장음표시 사용
31쪽
tuis, tum amore incitatus meo , ut omnem gloriam, ad qua a pueritia inflammatus fuisti , omni cura, atque industria consequare: magnitudinenaque animi tui, quam ego semper sum admirarus, semperque amaui,nc VnqUa inflectas cuiusquam iniuria. Magna est hominum opinio de te,magna coiiamendatio liberalitatis, magna memoria coni latus tui . haec profecto vides, quanto CX- pressiora,quantoque illustriora sutura sint,cum aliquam tum ex prouincia , atque ex imperio laudis acccsserit. Quamquam te ita gerere volo, quae per exercitum, atq; imperium gereda sunt; Vt liaec multo ante meditere ,huc te pra es, haec cogites, ad haec te exerceas: sentiasque id,
quod,quia semper sperasti, non dubito qriin adeptus intelligas,te facillime posse obtinere summum,atque aliu-simum gradum ciuitatis. Quue quidem mea cohortatione tibi inanis,aut sine caussa suscepta videatur; illa me
ratio mouit, Vt re ex nostris euentis communibus iam nendum putarem , ut considerares in omni reliqua tua vita,quibus crederes,quos caueres. Quod scribis,te vella scire,qui sit Rcip. stariis: summa dissensio est, sed contentio dispar. nam qui plus opibus, armis , potentia V lent,profecisse tantum mihi videntur stultitia, & incomitantia aduersariorum, ut iam etiam auctoritate plus πι-lerent. Itaque, perpaucis aduersantibus, omnia, quae
ne per populum quidem sine seditione se assequi posseat bitrabamur, per Senatum consecuti sunt. nam&stipendium Gaesari decretum est, dc decem legati: & ne lege Sempronia succederetur, facile perfectum est. Quos ego ad te breuius scribo, quia me status hic Reip. no
delectate scribo tamen, ut te admoneam r quod ipse lit- reris omnibus a pueritia deditus, experiendo tamen magis,quarn discendo,cognoui tu tuis rebus integris discas; nsque salutis nostrae. rationem no si habendam esse 11ne
dignitati , neque dignitatis, sine salute. Quod mihi de filia, & de Crassipede gratularis, agnosco humanitatem tuam: speroque & opto, nobis hanc coniunctionem Vinluptati
32쪽
luptati fore. Lentulum nostrum,eximia spe simimae vi totis adolescentem,cum cederis artibus , quibus studuisti semper ipse, tum in primis imitatione tui fac crudias: nulla enim erit hac praestantior disciplina . quem nos,& quia tuus, & quia te dignus est filius , &quia nos dilia git, semperque dilexit , in primis amamus 3 curamque habemus . vale.
I operata iam reductione Regis, queritur de statu rerum communium; ut ex eo Lentulus de sua ratione medit ' tur. itaque negotialem epistolam esu dicemus: qua doquidem ad Alexandrin vi negotium tota fere narratio spectat. quiddam tamen quasi consolationis assert, eum ait: Sunt quidem certE in amicorum nostrorumpotestate. er cumsubiungit infra: Pompeium tibi valddamicum elye cognoui. Postremo claudit episeolam foesupplicationum, σοβcis sui mentione: H Lentuli dolorem, amissa regis resiluendi spe, aliqua saltem ex par te leniat.
