장음표시 사용
101쪽
quaenam avicula in Xigua marmoris rima dimiserit ex ore fici granillum, ut inde caprificus enasceretur. Quam multae sunt plantae, quas terra sponte sua proseri Nec tamen credibile et omnes ex decerpto a simili planta semine procreatas, praesertim quando post pluviam aliquam, paucis diebus elapsis, confertus herbarum varietate ager apparet. Nemo dubitat, intra telluris viscera metallorum omnisque generis bssilium varietate venas ditari, si vaporialibus flatus aut spiritibus inciderit in concipientem comprehendentemque naturam , atque ita permisceantur particulis, ut demum metalli Oecies estingatur Quid ni pariter fieri possit, ut vapor aut ex nube dela'sus , aut ex interioribus terrae visceribus ascendens , imbutus salibus, atque spiritibus, sulphure , nanciscatur materiam
idoneam, X qua convenienter fermentescente fiat complexio
similis illi, quae semini in planta tribueretur λGrad. Equidem nihil hic extra naodum Naturalis Philos, is absonum absurdum vide, facile enim concipio tria terrae sinu mastillam fieri ex humores particulis ad stirpis alicujus speciem pertinentibus , primum confvsh- permixte dispersis rudite coagmentatam, post discrete electe leni se
mentatione sensim digestas potissimas particulas ita convenire, seque invicem complecti, ut, virtute prςsertim spirituum, con-1brmationem acquirant minime discrepantem ab ea, quam similes particul in plant semine obtinerent. His consequens est, utili statim suis se ciere motibus incipiant, radicem agere germinari, desumpto primum alimento e circumstante eiusdem assul materia sibi cognata , deinde etiam exea , quam aut inferiores telluris partes radicibus subministrant, aut per circumfusum aerem delatus vapor imbutus sale volatili atque
spiritibus Massulae huiusmodi, quam dixi, mollis atque flexilis
vicem subeunt matura seminum grana, qu planta profert; continent enim particulam vim seminis habentem inclusam pericarpio , quod postea terreno humore emollitum inportuit 1iquidem grana arescere, tum ut transferri possent, tum ut ad aliquam temporis diuturnitatem servarentur eXplicatur in duo blia crassiuscula ex his autem succus, etiam ope tepentis aeris exquisitius concoctus, in tenerum stirpis caulem adductus incrementi materiam tantisper suppeditat, dum propagatis, altiusque actis radicum fibris uberius alimentum e terra hauriri queat porro succo soliorum hujus imodi absumpto, illa , tabescunt, caulisque si ondescens suis ornatur frondibus. F a aur.
102쪽
Μaur. Si licet in mentes yestras oculos inferre, ac penitus introisspicere, nullus dubito, quin intelligatis stirpium animas ob idim
sum incrementa sumere, quia tum a circunfluo aere per poros
immissi spiritus atque sales volatiles, tum a subiecto solo per radicem attractae calidae particula primaevis illis per fistulas ac
fibras in orbem recurrentibus uniuntur, similique temperatione permistae efficiunt, ut anima augescat simul cum planta Quapropter non est putandum frondes ornamento tantum esse arbori, quinimmo plurimum juvant eiusdem incrementum, in eas scilicet facilius se insinuant ex aere spiritus ac sales volatiles, atque ab humore, quo illae refertae sunt, comprehenduntur, adeo ut dum per ipsarum frondium fistulas ibras circuitus perficitur caloris vitalis, hic secum deserat novum hoc additamentum,
