장음표시 사용
151쪽
9a D IssERTATIO II. exscribit, dictioni aptans. Beato , inquit, Petro Apostolo , ejusque Vi cario Domno Paschali, G continuo subdit, parentes suos Pip. dc Car. imitatus ; eoquod in Diplomate distincte recensentur Pippini scirili donationes . Caetera per se patent . Fallitur autem Ostienses dum ait, Lis Avicum imitatum esse parentes suos , eorum quippe uterque donationis funus se tenuerat; praeterea tam PippinIis , primus amplife tor Ecelsastica ditionis , pr incias ct civitates donavit B. Petro, o successoribus ἰ quam Caresus paterna confirmator suam amplissinam δε-
vationem adjecit. Ludovicus e contrario longe lateque extra Francorum donationes excurrit, nihilque omnino largittir civitatum. aut provin
ciarum . auamobrem simplex ea Chrouetraphi V turnensis traditis de Pucto coormationis praeferenda en intiensi, qui non juxta Pagii sententiam , primus Diplomatis meminit; sed primus suis additionibus Diaploma disturbavit . Iam-ro Diploma ipsum expendi debet .
H. , . e . XI. De illius titulo iam diximus satis multa . Exordium autem , seu penditur incipiendo invocatro Irrmiatis, primo aspectu singularis , δε attente consideretur,
Rb -ος Vμφ' singularitatis causam palam facit. Et vero doctissmus Nabillonius Dipl. l. a. c. 3. contra laeum Pupebrachii Qfert invocationes avi Carolingici : In nomine Dei & Salvatoris N. I. C. In nomine Domiani I. C. In nomine Patris & Filii & Spiritus S. Vuam rem Godefridus
animadvertens Chron. Got . to. I. l. a. c. I. p. IIy. seq. notat varium extitisse Notariorum Hylum in iis formnlis . Praecipve autem c.6.
rejicienda sit in Diplomate Henriciano Ecclesiae Rom. concessis , dc ab Em. Baron. ad annum Io I 4. n. 7. producto sermula invocationis Iu nomine Dei omnipotentis Putris G Filii . ct Spiritus sancti, quam ut suspectam incusare voluit D. Frider. Halinius in Hist. Imp. par. a.
Diplomatibus. stylo haud dubie Notariorum Italicorum , camdem reperiamus . Viri eruditissimi obserυationi nemo , arbitror , repugnabit, quod attinet ad AuguHorum Diplomata, qua Roma feri consueverunt, Carolo quidem magno excepto, quippe Donationem suam in Urbe edidit. Sed de invocatione Ludoviciani Diplomatis , utquumque a Stephano IV.Cel a Paschali digerii, in Francia tamen confrmati secus judicandum esse videretur , nisi apud Baronium s 8 II. n. Tinamentum Caroli Magni in Francia pariter factum occurreret cum ista invocatione In n mine Dei omnipotentis Patris, & Filii . & Spiritus sancti . Eua item invenitur apud Labb n Concit. to. VII. p. 12Oa. praecipue apud
152쪽
DE DIDLOMATE LUno v I cI PII. 93Bollandum A. SS. to. a. p. 887. qui s. CurοIi Magni vitam ex Egintaris di duobus Codd. Mn. optima nota , eum quinque aliis Mn. melioribusque editionibus collatis prefert. hoe tantum discrimine , quod in omniabus legitur : In nomine Domini Dei omni p. &c. ut in Ladουiciano grapho Hadriana molis , ct in Diplomatis Ottonis er Henrici GL Albiniani juxta eorum autographa . Unde inferri tuto potes. Privile gia Carolingiorum Omnia s. Petra di successoribus concesa in cationeminam praepetulisse , quam ct into, s Henricus fuerunt imitati, styla
scilicet Scriniariorum S. Sedis , quorum erat ex archivi monumentis ista
conscere. Nullusque dubito , quin, Pippini donatio si extaret, invocationem ipsi mam pras erret, quam successores Omn s amplexi fuerint. XII. Sanctam illam Rempublicam, Romam videlice , ejusque o; lbuis;
tum . quam vidimus sto. I. p. Ia. musto ante Regum Francorum m i Dueatus iun-
Donationes juris esse lorifica Sedis , deditione scilicet populorum , qui ab ἱ
ab impiis Graecis defecerunt, loco principe Ludovictis coormat. Ita tale asseratur. enim cum Imperatore convenerat Stephano IV. qui auctoritate Imperatoria
