Antifebronius vindicatus seu Suprema Romani pontificis potestas adversus Justinum Febronium ejusque vindicem Theodorum a Palude iterum adserta, & confirmata. Pars 1. 4.

발행: 1772년

분량: 509페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

41쪽

D i s s E R T A T I IX. obiecisse; quod num Febronis gloriosum sit,

ipse viderit. Ceterum, ut a Bernardo exor diar, nec pudet Febronium .Bemardi verba reddere, quum nullus ipsi infensor , quam Bernar Febνonius negat Romanorum Pontificum universum Christianum orbem esse

dioecesimo id adfirmat Bamardus 83 qui ait: sunt quidem er alii Caeli ianitores , σ gν gum Passores , sed tu tanto gloriosius , quantos' diss/νentius iatrumque prae ceteris nomen beariditas. . Habent illi sibi ad natos gremes , finguli singuras . tibi univers crediti, uni tintis . Vult Febronius Episcopos aequali , qua sum. mos Pontifices, potestare praeesse. Negat hoc Bernardus, cuius haec sunt f st J et nee modo tum , sed θ Pasio m tia antis omnium Pa βον . Plenitudinem potestatis inesse Romano Pontifici inficiatur Febronius ' eam agnoscit Bernatatis atii, inquiens s Io , in partem follieitudinis, plenitudinem patessatis vocatus es . Episcopos a Romanis Praesulibus dei ei de sua ipsorum Sede non, Febrenius contendit contra Berenataus IIJ.' Moxne , inquit , si caussa exstiterit , tu Episcopo caelum clauis e , - ipsum ab Episcopatu deponere , etiam σνradere Satanae potes Μitto alia , quae alibi ex Bemardo produximus. Quid ergo imprudens Boreardum appellat λ Atqui ne eo qui

42쪽

C A P. II. dem loco quidquam Bernardus habet , quod nobis adversetur . Negat ibi Romanam Ee-Hesiam esse dominam aliarum Ecelesarum ;negat Pontificem esse Dominum Episcoporum ιEcquis nostrum id adserit Fatemur immo omnes cum Bella mino sIχὶ Romanum Pontiis frem vere omnibus preresse, sed absque domina A libidine , ut passorem scilicet patrem,

qui non Iucrum honorem quaeror, sed commodum subjectorum , m ideo preteν ceteros Dis βο-ν, Ireviat omnium utilitati. Hoc erat, antequam Bernardum obiiceret , Febrenis viadendum , num sanctus Abbas verae & unuversalis iurisdictionis Primatum summo Po

tifici denegarit. Μulto autem magis cave dum erat, ne eo ipso loco, quem recitabat, Bernardus oppositum statueret. Statuit eniminuero, qui Romanum Pontificem paueis intera lectis vocat ad errorem veritatis , fidei defens

rem doctorem gentiam , Christianorum ducem. . et Clari ordinaισrem , Pastorem plebium . . . relis

rem scelerum ... malleum Vrannorum ... Iegum

moderatorem , canonum dispensatorem . Quis nempe non videat haec illi, qui suprema in universam Ecclesiam potestate praeditus non sit, convenire omnia nequaquam posse 'IU. Quod autem , ad S. Gregorium adtinet, idem habeat responsum quod Calυino Beliam

minus sI3 dederat . Aliquem esse caput B 4 . totius

43쪽

14 DissERTATIO lx. totius Ecclesiae, dupliciter intelligi potest.

Uno modo, ut ita si caput, ut ipse s se Ius sit caput, & princeps ' & ceteri omisse nes in seriores non sint capita , nec prim, , cipes, sed solum eius vicarii . Altero m do, ut ipse quidem sit caput . sed gen ,, rate ; ita ut non tollat in seriora particuis,, laria , & vera capita: quomodo caussae uis, , niversales , non tollunt particulares οῦ λ,, quomodo in exercitu imperator, non tol- ,, lit particulares duces legionum & cohoris,, tium . Et quidem primo modo . solus,, Christus est caput omnium Ecclesiarum , ,, siquidem comparati ad Christum omnes,. sunt Vicarii & administri, nec ullus dici,, potest collega ejus, vel Coepiscopus e &,, Petrus hoc modo non est caput, nisi R manae Ecclesiae particularis . Solum enim hujus Ecclesiae est particularis & solus E-

,, piscopus, & caput e ceterarum autem par

,, ticularia capita sunt ipsarum Episcopi . M qui sunt veri Principes . & Petri , nonis Vicarii , sed collegae & Coepiscopi : &,, de hae significatione agit hoc loco B.