DE omnibus rebus, quae ad te pertinent, quid actum, quid constitutum sit , quH Pompeius, susceperiis Optime ex Emplatorio cognosces ; qui non ilum inte fuit, his rebus , sed etiam praefuit: neque ullum officium erga te hominis amantissimi, prudentissimi , diligentissinu praetermisit. Ex eodem de toto statu retum communium cognosces t quae quales sint, non facile est scribere: sunt quidem certe in amicorum nostrorum porestate, atque ita, ut nullam mutationem unquam hac homianum aetate habitura res esse videatur . Ego quidem, disco,
33쪽
debeo, & ut tute mih i praecepisti, & Vt me pietas, utiliatasque cogit, me ad eius rationes adiungo, quem tu in meis rationibus tibi esse adiungendum putasti. sed te non praeterit, quam sit difficile, sensum in Rep. praesertim rectum , & confirmatum, deponere. Verumtam
ipse me consormo ad eius voluntatem , a quo honeste dissentire non possum: neque id facio, ut forsitan quisbusdam videor simulatione . tantum enim animi inductio , & mehercule amor erga Pompeium apud me v let I vi,quae illi utilia sunt, & quae ille vult, ea mihi omnia iam & recta, & vera videantur . neque Vi ego arbitror,Crrarent ne aduersarii quidem eius si cum pares esse non possent, pugnare desisterent. Me quidem etiam illa res consolatur, quod ego is sum,cui vel maxime Coim cedat omnes, ut vel ca defendam, quae Pompeius velit; vel taceam, vel etiam, id quod mihi maxime lubet, ad nostra me studia referam litterarum I quod profecto faciam si mihi per eiusdem amicitiam licebit. Quae enim proposita fuerant nobis, cum & honoribus amplissimis, ec laboribus maximis perfunal essemus, dignitas in sententiis dicendis, liberras in Rep. capessenda, ea sublata, tota, sed nec mihi magis,quam omnibus,nam aut assentiendum est nulla cum grauitate paucis, aut frustra dis, sentiendum. Haec ego ad te ob eam caussam maximὸ scribo, ut iam de tua quoque ratione meditere. C mutata tota ratio est, Senatus, iudiciorum, rei totius
publicae: otium nobis exoptandum est, quod ii, qui pintiuntur rerum, praestaturi videntur, si quidam homines patientius eorum potentiam ferre potuerint. Dignitarem quidem illam consularem fortis,& constantis Sena. toris nihil est, quod cogitemus; amissa est culpa eorum, qui a Senatu,& ordinem coniunci issimum,& hominem elarissimum alienarunt. Sed, ut ad ea, quae conitin ea: ior rebiuruis sunt, reuertar, Pompeium tibi valde . esse cognoui: & eo tu Consule, quantim ego
34쪽
me 1lle sibi affixum habebit: neque a me ulla res , quae ad te pertineat , negligetur . neque enim Verebor, ne sim ei molestus: cui iucundum erit etiam propter idipsuna, quodane esse gratum videbit. Tu velim tibi ita per deas, nullam rem esse minimam , quae ad topertineat , quae mihi non carior sit , quam meae res omnes. idque cum sentiam , sedulitate mihimetipse satisfacere possum: re quidem ipsa ideo mihi non satisfacto , quod nullam partem tuorum meritorum , non modo reserenda, sed ne cogitanda quidem gratia , consequi possum: Rem te valde bene gessisse r mor erat. Expectabamur litterae tuae, de quibus er mus iam cum Pompeio locuti : quae si erunt allatae, nostrum studium exstabit in conueniendis magistratubus , & Senatoribus. Caetera, quae ad te pertinebunt cum etiam plus contenderimus, quam porinus, munus tamen faciemus, quam debemus. Vale.
Sine dubio moralis est Epistola, ob eam maxime cause
. . sam scripta, ut id , quoi factum est, rem factum
ostendatur. quaerenti eium Lentulo, cur cum iam cis , Casare , Appio, Vatinis , in Iuliam cicero redierit , arque ita , ut Vatinium , quem accusauerat antea , defenderit , ac laudauerit eaussas exponit co
sili, sui. Tota verὸ eius excusatio quinque potis
mum rationibus nitituae: primum, quod, cum o Pompeio plurimum debeat , o mirificam Caesaris erga se, fratremq; suum liberalitare sit expertus deorum se ra- mones non inuitus adiungas, d quibus Mneste dissenti-- non possis: deinde, quod in eum sensum non tam allis vi ur benefici s, quam compellatur iniuruis; cum e oues improbi nocere studeant, boni etiam inuideant οῦ C acnio
35쪽
, tertio loco, quod, habendam esse non modo diritatissuerium etiam salutis rasione , exil3 sui calamita . te doctus, intelligat: tum, quod, cum PompeIo, ac , casare, optime utroque de Rep. merito , coniungi , σeorum causia paulli per sententiam mutare , turpe mussit: idque confirmat sapientis morum hominum auctoritate , qui perpetuam in Rep. gubernanda nunquam laudauerint ; postremo , quod in eo se nihil contra Lentuli voluntatem commisisse, crediderit ; cuius animum nouerit tum sibi amicissimum, tum nulla in caeteros malevolentias susum . Extrema pars Eρι- stola negotia continet, de suis scriptis, de Lentulι rebus domesticis , de Q. Fratris negotio , de Appi cupι ditate cilicia administranda , de publicanis .