direptiones avertere , simulque rationis Ecclesiastica hea omnia tam valido munimento protegere optabat. Rem ipse Imperator docet conceptis Cerbis : Sicut a Praedecessoribus vestris usque nunc in vestra potestλte& ditione tenuistis , & disposuistis . Deinde Civitates sngulas numerando recenset tam Tuscia Romana , quam Campania; bipertito enim dividebatur Ducatus , ut neminem eruditorum praeterit, in Cisiberinum o Transtiberinum . suas Civitates ante tiliam Donationem juris esse Oritolica Sedis tam perspicue vidimus in literis Codicis Carolini, ut ociosum videatur hac iterum id demonstrare . Satis superque erit modo me moria repetere , quod Stephanus II. Pippino , qui in Franciam redierat, d. Car. ep. 6. 7- al. V D. IX. Agnificat, Langobardos donationem
irritam reddidisse, nec unius palmi terrae spatium S. Sedi tradidisse: quin etiam fecisse scamaris , atque depraedationes seu devastationes in Civitatibus & locis B. Petri. Rursusque ad novam expeditiovem suscipiendam illum urgens Ibid. ep. s. 9. al. IV. v I. dum Roma a Lang Bardis obsideretur: Nullum , tuquit, augmentum nobis factum est. potius autem post desolationem totius nostrae provinciae , cte. Auid enimvero desideratur clarius ad tenendum , Civitatem Romanam , ejusque Ducatum ante Donationem Omnium primam juris esse Apostolica S dis 3 Indidem nihilominus suppetit testimonium locupletius: nam infra idem Pontifex, Civitatem , ait, Narniensem , quam B. Petro tua
Christianitas concessit , abstulerunt , dc aliquas Civitates nostras
153쪽
Quod satentur retentet. illi, qui Re
comprehenderunt . Narniam zidelicet Ducatus Romani Civitatem a eateris secernit, ae Pippino ingentie refert acceptam , quia olim in υ
teudunt , Regia munificentia debitam esse ; aderive Lndovici verba a praedecessoribus vestris attingere contra constantem Omnium Codd. f-dem non verentur , subnituendo nostris ; ita ut Pippinus ct Carolus via deantur Romam ejusque Ducatum D. Petra , ct ejus puccessoribus tradidisse : operapretimn erit non rationibus , quod feci in Od. Carolini si-
lactratione, sed propria eorum confessione contrarium ossendere . Carsum Martellum , quamvis tam multa de Patriciatu ejus inani contentione disputent, inter praedecesdres Ludovici non recensent: sunt enim , an rio 74 I. morte praventum opitulari periclitanti Ecclesia non potuisse . uin etiam fatentur, Romianos Pontifces usque ad annum Te,3. tu Graecos AuguROs , niquumque impios , obsequium non deseruisse . Sequenti autem anno in prima expeditione Pippini , Hunt, Narniam unam ex Du-eatus Romani Civitatibus, Francorum metu renitutam esse. Itaque q1 emcumque imaginentur Dueatus Romani, cujus caput Roma , fuisse Dominum ; ditio ina, eorumdem emfessone, antequam Donatio P
piniana suum sortiretur ejectum, μο Principi subdebatur . aeuis autemine esset, Pippinus idem Cod. Car. ep. I s. al. Xxxv I. Romanis ten tus erat tinita pon suam donationem anno , quod Romani ipsi nos edocent in literis , quas Regiis reponunt: Circa beatissimum , inquiunt, &Coangelicum Spiritalem patrem vestrum, a Deo decretum Dominum nostrum . Paulum Summum Pontificem . Euamobrem praedecessores vestri Ludoviciunt Diplomatis ante donationem per annos as . fuerant
Gregorius III, Zacharias. Stephantis II. ct post donationem Paulus I. Stephanus III. ct Hadrianus . Namque iisdem fatentibus , quod negare non p unt. Pippiniana donatio Exarebatus ct Pentapolis inibus concludebatur , de Hadriano eodem ct successore Leone III. ne hiscere quidem audent: tametsi alia via Principatum eludere aliquis eorum peris. Aitetur , quod uberrime demonstravi in notis ad Odicem Carolinum .atiare igitur Gratiano adhaerere malint , qui primus posuit Nostris , quam conflanti cidicum testimonio, suaque ipsorum confessoni , non diffcile captu es: uestiunt quid dicunt. XIV. L
