L. Andreae Resensdij Eborensis, Poemata, epistolae historicae, orationes. Quibus praeter exquisitum verborum ..

301쪽

insigne esse oppidum,nobilibus familiis de

coratum. Admodum esse vetustum noscio, nisi hoc ostendat vetustatis indagator aliquis, & quo nomine adpellandum sit, non vi ariolus:sed ut verus disceptator, ex tenebris obliuionis eruat. Na fgoram suisse ne-

mo Vnquam evicerit.TalAristam Nebriuensi Antonio adserenti nequaquam credas, quuTalabrigahx Plinio, & Antonino Pio, ad flumen Vaccam, non procul ab Aulariensi oppido situm sit, ut ex Resen dij scrinijs candu de communicatis, non cadide usurpatis, Gustar surrerius noster satis ostendit. Sed prodierunt, ais, modo in Ptolemaeum siclitata quσ-dam, cum locorum aliquot nominibus vel mutatis, vel declaratis. ubi legitur, Libora, Eubora olim,Talabriga hodie,vulgo Talaueria. Quid istis scholiastis credas, qui ex imperitorum relationibus, sine ullo litus examine, in typographorum gratiam,quo vendibiliorem librum faciant, ita ludunt'Etia eadem scholia Iuliam M tilin Vaheuum interpretantur,&Lancobricam Conimbricam, de Scallu m, Iulini Prodium Plinio cognominatam, Trogillium lomniant, &pleraque alia delirationi simulta, atque ubi Ptolem sus Obo bonscripsit,addiderunt, vulgo Li bona, Salacia Plinio, Vlustia Straboni; Vadiani hallucinatione decepto scholiasta. De quare in Vincentij mei schosus satis disserui. Praetereo Cesneros,&Ca

302쪽

cam Tydensem. & nebulonem Marinaeum. uniusmodi notae homines. Quid enim attD. net istos inculcare, qui nullo veritatis sundamento nituntur' Imitabimur ne bellum

illum scriptorem, qui pro gestis Sanctae M vina virginis & martyris apud Aquical den- seis ad Limiam passae, Sancta Margarita a prum o principio ad extremum usq; finem gesta nobis obtrusit, se Theotimum faciens,'& Antiochiam ad quam Olibrius Venerit, Tyden Callaeciae ciuitatem somnians' Nihil audacius imperitia. Instituti Diui Francisci monachus, homo Vestras, qui se cognominabat Valent lolam, linguacissiluus concionum actor, firmis lateribus, neq; parum multitudini iucundus, cordatis obnimiam adrogantiam & vanitatem non perinde gratus, quum aliquando Con imbricae de suggesto concionaretur, Tortu, inquit, cines gaudio perfundor, quum urbem hanc antiquis simam, ct campos hos intueor, ubi ciuium vestroruauxilio, Pompei,filios Casir memorabili proelio superauit. Haec enim est Mundat illa famigerata, de

qua Lucanus cecinit.

Vltimafunesta concurrant proelia Munda. Nec desuerunt,quibus hac vaniloquentia

persuaderet, Con imbricam su i se Mundam, praecipue no abludente fluuij nomine, quod etiam pridem Rodericus Toletanus in am- biguo

303쪽

T PISTOLA. 283biguo reliquerat. Valentiola dixit, & in s cra concione dixit. Satis hoc est. Venit Elbο-ran Datiam. Quis hoc dixit ἰ Braulio vel stus&grauis auctor. Ita enim Vocabatur, quae nunc Talaueria. Quis hoc dicit' Non Braulio, sed Valentiola quispiam, & tem rarius iste nescio quis. Satis id esse putemust Nobis certe non est, qui Elbora incolimus. Teneo te inquis Resendi, qui in Eborens historia, Elbora nomen repudiasti, Ebora adseruisti. Ita certe. Ergo martyres tutemet alienos a vestra urbe facis qui Elborenses fuerint, vestra autem urbs Ebora. Si efficax argumentatio isthaec tua est, erit & ista similiter. Diuus Antonius Patauinus, ex Vlyxbona

