장음표시 사용
21쪽
apud Pompeium c oenaui: nactuίque tempus hoc magis idoneum, qtram unquam anica, quod post turin discelltim is dies honestisIimus nobis fuerat in Senata ita sum cum illo locutus, ut mihi viderer animum lata minis ab omni alia cogitationu ad tuam dignitatem truendam transducere. diem ego ipsum cum audio, pro sus eum libero omni iuspicione cupiditatis: cum auteri Iesus familiares omnium ordimim video, perspicio id, i quod iam omnibus est apertum, totam rem istam iampridem a certis hominibus, non inuito Rege ipsb, Cori. isiliari lique eius, esse corruptam. Haec scripsi ad xvi. Kal. Febr. antc lucem. eo die Senatus crat futurus. Nos lin Senatu, quemadmodum, spero dignitalcm nostram, ut potest in tanta hominum perfidia, & iniquitate, retinebimus. c Nod ad popularem rationem attinet, hoc videmur cise consecuti, ut ne quid agi cum populo a Ut salui satispiciis, aut saluis legibus, aut denique sine vi possit. De his rebus pridie, quam l:aec scripsi, Senatus lauchoritas grauissima interccs erat: cui cum Cato, M lCaninius intercessissent.ramen est perscripta. eam ad temisiam csse arbitror. Dc carturis rebus, quidquid erit actum, scribam ad te : &, ut quam rect issime agantur, omni mea cura, opera diligentia, gratia prouidebo.Vale.
commendaticiae littera pertinent ad morat genus. nerum a gesta, gerendaνὶ re 1umitur argumentuU; sed ea scribuntur, qui magna ex parte seuadet humanitas, quaeq; in commendando plurimum habere ponderis exi-Jtimamus. Perfecta autem commendatio tribus fere constat partibus . nam ct amicitia cum eo, qui comiseri, datur, rei aquilas, ostudium nostrum ostenditur . IIic amicitia cum Treb deviratur in eo loco , Muru
22쪽
tos annos tor valde familiariter: rei aequitas in e hquae T. Ampius de eius re decreuerit: studium conrmendantas in clausula, Ut intelligat nostram commendationem non vulgaremfuisse.
A Trebonio , qui in tua prouincla magna negotia, & ampla, & expedita habet, multos annos utor valde familiariter. Is cum antea semper, di suo splendore , & nostra , caeterorumque amicorum Commendatione , gratissimus in Prouincia fuit , tum hoc tempore, propter tuum in me amorem , nostramque necessitudinem, vehementer confidit his meis Ιitteris se apud te gratiosum fore. Quae ne spes eum fallat , Vehementer te rogo, commendoque tibi eius omnia neutia, libertos, procuratores, famIliam, ira imisqu6'uae a. T. Ampius de eius re decreuerit, eae Comprobes; omnibusque rebus eum Ita tractes, uti relligat nostram commendationem non vulgarem fuis .is. Vale. O
Negotialis est usque ad illud , Ego neque de meo studio. arrat, quid actim in senatu, quidpromiserint tribu nipleb.quaesit opinio puli Romani, qua senatus in eum voluntate: quod ad popularem rationem attinet, nihiI timcndum, vitamen excepta: suum sudium in regia caussa, aliorum iniurias, magistratuum imbecillitatem. Ostendit: postremo desenatu, populoque Romano spem optimam asert.