154쪽
ipsam exhibet, non qualem Carisaei factam esse diximus anno 7ς 4. ct a 2I. IV, a
Pippini duobus filiis Carolo , ct Carolamanno confirmatam; sed qualem quς Caresus M. Roma confirmavit anno τ74. Prior scilicet in Archizo E clesie Lateranensis diligentissme custodiebatur ; quum viginti post annos , seu 774. Carolus veniens Romam Promissionem , quae in Francia in loco . qui vocatur Carisiacus, facta est, sibi relegi secisset, complacuerunt illi, & ejus Iudicibus Omnia , quae ibidem erant adnexa , retari in libro Pontificali seeh. 318. βvam utique propria sua manu ipse Christianissimus Francorum Rex eam corroborans, universos Episcopos , Abbates . Duces etiam, & Graphones in ea adscribi secit. Quam prius super altare beati Petri, & postmodum intus in Sancta ejus consessione ponentes tam ipse Francorum Rex , quam ejus I dices, B. Petro , & ejus Vicario Sanctissimo Hadriano Papae . Sacramento sese omnia conserva turos, quae in eadem Donatione contunentur , promittentes , tradiderunt ; ut Iegebat suo avo Albinus, parvoque cum discrimine habent omnes Codd. tum ediri , tum Mn. D, natio tam flemniter , tam sancte confirmata a Carolo , quam Hadrianus non semel, nee injuria oblationem , o holocaustum appellat in literis , nequicquam alibi quaeritur , uno in Ludoviciano diplomate extat integra . Diligentissimus veterum monumentorum collector Franciscus
Blanchinus excia. Farnesiano erieberrimo eam se optimo publico edidisse putat in lucem Anast. to. a. p. LvII. , Nam pretis illius Codicis aequus aestimator, quum suo tempore Parmam transarvs esset una cum Farn sana bibliotheca . re se contulit semel θ iterum ; specimenque characteris uncialis , aetatem Codicis Carolo M. supparem designantis , excipiens, quod Ictentus , ct Schesnratius neglexerant, dum Codex erat Roma , licum illum totum descripsit, quem attuli, tibi de Stephani II Epistolis agebam to. I. p. 6ς. tanquam Pippinianae Donati is monimentum. XV. At mirum doctissmum decepit libri Pontificalis marratis. In mis Ludokieiano βuamvis enim ibidem referatur , quemadmodum Pippinus ratum ha- Dipium ις π io, bens quidquid Carisaci suo Diplomate concesserat D. Petro , ct ejus Ωιμcesdribus, nomo Diplomate anterius illud raboravit, addito etiam C rnaclo: tamen civitates ibi tant&m recensentur, quarum possessionem FuIradus Pippini Missus iniit, elavesque Romam detulit. βuapropter δε-cem Civitates deesse compertum erit in libro Pontificali, qua omnes in Ludoviciano Diplomate reperiuntur . prater Narniavi meatus Romani CL
Titatem , cujus quoque possessonem inierat FnDudus ; tam is possit minis
155쪽
96 DIssERTATIO II. redeuntem ad s. Segis ditionem veterem , a rinatione secreverat: quare Ludoviciis recte inter Civitates Romani Ducatus eam recenset. Eadem vero Pippiniana mnatio integra tam exacte , tantaqtte eum distinctione recensetur in Diplomate , ut mirum sit, cur eruditi duo Recentiores vel
hine a se spicando de sinceritate ejus non sint abserriti . Enimvero Iamquam suam Pippini donationem referat; tamen ea indem non soli' pino adscribit, sed Carsum e usdem participem facit. Etenim v ginti illis annis , qui donationem Pippinianam sequuti, primum Caroli adventum in Urbem praeessere , decem ea civitates, quarum possesso a Langobardis tradi noluit , saepe promissa , nunquam reddita inveniuntur . At Carolus , Langobardorum Rege Desiderio capto , eorumque regno su acto , integram s. Sedi Donationem vindicavit. Rei tenes sunt Od. Car.epincla dua s I. s3. al. LIV. LII. to. I. p. 32I. 33O. paucos post menses a Carali recessu data , queis Hadrianus Regi nunciat Leonis Archiep.
