi monstravit legendasque commendavit Quaestiones do Bello Punico Primo scriptas a viro Doct. Michaelis annoque 1846 editas in Aetis Societatis Artium et Literarum Rheno- Traiectinae. Si nactu seribendi arstumentum minime tritum, libens manus Operi admovi, veteribi que scriptoribus sedulo inter se eonferendis atque fontibus eorum indagandis et Mentiorum placitis attendendis eam mihi paravi annotationis opiam, unde his prodiit libellus. Non continet illud, quod, eontineret, initio
veraveram. Non enim res totius belli explorantur, sed parti tantum priori eritis adhibetur , inque ea quae eae meo consilio animadvertenda videbantur, Mee historiae tanquam flo inter se iuncta et eae sunt.
In Cannensi pugna subsistere me coegerunt cum rerum Morias iam inutain his mensibus vitae meae metiones
qui in quidem uviore gratu praedis Gymnasii Gr--γα atores, qui, ut est praeceptoris in hoc Gymnasio munore ornarctae, hono fleo essent commendatione. Neque tamen hane, empori, mi Moonclusam . histor- parto paruo mini o titias im irendi labore ea, uasve peperias di oulistes illi intelligent, quo traditorum a veteribus nee ati Atel
15쪽
geographos torsi, Equidem non me in ne itineniti opus B desit lectorum indulgentia vemmtamen quo leniores mihi obtingant iudices, eo magis mandum est, ut hi inter togendum in Quaesii num do Bello Punico
Primo memoriam minime redeant.
Atque hoc te in primis rogatum eoli, Vir Doctissime, Henrice an Masau, quem quanti sciam, quαmque strata colam tuorum beneficiorum recordatione, sciunt, qui me norunt, Omnes Tu mihi adolescenti, nullaque magnopere te delectanti vel veterum literarum peritia vel docendi facultate , ita per octo deinceps annos studiorum duae et auctor aestitisti, ut, quum discipulo tuo postea iusto brevius Aea mka institutione frui contingeret, non tantum inde impedimentum oriretur, quantum a summis
in Literis honoribus petendis arceret. Quod si quia sic tibi aeceptum referri Mistimet , ut tamen haud sine aliqua mei ipsius laude dictum esse suspieetur, sciat velim, locum huic laudi relinqui pereriguum, multoque magis
animo obversari eorum , quos in Academia proniva Praeceptores habui, et em me benevolentiam et sim dium quorumvis impedimentorum prudenter minuendorum. Sed has nasutorum suspiciones tu parum curas,
Optime Masau, cuius uti oratissima ea mihi eridie benevolentis, qua a nominis tui auctoritate huic opusculo commendationem quaerere liceret, ita praecepta consiliaque sapientissima et vero Memplum, ad incitandos adole centes num in paucis essectae, nunquam animo meo eaecident. Ego etiam ea a semper et observantia et Dissiligo b Cooste
16쪽
pietat prosequar, ut in discipulis, qui magis te colat, habeas neminem. Tibi autem et praeeeptoribus meis Grenivanis ea diutissime largiatur Deus . M., unde in disciplinarum studia et institutionem iuventutis piurimum redundet boni. Dioitia i Cooste
17쪽
Pluribus Polybius in voras belli Punici secundi causas inquirit, statuitque eas censendus esse et iram Hamilcaris, qui arca est cognominatus, et vero Sardinias amissionem tributumque impositum, et prosperos Carthaginiensium in Hispania successus principium autem habet Sagunti oppugnationem I). Sed priusquam suam tradit sententiam , Fabii, scriptoris Romani, hac de re opinionem acerrime perstringit. Hic autem, Polybio teste, causam belli fuisso scribit praeter iniuriam, Saguntinis illatam, Hasdru-halis πλεονεξιαν καὶ Φιλαρχιαν. De Sagunti oppugnatione, in causas belli relata, quum ea tantum dicenda sit principium, res expedita est cogitantibus Polybi essatum, multos rerum scriptores discrimen inter principium, caumm, praeteaetum non satis diligenter perpendisse. . In ea quoque, quae dictis subiniicitur, Fabii disputatione sunt, quae displiceant, quamquam Polybi κρίσιν iusto severiorem esse merito anim- ih IIJ, , 0 sqq.