23쪽
- E P I S T. I. L I B. L . CICERO . S. Ἀ LENTVLO. cl
A D xvi. Kalend. Febr cum in Senatu pulcherrime IL staremus, quod iam illam sententiam Bibuli de tri-
. bus legatis pridie eius diei fregeramus: Unumque certamen esset relictum , sententia Volcatij; res ab aduertariss nostris extracta est variis calumniis: caussam enim frequenti Senatu , in magna varietate, magnaque inuidia eorum, qui a te caussam regiam alio transferebant,
obtinebamus. Eo die acerbum habuimus Curionem, Bibulum multo iustiorςm , pqne criam amicum. Canianius, & Cato negarunt se legem ullam ante comitia esse laturos. Senatus haberi ante Kalend. Febr. per legem Piipiam,id quod scis, non potest, neq; mense Febr. toto, nisi perfectis,aut reiectis legationibus. Haec tamen Opinio est populi Romani a tuis inuidis, atque obrrectarOribus nomen inductum fictae religionis I nou tam ve te impedirent, quam ut ne quis propter Qercitus cupidita tem, Alexandriam vellet ire. Dignitatis autem tuae n. lmo est, quin existimet habit in elle rationem ab Senatii. nemo est enim,qui nesciat,quo minus discessio fieret,per aduersarios tuos esse factum. qui nunc, populi Romani nomine, re autem vera, sceleratissimo latrocinio,si qua conabutur agere; satis prouisum est, ut ne quid saluis au . spici js,aut legibus,aut iam sine vi agere possimi. Ego neq; de meo studio, neq;de nonnullorum iniuria scribendum mihi esse arbitror. quid e nim aut me ostentem, qui si Vitam pro tua dignitate profundam, nullam partem videar tuorum meritorum assecutus: aut de aliorum inittriis qiuarrar, quod sine summo dolore facere non posissim Z Ego tibi vi, hac praesertim imbecillitate magia stratuum,praestare nihil milium: vi excepta,possum com sirmare,ce & Senatus, & populi Romani summo studio: amplitudinem tuam retenturum. Vale,
24쪽
AD LENTVLVM, A R GV MENTUM. est ex negotialis , moralibusque sententiis: sed, si
causis, chir j cripta sit, animaduertatuae; negotialis est. Interdum autem negotii narrationem antecedit , saeps
sequitur osci' segnificatio : quod in his ad Lentulum epistolis perspicuum est . Scribit de C. Catonis legis promulsata , de flaφη rui cause , de suo , Hic que conjilio,
I Ametsi nihil mihi fuit optatius, quam ut primum
abs te ipso, deinde a caetcris omnibus quam gratis simus erga re esse cognoscerer: tamen aificior summo dolore, eiusmodi tempora post tum profectionem consecuta esse ; ut δc meam, & caetprorum erga te sidem,&beneuolenti m absons cxperirere. Te autem videre, δίsentire eandem fidem, hominum in tua dignitate,quamcgo in mςa salute sum expςrtus, ex tuis litteris intellexi. Nos cum maxime consilio, studio, labore gr*tia de causiasa regia niterςmur ; siibito exorta est nefaria Catonis promulgaxio, quae nostra studia impediret, dc animos minorς pura ad summum timorem transluceret. Sed tamen in ciusmodi rerum perturbatione , quaanquam Omnia itini metuenda , nihil magis , quam perfidiam i ximemu ; M Catoni quidem , quoquo modo sic res h bet , profecto resistimus . De Alexan-Ariiaa re , ς ussaque regia tantum habeo polliceri , me tibi absenti, tuisque praementibus cumulatu satisfacturum. Sta vereor, ne aut eripiatur nobisi aut dςse ratur: quorsem VIrum minus velim, non facile post timexistimaro; sed, si res coget, est quidd ni tertium ,
25쪽
Eere Regem pateremur, nec, nobis repugnantibus , ad eum delirri , ad quem prope iam delatum esse existima tur. A nobis agentur omnia diligenter: ut neque, si quid obtineri poterit , non contendamus: nec, si quiclnon obtinuerimus, repulit esse videamur. Tuae sapien- tiae , magnitudinisque animi est: omnem amplitudinem, dc dignitatem tugm in virtute, atque in rebus gestis tuis, atque in tua grauitate positam existimare: si quid ex iis rebus, quas tibi foriuna elargita est, nonnullorum hominum perfidia detraxerit, id maiori illis fraudi, quam
tibi, futurum. A me nullum tempus praetermittitur de tuis rebus , & agendi, & cogitandi: Vtorque ad omnia Delicio: neque enim prudentiorena quemquam ex tuis, neque fide maiore esse iudico, neque amantiorem tui.
