Iulii Camilli Delminii Pro suo de eloquentia theatro, ad Gallos oratio

발행: 1587년

분량: 119페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

Oratio is etiam artibus aut noui aliquid reperiri, aut superiores emendari si merite in re militari,quaerit in navali, quaerite in caeteris. Ex communi igitursommo experrectus su et ex meis labori&ου, utilitas aliqua appareret, neque pue ita desidiae aliquo modo exciperem. Cur igitur meum negotium reprehenditis ' cum ego non modo otio hebescere, et languescere noluerimsedet,ut re ta noua,tam singulari

prosim , nixussim aliter tamen atque putaueram eu nil dum enim me in tutum ex minispoenarum, quae memtibus intenduntur, educo vos me inuitum adiniq-um,

impudentiumquesupplicia trahitis quoniam ab religioneo fici declinante inique, impudenterque me, quipublicis rationibus quam maximepossum consulo, omnibus modis violatis quid enim iniquiu quidue impudentius quam suscipere omnem loquacitatem contra eum, qui tui etiam commodi causa labores si cepit 'quisii tam infiructus es, ut mearum vigillarum non egeas, cur eas alijs inuidet τί iustitiai ubipudor an te conficientia maledicitorunt non timulat non metus Appliciorum exanimat ' Explicaui quam breui sim potui non omnibus donat trittis eadem spe meque in re, de qua est contentio, ex ipsa natura argumentum sumpsisse, Nunc eampartim accipite quς nec implicatis rationibus, ne parvis cmon Zxat oni

busplanum faciet: qui seri possiit , ut Rex non lys cons by , non alijsive verbis,atquiijs, qu inprobatissimis au

thoribus elucent, ea, qu volet,sacistinae mmcle . Si enim o lendero, quae sint ei, quibusprohib mur, ne ex aliquo probatissim authore, quem imitando es gere cupi-

32쪽

1 Iulij Camilli.

mus, totam veritatem in scripta nonra thau fere poss/'mus quisnsque gradibus nobis tantarum virtutum accessiones fripo sint, e quibussimilitudines duceremolumus rapud omnium animos ea, quaeproposivi, vera esse, deci ratum relinquam. Hinc et, ut ego ea de imitasione

aperte, manifeste dilucide dicam qu hadtinus ob ra, incognita, conclusea fuerunt. Verum quid erita ficilius

quidetiam maius, quam eam opinonem de imitandis omnibus euellire quaec si naturalem eloquentiae candorem insciat, eiusque clarissima Amma prope extinguat iij tamen rationibus, eoque argumentorum acumine instrudia, nou solum in leuiterperitae muniti dinis,sedetia in docilissimorum hominum menteis ita irrepsit ut ego, quisemper fere , qui etiam ingenuitatem, , ruborem meum verborum modecti prolare cupio, vix audeam dicere T ; 4, 61Vid ηtiam. Et quanuis omnis compositio in aliquot, u ''acner 'Π,ncmse in demonAratiuo, in deliberativo, aut in iudiciali esse debeat atque in aliquo trium dicendigens: i rum quorum aliud mmissum lud temperatum, aliud - graue est atque in aliqua mistione earum idearum oratio Dbmb nis, de quiίus, Demetrius Phalereus, abi, ' stremo Hermogenes accuratius scripsit non est quod a

H Qg me, muta .ec sed ea quae maxime necessaria ni aboque ordine ab eo, quem a vetersius illis accepimus, pectetis. Non quo velim ab eorum optime inuentis recedere

sed quomam, ea quae omittam, omnium auribus trita sint inea, quies cipiam, aut ab illis non ab oluta, aut potius mentit tu, quam manibus criptorum tradit a

33쪽

Oratio II Si in m referemus animum ad ea qu. praetermittere institui, clarissi na dabuntsigna, Rhetores magis rationem doctae traditionis quam illitatis habentes, totum orato, is secium in Demonstrativo, aut Deliberatio, aut iudiciali versariputasse id quidem verum est,stdmihi videtur Tltimo loco in cogitationemsi ribentis incidere. Non enim cum aliquid literis consignare Tolumin , demonstra- aluum, aut deliberativum, aut iudiciale genus continuolauimum percutit sed Materies scriptionipropinJ Vior Tu, Hesdeinde, bipercepta, b, cognita est, pro sua natura scriptio-

