De bonis in fine Philebi enumeratis. Dissertatio ..

3쪽

AMPLISSIMI PHILOSOPHORUM ORDINIS

M LITTERARUM NIVERSITATEFRIDERICA GUILELUA

ADVERSARIORUM PARTES SUSCIPIUNT

5쪽

PATRI

PRAECEPTORI

7쪽

4 s0n0rum enumerationem quae in sine Philebi prop0nitur difficillimam esse intellectu eandemque ad Platonis phil0sophiam c0gn0scendam summi m0menti nisi jam dudum uinibus qui in illius libris explicandis Studia p0suerunt persuasum 88et prosecto non t0t et iam diversae de ea sententiae exstitissent, ut sponte in mentem veniat Terentianum illud qu0 homine t0 sententiae. Hac et aliis difficultatibus quibus sermo ille resertus est Sehaars timidiius tantopere c0mm0Vebatur, ut Philebum a Plat0ne c0mp0situm esse negaret. Quod quin ille temere conjecerit non p0test dubitari, cum sive Plato Sive alius quis dial0gi auct0 habendus est

eum certam aliquam sententiam habuisse necesse sit. Itaque haec prius eruenda erit, quam de auct0re cui pus attribuendum sit quaeramus. Neque illam explicaturus ignor me aggredi perieulosae plenum pus aleae, Siquidem in tanta Sententiarum obscuritate ne praestantissimis quidem viris c0ntigit, ut certi quicquam quod omnibus probaretur invenirent. Saeptu autem evenit, ut siquis casu in aliam atque eteri partem delatus est unde rem obseuiam consideraret subito permulta melius intellegeret, quam qui a diversa parte maj0re acumine et doctrina acce88erunt. Quare simul excusatur quod in hac disputati0ue ceter0rum qui de eadem re scripserit ut numquam sere rationem habeb0 a principiis enim plane diversis illi pr0laeti sunt. Neque ullam sententiam nisi uis argumentis et eausis nititur pr0babili 0rem inde fieri puto, qu0 aliorum sententiis adverSatur. Accedamus igitur ad loeum quem libri exilibent sic seriptum:

8쪽

Quae etsi quanta difficultate laborent 110 satis convenit, aliqua tamen lab0rare nemo negabit. Et primum quidem cum statim ab initio omnia clara ac per8picua sint haeremus in praepositione περὶ quia ex8pectabamus, ut voluptas dicta est n0nesse primum bonum, ita id ipsum jam simpliciter n0minatum iri casu nominativo. Sed tamen, id qu0d jure miramur, quasi ad parandam lectoribus difficultatem addidit auctor praepositionese. Cui difficultati altera accedit propter infinitivum perfecti mediis; ρησθαι quem et8i per se nihil ssensionis habere c0nstat. cf. Rep. 514, 13: επε ιδ ὁ υν πάσας τὰς ψυχὰς τους λυς

Animi enim recte dicuntur ut ill reipublicae l0e ipsi aliquid sibi

elegisse, numquam Vero rebus inanimantibus ullius rei optio datur. Quae quamquam summam dubitati0nem m0vent de l0ei sententia, tamen augentur et cumulantur quod n0 intellegimus quae ratio intercedat inter mensuram a Similia ejus et aeternam illam quae dicitur naturam. Nam praeterquam quod raro conjuncta M/0 et φυσις omnino reperiuntur, nusquam ut Xi Stimandum erat in Philebo conjunctionis eorum Xemplum XStat, nedum mensurae et ceteris id genus umquam aeterna natura a Philebi

auct0re tribuatur. Itaque ut in tanta sententiae obscuritate nihil relinquitur nisi ut ab eis quae certa tamen nec ab ullo h0mine addubitata restant pr0fecti conemur ceteris qu0que lucem assundere. Iam vero licet de ceteris ambigatur omnibus, unu8quisque tamen sibi persuasum habebit, a Philebi auctore modo et quae ejus generi sunt aliqua ratione tribui aeternam naturam. Qualis autem haec ratio sit adhuc videtur quaerendum esse, quia nondum de ea quicquam inter hilebi interpretes c0nvenit. Itaque quoniam Verbi de aeterea natura ejusque quae cum mensura intercedit rati0ne ex alio hilebi loco nihil d0cemur, pr0b0s phil0l0g08 ne infinitis erroribus implicentur decet 0 ex ficta de universa latonis philosophia opini0ne necessitate aliqua ut videtur concludere quae '0la huic loco sententia rupta sit, sed in verba Singula

