장음표시 사용
11쪽
IX PAULO profectua e88e non poεδe, vel Saltem non pro hus rerutili convenienter nobis tradita8 e88e, commemOravi, et gua tum M ut 8itum in me, refutavi, quia ita ferebat scriptionis meae ratio; non vero omnia, quae G Suerunt, ut evincerent, complurra epistolas PAULO abjudicandas ctae, citavi, et quia id ad rem no8tram nece83arium non erat, et quia tum haecce dissertatio in immemam crevisset molem. Unum alterumque tantum argumentum, data opportunitate , in lucem protraxi, et, quatenuo valeret, o8tendere tentavi.
In paucis unice opusculi capi ibuo, in quibuε id, me judice, erigebatur, ad VETUS FOEDUS, hujus libros
Apocryphos, NOVUM FOEDUS totum oculos converti; quodat enim hoc constanter rite ordinateque per equi voluiMem , non 8olum nonnulia dicta eae illis seriptis mihi delibonia fuissent, sed etiam continuo Oδtende 'edebuissem, qualemιδ cum PAULI 8ententiis eae, quae apud alios Scriptores sacroS Oecureunt, convcniant, qua- tenvi discreperit, quanam ea cauda uitrumque dermi andum
t. Tales vero disquisitiones, identidem repetitae , -- mensum juvenilibuεque viribuδ majorem eaeegis3ent laborem. Sed quid plura' Ipsa dissertaitio, ut Nero, doce-
bit, me ea, guae potui, prae3tui38e. Antequam ulteriuε progredior, δanctissimum atque jucundissimum mihi incumbit Vscium, fautoribus, praeceptoribus atque amicis valediem'e, iisque pro beneficitis,
in me coitalis, et caritate, erga me praeδtita, gratum obtestari mimum.
12쪽
Primum te inpelio, vir plurimum venerandet cui Macestudiorum primitias sacraε esse julsi, arctis8imum vinculum recolem, quo tecum conjunctui sum patris cariagia
mi, missii morte erepti, memoria. Concedes tibi Deras suavem continuo longamque quietem post mutiO8 8tren osque labores, in aliorum commodum institutos.
Vos, viri clarissimi I quos in disciplinis Maias Miris Physicisque, in Philosophia Litterispue humanioribua du
ees habui, optime de me meritos rase, lolemni hac ον portunitate lubentissime prosteor. Tui prae caeteris, clarissime ROUERSi quem tam in Athenaeo Franeguerano, quam in hacce Academia audire mihi licuit, numquam immemor ero, tui, qui me imi tritione egregia eaecitasti, optimis monitis me Prosegia voluisti, numguam in auailio praestando missii defuisti I alea in te conferam laudes, clarissime JUYNBOLLI pro omnibu3 8ummae benevolentiae documentis, gressiua me cumul ti. A primo inde tempore, guo in studia incumbere incepi, uaque ad diem, quo Lugdunum profectus M, tua me om ti amicitia, continuo me actortat es, ut taeteris orientialibuo, quarum pGrocinium egregie mmmopue cum studio atgue fervors agis, operam
navarem, tu mihi diserte eaeposuisti, quot quantique fructus eae iliis Litteris in Theologiam redundent. Hel maxime mihi in votis est, ut adiquando plua temporis, quam nunc licuit, iliis impendere possim, et i a re factoque ostendere, qualis mihi fueris Praeceptor aitque fautor. Vale, vir egregiel et perge, prou i aliquando
13쪽
XIhule Aeademiae, ita nunc LugdunO-Batavae, e 6 Namento lTandem ad vos aecedo, viri clarissimit quorum inat tutione in diso linia Theologicis gum. Vobis singi lis palam valedicere et entae Optare, ut vos c tinuo tales eaeperiar, quales ad hunc ulque diem everrua yum, dulcissi rem mshi est. Te, clareissime MURLING l primum Franequerae adire mihi limst, dein, postquam per annum virum clarissiamum SCHOLTEN, in ejua urbis Athenaeo egregie Mege- εὶ tradentem, audiveram, duo in haece Academia interfui seholis, tutim freguentavi domum, et eo tanter pereepi, te Optimum e e praeceptorem 8tudiorumque αὐjutorem. Tu, elarissime ΠΟFSTEDE DE GROOTl tam
oblice, guam privatim mihi ostendisti, qua via atque ναtione in disciplinis Theologicis procerandum sit. Tibi,
elarissime PARRAUl et pro institutione erimis, gura in scholis tuis usua aram, et pro amassio, puod miai, di aeriationem hanece germenti, indeferae esque yumma cum humanitare obtritisti, me intime destinetum εentio. Aec pite vos omnes intima graticia pro iis caritatis mi is, quibus tum demum me satisfecisse pritabo, si in reliquo vitae apatio iis noen indignus fuisse comperiar. I sit etiam publice gratim ago sinceraa, Getis3ime VAN ILER ERDENl P o benignitatis amicitiaeque testimoniis, quae gemper a te accepi. Non povum non in hujus massarionis clausula vos alloqui, optimi amicit quibMeum in alma haece με Diuiti oste
14쪽
rum 8ede, εtudiis operam dedi, vos Praesertim, quou8eum societa te, cui Μουσείου nomeri erat, conjuncto fui; uniarum hocce profiteri m iciat, vos non μενοχωρεισθω ἐν
15쪽
CONSPECTUS. DISQUISITIO PRAEPARATURA.