quo fermentescens reliquas particulas e tellure assumptas temperet in homogeneam complexionem. Simili ratione, in florum 1oliolis eXCoquitur succus ramo suppeditatus, atque sale volatili spiritibusque e aere imbutus in calyculum refluus initia
ponit consequentis fructus , marcescente flores quod si nebula forem adurat, spes fructuum perit. Dand. His quidem adsi ipulatores accedent, quicunque cum
Cicerone lib. 2. de Nat. Deor. afirmant sic rem se habere, ut omnia ui alantur, O qui crescant, continearit in se vim caloris inequa neque ulliso sent, neque crescere. Nam omne, quod es calidum 'igneum, cietur, 'agitur motu suo; quod autem alitur, increscit, motu quodam utitur certo, aequabio sti quandiu remanet innotus, tandiu se usis vita remanet irefrigerato autem oe extincto calore , occidimus ipse, oe extinguimur ... Omne istu quod vivit, me animal se terra editum, id ivit propter inclustim in eo calorem ex quo inte debet eam caloris naturam, m has re in se vitalem per omnem A mdum prrtinentem immo cishdum illud atque igneum itam inu fusum esse natura, ut in eo insit procreandi vis, o causa gignena a quo ammantia omnia, o ea, quorum stirpes terra continentur, 'nas inecesse t, ct augescere. Sed non pauci repugnabunt timentes, ne plantarum animam separabilem fateri cogantur; id quod ad humanae mentis praest antiam unice pertinere, detur. Uuid enim prohibet, ne aliquando vitalis ille calor erumpat, acie paret tir a planta: aut etiam per quandam metempsi chosim altera planta: itam tribuati
Grad. Ut separabilis dici posset plantae anima, quam in calidarum articularum certa omnlexione iuXta suum penus
constituimus, non satis est, si illa erumpant ex Fistulis atque fibris,
103쪽
fibris, sed oporteret complexionem eatidem separatam perm
nere, quernadmodum humanae animae ab omni materiae concretione seiunctae concedunt, quicunque se a brutis animantibus
discriminatos volunt. Atqui complexio illa iuxta Naturae leges dii blvitur,4 in auras abit quamvis autem ex hujusmodi solutis particulis aliquae transirent in alterius plantae alimentum, non propterea dicenda esset facta etempsychosis, quia animς ratio conssistit non in singulis particulis, sed in earum permistarum temperatione Hippocrates lib. I. de Vict rat teXt. 61 ait,
Si quis autem animam animi commisceri minime Albi persuadet, is ratione caret id quod in plantis vi a quoquam negari posse videtur Nonne in surculorum insitione videtur faeta animarum permistio, quando truncus furculus ad diversam speciem spectant: qu enim ex insitione crevit arbor, non eam tantummodo anim particulam habet, quo erat in surculo nam s*ph ui gignitur fructus, compositam ex pluribus naturam ostentat gura, colore, sapore Certe apud Aristotelem lib. de Mundo cap. I. Spiritus appellatur subsantia animatio genitalis in sirpibus atque in animantibus existens , perque omnia pertinens. Quicquid autem de hujuscemodi spiritu citra absurdum quis affirmave- rit, utique de ipsa plant anima dici poterit quippe que non , omnino simplex quaedam Natura constituitur, sed plures consplicatas particulas calidas secundum proprium genus suos motus invicem temperantes complectitur sub unica animas notione. Aristoteles lib., de anima teXt. o. ait, Videtur autem quibusdam ignis natura Ampliciter causa nutritionis , augmentationis e se; etenim ipse videtur folus corporum aut elementorum ali, o augmentari;
tini' in plantis oe in animalibus putabit utique quisitin die id, quod operiatur Addit statim Philosophus Hic autem, scilicet