Hic quae agantur , quaeque acta sint, ea te& litteris multorum, &nunciis cognoscere arbitror: quae sutem posita sunt in coniectura, quaeque mihi videntur fore, ea puto tibi a me scribi opportere. Postea quam Pompeius apud popuIum ad viii. Id. Febr. cum pro Mia Ione diceret, clamore, conuicioque iactatus est; in Se- tuque a Catone aspere, & acerbe, omnium magno silentio , est accusatus, visus est mihi vehementer eme perturbarus . Itaque Alexandrina caussa , quae nobis
adhuc integra est nihil enim tibi detraxit Senatus : nisi id, quod per eandem religionem dari alteri non potest)videtur ab illo plane esse deposita. Nunc id speramus; Idque molimur: Vt, cum Rex intelligat sese, id quod cogitabat, ut a Pompeio reducatur, assequi non posse; &, nisi per te sit restitutus, desertum se , atque ablachium fore; proficiscatur ad te: quod sine ulla dubitatione , si Pompeius paullum modo ostenderit sibi placere, faciet: sed nosti hominis tarditatem, & taciturnitatem. Nos
tamen nihil, quod ad eam rem pertineat , IFaetermittianus . Geteris iniurijs, quae propositae sunt a Caton
iacile, ut spero, resistemus: Amicum ex Consiliaribus
26쪽
neminem tibi esse video, praeter Hortensium, dc Luculialum. caeteri sunt partim obscurius iniqui, partim non dissimulanter irati. Tu fac animo forti, imgnmite sis: speresque fore, ut, fracto impetu leuissimi hominis, tuam pristinam dignitatem, & gloriam consequare . Vale.
Moralis tota, excepta prima sen tia, qua negotialis est. Consolationem Cicero adhibet dolorisuo, eam scilicet, quam sperat in Lentuli quoque dolore posse aliquidproficere. Et, quia valet ad consolandi amoris sigiam - tio; ct amoris indicium dolor est: orditur a dolore suo. quia vero consolationo duae quas via sunt, ratio, o ex
emplum, non modo ut fieri debere, quod suademus, ve- rum etiam visustum esse ostendatur: utraque viar ' greditur. Cumentatur enim a spe, qum in consiliis amicorum, in ipsa die ponit: exemplum verδ sumit dsimilitudine suorum temporum. Tertius bortationis locus est et quod ipsum ad minuendum dolarem pertinet r est enim cum laude coniuncta cohortatio. delectamur autem laudibus, ct quodam modo languentes excitamur. Conclusio est , qua spe quadam a imum recreata
omnium Iudiorum, o clarumque promiso. CICERO S. D. LENTVLO. 6OVae gerantur, accipies ex Pollione, qui omnibus negoti, non intersuit solum, sed eraefuit. Me timiummo dolore quem in ruis rebus capio , maxime sci- Ilicet consolatur spes, quod valde suspicor fore, ut infringatur hominum improbitas, & consiliis tuorum Ganicorum,&ipsa die, qua debilitantur cogitationes Minimicorum , dc prol:torum. Facile secuiseo loco me
27쪽
consolatur recoxdaxio meorum Iemporum: quorun imaginem video in rebus tuis, nam, etsi minore in m violatur tua dignitas, quam mea salus afflicta sit ; xamen est tanta similitudo, ut sperem te mihi ignoscere, si ea non timueri ', quae ne tu quidem unquam timenda es xisti. Sed praesta te eum, qni mihi a teneris, ut Graeci dicunt, unguiculis es cognitus, Illustrabit, mihi crede, tuam amplixudinem hominum iniuria, A me omniastinima in te studia, ossiciaque exspecta, non fallam opi
Ite pondet ad ea, qua Lentuus qu emt . ν quamquam moralia quaedam admiscentur: tamen, quia reducitio re
gis praecipM scribendi caussa fuit, id enim spectandum