ΡEriucundae mihi fuerunt iliterae tuae : quibus intellexi te perspicere meam in te pietatem: quid enim dicam, beneuolentiam 3 cum Illud ipsum grauissimum, dc sanctissimum nomen pietatis leuius mini a me tuis esse videatur. Quod autem grata tibi erga te studia scribis esse; facis tu quidem quadam amoris , ut etiam sint ea s quae insiti sine nefarIo sce tere non possunt. Tibi Etb notior, atque illustrior meus in te anumis esseis li
boc tempore omni, quo seiun stimus , ει ὰ
Romae fuissemus, nam In eo ipso, quod te et iacturum, quodque & in primis potes,& ego heste ven mentet expecto, In sententiis enatoris , & iactione, atque adm Istratione Reip. floruissemus,do uua ostendam equidem paulo post , qui sit leni 'M status: de resetiam lita ad ea, quae quaeris. Sed cer-
36쪽
ic-ego, te auctore amicissimo, ac sapienussimo, aetia, me consiliario tortalese non imperiisssimo , fideKqui larin, & benevolo certe vis esses. Quamquam tUa quidem caussa, te esse imp: ratorem, Prouinciamquet bene gestis rebus clun exercitu victore oblitae re, ut d beo, laetor : sed certe, qui tibi ex me fructi is d be nrtar, Mos Uberiores, & praestantiores prcesens capere potuit 1.s . In cis vero ulciscendis, qibos tibi partitii inimico
Cne intelligis propter tuam propugnationem falsatis naeae, partim inuidere propter illius actionis amplitudinem, & gloriam, mirificiim me tibi comitem prae huissem. Quamquam illa perennis inimicus amicoruirisuqrum, qui tuis marumis beneficiis ornatus, in te p-tis Itinum fractam illam , & Aebilitatam vim suam contulit, nostram vicem ultus est ipse seler ea est erihia cc
natus , quibus eatefactis , nullam sibi in posteriun noramc'o dignitatis, sed ne libertatis quidem partem rcli
quit . Te autem etsii mal lem in meis rebus, experta - . quam etiam in tuis; tamen in molestia gaudeo, eandem fidem cognoscere hominum non ita magna mercede rquam ego maximo dolore cognoram. de qua rationia, tota iam videtur mihi exponendi tempus dari, ut tibi I x--
scribam ad ea, quae quaeris. Certiorem te per litteraS scribis esse factum , -- cum Caesare, di cum Appio c isese ingratia: teqtie id non reprehendere adi cribis. in 'istin autem, scire te velle ustendis, quibus robus ait ductus defenderim, & laudarim, quod tibi, ut planitis exponam, altius paui rationem meorum consiliorum repetam , necesse est. Ego me, Lentule, initio rerui satquc actionum tuarum, non solum meis, sed etiam Reap. restitutum putabam i & quoniam tibi incredi; lem quemdam amorem, & omnia in teipsum immota , ac ungillaria studia deberem; Reip. quae te in merc- Ultuendo multum adiuvisset, eum certe me animi mmerito ipsinis debere arbitrabariquem antea tantummo do communi ossicio ciuium, non aliquo erga me sing D
37쪽
sari aetaἰo, debitum praestitissem . Hanc me menis fuisse , dc Senatus ex me , te Consule , audiuit, Miu in nostris sermonibus, Millocutionibusqile ipse via disti. Etsi iam primis tensi cibus illis , multis rebus
meus offendebatur animus: cum , te agente de reliqua nostra dignitate , aut occulta nonnullorum odia, aut obscura in me nudia cernebam . nam neque dein numentis meis ab ijs adiutus es 1 quibus debuisti: neque de vi nefaria, qtra cum fratre eram domo expulsiis: ne e hercule in ijs ipsis rebus , quae quanquan erant mini propter rei familiaris naufragia necessaria ramen a me minimi putabantur in meis damnis ex auctoritate Senatus resarciendis eam voluntatena, quam expectaram, praestiterunt. Quae cum viderem; snietque enim erant obscuraὶ non tamen tam acerba mihi haec accidebant , quam erant illa grata , quae fecerant. Itaq;
