장음표시 사용
21쪽
Sed praeter hos duo extant 0ci, in quibus videri possit alia significatio obtinere p. 22 B. Πάνυ ἐν ίν, τι τρεῖς με βίοι
δυνατον ν Ουrως ἀει δια βίου ζῆν. p. 60 D: Mῶν Ουν μῖναυτῶν όr πότερ0ν ἱκανὸν δοξεν εἰνα τω In his enim v. ἱκανόν n0 videtur significare qu0d sibi ipsum sufficiat sed qu0 aliis. Certe in hoc posteriore necesse est talem vocabuli notionem statuere. Nam in priore n0 necesse esse sinite evincitur in altera enim ejus parte nullo modo fieri potest ut κανος cum dativis illis conjungatur quoniam ei Vocabulo τελε0 a v. κανός disjunguntur et e0ll0eatione sua ipsi ostendunt se ad solum adjectivum αιρετός pertinere. Quare ne in pri0re quidem parte ubi e0llocati verborum non obstat alia Significati0ne illud accipere licet ita ut eum dativis istis construatur. Iam ad illum l0cum redeundum est quis0lus c0gere videtur ut ἱκανόν intelligamus id qu0 alii sufficit. Atque id ipsum qu0d 0lus et unus hanc n0tionem retinet miramur. credit qu0 locus ad quem ille resertur hanc signifieationem non habet s. p. 20 C. Quae etsi per e fortasse minus valerent pondus tamen accipiunt quod ipsiu loci non mnia plana et recta sunt offendimur enim quod dativus se non solum du0bus verbi a. v. κανός disjungitur Sed etiam uno e0rum taliqu0 et ipsum eum dativo c0n8truatur. Quare idem melius auct0rsic expressisset: δοξεν ἱκανόν εἱναί m. Atqui ita hoc verbum transponendum Sse nemini pr0babo eum disseillima rati emendandi sit quae per trajecti0nem verborum fit et tacilior via in
unum odi anum legitur πάντων ἱκανώτατα o Dro ιν υ δε Γερον ἱκ&νον εφανε. Ille autem cum scriptum habeat κανώTαro Verae scripturae vestigium servavit. Quam ut probabiliter coniciamus estici quod Bokkerus annotavit in codice recentiore manu Scriptum esse με Tα αυτ γε ειπὼν rὐγαθον Π νrων - et quod ieinus locum sic vertit , Praeterea cum dixissem bonum ipsum esse omnium sufficientissimum neutrum ex eis tamen sussciens esse constitit. Quibus ductus etsi certi nilii statuerim tamen si sere verba Scribenda esse suspicor: κ cia με rce αυτώ γε ἀγ&θον taόνrι πάντων χανώτατον rot rot οἰδέεερον ἱκανὸν φαρ .
