장음표시 사용
111쪽
ill ραγ μὸ κατ iκον- δομοι κρυφῆ μαλλN, σπιπσασα κτησίου βοτου λαχνην, καθηκα συμπτυξαs αλαμαῖς ηλίου κοίλω ζυγαστρω δωρον. iii in luco est prosectu quod mirere, neminem editorum hae-Sisse in verbis κατ οἶκον ἐν δομο , cum manifestum sit, Soplioclem alterutrum tantum illorum Vocabul0rum ponere putuisse. tuque accusativus obiecti, reserendus ad χρισα, aut in ulterutro vocabulo latet, aut, si aliter scripsit poeta nequeenini quid scripserit, adhuc investigando reperire mihi licuit), adsumendum ad verbum χρισα substantivum est δωρον , V. 692 positum. Quod, fieri commode possu neges interposito v. 690.: μαλλω, σπάσασα κτησίου βοτου λάχνην, monendum St, eum ipsum versum valde dubium esse SophocleSne adiecerit. quo culti In Dd dictum esset v. 674 sqq.: εο γαρ τον ἐνδυτλῆρα πέπλον αρτίως ριον, ργης ιδ ευερο ποκος, τουτ' qάνισται, vix persuadere mihi possum, inutilissima verba illa, μαλλῆ σπάσασα κτησιου βοτου λάχνην, statim post addita esse. Deniquo summae offensioni sunt in v. 695. verba ἐς si sti φλογα, quae si per se spectas, velim doceas vel uno exemplo ita a Sophocle dici potuisse, ut non in medium flammam, sed id quod dici hic debere certum est, adver-Sus Solis radios significarent. Omnino Vocabulum φλοξ, nisi solis nomino aut addito aut aliqua ratione indicato, do Solis radiis non novi umquam dictum esse Molestiora vero etiam a Verba esse stiparet, Si advertis, quae continuo equuntur, ἀκτιν ἐς γηλιωτιν uilibuscum Si quis hoc sensu coniuncta a Sophocle putet, ut significarent, ἐς μέσην φλογα ηλίου, profecto ille, quid erat Sermo Deticus, nescire se ostendit. Itaque tam ineptam totum hunc versum esse patet, ut ne ab histrion' quidem sed a grammatico Seriore e0mp0Situs
existimari debeat, cui obversata adeo AEa SSe creduS quae Seneca eadem de re IIerc. et v. 723 sqq. Sp0Suita Et sorte uti nube respersu iubar Laxabat ardens servidum Titan diem. Vix ora solvi patitur etiamnunc timor: Medios in ignes solis ei claram facem, Quo tincta fuerat palla vestisque illita, Abiectus horret sanguis, et Phoebi coma Tepefactus ardet. Ac confrinatur sententia mea eo, quod, quo codice Sus Sest, qui scholium in hunc locum scripsit Didymum puto , iueo versum illum non fuisse additum intelligimus. Scriptum
κείραντα, πολλον δ' ἄρσεν' ἐκτεμόνθ' μου ἄγριον λαιον, σωμα τουμον ἐμβαλεῖν,
καὶ πευκίνης λαβοντα λαμπάδος σελας,πρλ σαι Oo δἐ μηδεν εἰςiro δάκρυ, Ita ἀλλ ' ἀστένακτος κἀδάκρυτος, εἰπερ ιτουδ' ἀνδρος, ερξον εἰ ὁ μή, μενω f ἐγάκαὶ νερθύν ων ἀραῖος ε αεὶ βαρυς. Extremus hic locus est, quem misero interpolatum ab histrioue esse evidentissimis argumentis probari posse puto. Indignus enim Sophocle quattuor ill0 versus esse contendo, quo diductis litteris excudeudos curavi. Ac primum quidem nego
112쪽
ullum ii eius subulis lucunt reperiri. in quo accusativus Obiecti iii uno eodemque membro ita ut hic ἔictum est bis enuntiatus Sit quin enim 'a huc pertinent exempla, in quibus pr0u0meu aliquot verbis interiectis perspicuitatis causa repetitum est quibus Mattiuaeus Gr. r. q. 472. . e rit. In qua dicendi serina quis est qui haerere queati mi autem non
