De quarto Tibulli libro ...

41쪽

l-6. Natali Messa, die Parcae cecinere illum fore qui Aquitanos vinceret et de eis triumpharet. - 2. Poeta comite duci honos ille partus fuit. 3-28. Mulla quoque cum gloria in Asia et aegypto Messala bellavit.2s- 8. Inde in longum de siridi, aegyptiorum

deo excursum poeta evagatur.

s-5 . Osiris igitur ipse veniat ut Messata iriumphum vino et ludis concelebre. 55-6. Omnia Messalae bona poeta precatur: proles patre digna ei succrescata; de viae quam munivit monumentis nunquam iaceatur et ejus natalis multos per annos celebrandus veniat. Mea quidem sententia, duobus illis carminibus collatis, sententia eorum qui panegyricum a Tibullo compositum contendunt validissimo argumento firmatur. In utroque enim eaedem virtutes, eadem vitia eminent, etsi non pariter, elegia enim panegyrico potior est. Primum ductus et forma in utroque inaequabilia sunt et confusa, partes nunc decurtatae, nunc fusiores, inter se non conveniunt nec cohaerent. Eienim, cum carminis argumento, scilicet laudi Messalis, minorem locum poeta ribuat, omni tempore tum ad narrandum, tum ad describendum digreditur; geographicam scientiam inprimis ostentare cordi habet. Ηinc enim lyssis errores, illinc cultus Osiridis,

42쪽

- M hinc regionum, illinc populorum enumeratio, hinc librae illinc sacrificii descriptio majorem totius ear minis partem obtinent et tenuissimo filo argumento juncta Sunt. Quod ad scribendi artem attinet, in utroque poeta imperitum se ei vum praebet multa sunt verba non propria, nunc nimis certa, nunc incerta; oratio interdum exilis, interdum redundans verborum circuitus incondite saepius vertitur Ars versuum pangendorum iisdem vitiis peccat; sunt enim carmine in utroque verba inania, ad numerum tantum nece saria; multa asperius sonant. Nec tamen desunt omnino ingenium et spiritus; occurrunt interdum versus optimi, qui magnum poeiaui in futurum denuntient; sunt etiam verba maxime idonea, concinnae imagines, quae velut igniculi inierdum niteant ouae omnia rarius in pane gyrico, saepius in elegia apparent in hac enim poeta, quatuor annis exactis, in arte progressu erat, non multum uriem, nam Messalae comes in Gallia, totum arti poeticae se dare non potuerat videre est tamen illum jam et sententiarum et verborum et versuum magis compotem. Si igitur Tibullo panegyricum abiudicaveris, non est causa cur eidem elegiam

Mulii tamen, ut diximus, docti viri fuerunt qui

43쪽

panegyricum, ut plane indignum, poetae detraherent; inter quos Beynius, Bachius michertius, Paldamus, Dissenus, IIerigbergius L. Muellerius F. Teuklius. Reynius ' primum carnien illud a rhetore quodam posterioris aetatis fictum exercitationis causa et deinceps a librario, ut paginas aliquot compleret, inter Tibulli carmina receptum suspicatur. Reichertius', Reynii sententiam aut plexus, Valgi commemoratione ut epici poetae opinionem tuetur ei contendit auditum esse a rhetore Valgium quemdam poetam Messalae et Tibulli teniporibus exstitisse eumque nomen illud inficio carmine adhibuisse ut similitudinem quamdam et quasi veri colorem operi daret Paldamus ad Tibullum accedere omnino velat eum qui panegyriei

versus 25-2T 85-so, stos usque ad finem a Tibullo

Seu tibi par poterunt seu, quod spes abnuit, ultra Sive minus certeque canent minus , omne vovemus Boe lihi, nec tanto careat mihi carmine charta.

ouemve locum ducio melius sit claudere vallo, Fontibus ut dulees erumpat terra liquores, Ut facilisque tuis aditus sit et arduus hosti, Iaudis et assiduo vigeat certamine miles.

44쪽

Q 32 scripius esse vel suspicari possit Baehius' Dissenus', Ilertetbergius quinque res, sic ab IIanhelio breviter repetitas objiciunt a Primum nimia et paene servilis modestia deinde nimia adulatio et inepta laudis exaggeratio; tum malus usus doctrinae post prava rerum distributio ad extremum mala indoles or

Si haec omnia objecta in universum aestimemus, respondere possimus hac sententia quam idem flan-kelius tali ferme modo enuntiavit a In eo nonnulli haud recte judicare mihi videntur, quod obliti quae sit rerum humanarum conditio, nimiaque an liquitatis

uuis tardamue sudem melius celeremve sagittam Iecerit aut lento perstegerit obvia pilo.