Iroquescribentis arbitrio ad altssuoa trium genrrum reau quam aut Opotes. Nam antequam calamum cripturus corripiam, sae, aut gei a materia, i causa me ad rabendum impulit Re b,ά sis virtutes Iaudare. Artem lanc uaderet. V ab ob-

compone

recitato, in defendere mota tria sta enera In mentem dis mente et enertini. Par rationeas et nos L Cero In Oratore quia subit.

renue quid grandiloquum, uidintermedium genus diacendi te nusium tamen horum primum H quod nobis occurrat quid nonne ipsemet Cicero in eodem Iibro dicit. Quoniam iri videnda uni oratori, quid dicat, in quo , Loi

quidque loco, o quomodo dicendum omnino est, quid iis ,

optimum in se inguit . , , Quod in oratoriys Antonius sepe monet, in eo sertim loco Antonius Hoc enim primum praecipimus , qua sitiisque cau- Isas erit acturus, ut eos di enter penitusque Cognoscat

Et quamuis de tribus his dicendi generib inciti, malo assim eo ordine,quo ille se ess,qui maximepotuit in hinminus cum de Asumptionibin atque de dicendi j mi

34쪽

a Iulii Camilli

hi sermo erit,mnsolum ea aliquo modo dabo,qui possint humilia summime, Psibtiliter grandiagrauitersmediocria temperate dici sede dabo delibanda, quilusime: ό ό, tqil grβ'diaque deprimipo sint.Euare ammad

oratore uertendum est ea,quae dei; in Oratore docet Cicero, nos

se omnino eodem modo semper accipienda, o e offerunt,

cum dicit. 2C6 , Denim est eloquens,qui est humiliasibtiliter, , magna , , grauiter, , mediocria Umperat ores dicere. sumilibus tame in oratorijs libris locum nodat, cum dicita O , Sumenaee autem res erunt, aut magnitudinepraestabile , aut nouitatestram , aut enerei ossingulares nepι enim , , paruae neque stati, neque vulgares admiratione, aut , omnino laude dignae videri lent.

At in i dem hbris, summissa mirabiliter dicantur, is

merbiIsr ecipit, ac GJn eloquentia alitem multasunt,quae teneant, quaesi--, ni umma nonsenti fleraque tamen magnassent, ne

, cesse est ei se, quaesunt,mirabilia ideri. o praecepto videtur magis quam se, quaepro&im tigi

isbes, of mus, ad se ratis sententiam accedere. ys vim oratoris proprium diat arua magua,wagna paruasacere

D. Q Quid dicam de DEIS ORA IONIS, de quibus ia

Phaleleu, tam accurato Hermogenes, multo ante Phalereus inequibus non imitatio rectes eripotest. Haec ne de quibus dicturus um, ad eorumprinceptaperducam 'opro

fecto sit ab olutione si perfectionem in ipsis deside, o a is

me longe abesse confiteor, acto impudenter mihi tame , qui

35쪽

quisvipersolidam magis tilitatem, ama E, serae ad

mirationempersecutubum sab ipsis defecero,ignosticupio Diuidit enim Hermo nes, ut de hoc, citi posserior fuit oquar, e , qu soratronis deus appellat in multa 'N'S' sita quaru te illaprimas ηt,quae etia in aliaspartium

muit 'ue ut in qualbet octo confoderentur Sententia,M t: druatho , Locutio, Figurae, Membra, Compositio Quies o , is

Numerim. Ex quibuspartibus quaelibet earum spor 'bi, sicit , quas orationis ideas nominat. Atque ut nota extet idoli

Hermogenis doctrinabatque cava, quamobrem a graui ιm, thorea cesserim, hae primum accipite. Hominis, aut ecqui aut leonis tota si orma qua ipsin hominem,

aut equum, aut leonem certa notione a ceteris animatibuου

internoscimin ex multis partibus quadam propriaforma disserentitus cum tamen tota ilia firma, quae assectum hominis, aut equi, aut leonisprae eri congruentibus licitur . quid enim aliud hominem ut ita d cam exteriorem conrirtutisquam caput,costum, brachia manus, giati peditus , dorssem, caetera 'ου hui modi s eruntamen partes hie singuia magnas interse 1similitudines habent. Sunt enim inter sepropria forma in si misiimae. At sin gub qui edam proxima est cognatio ad totam ormam hominis conficiendam. Quid iri in capitepr ter cutem manibus si mile ' Assanus tamen, nonpes qui , aut leonis accedit ad humanum caput, ut conformetur homo at rutrecte constituatur, ad viri caput non appona spueri,sed viri manus, neque locum manus caput occupet Haec igitur

