De quarto Tibulli libro ...

11쪽

IN FACULTATU LITTERARBM PARISIENS PORSEOS LATINAE PROFESSORI

REVERENTIS ET GRATI ANIMI PIGNUS D. P. D.

13쪽

Eis jamdudum sub Tibulli nomine quatuor elegorum libri inscribantur, plurimum abest ut omnia illa carmina parem auctoritatem habeant et recte referri queant ad eumdem poetam ouaesitum est jam saepius quae Tibullo abjudicanda, quae ei adscribenda videantur Non solum doeti viri multa incerta esse in libello qui sub nomine illius poetae circumfertur judicaverunt, sed etiam multa aliena esse contendunt dissentiunt tantum de numero carminum quae rejicienda sint et de scriptoribus quibus attribui debeant.

Nomina non proferam omnium qui multa cura multaque prudentia quaestionem illam agitave runt, ne ampliorem indicem constituere necesse sit. Quaedam tamen silentio non praetermittenda Post

14쪽

quam Tibullum cum probata scientia Brouckhuysius , C. G.Moynius', simius Iachius ' ediderant et expli

cuerant, primus C. Lachmannus poetae carminibus criticam commentationem adjecit'. Textum ab eo constitutum recepit iterum in manus novisque argumentis firmatum recensuit L. Dissenus'; recentissime

L. Muellerius, post multos qui communi operi vel plus vel minus contulerunt'. probatissimam editionem dedit quae, mea quidem sententia, optima duci potest quamque in hac disputatione secutus sum'.

carminibus edendis cum antea viri docti ita versati essent ut ex magno codicum numero eas lectiones quas optimum sensum prae-here poetaeque ingenio dignissimas esse putabant arriperent, quae singulis libris auctoritas tribuenda esset non quaererent, primus Laelimannus in hoc quoque poeta ut in aliis certum fundamentum jecit e quo illius carminum textus exstrui posset. 3 cmoc constare puto, in Tibulli textu constituendo, ab eo fundamento quod Lachmannus jecit non multum recedendum esse Bonis enim codicibus qui praeterea allati sunt nihil fere novi aecessit, sed illud ipsum quod Lachmannus posuerat in summa re certius consima

15쪽

De variis quaestionibus quae Tibullum legenti occumrunt, disseruerunt F. A. Riglerius in Lemperius', W. Wisserius', II. Grothius', omissis multis qui breviores disputationes ii lucem ediderunt AEdu que partis auctoritas praecipue tractata est a .

fello', . Gruppio Berigbergio D, F. Passo isto Petersenio Ranhelio ' Η Ηarturigio ', praesertim de primo, secundo et quarto libro disputantibus di tertio operam dederunt Elchstadtius ',s annotationes ad Tibullum, tres partes, Posidami, 8M-2 ouaestiones Tibullianae, Monasterii, s85 . d. v tiones Tibullianos, Lipsiae, s86s. i. inaestiones Tibullianos, Ralis Saxonum, s8 2.5. Vid. . S. Teusset, Geschichte der Romischen Literatur,2α,iranslat gall. I. Bonnardet P. Pierson, t. II, p. TZ- T.

16쪽

R. Torn latius . . tumpius', L. Bollius Onhoc indice gallica nomina desiderentur, si proferre non possimus doctissimos duos viros qui de litteris aliuis et praesertim de elegis recentiore saeculo meruerunt; scilicet C. F. Fraguler ei I. B. Souchay, Academiae Inscriptionum et Liberalium Litterarum dum vivebani sodales, eximias disputationes ediderunt, in quibus opera Tibulli cum summa prudentia ei optimo judicio disquirunt'. Nuper . Soury de celeberrima poetae amica Delia nomine, disserebat Denique vir doctissimus E. Benoisi, qui tam bene nostra aetate de musis latinis meret cujusque inter discipulos me fuisse glorior, nuperrime' in acultate Litterarum Parisiensi Tibulli vitae ei scriptis

impensam operam dedit Etsi ejus praelectiones non adhuc collectae nec typis niandatae sint, lamen ex notiS a me subscriptis, dum lectionibus illis iniereram, pleraque excerpere potui quae in sequenti disputatione proferam. Si qua bona sint optimo magistro, si mala mihi tribuenda sunt.

l. De elviis Ddam commentatio, almar, s86l. 2. De Lyudam qui socatur eleuiis,malis Saxonum, i82T. 3. De Lbudami carminthus, Gottingae, i8 2. i. Memoirea de Academi de Inscriptions et BeZZe8-Leitrra, t. VI, p. 2 et sqq. t. VII, p. 335 et 38i, Sqq.5. a Delia de Tibulle, in I Renue des et mmndes, s- septembre 8 2.6. Sex primis mensibus anni scholast. 8 5-s8 6.

