Tuba magna mirum clangens sonum, ad sanctissimum D.N. papam Clementem 11. imperatorem, reges ... De necessitate longè maxima reformandi Societatem Jesu per ... D. Liberium Candidum ... Tomus primus secundus 2

1쪽

vlitorio Emanuela ill

x . . .

4쪽

TUBA MAGNA 'MIRUM CLANGENS SONUM,

Ad Sanctissimum D. N. Papam l

De necessitate longe maxima reformanῶ

Per Eruditissimum Dominum a

S. Theologiae L. L.

EDITIO TERTI A

Correcta, aucta, ct priorum editisnum miser seu HυYLENBRoucQuIuΜ Apologet ea, in duos Tomos divisa. -

6쪽

TUBAM MAGNAM

continens variorum Autorum opuscula , ,

necessitate longe maxima reformandi Societatem Jesu.

AURELII LE BLANC

GRATIANO POLITANI

OPUSCULUM

De necessitate reformandi Isiuitas ob turbas maximas, quas plusiquam a saeculo in Eceso Iupitant cum maximo Reipublicae Christia---Bouoris Sanctae Sedis praejudicio. SECTIO PRIMA. Da turbis quas sustitant per Molinianas novιtates

suas.

Mnibus in amore esset societas, si quemadmodum ab initio dum viveret Sauctissimus Fundator ipsius lanatius , sic dc hodie pacem amaret, ab excitandisique in Ecclesia turbis sibi temperaret. TUB, II. Α V

7쪽

, De Turbis suscitatis

verum ab eo tempore quo novitias Molinae opiniones defendendas suscepit, giavissimas in Eccletia turbas 1ruscitare non cessavit. Et turbarum quidem initium dedisse per novitatum illarum defensionem, testis Omni exceptione major est Clemens VIII. in s olemni ratione quam die xo. Martii i6ox. ad Socios liabuit dicens: ,, Haec quae inter vos tamdiu agitata est con-V troversia, ita pertinacibus concertationibus, in mul-V torum aures ta animos per universiam Europam te V insinuavit, & tam ingentes turbas in mutris Acad miis excitavit, ut maximum Rcipublicae Christianae V periculum minitari videatur , nisi vel ad pacem V mutuam vos ipsi deducamini, vel salutare remedium ' nos huic negotio adhibeamus. Etenim novis istis

' vestris opinationibus, vel veteribus quidem, sed se-V pultis jam post mille ducentos annos, ec ab Eccle- . V sia profligatis, ita Catholicorum animos rursus im- buere maduistis, ut procul dubio videamini pacem V scindere , inconsutilem 'Domini tunicam dividere, V 8c in Ecclesia Dei Pelagii haeresim iterum invehere. . V Quid enim aliud est, vel prorsus repudiatis , Vel' sit tem posthabitis vetustissimis illis & Sanct stimis V viris, Hieronymo, Ambrosio, Augustino, Prospero,' α aliis, qui nullis vigiliis aut labori pepercerunt, ad

versus Pelagianos constantissime dimicarunt, corum V artes dissuerunt, venenum detexerunt, falsos sensus' aperuerunt, Zc argumentationes omnes ditatuerunt

V quid inquam in aliud est; posthabitis his Sanctissimis

'' oc doctis limis Patribus, Recentioribus quibusdam. ' vel nullius, vel certe exigui nominis Doctoribus tan-V quam ducibus, ad istas vestras opinationes defenden' das uti, quam Ecclesiam Dei Pelagianorum erroribus

V denuo inficere & contaminare ξ Quid est hoc quod V molimini λ An non dubitatis pro desensione unius V Molinae invehere in Ecclesiam Dei Pelagii dogma pM Perpendite, Oblecro vos , quam grave Wiculum a

V vestris istis concertationibus univerin Christiano Or-' bi impendeat. Nolite communi necessitati δc saluti V priratas vestras rationes praeferre. Cedite Patribus,

8쪽

per Mynianas Novitates. Sect. I. 3Cectite veritati.... Mementote omnes vos Ecclesiae u-

inicis filios esse. Per sponsum ejus Christum Jesum cono vos, ut omni odio deposito , diffidiisque pro-Priis semotis , ita inquirendae & indagandae veritati' operam cavetis, ut a vero sensu Scripturarum , dc a ' dofaecata S. Augustini doctrina , quam de Ecclesiae' ctoctrinam esse nemo vestrum ignorat , nullis invidiae ' de livoris facibus impediamini. Orationis hujusce fragmentum, inter Romanorum Pontificum de S. Augustino elegia, Eucliologio suo, a S. Inquisitione Romana approbato , inseruit Franciscus Macedo Ordinis Minorum Theologus celeberrimus, in Clemente VIII. pag. o6. 8c o7. Sicut & Cardidatis Norisius in Vindiciis Augustinianis, a Sacris Inquisit vibus Imperii Veneti approbatis c. 6. ubi addit, hanc ipsius Clementis manu exaratam sibi ostensam fuisse ab Limo. D.. Philippo Uicecomite Mediolanensi, Epist po Catacensi. Nec a Molina novitiae coeperunt opiniones: in eas, eontra seriam S. Ignatii Fundatoris sui monitionem, ipso in Concilio Tridentino inclinasse visi sunt Lamen S. Iguvii in Generalatu succestar) 8c Salmeron , quos ad Concilium istud proficiscentes litteris suis admonuerat , ne novam ullam opiniouem. firmis licet rationibu nuxam i verba sunt Ortandini l. 6. c. 260 profereret in medimn, qua vel a/ι aereticorum commenta deflectere, mel ad eorum , sui nova sectantur, opinionem et idei eiu