prudenter

36쪽

2o IulisCamilli

Phalere prudenter uidisseputo thalereum, oepo tunc uermst Hermo genem Nam quemadmodum nonpossumus arbitrari a. ' ' iij sep titori, cum leonem pingere vult, cuius ingui Varto nunquam oculorum Uuperceperit, confusam quanda leonis informationem; qua sciret eum quatuor ire pedibi , aut iub G habere; quoniam neque equi forma ab his duc-

ti pictor de Demonstrativo, de Deliberativo, de Iudiciali, aut de tribus dicendigeneribus, humili, magnifico, mediocri tantum abest a vero insingularum partiumformis fingendis,ex quibus tota existi magna serma ut etiam in eum errorem sepe incidat, ut aut equum pro leonestingat aut in leonis figura multa etiam, quiadbouem atque ad capellam pertinent mmi eat. At quid latin eloquentioὼ- Cicero res Si Cicero minutarum etiam formarum diligentiam ςque inscriptis suis, ac in arte tradita omississet ut igitur debemus Demet io multum etiam Hermoge-pς0 ni a quibusformarum cognition m accepimus. Sed vicerunt fatear ita accepimus, ut potius quidqughbelsit, qua λχ quomodo unaquaque possimus uti, uriit simplici,aut mista, eorum prςceptis cognoscamiis. Atque ut notum it me verum dicere siumamus gitum atque e i ius exemplo quae, quabis sit aliqua formarum; quaepars est fgustemus. Nempe ut in digito os quoddam est, quod Ulianet,non eadem ratione, qua brachj qua capitis os cuius natura quandam vim ase habuit,ut caro,utque cutis, quam indueret, eiusgeneris sent, quod adformandum gitum

esset aptitis easque indigiti figuramproportione sit oblon

37쪽

Oratio. Igam duceret atqueparte digiti, quae internodia nominantur aresprςter eas, ' 'o cissent, ita compactas se voluit, ut neruis conne erentur, ut etiam conderent, in extremoque git ad suffirmitatem pulchritudinemque unguem collocauit ex qua tam concinna composivione ad totius digit ormam confiituendam,mirus quidam consensus , numerusque exoritur. Adhuius similitudinem, formae, quae partessunt, ab Hermogene conssiderari videtur nam tit of to in digito identur, os ratio inducendi carnem, cutisque ad digit ormampro ossis portione ipsa que caro cum cute figura in oblonga internodia, nerui, unguis, iucundusque ex omnibus consensus Ita I fermogenti in qualibetforma ocito docet siententiam,methodum , verba, figuras, membra,compositionem, quietcm,

quietiamfrmitas appellari potest, numerum . nihilque de tys, quae criptioni vicina pune, agens, aestu quodam ingeni, ita adsumma rapitur ut in niuerso rerumgene re neque in eo per quod materiae initimum ess sediualtissimo versetur. Vt enim aliquando Demosthenis simulachrum pingere o limus, non decet Demosthenis lineamenta, neque etiam semper aliquid de homine sed aut de animante aut etiam de supremo R, In quo terminatur ascnsius. Quid multi quanuis Hermogeneulatim inprincipio de ideispost tradita in Rhetoricissi .ecepta dicat si quid aliud necessario adhibendum orationi sit pu tarino mas adhibendas esse nihilominus eas ita docet,ut ui

deantur res esse, qu primu ribentibus occurrant Natura tamen nos admonet, ut qui veste eget,primum ut

sti: titione conliderada.

Octo in qualibet

forma orationis ab Hermogene considerata.

38쪽

Taxat Hermogenem. Nouein sententiaruna capita in singulis formis exempla , ad qua materiae omnes orato

ri propolitae tanquaad genera contediat.

a. Iuli Camilli.

litatem,quae ex seproficiscitur,quam vessis forma cogitatione percipiat: si qui naui, aut domo indiget primum de nauis, aut domus commoditate cogitet dein i deforma nauis, aut domus quam etiam ex alijssumere potest uidigitur ' Hermogene ormas orationis ab quepraeceptis rerum, quae formissi unt,ita tradit; τι iaformarumsulchritudine non a materia aliqua impel

lente duceremur. Utilisfortasse bificum e sp si

sententi s quae primum locum informis tenen art/m aliquamprim ὐm tradidissi nam cum tenti , quas in formro coniicit, in rerum quedamenera se etiams prema, atque ipsisformispriores feret, ut quinet materia, quam literis mandare vellemus,adsim genusprius reduceretur, quam de forma aliqua ei accommodatan

bis essit cogitatio. Atque si diligenter in ingui ormis

in eXeris, nouem tantumsentetiarum capiti imere poteris adqua re omnes, qu pene infiniti sunt numeri, tanquam ad genera tradi poseunt . Sententiae itaq; unt