Ravennatis inυasionem Faventiae, Imolae , Ferrariae, Bononiae , necnon
Adria . seu Gabelli , in qua Comitem constituerat Dominicum mi a Carolo commendatum in Ecclesia s. Petri ; adeoque omnes civitates Ism Iia, a Romana Ecclesia possessas esse, certo confiat . De quatuor au tem Pentapolensibus quin perinde esset, omne amovent dubium eadem tit ra , quippe quibus utramque Pentapolim ab Arimino usque Eugubium
in fide Apostolica Sedis persi iere significatur. Praeterea Territorium seu oppidum Valvense confugium fuisse quinque Carsi Legatis in Beneventana
commotione , ex aliis litteris 9 O. al. MI I. to. I. P. 48a. Iiquet. fige limes I milia XVI. Afimiliam , inquies , inter civitates reliquas nominari non video elie provinciam.Πος in Carolino ; qua continuo post Ravennam occurrit in Diplomate ..i ivi. ' Husdem vero , ct in laudatis Epistolis , ct alibi comperis mentionem feri, uti provincia . auare arbitror, Choragraphum Italia medii avi vehementer hallucinatum se , tibi provinciam in civitatem convertere priamus omnium est ausus . Me falleris : deceptus ct ego uim cum aliis opinionem istam sum amplexus . uidni autem Z Exarciatum anginnioribus terminari limitibus videbam tempore Langobardorum , quam Romanorum reipublica ; Isimiliamque proviηciam bipertire divisum usque ad Bononia territorium Italici Regni partem facere ; inde vera Exarcharum incipere. Nihilo tamen minus Amiliam absolute concedi A Lyesica Sedi comperiebam in Me Diplomate , quod legitimum esse tot viaris doctissmis visum erat: hisce in angustiis quid facerem p Singularis . atque antea inaudita doctrina emergit Chorographi , optimis , ut primo aspectu videntur , rationibus provincia nomen auferentis Amilia in
156쪽
na DIMO M. LUno v ICI PII. ' Exarcha tu, in ejus sententiam rei pedibus . Postea vero ad jura s. Sedis
vindicanda me Iisio vertens, neque ullas opiniones hominum admittens, quae cum certis annalium monumentis pugnarent, tenui Chorographum
1 tum Annalista Itala acceptissimum , ut in aliis multis , ita in detra hendo protincia honorem Amilia, mehementer hallucinatum esse . Non enim de sua eonditione promincia ista excidit: quod patet ex provinci rum Ecclesiasticarum divisione ; sed citili in administratione angustiis esse caepit . stuandoquidem in Exarcha tu Emilia nomen retinuit; in R ino autem ItaIta praesarum istud regni nomen procinetale illud absemuit. βuin etiam ipse in Exarcha tu exorta Pentapolis duplex. Emiliam
coarctavit: adeoque tres in Exarchatu provincia esse coeperunt, Amilia videlicet, Pentapolis maritima , ct Pentapolis mediterranea .
XVII. taua ut mera 'it, Fulradus possessionem initurus civitatum ouod is litare Pentapoleos , & Emille, ut est in Od. Farn sano to. I. p. 66. in cod. confiu Exarcharum es progressus , & ipsas clabes tam Rabennantium urbis, g bregrim I ari quaque diversarum Cibitatum ipsius Rabennantium Exarchatus Romam detulit . Cimitates ipse enumerantur in Codice , nullo habito discrimine provinciarum Exarchatus . Hadrianus autem nuncians Caresa
Archiepiscopi Leonis invasionem d. Car. ep. ς I. al. M v. illum i vasisse ait Civitates Emiliae deinde Pentapolenses ad defectionem filiacitasse; hos autem constantes permansim in S. Sedis obsequio ; quemadmodum extiterunt sub nostro praedecessore domno Stephano Papa . Cui Sa. rec. genitor tuus, simulque & praeclara Excellentia tua ipsiim Exarcharum sub jure B. Petri permanendum tradidit. Pari modo in alia Disola ep. ς 3. al. MI. provincias separatim recenset, perspicue docens, Ravennates populosque in provincia flanilia minentes a Pentap Iensibus distinctos esse : Nullum ex Ravinianis , vel Rimilia; inde Pentapole ιm fidem commendat. βuamobrem me pudet Chorographo adhibuisse fidem hae in re to. I. Praef. n. xxxv I I. , resiluensque Amilia
