L. Andreae Resensdij Eborensis, Poemata, epistolae historicae, orationes. Quibus praeter exquisitum verborum ..

발행: 1613년

분량: 460페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

311쪽

rari praece fit, multos 1 sanctorum crudeliter fusos, transmisiit ad dominum, inter quos, se ictam Eulaliam multu verberibus ad ictam. ne adplicato, Domino consecrauit. Quumque in Toletanam umbem ad beatam Leucadiam percurrissetfama Cenibus in oratione positis, in eodem quo retruse teneba-rur confestonis loco, completa oratione, suum domino commendauit stiritum, qui martyres is confessores bos coronauit in pace. Ipsi honor ct gloria, virtus ct imperium, in secula seculorum. Amen. Arbitrarer ego non a Braulione, sed ab aliquo alio, qui de cadem fidelia duos voluit dealbare parietes, fuisse additam, ut Leucadiae consessio cocluderetur. Aut si ad Eraulionem referri placeat, vel hoc de Eulalia

interiectum ab alio est, vel Eulaliae martyrium Braulio ignorauit. Quam notam sancto & docto viro inustam Medius Fidius

nollem.Sed redeamus ad propositum, quo pauxillum declinavimus. Elborae itaque, siue eo recto venerit itinere, siue flexo, prius fuit, quam in Christian os Emeritae gladium exsereret. Sed in itas. Quid opus erat Eboram, tametsi municipium, descendere' quum no Venerit ut Praef.ctus municipij quuiusquam e siet, verum ut Emeritae, quae Lusitaniae erάt Metropolis, & iuridicus conuentus, resideret. Hoc

312쪽

An BARTHOL, A E B B D. unde colligas non video. Datianus, Ytante dixi,Hispaniae uniuersae Praeses fuitan Hispania autem, multi Iuridici erant conuentis, quos regionatim circum ire, ex officio ten retur. Quamquam si unius prouinciae Lusitanis Praeses fuisset, non ideo Emeritae residere, tanquam regem in regia, eum oporte retauri dici etiam conuentus erant & Scast bis, ct Pax Iulia, quae eode iure utebatur, quo

Emeritis In nit ivi inquit Iuriscosultus Paulus, Pacenses se Emeritoses iuris Italicisiunt. Cusi tres itaque distincti Conuentus essent, quur Praesidi Prouinciae Lusitaniae sedem adsisenes Emeritam'nedum praesidi Hispaniae Viriusque ' Quamquam autem Ebora neq; colonia esset, neque conuontus, sed tantum municipium Latii veteris, nobilitate tamen, &aedificiis, quorum alia etiam dum exstantintegra, alia semidiruta, Pacem Iuliam vicinam. eoloniae & conuetus dignitato inclytam, superabat. Emeritam, si theatrum, naumachia, ponte mci & Tropaei arcum excipias, poene

aequabat. De quibus alio egi loco. Et quum aliquando de agri finibus cum Pacensi colonia, contenderit, ut statim ostendam, videri mirum non debet, si litis componendae causa, eo venerit Datianus. Testatur hoc meta lapidea, via Pecensi, in colle iuxta Vetus, se

midirutumque oppidum Aureolam, quod

313쪽

ad archidiaconia tertiae sedis Ecclesiae Eborensis pertinet, quae ex ea parte qua Pacem Iuliam spectat,credo coloniae & conuentus habita dignitatis rationediuius modi inscriptionem habet.

314쪽

Versus P, cem Iuliam

HEINC PACENSES

315쪽

EPIs TOLA. In Ex altera Vero parte Eboram versus, hae tantum cernuntur in media meta literae.

HEINC EBORENSES.

