De ruinis gentium et regnorum aduersus impios politicos libri octo ... Auctore Thoma Bozio Eugubino ..

11쪽

ARGUMENTA

CAPITUM TOTI Us

OPERIS

Liber Prim US.

Vncti spientes censuerant sine Virtutibus nullam dari humanamfelicitatem. norma virtutum sumitura Resigione ae ν cino valim quinque Deum,ae si res eolii, talis est atque ipse.Inde omnia bona animi,corporis,atque externa procedunt.

cap. r. λη P ndus χἀ fertur easu aut tortuus: sed ab intelligentia guberna-A A turii cienti multa forte eonti unt quae praeuidetur a perisis.

Inquiritur, quid sit in causa ut alitui corruant de improuisio,paula-

Cay. II. Inquimur,traditur a ue explicatur definitis felicitatis, quae est actisti renita perfecta secundum perfectam uirtutem, idcirco uinia essentia en in operatione virtutume o qnamuis contineat bona corporis, atque externa,vι instrumenta tamen quisupcrat vel mi- αι- virtutis gradu en praestantιοr eo qui Iuperat alis bonis. - Faelicia

12쪽

contemplando illa virtutibns comparandis N exercendis occupa - iur.. eis Vtriusque summum perueniunt Imroes, virtutibus candiis excellentes ac Deo propinqui. Cap. IIII.

Sine auxilio Deispesiali ad pers ctas virtutes nem peruenire potest. anens'aypetit aliquo modo videre Deum per essentiam quod neri nopol si absque gratia infusa. maxime felices agnoscunt ac sequuntur

impulsus diuinos.

Gratia. qui piruenitur ad perseias virtutes en habitus infusus, o intime ciens filii iras hυδ tui a nobis magis amando,quam in contemplando Detim. Quae contingunt poli morιt m,pertinent ad faelicitate. cap. VI. Eonorum corporis esque extiri orum copia non est necisaria adfaelicitati m fed.cum si ii i bismenta tantii eorum est necessarium, qu rsem requiritvr ad virtutes, qui est pari virtutum gradu sed superat exscrnis bonis, quoad is nitam non est faeticior ;scd quoad addi

. cuilibet necissurio facienda est iactura in νstris boni,Yt acquirato , pcrius sc per bonis aduersantur mali ac spoliaκt eos minor, bus bonis, qualia sunt exteyna. I cap. VIII. Dilis permittit externis e corporis bcnis exui bonos.rt eorum sub imitas appareat. ac locti latentur mox eiuydem generis maioribus quorum sex ad eos pertinentia recensentur. CV, IX. Impcrfecti indigent exicrnorum bonorum maiori abundat ane coris ruant omnino ab omni loco faelicitatis, praeterea vero egent νι --ntiantur perscctis. CV. αΠοmo quatenus est xirtutibus praeditus in primis autem religione, ae Iapientia eii causa finalis ommum rerum sensibilium ac proslicreaeιtam Icmporalium bonorum. Cap. XI.

Trebatur ex ossciis segularum virtutum porum possessores esse cau- . sam e cientcm magna ex parte temporalium bonorum, qua ab ho minibus possidenIur.

13쪽

.' - cap. XII. Iussisunt bonorum temporaliam cati .meritoria, o moralis, quaereducitur ad efficientem. Cap. XIII. Mati,cum viventes aliquid boni,quamuis valde exigui,agant, meremiar er ipse aliquod, licet exiguum, si comparetur et,quod boni me

Cap. XIV. Ex Antiquorum Eommuni omnibus more, quo sese deuouebant, ad auertendas asuis paenas diuinitus ob admissa flagitia infligendus, Ostenditur a pirtutibus exiItere temporalem felicitatem.

cap. XV.

io perfecta est causa formalis humanae selicitatis, quae nulla est alia,nisi recta Dei contemplatio G dilemo. per eam temporalia nobis impertiuntur Diuitatem. quod cuiusmodi si late explicaturi eferuntur quinque humanorum cartuum discrimina, est quibus apparet,quiproprius, aut longius a sint a virtutibus, Deoque contem plaudo,cI amando.