Lusii tantae urbe fuisse passim scribitur. Ego Vrbem quam vulgo Lubonam dicimus, οι ponem dicendam, non VI xbonam, contendo. Ego igitur Diuum Antonium alienum aboli si ponensi urbe facio & me auctore, quaerenda in Lusitania VI xbona est, quae

Olysipo non siti Nohne vides heic, vir doctissime, non agi de loco, de quo satis constat, sed de vero & antiquo nomine seculi eruditioris' Alioqui, sanctus Isidorus, Hispalensis non esset, quem in libris manusstriptis ubique spalensem legimus, eumque ad Spalenseis Citerioris Hispaniae populos

relegabimus. Rudior aetas in nomine

hoc principium mutilauit, Olysiponem

304쪽

i84 AD BARTHOL. KEBED. vero,in Vlyxbonam inuertit, propter conditorem, iam inde ex Sancti Isidori temporibus, & retro, ut patet ex primo capite libri decimi quinti etymologiarum. Nostrae Urbi,literae unius adcessio, ex Ebora Elbora n secit, etia ex mille &lius annis,Vt ex Conis ciliis a me supra memoratis liquebit,tametsi nuperrime, typographis quibusdam alterii illud ac vetustius nome magis adriserit.Nomen igitur quo politiores viantur rediuiuufacio, non diuersas urbeis constituto. Fectarunt idem Legionenses, ut ipse etiam fateris. ubi reliquiae horum martyrum modo esse dicuntur, id negante Abulen si populo, addito insuper; si ciuitas est regni Lusitania, Ioannes quoque Maldonatus Burgensis. A ad Eboram ciuitatem, inquit, Vincent ius adole)cens compreensius est. Sive itaque Elboravidicas recetiori vocabulo, sive Ebora prisco ac proprio, quo usi sunt Pomponius Mela, Plinius,&Rntoninus Pius, & habent in scalp ta a Romanis usque saxa, Una eademque ciuitas nostra est, fauente etiam nobiS Muzarabum Ec-

cIsiastico ritu, qui in vestra urbe exit Ia Vetui state superest. Quuius tu si in agni audi ori ta- rem pendis,facis quidem recte, & mecu sentis, atque ego vicissim tecum. Εlbora igitur. Ebora nostra est,qua Ecclesiae iam ante Constantini Magni tempora, Libora vocare maduerunt, ut peruulgatuin nomen hoc aliubi

305쪽

EPIsaeo LA. 78s quaerere, hominis nequaquam sani merito esse videatur. Pergis deinde argum clari, ab itinere Datiani. Et intei rosas, quina itineris ordo sit. a Toleto proficiscete in prius Elboram hac nostram deuenisse, quam Emeritam, quum rectum es et itera Toleto Talaueriam, oppidum iam tuc nobile,inde Emerita mi Tue quaenam loquutionis ratio, prosectusq; El-bora, Emeritensem adgreditur ciuitatem'

quum potius dicendum esset egressius Elbora. Videri igitur, non mala niti ratione,istos qui Talaueriam Elboram dicunt. Sic enim, re- . Oum itineris seruari ordinem, neque Vim inferri loquutioni,sed sponte fluere, Pro ctu Elbora, Emeritensem adgreditur ciuitatem. Si aliud non haberem expeditius, responderem, itinerum me Datiani neque mensore, metatoremue eius suisse, neque cogendum rationem reddere, quur prius Bl, oram, qua Emeritam Venisset, praecipue quum non so-

lius Lusitaniae, sed Hispaniae uniuersae Praeses fuerit.Equidem nescius non sum, Hispaniam diuisam primum in prouincias duas,

Citeriorem 2 Ulteriorem. Per bellum postea Macedonicum. in unam tantum redactam.