M ad finem:

ouod tibi si versus noster, totusve minusve, vel bene sit notus, summo vel inhaereat ore, Nulla mihi statueni finem te fata canendi. Quin etiam mea cum tumulus contexerit ossa, Seu matura dies celerem properat mihi mortem, Longa manet seu vita, tamen mutataragura Seu memnget equum rigidos percurrere campos Doctum seu tardi pecoris sim gloria taurus Sive ego per liquidum volucris vehar aera pennis, uuandocumque hominem me longa receperit aetas, Inceptis de te subtexam carmina chariis.

45쪽

33 aestimatione perducti, omnia fero veterum scripta, quae ad nostram aetatem pervenerunt, perfecta atque omnibus numeris absoluta esse voluerunt. IIac autem

nimia ingenii et virtutis veterum admiratione factum est, ut nonnulli, si quid imperfecti vel vitiosi eorum virorum nomine ferebatur, quos propter reliqua scripta negabant satis unquam laudari posse, statim id falsum esse indicarent ac scriptori eriperent . Raud aliter de panegyrico se res habet omnia quae Reynius et ceteri objiciunt, non vetent, eis recto objicerentur, quominus carmen Tibullo tribueretur, nam omnia illa vitia ab uvenili poetae aetate excusare

ouae tamen vel recte non objecta, vel nimis aucta, ut plane monstraverunt caligerius ' Volpius', Rusch ius , Vossius Teussetius ' F. Bankelius T. Quorum vestigia seculus, argumenia quibus panegyricus vere fibullianus dici potes breviter contrahere

conabor.

Beynii primum conjectura, cum in disquisitione

. De panes in Me88. tibuli. p. d. 2. Comment in Tibullum Parisiis, S T. 3. Id. Patavii s 38- 55. i. ld. Lipsiae, i8ss. 5. In praefatione translat german. Tib. cruminum. 6. Studien und chara t. . De panest in Mess. iiisII.

46쪽

- M ponitur, minime accipienda apparet. Si enim in rhetoris schola adolescens quidam se exercendi causa, quemdam Augusti amicum sibi, ut mos erat, laudandum proposuisset, materiem certe adeo exilem haud elegisset, dum tot illis temporibus viri exstitissent quorum vita multo largiorem laudatori praeberet. Nempe Messala, etsi sua aetate praestantissimum in civitate locuti obtinuerit, tamen haud annumerari potest inter summos illos viros qui, ob egregie facia, laudibus facile extolluntur et quos ob eam causam adolescentuli, cum rhetoricae student, eligunt. Sit tamen ut adolescens ille Messalam delegerit, novitatis et insolentiae cupidine quadam ductus num verisimile est illum nullam fecisse mentionem rerum laude dignarum quas Messala post a. 23 gessit' Non solum ab eo facta non memoravisse, sed etiam quae non facta sunt auguratum esse, scilicet Messalam in Gallia, dispania, aegypto bellavisse et Persas, Parthos, Britannos in romanam potestatem redegisse Nec magis conjici potest rhetorem sibi proposuisse juvenem quemdam, boni fortunisque orbatum, auxilium a Messala ut redderentur postulantem. Mgis enim vel Maecenas, vel Agrippa, vel ipse Octavius deligendus erat, major enim erat, non solum ad ingenium exercendum materia, sed veri species. Si vero Tibullum ipsum in scenam rhetor producere

47쪽

voluisset, non usus esset heroico versu, quem Tibullus,

panegyrico sublato, nunquam adhibuit, sed elego. Denique non ita male Tibulli consuetudines usumque rerum et verborum imitatus esset, ut carmen Tibullo hanc ipsam ob causam negaretur quod ii bulliana dicendi ratio nusquam in panegTrico appareat. Argumentum vero quod Reycherlius e Valgi commemoratione trahit, facillime quidem refellitur. Non Valgium certe inter epicos poetas qui inter amicos Messalae annumerari poterant rhetor delegissei, sed Virgilium vel vidium. Quod ad modestiam poeiae, quam paene Servilem esse contendunt, altinet, hanc quidem nimiam inrisbergius et ceteri faciunt Modestia enim illa, quae in versibus l-lT 2 -2T, TT-sT8 lsT-2638 apparet , poetam tantum adhuc rudem testatur,

Me cognita virtus Terrei ut infirmes valeant subsistere vires. meritis si carmina laudes. Deficiant, humilis tantis sim conditor actis, die tua praeter te chartis intexere quisquam Facta queat, dictis ut non majora supersint. Est nobis voluisse satis, nec munera parva Respueris. Etiam Phoebo gratissima donacres tulit etc. Bis quoque sit gratus parvus labor, ut tibi possim Inde alios aliosque memor componere versus.

