De titulo et iure serenissimae principis Mariae Scotorum reginae, quo regni Angliae successionem sibi iustè vendicat, libellus simul & regum Anglie à Gulielmo duce Normandie, qui conquestor dictus est, genealogiam & successionis seriem in tabula desc

2쪽

SACRATISSIMO ET

GI Bus AC PRINCIPI Bus

Christianis, Ioan. Lenaeus Episcopus Rossensis Scotus, pacem &perpetuam felicitatem.

3쪽

subditos, sit bdito ium in ipsos firmissimum Rei p. continendae ac conseruandae sit vinculum: ut quod regnum illo non coalescit, vel domesticis perturbationibus dissipari,vel in externorum dominatum di-

rahi sit necesse. Itaque omnes omnium icculorum gentes memoria repetenti mihi nulla occurrit, quae huius mutui amoris ossiciis inummam selicitatem non fuerit adducta: nulla quae ipsius contrario tanquam morbo aut telo aliquo vel non miserrinae languerit, vel in extremam tui nam deuoluta Cmnino non conciderit. Nec vero quae eiusmodi fuerunt Resp. sua tantum mala senserunt, sed etiam in vicinas transmis crunt: ut uitelligant Christiani orbis Principes, qui sua regna diuturna appetunt, ita sibi esse regnandum, ut non solum ab omni tyrannico animo in subditos ab itineam, sed etiam ne vicini populi tyrannis opprimantur, quantum pollunt, prouideant. Nec enim ilia vicinia periculosa eslc non potest, quod tyrannorum ea natura sit , ut cum domesticos perdiderint, in alienos etiam velint erumpere. eademque si possint, ruina sepelire. Quae quidem eo animo dico, ut omnes Christiani principes in eam curam pro suo & iure, &charitate incumbat, ne Serenissima Scotorum Regina Maria,eiusque filius optimae ipei Princeps, iure, quo extimsta Henrici v III. sobole, in Angliae succellionem habent haereditarium, excludantur. Id est,ne Angliae Regnum longe florentissimum,excluso vero haerede, tyranni cuiusuis iniustae occupationi, incuritonibus,aut iniuriis pateat. Nam cum perspicuum sit,omnia commoda, diuitias, ac bona illa,quorum

Anglia non solum sibi, sed etiam exteris populis ferax fuit, inde manasse, quod a iustis hactenus haeredibus iucunde cum Regum laude, ac pacatὰ cuin subditorum commodo administrata fuerit: atque id quoque constet Regnum Angliae, sublatis, uti diximus,Henrici vi I i. liberis, iure sanguinis, Mariae Scoto tum Reginae deberi: quis non videt futurum, ut Maria Regno Anglicano exclusa, illud quoque Regnum non solum his omnibus bonis spolietur, vicini populi pristinis commodis careant, sed ctiam tyrannorum sit domicilium, unde tum domestici suis, tum externi alienis cladibus conficianturi Sed pioniam mali competitores regnandi cupiditate incensi, ambitioniuae causam prςtexunt, unde Anglicani regni diadema iure videantur ambire, putaui mearum esse partium, ut horum causis infirmatis, Reginae meae ius ac titulum, ratiotium certissimis momentis .i struam ac

confirmem. Ita namque mero fore, ut Christiani principes, quod humanitatis & charitatis osticium omnibus Regibus debent, libentius de promptius praestent in Reginae meae causa, si eam viderint ita cxplicatam,ut de eius veritate, integritate, iustitia, nullus in cuiusquain animo scrupulus possit haerere. Nam cum omnes Rcges commupi

4쪽

octam vinculo teneantur, ut se velint mutuis consilijs & auxilijsi Goare, quia Reges sunt, tum singuli certa aliqua Religione Reginae