agnis, conca a quidem quodammodo es , non tam impliciter causa, sed magis animi ignis enim augmentum in infinitum abit, quo Jque fuerit combusibile natura autem constantium omnium terminus es, oratio magnitudinis, ct augmenti hic autem animae funt , sed non ignis, S rationis magis quam materii. E quibus Philosophi verbis constat, illum quidem ignem, qui comburendi facultate prζdiatus est, concausam esse nutritionis, augmentationis, sed non
simpliciter causam perinde ac si diceret particulassiilphureas, singulatim acceptas esse solum concausam , sed quia ab aliis admistis temperantur, simpliciter causam esse ipsam particula-xum calidarum diversi generis complexionem , in qua consistit
ratio an mς,cti suamla pertineant mabis ad materiam quem-
104쪽
admodum alias ex eodem Philosopho observavimus in cons nantia, quae Diapason dicitur, ipses sonos materiam este, Maationem Duplam sic firmam, quamvis reipsa nihil sit conso
nantia praeter illos eosdem sonos. Animae autem, non vero igni comburendi virtutem habenti, tribuendum est magnitudinis augmenti terminum, satis constat, quia singulis stirpium speciebus non eadem convenit spirituum, salium volatilium, atque sulphuris natura temperatio rideo & diversa magnitudo diversum calorem consequitur: siquidem asserente Aristotele lib. I. de Part. Anim cap. 6 Calor es qui vim obtineat augendV dclib. s. de Gener Anim cap. 8. antes, qui a lare utuntur lacte cois dentiunt , calor enim tam obtinet augendi Dand. Ex his videtur non inepta consecutione confici posta, animalia, qua , ut ait Aristoteles lib. 2. de Gener Anim cap. priris stirpis vitam vivere, quam animantis, nemo inficiatur,
D mili prorsus ratione nutriri, atque augeri ac proinde Ova aeque ac seminum grana, quibus animam concessimus, animata esse,
siquidem intra putamen pullus formatur. Quod si in ovo
animam vegetativam contineri admiserimus, etiam illam, quae vim movendi, atque sentiendi habet, pari ratione concedere
oportebit; etenim, ut scribit ipse Aristoteles lib. 6 de Histor Anim cap. 3 de Gallinis, Vicesimo die jam pullus, siquis patiamine se I sollicitet , modet in tu sese , pipitque ahquantulum. Immoin
non raro audiri pullos in ovo , nondum putamine perrupto, pipigantes, narrarim mulieres rustica Boyleo, ut ipse asserit in eXper. Phys Iech. CXperim. 41. In dubium autem revocare, utrum brutorum animantium anima materialis sit atque corporea, nefas puto ideb briaste iusta reprehensione careret, qui Opis etiam animam concedi posse affirmare , si animata sunt stirpium semina. Alaur. Hoccinea Philosophia alienum arbitraris λ Certe apud Aristotelem lib. I. de Anima teXt. a. Ammas tanquam principium animalium nonne in ovo est principium pulli, qui inde exit: in ovo igitur animam esse oportet. Nihil ne interest inter ova, qui hypenemia dicuntur,in ova faecunda ex quibus pullus Xcluditur, cur tamen illa irrito incubatumveantur Illa nihil habent praeter id, quod sponte sua potuit mater suppeditare; adeo carent plurimis spiritibus atque falibus, quos non nisi ex congressi conciniunt , iique additi aeteris calidis particulis quas uterus dedit, constituunt compleXionem animae congruentem Ex quo intelligitur animantium semina proprie
105쪽
yereque si ipsa per se praecise sumantur non esse animata; quia licet potimimam atque efficacissimam spirituum ac salium por'