17쪽

Longum sit argumenta contrahere quibus proprium quisque propositum adjuvit; satis in praesenti habebo exponere quid certissimum colligi possit de summa totius disputationis, seisieet de fide operum quae Tibulli nomen praeferunt. Primus et Secundus liber poeiae adscribi possunt et ab eo sine dubio sunt editi tertius, ab omnibus fere doctis abjudicatus', Lygdamo cuidam 'aribuitur. Quod vero ad quartum attinet, sententiae inter se valde discrepantes prolatae sunt, nec parvi laboris est inter proposita praestantissimorum hominum auctoritate fulta deligere. Sunt inter doctos qui totum illum librum Tibullo attrii buant, sunt qui totum abjudiceni, sunt qui vel plus vel minus carminum quibus constet admittant aut rejiciani Illi igitur quarto libro incumbam, tum quia maxima de quo disputatio et dubitatio est, tum quia

in toto poetae opere nulla alia pars est cui major cura adhibenda sit. Quaedam in eo sunt mediocria. fere tirone quodam digna sunt plura optima et eximiae artis, vel lepore vel quodam fervore amoris plena et quasi flammam nunc etiam spirantia.

i. Solus M. F. Fus in disputatione De Nestiarum libro quem Lystum eue putant, Monasterii, s86 , contendit, sed tenuissimis argumentis, librum Tibullo tribuendum esse. 2. De Lygdamo, id infra, p. 5.

19쪽

CAPUT PRIMUM

PAUCA DE TIBULLI VITA. - odo oD EIUS ARMINA EDITA SINT. ouae IN OPERIBUS EIUS PARTES CRRTAE SINT, QUAE DUBIAE VIDEANTUR. - MESSALA ET EIUS iETUS. - DE UARTI LIBRIpARTIBUS.

Antequam quarti libri recognitionem aggrediamur, pauca de Tibulli vita disserere necesse est, ui exquirere possimus quomodo poeta carmina condiderit, quomodo in lucem protulerii, Dies intra quos ejus vii fluxerit haud facile definiuntur. De ultima certiores nos faciunt Domiti Marsi versus qui in fronte manuscriptorum praepositi sunt ,

Te quoque Virgilio comitem non aequa, Tibulle, Mors juvenem campos misit ad Elysios, Ne foret aut elegis molles qui steret amores Aut eaneret forti regia bella pede.

Virgilius obiit xi ante calendas Octobres 85l . u. c., is a C. n. Tibullum ergo mortuum esse vel

s. Verisimile est illos versus in libro, nunc amisso, Suetonii De Poetis insertos fuisse.

20쪽

sub fine ejusdem anni vel initio sequentis anni significatur. Natalem vero annum ipse Tibullus sic nobis radii:

Natalem primo nostrum videre parentes Cum cecidit fato consul uterque pari'.

Scilicet anno Iss, quo A. Biritus et C. Vib. Pansa oonsules sub Mutinae moenibus occisi sunt. Sed nullo modo natalis ille congruit cum tempore quo poeta M. V. Messalae amicitia usus est, inter 228 et 22, certe plus quam undecim annos natus. Docti viri igitur, inter quos I. I. caligerius L Douga', Volpius', Brouckhuysius, IIeynius pentametrum additum vel adulteratum judicant imo polinius vel hexametrum rejicit. Eo major enim in his versibus ambigendi materia praebetur, quod inveniuntur in libro cujus maximam partem Tibulli non esse contendunt. Doueta igitur 6so, ossi usis proponunt; sed cumjuBene, quod verbum hominem viginti vel quadraginta annos natum significat, natalis ille non magis

quam is congruit: Gruppius igitur et Teutfelius

l. III, 5, T. 2. In Tibulli editione, Parisiis, si T. 3. Id. Lugduni Batavorum, illis... Id. Patavii s 38-s 55.5. De Tibulli sita et carminibus dis rutatio, Lipsiae, s8l2.