De Rubicone antiquo dissertatio Vincentii ciuis Cæsenatis aduersus Ariminenses scriptores. In qua replicatio cuiusdam Hypodidascali Ariminensis aduersus Claramontium eadem de re discutitur, & reijcitur. Vincentij nomen dum aliud non sacra dedere. Pri

발행: 1643년

분량: 135페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

in duplum Dupliciter instat Claramontius pfimo quidem . quod Flumina ex Aristotele, Iluenta non semper crescunt sed habet

tempus etiam decrementi, unde opportebat Clementinum ad confirmandum sumptum fundamentum ostendisse seculis hocnostrum praecedentibus tuisse seimper Fluenta in incremento quod non pr bλuit, immo nec probare potuit, cum sit fallium, ut probat Clara-monthis,in est jecunda instantia duplici argumento Primam initantiam deducit Clara montius ex Aristotele primo Meteorum, quoniam hic homo dicit a se non intelligi ibi Aristotelem, seu ex Aristotele ductam instantiam, ideo locum etiam pro Claramontio adduco. Is enim non credidit unquam ab I podidascalo de scientij rescriptsi iri Verba ergo Aristoteli in dieantia satis aper te Flumina habere ortum incrementum. statum decremetum, xlinem , instar animalium,in plantarum verba sunt Aristotelis ponentis causam eiusmodi progressus. Principrum quidem hora,ctoa a squod se terra interiora cat pumarum, se animatiumsatum habent essenecturem istis quidem stilicet animalibus & plantis

non secun parte,accidit harpari qui ilicet' nesu plata,ct animali ecanduseveriores, o nonsecundu infriores partes vervecu dum omnes ut arsimul secundu ilicet omnespartes, in tu e se serierementu pati necesse esTerrae autem hocssecuripartem non

enim tota Terra ulexiceatur, aut humectior redritur catissitate a

λιndat, aut agiditatepropte rigus, ct abditatem, hae igitur ere

cunt , ct diminuuntur , incrementum odecrementum antea tum,

senescentiam, quam consequitur interitus csed mox adhuc Arist teles)propter hae autem, o virtutemparte Terra accipiunt disseren rem, quare aliquamdiu aquosapossuntpermanere, deinde exsiccamur, Ostensunt iterum. Aliarum loca vivificantur, se quo sunsecundumpartem. Necesse autem es cum loca n sicciora mes delera his quidem accidentibus fluuios primo quidem ex metuis parvos , deinde

rade eri cos. En statum decrementum, interitum gradatim Fluviorum. At proportionalem esse generationem eiusq; pr gretram ad statum his facit. Cum autem mu transmitantur,cthIc quidem deleantur . In alijs autem Eroportionaliter generantur. Ne

102쪽

sero credamus esse Flumina, que perpetuo fuerint sectandum Ariastotelem,eiusq; Philosophiam,de qua nunc agimus ipsemet his verbis in eodem Cap. declarat. Nan festim inquit quid rqae Tanais , neque Πιiassemper uxu, sederaraciquando siccat locus inri uunt. Et generationem ergo Fluviorum, incrementum, &uttatum tradit Aristoteles, in decrementum exactissime &finem 4 Quae Aristotelis, erba, & sapientissimi Coni bricenses pariter sua interpretatione expreuerunt. At illiud praeterea noto satis esse ad instantiam Claramoniij dare decrementum Fluviorum etiamsi incrementum abrogaretur totum: nam si quandoq; decrescant Flueta, no possunt ergo omni tempore crescere,&ri denegetur im errientum omne, falsum esset penitus dictum idem Clementini, quod luenta huius Prouinciae creverunt praecedentibus hucusq: seculis Ad hanc instantiam haec profert Hypodidascalus Igno-ν enim quomodociaramotius ex hac Aristotelis doctrana conclusionem istam deducat , ergo Flumina nis possum dititare alueum At quam tu conclusionem Claramontio tribuis cum ex Aristotcle ponat, . incrementum, decrementum Fluentorum quomodo negat