Rursus,QUAElio,M. Iunio coss. cesiuisse patres, ut duae ferent,quod refert Liuius quintae decadis libro quinto. Treis inde factas, Tarrκcenensem, Iustitaniam, ac salicam. Tarra-

α S s conensi

306쪽

186 An BΑRΥΗo L. NE BL D. eonensi post id in treis diuisa, propter magnitudinem, creuisse prouinciarit m numerit,&factam quartum Calaeciam, quin tam Or-rba liniesem. De Lusitania quoque diuisa, paulo inserius. Omitto Baleareu insulas, & ad numeratam Hispaniae Tingitania. Ex his quinque prouinciis, salicam LV tniam, ac Castaecia consulare is suisse, Tarr conensem ct Caro

sinielem, praefidibus gubernari, ante omnino corruptam reipublicae administrationem, &nouum Comitum inuentum, tu

rum alicubi in Iustiniani Codice fit mentio.Sed quum Prodis nomen generales ut Martianus Iurisconsultus adfirmat, is deo sco Prasidis, complectaturque & Proconsilites, ct Caesaris legatos, & omne is, qui quoqUO m

do prouincias regerent, nec Vnam tantum,

sed multas, ut eodem Titulo testatur Vlpianus, hisce verbis: Qui uniuersas prouincias regunt,iiingladi, habent, O in metallum dandi eis po-.t M permique est, nos quum Datianum Hispaniarum Prodem ubique legimus, vel Rugustorum legatum intelligamus, quem- adian odii Papinianus interpretatur, Vel Pro sidem vicaria ac plena gladij & in metallum dandi potestate. Talis certe fuit carnifex ille. Hispaniarum Praefidem eum vocat Mamtyrologi j auctor , siue sit Hieronymus ad Chromatiu, siue presbyter Bedas, ut alij h bent libri. Sufficiat locus unus, XI. cal, Fem

307쪽

igitur uniueris Pr ses,poterat a Toleto hae

illac evagari per conuentu antequam Emeritam deueniret, pro renata, vel arbitrio. Verum diuerticula non quaeramus, donem usque tibi non tamen necessario , recta

veturum fuisse illum Toleto Emeritam,ae Talaueri a transiturum oppido nobili. quod tu tantum abest ut ostendas, ut neque ii iam erat probare postis. Dixi superius recentius aedificium videri. Fuerit i men , & suerit quantum velis nobile, Elbora certe non fuit. Neque Antoninus itinera duo ab Emerita Caesaream augustam quum proposuisset, alterum alia,alterum Toleto, nullius sue Ebο-rie, siue Elbora, inter Emeritam ac Toletum meminit, non praetermissurus utique, si ulla exstaret, praesertim questis esset habenda ratio , propter nobilitatem. Recta ergo Emeritam venisse concedo, &inde Elbo-yam,Elboram tamen nostra hanc intelligo.Quur igitur prius Elboram venis e legitur, quam Emeritam' Ma*lio itinerarium D tiani scribendum non siis cepit, sed sanctorum martyria & agones. Atq; Vt quiq; praecesserant, ita narrauit prius. Aliorum sum malim,nominatis tantummodo locis,hora triti explicatius. Integer enim contextus est.

Et si dicas dissipata postea fuisse historia in

308쪽

singulos quosque , potero abs te quaerere, quur longissimum illud exordium, In diebiudum post corporeum Saluatoris aduenturia, illis,in solis his repetatur, non Utique necessarium, ac no item in Felice, non in Cucufate,

quam qu ni hic sub Rufino legitur effectus Martyr, non in Barcinones Eulalia, de qua nihil me hactenus potuisse inuenire, doleo neque mediocriter, non in Caesaraugustanis Martyribus Vincentiet, Encratide, & duo de vi ginti eius socijs, in quibus Braulio Caesaraugustae Pontifex plus diuuisset immorari,no in Complutensibus Iusto atqite Pastore' Muca

diam quoque obiter commemorauit,sicin quiens, vinclis recludens Toleto Leucadiam virgi nevi flboram properans. &c. Quamquam in