r . , cap. XVII. Expenduntur summatim temporalis selicitatis euenta, quae contigere,quin'ue caelibus memoratis, Impiorum, qui velatheisunt, vel divinitatis hostes, Haereticorum, Iudaeorum, Infidelium, Catbolicorum, Primi tamen caelum nullum certum constituere potuerant. Cap. XVIII. gon defuerunt unquam sapientes in orbe. reseruntur, in quibus con uenirent celebriores getes, quoad religione. Religionis verae sumUA Praefecto cunfiisunt obligati obedire in omnibus, cum sint omnia referenda ad illam.Perfectioni acquisivae, N exercendae haud repugnat , sed expedis multas opes communes habere ad virtutem. Cap. XIX.

comparatio fit inter paria condicionis eiusdem. Quamobrem si quaeratur,qui feliciores in temporalibus bonis, boni, an mali,Reges cum Regibus , plebeii cum plebeiis; filicissimique cum felicissimis conferendi sunt In omni autem gente necesse eIi adpintsummi, mediocreratque indimi.alioquin stare non posset.

14쪽

Liber SecunduS.

quam malus in optima Fbpublicasacerdotibus primaestiηι dura

. cap. IV.

Medicorum principersummi restitum scriptis suis reliquertini tem

it'. Cap. V.

e cap. VI. virenti pus ex . . Cap. VII. Romam existim. amrunt propter pietatem concedi a Deo bona temporal a , sacerdotumque potestatem voluerunt esse omnium D r

cap. VII r. gentium felicitatem pende-

ET D uti, danda atque in hoc

sie ius status, quod Iura consulti in leges Mmanas retulerunt, de quorum sententia idem dicendum. Cap. I X. Argumentia a Philosolbia morali desultu probatur, bonum eo IOrra,

15쪽

poris, atque externum pendere a virtute, ac doque ab ipsa Religione cap. X. Rationibus politicis ostenditur a virtutibus,ac religione eo tempo. radem felicitatem, ac proinde Religionis Praefectis deberi primar.

Rationibus a pbilosiopbia naturali desumptis, confirmatur, bona temporalia non posse consectere absque virtutibus ac religione, atque ob id in primis deberi illa summo religionis moderatori. p. XILRationibus Metap sicis ostenditur, gentium, regnorumque felicita. tem Rare per virtutes ac religionem . barumque studiosos, ac prafectos. Cap. X rΙΙ. certi mis euentis hominum flagitiosorum, gentiumque o regnorum generaliter commemoratis, o,tenditur ruinam duci a temporalia honorum felicitate, ob viιia s impietatem: secus autem ob virtu . tes o religionem; ut propterea maximὸ huic,eiusque vero Praes cto sit obediendum. cap. XIV. Experimentis intimis, qua nemo non percipit in semetipso singulis

momentis bene , aut male operans , concluditur non esse felicit tem temporalem inter malos, sed inter eos torum, qui cum Deo sunt conivncti cap. XV.

cum mali non puniuntur in terris. aut puniri non possunt ab ordis xijs iudicibus Deus illos punit plerumque improuiso, atroci, σgrauiori modo, ut appareaι Iemporalcm felicitatem , non posse cum viventibus malis commorari. quod ita esse concluditur etiam de sententia binoricorum. cap. XVI. cum boni baud perducuntην ad temporalium felicitatem modis ordianaruis atque Utatis Deus solit eos promoture extraordinarijs, atque inustatis, quod probatur assertione bimricorum,communi omnium sensu, maximi Fbilosiophi ita Imperatoris. cap. XVII. Ex hissoria Omnium rerum nainralium , gradibusque earum manifessumsie, bonorum temporalium felicitatem non posse esse sine .irtutibus ae religione , ac felicius bonis esse, quam maliswo, quo

16쪽

Liber TertiUS.

FNumerantur progressus temporalium bonorum, quoruna cum progressibus religionis feceiunt braham. Iacob, Iosephus, II braeus populus in Aegypto, ac denique Mosses ipse.

Cap. II. Recensentur incrementa, o ruinae, quas una cum religionis,aut comtemptu , aut cultu fecere Iudaei, ex quo sunt egressi ex Aegypto, usque ad regem constitutum, reiecto contra Dei voluntatem Sa cerdote cap. III. uamnis datus fueris Hebraeis rex ,suprema tamen omnium potestas remansit apud sacerdotes, quod multis probatur. Dauidi, ac Salo moni , tum maxime temporalia bona caelitus data, cum praecipuos religionis adlus ediderunt. ytabilitas illornm tunc Hebraeis concessa, cum Habilitas religionis extitit inter ipsos. Cap. IV.

