장음표시 사용
31쪽
te maniere petu estre reforme par un Conciti UnLverset . Quod ita latine dicas : s Quaestio in
is hoc sita est, num quando Papa in Cathedrais Romana loquitur, uti fidelium Omnium ma-- gister, & doctor; re de qua agitur matur: is expensa , in variis Congregationibus , in is Consistorio suo , Consillio suo, suaque Suf- is fraganeorum suorum , Cardinalium, Docto- ,, rumque Synodo ; consultis etiam Univermis talibus, & invocato publicis ac solennibus is precibus Spiritus Sancti lumine , Christia- is nos docet universos , definit, proponitque is toti Ecclesiae , per Bullam seu Constitutio- is nem, quid credendum sit; num inquam itam pronunclans Romae Pontifex, sit infallibilis, is nec ne; ejusque judicium ita latum ac deo,, claratum possit ab Universali Concilio reis
III. Interim tamen a Maimburgo , ejusque inmittis qui controversiae hujusce celeberis rimae statum ita exponunt , Pontificesque iis praemissis formulis , ex Cathedra pronunciantes , falli etiam atque errare posse contendunt , scire velim , annon in fumum abis eant , quaecumque subinde nobis occentant , errorum a Romanis Pontificibus admissorum exempla; ut errare illos posse, imo & errasse saepe, nobis ostendant ρ Quid enim , per fidem numinum i si Petrus Romanorum Pontia
ficum primus , Christum quod objicere illisolcnt in passione se nosse negavit Z Quid si
Marcellinus Pontificum alter, in publica persecutione suppliciis victus, thus idolis ades
32쪽
uit Quid si Liberius, exilii taedio superatus, Arianae tandem perfidiae , & S. Athanasii damnationi subscripsit λ Quid si Vigilius trium Capitulorum damnationi diu obstitit Quid si
Honorius, datis ad Sergium Epistolis, Mono-thelitarum errori favere visus est, aut etiam favit ρ Quid si Ioannes XXII. in errorem da visionis beatae dilatione propendere visus est, Propenditque re ipsa e Itane iis in casibus, Ditisque jactari solitis , judicium solenne aluquod, quale ipsimet late describunt, tulere la dati Pontifices , ut ad quaestionem quae nobis in manibus est, exempla hujusmodi trahi possint λ Quaenam tunc habitae sunt ad consultationem , Cardinalium Episcoporum Theol gorumque Consultationes p Quae celebrata tunc Consistoria Θ Quae vocatae in consilium studi rum Academicet Quae fusae ad divinum Spiritum invocandum, solennes ac publicae preces pQuae doctrinae sanciendae definiendaeque prae missa ex forma juris examina λ A praesenti igitur instituto longe abeunt tot illa errantium,
ut ajunt, in fide Pontificum exempla ; si quo sensu debet , ipsique volunt , de Pontificum
infallibilitate quaestio ventiletur. Ιmo tota jam formula cadunt, seque ineptos , atque insubsOS argutatores ostendunt , qui iis solis, aliisque similibus nituntur exemplis, ut Pont,
fices , in serendo de fide moribusque judicio ,
errori obnoxios nobis ostendant. IV. Nos e contrario Romanorum Pontificum Asphaliam , seu infallibilitatem , qualis ab illius etiam impugnatoribus explicatur,
33쪽
proludiali momento probamus, nulla unquam arte solvendo Poncificesque e Sacro tribunali, iOlcnnucr pronuncianteS, hoc est, praeha hua Ecclesiae mira Urbis ambitum constitutae conlultatione , seu ut praesens habet usus , adhibitis ad consultationem E. E. Cardinali-hus , qui Romanum hodie Clerum constituunt in caussa fidei judicantes, errare omnino non posse, ceterosque in errorem inducere, inel Habiliter demonstramus , in hunc sane mO-dum.