PURAE: u ASSUMI INT DELLECTATIONI*wenies SEVERAE URAVES MODES AE GLOMOSAE EXPROBRANTES AC

CUSANTES. Sit tibi quyuisproposita materies, eam ad aliquam harum, quς nouem nt,aiungere Certe poteris verum hanc quoque dicendi rationem, inanem non aliter reperio asipictor, qui nunquam latone mvidisset, uiae tantum persticua esset cientia de homine, vellet ex cognita generis definitione manum adveram Piatonis e giem dirigere. Altius etiam scenitalia quando

39쪽

oratio. 23 quando Hermogenes: quonia eo de pura sententia furi, dein pudiusformibumit, ' 's, qu appe tur καθαρἀληθινὸς λεγος, quanuis diaerit ευ κρίνωα polim in methodo uersari. Sapieter Hermogenes sequi noui cientiam non 'S'in ys, quae oriuntur occidunt sed in ternis poni res

enim qu muli unt,aapuramyententiam,quae omnibus non m cagenus est, re igit visiquis hominem leonem,equum,mule, h: tasque huiusmodi parteis adultimum geni Vt ingeret 'φ'-- onstitue te in alti sim purarumstententiara genere, me , demissum, atque abiei tum interire indiuiduis initimas si hibhotanquam inter parteis ultimaue, immo et ero interrerun 'ς 'quas in. dua, a quibus personas, , tempora remo-uerimus, despice sitque tibi pιe, ac mihi narrandum de re aliqua sit etiam locus desicribendus,alia uehutu modi. Tu ex doctrina Hermogenis tantum trepoteris harum omnium partium genus esse sententiampuram, qui certos tibi ne non constituit extra quos Aire nonpossis, cum tibi iam formas dederit: in quarum qualibet eam utentiam, quampuram nominauimus , inclusit. Rurs narrabis tu besiumgesum,perinde societatem in tam iter factum ' omnia enim haec narrationis partes Feci bent, cuius qui impurasententi gremumgenus, i. Locumques, tu strem , ut arboribus consitum ' aut quieturbanum ' aut etiam it regium scribes S atque hy quanuis ad locorum descriptionem veniant, seque locorum defriptio ad sententiam puram , quoniam Lec omnia pure narrantur, deseribuntur non sent tamen omnino ei dem rationis, non unt: Ego vero,qui demisi edeo,etiam

quasi

40쪽

α Iulij Camilli

qimsi humi stratus, i obseruauero inprobatissimis author bus, quo ordine bengesta, quo societates initae, itinera factra narrantur: quomodo etiam locus Flueuris H, qui arboribus insignis est, urbanus; regius describantur; magis ad, ferendam illam uetustatis reuerentiam accedam;1uz si libere,fine duce, , in norma agabor Solet tame nonnunquam Hermogenes ad ultima arteis defendere: HEie quidem,sdvideamus quam utiliter. In ea enim

Qui ub f/Ua,qυα ερμνibi appetiatur quatuorsententiarumgras eluuntia us conuituit . atque in primo eas sententia collocauit quaedu in ea dei ista agunt, it nullis hominis)in raealti membris,

.i nuli mortalium motu ferantur eiusmodi quaedam in Ti iri Piatonis liguntur: In secundo endis , quae non deos,sed Hermo diuina continent visi de uel, dolesiis, de toto orbe, de vii '' quatuor temporibus, de elementis , de fulminibus, de pluuiys, degrandinibus, de ventis, de Erremotibus firmos eret In tertioponit etiam diuina, at ea tantum qu in homine spes sunt; t orationem de animorum sternItate,

de virtutibus, de silentij aut etiam de , , quae generatim dicuntur; ut de republica, de bello, de pace es uarii gradus odissententias esse vult, quide rebus humanis n-gittatim tractant cum quadams inguiarium rerum amplitudine videtiris ciarissimis, de rebus mirabiliter gestis

alicubicin quibussexcenta alia numeraripossunt et erun- C pixHς tamen cum Hermogenes loquitur de methodis de locutione, aes uris, astysque s artibus, A quibus σεμνοπους eXθtIt, non aliter loquitur, ac sicuilibetgradui ea quatuor eadem

decora essent. Nihilominus si animum conuertemus adautiores

SEARCH

MENU NAVIGATION