Antifebronius vindicatus seu Suprema Romani pontificis potestas adversus Justinum Febronium ejusque vindicem Theodorum a Palude iterum adserta, & confirmata. Pars 1. 4.

21쪽

a D IssTRTATIO IX. iurium amplificationem arcessere placuit . Hanc tamen disputationem non illibenter ingredior; ea enim, quae superioribus disserutationibus adteruimus , hinc mirifice conframatum iri intelligo . Equidem quum nosmetipsi inter tot tantasque temporum vicissitudines laepe in Pontificiae auctoritatis v v xiatum suisse non diffiteamur , si hujulmodi varietatum caussas pericrutari Febromo libuis.ser , gratias illi de sui cepto labore agere. mus . Verum dum ex usus varietate iplam supremae potestatis indolem plane mutatam , summaque Episcopalis coetus Jnjuria ad auctam colligit , queriturque , caussasque prae

terea Iam noxiae commutationis pertequitur, fallitur certe , proborumque hominum indignationem in se convertit . Parcendum ta.

men facilius erudito viro suisset, si quae ad. versus ipsum hac super re in arifebromo diis

sceptaveram si . diluenda sbi sumpsisset :

tunc enim veritas mutua hac ingeniorum concertatione claresceret . Verum ille sui semper similis eadem oberrat chorda, se mihi Luisfecisse ratus, si meis argumentis nihili habitis, aut certe dissimulatis interritus suas illas naenias repeteret.

II. Aliquid tamen, fateor, addidit, quod in superiore opere praetermiserat, sed illud Ilvam ridiculum , atque ab omni veritatispecie alienum 3 Audiamus . Hanc igitur theo. sim

22쪽

C A P. I. 3sim iterum statuit sa): Patriarebata oecide iis iura Primatialibus , non sine gravi potui halion. Eee asteae ' disciplinae Romae consumduntur. Quei autem id probat Orientaliam Patriarcharum iura perceiiset: tum ait sa)ris Pone nunc Patriarchae Occidentis eadem via si similia suis e privilegia , quae Orientaliam ς,, minora etenim aut restrictiora haud fue- ,, rint: quid naturale magis , .quam ut e stincto Patriarchae Romani nomine & tiis,, tuto , huius lura credantur & reddantve Primatui propria. Tolle 1am hare Patriam se chalia privilegia ; quid Primari um-Gauis in Occidentem seque ac orientem supereritis aliud , quam jus illud universalia ius --.ctioni s & directionis, de quo ejusque aia

is nexi Cap. II. actum est . Quam belle squam acute i Tum enimvero perinde ae si jactata hujusmodi jurium consulto extra omisnem dubitationis aleam posita esseti, duat illius potissimum caussas in medium adsere.

Ac primam quidem ex ipsa Dionis. Exigua collectione repetit . Etenim . inquis is postquam haec collemo, teste Casiauro ,

se Dion i coaevo, a Romana Ecclesia tanquamis genuinus Canonum Codex recepta esset , . neque amplius distingueretur se qua ,, nam ex Epistolis, in hunc Coditem reis

23쪽

4 DissERTATIO IX.s, latis , ad aliarum Ecclesiarum Episcopos

, scriptae fuissent a Papa tanquam Primate,, universalis Ecclesiae, quaenam ab illo quari Patriarcha Occidentis, quae denique a μιν ,, politano suburbicarum Ecclesiarum , qui in pe quae posteriores Ecclesae multo stri. ,, Riore vinculo nectebantur & dependebant, , a Romana Sede, quam reliquae Oeeidentis, ,, & multo magis Orientis Ecclesiae : alio,, namque stylo Pontifices ad has scribe.se bant, alio ad illas, quarum Episcopi

, , ma suam consecrationem adcipiebant ,

,, quas proinde Romani suis usibus legibus,, que volebant subiicere. Porro hae epist ,, lae in unum Codicem Canonum collectae ,, dabant ideam potestatis ubique aequalis ,

