Infallibilitatis pontificiae justis terminis circumscriptae explicatio atque defensio, dissertatio apologetica adversus novissimum privilegiorum pontificiorum vindicem

발행: 1732년

분량: 391페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

291쪽

a64 DE ROMANO

tur, uti nonnulli aliarum Nationum loquaculi nugivendi deblaterant imprudenter . Quin Mipse Natalis Alexander, qui Concilium Oecumenicum Romano Pontifici superius consta tissime docet, etiam post editam Cleri Gaulicani Declarationem , ita demum sincere pronunciat: unasio illa in opinione posiva es t aiasdem non pertinet, qua Chrisiani Catholici ia-- , nee ad mores hinc inde meliores . Saeculo A. Historiae Ecclesiasticae dissi a8. Scholio 6. pag. mihi XVI CEterrim quam habuerint Praesules Gallic

ni edendae Declarationis suae rationem anno I 682. ex ipso ejusdem proludio intelligi volunt: Ne scilicet, inquiunt illi, Ecclesa Gaiaticana libertares a Maroribus suis ranis sudio

propug natas , earumque fundamenta , ab amniis dirui Merent. At vereor maxime ut minuS rationem illam intelligant , imo potius honestam excusationem ad minuendam invidiam studiose quaesitam dicant, quotquot summum illud Ecclesiae Gallicanae lumen , Petrum de Agamea , Parisiensem Archiepiscopum , libertatumque earumdem defensorem acerrimum legerint, lib. 3. de Concordia Sacerdotii & Imperii Cap. 7. ubi tam aperte tam diserte te-uatur , nihil Ecclesiae Gallicanae Iibertates eum ea doctrina Romanis odiosa habere commune; nihil illas ab ista pendere, ut defendi

292쪽

a Gallis Praesulibus possint. Libertates perinde tuemur , s de Concilii generalis novis Decretis, ae s de Romani Pontisicis Constitutionibus et

tuae .... Non es cur hareamus in ea regula, qua Romanis stomachum movet , o qua rebus nostras non prospicit , ut par est . Fruatur Summus Pontifex aut quo iure cum Conciliis generae bus , aut etiam superiori ; illia unum in foro expendetur , an nova constitutio vel novum , scriptum rebus Gallicariis prospiciat , aut no

ceat.

. Sed quaevis Gallicanos illos Episcopos seu

ratio, seu simulatio moverit , ut suam illam doctrinae Declarationem iis in Comitiis evulgarent ; non ideo tamen Academia Parisiensis ea occasione ab avita quam tenuerat hactenus doctrina , dato veluti sacramento deflexit . Perspectum etenim omnibus est , eam in iis condendis doctrinae articulis, partem habuisse nullam; S in acceptanda Cleri Declaratione, dum ad ipsam Regis Christianissimi jussu transmissa est, vim non modicam passam esse. Cum enim Senatus Princeps Regiique CognitoreS , ad Academiae Comitia se contulissent, ut iam citos doctrinae Articulos, a Doctoribus recipi, & in publicas Academiae tabulas referri curarent ; tam acres inter Doctores excitae sunt tur5ae , dissidia tanta , ut re insecta Senatus Princeps abscesserit. Tum post dies aliquot, non expectata Magistrorum deliberatione , nulloque illorum adsensu quaesito , in supremam Senatus Curiam advocatus est publicus Academia Notarius & Scriba , die 16. Iunii, mis-

293쪽

α66 DE ROMANO missisque quibusque sormulis , Cleri Gallicani

Declarationem , Academiae tabulis inscribere jussus est. Quae cum ita sint gesta , quis quaeso

memoratos articulos de potesare Ecclesia ca, ab Academiae Magistris probatos receptosque dicat e Quod vero postea Baccalaurei , qui stadium licentiae decurrebant, illoS ipsos ariaticulos , per aliquot annos, Thefibus suis in scripserint, ac etiam propugnarint, ut possent ad Magisterii gradum promoveri; non Academiae statutum aut jussum , sed debitum Regi Christianissimo obsequium fecit; qui ita, supplicante Clero , solenni Edicto mandaverat Mense Martio.

XVII. SEd quis tandem editae Declarationis exitus

suit , quae statutorum in ea Articulorum fortuna λ AEgre dico , dico tamen, quia dissimulari non potest. Poenituit non multo post Cleri Praesules suscepti consilii sui, venia que a Summo Pontifice rogare coacti sunt . Cum enim eorum qui Comitiis illis ex utroque ordine Ecclesiastico interfuerant circiter quadraginta , ad Sedes Epistopales , seu no-Vas, seu altiores, ex Regis Christianissimi nominatione designati fuissent ; ut desideratum Diploma Pontificium ab Innocentio XII. Obtunerent , supplices ei anno Iosa. dedere li teras ; quibus praemissa pro suscepto recens Pontificatu gratulatoria salutatione is dolere se

ex Disiligod by Cooste

294쪽

ex earde profitebantur c ac ultra quam dici polos , quod in Comitiis suis amni I 682. nonntilla