tionem contineant, non tamen omnes complectuntur partaculas, quibus anima constat. Utique eXperna tur Gallinarum Ova foecunda sapidiora esse hypenemiis , seu subventaneis non nisi quia illa prae his alios sales continent. Porro ova lacunda cie quis vocabulum in invidiam adducat animata, hoc es , principium, quo pullus vivat, intra se complecti, haud o gre concederem, non tamen ova ipsa vivere aeque facile nisi prius de vocabulis inter nos conveniat affirmarem , etiamsi pullum in ovo Vivere, quando iam vitalis facultas eXercetur, dicendum sit. Si enim novo illud intelligo, quod maris semine afflatum fuit, nam ex Aristotele lib. 2. de Gen. Anim cap. 3. Quibus Ammialibus ova subventitia sinuntur partes quidem utrorumque obtinet ovum institutum, se principio caret, quapropter animatum non erit, id nima maris semine affertur,ssi, inquam, in ovo pulli anima non concluditur , extrinsectis illam advenire necessis es . Non utique avi incubanti tribuenda es anima pulli, quem e alieno OVO excludit: siquidem saepius Meleagridi, non raro etiam seminiari cam fovenda Gallinarum ova subiiciuntur immo etiam aliquando turnicum aut phasianorum ovi ventur a Gallina, nec existimandum est eam posis tam dissimilibus secundum speciem avibus animam, utique diversam, impertiri Quid λquod citra ullum incubitum temperato furnorum calore, CX-
cluduntur pulli an furno vis inest pullis animam tribuendi 8
Incus tu istatim furtum excludendi Natti, in ratio es ait Arist. lib. 6. de Hist. Anim cap. a. non tamen ita solum ova aperiuntur, sedetiam
sponte in terra, ut in Arant , obruta Aciem procreant Et Dracusis potator mlidam ovis sub sorea in terra positis, tandi potabat, donec ova raraeut fartum Iam vero , cum in vasis quibusdam tepidis sent comedia sponte ova pusios prompsere dediseque iis assentiendum videtur, qui universalem causam, sive Coelum,
sive Naturat author dicatur, ad huiusmodi animarum procreationem singulari essicientia advocant, brutorum animam, simplicem quandam naturam adstruentes. Quam multa enim sunt animantia, quae ex ovo oriunturi cuiusmodi sunt piscessere omnes, aves, insedi plurima, atque reptilia, quorum animationem non facile dixerim Deum sibi reservasse, qui Genes 1.2O lXlo, Producant aquae reptile animae vitentis o blati saperterram sub firmamento Coeli contra vero ut intelligeremus humanum animum ab ipso Deo procreari, non dixit, producat terra
106쪽
hominem, sicut dixerat, Producat terra animam viventem
generes , umenta, oe reptilia, oe bestias terrae fecundum specie suas. Sed ipse Gen. . . formavit hominem de limo terrae, o infuer it in faciem Ius spiraculum vitae, oe factus es homo in animam viventem. Quapropter cum in Philosophia, ut aiebat Cicero, nihil debeat esse commentitus fabulis loci, si Physica rationes consectari, ut par est, velimus, nihil est proclivius, quam opinari Naturam in ovo condidisse quidquid ad pulli consermationem requiritur candida enim pars ovi sua Natura humida eri, a remque animatem intra se continet, ut loquitur Aristoteles lib. . de Gen. Anim. cap. I. atque praecipuam spirituum portionem in particula illa statuisse, quae quibusdam cicatrix dicitur, unde pulli es
matio initiurn sumit, incitatis inmotum ab externo miti calore spiritibus, qui sensim proXimas particulas disponunt, atque commiscent, ac primum pulli rudimentum ponunt. Grad. Videre iam mihi videor, quorsum tua tendat oratio.