Scotiae Astringuntur, ut debeant illius partes iuscipere, ac hostium coriaritios oblittere. Atque ut commune hoc omnium Principum viricialiam taceam, Pontilicem Max. sane praeterire non pollum, quem tari Risam alterum Samuelem satis constat, nolle oleo sancto, id est, alacrioritate sua alios quam Saules & Dauides, qui omnium legitimo. x tam Aenum personas repraesentabant, confirmare. Nam piae ter certo in illiad successionis ius, quod diuinae vocationis de electionis loco abetiar, id in primis illum debet mouere, ut hanc defendat tanquam filiam, Roae nec ullius earceris angustia, nec poenae genere potuit ab diaci, RUO minus eum colat semper ut patrem. De sacratillimo imperatore reliquisque Principibus, quid singulos commemorem ξ cum omnes Reginae Mariae vel foederis certissimo, vel sanguinis arctissimo viriculo fuerint coniuncti. Neque vero necesse est, ut id genealogijs,Zd stemmatibus propositas ottendam, cum plane omnibus conii et, litam ex Principibus, Regibus, ImperatoIIbus totius orbis tcrrarum maximis,patris ac matris, maiorumque serie longissime repetita, ortum ducere. Angliae etiam nobilitatem populumque id impellere debet in studium eius, quod tam multiplici arctaque cognatione ex Anglorum sanguine fluxerit, ac Proauia ex Regia Somerieti familia, proximeque Aulam habuerit Margaretam Henrici leptimi fili Ana. Quid quod n uviali quodam cognationis sentia in Anglos pio pensa fuerit, ut domesticis perturbationibus amicta,ab ipsis maluerit auxilium sperare, & sese illius, quae nunc Angliae clauum tenet, promissis committens, in Anglorum quam in reliquorum Vicinorum Princi-γum, a quibus pro iurbati Regni remedio erat opem impetratura,

emigrare regiones 3 Quid quod Anglum in lecti coniugalis societatem, post politis reliquis Christiani orbis Principibus, asciuerit3 Ex eoque, Regno principem ac haeredem talici partu ediderit3Quid quod in Anglia iam potentiae, fortitudinis, pictatis signa edat, in

Anglos omnia humanitatis, beneuolentiae, charitatis genera ostendat , de Anglis sentiat amicissime, loquatur honorifice, scribat magnifice i Quid quod ipsorum Ansiorum mores, linguam, consuetudines. longo iam vitae commercio, ita imbiberit, ut reliquorum mores oblita ad Anglos imperio tui e continendos nata es le videatur Q Hre cum Regina nostra, & digna sit. &iusta sit Anglicani Regni haeres, erit vestiae ch alis,qua Reginam soletis amplecti Reges, Nolsci j quo vel contaderati amicam, vel cognati necessariam debctis prosequi, omni mentis prouisione cauere, ne suo iure orbetur: ac nitate multis nominibus debita dimoueatur, & vobis ex ipsius

5쪽

s P i s T O L A. im ius periculum potieritque vestiis creetur. Ac ne res ob Iurius T rii declaram vos tortaste retardet, en iam Libellum , quem dum Reginae meae cautam in Anglia legatus agerem, Anglis Anglice cura. bam edendum, Latine quorundam Principum rogatu conuersum ac genealosia competitorum, qui ex Lancastrensi &Eboracens familiis profecti su ut, auctum, vobis humillime offero: in quo omnes aduertariorum calumniae ita refutantur, insidiae aperiuntur, rationum quibus nitebantur, momenta infringuntur, ut omnis planὶ dubitatio, quae AEquis aestimatoribus nihil ante dissicultatis videbatur habere, ex aduersiariorum quoque animis videatur iam euulsa. Accipite ergo, quod do, amice: animaduertite, quod scribo, attente: ac facite

tandem quod decet uste. valete, ac Reginae longe iustitaniae favete. Patisiis, Calend. Ian. II 3O.