posse dilatare alueum Fluenti Non ne necesse est in incremento dilatare neq; Aristotelem ergo intelligit, neq: Claramontium: non negat Claramontius non posse dilatare Fluenta, negat in hac Prouincia sem adilatata esse presertim secundum progressionem geometricam duplam centenis quinquagenis annis, longe haec inter se differunt. Sed etiam in puncto praesentis disputationis aberarat. Dicit enirn Muaprobandam Marasionem Fluviorum de mi ex Philosophia , eamdemq; experientia no refragari. At tibi non est pro handa dilatatio, quaeq; Fluviorum non scilicet cum exilii uia cres cunt Amnes, qui exeunt tum ex ripis, de aggeribus quam dilatationem describit Poeta. Non fic aggeribus Utis cum spumeus amnis

Fertur in arua rens culmo , campo a per omnes Cum sabul Larmenta trahit.

Non de hac dilatatione agit Clementinus, ex qua cum resedit impetus pluuialia sue intra solitum aqua tota recipitur, de alue- a us

103쪽

us idem restat, nec interuallum centum quinquaginta afinorum cxtrectatur ad incrementum sed mutatio temporiis, at aeris ex se. reno inpluuiosum: nec sequitur progicilio gerametrica duplacentenis quinquagenis annis aluei ccilante quatum ullulenisti idem perleverat alveus sed quam alienae, insipientes nisi forte malitiost consequentiae, quas Dibuit ClaramCntior Λώn autem nonsemper inquit Ariariteus eadem ioca Terra uo aseunt, neq; aridae, si permutamursecundum maiorum generasissem, od FcIum Fadmuuti, Iuu, huius Regiori censum quinquaginta ab hinc annis aianeos nonprolatarunt. Et hanc conlequentianiau Claramontio in

ponis Si ex peruersa intelligentia hare dicis, mira ignorantia si ex malitia, mira impudentia: idem defcquentibus duabus cons quenlijs, quas attagis homini solide philosophanti S clarissimisveibis mentem ibi suam exponenti oportebat instanti j, secundum verum senium occurrere, non secundum deprauatum,& confictum&dilatatione ex pluui;s occurrere ablurditati incrementi a luci, altero tanto singulis centum quinquaginta annis. Acca Lulo sexa ginta usq; trium milliarium quantuin oporteret esse latitudinem alis uel nune Arimini luminis respondet digna iplo responsion. a. farei inquit,hanciatιtudinem nonsolam dico non essestortenrofam, immosFomnes causa concum en futuram fuisse necessariam. Et rationem concludit quoniam posita causa &non impedita, necesse est ut consequatur effectus. Recte id sane; at choarrent,ex causa non

impedita sequi effectum,4 si sit actu effectus fuisse causam non impeditam actu quoniam ergo dogma Clementini est Fluenta in duplum de facto,d actu dilatasse alueos: verba sunt. urti mssi,

ι haueano prima, em Effectus igitur dilatationis de facto, non de possibili asseritura Clementino, ergo causam dilatationis plenam, non impedita fuisse ex dictis Clemetini sequitur ergo no de posisibili sed actu alueus Ariminclis fluuii occupat milliaria 63.adeoqῆCiuitas Caesenae & eius vineta Foruli vij urbs & age Fauentiae,

