장음표시 사용
231쪽
T VLbitrii possit consistere Cum gratia sicaci, putant satis cssse, si dicant, con- , sistere in sensu diuiso , non in sensu
composito. Haec responsio vulgaris est. Elper inde valet, ac si dicam, hominem ad catenam alligatum, manere liberum.
vi possit fugere, non quidem in sensit composito, sed in sensu diuiso d est si
Catena maneat coniuncto a cum homine , non posse fugere ; si diuidatur ac separetur ab homine, posse fugere. Eodem modo illi , si gratia maneat
coniuncta cum Voluntate, Volunt tem non posse non consentire: si autem separetur a voluntate, posse non consentire.
At sic non tollitur dissicultas, sed augetur. Nam hoc nihilaliud est dicere,quam gratiam essicacem impediro usum liberi arbitrii. QDndo enim ponitur gratia efficax in voluntate, tunc Voluntas non potest: uti sua liberine, sed ad unam partem determinata est. At hoc ipsiam est, quod quaeriatur,an gratia essicax,si ponatur, impe
232쪽
DE L1BERO ARBITHat usum liberi arbitrii Nam certum est,si non ponatur,non impedire. Si ergo assimas eiusmodi gratiam,quandocunq; datur homini, impedire libertatem illius, iam non concilias libertatem Cum gratia, sed tollis de destruis per gratiam. Doces enim libe
ratem non consistere cum gratia. Simile est de catena. Nam quando ponitur in pedibus, tollit libertatem fi glandi quando n ponitur , non.
I q; hic modus conciliandi libe
ratem non valet , praesertim in CXemplo allato de gratia praedeterminante, Non nego tamen, Mibi locum habere posse. Sed hae duae regulae seruandae 1iant. Prior est; istinctio sensus compositi de diuisi tunc locum habet in concilianda libertate actus, quando est necessitas comitans aut subsequenS, quae non impedit liburtatem arbitrii. Posterior ue Tunc locum non habet, quando cst necessitas antecedens, quae impedit libertatem arbitrii. De Vixaqi necessitate dictum es supra . C. J q.3. P 3 Exei
233쪽
as, an necesse sit Petrum peccare, si Deus ab aeterno praesciuerit illam peccaturum Θ respondetur, necesse esse iniensia composito, non insensu diuis id est, si haec duo inter se componat his
tur, Deus ab aeternostraesciuit Petrum peccaturum, Petrus peccabit tunc necesse est Petrum peccare. Es: enim nC- cessaria haec ConneXio seu compositio , Deus praesitui . Petrum peccaturum: Ergo Petruspeccabit. Et haec vocatur necessitas insensia composito, vel necessitas consequentiae, vel necessitas cxstippositione. Quae tamen necessitas non laedit libertatem, ut loco cit
to explicatum es . Si autem ista duo non componantur inter se, sid diui-isim quaeras,an necesse sit Petrum peccare Z respondendum es , non esse nucesie,sed contingens aut liberum.
Exemplum posterioris., Si quaeras, an necesse sit beatos in coelo amato Deum , si illum clare & intuitiuo videant 3 Responderi quidem potestnecessarium esse in sensu composito,non
234쪽
Ds Lill ERO ARB IT. maxime nunc agimus. Nam illa necessitas non est comitans aut subse- quens , se santecedens , ac proinde impedit libertatem arbitrii. Nam Vo-hantas beatorum non est indisseren: ad amandum Deum , posita visione beatifica, sed est determinata, Vt ne- Cessario amet Deum,& non possit non amaro. Idem dicendum est do gratia efficaci, in eorum sententia, qui putant eam ita praedeterminare Volunta-
possit non consentire. Tunc enim recte quidem dicetur,voluntatem ne- cessario consentire in sensu composi-l ' to , sed per illani responsionem non ' Lluabitur libertas arbitrii. Est enim
necessitas antecedans, non Consequens. Vide qi Gloco G- in odicta sunt
235쪽
mus liberi arbitrij defeπ- di posset per distin Yionem ne cessitatis ab Vluta, s exsup
I On agimus hic de necessitate, ecfendista operandi Et qu ritur,an libertas operadi, quae est in Voluntate, saluari possit per distinctione necessitatis absolutae, dc necessitatis exsil- positione 3 Aliqui affirmant, asserentes priorem quidem necesiitatem repugnare libertati arbitrii, non tamen polleriorem. Et hoc mod defendunt Christum fuisse liberuo in obseruatione pxaecepti diuini de acceptanda moe te. Quamuis enim necessario impleuerit pr*ceptum illud, quia cum ςsset impeccabilis ratione unionis hypostaticae & Misionis beatificae, non potvrat illud non implere a non ta-
236쪽
D A Lis ΕRO ARBIT. inon aiunt fuisse necessitatem ab l xam,sed ex stippositione 'nionis hypostaticae, & vinonis beatificae, ac proinde libertatem illius non fuisse impedi- Eodem modo defendunt,praescientiam Dei& praedestinationem no obesie libertati, quia licet imponant homini aliquam necessitatem,non tamen
absoluta,sed ex suppositione. Nam pOsto , quod Deus praesciuerit Petrum peccaturum, necesse fuit illum peccare, non absolute, sed ex suppositione l)raescientiae,quae falli non potest. Simi- iter, posito, quod Deus Petrum praedestinauerit ad vitam, aeternam, necesse fuit peruenire illum ad vitam aeternam, non absolute, sed ex suppositio-Dς praedestinationis , quae etiam falli non potest. Et hanc necesiitatem ex suppositione , alii vocant necessitatem insensit composito , alii necesiitatem ς0nsequetiae, de qua supra dictum est. Haec doctrina partim vera, partim falsa est. Vera,q uatenus affirmat neCesssitatem absolutam, repugnare liberta-
237쪽
C A p v et VI. . . 'ti.Falsa, quatenus id uniuerse negat d.