M Gregorius . Altero modo Petrus suit , &nunc est Romanus Pontifex , vere caput ,, omnium Ecclesiarum , ut ipse idem Gν ,, gorius his verbis docet lib. II. epist. 42. oepostolica Sedis reverentia nullius praesum-M ptione turbetur . tunc enim membrorum s

is rus integer perseverat , s capur mei nulla

44쪽

A P. II. as, , petisset injuria. Et epist. 34. Sedes AEUIσ- , , lica omnium Ecclesiarum caput es... v. Ad nomina, quibus ipli Pontifices deis corantur, Febronius delabitur ' . sed ne heicquidem princit hilum. Ρraetereo quae de C patis nomine adtingit; sunt enim paullo antea a nobis occupata ; Rectoris Ecelesiae, ,, inquit crin) nomen aeque ambiguum est , M ae tam de regimine , quod legibus tem- peratur, universalisque Ecclesiae & Gen

se ratis Concilii judicio subest , adcipi po-

,, test . quam de eo , quod absolutum est , , , atque a nemine dependet. Papa etiam in ,, illo sensu Aὸfur Ecclesiae dicetur , quia is vi sui Primatus id iuris obtinet , ut in ,, Ecclesia universa Fidem tueatur, Canonesis servandos curet ; at dici propterea noci,, po est, quod supremam in universam E ,, clesiam & in Generale Concilium , quod

,, eam repraesentat, auctoritate polleat. .I

,, terim quum hodie adhue Romani his no- ,, minibus utantur ad extollenda sua iura, ,, & muniendas praetensiones , quis mirabiis tur eadem obscurioribus saeculis adserendaeis Romanae Monarchiae serviisse ' Se ierunt enim vero, sed semise debuerant. Quis enim, ut de Rectoris nomine tantum dicamus, qu-

45쪽

16 nissERTATIO IX. suis, non statim intelligat, ejus esse Ponticem in Ecclesiam potestatis qua in privata domo Paterfamilias, ut quemadmodum is non singulis domesticis , sed toti universim, familiae praeest , ita & Pontifex Ecclesiam eum sigillatim, tum universe adceptam suis legibus regat Febronis satis esse haud p teli, eiusmodi nomina adserendae Romanae Monarebiae servisse ; hoc praeterea esset ipsi demonstrandum , injuria , & praeter aequi , verique rationes serviis e. Quid Τ quod harenomina separatim consideranda non sunt, sed una simul, ceterisque, quae ad Primatusneeessarias adfectiones , ac praecipue finem pertinere ostendimus , conjungenda . Tum enimvero de eorum sensu judicare sae illi

raum atque ac tutum erit . Exemplo rem

declaro. Episcopus dicitur suae Eeeleso RMctis. Id statim Praesidem iodicae , qui leges dioeeesanae Ecclesiae ferre possit , neque sit ejus Synodicae auctoritati obnoxius . Non negabit hoc Febronius . Quod si quis obiiciat, Rectoris nomen ambluum esse , ae tam de regimine , quod legib- re eratur , univerissaeque dioeeesanae Ecclesiae , m eius C eilio subest , respondebit utique, si quid in illo nomine ambiguitatis lateret , id ab Episco. palis dignitatis institutione , indole, finibus

amoveri , haec enim omnia postulare , ut Iraestantiore illa , & obvia per se se ae veis uti nativa significatione id nominis usurispatum.

46쪽

C a P. II. , a patum dicatur . Egregie sane ' unum hoc admonemus , ut isthaec ad Romanos Pontifices , nomenque, quo donati sum , RHOris Ecclesia reserat .

47쪽

Febronius Pontificii Primatus eoUBoia sunt, auctae hvus amplitudinis eangses adcenset. In his ea Innoeentii III. lex judicibus lata , ut judicent , sicut in similibus casibus Summus Pontifex ludicavit . Num Romani civilem majorum dominatum etiam in sacris imitentur ΘΙ. T Enem hactenus me , Deilemque prae- bui Febronis adversarium , qui quum perhonorifica illa Ecclesiae Romanae , suisque Pontificibus tributa nomina , Pontificiae Majestati debita, ejusque consectaria adfirmare possem , eum tamen non redargui , caussas auctae tantae dignitatis, occasionesque in iis, quae non sucatam illius amplitudinem , sed legitimum sive usum sive ornarimentum praese ferunt, inepte ac maligne quaerentem . Quoniam vero ille sua isthaec fidimenta longius provehit, temperare jam mihi non possum , quin temere atque inconsulto nobis insultantem cohibeam . Nullum ,

inquit ille si) eertius, generaliusque medium auctae Pontificiae potestatis suis, quam illud

quod Innocentius III. in Cap. I9. X. de sent. & re iudie. firmavit, declarando ceteros iudices is quibuscumque caussis teneri iudica

