장음표시 사용
141쪽
ga S. Lros Is III. EpIsTOLE G1ROLO AUG. Cumque nunciatum sui siet, quod multi milites fugissent a Leone , &venissent ad eum laudantes illum , secit eis aperiri portas civitatis . ut rogam eis dare debuisset. Illis autem ingredientibus non pepem cerunt neque viris neque mulieribus, sed neque parvulis, quos invenire potuerunt. Et mortui sunt, ut sertur , xv I. millia inter viros& mulieres. Tunc ipse Leo Imperator misertus est populo suo, &petiit cum Constantino bellum committere, ne pro duobus viris tantorum Christianorum sanguis effunderetur . Post hanc vero petitionem ingressi sunt ambo in locum . qui dicitur Ippodromio, &occisus est Constantinus a Leone Imperatore . In eadem hora intemfecit Theodorum Patricium ,& omnes qui in ipso consilio suerunt: Procopiam autem uxorem Michaelis Imperatoris occidit, & membra ejus abscidens distribuit per murum civitatis . Cumque sibi vindietam taliter perfecisset & ordinasset congrue Civitatem , reversus est ad exercitum suum in finibus Bulgarorum Postmodum vero conjunxit ad nos unum hominem Gregorii Patricii, qui dixit nobis , quod neque Patriarcham occiderunt, neque uxorem Leonis Imperatoris exorbaverunt, sed neque filius ejus intersectus est , nisi unam parvulam filiam suam secit Procopia uxor Michaelis Imperatoris interficere. Haec vero de Graecis hominibus audientes Serentutati vestrae intimare curavimus'. His praemissis, omnipotens &misericors Deus sua vos protectione custodiat, atque post muli rum curricula annorum ad gaudia aeterna perducat. Piissimum D mini Imperium gratia superna custodiat, eique omnium gentium colla substernat. Absoluta vi I. Kal. Decembr.
t Narratio ista tota sabulosa est: quam tamen Pontifex non solum eredidit. sed Catolo. edendam nunciavit . Vera historia repetenda es ab Auctoribus Graeeis apud Batouium s an. ti . n. i. seqq. N apud Pagium . qui Constan
tini Porphyroventieti . aliorumque narrati nI
bus prolatis . lallitatem omnem Epistolae huius reielut s Isid. n. seqq. J . Summa est . Leoneira Armenum a patriarcha Nicephoro tum . ut saei Symbolum profiteretur. antequam Impetii Coronam acciperet. id facere tum reis uuisse . facturum se tamen esse pollieitum. postquam rata stinaque ellet acclamatio : quamobrem a Nicephoro coronatus sequenti die.
quae Iulii erat undecima . datam tidem sesellit. T Rmalisque ingentibus orientale Imperium sub
iecit aa Ne line quidem ex Graeeorum Auctore ullo suppetunt: quare ipsa etiam inter vulgi tuis mores telicienda. Epili la autem Amiseranum.
ubi Carolus hiemabat. delata . paulti ante ex re mam ejus valetud nem ad tanta Principis manus pervenit. Namque Ianuario m se in motbuin
incidens quinto eas. Febr. ut tradit Egi hardua in eius vita . sev xv. eat. Huia. mensis, ut habet Monachus Engolisinensq. supremum diem obiit. Baronius i an. si . n. o. e . l. pagius f eod. an. num. 12. seqq. i . At Georgitis in animady. ad Pagium inis suptique hac de te Eoseonsule.