At, quodcumque meae poterunt audere camenae, Seu tibi par poterunt. ..... etc, vid. Sup. p. 3l, . .

48쪽

- 86 viribus suis diffidentem veritumque, dum sibi Messalae gratiam conciliare studet, ne nimia fiducia offendat ouum totum se illi in versibusisT-2M deditum fore praedicit, juvenili more promissa exaggerat, non secus ac Virgilius post prima beneficia ab octaviano accepta' Talis erat his temporibus omnium poetarum modestia et humilitas erga principem et potentes, nec Virgilio propria judicanda est. Simili ratione a nimia adulati et inepta laudis exaggerati v excusanda sunt. Panegyrici scriptor veritatem in Messala celebrando certe egressus est; sed laudes conferre panegyrici proprium Plane qui dem congruebat cum aetatis consuetudine quam Flaccus, Virgilius, Ovidius Propertiusque erga Octavium sequebantur derigbergius ' fieri posse negat ut qui panegyrici versus 8s-l8s', flebilibus precibus re

Non ego sum satis ad tantae praeconia laudis, Ipse mihi non si praescribat carmina Phoebus.

Sum quodcumque tuum est. Nostri si parvula cura Sit tibi, quanta libet, si sit modo, non mihi regna LIdia, non magni potior sit fama Gylippi, Posse Meleteas nec mallem vincere chartas. Quod tibi si versus (etc., id supra, p. 32.)

3. Languida non noster peragit labor otia, quamvis Fortuna, ut mos est illi, me adversa fatiget. Nam mihi, cum magnis..... et , vid. Supra, A s-so.)

49쪽

dundantes scripserit, verecundus sit ille Tibullus qui divitias semper contempsit derigbergio an elius aptissime opponit aliud esse tantum habere quantum ad vitam degendam sufficiat, aliud habere nihil . Fatemur in fine carminis isque desiderari judicium, modum et animi robur omnia illa animalia quoruni formam, ut ita dicam, poeta antecapit nobis fastidium moveni. Sed ibi Tibullus, ut Teussetius rectissime animadvertit'. immodice utitur ratione quadam sensus exprimendi quam saepissime adhibuit scilicet

ei solitum cogitationes quae non sensu Sed mente cernuntur corporeis simulacris interpretari. Multis in locis carminum ejus rationem illam aeque insolentem et injucundam deprehendere est. De usu doctrinae, scilicet onarum descriptione et Ulyssis erroribus', non opus est ut poetam adole centiae excusatione defendamus Tibullus enim, pos quam in ingenio et in arte progressus est, studium

illud non deposuit. Perlustranti enim libullianas elegias permulti loci apparent in quibus fabulam poeta

2. Seu matura dies celerem properat mihi mortem Longa dies seu (et: vid supra, p. 32.

50쪽

- 38 vel leviter vel uberius tetigit jam antea in septima prima libri elegia fusiorem excursum de Osiridi ei Baccho notaVimu S. Res interdum prave dispositas et distributas ei or tionis explicationem huc illuc incondite fluctuare fatemur; multa etiam fatemur incerta nec exacta in oratione se offerre. Quae vero juvenili imperitia excusemus. Etsi Bachius' u et nam mire frigere et saepius redire', o iesius conjunctionum copiam, F. Teukllius uergo v particulam parum poetico numero convenientem vituperent, haec omnia, paucae maculae 'o Sunt, non vero magni momenti argumenta ut panegyricus Tibullo indignus habeatur. Primis in operibus poetae cujusque Similia occurrunt, nec multum ex rudimentis illis supersit, si quidquid frigidum et inconditum censores adiment Tibullus inprimis, ut Teutfelius' recte notavit, non inter illos poetas annumerandus est qui merum et sincerum