Extrinsecus admisso incubantiS, seu foventis calore, tam albu-
minis quam vitelli particulae agitantur , ac paulatim ita dissolvuntur, ut subtilissimae ac maxime activae simul coeant, cincrassiore massa ductus idoneos estbrment, per quos opportunum alimentum desumat, qui brmatur pullus simili fere ratione, qua ex tellure stirpium semina nutrimentum ducere explicuimus. In animali autem non fistulae&fibrae ut in stirpibus, sed arteriae' venae sunt vasa, per quae desertur succus, quo alitur augescit. Hinc etiam facile dixeris animalia, quae ex putri materia oriri dicuntur, similem ortum habere cum stirpibus1ponte sua nullo cultore nascentibus , fierique ex pluribus naturis coeuntibus analogam ovo massulam, in qua sermentescente vis spirituum plastica particulas commovet, disponit, ita ut vermis nascatur, sive id In terra contingat, sive in fructibus aut seminibus, silvem ligno, sive in vestibus, sive in animalium carnibus, aut ostibus aut intestinis . Ut plurimum autem semel geniti vermes ova demum edunt, quibus sobolem propagant Dand mo quidem ad vermes attinet, 1briaste non multos habebimus adversarios Neque enim illa Ermentatio fit ad punctii temporis, hoc est, quod dicunt, in instanti. Sic apud insulas Hebrides, ut scribit Abrah-Ortelius in Scotia, Anserum genus Clahis incolae vocant. Bernacas Gil. Gyraldus non ex arboribus, ut Scriptorum vulgus prodit,ibile lignis in mari
illo putrescentibus oritur . nam temporis iactu primum in eo
107쪽
redibus, atque alis, plumas postremo edunt demum anseribus magnitudine aequales, cum ad iustam pervenerint molem Gelum petunt reliquarum avium more. Hoc autem, temporis spatio, re quidem brtasse non modico,perficitur. Id quod dicendum de aviculis, quas commemorat Atlas Sinicus pag. 6ῖ. rimis lacus ad arbis c Viatiingiuar obbicum quinque judiorum es, undique arboribus pulchre 1 tus, vociatur Reddens aves , quia folia, quae in eum incidunt, non omnia, scd certi arboris, in nigras mutantur aviculas, tanta cum admiratione ac stupore accolarum, ut spiritus esse credant. Scio non deesse, qui putent nos fidem commentitiis rebus adiungere, si haec a Scriptoribus tanquam vera recipiamus quasi vero res esset insueta vermes e putrescentibus lignis aut illis oriri vermes autem mutata forma naves transire ipsi se docebunt, si alpighi accuratam diligentiam imitari voluerint in ovis observandis, quae Gallina incubans sevet, videbunt enim e vermiculo tibi mari pullum , qui demum in satis magnum Gallum evadit alisin plumis instruinum ad volandum praeterquamquod Ombyces in omnita,
erucarum genus, nonne in papillones mutantur nullam referentes similitudinem vermis , a quo ortum duxere: Verum is amMetamorphosim plures non solum horas, sed etiam dies requirere videmus. At quando , calida aestates, decumanis guttis se nubes eXonerat in pulverem,&illicos illitantes ranunculi apparent, nullus yidetur est fermentationi locus; siquidem membrorum conformatio, longe operosior quam Vermium , momento eXpediri non posse videtur, etiamsi cum pluvia in terram decidisseranarum spiritus comminisci placeat Plus haberet dissicultatis id, quod lianus lib. 2. cap. 36. scribit In The-haia , inquit, cum grandis pluit, mures in terra apparere audio, qui partim etiamnum cornum liminum, partim jam caro existunt Mures ibi apparere facile admiserim, cum circa Thebas rantia , ut loquitur S. Basilius in Hexaem hom , ubi in insibus large pluerit, satis arvalibus muribus regio compleatur. Sed illos tunc oriri, immbpartim coenum, partim carnem eXistere, bona eorum pace, qui AEliano narrarunt, non admittes; cum potuerit fabulae locum facere, quod mustulus aliquis caeno obductus aliquando prodie rit ex limo, cum aqua pluvia agri cavernulas implens coegerit hospitantes mures exire nam pueri gryllorum venatores aquam iniiciunt, ut eos prodire cogant. Ideo non videtur facilis
horum murium cum ranarum ortu comparatio.