honorem pristinum, auctoritate Diplomatis illvm confirmo. Ludovicus igitur Mnarinem Pippini avi sui , a genitore Carolo inflauratam confimmans , ipsi mam illam recitat; videlicet Ravennam caput o Metr psim totius Exarchatus: & Emiliam , tinam ex protinctis Exarchatus , Civitates singulas numerando recensens , ne cui provinciam ictam latius extendere in mentem veniat . Deinde aliam subjicit, simul dc Pentapolim qua Pippini tempore nondum in duas provincias divide batur , unde magis magisque sinceritas Donationis agnoscitur simile que in modum enumerat provincia illius Civitatis , utraque territoria ,
157쪽
Oppida , finesque ad eas pertinentes subjungens : idque adeo perspicue, aedi tincte , ut iidem illi fines , quos Ecclesiastica ditio hodieque habet. quibusve a Mutiuensi Dueatu similia dividitur , describantur . TY,toli, ut ,. sdai XVIII, Hauc Due provinciam Scriptores magis enebres saeculi sextia
natus territorio decimi contra omnium veterum monumentorum fidem . mxta Romanabatur a Regno Ita. rel. tempora latissime extendunt. Irs vero tum quia Ecclem uica pr
vincia rationem habuere, tum quia illorum etas parum illuseris id fers bat , venia videtur aliqua adhibenda . Secus es de nostri avi Scriptariabus , quibus Codicem Carolinum, ct Diploma Ludovicianum excidisse expediebat, quam , praedicrorum vestigiis insiliendo , utriusque monumenti a siertores feri . De amplificatione Exarchatus, stit de Civitatibus, quas Donationi Fraucorum Regum adjiciunt, alibi dicendum erit. Me autem loco praeteriri non debet ex iis una , quam Donationi eidem eri. piunt . Ea scilicet est Bobium , hoIie Sassina , aliquanto magis australis Caesena, quam Diploma omnium primam enumerat; Codex CamI. ep. s I. ς q. al. LI v. LII Casenae proximam nominat; ct Farnesianus Codex inter Caci lium s. Marini, ct Urbinum recenset: antiqua Amilia civitas,
cujus Episcopus quinto seculo exeunte intererat conciliis Symmachi Labb. Conc. tO. Iv. P I367. I 376. ct in libra censuum Abiniani Odiei, Babiensis Episcopatus cum tribus Monasteriis inter Foroliviensem , ct Populiensem locatus visittir . Praeterquamquod ex quinquaginta pagis Sasema subjectis quatuor Bobianum comitatum sciunt, ut animadUertit Rhesius I t. sac. to. II. p. 6ς a. . Hanc vero nobilem , ct antiquam elotatem Anilia Appiniana donationi eripientes, Bobium oppidum molia.
Herio s. Columbani celebre in Insubria subnituunt, Episcopali sede donatum a Benedieto VIII. Db initia saeculi XI. Dirmar. ap. Bar. Io I 4. n. 4. Ugheli. Mabili. aliique plures . auam recte extra limites Jmiliantishme sumta petatur ista Citatas , lectoris judicium Uio . Equidem υλῶο , impassibilia disputationis actu narrari : nam Fulradus Pippini
Miss us , qui Bobii , ut caeterarum civitatum , possessionem iniit, csi te in longinquas adeo regiones non est profectus . Quumque habeam pro cem to , successores omnes D. Petri Hadriani verbis Cod. Car. ep. II. al. xv I. protectari: Testem enim invoco Deum, quia nullorum fines
irrationabiliter appeto ; fidenter dico . Bobium Insubria nunquam fuse
Dris s. Sedis . De Ciυitatibus aliis , quas Exarctatui adjungunt, secus σου fateor : non quia Pippiniana , vel Carsina in ravatione contiuereniarur , quod irmare aeqiue falsum ea, ae B bium ex Insubria in Flamianiam traducere, sanritaque Sedi nullo auctore vindicare ; sed quia ex
158쪽
D1 DIPLO M. LUDOVICI PII 99alli capite ad Apostolica Sedis ditionem omnino pertinent, ut suo loca ostendam. Interim ut firmius constet de Ecclesias ea rationis snibus, pauca subdam ex Cartii divisone Regnorum inter Ludovicum , Pippinum . ct CarοIum filios . Pippino enim dedit Italiam , quae & Langobardia dicitur , inter fratres dimidendam , si forte iis prae moreretur: licet alibi to. I. p. 298. seq. eadem ad rem aliam aliata fuerint. XIX. Ab ingressu Italiae per Augustam Civitatem accipiat Kar his Eborriam , Vercellas , Papiam . re inde per Padum fluvium ter- int et filios a Caiolo mino currente usque ad fines Regensium, & ipsam Regium . & Civitatem novam, atque Mutinam usque ad terminos s. Petri. Has