pr0Π0men repetitum, sed numet ipsum una cum pronomine p08SeSSi 0, σῶμα τουuον. bis esse positum vides. quamvis inum 'it totius Mouibri verbum primarium, ἐμβαλεῖν. MocS0lum cum eiusmodi sit, quod irravissimam interpolationi Suspici0nem moveat, tuin alia multa accedunt, ex quibus abiudicandos necessario Soldiocli versus illos esse pateat. Eo referendu est primum articulus 'νῆς, indiectivii βαθυρυiisl praep0situs, intolerabilis propterea, quod de ceria quercu Sermone est nec esse hic potest; porro adiectivum ipsum βαθυρριζον, epitheton eiusm0di, quo non ornatam, Sed oneratam
nepte orationem esse pateat. Eiusdem prorsus generis est adlectivum αρσενα, nouitia ἔλαιον molestissime adiectum. Porro
quamquam substantivum Di de surim Vici notissimum est, tamen velim vel uno exempli doceatur, quemquam Detarum classic0rum Graecorum ἴλην δρυος dixisse, ut lignum quernum significaret Item alienum a Stilo Soph0cle est, qu0d, ii qua n0tione nulla est vis praecipua, caedendi dico, ea du0bus adeo diversis verbis, κειραντα et ἐκτεμοντα, elata
est Denique quod sui infinitivo πρῆσαι Satis superque lis ei a declaravit, id an utili verborum pondere v. 429S. extenuatiun est P0strem ne numeri quidem v I 197. Si phocles sunt.
Ea autem omnia, quae hactenus notavi, etiamsi more S0ph0cleo elata essent, tamen prosecta a Soph0cle non crederem propterea, qu0d alienum est a persona Herculis et condicit ne, de ligni genere hic exponere, qu0 0gus, quocumburi vult, exstruondus sit. Immo eum nihil mandare Hyllo nisi hoc convenit:
Iu quo cum Verba τῆς εἰρνὶμενης si intelIexisset, qualem descripsi, qu0d a S0ph0cle omissum male credidit, sibi addendum temere putavit. Atqui non dubium est, quin id unum Hercules participio τῆς ειρημένης significare voluerit, in Dei a non te exstruendi, in quo luco rugum exstrui Supra
II absolvam quod supra promisi, necesse est, ut in nolinius libelli ex scholiis in Trachinias Scriptis eas apponam
adnotationes, quas recentiore aevo ab istiusmodi hominibus compositas dixi, qui neque litterarum graecarum scientia satis instructi essent, nec ossicibus uterentur tutegrioribus, quam qui ad nostra tempora Servati Sunt. V. IIS. ουτω δε τον Καδμογεν τρέφει, τὼ δ' αυξει βιοτου πολυπονον, ως περ πέλαγος ρ3ὶ- σιον το αυξει ἀντὶ του αυξεται. υτω φησί ' τὼ μἐν
κυκλουσιν, utSi quod in La χαρῶ scriptum Hinc inaudita haec a Scholiasta scripta ἐπὶ χαρῶ δἐ καὶ π ματι πῶσι
113쪽
tribuuntur. Errorem primus animadvertit ThyrWhittus, cuilli inckius et reliqui editores omnes iure obtemperarunt Schuliasta autem ille recentior, de quo agitur, non modo non nimadvertit mendum librariorum, Sed etiam incredibiles proposuit adnotationes. Ita primit m ad hunc locum scripsit: ως εἰκος, κάτω νένευκεν λ ίχας κατασχουσα Ουν auro τῆς χειρῖς
ποσις' προσις τις ἄν, παρὰ το προπίναι.
. 74 sq. Vitioso hic in plerisque codicibus scribitur καὶ κατὰ γλωσσαν, qu0d dudum uno consensu ab editoribus eorrectum est scriptumque κου κατά γλῶσσαν Scholiasta contra nihil
vitii suspicans inepte haec adnotavit: τα μῖν ἐωρακα πάσχοντος, α δ ἀνοιμωζοντος ήκουσα. Idem rursus καὶ κατα γλωσσαν κλύωπι άντι του ἀνοιμωξαντος αυτου κατὰ τὴν γλῶσσαν.