142쪽
NTE R metera monumenta nullum frequentius in lucem Ludov. Pii Diploma
prodiit Lurioiciano Diplomate. Pra aliis Barοηius ex Uri ,Αlph: cod. optimis Odicibus raticanis ; ct nostra a tale Eminentis. Albini. Antonelius, dum erat Praefectas Archivi Molis Hadriane, ex Ap rapia ejusdem Archivi Aut raptam enim psriit accuratissime illud publicarunt . In tituli mei ratio exigit, ut pretiosum adeo monumentum se ego in lucem edam : quare quum prasso b beam ex Cod. Albiniano Cetustissmum exemplum havd multum abludens ab apographo mesis Hadriana . istud producam cum variantibus lecti nibus ejusdem Apographi . Credo equidem utriusque simila a Cencis relatum esse in librum Censuum : nam Panvinius , cujus avo genuinus hieliber extabat in Bibliotheca raticana , in Cataligo Pritilegiorum s. Sedis Cod. Vat. 3924 ubi Ludovicia ηum recenset pass- Φς. se loquitum. Extractum ex libro Censuum Romanae Ecclesiae fol. cx. deinde princialium Diplomatis ponit: Privilegium Ludovici Imperatoris de Reg ibus confirmandis Papae Paschali. In nomine Domini Dei omnipotentis Patris , & Filii, & Spiritus Sancti. Ego Ludovicus. Euod Hi, fissimum Odicis Abinia ni , si dem seris Ludowici nomen eum dupliciis expressum , qua vox eum aliis in Diplomate occurrentibus , noni sae. ingenium refert, quum monumentum dabatur: unde elicitur Albini major diligentia in exscribendis antiquis chartis ἔ ae Ludoviciunum Prizia legium m ipse ex autographo , ex codice authentico Archivi Lateranensis exceptum esse . Odieis Auctor idem rei tenis est, ut monebam in Praefatione primi voluminis num. XXv. . Nulli enimvero major fides adhibenda est, quam Abino , o Cencio , quorum uterque Lateranense Amehivum excussit . Gum autem Cencit Codex genuinus post Antantiatum subreptum fuerit ex Bibliotheca Vatic. quod certo virmo . nulli enim Codici apud s. Sedem existenti paginarum numerus a Punvinio eitatus respondet; ex Abino , tum quia Cencio est antiquior , tum quia propria exaravit manu suum Codicem , illa ira boe monumentum eis best . Unum ad VO . quod hi laria ea litas , atque integritas requirit, Albiηum prasio habuisse Diplomatis vetu tum aliud exemplum , 6
que ritulum priori subjecisse , qui es hujusmodi : Et Paetum Constitutionis Impeiatorum primi Ludovici, & primi octonis, di primi L a Henrici Disitiroci by Coos le
143쪽
84 DIssERTATIO II. Henrici cum Romanis Pontificibus . Privilegio autem absoluto, se quitur in Od. Ex alio Privilegio primi Oetonis, & primi Henrici. Deinde recensetur Pritilegium Ottonis omissis iis , qua idem into ex
Ludoviciano accepit , eoormaυitque. RHremo loco ponitur: EX Pruvilegio Henrici Imperatoris ; Ex quo pari modo ea dumtaxat amerti tur , qua ad Henrici donationem specitant, omissis cateris .
II. Hine , ni fultor , exscriptum fuit exemplum fere simile , quod in
Cod. Vat. I98 . Dominicus Georgius nactus , aetatis videlicet Gelasii , ct Callisti II. seli ineuntis saeculi EII., in lucem edidit in nova editione Annalium baronil to. X I I I. pag. 627. , objecitque Pagio, o Murato ris , qui sectariis succenturiati sunt, circa Diplomatis sinceritatem . E
grapho aliis , qua Uiderim , vetustiori . Haud dum quippe e situ eru- tum Abinianum Codicem licuerat expendere . Quum autem Odex se quantivis pretii ad meas manus pervenit, diu multumque silum versans,
G mutila illa diplomata Ludoticiano subjecta attente perlegens , in utroque omissionem deprehendi alici jus momenti . Ubi enim Orto. G Henricus in seno quisque Diplomate dixerat: Necnon patrimonium Siciliae, si Deus illud nostris tradiderit manibus. Simili modo Zcc. in mutilontroque legitur : necnon patrimonium Siciliae . Simili modo &c. Himfusi nodi vero omissione aetatem trium Diplomatum AnnI conjuncIorum sή s vari quis non videt 3 quum scilicet Northmanuis Principibus jam mansissae Iis, o anathemate absolui s Nicolaus II. jura demonΠraturus