accedere 3 ac quamdiu is Ecclesia pars non definiretur alterutra, a probabilissmis etiam rebus asinnsum cohibe- 'rent is linguam. Non cohibuerunt tamen, imo Laynius teste Pest, vicino Plistor. Concit. Trid. l. 8. c. 13. Tridentinum Canonem quo liberum arbitrium, motum excitatum a Mo, dissemire posse definit , si velit, ita emolliendum censuit, ut sanciretur , hominem communi duntaxat vocationi posse dissentire, tacite tunc seminans quod Societatis Theologi secutis temporibus aperte senserunt,

speciali us gratiae per se essicacis auxiliis dissentiri nouΑ a - possci

9쪽

De Turbis suscitatis posse; de humana proinde libertate aetiim esse, si lis

excitaretur, ac moveretur.

Hoc idem Salmeronem sensisse Thomas de Lemos in volum. Actor. 6. sest . pag. I 33. probat ex actis manuscriptis ejusdem Concilii in arce S. Angeli asservatis.

Qui 3c addit, iisdem Theologis displicuisse verba illa

praefiiti Canonis: bberum arbitrium, motum is excitarum a Deo, eorum loco reponendum censentibus, menso Deo mota excitata, quasi mens sola a Deo moveretur, non voluntas: cum erum in plena Congregatione proponeretur Patri μ Concilii canon illa quartus V Si quis dixerit liberum hominis arbitrium , motum & exciatatum &c. V omnibusique Patribus ista verba placerent: P. Larisnee ὸ Societate semel-itertim Aixit e non placet quod dicitiar: V liberum arbitrium, a Dei motum lcera '' citatum, sed mens mota dc excitata ponatur. V uod

cum Patribus displicuisset, Episcopus quidam dixit illam

sententiam, quam propones t P. Lameet, , esse Pelagianam: nolentem Deum agere movere homicis arb:trium, seu Lberam zoluntatem, sed tantum intesieritum θ' mentem. Idem plane Salmeronem cum Larnio sensisse fertur pag. 333. eorumdem Actorum. Fuerunt illa controversiarum de auxiliis infausti praenuntia ait Sapientissimus Serrius Histor. Con*regat. de Auxiliis l. I. c. I. a venerandis Concilii Patrious aegris auribus excerpta, quae serventissimis monitis amovere

sit lat B. Ignatius. Sed quid illo ad superos evocato Sui jam juris facti, quasi excessissent ex ephebis, suo quisque indulsit ingenio. Tenendae S. Thomae doctrinae legem, qua contra novitates omnes vineam suam,

sacra velut she, munierat in Constitutionibus suis sanctissimus parens. demoliri sensim ac dissipare ingressi

sunt: idque non privatim ac clanculum, sed falio velut agmine, collatisque conciliis. Εa de re statim actum ea in Congregatione, qua ad supremam Societatis praefecturam vocatus Didacus GyneZ , communibus votis S. Ignatio su tactus anno iss8. Illic ad limam vocata tenendae S. Thomae dostrinae lex , speciose in-t relationis obtentu concutia est, accommodatitoris uin

10쪽

per Motaianas Noestates. Se h. I. ytissiorisque Theologia, propediem edendae, accepto consilio , quae solemni Praepositorum ac Theologorum Societatis approbatione praelegenda foret. Ita quippo statutum in Deciar. ad cap. I . p. . Constit. liti. B. In Theologia legetur vetus noetum Testamentum, oedoctrina Scholastica D. Thoma. Praelegetur etiam Magister sententiarum. Sed si videretur temporis decursu alitis Au thor sudentibus utilior futurus, ut si aliqua Summa, veltiber Theologia Scholastica conficeretur, qui hiis nostris temporibus accommodatior videretur 3 grami cum coasilio, ct rebita diligenter expensis, per viros qui in uniυersa Sori tate aptissmi existimentur, cumque 'apoti Generalis a probatione , praelegi poterit. Hinc velut signo dato, orta confestim opinandi licentia. Seu enim accommodatioris Theologia editione, S cietatis votis respondere festinarent aliqui, seu novae scholae erigendae Principes, novique Israelis Magistri vadere vellent alii, diligenti aemulatione tentatum est. Id mutua gestorum subsequentium collatione videas. N va quidem vulgavit Molina anno duntaxat At scienciam mediam, doctrinae suae caput 8c Corpus, an .nis antehac triginta, ta mente concepisse, dc m Sch lasticis disputationibus, sub scientiae naturalis nomine se propugnasse professus est. Quae duo si conferas, eum' ignes concepisse suos invenies anno circiter Is . quo Generalis Congregationis Decretum emissum est. Idem' in Fonseca notare licet. Prodiit quidem ejus Metaphysica, iisdem novitatibus famosa, anno I 696. Verum alta illa scientiae mediae mysteria sibi ab annis supra reseginta, revelata gloriatur , sed non ea palam eructare ausum csse, donec Molinae, Suaregii, Uasquerat, Mendosae praeviis revelationibus authoritatem accepissent Quae si debitu conferas, ad praefatae Congregationis vicina tempora revocabis, quibus 1 male sibi consciis parentibus , abortivi foetus opportuno silentio celabantur. Primus sedalium suorum doctrinam, diuturna illa tacitaque meditatione concoctam vulgavit in publicum, ac Litterario certamini commisit Prudentius de Monte

Major anno Is8I. jacta velut alea probaturus, quaM