Immola,Castrum Sancti Petii cum integris agris in alueo Fluminis Aria

104쪽

Ariminensis sunt. Erit Piscosa iam Romandiola,2 in coles arbutror pisces. Ineptus ego sum, qui cum inepto de inepti s adeo

ridiculis agana 3

Oalua ratio Clementini ex pusillitate Pissatelli, solutio Clar, montij repetatur cli reuocetur Hic ex eodem cap. a. cum respon- sto autem ex instantia esset aduersus propositionem subintellectam. Pissa tellum Fluentum non posse limitem esse magnarum Prouis claru seu inter magnas Prouincias. Quia si exigeretur magnitudo respondens amplitudini Regionum, neq Padus esset aptus Gauliae, ex Itali elimes:instantiam hic repellit. Quia Pissa tellus noria est Fluvius, sed Rivulus Ad fossa manufacta. Sed harassaniae iam non semel exciderunt, cliis tamen repetit pag. Ia . lin. q. II. nempe si Fluvius esset, etiam si pusillus, potuisset esse limes. At iam est Fluvius, ut replicatio ex hoc capite tota corruat at quoniam dixi non ex magnitudine, sed ex situ constitui limites, hic contem. dit ex rectitudine seligendos limites unde magno apparatu Lusum in eiusmodi retitudine esse nititur ostendere. At ego respondi, direspondeo non ex retitudine duci ,& sum sit um sed ex possessionis iustae,& domini iusti terminis ut ergo dominiorum confinias habuerint regularis, vel irregularis figulae, ita termini, dimites pincedunt agri . Exempli gratia triangularis a triangulo cavo limitaneo continetur Campus semlaircularis non nisi semicircu. Ium cauum potest habere pro finitimo,unde otiosa redditur tota viri commentati pag. Do Ia . I 2I. Iaa. Alia instantia Claramonitierat cum quadam retorsione rationis . Quod scilicet Rubico describitur paruus a Lucano, Suetonio Huic retorsioni antea adducte occurrit nunc Hypodidascatus esse quidem paruum Rubiconem si pro paruo descriptum. At non tam paruum, quam Pissatellus est scire cuperem ego unde mensuram patuitatis hic homo carpi erit, qua praecis Rubicon determinetur nec Lucanus deliniuit enim nec Suetonius, nec Plutarchus Procedit e

go mensura ex capite Hypodidascali, ut Miacrua ex Cuit in Iouis.

105쪽

Ratio nona, de responsio Claramoniij repetatur. Erat respon so,oriri ex Alpibus Pissatellu quia ex propagine eius nascitur. Ipse occurrit, nasci quidem ex propagine, sed magis multo remota iugo, quam Lusi origo. At oportebat ad stabiliendam rationem se tam & solutionem tollendam demonstrare, vel solos ex iugo orientes esse alpinos, vel Montes non nisi ad aliquam usq; distantiam esse propagines . Nihil tale aggressus est, ut remaneat an vigore solutio, absq; confirmatione ratio obijcitur praeterea Rubiconem negotium secisse Caesari intranseundo, at nequacquam dicunt ipsi,videntur tante aqua in Pissatello etiam tumete esse , Claramontius obijcit tempore Clementis Octaui eandem dinicultatem Summo illi Pontifici accidisse non obstante studio, dc cura Ciuitatis in praecauendo omni periculo. Respondet hi vel replicat solita impudentia ex aquis apis tum in Pissatellum defluxis accidisse. Sapis aque, ut ad locum Pisi telli,ubi est pons in via Emilia, qua pertransiuit Clemens Viatam,

estq; transitus per viam Romanam meanti oporteret aquam per Ciuitatem transire cuius supra Flumen ibi altitudo soli inquam altitudo est perticaru ex altera parte, ripa Fluminis iunt

campi humiliores ripa, quae ibi pene depressa est. In re tam patente transeuntibus cpertranseunt autem numeri homines laudet ' signe adeo mendacium proferre at cumulat mendacium dieii, cum desipientia extortae expositionis Statuti nostra iubentis curandam immissionem Sapis inmissatellum. Fuit hec sane iussio Statuti immo paucis abhinc annis suit in consultationem reuocata ad nauioationem scilicet a Ciuitate ad Portum accomodandam, atim a viginti millium aureorum, quae requirebatur deterruit in grauitate praesentis aeris alieni. Non erat vero ducenda per viam Romanam aqua, sed longe infra Nunc autem, ut sunt Flumina,

defluere aquam ex Sapi in Pissatellum ad locum pontis ubi transitur in via Emilia Fluvius est eorum, quae nullo modo fieri pOls ut

nec nisi a fatuo concipi.