Si Romanus Pontifex , ita ut explicatum est, judicans atque pronuncians, erraret in fide, ceterosque in errorem induceret, Ecclesia quoque Romana, qualis modo descripta est, ineundum errorem incideret, ceterosque pertraheret ; utpote quae Pontificis consentiret errori , eumdemque dato consilio comprobaret. Porro non posse Ecclesiam Romanam, qualis modo descripta est , errare in fide , ceterosque in errorem inducere, tota retro profiteotur antiquitas ; quae eam Omnium Ecclesiarum matrem atque magis ram semper agnovit , Centrumque unitatis Eccle sica semper dixit , Ad quam omnes Ecclesas necesse sit convenire ; Ad quam perfria accestum habere non posit; uuam non vincunt superba inferorum porta et Unde S eerdotalis unitas omnis exorta est. Quibus I quendi formulis abundant D. Cyprianus Epist. Α - - . II. S. Irenaeus Lib. I. adversus haer seS Cap. 3. S. Hieronymus Epist. 7 . ad D, masium , Optatus Mileuitanus lib. 2. contra
Parmenianum, S. Augustinus Epist. Ioa. & in
34쪽
Psalmo contra Partem Donati , S. Bernardus Iesb. a. de Consideratione Cap. 8. Concilium Lateranense sub Innocentio m. Concilium Tridentinum Sess. 7. J Ecqua enim sorte omnium Ecclesiarum mater atque magistra a
Deo data , erraret in fide ; illa inquam ad quam perfidia accessum habere non potest pAut quo fato centrum imitatis Ecclesiasticae ab ipsa unitate decideret; illa inquam ad quam omnem Ecclesiam convenire necesse estpUti profecto necessario decidit , quisquis ab ea cecidit fide , quae omnium Ecclesiae membrorum vinculum est. . Reponet fortasse nonnemo , ut inelucta hilis argumenti, ex tota retro antiquitate petiti vim ac robur elidata Romanam Ecclesiam tot illis titulis a Patribus , & Conciliis ho nestatam , non illam intelligi, quae Romae ambitu continetur , sed illam duntaxat esse , quae toto terrarum orbe diffunditur a quaeque Romana & ipsa dicitur communione , non locali circumscriptione. At inepte prorsus at que inscite . Quandoquidem non potest E clesia, ut est toto orbe dissuta, ceterarum , quae praeter ipsam nullae sunt, mater dici a que magistra: nee potest tota Ecclesiae Universitas, peculiarium Ecclesiarum Centrum V citari . Uti profecto lineae simul omnes, Peculiaris cujusque lineae centrum esse non ponsunt: nec potest quis sui ipsius pater esse ataque magister . Ut sileam, Patres ex citatis bene multos , tacito Ecclesiae Romana nomine , Petri Sedem, Ecclesiarum Omnium matrem a
35쪽
que magistram, centrumque unitatis Ecclesia. sticae nuncupare ; quo nomine Romanam Eoclesiam Urbis ambitu circumclusam denotari, nemo non videt, nisi qui in calcaneo oculos gestat.