22쪽
3 6 Ficino interprete comm0nstretur qui hunc locum sic in latinum Sermonem tran8tulit: visumne tune nobis ex his alterutrum unsidiens esse Θ Qui qu0 v. εω misit, aut negligentia aut judicio in verum incidit delet enim isto si omnia perspicua et plana sunt. Ita ero hos loco accuratius tractantibus eadem atque in ceteris v0eabuli κανός ignificati apparuit ut jam ubicumque illud de summo b0n praedistatur nihil denotare e0nstet nisi id quod sibi sufficit. Nam unus qu0que qui restat 0eu quamquam certi quicquam de e affirmare n0n audeo tamen ab hac signifi- stati0ne non abhorrere Videtur. Quem intelleg0 p. 52 D. Sic traditur Ty-0τε χρη φάναι πρ0 ἀλήθειαν εἰναι To καθαρόν τε
ἱκανόν; Quibus exemplis qu0niam videtur ali 00mprobatum Sse quid ἱκανόν hoc loc signiscet omittere possum exempla eluti p. 19 E. Πριν αν θέτων ων λόγων περας ἱκανὸν γενηταί τι δωρισθέντων. Intelligitur enim tale ἱκανον non esse quod sibi
Quid igitur . ἱκανόν significet apparet neque minu manifesta est n0tio vocabuli τέλεον. Qu0 quattuor quibus reperitur locis id significat quod perfectum et consummatum est. p. 6 C. Tην ἀγαθου 0ῖραν πόTερον νύγκη τέλε0 η μη τέλε0ν εἰναι; Π Ω Πύνιων δη που τελεώτατον, ω Σώκρατες. p. 22 B: ῶν
θὸν οὐδέτερ0ν αν Osrων εἰη p. 6 A. οἰκοῖν πατάπασιν ἔν Tosro et Q λόγω και νους ἀπηλλακὶ και ηδ0νη μη 0ι τἀγαθόν γε αυτ μηδ' τερον , rota εἰναι Τερομένοιν αὐταρκείας καὶ της Ου ἱκανου και τελέου δυνάμεως; Iam Ver0 08tquam quid singula sibi velint . σύμμετρον καλὸν τέλεον ἱκανόν c0gnitum est, quaeritur qu0 n genere c0mprehendantur. Neque diffidite est intellectu quam arte σύμμετρον et καλὸν itemque τέλεον et ἱκανόν inter se cohaereant nam ut σύμμετρ0 eam alicujus rei naturam denotat quam in pecie X- terna καλόν sequitur ita τέλεον indolem qua explicata ἱκανόν existit. Quae autem n0ta utrique V0eabul0rum pari c0mmuni Sit
23쪽
nondum liquet qu0niam alterius notiones varias neque definitas invenimus. Itaque his n0tionibus uti non possumus ad μέτρον έrsm καίριον definiendum nam tum demum e tali eorum comparatione mictus erit si de alterutro genere c0nvenerit. Quoniam autem de neutro e0nstat ad prius illud unde digressus sum alia via indagandum reverti debeo. Qu0 quia exemplis e Pliileboe0llectis definire n0n 0tui 0nsentaneum est quaerere quid ceteridial0gi praebeant ad hanc quaesti0nem solvendam. Itaque ut a prim qu0d est δερον X0rdia tria quae supra commemoravi ejus genera in aeteris Platonis libris iterum reperiuntur. Ita menSuram qua metimur ignissistat Legg. XII p. 94 Α αρχιερέα
deis grata et dieai et uelut Alterius generis qu0 mensuras
24쪽
continet quae in rebus c0nspiciuntur haec sunt exempla olit. p. 284 A. και τούτω δὴ τω Τρόπω ο μέτρ0ν σώζο σαι πάνrα ἀγαθὰ κα καλὰ περγάζονται. Legg. V p. 57 A: τοῖς γαρ
quori iam explicatione erratum est: nam Legg. p. 36 Α ταυτ' ου Προς μεν τὰς Gλλας Πιθυμίας, σα γε ανθρώπινα, μετρ0Vεχει, sic Vertenda Sunt haec igitur ad ceteras voluptate quantum quidem per rerum humanarium statum licet sufficiunt. Quam interpretationem mnes pr0babunt qui attenderint ad ea quae supra leguntur: και sis η παιδεία μεTρίους προς α τοιαῖτ' εἴληφε νόμους. Falsus igitur est elirmannus qui dissertati0nis suae p. 49 n. 21 Verba μετρον ἔχει idem e88 Vult atque m0- dum tacit sive praebet. Neque recte fecisse arbitr0 Trendelen-