s. Sedis in Apulia , caterisque provinciis , eo se contulit, concilium ibi celebraSit, ae Sacramentum fidelitatis ab iis Principibus accepit anno Ioς 9. tit est in libro Censuum , s clar7us apud Baronitim IOς 9. n. 3.& 7 o. seqq. . Perinde factum a Nicolao III. cum Rutilpho , cui tria eadem diplomata pariter nititila transmisit, suo Ioco videndum erit. Neque enim putari debet, Diplomata illa fortuito contracta esse, conditionemve illam , si Deus &c. mutilatam a librario utrobique . Morthmannis Aquidem non amplius infensis loriclica Sedi, Onendendum erat Siciliam juris esse Romana Ecclem, ut mere erat ob invasionem patrimoniorum ca- Iabritani G Sictili , quam vidimus Diss I. n. x. seqq. ab Hadriano aequiparatam sacrarum Imaginum persecutioni. aevum vero Ludozicusante Saracenorum adventum dederit suum Diploma, concessionemque Insula a Caroli M. suo genitore factam confirmarit optimo quidem jure . nam nonaginta jam annis per summum nefas possedentibus Graecis ea patrimonia , avreorum tricies centena ac centum quinquaginta millia, quanti
144쪽
fortasse insula non erat id temporis , egenis , ct Ecclesiis sublata fuerant,
divinam aliquando ultionem prουοcatura quum inquam Ludovicus Diaphina suum dederit ante Saracenicam inv nem , non erat, cur condi
rionem illam apponeret, quam in Ottonis ct Henrici Diplomatibus necessaris apponi debuit; quia scilicet s. Sedis jura vindicanda erant Sarac
III. Nicolai autem Rut eis tempore ab annis biscentum triginta SDonan exemplicata iusula sub Saracenorum jugo gemebat, Graecique illam recuperandi de viii is ausa, ' spem omnem deposuerant; Calabriam vero , Apuliam , ct Capuam , ς' qua postea Sicilia cis Pharum appellari experunt. Northmanni armis acquisitas possidebant, quibus s. Leo IX. vi easdem eripere, tit S. Sedijus Dum assereret, nequicqvam periclitatus fuerat . Opportune igitur Northmannos Divino haud dubie consilio S. Sedi reconciliatos Nicolaus adiit, secumque aliatis Imperatorvm Diplomatibus, eos brevius, atque es.
cacius Ecclesia Romanae jura edocuit, quam se praedictam sumitiani fere
triplicatam, in pauperum is Ecclesiarum fraudem , demonii siet, per quam jura eadem magis magisque confirmabantur . Rem cusesse ex voto teriantur Dramenta fidelitatis Roberti Wiscardi Ducatum Apuliae , GCalabria , necnon Sicilia e Saracenorum potessate eripienda , φο tilica auctoritate consecuti ; qua extant in Abiniano Codice patiis pos praediPIa optimata , ct apud Baranium ex libro Censuum Ios9. n.7o. seq. . Capuae quoque Principatus post biennium Richarao concesse extat in Albini uo Od. Iuramentum Alexandro II prasitum: Actum in Aula Later nensis sacri Palatii vi. nonas Octobr. ser. HI. Indici. xv. anno videt cet Io6 I. Cujus ile Gregorio VII. ab eodem praenitum habet Baronitis ro73. n. 63. ex Regerio ejus S. Rutimis v. Labbeum Conc. to. X. P. 23. in cum aliqua var. DEI. in Ine . Ad quorum juramentorum fidem spectat, quod Robertus Et nulli, ait, jurabo fidelitatem, nisi salva fidelitate sanctae Rom. Ecclesiae, qua apud Baronium desiderantur; pia scilicet in libro Censuum non invenit: omnino autem re siluenda ,sin anni enim Apuliam di Calabriam themata Graecorum esse non in
rabant : adeoque Robertus illorum dominationem , haud dum penitus deletam , praeservat, salva tamen suprema S. Sedis . Puri modo Richaim dus: Regi vero Henrico , ait, quum a te admonitus suero , vel a
tuis successoribus, jurabo fidelitatem, salva tamen fidelitate S. R. Ecclesiae . At de his opportunius , quum de Ottouis Diplomate sermo erit. Nunc observandum venit , Northmannos Principes nequaquam potui se omnia ina noscere, absque eorum Diplomatum inspectione. Δuamobrem
145쪽
86 D I O a st T A T Io II. non conjectanda , sed firmiter ex consequentibus arguendo affirmare nullus dubito , Nicolaum II. mutilationis Diplomatum praedicta auctorem se , atque idcirco amo Ios8. vel sequenti factam esse. Odiotii, x Hericlei IV. Absit vero, ut vitio quis vertat Pontifei facitum Utud, quasilio lic re extam Au eam conditionem subdole abnuderit . Utriusque enim DUIomatis autograe: ti petiit. pha hodieque in archim Castri s. Angeli diligentissme enctodiuntur , in quibus conditio illa patet , nihilque obstat donatioui Sicilia a Carso facta ante Saracenorum invasionem , ct ab inime , er Henrico confirmata ; ita tamen iit ex eorum faucibus ereptam S. Sedi restituerent. Neuter quippe Augustus eam recuperaverat, ac proinde ad puram putam Caroli donationem confugi oportebat a successoribus confrina tam , quod