Omnes Iudae Reges sigillatim recensentur, ae pro cuiusque pietate, aut impietate, contigit illis, aut felicitas, aut infelicitas temporalium bonorum . Conseruntur deinde inter se 'guli quoad imperium, amplitudinem, diuturnitatem, obitum coetumque euenta. Cap. V. Enumerantur omnes reges Israel, eorumque euenta expenduntur e

in , subie iis decem , ae tribus obseruationibus, apertissimum si a vera religione pendere omnem temporalem felicitatem. Cap. VI. Quam diu Retim imperium Chaldaeorum,s Persarum, sunt a Iudaeis ijdem fudit felicitatis temporalis progressus, ac religionis. rece sentur utriusque octo gradus. cap. VII. Narrantur euenta temporis, quod fuit ab euerso Imperio Persico usque ad Machabaeos. eorumque felicitatem processisse una cum rei gionis Ratu;explicatur. cap. VI II. R eruntur octo gradus, quos una cum religione Iudaei fecerunt ad recipiendam maiorem temporalium bonorum copiam, quoad amplitudinem

17쪽

udinem regionum i ii subii larum παρο- gentiam Glii Esesimarum societatem. Cap. IX. Explicantur causae , ob quas Iudaei ,familiaque Assamonaorum decidit ab omni felicitate, recedens a recto cultu religionis, ιν quos gradus impietatis fecit,eosdem fecit infelicitatis. Cap. X. Explicantur gradus felicitatis ac religionis, aut contra, quos Here des, ipsius genus, ac Iudaifecerunt extincta agnatione Machabaeo-rnm, cum tamen adhuc cognatio superesset. cap. XI. Referuntur euenta Delicia liberorum Abrahami, quos ἡ Cetura si ' scepit. Cap. X H. Tarrantur euenta Delicia liberorum Abrahami, qui ab Ismaela,Esau, xel adiis sunt prognati. Cap. XIII. . di Trevis epilogus eorum,qua tecta sunt.

Liber QuartUS.

cap. I. Radus quibus gentes excidunt a religione N teporalium felic I tate, duo sunt, illudere parcntibus. ubi labuntu) in aliquod crimen, π gloriam propriam quaerere. Semi posteritas, quae nam fuerit, o quae genies prognatae ab illa, magis religiosa principio ac proinde magis abnndauis felicitate temporalium bonorum. Cap. II. 'seruntur Ioca, in quibus consederunt liberi Iapheti Seuenta quae, dam generalia, e quibus concluditur illos fuisse feliciores in iem poralibus , quampo ieros Chami, reluti magis religiosos. Cap. III. Posteritas chami minus reIigiosa Semi s Iapbeti posteritate O mianus felices terras est Arma,4breui veniι in horum poteIlatem. Cap. IV. Gentilibus non erat ad aeternam salutem circumcisionecessaria, m

18쪽

Illibus illam sunt adepti ae celebrioribus remibus maior veritatis lux essust. p. V. Posteritas Iapheti lati πὸ dominata est, cum nondum recessisset a vero Dei cultu prolapsis iam magna ex parte posterit Semi, ac ma seri posteris Ciami, quos orti a Semo , o Iapheto subiscerunt imperio suo. Cap. V I. Graeci a Iapheto oriundi Aegono olim priscis temporibus dominati

sunt imiliter o nepotes Abrahami terras Africta imperio tenuerunt,cum Aeg tus rica a posteris Chami ιnhabitaretur, hiaque a vero Dei cultu abscessissent. cap. m. Enumerantur octo euenta antiquissimorum temporum, E quibus aperiatur, elicitatem temporaliam bonorum pendere a recto religionis

cultu. '

Cap. VIII. Enumerantur octo tempora, quibus verae Religionis cultores male ha biιi,aut exagitati s ad interitum vocati sunt mutue τυι um genurhumanum videtur ad interitum fere perductam, ut appareat, ab illis orbem pcndere. cap. IX. Recensentur maximae calamitates, quibus oppressi sunt cuncti mortales,quo tempore Iudaei fuerunt excisis Ηιerosolimis, in Babγlonica seruituto. Cap. X. Enumerantur quinquaginta quatuor nationes, a quibus Hebraei sunt vexa i , T quae ad internecionem deletae fuerunt. Cap. XI. ex ptus, quae prima I maxime a diero religionis curtu desciuit, πmaxime illius cultores appressis, omnium maxime Regibus exuri sanguinis paruit, calamitatibus innumeris est assicia. cap. XI I.