necessitate ex suppositione. Haec et ira necessitas aliquando est Contraria libertati, aliquando nonos . Tunc es Contraria, quando oritur ex suppos tione , quae non pendet a libe a nostra voluntate. Tunc non est contraria, quando oritur ex suppositione , quae pendet a libera nostra voluntate. Pro quo notandum est, suppositio- nem, ex qua Oritur necessitas operandi, dupliciter posse contingere. Primo, dependenter a libera nostra voluntate:
idq; vel directe, quo pacto essicax im tentio finis ab ea dependet ; qua posita, necessario sequitur electio mediorum: vel indirecte,quo pacto praescietiaDei quam habet de liberis nostris actionibus futuris,ab ea dependet qua posita,
necessario futurae sinat nostrae actiones: liberae. Haec tame necessitas non impedit,sed supponit libertatem arbitrii nostri. Est enim necessitas ConsequenS xhon antecedens : aut necessitas consequentiae,non consequentis. Secundo,
potest suppositio contingere indzpen
238쪽
DE Lis ERO ARAir ri denter a nostra voluntate , Cuiusmodi est visio beatifica, qua posita, necessarib sequitur actus amoris erga Deum. Haec necessitas impedit libertato, quia
est nece itas antecedens, non consisquens: aut necessitas consequentis, δίnon tantum consequetiae. Talis etiam
suppositio est gratia excitans in voluntatate, quia non pendet a libera nostra voluntate, sed praeuenit illam, ideoquel xaeueniens appellari solet: &posita ta-i gratia, necesse est Voluntatem affici se amoueri ad hoc vel illud desideran dum aut fugiendum. Loquor autem de hac gratia praecise , quatenus CXC tans est,ic in ordine ad proximum ipsius effectum , qui est affectio voluntatis : non autena de ea , quatenus adiuuans est , & in ordine ad alterum effectum,qui est liber volum
239쪽
iv Q AESTIO.ιs liberi arbitri defendi psit per stam libertatem
A Liqui distinguunt haec duo ina
ct u voluntatis QSubstantiam seuentitatem actus. a. Intensi'nem. Dicunt ergo usum liberi arbitrii saluari posse , si voluntas sit libera quoad intcnsionem aetus, etiamsi non sit libera, sed determinata quoad substantiam αentitatem actus. Et hoc modo Christulibere acceptasse mortem , quia licet necessario id fecerit, quoad entitatem actus, tame libore secisse quoad intemsionem: Et hanc libertatem fuisse s -
cientem ad moritum. Sed non recte. Primo, quia illa duo non possunt reipsa inter sedistingui in actu voluntatis. Nam sicut in quantitate non distinguitur reipsa extensi
3b entitate , ita nec intensio in qualit te vel
240쪽
te vel actu. Et ratio est, quia extenso remtensio nihil aliud est, quam augmen tum quantitatis & qualitatis: at auramentum quantitatis & qualitatis, est ipsa quantitas& qualitas, quatenus ha-
Det plus entitatis. Nam augmentum illud est eiusde rationis ac essentiae cumentitate praecXistente, cui adiungitur.
Secundo, quia nullus dari potost D stus, qui sit liber quoad intensionem,& necessarius quoad ehtitatem. Nam quando aliqua potentia necessario agit, re ad certum actum determinata est, tunc agit toto conatu,quo potest ;nec est in ipsius potestate,agere maiori vel minori intensione. Hoc patet primo in beatis, qui non possitiat actum visionis aut amoris beatifici intendere& remittere, quando volunt ; sed semper in aequali intensione perseuerarit, Secundo in nobis, quia quando habemus actus indeliberatos, praeuenient esconsensiam voluntatis , non est innostra potestateist illi ipsi actus,quatenus necessarii sunt quoad entitatem,sint ii