106쪽

Adu sus Impadidas dum Ariminensem G pCAPUT DECIMUM TERTIUM.

aduco Mosendendas Rationes Porta, ct refutatio.

DEcima ratio Husq; solutio pag. I 6. habetur negat scia

licet Claramontius hanc consequentiam Pollar. me non transiuit per Ciuitatem Cesens ergo Rubicon non pertinet ad Cisenam. ypodidascalus replicat non esse eam a tionem Portae, sed simplicem narrationem, viq, id ostendat, adducit verba Porta continentes manifestam rationem. Verbato tae ab Hypodidascalo relata sunt. Faccio questo funesto, he non uri ausio , - istume, he iras arre a e mura diaerari. JEo deia Disbagiuri ilionesia it ite de Maiare λι vero , ct antico Rubis

mita in Cesare. His ipsis verbis Porta non ne proponit conelusi nem, quam probare intendit licet pse non conuenienti nomine suppositum appellet in loca unde ducet rationem ex auctoritates scilicet Suetonij, Plutarchipex quibus auctoritatibus, quam is propositionem colligat ad probandam conclusionem suam ipse ita

exponit ma quati racconti non solo edere che Cesar acesse mai Pras averso CVena Proponere conclusionem,&probatiCnem adducere quis dubitet utrum sit argumentum an simplex narratio ir bat autem ex Suetonio, plutarcho , quia scilicet ex eorum nam

rationibus non tuerit Caesar Carsenam. Hoc est peream Civitatem iter non secit Palam ego tum probari a Porta Pisatellum noesse Rubiconem tum probati, quia Cesar per Ciuitatem Caesenae non transiuit. Haec omnis logica cogit dicere praeter logicam Hypodidascali, quae delicatula adeo est, ut non satis sit ad distinguendam rationem a simplici narratione: rationem 4 solutionem posui supra Sect a Cap. 3. solutionem autem Claramoniij duplicem prima, di lumina is

Ad lucem Suetonis cum dicit Caesarem ad lucem reperto duce ad Rubiconem pei uenisse non gnificare luce dium a sed arificia. Iem,& factitiam: quoniam respondet vox cad lucem vocibus pro

107쪽

pinquis extinctis luminibus xerant ea lane faces, delimina factitia Praeterea ex rebus ipsis , ex Caesaris more, is negotii, quod gerebatur, conditione Caesar diligentissimus omnium non errasset noctis maxima parte ob luminis penuriam absq; eo, quod ignem excitasset, qui tantae suit solerti is acuminis , ut in Maris litore aquam dulcem ab alijs desperatam inuenerit; in Rheno pontem tanti magisterij dictauerit suis, quantu architecti magni nunc vix intelligunt hic non valuisset, non habuisset , unde ignem excitaret, quem rudes homines tot modis excitare nouerunt: non est nisi imprudentis hominis prudentissimo homini eiusmodi notam tribuere inertiae praesertim vero in negocio, quod celeritatis egebat, cum occupare dormientes Ariminenses non vigilantes conten deret Imperator. Ideoq ut Plutarchus dicit ante lucem eam ciuitatem occupauit, quomodo ante lucem occupare potuisset si ad liNeem diurnam Rubiconem solum peruenisset Notat vero laia- montius cum lux significet, di solarem,&alias etiam nostrates restringere eius significationem ad diurnam esse metaphoram a genere ad speciem,quam metaphoricam significationem interpietati non est necesse nisi dicta propinqua cogant:&re nexus t ceco carpitur igni de Regina Didone, cum iam amore accensam dcclarasset Poeta At Hypodidascalus contra pro Porta contendit turn ex usu Suetonij,tum ex rerum nexu ex verbis Suetonij probar' attuor eius loca adducendo, ubi ad lucem pro luce diurna adhibet Atin locis adductis verba circumiacentia restringunt ad diurnam lucem gnificatum,vel actionis ipsius series Dicit in loco ipso Sue toni adducto conuenire ex oppositione verborum preccilentium Suetonii ad Solis occasum. Illis respondere autumat ad luccia proindeq; significare diurnam: at opponitur propinquioribusili minibus extinctis non remotis ad occasum me rerum nexu ridicula 4 despicienda, que dicit. Et etiam si in re euidente opus noest loca iamcn in Suetonio notare licet ubi lux non pro diuina sum tur. De signis in ortum Tiberi praecedentibus dicit. Repente trima vesera atq; in multam noctempertinacite luxit. Non est certe de diurna luce locus in Tyb. c. q. At no post uindissimulare in