scisse Nicolaum liquet. Olfecit fortasse aliquid Annaliseu Italus anno ios 9. ; sui enim oblitus nam anno 8I7. subdititium depinxerat L dουicianam eontra doctissimorum hominum Baranii , Gret seri , Nat. Alexandri . R de Marca , Gintii , Claudii de FIGI ; Grotii etiam , int-tomanni, ct Basnagii opinionem , ut Recentiores alios sileam , qui omnes legitimum Ludovicianum agnoscunt per hac tempora in Iucem proin diisse autumat tria icta Diplomata , cum additionibus juxta Romanorum Pontificum vota . Ego vero ex Ottoniano , ct Henriciano aliquid potius esse ademtum demonstravi, quam additum. De Ludoviciano autem , cujus pretiκm non in antiquitate, sed in rebus contentis conmit, futurum eousia , ut planum faciam , quare laudati illi homines iactissimi legitiamum Augusti ejus fetum consensu unanimi declaraverint. Interim abs re non erit animadvertere , quod praedictum Privilegium integrum Lu- Δυiei cum duobus cateris inter prima monumenta secvli XI. recensitum in Codice inscribitur: Privilegium Ludovici Imp. &c. e contraris alia duo integra inseruntur monumentis faculi XLI. atque inseribuntur: Exemplum Privilegii Odionis Imp. &c. Exemplum Privilegii Henrici Imp. &c Itaque affirmari posse videtur , Ludovicianum Molai II. tempore ex Aut rapho descriptum fuisse, perinde ae duo reliqua, tametsi faculo II I. declinante , quum Abintis forebat, nullius Autographum Roma esset. βuicquid causarum afferrem , cur cateris huc illuc translatis contigerit, tit ad nos usque perυenerint, at Ludovicianum nusquam inveniri potuerit, divinatis esset; Levis tamen jactura est, Apura bis Opt ma nota exsentibus apud Albinum , tr in archim molis Hadriana . Sumina rei e I patefacere ingenium Diplomatis , quod, quum a nervinstomnium factum esse videam, lubens ac volens in me recapio.
146쪽
D3 DIPLO M. LUDOvICI PII 8 V. Ac primo ipse um Diploma se manifectat Paetum confirmationis Luit ieianum est
semes ex iterum , semelque ct iterum Decretum confirmationis se a P, ad fibri hisa
pellans . Chronographus s. Vincentii ad Volturnum Duchesne tom. 3. Don u .ux c dilux.
p 68r. , in vita Ioue Abbatis , qui conventui Aqui granens intererat, tibi Diploma inad datum fuit, Paetum constitutionis , & confirmationis illud nuncupat: quae ipsa mei verba ncturpat Chron gus Cassenensis Leo iniensis , creditus ab erudito Rmaninio Di f. I. p. I4ς. inductor nova locis Constitutionis, quam Diploma ipsum repellit. Mihi
autem , ut dicam quod sentio, redundantia potius videtur verborum s , quam nova rei significatio . Aut enim simpliciter Paritam juxta illius avi constietudinem , aut Paritum conriti titionis vocetur, semper erit Innmmentum de compacIo rogatum , seu nipulatio , cujus ingenium vesitim Confirmationis patefacit . In toto siquidem eo PacIO ne vinam quidem terra invenire erit a Ludovico Ecclesia Romana concessam : quod neq&e
Stephanus IV. neque per seium Legatum Paschalis L petierant ab Imperatore ; sed vetera jura ejus confirmari Imperiali auctoritate optabant, ni praedicto Pacto confirmationis actum fuit. Eritare AH nomvs Ludovicipii coaetaneus, ct ex ejus comitatu , qui ejusdem Imperatoris vitam δε- scripsit: Legationis, inquit, baruIus suit Theodorus Nomenculator, qui negotio peracto, & petitis impetratis , super confirmatione scilicet Paeti, & amicitiae more praedecetarum suorum . reversus est .auin etiam Volturnensis itim Chronographus, ut tectatur Mabsiliniust Annal. lib. 28. n. 4ς. a1Ρrit, Abbatem Iosue adeo acceptum fuisse P hati Papa , ut qatim a Ludmico pactum confirmationis acciperet, inter Francia Abbates pro parte Sedis A Holica adesse volnerit: ubi ut vides Constitutionis vocem , Fontaninio minus acceptam , lentis prat rit . Ibidem vero Chronographus gratis mihi testari videtur , se in libra Ednti ali Ecclesia reperisse confirmationis Pactum ς illae siquidem D
nationes uberrimis verbis relatas iuvenies ; at confirmationes eamm-dem . nisi nova cum Donatione conjanctas havd deprehendes: adeoque libri Pontifcalis Adentium Rusti h us ingenis suffragatur . Albinus idem , seu potius Nicolaus II. ct Cencius non alitim thesum Ludoviciano progunt. quam Privilegium Lud. Imp. de Regalibus confirmandis Pape Paschali; dum contra Oremis, O Henrici Privilegiis titulum inscribant. de Regalibus B. Petro concinis: nam novam uterque donationem adjecit.