18쪽
advertit eerenus I . Verumtamen ipsam illam Hasdrubalis dominandi cupiditatem pariter atque eius in Romanos odium eo magis memorare iuvat, quo minoris saeps huius ducis nos gravissima praeparanda partes fieri videntur. Do dominandi cupiditate testis si Fabius Hasdrubalem in Hispania pollentem et potentem , quum Carthagine frustra res novas moliri conatus esset, administrare ibi cuncta pro arbitrio coepisse. In
hac regione illo Punici imperii fines protulit 2 , et
consilio plura quam vi gerens, magnam per octo deinceps annos progressionem secit ad suum familiaeque suae propositum exsequendum Bellum cum Romanis renovare eoque tendere Hispaniae occupations hoc erat in votis. Post mortem Hamilcaris soceri, qui eum sibi omni modo devinxerat imbueratque consiliorum Suorum amore, actionis Barcinae princeps, et Hannibalem
diligentissime instituit ad imperatoris munus, et, quod hereditarium Barcinis esset in Romanos odium, ut quamprimum ructus erret, diligento operam dedit. Quid, quod dicuntur iam illo tempore semel arma suscepta esse adversus Romanos 3y Quamobrem ita Polybio do ausis olli Punici secundi assentimur, ut suas tamen Hasdrubali partes diserte tribuendas esse censeamus. Prosperos quido illo memorat Carthaginiensium in Hispania successus sed hos arctissimo cum Hamilcaris memoria coniungi dicas. Eidem porro II milcari vim tribuit summam utpote filiolum cohortato I Historischa meris XIII, 281. 2 Pol ΙΙ, I 3. 3 Zonar. VIII, 19. Diyiliaeum Cooste
19쪽
ad odium in Romanos iurandum. Sed pueri novem annorum iusiurandum quo valuisset quam tenues radices illud odium egisset, nisi tum ipse pater id postea aluisset, tum vero Hasdrubal non tantum germonibus, sed multo magis iuvene in rerum agendarum communionem vocando, illud ad propositum constantissime mquendum o direxisset prudenter, et sortitor roboras-ssit - is in medium prolatis, pergimus ad belli
DE INITII BELLI PUNICI SECUNDI.
A. U. C. 533. 4. C. N. 219 1 . Post Hasdrubalis caedem , cuius do loco et tempore haud convenit inter scriptores 2), xercitus summam imperii ad Hannibalem detulit, quo nuntio accepto, Carthaginienses statim militum suffragia rata secerunt. Mox annibal, non invitis popularibus, ad bellum cum Romanis se accinxit. Huic sententiae qua opponi possint pauca, mox tollemus. Prius videndum de alia quaestione , quae maiores praebet dissicultates. Etenim Hannibal novem annos natus, pueriliter patri blandiens, ut in Hispaniam cum ipso proficisceretur, exercitum illuc traiecturo, celebre illud I De anno belli exorti ne agam , Sigonii facit disputatio
ad Liv. XXI unde patet, errasse eos, qui, reiecto Polybii testimonio, alium captas Sagunti annum mallent quam 2Is M. Livio Salinator et L. Aemilio aut Coss.
20쪽
patri postulauti dedit iusiurandum 1 . Hoc a muliis traditur. Num vero puer revera patrem comitatus sit, dubitari posse dicas: unus enim id obiter memorat Polybius 2 . Sed quum filius, iureiurando praestito, conditionem implevcrit, nobis, aliquo etiam testimonio nitentibus, ille potius prosectus esse cum patre videtur. Quod autem gravius, rediitne dein Carthaginem, an vero in Hispania mansit Non dubitamus, quin aliquando redierit. Quo enim modo alium illud apud scriptores silentium interpretaremur de tirocinio Hannibalis, qui adolevisset in Hamisicaris castris, quique, hoc patre duce, semper in ipso belli theatro versatus et exercitatus ad maiora fuisset ΤNeque moramur verba Bibuli, tribuni plebis, sive potius Livii, sua tribuno plebis tribuentis , , fraude eorum et, cunctatione fieri, ut Hannibal decimum iam annum, Italiam provinciam habeat diutius ibi, quam Camis thagine, vixerit 3 .' am ut saepe in rationibus nonnihil ornandi causa adiectum esse constat, ita in hac Marcelli, quin totius nobilitatis, accusatione tale e satum ossicacius ad concitandum videri debebat, quam ut ab eo abstineretur. Quodni teneamus, Livium s teamur necesse est sibi ipsum contradicere, alio quippe loco e sua persona narrantem de Hannibale, vixdum pubere, ab Hasdrubale arcessito missoque in Hispa
I Pol. III, 1. ep. Nann. 2. Val. ax. IX, 3. Ext. 3. Appian. VI, s. iv. XXI, I. XXXV, 19. Flor. II 6. Gros. IV, 14.
4 XXI, 3, 4. Non recte hic distinxit Lachmanu, de Font me. T. Livii Comm. all. 34, apud Livium . . legi dicens, paucos assensisse ei rei, quam apud Pol. III, Diqiligo by Ooste