est inter negotiales Epistolas referatur. Diuiditur in partes octo. Prima est, des*o in primis erga Lentulum amore: asteraide amicorumside; tertiatde Alaxandri na caussa i quarta, de suis in Rep. capessenda consiliis,σhominum consularium inuidia: quinta, cohortatio ad gloriam,atque constantiam 1 sexta, de Reip statu: septrima, de Tullia filiae Dae, Craisipedisque nupti': oitai aloe vltima,de Lentuli silio: PρNςiο,σ Crasso iter
LEgi tuas litteras, quibus ad me scribis, fratum tibIesse, quod crebro certior per me fias de omniburi 'rebus, & meam erga te beneuolentiam facile perspicias. Quorum alterum, mihi, Ut te plurimum diligam, sacprς necesse est, si volo is esse, quem tu me esse voluistii 4lterum facio lib*ater ; utiquoniam interuallo loc0riun, u
28쪽
temporum disiuncti sumus, per litteras tecum quam saepissine colIoquar. quod si rarius fiet, quam tu espectabis id erit caussae, quod non eius generis meae litteraestini, Vt eas audeam temere committere . quoties mihi certorum hominum potestas erir, quibus recte dem, non
praetermittam. Qilod scire vis, qua quisque in te sidest, & voluntate; aifficile dictu est de singulis. Unum illud audeo, quod antea tibi saepe figaificaui, nunc quoque, perspectain cognita,scribere; vehementer quosiadam homines, SP eos maxime, qui te & maxime debus trunt, dc plurimum iuuare potuerunt, inuidisse dignitati it uae: simillimamqtie in re dissimili,tui temporis nune,& inostri quondam ruisse rationem. v quos tu Reip.cauia lsa laeseras, palam re oppugnarent; 'uorum auctoritatem , dignitatem, voluntatemque defenderas, non tam 'memores estent virtutis tace, quam laudis inimici. Quo quidem tempore, ut perscripsi ad te antea, cognoui iHortensium percupidum tui , studiosum Lucullum: ex magistratibus autem L. Racilium&fide, & animo si gulari. Nam nostra proprignatio,ac defensio dignitatis lLuae, propter magnitudinem beneficij tui, fortasse plerisque ossicii maiorem auctoritatem habere videatur, quam sententiae. Praeterea quidem de Constitaribus nemini possum,aut sttidi; erga te, aut ossi rij, aut animi emetestis. Etenim Pompeium, qui mecum saepissime, non solum a me prouocatus, sed etiam sua sponte, te te communicare solet, scis temporibus illis non saepe in Senatu fuisse. cui. quidem firterae tuae, quas proxime miseras, quod facile intellexin im periucundae fuerunt. Mihi quidem hum anitas tua, vel summa potius sapientia, non iucunda scium, sed etiam admirabilis visa est: virum enim excellentem, dc tibi tua preti inti in eum liberalia 'rate deuiuetum, nonnihil suspicantem propter aliquorum opinionem suae cupiditatis, te ab se abalienatum,
illa epast'la retinuisti. Qui mihi cum sempertiuessauis fauere vitias est , etiaipis suspiciosissimo tempore Canta
29쪽
uano; tum vero lectis tuis litteris, perspectus est fi me,
toto anymo de te, ac de tuis ornamentis ,& commodis cogitare. Quare ea, quae scribam, sic habeto, me, cum illo re saepe communicata,de illius ad te scntentia, atque auctoritate scribere: quoniam S. C. mallum cxstat, quo reductio regis Alexandrini tibi adempta sit; eaque de ea scripta est,auctoritas, cui scis intercessum esse, ut ne quis omnino Regem reduceret, tantam vim habet, ut magistratorum hominum studium, quam constantis Senatus