burgium qu0 libelli quem de hilebi consili edidit . 1 finis
sive modi n0ti0nem in Vocabulo μετρον ines8 ut stenderet exemplum attulit Legg. II p. 692 Λ και κατὰ δὴ τουιον ον λόγον η βασιλεία παρ' μῖν ζ ων δει σύμμικT0ς γεγ0μένη καὶ
His exemplis, si addimus Legg. VIII p. 48 C: et δε λέον Toύτων μέτρ0ις τε και ἀριθμω Tyδε χρὴ διανέμεσδαι apparet discrimen quod inter hunc l0eum et ill0s intercedit hie enim simpliciter mensurae intelliguntur, in illi mensurae quae justae Sunt
Duae igitur formae ii genere mensurarum quae in rebu8 0BSpiciuntur distinguendae Sunt. Alterum genu mensurarum omplectitur ipSa re quae mensuram aliquam habent. Ita ep. p. 621 A: μέτρ0ν μεν υν τι TOC δαTOP πῶσιν ἀναγκαιον χίναι πιειν 0υ: δε φρ0ν σε μη
25쪽
In his μετρον nihil ignificat nisi rem quae mensuram aliquam habet extant autem alii l0ei in quibus rem den0ta cujus mensura justa est eluti Legg. V p. 44 Ε με ἔρον δε αυro θέμενος
λαμπρόν τε ερυθρω λευκῶ et μιγνύμενον ξανθον γέγονε το δ'
εἰπεῖν εἴη δυνατός Neque alia est hujus vocabuli significatio in
TO OPTO o πάνυ μεῖρίως si Schneiderus pro eo quod in libris est με Tρι0ν γίγνεΓαι ατελες γαρ Ndεν ουδενος ει ρ0M Quare non assenti0 Trendeletiburgi qui . I. hic quoque statuit m0dum significari mensuram enim, n0n modum intellegi vel hine patet quod non m0du ipse sed mensura diei 0test finem habere. Est
autem Sententia Verborum mensuram talem justam non 88 Si quicquam in ea e0rum quae Sunt missum sit. Ut igitur complectar alterius qu0que generis duae formae apparuerunt una rerum quae men Suram habent altera eorum quae justam menSuram liabent.
Iam ero exempli quae ex ceteris Plat0nis dial0gis e0ngessi in un0 0n Spectu positis apparet nullum in eis esse ubi μέτρον n0 men Surae sed m0di sive nis n0tionein requirat. Quam quia ne ullo quidem Philebi 0e0 0gimur ut statuamuSidcire hinc exeludendam arbitrabimur. Simul vero aliam men- Surae generum divisi0nem agnovimus quae adhue in Philebo Ρr0pter exemplorum inopiam latuit. Nam p0stquam intellexit μετρον vocari aut impliciter mensuram aut justam mensuram quis justae hujus mensurae exempla n0 statim in Plii lebo depreliendat ΘConserenti enim p. 4 D: μειρ0υ καὶ χῆς ξυμ δερ tu φυσεως O
26쪽
TUχοῖσα τις0ῖν και πωςοῖν ξύγκρασις πῶσα ε ανύγκης ἀπόλλυσι τά τε κεραννυμενα και πρώZην Orην non poteS dubium esse quin hie justa mensura significetur quae in rebus conspicua
est. Contra si quis attenderit ad p. 26 D: ἀλλα τρίτον φάθι
εἰς OG. εκ ων μεT 10υ περατος ἀπειργασμένων μετρων vix p0terit non c0gitare de rebu8 quae ju8tam menSuram habent. Sed nunc ad μέτριον transeundum est e0dem m0d aecuratius
des iendum. Quo voeabulo simpliciter niti aliquid designari videtur in Legg. V p. 46 Α ἐπομενοῖσι χρηματα TE VOMTες τακτὰ και μετρια διὰ λυ πανιός Rep. IV p. 43 C: τὰς δε γε πλας τε και μετρίας. Legg. VI p. 16 C μέζρι0ι πρ0ς τὰς δονάς appellantur qui omnino modum adhibent 30luptatibus. Cujus generis cum in perpauca ut videtur eaque dubia exempla plura alterius extant veluti Legg. X p. 91 D: σμικρον γέν0 ανθρώ
27쪽
τινες ὀρνίθων θρέμματα, ἐπι τὰς μύλας τὰς Πρυς αλλ
ἀνακιν0LGι γυμνύοντες. b. VII p. 10 A: λύρας δε φασθαι τρία μεν δὲ κ&ι δέκα γεγ0νόσιν ἄρχεσγαι μετριος ὁ χρόνος. Quibus exemplis allatis constat μετριον esse aut in universum idqu0 finitum sit aut qu0d justo modo finitum sit.