saluta fuisnt , qua Sanctitati sua displi erant. De qua quidem excusationis formula , Romae inter summi Pontificis , & Regis Christianitami administros conventum erat et Eminentissimos scilicet Principes , Franciscum Albani , ct Baldinum Panciatici , Pontificis nomine , & Caesarem Destrees , necnon Tussanum Ianson de Forbin , nomine Regis . Ac tum postea accepta ab Optimo Pontificet excus, tione illa epistolari , ex Ludovici Magni imdulgentia , latum pridem edictum , quo statutorum Articulorum defensionem in omniabus Regni Academiis imperaverat , effectu caruit ; suoque Baccalaurei quique arbitrio permissi sunt. Quemcumque tamen habuerit exitum ea Cleri Gallicani periclitatio, ineptum sane suerit, doctrinae Declarationem Comitiis illis generalibus factam , Ecclesiae Gallicante universae

definitionem vocitare . Nec enim universam

Galliarum Ecclesiam , fatis , ad ferendam de Ecclesiastica Conciliorum atque Pontificum potestate sententiam, repraesentabat Coetus ille ; ad quem non accesserant Episcopi numero longe plures, imo nec advocati fuere, qui suffragii jure potiri, in tanti momenti caussa debuistent. Nec qui ad eum ex variis Remi Provinciis Praesules a suis Comprovincialibus missi sunt, ullam de quacumque doctrina judicandi, pronunciandi, definiendi perscriptam auctoritatem a suis Collegis acceperant. Ridenis

295쪽

a 63 DE ROM. PONTIA Ridendique illi sunt ,.qui Comitia illa , su

perbo Concilii Nationalis titulo cohonest, runt, ut majorem illis conciliarent sanciem di , definiendique auctoritatem. Im

296쪽

INDEX CAPITU Μ

Controversa satus exponitur ρ ct ex ipsa ea iusdem expostione primum momentum eliciatur , pro Romano Pontifice falli nescis . pag. I

Alterum pro Romani Pontificis infallibilitrue -- mentum petitur , ex Christi Domini orationano Pereo fusa , in mortis pervigilio. II

Tertium ex Christ D. pollicitariona Petro facta petitur a gumentum , pro R. Ponti is infallis bilitate. 2ICAPUT IV.

Ex universali cura pastorali Petro demandata , quintum momentum elicitur , ad R. R. Ponti scum Asphaliam comprobandam. 28

CAPUT Rcuinta pro Pomisce , falli cst fallere nescio pro balio

297쪽

hario petitur , ex Clementis n. fidei formala Armenis exhibita. 33

CAPUT VL

Romani Panti is , in judicandis fisi morumque quastionibus Asphatia , se, infallibilisas inviae tis rationibus demonstratur. 38

Diluuntur adversa sententia momenta , ab errantium ut putant Pontificum exemplis petita. Ac primum Petrus de violata siue accusatus , a calumnia vindieatur.

Utor L. oe sopbanus I. Romani Pontifera ab ictis erroritas vindieantur . 69

CAPUT IN

Marcellinus , Liberius , Melibiades Romani Pontifices absolvuntur. IT

298쪽

Gregarii III. Stephani IT. Nicolai L. Responsa , variis Consultoribus data , emoris pura demon pranιur. Va

De violina religione , ae me purgantur Steph nus VH. Sergius L L. Coelestinus III. Alexander III. aliique Romaaei Pontifices. 78

CAPUT XIII. Ab Innocentis LV. Bonifacio WV Bmisaeis M. pravi dogmatis culpa depellitur. 8sCAPUT XIV.

Ioannes XXV. bina violata Mei accusatione oneratus , a earumnia liberatur . Sixtus R. Huia gars mersonis emendator excusetur.

Clemens XL erroris ρώ-s ct integer Uoditur , in celebri Constitutione Unigenitus, anno III 3. data die 8. Septembris. IO

CAPUT XUL Explicantur quorumdam Pontificum dicta, qui σ

299쪽

se , ct 'adece sores suos errori obnoxias , nuero citroque profes sunt. . , s

CAPUT XVILReliqua contra Romanorum Pontiscum Asphaliam di cultates expediuntur. I a T

POsTERIORIS DISSERTATIONIS CAPUT L

QUUionis salus aperitur . Praestare Romamos

Pontifera Conciliis Oecumenicis , a notati ne nominum ac titulorum ostenditur. I 33

Superiores esse Romamos Pontifices Conciliis Oecu menicis, evincit suprema potesas, quam in iis , imo ct supra ea exercent sure sammo , semper que exercuerunt. 1εῖ

Romanorum Pontificum super Concilia oecumen ca eminentiam probat, quod a Ponti ibus ad Concilia nusquam appelline licuerit ; a Concia

300쪽

Eamdem probat eminentiam , quod Papam etiam graοiser, cum scandalo delinquentem, Concialium ordinarie ut Hunt oe regulariter jud care non possis; solo excepto haeresis easu mania festo , quo tunc Pontifex esse desinit. ITO

CAPUT V.

Adversa sententia momenta diluuntur , ae illa primum qua a ratione petuntur. Iga

Nonnullorum Conciliorum expenduntur exempla , qua vel in ipsos Pontifices judicium Mercu Oel illorum judicia recognoverunt ac re

runt tractarunt.

CAPUT VIL

Ula Romamorum Pontificum facta probant , eos Concilia Oecumenica novisse potestate si alua auctoritate superiora. 199

uuo sensu Romani Ponii es teneri se dixerine Sacrorum Conciliorum Canonibus , σ ad ill rum observantiam aduringi ; quis idcirco sacris Conciliis sub t. aos C

SEARCH

MENU NAVIGATION