9쪽

inquirentes quam ex Philebi et omnino Plat0nis usu sententiam patiantur accurate definire. Et in hac quoque re Summa opus est cautione ne Philebo celerius relicto auxilium mne ab aliis dial0gis petamus et ita ut par est propter diverSam eorum proscriptoris aetate naturam aliena in hunc locum transferamus. Iam igitur si explicare volumus quid modo cum aeterna natura c0mmune Sit, cum nullo alio loco clarum de ea re testimonium Xstet conjecturis n08tris sane necesse est huic loco opitulemur. Quae ut firmo fundament nitantur ante omnia exponendum est quid tandem μέτρον et cetera quae hic leguntur vocabula in aliis Philebi partibus significent. Nam tum demum ubi quo sensu Philebi auct0 μέτρον et quae ei adjungit acciperes0leat intellectum erit, fieri p0terit ut quemadmodum ei aeterna natura jure ascribatur probabiliter conjiciamus. numeraturis autem singulos loco ubi voces illae reperiuntur optimum erit et simplicissimum ipsius libri 0rdinem et cursum equi. Itaque primum locum tenet p. 1 D ubi haec leguntur: ἔν τε ταῖς

γνόμενα, α δ δι αριθμῶν μετρηθέντα δεῖν α φασι ρυθμους και μετρα πον0μύζειν. In quibus quid significent μετρα expressis verbis declaratum invenimus, cum eo n0mine appellari dicuntur liticumque corp0ris Vel Metus vel motus πύθη numeris comprehendi possunt. Deinde equitur p. 25. B: με r δε τοῖσον To διπλήσιον και αν τί περ αν προς αριθμὸν ριγμος μετρ0 A P0 μετρ0ν. De qu0rum Sententia quam nondum penitus intellectam puto eum infra accuratius expositurus sim, hic satis erit significasse μετρον Πρυς μετρον Vocari omne men Suras

quaestiumque inter e c0mmensurabiles sunt. Atque id quod nunc statim addo cum ριγμὸς προς ἀριθμον et μέτρ0 προς μετρ0ν inter se opposita sint, illo denotari mimeros qui quidem commensurabiles sunt, hoe lineas et cetera quae numeri appellari possunt ad motum ejusque naturam translati. Et hic quidem μετρον resertur ad πέρας, paulo p0st tamen p. 26. D. ab eo distinguendum 88 satis apparet. Nam p0stquam in superioribus duo omnium quae Sunt genera allata sunt primum πειρον deinde πέρας, tertium eis additur his verbis ἀλλα τρίτον φύθι με

10쪽

οὐσίαν κ των μετὰ T0υ πέρατ0ς ἀπειργασμένων μέτρων Quae si eum proXime antecedentibus comparaveris, c0gnosce e discrimine inter se utrumque differre quod πέρας ubi insuit sive ἀπείρω admi8cetur μέτρ0 sive mensuram gignit et ita recte ejus causa habetui . Qu0d igitur hic μέτρον significare dieitur etsi pugnat cum ill l000 Π μέτρον ad πέρας pertinere declaratur tamen congruit cum primo qui μέτρον ad ea rettulit quae metirisOSSU S. Quam quaestionem quia ipsis Philebi verbis dissolvere

aliquid metimur idque propterea pp0ni μελέτης στοχασμω id est

conjeetandi m0d qualem Xereitati et consuetudo pr0gignunt, qu0 Philebi uet0ri ut in milium rerum natura constituenda numeri ac men Surae plurimum Valere existimantur, ita mi disciplina et ars in unieris illis et mensuris quae rebus insunt numerandis et metiendis e0nsistere videbatur idque aliter fieri n0np088 quam alii quibusdam mensuri extrinseeus ad res adhibitis.' Quem locum exscripsi ita ut in codicibus traditur quamquam bene Sci valde eum corruptum esse. Neque tamen etsi speciosum est Heusdii iuventum restituentis και ξυμπασα civ λ κζικῆ ullam ei necessitatem attribuerim quia jam talibaumius in prima hilebi editione recte animadvertit quot re septa illa conjectura difficultates restent. Quare et ipse conjecturas protulit et adhamius quem miror quod levius vitium dum DTV και pro αυTV Proponit conjectura emendare studet, gravius vero quod Heusdius sanasse videtur intactum reliquit ita ut ne verbum quidem de eo faceret. Ceterum quod addit φθεγγομένης pro φερομενης ponendum esse, id recte

eum judicasse puto cum sane chordae mensura non in uni VerSum dum mo

vetur sed tantummodo dum sonum mittit examinari possit. Accedit denique quod vi put etiamsi chordae motum exprimere voluisset latonem usurum fuisse Verbo φέρεσθαι sed eo quod huic motui designando uniueamum est κινεῖσθαι Ut statim dicam quod sentio puto scribendum esse και ξυμπασα καί αυτῆς ἡ λζκτική -