8쪽

SERENISSIMAE AC CLEMENTIS

s i MAE MARIAE, SCO TORVM REGINAE. ET

optimae spei Principi, eius filio, Principibus meis obseruandi si imis, Io. Lessaeus Episcopus Rodensis obsequium suum deserti

MvLTO praeclaris ad rerum magnarum laudem adiunientis, quae suprema bonitas ad mortalium animos componendos, humanae naturae indidit, haud scio an sit ullum vel utilitare uberius, vel dignitate prs stantius, quam beneuolentiae inter homines ipsos amotisque communicandi mutua qu dam propenso. Hςc enim viribus usque adeo an Ocioraui, ac pretitantibus pollet, ut in quo feliciter suerit adulta, is neque consilio dimoueri, neque temporis angusti js imminui, neque aduersis fortunae statibus turbari, nectite vi aliqua conuelli, nedum erui aliquando possit. Vt mihi necessario dicendum sit, eos

qui hoc naturae munere careant, non modo in rebus gerendis a coniantiae sapientiaeque laude quam longissime abesse : verumetiam hominis ingenium quasi amnaut aliquos exuisse. Atque cum hic amoris beneuolentiaeque senius omnibus hominibus natura insitus sit, tum singulari quadam ratione ijs, qui sanguinis quas arctiore quodam vinculo copulati, necessitudine deuinciuntur. Quamobrem quoties mihi ob oculos pono, tum paren um indulgentiam in proles, tum liberorum pietatem in parentes, toties vim istam isne qua

nulla non solum respub. sed ne parua quidem familia potest consistereὶ tanquam summum Dei in genus nominum benencium videor agnoscere: Toties vobis i quibus haec scribo, Clementissimi Princies j subditisque vestris debeo congratulari: qui ista naturae iura v

is a Deo opt. max. excestentiore quodam modo insita, ab omni temporum iniuria hominumque peruersorum calumni js integra dum semper retinuistis, nimirum nullum maius vestrae humanitatis virtutisque testimonium praeber nullam maiorem spem regni vestri consetuandi amplificandi que, in subditorum animis potuistis excitare. Tali etenim inter vos consense & firmissimo amore, nihil est quod mihi reliquisque vestris subditis gratius esse possit, nihil utrique

9쪽

vestrum acceptatius esse debeat, milii denique ad omnium sortunas magis accommodatum. Obnixὰ itaque,& quantis postum precibus, vos obtestor, ne de solito quippiam ardore remittatis, utque mutuus amor ita altas in animo, vestros radices agat, in immunium in dies masis magisque accrescens, neque fraudulentis calumniatorum inidiis, neque acerba leuis fortunae inconstantia, neque flagitiosa huius saeculi malitia frangatur. Benevola animorum coniunctio vobis murus aliaeneus esto, ut inquit ille: hunc vos murum tenete fortiter: hunc timeant sycophantae bilingues: hic eis ciat ut illi in primis vestrae virtuti displiceant, qui blandum in orc verbum, io manu crudeles ferrum habent, verbo racem, ferro bellum moliuntur, pace dolos, . bello vim exercent, dolis animos,vi corpora contrucidant. Nam sum ma illa matrum virtus pietasque in liberos nona riuatis tantum familijs, sed & ipsis quoque rebuspub. atque adeo luminis tandem impeiijs multum attulit emolumenti. Hinc est illud, quo tantopere com-

mendati solet Dalmatica illa Eiiudice, quod ubi exul in Illyria esset,ffvt filios recte instituerer, prouecta iam aerare, disciplinis animum si diumque applicaret. Sed ut propius te alloquar, Serenissima Regina, i si huius, si omnium aliarum parentum de prole solicitudo cum tua hac singulari in filium charitate conscratur, tanto interuallo cunctas superabis, quanto dissicilius fuit iii 'ferreo saeculo constantiam amoris cui sumque virtutis tenere, quem tu fortissime & summa in filium coera retinuisti. Tu enim de salute eius, qui unicus tibi filius est, dignus quidem te, dc merub tibi charissimus, adeo semper solicita fuisti, ut non modo summam curam ipsa gelseris, sed & aliorum quoque fidei ipsum instantissime commendaueris, sit botus deinde tumultibus ac seditionibus cum omnia sesqtie deque verterentur, & reipub. nostrae facies, eiusque administratio, deiectis his qui rerum fastigijs praeerat, aliisque subito in eorum locum per vim su stcctis, penitus mutaretur, quanto tum metu, quanto animi angore corripiebare, quae filio ni- hil charius haberes. Qua verb sedulitate, quo studio ipsius salutemta apud proceres,quam eos,quibus eius cura demandata suerat,modo per litteras ac internuntios, modo precibus ac muneribus procuraueris, testis ego sum oculatus, & qui certius testari possit, qui clarius