108쪽
Philosophos cum audierim, neque aliquid asserentes, quod pro
babilitatem saperet, subdubitare coepi, utrum vere tunc illae gignantur, an verti ab humore cadentium guttarum Mitatas prodirent saltilantes hic quippe illis est motus quemadmodum in hortis videmus post pluviam aestivam repentes cochleas
limaces ex suis latebris prodiisse , qui cuiquam inciderit 1iispicio ex illa pluvia ortum habuisse . Non dissimulabam
tamen cochlearum ranarum hujusmodi disparem conditionem esse cochleas enim alias majores, minores alias videmus, non autem majores ranas hisce minoribus perniistas esse. Ra- nunculos illos dudum natos suadebant, qui sancte affirmarent inventas a se in eorum ventriculis dis cetis mansas comminutas herbarum particulas quemadmodum cie bestiola decidente per tempestates&repentinos imbres irem dicta in Norve-gia, de qua Maiolus colloq 7 pag. 347 compertum erit, tim atque eciderint, reperiri in visceribus herbas crudas, nondam concoctas. De hac Hondius in Atlante ercatoris pag. 81 scribit. Hiabre quoque Norvegia peculares quasdam stolas, ac se lemmer vocant, certam illius regionis pes P quadrupedes sunt, foricis magnμrudine pelle varia ue locustarum more omnia virentia depascuntur. salo tempore moriuntur, tanto cum fetore, ut aer fectus varios incolis morbos creet, vertiginem inprimis is Merum sive morbum re gium. Sed aliis pernegantibus, anceps haerebam, quibusnam dem adhiberem, quibus abrogarem. Quamvis enim non sit res ista tam denso velamine obducta , ut curiosis oculis perspici non ,
possit, imbre tamen quemquam, ex meis famulis ire iussis fundi, Utrmunculos Venaretur, non videbatur operae pretium; contingere scilicet poterat, ut ieiunos ranunculos afferret, adhuc ambigerem, an vacuus ventriculus nuperrime natos, an vero nondum pastos indicaret pluvia autem cessante ranunculos capere , scrupulum omnem Ximere non valebat, cum
mcertum reliinqueretur, an illi ex iis essent, quos imber cadens produXisset. Quapropter cum mihi persuadere omnind nequirem tam mirabili celeritate animalis membra bi tuito consor- maris pluvia&pulvere, quae non nisi trium dierum spatio Platuraestingit, mihi necessitatem impositam videbam Xcogitandi rationem aliquam a probabilitate non disiundiam, quaeXplicaretur hujusmodi ranunculorum ortus Occurrebat autem animo Cicada, de qua Aristoteles scribit lib. s. His Anim Cap. 3Unhzaec verba Crescit primὰ in terra urri riculus deinde sit ex
109쪽
statimque rupto cortice prodeunt C die ex matriseisia Pada, quam modo Tet ometram dixi, nigrae protinus is duriusculi e s colae, atque incipiunt canere. Exuvias illas contigit niihi rusticanti non semel videre erat autem corte crassiusculus a sum
mo capite ad imum secundum spinam dorsi recta dissimus adhaerebantque pedum relictae quasi vaginae. Hinc animum subiit suspicari, simile quiddam accidere huiusmodi ranunculis,
qui ad rubetarum , aut busionum in sicco semper viventium genus pertinere videntur fortasse enim mecum ipse reputabam 9 in summo aestu vermes intra pulverem nocturno rore perfusum gignuntur,&ex iis fit Batrachometra, adebui supe Veniente tepido imbre dehiscat corteX,in quenaadmodum Cicada prodit, ita pariter Rana. Id quod satisfaceret iis, qui in Ventriculo se deprehendisse asserunt herbarum particulas; qtias
nimirum vermis comederit. Verum cum ne lite his plene acquiescerem, O procedebam , ut existimarem a rhibetis auabusonibus in pulvere deposita ova, quae Solis calore 1bVeantur, nocturni roris humore salibus atque spiritibus ceto imbuta, rarescente ac fermentescente, quae intus est, materia, intumescant, cortice membranaceo distentionem patiente, atque sensim seque ac ex furni aut simi calore in gallinae ovo pullus, sermetur ranunculus, qui demum erumpat dehiscente putamine aqua pluvia perfuso Demum, utrumque cogitatum Conjungens, suspicabar ex ovo vermem oriri, is Verme Eatrachometram; esto, depositas exuvias cum luto permistas,
ibique marcescentes Videre nequeamUS.