Leucadiae ιν io e sic enim codex noster habet titulum) idem exordium totidem Verbis reperitur, addito dialogismo inter ipsam&Datianti m. De quo quid senIi m postea. Transiliit vero Emeritam Braulio, quoniacarnificinam tunc ibi non exercuit lupus ille. In Eulaliam saeuijt, inquies. Ego pace tua id inficior. Siquide stiliam Datianus martyrem non secit, sed Calpurnianus Prouinciae Lu sit niae praeses, quia Maximiano imperatore & pertequutore suerant directus, ad Christianorum persequutionem, Ut gesta ipsa testantur. Probabileq; est, fuisse hoc post Datianum,Diocletianu orientale imperium

309쪽

ΕηisTOLA. 18'perium gubernante, obcidentale Maximiano. At Datianus Diocletiano & Maximiano partiςr missus legitur. Laurentius Padilla, Calpurnianum Datiani legatu facit. Quod equidem neque adsero, neque refello. Proin consules habere solitos secum legatos. scribunt Iurisco sulti,ff. deos c. Proconsulis. Quod etiam ostendit Marianus Scotus, in Νοtitia Prouinciarum. Sed quii Legati iurisdictio arctis admodum limitibus cotineretur, Ut ne que animaduertendi, neque coercendi, Vel atrociter verberadi ius haberet, sed ad pro constule eum oporteret, siquid grauius orbretur,referre, non mihi Calpurnianus tantum

Legatus videtur potuisse muneris sui meta transilire, nisi extraordinariam a Proconsule mandatam fingamus potestatem .Quod posse fieri negat Vlpianus.Gesta diserte alui Calpurnianum Praesidem suisse Lusitaniae Maximiano missum, non autem a Datiano legatum. Quod etiam si maxime fuisset, illud mihi abunde est, Eulalia martyrium ad Datiani praesentiam non pertinere. Eaquq propter, & s Emeritam antequam Eboram

venisset,aduentus ad Emeritam non mem, nisi e Braulidnem. Reditus vero meminit,

quia tunc Christianos ibi adβixit. Neque est quur offendaris loquutione Profectini Elbora,quum egressaues, fuissetctius. In scriptore non tam eruditae dictio-

310쪽

iso An BARTHOL KE EA D. Dis, nimia exactio ista est.Et nescio an Braulionis sit coronis haec, historiae Vincent ij ac sororum, eoque magis, quod in ea Datianus Eu- Ialiam martyrio consecrasse dicitur, neque plene, sed vix sex te in verbis, quod est contra gestorum fidem. In nostro hoc Eboren sis Ecclesiae libro, si non maragdino, s altem

membranaceo, Valdeque antiquo, ea certe coronis non est. Sed conclusa martyrum

historia per basilicae constructionem, ad ditu r. In qua, i qui puro corde ideli deuotione,ctfide prompta orauerint, flatim petita ultro aduense t. ct omnis infirmitaου amouetur, per eum qui semcto uos coronauit,per bonam conssionem. Cui est honor O gloria, virtus ct imperium, Opotestat,in secula seculorum, Amen. Appendicem vero illam in Leucadi consessione, quae posteaquam in ergastulum il-Jam detrusam dicit, statim verba haec subdit. Properans itaque Elboram, ocium praemonet ut indagine percurrente , Christianoν quos quumque inuenissent eius tribunali praesentarent.

Statimque repertum adolescentem quendam nomine Vincentium, quuius meritum nomini comitaba-rninuo; campreensium eius conspectibus sistunt.Quem cum Sabina ct Chrsheta eius sororibus sis Abulensem urbem persequens, digna christo munera consecrauit. Profectusque ab Elbora, Emeritensem in