quanquam & Pompeio Plurimum , te quidem ipso praedicatore , ac teste, debebam ; dc eum non solum beneficio , sed amore etiam & perpetuo quodam iudicio meo diligebam; tamen, non reputans , quid ille vellet , tria omnibus meis sententiis de Repub. pristinis permane-ham . Ego sedente Cn. Pompeio , cum , ut laudaret P. Sextium , introisset in Urbem; dixissetque testis Vatinius, me sortuna, dc felicitate C Caesaris comotum illi amicum esse coFine; dixi, me eam Bibuli fortainania, qtiam ille afflictam putaret, omnium triumphis, victoriisque anteferre: dixique eodem teste, alio loco, Cosdem esse, qui Bibulum exire domo prohibuissent, di qui me coegissent. Tota vero interrogatio mea nihil habuit aliud , nisi reprehensionem illius Tribunatust in qua omnia dicta sunt libertate , animoque maximo, de vis de auspiciis , de donatione regnorum: nesne vero hac in caussa modo, sed constanter saepe in Senatu. Quin etiam Marcellino , & Philippo Coss. Nonis Apr.' mihi est Senatus assensus, ut de agro Campano , se
quenti Senatu, Idibus Mai; restactur, non potui magis . ia
38쪽
m arcem Illius caussae inuadere,aut magis oblIulsci tenia iaporum meorum, & meminissa actionum Z Hac aruae M sententia dicta, magnus amicorum motus est factus cum eorum, quorum oportuit, tum illorum etiam , quorum nunquam putaram. Nam, hoc S. C. in meam
sentenriam facto, Pompeius , cum nihil mihi ostendis. set se esse offensum in Sardiniam , & in Africam profectus est; coque itinere Lucam ad Caesarem venit, ub multa de mea sententia questus est Caesar: qtuppequi etiam Rauennae Crassum ante vidisset, ab eoque in me esset incensus. Sane moleste Pinnpeium, id ferre cor stabat. Quod ego cum audissem ex aliis, maxime ex meo fratre cognoui, quem cum in Sardinia Pompeius paucis post diebus, quam Luca discesserat, conuem siet: Te, inquit, ipsem cupio: nihil opportunius potuit accide enis chm Marco fratre diligenter egeris , dependendum
iiD est , quod mihi pro illo spoponis i. Quid multa
questus est grauiter: sua merita commemorauit. Quid egisset saepissime de actis Caesaris cum ipso meo fratre, quidque sibi is de me recepisset, in memoriam redegit seque, quae de mea salute egisset, voluntate Caesaris egiste, ipsum meum fratrem testatus est e cuius caus sam dignitatemque mihi, Ut commendaret, rogauit; Vt eam ne oppugnarem, si nollem, aut non possem tueri. Haec cum ad me frater pertulisset ; & cum ante tamen Pompeius ad me cum mandatis Vibullium misisset , ut integrum mihi de caussa Campana ad suum reditum reservarem : collegi ipse me, & ciunapsa quasi Republica sum collocutus . Vt mi tam multa pro se perpesso, atque perfuncto, cenco aere ut ossicium meum memoremque in bene meritos anumum , ndsimque fratris mei praestarem: eumque quem bonum ciuem semper habuisset , honum Virum esse pateretur . In illis autem meis actionibus , se tentiisque omnibus, quae Pompeium videbantur OG
fendere , certorulu-, quin iam debeta
39쪽
mspicatI, sermones reserebantur ad me: qui cum illa
entirent in Reptio. quae ego agebam, semperque sen-ssent ; me tamen. non satisfacere Pompeio , Caesaremque inimicissimulta mihi futurum, gaudere se aiebant . Erat hoc mihi dolendum, sed multo magis illud , quod inimicum meum, meum autem immo vero Icgum, iudiciorum, otii, patriae, bonorum omnium sic amplexabantur, sic in manibus habebant, sic fouebant, sic, me praesente osculabantur , non illi quidem , vi mihi stomachum facerent, quem ego funditus perdidi;