Idcirco in Concilio Complutensi a Sixto
IV. confirmato, damnatus est Petrus Oxomensis etiam ut haereticus , eo quod asseruerit Ecclesiam Urbis Roma errare posse . Quem item errorem , eodem quoque haeresis nomine damnavit Sixtus idem in Extravaganti, adversus eundem Petrum Oxomensem edita et ut reservMelchior Canus lib. 6. de locis Theologicis
Cap. 7. Ex quibus omnibus eam ego consec tionem elicio: Ubi Pontifex, Ecclesia Urbis R
assentiente , constiumque dante , pronunciar , errare omnino non potes: aliter cum Pontifice
erraret & ipsa. H. Annon ergo pugnantia loquuntur priami quos noverim Pontificiae asphaliae seu in- fallibilitatis impugnatores p qui cum Sedem Apostolicam , quam occupat Summus Pontifex , Rom,anamque Ecclesiam Urbis finibus conclusam cui ille specialiter praeest , errare atque a fide deficere non posse , fateri cogantur ; ne a tota retro antiquitate praedamnati videantur; adhuc tamen Romanos Pontifices etiam ex Cathedra atque ex tribunali, in caussa fidei pronunciantes, errare atque a fide deficere posse contendunt: iitaquQduo bene cohaerere volunt , Pontificem errantem an fide , & Sedem Apostolicam Romanamque Ecclesiam in fide constantem S per
36쪽
dem si de Pontifice, privatim, ex sensu proprio , & extra tribunal pronunciante loque-xentur ; si de Pontifice, nulla Sedis Ecclesimque suae habita consultatione, nullo illius a cedente consensu , disputarent a haud aegre concederem, posse illa duo cohaerere , Pontificem errantem , & Sedem Apostolicam seu Romanam Ecclesiam , in fide perseverantem atque constantem e quandoquidem eo casu nullam Apostolica Sedes , nullam Ecclesia in errore Pontificis partem habet; atque ita stat penitus illibata. Ast ubi consulta Sedes , coimsulta Ecclesia erranti Pontifici consilium dat ,
errorique ipsius praestat assensum et erret cum Pontifice Sedes oportet, erret Ecclesia . PO ro consulta censetur Apostolica Sedes , comsulta Ecclesia Romana; dum Eminentissimi Patres , qui Romanum Clerum hodie constituunt, ceterique Praesules in Consilium adhibiti sunt, assensumque dedere solenniter & ex formula. Cum ii Sedem Apostolicam, Roma. namque Ecclesiam repraesentent, sintque ips met Ecclesia Romana docens judicans & pr
nuncians. Ad eum sane modum, quo Episcopi universi in Concilio Oecumenico, una cum Pontifice capite suo judicantes ac pronuncianteS, universam Ecclesiam repraesentant , sun que ipsamet Ecclesia universa docens atque definienS. Neque illos a patenti contradictione ac repugnantia excusat , quod laudant ex Divo
Leone Epist. 13. ad Anatolium solebre dictum a
37쪽
xo DE ROMANOetam, aliud sunt sedes , aliud sedentes , seu pr sidentes in sedibus : quo certe nihil verius , nihil certius . Sedes enim nomen est ossicii auctoritatis & dignitatis: Sedens personae nomen est , officium auctoritatem , & dignit tem obtinentis . Idque significat unice D. CD prianus , posse qui dignitatem aliquam obtinet , non agere pro ossicio & dignitate sua. seu recedere ab ossicio et atque ita posse R manum Pontificem aliquando non agere pro dignitate Pontificia et dum scilicet pro privato se gerit , atque ex sensu proprio definitatque decernit . Quod certe nemo negavexit . Sed quid istud ad oleas ρ Quid ad praesentem quam agimus quaestionem p Possina Summus Pontifex ex Cathedra docens , seu S de Apostolica Romanaque Eeeusa consilente Oconsentiente , de side moribusque judicium ferens , a catholica side descere e Putidae igitur repugnantiae convincuntur . Sed haec ad promulsidem dicta e ad graviora momenta veniem
38쪽
Alterum pro Romani Pontificis infallis
litate momentum petitur, ex cir
I. GActum ut narratur in Evangelio Lucaec a a. exponere satis est , ut momentum probationis alterum eliciatur . Versabantur Apotholi omnes in proximo Fidei amittendae periculo , propter scandalum quod ex Christi Domini morte passuri erant. Pro uno tamen Petro Christus oravit, ut non deficeret fides ejus , possetque conversus ceterOS con