Dand Audivi aliquando narrantem Curiois quosdam pileo, penula , ocreis adversus pluviam optime munitos imminente 1mbre ingresso pulverulentam viam, ut obserVarent, an ranun- Culi, ut sperabant, erumperent neque eos spes frustrata est. Unum autem praeter spem e inopinato animadvertere contigit, videlicet non passima, sed quasi ordinatim erumpere ranunculos serie ad vis longitudinem transversa perinde atque si
ranae matres, cum ab uno ad alterum vis marginem transirent,
ova in pulvere deposuissent. Id quod iis, qua postremo loco, Gradonice, e Xcogitabas, favere videtur. Sed ut hujusmodi ova admittam, hunc mihi ex animo scrupulum evelle. Si Plinio
lib. 9. cap. 1 scribenti credi ius, Ranae pariunt minimas carnes nigrias, quas Gyrinos vocant, oculis tantum Scauda insignes mox pedes
figurantur, cauda findente se in posteriores, Mirumque; semes, is ita
resolatintur in limum nullo cernente rursus vernis . ni rena cuntur, quae si r natae Grad.
110쪽
Grad. Non pariunt ranae Gyrinos, sed hi ex putri limo sponte oriuntur vera earum propagati, soboles est ex ovo, quod quidem perfectum non amperfectum, ut plerique piscium, qui Ova per se in foecunda edunt, sed ecillis ea blum1oecunda vadunt, quae postmodum masculo semine afflata lictant ranae mittit, ut notavit Aristoteles lib. I. de Gen. Anim capra Ut quid enim ranis ova dedi siet Natura, si carnes parerent, non vase LX ovo autem ymnum non nasci, Plinius lateri tenetur, qui resolutas in limum post semestrem vitam ranas rursus vernis aquis rena sic scribit iis ibi te putet relicta a ranis ova tota in Dyemem in imo durare, ut Vere ineunte ex illis Gyrini exclu-
Μaur Ranunculos post pluviam saltilantes ad Busonum in
licco luentium genus pertinere vi potest in dubium res vocari: adeo illos ad ranarum speciem in aquis degentium spectare non existimo musones autem non raro defossis scrobibus invenimus, Gymnos ero non nisi in aqua natare videmus, hisque adnatana usum matura caudam concessit quae tamen non sinditur in posteriores pedes, ut Plinius putavit, sed ad radicem caudae agnatos pedunculos duos cum cruribus observavi in Gyrinis mediocribus, nam in minoribus nondum eruperant , in illis autem cum non apparerent priores pedes, sed sol him in cute
esset vestigi in loci, unde flent erupi uri, cutem cultello discidi. manifesto vidi interitis latere parvula brachia demum indieruptura. Ubi igitur brachia, crura cum manibus tedibus efformata fuerint, lapta ad natandi usum, tunc nulla s manet caud necessitas i bd illa abiecta fit e Gyrino Ran:
lVς. Hς inti non indigeant cauda ad probabile est, sed crura cum
pedibus. bractata cum manibus succrescere, quibus etiam aliquando uti possint ad natandum. Quare mihi facile ersuad
aamque fatis adultos , ab incidentis pluviae guttis crassiora trias a visque pulverem penetrantibus, excitari iis fugam, ideoque
ita omnia aut ivlpara sunt, aut OVipara.d si es; hias ' 'φ An xomici etiam in animalibus vii ipari, in si ςIR V m ita i deprchenderunt varium Ideo ut hoc disserant ovis ara a vivis aris inubd illa ovum egerunt haec Ovum in utero si,vent,& tuc excludunt Tem inde sequuntur secundi Membranae, quibus in utero ob lueba