Iam hae duae eorum quae με rρια Sunt sormae nonne in Philebo qu0que discernuntur Tria enim Supra eorum exempla
ex Philebo attuli. Qu0rum duo p. 24 C et p. 43 C finiti signi
Badhamius epistolae quam de Platonis legg. seripsit p. XXIV pro
eo quod in codicibus est Πύντα et θεου proposuit πρῶτος et Θεόν. Et quamquam quae traduntur aliquo modo XPlicari possunt tamen conjectura illa recepta multo concinnior fit latio. Quare has mutationes praesertimo iam non admodum difficiles sint eis quae in libris leguntur praetulorim. Eundem vero sequi non possum quod existimat ημερώζερον in μετριώrερον mutandum esse. Quamquam enim Xemplum quod huic loco ab omni parto simile sit mihi non innotuit tamen Astius docet utriusque voeabuli noti non tam affinem esse ut dubium non sit qui hic quoque eodem iure at tuo vocabulum με retia ερον Surpari possit v. μεθώrερον Denique addiderim
neque v. εγῶνος neque illud his ut adhumius suadet fidienda esso sod illud in δη mutandum ut omnia recte se abeant.
28쪽
ματα και νευρων πιτόνους, μίαν Ουσαν φυσιν διεσπαρμένην,
In hoc postrem autem Xemplo V. καιρος quivis videt 0nsigniscare opp0rtum tempus Sed an rem in qua alius rei salus vertitur. Denique καιρὸς mnm quod Opportunum est Signifieare haec tria Xempla ostendunt. Polit. p. 30 B: ἶβύτερα με, αυτὰ γιγνόμενα ου καιρ0υ και θύTTω και σκληρόrερα φαινόμενα βρισιικὰ και μανικὰ λεγονrες, α δε βραδύτερα και μαλακώτερα δειλὰ και βλακικά. f. p. 30 T. B. Legg. I p. 636 E: δύο γαρ υται πηγαὶ αἱ do ναὶ και αἱ λυπαι μεθεῖ νῖαι φύσει ρεῖν, ων ὁ με ἀρυτόμενος θεν τε δεῖ καὶ πότε ci ὁπόσον ευδαι
η. Tim. p. 85 D: αῖ αἱ νες διεσπάρησαν με εἰς αἷμα,
tuni 0ti tam prope accedit ad justi m0di significationem ut ultim hoc Timaei 0e in eam paene transierit. Attamen quamquam jugii modi 0ta du0bus hujus n0ti0ni generibus adest tamen quia unum ea caret Statuere debemus i0n hac ut peculiari nota καιρός a ceteris distingui. Quae p0tius in e videtur cerni quod tria genera omnia ad Salutem alius rei proxime pertinent. Itaque quoniam id in quo καιρός aliquo m0do inest καίριον dicitur c0nsectarium esset ut ure ejus significati0nes in inlectives denu0' Libri praebent εντόνους quod sensu carere inter omne eonStat, attamen illud εν cum non appareat cur additum sit non videtur ut ceteri existimarunt statim ejiciendum esse. Quare Suspicor ante τόνους excidisse To Dros id quod propter litorarum similitudinem fieri facile potuit. Accedit quod ita ambiguitas quaedam qua in verbis inest tollitur propter Verba enim nihil obstat, quominus sententia illa relativa ους . . . referatur ad illa πολλοὶ καιροὶ πολινείας λυσεως, addito vero illo τούτοις declaratur eam pertinere ad Verba quae interposita sunt καθάπερ . . .