Civitates cum suburbanis , & territoriis suis , atque Comitatibus. quae ad ipsas pertinent, & quicquid inde Romam pergenti ad laevam respicit, de Regno quod Pippinus habuit, una cum Ducatu Spol tano , hanc portionem , sicut praediximus, accipiat Carolus . Quicquid autem a praedictis Civitatibus, vel comitatibus Romam eunti ad dexteram jacet de praedicto Regno , idest portionem , quae re mansit de regione Transpadana una cum Ducatu Tuscano, usque ad Mare Australe, & usque ad Provinciam , Ludewicus ad augmentum sui Regni sortiatur . Vides cum territorio Mutinensi Italia Regnum te minari , quia Bononiense territorium , ut hodie, Mutinens erat fη timum . Vides insuper divisonem inam designatam per fines ab ingressiι Italia usque Mutinam : indeque non modicam illam Italia seu Lari bardia parrem , qua ad lavam Genientis Romam protenditur, ubi nunc Veneta Reip. ampli ma dominatio est, una cum Ducatu Spoletano , qui, Iicet B. Petro ct successoribus ovatus , ad jus supremum Imperatoris pertinebat, ut infra planum fet, augmentum fore Regni Caroli. Rumtem vero alteram Ludovico de linatam nihil melius explanat, quam de- Agnatio alia per fines Ecclesiasica dominationis , qua Diplomate Ottonis eontinetur; ipsique Caresa tribuitur tum in eodem optimate , tum in libra Pontificiat, estgite hujusnodi : A Lunis cum Insula Corsica , deinde in Suriano , deinde in monte Bardonis , deinde in Berceto , exinde in Parma, deinde in Regia, exinde in Mantua, atque in Monte Silicis , atque provincia Venetiarum & Istria ; De qua iterum sermo erit in notis ad Ottonianum Diploma . Interea Transpadanam Ludovici portionem Italici Regni assequere ; modo designatos fines non intelligas moenia ipsa urbium nominatarum , sed e usque territorii extremum : praeterea Tuscia Ducatum accipias , perinde ac Spoletanum ,
supremi juris Imperatoris, tames Apostolica Sedi oblatus esset; quare
159쪽
ct in hujus ditiove includitnr , ct Ludovici portioni adjungit&r . ma nus de Donaticve integra PF pini a Carolo M. ejus filio confirmata Romae, ante sacratiissimum corpus Principis Apostolarum , anno 774. Veniendum mori est ad Caroli ejusdem donationes .
Carol a M limi ius XX. Princeps hic Magnus pietate in Deum, necnon obsequio , amore , - editu'ciam. sv ae liberalitate in Petrum , quater omnino, ni in Cod. Carolino en d so Civitato 4 rium cium , Romam venat, annIs vrdelicet 774. 78 I. 787. Ο 8oo. In primo ita, hi isse, ' ,''ῆρ asientu , praeter innatirationem praedictam paterna donationis ante illius Apoctoli beati spinos cineres, Tisiam Langobardicam , seu potius ejus
partem , nam tota OINn Langobardica dicebattir, quamvis a recentioribus Regalis nomen sit inductum, largitus es Cod. Car. to. I. p. 297. 3a I.): tu altero Territorium Sabinense integrum Ib. 383. 4Is. ): In tertio sex Civitates Ducatus Beneventani Ib. 47s. seqq. ): Quid in quarto tradiderit ob veniam peccatorum , s pro mercede animae, ut semper tam ipse , quam pater ejus fecerant Ibid. 228. 32ς. 33O. 333.3 I. 384 , in cod. Car. non habetur , quippe novem ante annis collecto; sed Corsicam, Sardiniam, ct Siciliam donasse videtur, tum quia cir-fica mentio occuirit in literis Leonis III. ad Caralain Imperatorem ; tum quia Eginhaesus fidem facit, Caresum non recessisse ab Urbe indonatas. Sede, tum denique quia Codex Carolinus Donationum testis omni emceptione major , altissimo hasce insulas frentio praeterit. βuamobrem sante anuum 79I . en certo certius , earum nullam s. Sedi donatam esse .