,, & tantum non ablolutae . Alteram vero

caussam his verbis proponit s r Eo au- , , tem facilior certiorque in Ecclesia fuitis occasio Patriarchalia jura cum 'Primatia. se libus confundendi , immo utraque sere,, pro libitu extendendi, quod impia Mab

,, meri lege per Orientem praevalente , cessa se rit exercitium Patriarchatuum Constantinois,, politani , iasexaηdrini , Antiocbeni Sc Hi , , ro1οἰνmitam solo remanente illo Romani

,, Praesulis , cui deficiente omni competitoin re, seu legitima contradictore, facile suites sibi quamcumque spiritualem Monarchiam

24쪽

C A P. I. sIII. Ego autem hominem heie mihi via

deor longe a semita aberrantem. Ea consumis di dicuntur, quae disiuncta a se invicem q um sint, perperam commiscentur; non illa, quae ita comparata sunt , ut eadem uni eisdemque multis nominibus conveniant . R mano enimvero Pontifici ut Oeeidentis Patria archae jura congruunt , quae ceterorum sunt Patriarcharum; sed eadem illa, excellenticiari quadam ratione eidem ut universae Ecis etesiae Primati ita conveniunt , ut non om

nia , quae universalis Primatis sunt , ad ilis tum ut Patriarcham pertineant quum haec multo plura sint ac praestantiora) omnia tamen , quae in illo ut Patriarcha spectari poLsent, eidem ut Primari sint omnino adicriis benda . Rem ut explieem , aliqua de Patriarchatu Romano , de quo 1 aepe mentionem injecimus sunt accuratius enucleanda. Roma nus Pontifex idem & Patriarcha' est, & Priis mas , & Μetropolira, & Episcopus. Episcopus quidem Urbis Romae, in qua Presbyteros solos ordinat, & reliqua munia obit Episcopi ' Μ tropolita vero Provinciam Romanam, Pri mas Italiam, Patriarcha universum Oeerdentena regie so . Quia tamen simul supremus est A 3 ΟΠ -' ε Universum, inquam , occidentem , ut a Sismoniis in re ura de Ecelesiis suburbicariis , a Seheles ratio AH fluit. illustr. T. II. diis. VI. ωρ. 3. atque a P. Blanchi T.I P. I. pag. 129. seqq. demonstratum havear ut audiendi non fint, qui aut suburbicariarum regionum, aut sblius Italiae, aut etiam Dalia di IIIrrita finibus Romanum .Patriare, tum concludunt.

25쪽

6 DissERTATIO I x. omnium apex , & κεφαλη κεφαλων , ut Theodνο Studita appellatur eadem ut su perioris ordinis Pontifex exequi omnia po

test , quae Episcopis in sua civitate, Μetr politis in sua Provineta, Primatibus in sua dioeces, Patriarchis in subiectis dioecesibus

exercere licet. Nullum enim est jus, singulis hisce gradibus competens, quod supremus ille universalis Primatus non complectatur , atque adeo sibi subiiciat . Quam brem Romanae Ecclesiae Praesulem ante Nic Dum I. saeculi Ix. Pontificem sertasse non invenias, qui Patriarchae nomen adsciverit,

immo quum id Graecis Scriptoribus similia. xissimum fuerit. Latmi illud parce admodum

usurparunt . Quatuor tantummodo Patriarchas, Orientis sci licet S. Gregorius Μ. agri vit in litteris ad ErtineebiIdem Francorum Re

ginam , ubi eorum, qui a Chelaedonensis Synodi decretis discedebant, ignorantiam pem cellit: sed ita inquit 8) illos erroris labes in

hibit, ut ignorantiae tuae credentes aniversam Ecelesiam atque o ΜNES QUATUOR Patriam chas, non ratione, sed malitissa mente tantum

modo refugiant. Sed illud multo luculentius, quod Iobanni defensori Hispanias adeunti, ut Hispanomm Antistitum conatum infringeret,