praedicare debeat, arbitror esse neminem. Nam ea tempestate, ego serenissimae martis tuae mandato, meo qui: munere functus, bis rebusi intersui, &quasi de manu quod aiunt j in manum transmisi atquel tradidi, & quod tu soriasiis optares a me flentio inuoluiὶ plusculam apud te moram agens, quam saepissime dum preces ideo a pia

Deum solicite funderes in lachrymarum tuarum misertus sum. Denique cum eo tandem res deductae est ni, ut de libcratione tua certisi conditionibus ageretur: filij honorent, dignitatisque incrementum

10쪽

xc bos omnibus, vitae dixerim tuae praetulisti. Tum etiam constantissime affirmabas,nihil te unquam quod in eius detrimentum aut incommodum vergeret licet saepius ad id interpellata esses admittere Veli C. Digna sine vox pietatem maternam ac Regium omnio maio-rom sirorum animum reserens, egregiamque in illium qua vix un- Roam propensior fuit voluntatem satis sis perque testatam faciens. Trivero,spei optimae Princeps,cuius aetatem iudicium loge superat, cum haec aliaque multa maternae in te charitatis indicia a tam hum ria, tam pia, tam generosa parente tibi esse relicta quae per fidissimo, Diaricios,& stequentes lueras, si modo libere ad te perferri potuis serit, probe intellexisses) cum inquam, haec attenta animi cogitati

ne tractaueris, ita nimirum tecum dices, Ecquid in antiquam virtutem, animosque viriles Te matris pietas. materni di sanguinis ardor Excitat. ut ii mili studio. pietate, fidEque Hanc tedames, illique velis te credere solum

De optima saltem matre tibi per infortunium erepta, velut olo-tino cantu, eo disticho poteris merito & grauiter apud te conqueri, quo pulchre Homerus facit Telemachum calamitatis loco deputare, quod fratre careret:

Vsque aded nostram gentem Saturnius orbamRςddidit, ut me stirps dependcat omnis ab uno

Quo etenim unicuique sua mater fansuinis de naturae copula fratre coniunctior est, eo etiam oportet esse chariorem. Vt hoc igitur ossicii libentius a te praestetur, perpende s quaeso praeter insitam pio talem, quot regna poten si ima, regionesque amplissimae, & prouinciae populosissimae ab illa sola siccessionis iure ad te iustum ac legitimum eius haeredem modo Deus tibi vitam, quod optamus, diutinam concesserit in deuoluanIuri quae omnia matris solius nomine tibi obuenient. Verum cum Scotia nostra extra omnem controuersiam posita sit, neque domi, neque sis is quisquam reperiatur, qui de iure illius quicquam in dubium reuocerta de aliis tum regnis tum prouinciis quid iuste ac legitime aliquando sperandum Iri, non immerit dii quirendum esse iudicaui. Nain cum tot amplissimarum ditionum successio, tam exteros q*am earum incolas suspensos. forsan teneat, ut omnis ex omnium animis scrupillus penitus euellatur, & ius quo serenissima Mater tua,tuque unicus tantae matris filius & haeres sut rus, ante alios merito gaudetis, neminem lateat, en hunc vobis libellum offero, in quo totius causae ratio, ius, legitimusque successionis ordo, series , atque progressus describitur , aduersariorum quoquepta tendentium argumenta I etsi parum roboris momenti illa ha beaκtὶ plene ac dilucide re iselluntur. Quam ego operam longo tempore in Anglia legatus, in utriusque vestium, Patri que communem . . V E ij