uidui igitur anno octingentesimo , quum per Imperiale diadema suprema Pontificia potesatis consors a s. L One tertio factus fuerat 3 1d tamen nullo veteri monumento confirmari fateor , praterquam LudoDiciano Diplomate ; ita ut diu adhaeserim Balutio , Mabillonio , ae Leblanco interpolatum alicubi Privilegium . seu Diploma inud putantibus . Quum vero accuratius illud expendens, Sardinia dumtaxat, ct Sicilia donationem in incerto versari cunουerim , morum opiniomem continuo pom habendum d liberata Baranii , caterorumque docIlismorum hominum sententia , quam Gratius , Hottomannus , ct Basenuius amplexi sunt. Et sane jura s. Sedis in Siciliam minus dubia erant, ut late diximus in praecedenti disertatione ; into M. inter jura catera inud vindicat s. S di , ut videbimus in sequenti ; Et s. Henricus non modo imitarur Ott nem , sed Ludovici Diploma ratum habet, nequicquam se torquentibus qui falsas opiniones fias ruere milene ferunt. At de insulis ictis nihil temere a b mandum eH. βuamobrem earum donationem minime dubiam esse , tempus autem doriationii incertum Ormo .
160쪽
DE DI p Lo M. LUDOvICI PII IOIXXI. De eateris Caroli M. donationibus, ne actum agere videar, nihil
adjungendum reor iis , qua uberrime sunt allata in Commentatione pra- lihou ia ς Co via ad Hadriani Epistolas Cod. Car. to. I. p. a 89. seqq. ). Illud nihil 'minus praeterire non debeo , quod Sabinense Patrimonium , seu Terris ritim in Ludoviciano Diplomate idcirco ponitur continuo post Pippinianum
donationem , quia regionum situs ratio haberi maluit, quam temporis . Caterum primum omnium Tuscia Langobardica Civitates, tina cum du-eatibus Tuscia ct Spoleti , a camis donatas esse fidem faciunt Disolacidicis Carolini data omnes ante annum 78 I. in quibus 9 Civitatumer Ducatuum aperta mentis e L. Atera donatio , Territorii videlicet Sabinensis, nequaquam facta fuit ante annum 78Ι. quum Carolamannus RGma baptizatus , appellat que ab Hadriano faustissino Pippini nomine,
compatris cognomentum parentibus acquisivit. Id singulare in hoe αβ male percipitur , quod Itherius is Maginarius Abbates cini mersum omnem inter s. Sedem ct Reatinos su stulerunt constitutis finibus hos interio Sabinense Territorium post annum 784. hoc enim anno Maginarius
succcpt FHrado Abbati Dio sano per mensem Iulium . alvae res in υμniri non poterat in Di I. Od. Car. 67. 68. 71. Pa. 73. al. LXX. LXVIII. LVI. LXx v I. LXXVIII. utpote omnibus datis , antequam Maginarius Abbas feret: Bd arde enim supersite omnes data fuerunt, qua anno 783. diem stremum obiit. Tertia autem donatis sex citatatum Campaniae postremo loco recte GDiituitur: ad annum quippe pertinet 787. quum Caratus Beneventanis ad licium revocatis , secumque abducti GrimoaLdo cum aliis duodecim obsidibus. Arichim Grimoaldi patrem Beneventanorum Ducem , regionemque illam omnem Ja subjecit potestati.
XXII. Absoluta avita, paternaque Donationis recensione, una cum peΠύ utraque eonfirmat Patrimonia juris quidem s. Sedis,at non utique ab eadem pol t. eoniici iuuepossessis. Beneventanum laco principe numerat, quod Hadrianus Cod. isά --ψ R PO Car. ep. 69. al. XLIX. Carolo tenabatur, divertos Imperatores , P tricios etiam , & alios Deum timentes pro eorum animae mercede,& venia delictorum in partibus Tusciae, Spoleto , seu Benevento Iargitos se Apo tolica Sedi . Et aliqvot ante annos Stephantis III. multa laude prosequutus erat Itherium Bertrada , ct Caroli Legatum , quod illico in partes Beneventani prosectus est Ducatus, pro recolligendo illis in partibus patrimonio Ibid. ep. *6. al. xov. Sequitur Calabritanum , cui non adjungit Siculum . quia totam insulam pausi supra in Donatione Carali confirmaverat. De hoc Putrimo his satis multis qua Lecta sunt, alungi omnino debet, Stephanum II. usqιte ab anno 7ς6. ,