Stepbani Episcopi a provinciali licet aliena Synodo dejem appellationem a Canonibus,

26쪽

Ecelesiaeque more dissentaneam esse caussa notium , in mandatis dedit Imperiales Constitutiones recitat, quibus Episcopi trahi vetabantur ad aliud , quam ad Metropolitae vel Patriarchae iudicium; tum addit: Contrahae si dictvin fuerit quia nee Metropolitanum

habuit, nee Patriarebam, dicendum es, quia a Sede . O lica, quae omnium Ecclesiarum mainteν est , causa baec audienda ae distinenda fuerat. Facilis erat Gregorio responsio, se totius Oeeidentis, atque adeo Hispaniarum Patriarcham esse, haberique debere. Ea tamen Gregorius non utitur , immo Patriarchale ius

seponit , & ad unius Sedis Apostolica pr voeat auctoritatem. Scilicet Apostoli eae Sedis eximius ouidam est Principatus , quo qui pollet . triistra sibi de inferioribus dignitatibus plauderet, easque obiiceret aliis colendas . Qua in re Gregoisis Leo item Maguas praei Verat, quum enim . Gastasia Thessaloniacensi in III Heo, quod Ponti fiet ut Occidentis Patriarchae parebat , suas vices detulisset, id a se factum ait fro) , ut curam, quam uni.

versis Ecclesis principaliter EX DIVINA IN STITUTIONE debemus imitator nostrae mansu

rudinis a maνυ ' quod in epistola ad Episcopos Metropolitanos per III=ricum constitutos disertius exprimit his verbis

27쪽

Et quia per omnes Ecclesias eura nostra diseeuadιtur , exigente hoc a nobιs Domino, qui Ap

solicae dignitatis bea issimo iaspostolo Petro priamatum fidei sitie remunerat:one commisit , unia

versalem Ecclesiam in fundamenti ipsius soli

sare constituens, necessiarem solucitudinis , quam habemus, eum bis , qui nobis collegii caritata juηcti sunt , sociamus . Mcem itaque noram fratri m Coepiscopo nostro Anastasi . . . coinmismus . Quid clarius proferri a Leone poterat , ut non Patriarchalis juris, sed Pontificii Primatus in partem a l. . enaseasum v

catum demonstraret Τ Ejus enim curae , ut tertia quoque dissertatione animadverti, quam vnιversis Ecclesis pνιnemaliter ex dimina insiaturione debebat, adjutorem , atque adeo sollicitudinis quae per omnes Ecclesias exigente Apostolicae dignitatis Primatu distenderetur, socium Mnasinum appellat. Nihil autem horum in Patriarchalem curam ac dignitatem, quam Ecclesiastici iuris omnes agnoscunt, reserri poterat. Nulla igitur heic ei lΡatria chalium ac Pontificiorum iurium pertimescenda confusio; sed Romani Praesules, siquae ex superiore universalis Primatus auctoritate agere se posse intelligebant, ad eam potius, quam ad inferiorem licet ad idem aptitam m, confugiebant, quemadmodum in exerincitu Imperator, si peculiarem cohortis cujuspiam, vel alae Praefecturam in praelio subear, se in iis ipsis quae tunc strenue gessit, ut coopia.

28쪽

C A P. I. ,' - Ppiarum omnium caput potius quam ut. cohortis illius, vel alae duciorem haberi vult, ac praedicari & Reges , qui simul alicujus Provinciae Duces sint , aut Comites , edicta, quae pro illius administratione servanda pr Ponunt, non Ducis aut Comitis , sed ampli re Regis titulo praenotare conlueverunt. Quid enim inferioribus hisce dignitatum gradibus inhaererent , quum splendidior in promptust , qui ceterarum omnium iura non ante