firmare . Simon Simon ecce Satanas expetivis Hos ut cribraret quias triticum : ego autem roga
vi pro te, ut non deficiat Ades tua et oe tu alia quando conversus consi a fratres tuos . Quod quo fine fecerit Dominus , exponit S. Leo Magnus Serm. 3. in anniversario die Assumptionis suae , inquiens ; Commune erat omnibus Apostolis periculum de tentatione formidinis p ct tamen specialis a Domino Petri cura suscipitur , O pro sis Petri proprie supplicatur et tangisam iuiorum satus certior se futurus , s mens principis victa non fuerit. In Petro ergo omnium fomtitudo munitur , ct Divina gratia ita ordinatur auxilium , ut firmitas qua per chrisum P tro tribuitur , per Petrum Apostolis conferat-Chriis
39쪽
Christus autem a Patre semper exauditas espro sua reverentia , ut habetur ad Hebraeos s.fateturque ipsemet Patrem alloquens Ioannis II. Ego scio quia semper me audis . Quid ergo inde consequitur, niti quod intulit Augustinus lib. de Correptione & gratia , Cap. 8. Cum Chrisi inanis esse non posset oratio , quid aliud oravit , nis ut haberet Petrus in fide liberrimam fortissimam invictissimam perseverantissimam voluntatem Θ Porro quod oravit pro Petro Christus D. obtinuitque , pro ejusdem in Romana Sede Successsoribus Oravit perinde atque obtinuit a judicio quidem Veterum Patrum Comciliorum atque Pontificum . Ex Christi itaque Oratione pro Petro iuta , Romani Pontificis infallibilitas certa illatione probatur , atque
U. Iam Veterum testimonia haec habeto , qui hanc ipsam consecutionem , Romanae scilicet Sedis , illiusque Pontificum infallibilitatem atque indeficientiam , ex fusa a Christo D. Oratione collegerunt, atque probarunt . Agatho R. P. in Epistola ad Constantinum Imperatorem, quae in Sexta Synodo Oecumenica lecta probataque est , post explicatam Ecclesiae suae fidem adversus errores tunc e mergentes, ita subjungiti s Haec est vera fideio regula , quam ut in prosperis & in adveris sis veraciter tenuit ac defendit haec spirbis malis mater imperii vestri, Apostolica Chriis sti Ecclesia; quae per Dei omnipotentiS grais tiam , a tramite Apostolicae traditionis is nunquam errasse probabitur , nec haereticis
40쪽
pΟNTIFICE. I 3 novitatibus depravata succubuit: Sed ut abis exordio fidei Christianae percepit, ab a - ctoribus suis Apostolorum principibus illuis bata in finem permanet, secundum ipsiussi Domini Salvatoris divinam pollicitationem, is quam suorum Discipulorum principi in S,
- cris Euangeliis fatus est; Petre Petre, e si ce Satan expetivit vos &c. Ego autem ro-- gavi pro te ut non deficiat fides tua &c. - Consideret itaque vestra Clementia , quinis niam Dominus de Salvator omnium, qui fi-- dem Petri non defuturam promisit , conis firmare eum fratres suos admonuit a quod
is Apostolicos Pontifices, meae exiguitatiS Prae is decessores confidenter fecisse cunctis est in
D. Gregor. M. Epist. 7. lib. a. Registri .
Romana Ecclesia nunquam erravit , nec in perpotuum Arsu a te me ) errabit. Leo IX. Epist. s. ad Petrum Patriarcham Antiochenum , Petrus Iolus ille est, pro quo ne descerer sdes ejus , Dominus oe Salvator aferies rogasse, dicens, Simon rogavi pro te ut non de sciat Mes tua . Oua venerabilis, ct e ax Gratio obtinuit, quod hactenus sides Petri non d
fecerat, nec defutura ereditur in Throno qus , infaculum saculi, sed consirmabit corda fratrum. Idem Epist. I. ad Michaelem Patriarcham Constantinopolitanum et Fuit ergo quisequam tanta dementia , qui Orationem illius, cujus velle es posse, audeat in aliquo vacuam putare e Nomisne a Sede principis Apostolorum , tam per eum dem Petrum, quam per Successores suos reprobata .