VI, id A Parius asse nutus es t , nee male asyrmasset 787. n. 8- in Parim ScMuratoriusqκum Ludotaci Diploma legitimum agnovit: Ad alteram vero Tu
147쪽
88 DIss3RTATIO II. sciam , qua potiti semper Imperatores , pertinebant alia loca, quae Ludovicus Imperator eidem Sedi concessit in partibus Tusciae, ut anno 8I7. ostendemus . Vuod non sapit Letissimi ae Ven Cardinalis Censorem , sed virum hallucinatione maximum . uid Z quod lictor ad praedictum annum perveniens 817. n. 7. non sine admiratione δε- gium invenit Molinaeo , ct Goliario adhaereantem p Donatio . inquit, quae a Gratiano dicitur saeta Ecclesiae Romanae a Ludovico pio. non minus commentitia , quam quae Constantino M. assingitur, ut j1m aliqui viri eruditi viderunt . aua save vinis usque adeo arrisit Annalisa Italo ; ut non suiιin obviis ulvis amplexus eamdem sis: I ed chartarum solemnitates Omnes forenses in vetustiissimo hoc monumento
requirens, earumdem defectu fas illud arguat ; tanto cum successis apud
Scriptores aliquos transmontanos aeque Catholica religioni , ac S. Sedi m xime infensos ; ni eorum aliquis, quasi de hoc Diplomate covclamattinuessis: sua scripta , seu potius derisiones a detersus Apostolica Sedis dominatum , Annali te eidem dedicaverit, pluribusque in locis prosis,us sit.
se illi acceptum referre, quicquid deruendo praecipuo isti munimento Pontificia dominarionis in medium asteri. Diploma ipsum , veluti rem conternitii habendam , non ex apographo aliquo bona nota , aut ex tam mutitis ejus editionibus nulli eruditorum ignotis petitum . sed ex commentariis Urbanis Volaterra vi fere omnibus ignottim s Geogr. lib. 3. p. I. atque ex ingenio compositum, in calcem sui parvi volaminis rejecit. Tiatulum ejus em proferam , magis ut liqueat, quanto in pretis habeantur
apud secta ejus homines non sine literis , si stragia Catholici Scriptoris iutemporalem Romana Ecclesia dominationem , quam ut confutandis tot
fallariis velim insectere . quod set oleum ct Operam perdere .urii, , asis istinia VII. Chri itiani Guillelmi Francisci Walchii cen iura Diplomatis,
o id uum inlux' int quod Ludovicus pius Imp. Aug Paschali I. Pontifici Romano con-
. u. cessisse fertur. Summo viro Ludovico Antonio Muratorio inscripta ,& celeberrimo Patavinorum historico Antonio Sandino opposta . Accedit Diploma ipsum, notatis lectionibus diversis. Lipsiae &c. Quod si obiter Scriptoris mentem Iubet agnoscere, pauca hac ex Dedicatione accipe : Summis extollit laudibus Annales Italos , quod magno usui sui ad defηdendum, tuendumque Augustissimi nostrae Germaniae Imperatoris jus in Italiam constanti octodecim saeculorum usu confise matum , repressa adversariorum impudentia. Et infra: De Diplomate Ludoviciano disquisitionem, quam Hermanni Conringit summi viri inter gentis nostrae historicos exemplo atque imitatione Censurae titulo
148쪽
os DIPLON. LUDo v I cI PII 89 titulo ornatam , ac celeberrimo tuo nomini prisco more vides Consecratam, tibi offero, eamque ut benignius accipias summopere rogo te . atque obtestor . Sergiori Catholico immerito talem notam inuri