Praeterea quod de suga argumentaris, ta- quam verost similius a Talaueria Abulam propinquam urbe fugisse, donarem forte, si duas admitterem Elboras. Sed quum Vna tantum sit, exiguam, ac potius nullam vim habet argumentatio. Quasi vero necessariosequatur, ideo Talaueriam Elboram esse, quia illi quam Eborae vicinior sit Abula. Vt impeditiorem proscctionem eam fingas, non euinces, Ut Elbora heinc Talaue-xiam demigret. Quod autem ad impedimota fugae attinet, non erant tam delicatae Vincentij sorores illae, quam modo nostrae sunt mulierculae, quae prius quam amoliri ceptent, integer transit annus. Et alioqui, sugere norunt etiam delicatae, inquisitoresque fallere, At carro vectas inquis. Id enim eXil Iis verbis intelligi vis, Cornipedum evectari ne. Quonam pacto' Cornipedes, equi sunt, ut eos vocat Maro, dictio poetis quam ora toribus aptior. Equo vehi ac vectari, bene LM

tine dicitur, vel dorso nudo sine stragulo. vel ephippio.Vbi heic carriu lateat, nondum

video. Non aegre tamen id concederem. Nam nostra etiam aetate, carrucis contectis

usque ex Celtiberis, Vardulis,& Carpetanis. ad urbem hac mercatores nonnulli venitit, citato

316쪽

citato mularum carrucariarum cursi mul-

tum itineris quotidie conficientes. Quod si illo tempore ita fiebat, sane & sugere celerius, & commodius latere potuerunt, negata curiosis introspiciendi facultate. Ad haec. Etiam si insequuta die cognitum de fuga es.set, incerto quo qua Ve ab ijssent, retardanda erat insequutio, donec indicium fieret. Quod fatis illis erat ad longius euadendum. Neque moueor, quod Talaueriae quoque dicatum illis templi test. Adde, si placet, nostro quod hactenus fuit nobilius. Nam modo, incentore me, elegas admodum ac capacius nostra urbs exstruit. Neque item, si domestici eorum lares estingantur, ostendaturque in lapide pedis vestigium,sicuti apud nos si enim qui Talauestiam in Elbori in

transformare potuit, quantum erat domus

Unius facere metamorphosin, & vestigium adsimulare' Quuius mendacio recepso semel, facile fuit templum ciuibus creditis, in oppido nobili atque opulento aedificare. Quod autem vestigium &heic& istheic dicis plantae pedis sormam non satis exprimore, isthuc quidem ita apud nos est Sed pro hoc nostro respondebo. Ante quadraginta ab heinc annos, adprime exprestum visebatur. Feminarum postea pia sed inc5sulta religio, ramenta quaedam atque puluisculumi yde, quae aegrotantium collo suspenderenti

317쪽

era dentium, formam abstulit. Porro tua illa solicitudo,Talaueriam El-borae vel Talabrigae nomine exclusam, aut

ανωνυμομ omnino mansuram, aut necesse eL

se Liborae ei nomen adaptare, neque enim probas Aquis nomen fuisse, quod illi vester archiepis copus tribuit, quodque ubinam inuenerit,te dicis ignorare illud item, quod postea leuiter, quasique aliud agens, iniecta, corrupti nominis suspicione, diffisius, ut adparet, Elborae nomen Talaueria posse trahi. cardinem quaestionis verti dicis in nomine vel Eborae vel Liborae in Elboram deprau to, non parum mihi displicet. Est enim hoe hominis inferre iniuriam meditantis, delibtem nobis alteram ex altera constituentis.

Iamne non placet parenthesis, quam historiae vestri interspers erunt, Elboram vocatam olim quam do Talaueriasiti Iamne vel ab Ebora,veta Libora,calumniae male textae, penitusque ieiunae, suppetias petendas etiam ipse decre 'AEtiamne Talauerta Ebora vocata olim est: Gratiam Braulioni habeo, quod Elboram dixit, & si minus erudite, minus tamen parti nostrae fauturus, si Eborarii dixisseti Fuit vetus Carpetaniae vestrae oppidum Ebura, per quintam vocalem,& secunda intenta

syllaba, ad quod, ut decimo quartae deca dis libro Liuius auctor est, inFulvius Flaccus Praetor, memorabili praelio, ad viginti tria