cellat solum . sed veluti absolbeat λIV. Quorsum ergo, inquies . in Oecidentis Patriarcha tu Romanis Pontificibus adserendo tanta contentio ὶ Dicam quod res est . Id non ad potestatem spectat, ses ad potestatis usum. Nimirum quum Romanae Ecclesiae Pontifices ab alienis pervadendis juribus semis per abhorruerint; Patriarcharum autem jura

auctore de Marea I 2 quem Abelis ratius sequutus est I; . postulent, ut illis luarum

dioecesium ordinationes, Synodi, ac relati nes integrae sint , nisi aliter univeris Eccleis. sae necessitas , aut etiam utilitas poscat, . potestatem, quam a Deo adceperant , hisce. In rebus continuerunt, ut Orientalium Eccle- .sarum regimen suis Patriarchis liberum relinquerent, eam exercere eontenti, ubi quidquam illis in regionibus ex lex seu corriis gendum seu castigandum occurreret. Contra

vero

29쪽

Io DissERTATI IX. vero quum solus Patriarcha Occidentis κατsit Ponti sex , in hae speciali dioecesi

Primatis potestatem exerit amplissimam, qui nullius Patriarchae iura invadat . Itaque quae Orientales Patriarchae in suis dioecesibus sa- ciebant, ea in Oeeidente Pontifex quoquest manus , sed non ex eodem, quo illi, auctoritatis sonte praestabat illi enim uno Pa. triarchae iure, quod Ecclesiasticum est, uteobantur, hic praecipue Primatis , quod divi. num est. Concilia equidem utrumque Primatis & Patriarchae ius in, Romano Pontifice sejungere visa interdum sunt, uti Nicaenum LVerum illa non tam potestatis in eo rati nem habuere, quam dioecesis, in qua Pontifex , licet universae Ecclesiae Primas non esset, proprio Patriarchae munere iungi potuisset. Recte Meolaus I. post Bonifarium item

I. si ait si s): s instituta Nicaenae syno.

di diligenter inspiciantuν , inυenietur profecto , quia Romanae Ecclesiae nullum eadem θnodus contulit incrementum e sed potius ex ejus forma, quod Alexandrinae Ecclesiae tribueret particula. iter , sumpsit exemplum . Nempe Nicaeni Patres vel ipsum Oeeidentalium dioecessium , tractum cui Petri sucee res ius dicebant, eonis

fidei antes venerati sunt primilegia Chrsι aCbriso donata , ut idem Nicolaus aiebat s Io,

30쪽

C A r. I. IIV. Somnia ergo sunt , quae μιν ius de Dion ii Exigui collectione comminiscitur. Sed & alia in verbosa illa & confusa 'rg

mentatione sunt , quae admonitore & correctore indigeant. Ait Febronius: postquam is haec collectio . teste Cassiodoso , Dion iis Coaevo , a Romana Eeclesia tamquam geois nuinus Canonum Codex recepta esset,

,, deo , ut Iobanxies Papa II. , qui anno,, 532. sedebat , eo iam usus suisse intelliis

gatur ex epistola ad Caesarium . relatensemis apud FI arduinum Concit. T. II. col. III s. ,, neque amplius distingueretur, quaenam exia Epistolis in hunc Codicem relatis , ad a. M liarum Ecelesiarum Episcopos scriptae fui

, , sent a Papa tamquam Primate universalisis Ecclesiae, quaenam ab illo qua Patriarcha ,, oce identis, quae denique a Metropolitano suis burbicariarum βcclesiarum M. Siliamus heic parumper. Quaero , an quo tempore movissus suam illam couectionem adornavit, ita haec distinguerentur ρ Distingui tunc potuisse satis innuunt verba illa postquam Me collectio& illa neque amplius disinguerentur. At quei factum, ut anno iam s32. quatuor tantum& triginea, postquam Dion asa collectio in

Vulgus exierat , annis non amplius illa di stinguoentur Undenam adeo brevi annorum intervallo tanta cunfusio p velim & hoc Febronius mihi edisserat, qua demum nota, antequam ea collectio a Romana Ecelesia veluti