asseveranter dico . Non enim is loquiιtir etim sectariis de Italia omni . sed de Italia proprie dicta , seu de Regno Italia , aut mavis Langoba dia ; Ucet potestatis suprema participes feri Augustos per coronationem Romanam non assequutus , de eadem cum Pontificia detrimento serio rit, qua de re in superiori Dissertatisve Cimtis . Ludovicianum vero Diploma suppositum putans , quia pari modo ingenium ejus non tenuit. Scriptorem potius parum solertem se Ofteηdit, quam fautorem sectariorum , ut Censor existimat. Caterum ne juventus ineatira , a Scriptore tanti nominis decepta , Ludovicianum Diploma cum Edicto seu donatione cinctamini amandandum putet, de illitis ingenio enucleatius disserere de liberavi , veritati potius litaturus , quam falsas aliorum opiniones oppugnaturus . Ordiar ab ipsis causis , qua Paritum istud eoormationis ps
VIII. Annales Laureshamenses liniardo perperam tributi, ct DL utariis, . denses V. Baron. θ Pag. 8 I s . n. I.) referunt, quemadmodum Romae a ri: Lud me iquidam Primores in necem Leonis ripae conipirantes interficium D piis tur. Fufius rem narrat Auranomus cap. 38. ad annum praedictum :Hoc anno , inquit, cursum vertente, perlatum est Imperatori, quod Romanorum aliqui Potentes contra Leonem Apostolicum pravas inierint conjurationes . Quos detractos, atque convictos idem Apostolicus supplicio addixerit capitali, lege Romanorum in id conspirante . Imperator autem audiens aegre haec tulit, velut a primo Orbis Sacerdote tam severe animadversa . Ideoque Bern hardum It lue Regem illuc misit, ut ipse resciens. quid verum . quidve falsum de hac re rumor sparserit, per Geroldum sibi renuntiaret. Ipse autem Bernhardus Rex Romam venit, dc quae visa sunt, per Mistum s pradictum renunciavit. Sed mox subsequuti Misit ejusdem Apost lici Leonis Ioannes Epist. Silvae Candidae , & Theodorus Nomenclator , nec non Sergius Dux, Leonem Apostolicum criminibus objectis purgavere. Animadverte , quod Ludovicus, non Imperator, ut eum meat Astronomus, qui triginta fere post annos scribens praepropere id bon ris illi tribuit ; sed Rex , ut rem eum appellat Theganus , pro munere sibi commisso a patre curam gerens Rom. Ecclesia , sciscitatum mittit, num Pontifex ipse animadvertisset in reos, remque edintis quievit. Nam
149쪽
seq. de Hadriano refert: Sanctissimus Praesul precibus Iudicum,
universique pop. Rom. jussit contradere antesatum Calvulum Cuia bicularium , & praenominatos Campanos Praesecto Urbis, ut more homicidarum eos coram universo populo examinaret. Deductique Elephanto in carcerem publicum , illic coram universo pop. examinati sunt. Sicque ipsi Campani. sicut prius, ita & in eadem examinatione consessi sunt. Calvulus vero obdurans cor suum , vix consessus est, ita omnia esse , qui tamen in eodem carcere crudeli morte amisit spiritum . Verum pG praedieIam conjurationem in S. Pon timem . hic tentatur extremo morbo , quo se decessit sequenti anno : quare Actronomiis prosequitur: Quum Leo Apostolicus gravaretur adverso incommodo , praedia omnia , quae illi domocultas appellant.& noviter ab eodem Apostolico instituta erant, sed & ea , quae sibi contra jus querebantur direpta , nullo judice expectato , diripere .& sibi conati sunt restituere . Quorum similia habent Annales Latii eshamenses . Vuid igitur mirum , si Leonis successor Stephanus IH tantianuo post consecrationem profectus in Franciam de Reto confrinationis urium quorumcumque Apo idolica Sedis egit cum pio Prine e ab se Imperiali Diademate redimito 3 De quo Stephano Pa- ΙX Mors enivi vero paulo post reditum sequuta impedimento fuit.