De anthropologiae notione P. 1.
De fontibus, eae quibus ΡΛ I anthropologia peti debet is 3.
B. De I AULI orationibus dictisque, in Actis Apostolorum inveniundis . - 20.
Quaenam sit PAULI anthropologiae universa indoles eae Apostoli dictorum orationumque, quoe in Actis Apostolorum invenium rur, cum sententiis primariis, in epistolis obviis, comparatione eficisur . . is 24.
16쪽
Indicatur, qua ratione PAULUs suas de hominis natura sententi communicet . P. 65.
De naturae humanae trichotomia, in PAULI serotis inveniunda is 67
In notionem vocis amo inquiritur . . is 83.
De voce σῶμα deque discrimine, eam inter et vocem σαρξ intercedente ....is 32
17쪽
DE MNGULIS HOMINIA VIRIBUS SIVE FACULTATIBUS DE PECULIARIBUS CARNIA AFFECTIONIBUR ET DR HARUM ILLARUMQUE MUTUA RATIΟΝΕ ATQUE CONIUNCTI DNF.
De simulis hominis viribus sicle facultatibus et de peculiaribus camis a ectioni es p. 116.
De harum virium sive facultatum et Rec liarium casenni Uecreontim mutua ration atque conjunctione se I l .
De hominis explicatione ope manifestitionis Dei, in rerum natura datae . - 152.
Disquiritur, ea quonam fonte PAULUS Sententias de hominis e licatione Dei manifestationis ope petiverit . . . . D 163.
18쪽
DE CAUSA, CUR HOMO PECCARE POSSIT, DE PECCATI STIMULO ΕJUAQUE IN GENERE HUMANO ORTU.
De causa, cur homo Deccare ponit .
De peccati in genere humano ortu .
DE PECCATI INDOLE, MANIFESTATIONE ATQUE PROGRESSU.
De peccati manis latione . . . .
19쪽
DE VI. QUAM PECCATVΜ ΙΝ ΗΟΜΙΝΙS NATURAM ATQUE FACULTATES EXERCET, DEQUE PECCATI SEQUELA, CIDI ISTA VI ARCTISSIME COΝJUNCTA.
De vi, quam peccatum in hominis naturam atque facultatea Grecet . . . D 244.
De peccati sequela, cram ista vi arctissime con itincta is 260.
Indicatur, qua ratione homo e friatur, vel saltem periri Possit, se a Deod stetisse se 270.
ponitur, quomodo Deus suum animum erga peccatium humanum patefaciat . is 272.
20쪽
Deo Moderatore essectum est, ut genuδhumanum, peccato ded tum, ad CIIRI-ST- Praepararetur P. 277.
DE LOCO. QUEM IN GENERE H ANO OBTINET CHRISTUS.
CHRISTUS , generis humani instaurator alter ADAMUS) is 292.
DE LIBERATIONE A PECCATO, PER CHRIST EFFECTA.
ponitur, qua ratione Deus per CHRI-sΤUM liberationem a peccato homini generique humano exhibem is 294.