108쪽

rotentiam hominis, qui Claramotio ut bardo haec ipse bardus pro

ponit in illis verbis. Usere repo si cunis a nutricuti osera luce non comparuit , ut lux sim cer ternam, o ma alia tica fria

Si haberet frontem puderet hominem literis,ck operibus conspicuum ita sane compellare. Tu potius compellandus sis. Vtium rusticus qui ex luce fulgetrorum discernebat viam, clitabat caepas, ad diurnam lucem incederet. si quis diceret Hypodidascalum in aliena domo,&ad alienam lucem lucubratum esse, utrum Iucem diurnam intelligereti Discito modestiam si potis es, interim is dissimulasti vim rationis 4 rationem ipsam ex Cesaris indole, ' celeritate,ex negotij exigentia,adeoq; intactam,&insolutam reliqui- si Hec de solutione & pro solutione rationis Portae . Subiungo ex Claramonti calculis si ad lucem diurnam expectata Caesar si ptem horas in inerte expectatione posuisset, quis non nisi ina plus

tantam inreptiam cstinantissimo, solertissimo Duci tribueret ubi maxima requirebatur celeritas δ

Interim hic more suo multa digrediens Interponit. De Aurorae descriptione 'eiusmodi alijs extra rem rebus, que ommitto. At quae de mulis pro multis dicit hic tantum repono. Dicit autem Claramontius usum triuialii codice qui egerit, scripserit multis iunctis, non mulis iunctis in Suetonio, cum describit Caesaris

discessum a Rauenna. Sunt verba Garamcntii. Quod idem verIa Suetoni t multis iunctis signi cant, licet Beroaldus Mutis I IMgat, ac codex meus multis , non inute , dum equos subintelligamus. Mypodidascalus reprobat codicem Claramoniij, ut triuialem, & pluribus probat mulas iungi solitas cursui. Ex Seneca, ex Lampridio, ex Pamelio. At frustra si haec, ut suaderet Claramontio mulas iungi solitas, quem intelligo , cum lia olegerie subrisisse, dixisseque Declarat se hic homo non vidisse Homeri

Odysseam, qui tanto antea tempore cecinit curru Nausicaae tinctas esse mulas. Non omississet occasionem eruditionis ostemdendae.

109쪽

8 De Rubicone Antiqua

Vestes igitur licans pessit pulchro in curro

Attamen ad celeritalcm Caesaris ostendendam sach potius simultos equos iunxisse,quam si simpliciter mulos iunxisse dicamus. Quid enim si duos tantum eaque tamen mulos iunxussent, at liborum est iudicium, non facit utrum dixerimus ad quaestionem propositam determinandam . Post solutam rationem Portae. Claramontius sumptIones alia quas acceptas, adhibitas a Porta expendit, in falsas ostendit. Sumptio erat Caesarem transisse Rubiconem versus finem Mariij; ostendit Claramontius transisse circiter diem 3. Ianuarii exc mentarijs Caesaris ex Epistolis Ciceronis ad Atticum, 'exit tarco videatur Iocus in quo hoc ipsum traditur luculente. I est sonis Porta Hypodidascalus duos modos affert alterum pag. I 39.