Bab Ioni ,qui nu Aegyptios maxime infeni fuerunt vera religionis culιoribus,pon eosdem maximis sunt cladibus aflicti,s oppressi.

CV. XIII.

Quibus paenis impii pios oppresserunt, eisdem sunt illi muo miserata.

lius a Deo puniti. cap. X I V. Ner quae pios impii contenderunt extinguere, per eadem sunt ipsi diuinitus ad interitum miserrime vocati.

Liber

19쪽

Liber Quintus.

cap. 1.

TR. a te fra memorantur,quibus Persa temporalium bonorumbe-licitate floruerunt,cum scilicet pietatiseruiere , aqua desciscentes exciderunt simul ab omni felicitate. cap. II. feruntur duo tempora,quibus Niniuitici Reges temporalium bonorum felicitate prasiuerunt, rectaeque religioni, aut eius cultoribus Diιere,ac somnia clesiae Cnidii remiuntur. cap. III. Ostenditur Babylonicos Reges verae religioni aut eius cultoribus Ruduisse,cum maxime temporalium bonorum felicitate praemierunt, ac falsa quaedam confutantur. ... cap. I 'Tria Aeoptiaci regni felicia tempora memorantur,quibus Aeopti vel tantiorum riges minus abfuerunt a 'vera religione s aliquibus dis ussis plurima falsa confutantur. cap. V. T ria tempora et potius duo referuntur,quibus Aethiopes late dominati sunt,ac minus a vera religione abfuisse videntur Cap. VI. Explicantur tria tempora,quibus Graeci temporalium felicitate maxime floruerunt, minusque a vera pietate abfuerunt, quam caetera

gentes

cap. VII. A quibus condita fuerit, noua Tyrus. Eius tria tempora faelicia, quia bra aut rectam religionem fovit ut eius cultores, ac totidem, quibus contra egit, explicantur. Cap. VIII. Duobra temporibus Carthaginenses maxima sunt potiri felicitate,ac minus a vera religione abfuerunt,a qua recedentes in multo minus inciderunt. Cap. IX. referuntvrgradus,quibus Romani corruerant in impietatem,cladesque,quibus ob ιuam sunt afflicti O conιra. Cap. X.

mperia quaelibet tunc ad summum peruenerunt,cum sincera religio ni,aut veris eius se iaιοribus fauerunt.. Antiqui

20쪽

Antiqui Reges inmoarrandix amplissmis ει irris,ias humano consilio conuenienti mas ad illa conseruanda, aut perquam maxime dilatanda vise sunt inire. Verum cum fuerunt hae contrariae pietatiyncera, pereas conciderunt.

' illi Cap. I. Christus, ut homo, praepositus en omnibus rebus creatis regendis ac propterea melius est post eius resurre lionem, non modo hominibus, sed omnibus etiam rebus. optimus est enim gubernator, squid pertineat ad optimum gubernatorem. Cap. II. Onenditur e dictissanctorum o aliorum, atque ex eventis aperti mis post Ebrisumfelicius esse quoad temporalia toti orbi terrarum, 2 am prius. . Cap. III. Tria dedit Ecclesiaesuae potissimam Christus,ut errarenon post in iis, qua sunt eternae veritatis γniuersali lege sanciendis; habeat semper factissimos viros,ac summum poni cem, qui in uniuersalibus sit norum sanctionibus haud erret,nanciscatur. - . CV. IV. eruntur argumenta, quibus comprobatur in Ecclesia futuram Iam n ὸ temporalium bonorum copiam s summum temporalis fel citatis culmen. Cap. i V. msi argumenta adducta adducuutur praedictiones propbetarum, qui buI p nunciat fuit Ecclesia chriui futurum temporalis felici-

talis culmen.

Cap. V I. E dictis Christi, Angolarumque Usus confirmatur EccIesiae Chri futuram supremam temporalium bonorum felicitatem. Cap. V II. Esignis er cladibus,quae con:ingebant orbi terrarum, cum vexabatur ab im 'olim Chri i Ecclesia, comparationeque Ιmpcratorum quoad mortem, σ ignominias cir Pontocum Romanorum, palam dii a bonis pendere temporalium felicitatem,infelicii que suisse ante con- flantinum Romanis Imperatoritas, quam νει cibus Romanis qua ad risae diuturnitatem. mortem,s hono es.