29쪽
inveniantur. At tres qu0 Astius attulit locos inius illius exemplum nullum praebent quamquam extra Plat0nis libros illius qu0que n0tionis certis8ima testim0nia Sunt. Ita opp0rtuni notio l0eum habet Legg. XII p. 96 A: ει τί Π0υ πρ0ς τὴν νομοφυλακίαν γίγνοιτο , καίριον ἀκ0ῖGnt. Deinde καίρια omnino Sunt e0m-m0da et utilia Legg. I p. 55 E: των ε ρηθένrων ἐπιστρα
auetoritate scribitur. Itaque quamquam propterea jam qu0d e Platone s0la innotuit haec interpretati huic quoque loco de quo agimus OnVenire putanda erat tamen certi aliquid tum demum
statuere poterimus cum exploravertim S utrum cum ceteris uno genere comprehendatur laeene. Iam neque με Γρον neque μετριον
aliquid exprimunt qu0 ad salutem alioujus rei proxime pertinet ita ut plane dubitari nequeat quin hae signifieatione καίριον nunquam cum ceteri uno genere Plato e0mplexus fuerit. Quare altera noti quae S0la exemplis confirmata est quid simile eum ceteris habeat videre debeurus. Quae ut repetam non in universum significat id qu0 ad alius rei salutem pertinet sed qu0d ita ad eam pertinet ut 0mm0dum et utile sit. Neutrum autem seret nisi justo m0d terminatum Sset et inter du quae noeent extrema medium teneret. Qu0dsi tres quas μέrρον habere visun est n0ti0nes eum lia c0inparamus neque men Sura qua metimur neque
generaliter id qu0 finitum est sed s0lum id qu0d just m0do
finitum est cum ea e0ngruere videtur. Eademque notio e duabus quas ho/0ν praebet eligenda S ut μέζριον et καίριον unum genus effecisse credibile Sit. Itaque cum uno genere haec tria voeabula μέrρ0ν μέτρων καίριον Plat0 9njunxerit necesse est in genus eorum rettulerit quae justam mensuram n0n excedunt sed mediam inter dia extrema iam Sequuntur. Quae quamquam Satis pr0babilia sunt et si in fundament nituntur tamen nihil nisi verisimilitudinem haberent nisi ipse Plat vere me judicasse Xpres8is verbis testaretur, Polit p. 284 Ε Λ λ0 or διαιροῖμεν αν ζν μετρητικὴν, καθά ε εθ2 θη, αυr' dia τέ imvrες, εν μεντι γένrες αυrης μόριον υ Πύσας ίχνας, ΠόGut OV αριθμον καὶ μήκη καὶ βύθη ει πλάτη καὶ Παχύr irας P0 P0υνανὶ χν εἶ 20υσι, a d Ei ερ0ν, πόσαι πρ0ς 'δερ/0ν και ii πρειον
30쪽
Ita cum du0bus argumentis stabilitum sit μέτριον ejusque genus esse id quod alias lato μέσον vocat tertium inde acceditqu0d ita hoc genus a posteriore accurate distinguitur. Qu0d discrimen clarissime apparebitis antea posteriori vim et notionem
subtilius quam supra solis Philebi 0eis adhibitis seri potuit
enodaverimUS. Iam primum Si συμμετρ0 quid sit definire v0lum certam viam monstrat Parmenides p. 40 C: μεῖζον δέ που ελωττ0 0ν, οἱ μεν α συμμετρον ii, των με ἐλαττόνων πλείω μέτρα ξει, των δε μειζόνων ἐλύTTω. αι οἱ ὁ α μη συμ
Quam definiti0nem sequentes συμμετρον appellabimus id qu0d eandem men8a1ram atque aliud quid recipit. f. Rep. VI p. 14 A: ἴσων η διπλασίων η αλλης τινὸς συμμετρίας Soph. p. 235 D:
Badhamius Ulol. Suppl. I. p. 341 proponit ut του καιρον Scribatur quod confiteor admodum probabile mihi videri nisi nomen καιρος inter adjectiva positum eodem jure excusatur quo frρον cum Vocabuli μέζριοVet καίριον conjunetum.