Ludovico .antentiam qnin Stephanus ex archItas Lateranens eductis Donatiοntim omnium d
: ' μ4 - ' ' eum uiis , dige Iisique per ordinem . Pactum , seu Diploma numeris omnibus absolutum consceret . quod incipiens ab Urbe Roma ct ejus Ducatv , quinque o viginti annis ante primam Francorum Regum dona iationem S. Sedi subjectis, singula jura etiam antiquiora compleriteretur :praeterea disciplina Sectionis , consecrationisque Romanorum Pontificum contineret. βuod autem stario bimenri dierumque aliqAot non potvit Stephantis , succesior ejus Phchalis perfecit; atque adornata ad Princiapem leeatione, confirmari Omnia obtinuit, ut laudati Scriptores consensa virmant, praecipue Actronomvs cap. 4o. ad annum 817. Theganus , qui in pii Angu Hi moνibtis describendis est totus , hae de restet: de Stephano autem scap. I 8. virmaverat: Quamdiu ibi erat beatissimus Papa , quotidie colloquium habebant de utilitate S. Dei Ecclesiae . numque Atirouo intis cap. 39. ad an. 8 r6. addat: Dominus Apostolicus cunctis, quae poposcerat, impetratis. Romam rediit, naialam remanere dubium mihi videtur, quin Stephano cum Ludovico de Ram confrinationis convenerit, quod postmodum Paschalis obtinuit.
150쪽
DI DIPLO M. LUno v I cI PII 9 Ivis enim ab iis temporibus sint remoti ; nam Volturnensis ad annum pem venit Io I. Cassnensi licet recentior videatur Annalime Italo ; Ο Cassinensis ad Iris. quum Leo Marsicanus , Episcopus Oniensis, qui Chrο-nicen seripsit, vivere desit: neminem tamen eruditorum fugit, Chronographos tetustis monumentis insistere , quum scribunt de rebus , qtre ante sua tempora evenerunt. Hutumensis igitur ex Actis tita Iosia Abbatis , qui Aquistranensi conventui aderat. hae decerpsit: Tunc quo
re beatissimo sepe pupe Paschali Paetum Constitutionis & Cor
rmationis faciens , etiam proprie manus . & trium filiorum se rum signaculo illud corroborans, per Legatum S. R. E. Theodorum Nomenculatorem predicto Pape transmisit: in quo decem Episc pos, octo Abbates . Comites quindecim , Bibliothecarium , Mansi narium, &Ostiarium subscribere secit. Leo autem Oniensis verbii paulo aliis l. I. c. I 6 idem refert. Hic Ludowicus Paetum Constututionis , & Confirmationis fecit B. Petro Apost. ejusque Vicario Domno Paschali ad instar parentum suorum Pipini & Caroli 8c propriae manus signaculo , ac filiorum suorum illud corroborans , de cem Episcopos, & octo Abbates, & Comites quindecim , Bib Ii thecarium , Mansionarium, & Ostiarum unum in illo subscriberesecit, & per Legatum S. R. E. Theodorum Nomenculatorem D mno Paschali Papae transmisit. X. Chronici Caspnensis , seu Leonis OnieUs testimonium alicui via Fςmem .
tis mentis temere tribuitur a Pagio 8r . n ν. : Leo . inquit, Ostienia Pi R in k4ς s, saeculi duodecimi initio demortuus primus suit, qui ejus me munerit : ideoque non multo antea excogitata suerat. Fiduciam hominis i aDHIgitur Du- Mitis Gloss V. Signaculum Chartam Carali Magni, duo Regalia Praecepta Caroli M. is Ludisici filii; ct ex cir
nita s. Vincentii de Vulturno l. a. p. 68I.ὶ haec verba profert: Propriae manus. & trium filiorum suorum signaculo illud corroborans Z Lεοβquidem Osiensis, propriae , inquit , manus signaculo , ac filiorum suorum . Itaque non Oniensi tribuenda est prima mentis Diplomatis ;sed Monasserit Volturnensis vetustis monumentis . Dum enim Caspnensi Chronico scribeηri dabat operam , ct Volturnense monumentum , O Ludovicianum Diploma se ob oculos habuisse demonstrat . Nam illine rei stimmam petit, variantes autem lectiones ex Diplomate semet compi git : quare Diplomatis verba illa Tibi B. Petro Principi Apostolor. di per te Vicario tuo Domno Paschali, monumenti Vuturae sis , quod M a exscria