V. 10. θέμις δ' ἐπεί μοι τήν θεμιν θέμις δέ ἐσαν et uia καταρασθαί σοι, ἐπεὶ συ προτέρα την θεμιν ἀπέρριφα καὶ παρεῖδες. ἐὰν ὁ πρου λαβες, ἄντι του φθάσασα ii θέαιν καὶ ου ἐξεδέξω, εως τι κατὰ τὼ δίκαιον πράξης Vide quae p. 57. XyoSuimuS. V. 26. ἀναδοχῶν τελεῖν πόνοον ἀναδοχά Mἀνάπαυσιν, ἀνακωχήν, ναδοχήν. V. 38. φάσμια τι προςκεκολλημένος τω G, et τω
114쪽
V. IJS5. ἀπιστ) σεις ἐμοὶ γραφεται προστλὶ - σεις ἐμοί, ἐναντιουθ isy ἄπο μεταφορα των ε τλη βρω- σει po0μων προςισταμένων. De quibus iam ermannus in nota ad . I 173. d. Suae Videtur haec, inquit, recentior aliquis Graeculus adiecisSe.
115쪽
ita 153. confusum cum ομμα ibidem. Anioris dei in potestate esse quo sensu mulier Graeca dicta sit I93. HI λλεκτοι κλίμακες 32 sq. αν additum ab interpretibus I. non dictum pro ἐν se ἐαν tragicis 47. post ιον cum infinitivo iunctum S. ανακαλεῖσθαι 116. anacoluthon 23 79. ανανεωσασθαι quinque svllabarum 2 l. ανεμοεσσα αυρα Ita sq. ω θραλπων es λλανων confusa 149. ανταρασσειν S. αντ 25 sq. τί praestare inliquid alicui. I 4 xq. πινυειν χάριν et ανυεσθαι χαριν quomodo disserant I40 sqq.
αρα in exclamatione Io in mombro demum posteriore positum I 43 sq. αρσην λαιος non dictum Sophocle videtur 200. αυαινοντος explicatum αυαντικου 20.
116쪽
glossae pro variis lectionibus ia-bita a librariis it necopiae 3.
157 sq. I 60 sub uno aspectu positae 16 sq.gbc0ne0rum, di iambo auctoriun, cuiusmodi basi 87 sq. A. Dativus loci 3. δίμνια στορνυναι II 3 sq. δίχομαι praesens numquam Signis cavit exspectare 4 sq. Pius perfectum qu0m0do notionem X- Spectandi acceperit 5. ἐχ o- ιια υνα φίλα προς&ὶ μα- 3S. διά του non videtur a S0ph0cle
Ἐρινυς quo sensu non dictum ratragicis videatur 110. ριν λειν
confusum cum ν λυσις ibidem. ηνεν pro vulgato ime I07. O. Η Φοαλαος 19. θανών glossa verborum cia λευσ-σων φῶς 68. θέλκτρα glossa vocabuli φίλτρα. Phra προβαλλειν τινὶ inaudita id. cutio T. Θεμισeto minime abiudicandum ira.gicis, immo necessario nonnullis in locis restituendum 5 sq. θεμιτος in carminibus melicis et anapaesticis tantum usurpatum a S0ph0cle, numquam ab Aeschylo et uripide 60 sqq.
θεός nude ostium non potest Solem significare 19. Θερριος 55. θνὶρ, Centaurus 75. θνησκω singulari significatu ΤΟ - situm 132. θνησκω ταρβαλέ ibidem. θρέμμα 35 sq. θυπο pro 'η20 male scriptum a librariis b. ΙIistriones tabulas tragic0rum post
Io pro uno dixeritne Sophocles 46. interpolatae fabulae tragicorum quando et a quibus p0tissimum
117쪽
πανήμερος 1 sq. πανθιερος 2. passivum natura sua genitivum non asciscit 23 sq. πειθω glossa 1 cabuli iet 46 sq. πέρα 155 sq. aor is πέρα ibidem. περαίνειν τινά et 49. usus verbi apud tragicus I 604 sq. quomodo a Scholiastis explicari suleat ibidem. περαίνc0ν et παρείρων consus ibidem.
πραξις 9. προ 133 sq. προβαλλει 57 sq. pr0cella auferri cupere se qui dixerint 130 sq.
apud tragic0 104. συναλλαγαὶ 3 sq. συντρέχειν μόρ03 non dictum a Sophocle videtur 100 sq.
I52. sub uno aspectu positaeo innes 20I-205. contra particulae meliores eaeque tales, emitibus emendari Sophoclis fabula li0ssit 39 5 I. 67 71 sqq.