consilium, esse videatur te posse perspicere, qui Cilicia, Cypriimque teneas, quid emcere, & quid consequi posta sis: dc si res facultatem habitura videatur, ut Alexa driam atque Agyptum tenere possis: esse & tuae, & n
stri imperi j dignitatis, Ptolemaide, aut aliquo propinquo
loco, Rege collocato,te cum classe,atque exercitu proficisci Alexandriam ε, ut cum eam pace praesidijsque fi maris . Ptolemaeus redeat in regnum : ita fore, ut per te testituatur, luemadmodum Senatus initio censitit, & sine multitudine reducatur, quemadmodum homines re- lligiosi Sibyllae placere dixerunt. Sed haec sentencia sic S
illi, & nobis probabatur; ut ex eventu homines de tuo consilio existimaturos videremus; si cecidisset, ut volumus, & optamus et omnes te & sapienter, & sortiteri sinaliquid esset ostensum, eosdem illos & cNide, & temeresecisse, licturos. Quare,quid assequi holus, non tam facile est nobis, quam tibi, cuius prope in conspectu AEgyptiis est, iudicare. Nos quidem hoc sentimus: si exploratum tibi sit, posse te illius Remi potiri, non esse cuntiandum: sin dubium, non eue conandum. Illud tibi
affrmo, si rem istam ex sententia gesseris, fore, ut absens a multis ; cum redieris, ab omnibus collaudere, oti sensionem esse periculosam propter interpositam auctoritatem, religionemque Video; s 'go te ut ad certam laudem adhortor,sic a dimicatione terreo: redeoque
ad illud, quod initio scripsi, iotius facti tui iudiciunia
30쪽
faetiiros. Quod si haec ratio rei gerendae periculosa tibi videbitur ; placebat illud, ut, si Rex amicis tuis, qui per
Prouincia,atq; imperii tui prouincias ei credidissent,fidestiatέpraestitisset; & auxilijs eum tuis, & copiis adiuu res: eam esse n turam, & regionem Prouinciae triar, ut illius reditum vel adiuuando confirmares, vel negligendo impedires. In hac ratione quid res,quid caussa,quid tempus ferat, tu facillime, optimeque perspicies: quid nobis placuisset, ex me potisumum putaui te scire oportere. Quod mihi de nostro statu, de Milonis familiariatare, de leuitate,& imbecillitate Clodii gratularis: minia me miramur, te tuis, ut egregium artificem, praeclaris Operibus laetari. Quamquam est incredibilis hominum peruersitas , s grauiori entam verbo uti non libet) qui nos quos fauendo in communi caussa retinere potuerunt, inuidendo abalienaverunt i quonim malevolentissimis obtrectationibus, nos scito de vetere illa nostra, diuturnaque sententia prope iam esse depulsos: non nos quiadem vinoitrae dignitatis simus obliti, sed ut habeamus rationem aliquando etiam salutis. Poterat utrumque
praeclare, sit esset fides, si grauitas in hominibus cόnsul ribus: sed ignia est inplerisque leuitas, ut eos non tam conitantia in Rep. nostra delectet, quam splendor osse dat. God eo liberuis ud te scribo, quod tunqn solum temporibus ijs, quae per te suam adeptus, sed iam olim nascenti prope nostrae laudi, dignitati, virtutique praefuisti: inul quod video, non, ut ante hac putabam, - - uitati esse inuisum meae: in te enim, homine omnium nobilissimo, similia invidorum vitia perspexi et que tamen illi es h in principibus facile sunt easti, evolare al-rius certe noluerunt. Gaudeo tuam dissimilem fuisse
sortimam. multi menim interest, utrum laus immin xur, an salus deseratur . me meae tamen ne nimis poenia teret, tua Virtute persectum est. curasti enim ut plus a uitum ad memoriam nominis nostri, quam demptum