sed certe ut facere is arbitraren, ur. Hic ego, quaritima hun ano consilio essicere potui , circumspectis rebus otianibus, rationibusque subduci is, summasti feci cogitationum mearum omnium: quam tibi, si potero, breuiter exponam. Ego si ab improbis,& peruitis ciui-hus Remp. teneri viderctra, sicut & meis temporibus scimus & nonnullis aliis accidisse accepimus; non modo praemiis, quae apud mc m Inimum valent, sed ne periculis quidem compullus vlli*, quibus tamen mouentur etiam fortis limi viri, ad eorum caussam me adiunge-xcm, ne si silmma quidem eorum in me merita conis
starent. Cum autem in Rep. Cn. Pompeius princeps citet, vir is, qui lianzpotentiam, & gloriam maximism Rempub. meritis , praestantissimisqui rebus gessis
inset coniccoetus , cuiusque dignitatis ab adoles ccntia tauror, in Praetura autem, & in Consulatu aditu toretiam caetitissem ; cumque idem auctoritate, sentCI
Da per se, consiliis ,-stud ijs tecum me adiuvisset, me ama inimicum unum in ciuitate haberet inimicum; noli sitaui famam inconstantiae mihi pertinaciccndam, si quibitidam in sententijs paulum me immutassem, meainque voluntatem ad summi viri, de meque optimi meriti dignitatem aggregasta m. In hac sententia complectendus erat mihi Caesar, ut vides, in conitincta si & dignitate. hic multum valuit cum ve-
.s amiciLia, quam tu non ignoras mihi, es Quinci o
40쪽
Fratri cum C sere fuisse:ium humanitas eius,ac liberaturas, breui tempore , M litteris , & inliciis pers pecta no his, & cognita vehementer etiam res ipsa publica me mouit: quae mihi videbatur contentionem, praesertim maximis rebus a Caesare gestis,cum illis viris nolle fieri , ne fieret, vehementer recusare. Grauissime a Memine in hanc mentem impulit e& Pompeii fides, quam de me Caesari dederat, & fratris mei, quam Pompeio.
Erant ptaeterea haec animaduertenda in ciuitate, qua
sunt apud Platonem nostrum scripta diuinitus: Raletis Repub. principes essent, tales reliquos fure esse . es . Tenebam memoria, nobis consulibus, ea fundament iacta ex Kalen. Ianuari; confirmandi Senatus, Vt nemi nem mar ri oporteret, Nonis Decembris tantum vel animi fuisse in illo ordine, vel auctoritatis. Idemque memineram, nobis priuatis, usque ad Caesarem , Bibulum Cos . cum sententiae nostrae magnum in Senatu pondus haberent, unum fere sentium fuisse bonorum omnium. Postea, cum tu Hispaniam cueri rem cum imperio obtineres, neque Resp. Consules h beret , sed mercatores Prouinciariim, & sedit onum seruos, ac ministros, iccit quidam casus caput IT cum, Quasi certaminis causia, in mediam contentionem dissensionemque ciuilem. ao in discrimine cum iniri. sica Senatus, incredibilis Italiae totius, singularis bonorum omnium consensio in me ruendo extitisset;
non dicam qujd acciderit ; s mustorum est cnim .dc Varia culpa ) tapinui dicam breui, non mihi Exe citum , sed duces defuisse. In quo ut iam sidum i culpat qui non dςfenderunt i non minor eit i is, qui
reliquςrunt: si accusandi sunt, qui pertimuerunt; magis etiam reprehendendi , qui se timere simularunt . Illud quidem serte nostrum consilium iure la dandum cst, qui meos ciues, & a me seruatos, Sc me seruare cupientes, spoliatos ducibus , seruis armatis