48쪽

C A P. III. astre, scut in semilibus easbus summus Pontifex

judica it et ) . At heic sumitur , quod in

qbaestionem cadit . Ille id ad media auctae Pontisciae potesatis reseri' nos Pontificiae potestatis usum dicimus, quemadmodum enim Princeps , ita & Pontifex quod in aliquo negocio decidit non peν viam sententiae particularis, Ied veluti per modum legis univers lis , Ius utique in semilibus facit , ut recte Gonetalen animadvertit ig) . Heic enimvero indignatus Febνonius exclamat s 4ὶ : Videat inprimrs Iebuita nHer , an aloos , quam suos sibique similes inventurus sir , qui propositam ab ipso comparationem Imperatoris cum Papa, oe abselina perfectaeque illius Monarchiae saecularis ad Primatialem ae spiritualem hujus auctoritatem . Si tamen pacato nonnihil animo me audierit , nihil heic aut paradoxi aut monstrosi delitescere intelliget . Ac prumum dabo unum non admodum mihi similem, qui quod ipse adeo horret, aperte in

dicat, Illustrissimum nempe de Marco s). Hie icilicet relationes, quas Apostolica S

H Fallitur heie Febrenitis . Non Me Innarentias III. declaravit , sed jam vel lege vel usu receptum sumpsi .d Iaravit , in caussis qua Iummi Ponti eis iudicio deeiadunrur oe ordinem iuris , er vigorem a itatis esse subtiliter observandum ἰ ea autem ratione id statuit et quum in similiatis essibus reteri teneantur Militer iudieare . vides hoc ab Innoeentio sumi ; hine autem Qterum illud scite, iusteque collegit .c3 in lib. II. duret. Fit. XXVII. ea . ID G ι. e. s) de Cone. Imp. lib. I. cap. X. .

49쪽

go D r s s E R T A T r o IX. des ab Episcopis adcipiebat cum relationiis

bus comparat , quas Provinciarum Praesides ad Imperatores mittebant 1. Quo semel posito

haud equidem video, quid sceleris sit Pomtificum ad eas consultationes rescripta eum

Principum responsis conferre so) vimque logis utrisque adhibere. Deinde Monarchicum esse Ecclesiae regimen quum invictis arguis

mentis demonstraverim , meo veluti jure tens propositam a me comparationem tueri ac confirmare possum.

II. Sed ad alia nos Febremus vocat. Possa quam , inquit 7 Romani Saeculare imperiam bis θ adyaeoniis seisitorii ecclesiastico tua aerant , non duxerunt sibi probro sed gloriae , ut quum in civili non possent, saltem in gube

natione sacra , conarentur sequi veteres Roma--S , quorum ambitio nonnis subditos τοlebat σmancipia in universo orbe . Audire mihi vi deor aliquem de mitembergeas schola doctorem, non Catholicum . Numquid Romani munis subditos volunt in gubernatione s Cra, & mancipia in univesso ecte ' Hoc scio, Pontifices velle , ut a Christi fidelibus audiantur; at si hoe est velle monet a , videat Febronius ne Christo id vitio vertere debeat, cujus ea sunt: Gi vos audit, me audis. Sed Cetera audiamus . Debuissent illi fibi potius pro exemplo sumere, O nunquam ex animo diis mis

50쪽

C A P. III. 3

mittere rimaevum illum sanctumque Urbis G rum, ροι scientia atque humilitare Chrasi Crmcifixi ductus , boννονι habuisset mundanum C riae nomen, quo nune illi, etiam Ecclesiasticis gloriantur , malentes Principum saeculi fassum, non exteriore solum apparata , sed omnibus e iam animi facultatibus aemulari, quam sequi binmilitatemstcbaritatem discipulorum Chri ii: Ex Iureconsulto fit repente cones Onator,& Deum immortalem l quam pius, quam suavisi Sed illud eum primis scire velim , quo Germani Episcopi nomine aut eaussarum , quae apud illos aguntur, cognitores, aut eos , qui ipsorum sunt in ministeriis , designent . Equidem &illos Curia nomine uti crediderim. Nec tamen priscus Germaniae Clerus mundanae Curiae nomen usurpabat. Quidni ergo Febronius pro concione Germaniae suae Episcopos . sic ad loquatur: Deberetis vobis po ius pro exemplo μ-

mere, numquam ex animo dimittere primavum

Alum , sanctumque Germaniae Hreum , qui scien- . ria atque bumilitate Christi ductus δοννονι ι buisset mundanum Curiae nomen, quo nunc glo riaminι, malentes Principum saeculi fastum , no exteriore solum apparatu, sed omnibus etiam a

nimi facultatibus aemulari , quam se ni humili 3atem, er earitatem discipulorum Cbνsi . R spondebit Febronius, Germaniae Episcopos Romanorum exemplis eorrumpi . At Romauus Pontifex non venaticorum canum gregibus, non musicorum catervis, non tubicinum fi-

SEARCH

MENU NAVIGATION