ωprosequitur iterum pag. 4 I. ex Anno nondum tunc temporis correcto Alterum ex inco Lucani pag. 42. Primus et go Occumsus est ex eo quod in tempore, quo Caesar transiuit Rubicone in nondum erat emendatus annus; fuit emendatus a Cariate ipso p

stea ante emendationem autem non constabant tempora,nec constabant dies Auctoritate utitur Plutarchi in Caesaris vita, qui dicit Romanos usos confusis Anni mensibus adeo ut sacriticia, de

feriae paulatim in contrarias anni parte deuenirent,&pag. I I. ex auctoritare Suetonii invita Caesaris, qui dicere videtur messes, vindemias in contrarias anni tempestates deuolutas rasos com

rexit Gam pridem vitio Pontiscum, per intercalandi Dcentrum adeo turbato , ut neque mestum feria AEBate, neque Vindemiaram Avorumno competerent. Ex his colligit dies vere,&menses in

contrarias tempestates transisse ex aestate scilicet in hyemem,vel evvere in autumnum, siue in aestatem, quod omnino falsum est. Post emendationem, Mante emendationem falsum id fuisse nam post certum apertum est. Adduco Lucretium Poetam, qui tot annis emendationem praecessit, huius tempore pariter cierat, cum annus aperiretur ad germina, ad flores, di cum Fauonius rediret iuxta stilum nostrorum seculorum

110쪽

ae rotarna, et bellem rimena . sita Lucretij versus sunt. Nam ut araecies ra facta sverna diei Ei reserat urgetgemtarios aura ueni. Varro itidem, qui emendationem scriptis suis precessit,4 Ap.rilem dici arbitratus est ,&prior arbitratus erat Cingius Varrone antiquior quasi Aperilem, eo quod cum Mare tum Terrae ante raequinoctiu vernum clause, tum aperiantur,4 arbores germinent, cuncta florescant. Aprilis ergo ante emendationem nunquam in rigorem hyemalem nunquam in e usiccantem aestum deueni eabat . Pariter idem Varro anni quattuor tempora illis conditionibus designat, quae in alia non cadunt Ver a vertendo, E statem ab astu. Hyemem a pluuijs &imbribus: ut velit easdem perpetuo conditiones retineri, nempe a statem non posse habere conditio nes hiemis, ut accideret .si Estati destinati menses Iunius, Iulius ad

hiemis frigora,&niues deuoluerentur. Intercalatio autem aceta

dotum respiciebat praesertim ferias,& fastos, quos praetextum 'ligionis indicebant, an superstitioni, aperit superstitionem dinde intercalationem Macrobius in Saturnalibus verba sunt. Sed

m euenire ut nundinae modo in ann principem diem, modo in nonas caderent virumq; ausem perniciosum putabatur cremedium qua hoc auerteretur excogitatum es quod Verremus. Siprius Genderimus cur nundina, vesprimis calendis, me nonis omnibus cauebantur. Nam quoties incipiente anno dies caepit, qui adiectus es nindinis omnis is

in inis casibus luctuose uti, maximeq; Lepidiano tumultu opsniosa sirmata es . Exponit deinde post nonnulla remedium.

Eorum spermissum arbitrio, vicum et rigent intercalarent, orta

Veru post aliquod tempus alia vere causa intercalationis fuit, qua idem subiungit Macrobius, verba sunt Vermori tempus cum perspersitionem intercalatio omnis ommisia snon unquam vero se gratiam Sacerdotum, urcumpublIcarus profrri, vel minureo/fulto anni dies olebant m do aucti, modo re ramo dierum proueniebat, se sub Jecie Asieruationis emergebat maior confisionis occasio. Haec de fontibus annorum superstitione scilicet &fraude Sacerdotum ru

SEARCH

MENU NAVIGATION