318쪽

Celtiferorum milia die una cecidit. Quia ius oppidi inter Carpetanas Vrbeis etiam meminit Ptolemaeus. Fuit quoque Ebora Castellum, in Gaditano lito De inter Baetis aestu ria, Pomponio S Plinio, licet Hermolaus Barbarus Coram legat. non Eboram. Sed ego Melae terrae eius indigenae ad cedo. Strabo lib.tertio Eburam eam vocat. ἐντεῖθεν ρM ιγ ἀνάπλου ςι, πόλις ξ το τῆς cyposου ἱερομ. Vtrumque tamen oppidum hoc vetustate intercidit. Est&nostra Eboraquae vetustati non cessit; imo longe auctior est, in Elborum Ecclesiastico usu mutato iam pridem nomine.Quas turbas igitur conci-uisset nomen tribus communicatum, si V nitantu peculiare in has nos deduxit difficultates, inuadetibus in alienam gloriam ijsquine vestigium quide vel tenue, nominis huius possunt proferret Vertant se refractarii

in alias atque alias formaS, Omnem mou

ant lapidem, Eli, oram venisse Datianum diabrorum omnium cosensu, scripsit Braulio. Elbora praeter nos iram, nusquam comparet. Agite aliud commentamini. Tu modo rimam aperis. ad Liboram saltem confugiendi. O inopem semper consilii,& imbecillam

aperis Varietatis insciatione. Cui quasi in mine cariturae metuebas. in sex iam nomina concreuise videtur, Talabrigam, Eboram, EIbo

319쪽

das licebit, Deobrigam, quodno indocti quidam sunt opinati. Ex ijsq; omnibus,nullum

illi proprium ostenditur, nisi id quod hahet. Nam non esse Talabrigam, persuasus ipse iam es. Eboram excludit parenthesis a vestratibus interiecta, Talaueriam Eiboram fuisse vocatam. De Elbora confido me euicisse. Aqua ipse no adgnoscis. Drebr, sorte nouitium reputabis inuentum. Liboram videris anteponere, Ut deprauationi viciniorem. Memineris tamen quonam pacto sis ratiocina, tus. Si laueri inquiebas, in Tarraconensi prouincia lita esset, sicut &Toletum, non autem in Lusitania, amota esset omnis dubitatio. Vis itaque in Lusitania stam eam esse. Si in tua ratione persistas, iam Talaueria Libora non est. Libora enim, non Lusitaniae, sed Carpetaniae ciuitas est,id attestante Ptolemaeo. At Carpetania, quutus caput Tot tanos facit Plinius,pars utique Tarraconensis est. Igitur & Libora ad Tarraconensem pertinet. Talaueria ergo, si Libora est, non ad Lusitaniam, sed ad Tarraconensem prouinciam est reserenda. Quod& ipse postea confiteris. De hoc viderint antiquitatis curiosi, & ex tot nominibus seligant, quo Taraueriam vocari velint. Si oppidu vetus est

320쪽

aco An BARTHOL. KEn n. saxa inerunt non muta. Elborae falsuri nomen excipio. Quod si unquam habuisset, nequaquam id tacitum praeter ij si et R odericus Nimenius Toletanus Pontifex, huiuscemodi rerum non dissimulanter adsectator &ambitiosus, neque Aquas Vocatum scriberer. At nome hoc ubinam repererit,tu te ais neΩcire. Ego scio. Nempe ibidem, ubi Consules

Tolemonem c Brutum Toleti conditores,cen- eum &octo annis ante quam Q. Caesar rempublicam inuasit. Equidem Toletum non paulo antiquius existimaba. Nimirum quia Philippi Macedonum regis,& Annibalis antecedit secula. Legeram si quidem in quinto quartae deca dis Liuianae libro, apud Toletum cum Vaccaeis & Vettonibus ac Celtiberis dimicasse M. Fulvium, posteaque urbemi sam tunc quidem paruam, sed loco munita.

ab eodem M. Fuluio, susis Vettonibus qui

subsidio venerant, expugnatam. De hoc t men fortasse alias. Nunc ad rem. Quod ais te neque Toletanum, neque Tala uertensem, neque Abulensem es e, sed ex veteri Castella, oriundum, videlicet, Ut intelligamus simpliciore te ingenio, 3 moriabus esse longe candidioribus, Taleis enim veteres Castellanos & fama praedicat, & nos experti non raro sumus facetum plane est. Sed nihil opus erat. Inter bonos & literatos

'iros istiusmodi vulgareis adfectus reperiri aequum

SEARCH

MENU NAVIGATION